A new boss?

Darren stond rustig half naar Chantal te kijken, half naar de honden die heen en weer rende. De woorden van Chantal lieten een kleine lach op zijn gezicht verschijnen. "Omdat ik je dan morgen pas weer zie. En dat duurt zo lang." zei hij weer redelijk zachtjes. Zeggen wat je denkt is soms goed. Wanneer het rot opmerkingen zijn is het helemaal niet goed. Daar had hij nog wel eens problemen mee. Net zoals dingen doen die zomaar bij hem op kwamen. Misschien had hij toch maar naar zijn ouders moeten luisteren. Of niet, hij had een best leven zo. Chantal haar hoofd kwam op zijn schouder terecht. Zo kon hij nog wel een hele tijd blijven staan. Niet de hele tijd, maar toch best wel lang. Plotseling voelde hij Chantal haar warme handen op die van hem. Zonder dat hij het merkte verscheen er een lach op zijn gezicht. Handig draaide hij zijn hoofd en gaf hij een korte kus op haar hoofd. Dack kwam naar hen toe gerend en begon te bedelen om aandacht. Darren gaf hem een duw met zijn voet. Met enige tegenzin rende Dack weer achter Indy aan richting het zwembad. Maar goed dat het geen opblaas zwembad was anders zou het al heel vaak kapot zijn gegaan. Dack die er tegen aanspringt, in de rand bijt, en zo nog veel meer rare dingen. Kort sloot hij zijn ogen en genoot hij van het moment. Wie weet zouden ze zo nog een lange tijd staan, of niet. Daar zou hij vanzelf wel achter komen. Als Dack en Indy hen maar met rust zouden laten.

[Bam, flutpost. Nu ben ik knolhobbelen.]

Chantal kreeg al snel antwoord op der vraag waarom ze niet weg mocht van hem. Hij vond het veelste lang duren als hij tot morgen moest wachten. Chantal moest bedenken wat ze zou gaan zeggen. "Zal ik dan maar hier blijven slapen? Of wil je dat niet?" Ze had nog steeds haar hoofd op zijn schouder liggen. "Maar als ik hier blijf slapen zou ik toch een shirt van jou aan moeten tijdens het slapen want ik ga niet in me paarden kleren slapen." Het scheelde dat ze Indy gewoon bij der had anders had ze het echt niet gedaan omdat ze haar niet alleen wilde laten. Toen Chantal der handen op zijn handen had gedaan zag ze een lach op Darren's gezicht komen. Ze was helemaal verbaast toen Darren der een kus op der hoofd gaf. Jammer genoeg kwam Dack zich er weer even mee gaan bemoeien. Ze voelde hem al bij hun benen irritant doen. Ze voelde ook dat Darren hem een duw met zijn voet gaf. Even giechelde Chantal omdat Dack dus wel degelijk de hint begreep dat hij moest ophoepelen. Indy begon echt rondjes om het zwembad te rennen omdat Dack achter der aan zat. Omdat ze nog klein was kon ze erg makkelijk onder het trappentje door. Ineens ging ze daar stil onderzitten en zag Dack verder rennen. Indy schoot ineens onder het trappentje vandaan en sprong op Dack. Chantal had niet zoveel aandacht eigenlijk voor de honden haar aandacht ging eigenlijk meer naar de warme handen van Darren en het feit dat ze al een aantal minuten dicht tegen elkaar aan stonden. Het was voor Chantal echt liefde op het eerste gezicht toen ze Darren voor het eerst zag in het park toen ze aan het sporten was. Toen rende hij als een gek achter Dack aan omdat die toen niet luisterden. Heel even keek Chantal naar de honden en wat die aan het doen waren. Nog steeds waren ze aan het rennen en ravotten alsof ze nooit moe werden.

"Totaal geen problemen mee." zei hij grijnzend. De opmerking van dat zij dan een shirt van hem aan moest had hij wel verwacht. Zoiets was ook nogal logisch. "Dat is geen probleem." De honden bleven maar rennen, en rennen, en rennen. Rondjes rond het zwembad, dan weer rond het huis. Alsof ze nooit moe zouden worden en maar door konden gaan. Nieuwsgierig keek hij wat Indy ging doen. Dack rende langs en Indy sprong bovenop hem. Zacht lachend keek hij toe hoe de honden elkaar telkens weer op stang joegen. In het park had hij Chantal op het eerste gezicht een leuke meid gevonden. Tot hij op de grond viel en ze naar hem toe kwam. Langzaam maar zeker werd ze leuker, en leuker en leuker. Wie weet was het toch geen toeval geweest dat hij haar tegenkwam. En nu stonden ze hier. Bij zijn huis, in zijn armen, tegen elkaar aan. Zacht zuchtte hij en keek richting de klok. Rond tienen. Nog even buiten zitten en daarna de zooi op gaan ruimen die nog rondslingerde. Ook nog even een telefoontje plegen en dan kon hij weer gaan slapen. Dit keer hopelijk goed. Als Evelyn hem morgen ochtend maar liet slapen. "Kom, ik zal je even spullen geven." fluisterde hij haast in haar oor. Handig pakte hij haar hand vast en trok hij haar mee richting de trap. "O, pas op de rommel." Op de trap lag nog niets, alleen toen ze boven kwamen begon de zooi pas echt. Hier en daar lag een gymp. Van sommige paren moest hij nog steeds de tweede zoeken. De logeerkamer was rommel vrij. Moest ook wel anders werd zijn moeder helemaal boos. De door haar ingerichte kamer moest schoon blijven. Alle andere kamers mocht hij helemaal overhoop gooien. Maar die kamer moest perse schoon blijven. Hij stopte met wandelen toen hij voor zijn kast stond. Zijn kast stond nog open omdat hij zich had omgekleed. De computer stond achter een hoop boeken en cd's verborgen. Daar zat hij ook amper achter. Hij plukte een shirt uit de kast. Waarschijnlijk was hij haar veel te groot, jammer dan.

Chantal vond zijn antwoord op haar opmerking over het slapen eigenlijk wel erg fijn. Steeds meer ging Chantal beseffen dat ze misschien ook wel iets voor hem betekenden. Gelukkig vond hij het ook goed dat ze een shirt van hem wilden om in te slapen. De honden waren gewoon nog steeds rondjes rond het zwembad en rond het huis aan het rennen. Echt dat die nog energie hadden. Chantal der energie was echt niet meer zo veel als van de honden maar ja maakte het voor haar uit niet echt want ze stond erg lekker bij Darren. Ze zag hem op de klok kijken en voor ze het wist ging zijn handen van haar buik af en pakte haar hand vast en nam haar mee naar de trap. Hij zei dat hij spullen zou geven. Toen ze bij de trap waren zei hij dat ze moest oppassen voor de rommel. Ze vond het eigenlijk helemaal geen rommel tot ze boven op de gang kwam. Daar lagen best veel gymp verspreid maar ja ze wist nu wel een beetje dat hij een rommelkont was. Toen ze bij zijn kast stonden keek ze een beetje de kamer rond en pakte het shirt aan toen hij die gaf aan der. "Dank je." Chantal lachte vriendelijk. Ze liep naar de badkamer die ze per ongeluk had ontdekt en kleden zich daarom. Toen ze er uit kwam legde ze haar kleren over de reling en zetten haar laarzen er bij. Ze werd weer door Darren mee naar buiten genomen. Toen hij vroeg of ze nog wat drinken wilde zei ze maar wat graag ja. Nu kon ze zelfs alcohol drinken omdat ze toch bij hem bleef slapen. Buiten ging ze op het bankje zitten die in de tuin stond en ze keek naar de sterren. Toen hij bij der op het bankje ging zitten ging ze best brutaal tegen hem aan zitten. Nou ja zitten eigenlijk deels liggend maar het zat gigantisch lekker.

Darren wachtte geduldig tot Chantal omgekleed was. Dat ze zo snel de badkamer had gevonden was best wel vreemd. Zelf was hij altijd ongelofelijk lang opzoek naar een badkamer of wc als hij bij iemand was. Kon komen omdat hij eigenlijk nooit goed luisterde als er uitgelegd werd welke kant hij op moest. Nadat Chantal klaar was hobbelde hij naar beneden om nog wat te drinken te pakken. Hij viste wat te drinken uit de koelkast en wandelde weer naar buiten toe. Het bankje die in de tuin stond was de perfecte plek om op te gaan zitten. Met zijn rug leunde hij tegen het raam aan. Anders zat het niet lekker. Verbaasd keek hij hoe Chantal tegen hem aan kwam zitten. Ontspannen hield hij zijn glas in zijn handen vast. Langs zou het niet duren voor hij in slaap zou vallen. Dack kwam nu redelijk uitgeput naar hen toe en ging naast Darren's voeten liggen. Indy kwam er ook achteraan en ging naast Dack liggen. Even rust. Geen gebonk vanuit de stallen en alles was opgeruimd. Straks hoefde hij niets meer op te ruimen als hij ging slapen. Alleen de deuren dichtdoen en zijn bed zien te vinden in het donker. Morgen ochtend zou hij wel zien wat hij ging doen. En hoe laat hij wakker zou worden. Waarschijnlijk zou hij de paarden gaan buiten zetten en daarna weer terug zijn bed in duiken.

Chantal zat heerlijk tegen Darren aan. Ze zag dat Dack en Indy weer naar hun toe kwamen. Chantal was bang dat het gedaan was met de rust maar tot haar verbazing gingen liggen en in slaap vielen. Geweldig was het de stilte die er hing alleen het geluid van hun ademhaling en die van de honden. Tot haar verbazing was het in de stallen ook stil. Af en toe kon je een uil horen maar Chantal besteden daar eigenlijk geen aandacht aan. Ze keek naar de sterren die erg duidelijk te zien waren. Even gingen haar ogen dicht maar die gingen meteen weer open. Ze wilde niet slapen ze wilde wakker blijven. Chantal dronk haar drinken maar even snel op voordat ze echt in slaap zou vallen en het glas met drinken uit haar handen zou vallen. Indy lag echt dicht op Dack. Ze waren vast al goede vriendjes geworden anders zou Dack het echt niet goed vinden als Chantal Darren moest geloven met de dingen die Dack allemaal had gedaan. Het was eigenlijk niet normaal dat Dack zomaar zijn baas had gebeten maar ja. Terwijl Chantal naar de sterren staarde werden haar ogen zwaarder en vielen zelfs dicht. Chantal der hand met het glas ging steeds iets meer naar beneden en het glas viel zowat.

Darren was weer eens in gedachten weggezakt. Alles leek voor een moment op zijn plek te vallen. Chantal, de honden, alle rust. Gewoon een droom. Straks zou hij gaan slapen en dan zou alles weg zijn. Nieuwsgierig keek hij waarom Chantal haar hand steeds verder richting de grond zakte. Net op tijd viste hij het glas uit de lucht. Zo voorzichtig mogelijk zette hij het glas weg. Soepel draaide hij zijn lichaam zo zodat hij zijn arm onder Chantal haar knieën kon doen en onder haar bovenlichaam. Alsof ze niets woog tilde hij haar de lucht in. De eerste paar stappen die hij zette gingen een beetje stroef doordat zijn knie niet wou meewerken. Zo voorzichtig mogelijk tilde hij haar richting de trap, naar boven, tot hij haar voorzichtig onder de dekens van de logeerkamer neerlegde. Zorgvuldig stopte hij haar onder de dekens. Een moment bleef hij met een kleine lach op zijn gezicht staan. Ze zag er zo vredig uit. Wie weet zou ze zich morgen helemaal dood schrikken als ze wakker werd in een vreemd huis. Voordat ze wakker zou worden verdween hij snel. De deur sloot hij zachtjes achter zich. Voor hij zelf ook ging slapen ging hij nog naar beneden om een aantal dingen af te sluiten. De deuren gingen dicht en zo ook de gordijnen. Nadat hij alles dicht had gedaan zette hij Indy in de bench van Dack. Slapen zou ze vast wel aangezien ze al haast in slaap viel. In het donker wandelde hij naar boven. Vooral op zijn tast, omdat het zo donker was. Dack trippelde achter hem aan en sprong op zijn kussen naast Darren's bed. Zijn eigen plekje. Om Chantal niet wakker te maken probeerde hij zo stil mogelijk zijn tanden te poetsen en zich om te kleden. Zoals altijd, een joggingbroek en een wit hemd. Makkelijk zat en niet al te warm. Uitgeput liet hij zich op zijn bed vallen. Nog voor hij echt lekker lag sliep hij al.

Chantal had niet eens door dat Darren het glas uit haar hand pakte. Ook merkte ze niet dat hij der optilde. Terwijl hij der in zijn armen had lag haar hoofd op zijn schouder en ze sliep gewoon door. Ze merkte er helemaal niets van dat hij der in het bed legde en toe dekte. Chantal sliep eigenlijk de hele nacht rustig door. Indy sliep ook rustig in de bench van Dack.

De volgende morgen werd Chantal best vroeg wakker. Ze ging recht op in het bed zitten en keek de kamer rond. Ze begreep niet helemaal hoe ze in de kamer kwam. De kamer was opgeruimd maar niet haar eigen kamer thuis. Toen bedacht ze dat ze bij Darren bleef slapen en dat ze waarschijnlijk buiten in slaap was gevallen. Maar toch begreep ze niet hoe ze in het bed was gekomen. Ze stapte uit het bed en keek vanuit het raam naar buiten. En ze was nog echt bij Darren thuis geweldig vond ze het. Ze ging stil de gang op en trok haar laarzen aan. Het shirt van Darren had ze nog aan en vond dat ze daar wel even de paarden in kon gaan voeren. Ze liep naar beneden en zag Indy in de bench liggen. Ze pakte Indy in haar armen en liep met haar naar buiten en ging naar de stallen. Toen ze in de stal kwam hoorde ze gelijk twee vrolijke merrie's hinniken. Ze zetten Indy met haar slaperige hoofd op de hooibaal waar ze gingen op was gaan zitten. Indy was blijkbaar nog erg moe want ze viel zo weer in slaap. Ze gaf de paarden hun eten zodat ze stil zouden worden. Evelyn en Fly begonnen gelijk te eten en waren gelijk stil. Toen de paarden het op hadden zetten Chantal de paarden buiten in de wei. Ze konden wel een een halve morgen in de wei dan konden ze vanmiddag in de paddock staan. En Fly kon dan nog even der energie in de wei kwijt voordat Chantal ging rijden. Fly rende vrolijk door de wei heen en crossde achter Evelyn aan. Even bleef Chantal kijken naar de paarden die veel plezier hadden maar ging al snel weer naar de stallen omdat ze wilde gaan mesten. Ze pakte op weg naar de stal een kruiwagen en zetten die voor de deur van Fly der stal en ze begon vrolijk te mesten. Binnen een kwartiertje had ze de stal van Fly helemaal gemest. Ze keek even naar Indy en zag dat ze wakker was. "Zal ik je maar even uit laten meidje." Chantal liep naar Indy en tilde der op. Ze zetten haar in de wei en liet haar der ding doen. Toen Indy klaar was ging Chantal weer met Indy naar de stallen en begon de stal van Evelyn maar ook te mesten dan hoefde Darren dat niet meer te doen. Ze leegde haar kruiwagen en ging weer met Indy naar binnen. Ze ging op de bank zitten en knuffelde Indy even.

Darren sliep ongelofelijk vast. Heel de nacht door sliep hij. Dit keer had hij niet eens ruzie met zijn kussen omdat hij niet lekker meer lag. Normaal gesproken vond hij zijn kussen in de ochtend altijd aan de andere kant van de kamer.

Dack was redelijk vroeg wakker maar bleef lekker liggen op zijn kussen. In de verte hoorde hij iemand van de trap af lopen, ook was er iets te horen wat leek op paarden gehinnik. Ongestoord sliep hij verder. Wie weet zou Chantal wel weg zijn. Richting de paarden, of naar haar huis om zich om te kleden. Aangezien de zon nogal op zijn kamer stond werd het al snel warm in zijn kamer. Handig trapte hij de dekens van zijn lichaam af. Lang duurde het niet voor hij weer in een diepe slaap was gezakt. Pas toen Dack aan zijn hand begon te likken en op het bed sprong schoot Darren omhoog. Slaperig stond hij op, nogal hinkelend wandelde hij naar de gang. Chantal was blijkbaar al uit bed. Dan zou zij ook vast en zeker al bij de paarden zijn. Langzaam slofte de trap af tot hij beneden was. Beneden ging hij over in zijn hinkel tempo richting de bank. Op de andere bank dan waar Chantal op zat liet hij zich voorover vallen. Slaperig trok hij een kussen onder zijn hoofd. Tevreden sloot hij zijn ogen weer. Voor hij het wist lag hij alweer te slapen.

Chantal had een boekje gepakt dat op Darren's salontafeltje lag. Een boekje over paarden zo te zien had hij een abonnement er op. Misschien moest ze zelf ook maar een abonnement er op nemen want ze vond het toch best een leuk blad en er stonden ook interessante artikelen in. Achter haar hoorde zich iets of iemand van de trap afstrompelen. Toen ze om keek zag ze Darren naar binnen komen. Hij zag er nog slaperiger dan haar zelf uit. Maar ja Chantal was ook al een uurtje al wakker en had al van alles gedaan. Ze zag hem op de andere bank slaperig vallen en het kussen onder zijn hoofd trekken. Hij sloot weer zijn ogen en sliep bijna gelijk weer. Chantal giechelde even omdat het er eigenlijk best schattig uit zag. Chantal ging in de kleermakerszit zitten en ging rustig verder lezen in het paardenblad. Af en toe keek ze naar Darren hoe lief hij lag te slapen maar zodra hij weer bewoog richten ze haar aandacht weer op het blad. Indy lag heerlijk bij Chantal op schoot maar toen Dack ook naar beneden kwam tilde Indy gelijk der kop op. Ze sprong van Chantal der schoot af en rende naar Dack en begon tegen hem op te springen. Chantal merkte dat Darren wakker begon te worden van het wilde gedoe van de honden. Chantal greep even in en gooide de honden naar buiten. "En niet in de tuin jullie!!" Chantal liep weer naar binnen en had eigenlijk wel een beetje dorst waarschijnlijk als ze een kopje thee zetten vond Darren dat toch niet erg. Ze liep naar de keuken en zetten een kopje thee. Ze kwam met de thee terug en ging weer in de kleermakerszit in een hoekje van de bank zitten. Het glas met de thee had ze tussen haar handen en nam kleine slokjes.

Darren merkte niet veel van alle herrie om hen heen. Pas toen hij zich omdraaide en van de bank afviel werd hij wakker. Op zijn rug bleef hij maar op de grond liggen. Voor kort kwam hij even omhoog. Chantal zat met thee in haar handen op de bank. "Goede morgen." mompelde hij terwijl hij zijn ene hand op de tafel zette en de andere op de bank. Handig zette hij zijn ene voet onder zijn lichaam zodat hij recht kwam te staan. Chantal zat al aan de thee, zelf moest hij ook maar eens wat gaan drinken of eten. Uitgeput liet hij zich weer achterover op de bank vallen. Kort liet hij zijn blik over Chantal heen gaan. Nog even en hij zou zijn ogen niet meer van haar af houden. Dack en Indy kwamen de kamer binnen gesprint. Voor hij het wist lagen er opeens twee honden op zijn schoot. Dack probeerde Indy te pesten en zo ook andersom. Met grote slaperige ogen keek hij naar alles wat er opeens gebeurde. Dack sprong van de bank af, Indy ging erachteraan. Zo renden ze weer naar buiten, achter elkaar aan. Hoe konden die beesten nou toch nu al zoveel energie hebben? Zelf kreeg hij altijd pas energie nadat hij had gedoucht of iets had gegeten. Straks zou hij ontbijt maken, als hij zin had in opstaan. En de energie ervoor kon spieren. Spierpijn door het hooien kwelde hem. Weer schoten zijn ogen richting Chantal. Hetzelfde shirt als hij haar gister had gegeven. Net een jurk voor haar. Zelf zat hij nog in zijn joggingbroek en hemdding.

Chantal schrok der rot toen Darren ineens van de bank af viel. Ze ging gelijk rechter op zitten om te kijken of alles goed was met hem. Blijkbaar wel want er kwam geluid uit. "Jij ook Goedemorgen." zei ze met een ingehouden lach. Het zag er gewoon veelste grappig uit hoe hij viel. Ineens was het gedaan met de rust want de honden kwamen naar binnen gestormd. Dat vond Chantal wel erg jammer maar ja na een maand was ze het ondertussen wel gewend. Eigenlijk sliep ze wel erg vaak bij Darren. Het was best erg maar ze hadden het erg gezellig met ze tweeën. De honden waren gek met elkaar en stiekem was Chantal helemaal gek van Darren. Eigenlijk wilde ze wel weten wat er in zijn hoofd om ging omdat hij een maand geleden voor het eerst zei dat ze niet naar huis mocht. Als of hij der gedachten toen kon lezen dat ze niet weg wilde. Aan Indy kon ze merken dat ze gehecht aan Dack was geraakt want als Chantal met Indy thuis was, was ze echt niet te genieten. Zodra Chantal dan haar paardenkleding aan deed werd Indy helemaal dol en zat dan al bij de auto. Chantal had nu ook bij Darren thuis een ton met brokjes voor Indy staan omdat ze er nu toch zo vaak was. Voordat Chantal der gedachten nog verder weg gingen schudden ze met der hoofd en keek weer even naar Darren. Ze kreeg weer gelijk een warm gevoel in der lichaam. Ook het shirt wat Chantal een maand geleden van Darren had gekregen omdat ze toen voor het eerst bleef slapen had ze vaak aan. Hij kreeg het waarschijnlijk ook niet meer terug. Ondertussen was Chantal der thee op en stond ze op. "Wil je ook thee?" Ze keek hem met een twinkeling in der ogen aan en wachten rustig op zijn antwoord.

Darren keek nieuwsgierig in de richting van Chantal. Thee? Hij dronk meestal alleen thee als het koud was of als hij zwaar verkouden was. Wie weet zou het ook wel lekker zijn in de ochtend. "Als ik gedoucht en aangekleed ben gaat er wel thee in." antwoordde hij. Langzaam kwam hij overeind en wandelde hij naar haar toe. Onschuldig gaf hij haar een kus op haar voorhoofd. Maar goed dat hij groter was dan zij. Vlug liep hij de trap op richting zijn kamer. Daar pakte hij zijn spullen en verdween daarna de badkamer in. De deur viel achter hem dicht. Binnen een paar tellen stond hij onder de warme douche. Lang bleef hij er nooit echt onder staan. Dat was irritant omdat het water dan te warm werd naar zijn idee. Kon ook komen omdat het buiten gewoon zo warm was. Liever het zwembad dan een warme douche. Snel kwam hij er weer onder vandaan, droogde zich af en kleedde zich aan. In totaal had hij er een klein kwartiertje over gedaan. In zijn driekwart broek en t-shirt kwam hij weer naar beneden. In de afgelopen maand had hij ook weer zijn lage gympen gevonden. Eentje lag in zijn kamer en de ander ergens boven op zolder. In een oogwenk had hij zijn sokken aan en zijn gympen aan. Dack kwam met zijn bak aangelopen en begon weer te bedelen. Darren negeerde de reu en wandelde naar Chantal toe. "Hopelijk heb je lekker geslapen." Terwijl hij het zei wandelde hij naar de achterdeur toe. Net zoals altijd leunde hij tegen de deurpost aan. De paarden stonden lekker in de weide en Chantal was weer eens bij hem. Ook hadden de honden het naar hun zin. Beter kon toch gewoon niet?

Chantal wilde eigenlijk op staan om thee voor Darren te maken maar bleef zitten toen ze een kus op de hoofd kreeg van Darren. "Ik zal zo even thee voor je maken." Toen Darren naar boven ging bleef Chantal nog even verward op de bank zitten. Ondertussen was ze het wel gewend de kusjes maar toch bleef het nog even raar. Na een aantal minuten stond ze op en liep naar de keuken. De keuken was ineens erg opgeruimd sinds Chantal zo vaak bij Darren was. Hij had ook zijn gympen gevonden tot zijn eigen verbazing. Chantal vond het eerder grappig dat hij nu veel meer dingen vond. Toen Chantal in de keuken was had ze Indy haar brokjes gegeven en Dack had ze weg gestuurd omdat hij de brokjes van Indy wilde op eten. En zoals gewoonlijk ging Dack dan weer naar Darren met zijn voerbak om te bedelen om voer. Met belangstelling vroeg Darren of ze lekker geslapen had. "Ja ik heb erg lekker geslapen die ventilator is echt een uitvinding. Eigenlijk vind ik de zomer aan de ene kant erg leuk maar ook weer niet omdat het 's nachts gewoon te warm is." Ondertussen was de thee ook alweer klaar en gaf Chantal Darren zijn thee. "Ik ga me even omkleden." heel snel gaf Chantal een kusje op zijn wang lachte lief en ging toen naar boven. Chantal deed het shirt uit en deed een bikini topje, een korte broek en gympen aan. Toen ze omgekleed was deed ze een vlecht aan de zijkant van haar hoofd. Ook deed ze even snel mascara op en ging toen weer naar beneden. Ze zag Darren buiten bij het zwembad staan. Ze vond dat ze nog steeds wraak moest nemen van die keer dat hij der in het zwembad had gegooid. Ze liep stil naar Darren toe en gaf hem toen een duw en keek onschuldig.

Darren pakte zijn thee aan. Nog lekker warm. Dat Chantal de ventilator een hele uitvinding vond was best wel grappig. Dat stomme ding maakte hem heel vaak wakker in de nacht. Het liefst sliep hij gewoon met zijn raam open, net zo lekker. Hij kreeg een kusje op zijn wang voordat Chantal naar boven verdween. Licht lachend keek hij hoe ze naar boven verdween. Rustig wandelde hij met zijn thee naar buiten toe. Dack kwam gelijk naar hem toe gerend. "Kom we gaan het zwembad ontmantelen." Vlug nam hij een slok van de thee, die nog een beetje heel erg warm was jammer genoeg, voordat hij met Dack naar het zwembad verdween. In no time was het zeil eraf. Dack begon erop te rennen en te springen. Tevreden keek Darren naar het schone water. Een filter en een zeil hebben dus wel nut. Net toen hij zich om wou draaien om zijn thee op te drinken kreeg hij een duw in zijn rug. Voor hij het wist lag hij in het water. En hij had net al gedoucht. Verbouwereerd keek hij naar Chantal. Ze moest hem nog terug pakken. Nu stonden ze weer gelijk. Doorweekt klom hij uit het zwembad. Aankleden was niet nodig geweest. Druppels water druppelde van zijn kleren richting de grond. Zijn schoenen sopte, en zo was hij weer drijfnat. Hij trapte zijn schoenen uit en zette ze in de zon. Ook zijn sokken en shirt legde hij ernaast. De zon was al fel genoeg dat het snel droog zou zijn. Alleen zijn broek was nog nat. Maar die zou wel droog worden als hij eenmaal aan de slag ging. "Knuffel?" vroeg hij onschuldig. Als ze hem een knuffel zou geven was ze zelf ook nogal nat. Op blote voeten wandelde hij voorzichtig naar de keuken. Dezelfde badhanddoek als die hij eerder had gebruikt pakte hij nu weer van een stoel af. Snel droogde hij zijn bovenlichaam, gezicht en een gedeelte van zijn benen af. Hierna ging hij rustig op het bankje zitten met zijn kop thee.

Chantal probeerde zo onschuldig mogelijk te kijken toen Darren haar aan keek. Hij kwam uit het zwembad deed zijn schoenen, shirt en sokken uit en vroeg of ze een knuffel wilde. "O echt niet je zorgt maar dat je droog bent dan wil ik best een knuffel." Chantal vertrouwde Darren toch niet helemaal en ging maar even een stuk aan de kant staan. Indy rende naar Dack toe die in het water was. Ze stond op het trappetje met haar pootjes op de zwembad rand en begon hard te blaffen naar Dack om zijn aandacht te trekken. Door de band was Indy aan het water gewend en sprong er in ze had met de hulp van Darren, Dack en Chantal leren zwemmen. Ze vond het helemaal geweldig en was amper uit het water te krijgen zeker nu het erg warm was. Fly stond in de wei onder een boom want in de zon was het gewoon veelste warm. Chantal hield Darren nog steeds goed in de gaten maar na vijf minuten letten Chantal eigenlijk niet echt meer op Darren.


[Flut of zo xD]

Darren nam af en toe een slok van zijn thee. Soms verbrandde hij zijn mond half omdat hij een te grote slok nam. Chantal had geen knuffel gewild, toch ging ze er lekker eentje krijgen. Toen ze niet meer op hem lette zette hij zijn kop weg en stond hij op. Nog steeds zaten er overal druppels. Vanuit zijn haar, zijn doorweekte broek of gewoon nog van zijn rug af aangezien die niet erg droog was geworden door de handdoek. Stilletjes wandelde hij naar Chantal toe. Handig wist hij zijn armen om haar middel heen te slaan. "Gevangen." Op zijn blote voeten op grind lopen was niet erg prettig. Als klein kind had hij het ook gedaan dus nu kon het ook wel. Een paar tellen bleef hij zo staan. Rustig liet hij haar los. Nieuwsgierig keek hij richting zijn buik. Droog. Dat zat nu allemaal aan Chantal. Onschuldig glimlachte hij breed naar haar waarna hij snel terug naar het bankje ging. Voeten van het grind af. Dack kwam drijfnat naar de deur toegerend. Op het randje van de deurpost hield Darren hem tegen. "Nee. Je bent drijfnat. Terug jij." Gehoorzaam ging Dack weer terug. Terug het zwembad in jammer genoeg. Ach, als die twee zich zo vermaakte dan had hij er niets op tegen. Zijn schoenen moesten maar snel drogen want dan kon hij aan de slag met Evelyn. Andere schoenen had hij even niet, die had hij per ongeluk kapot gemaakt. Deze gympen waren ook wel zielig aan het worden. Nieuwe halen wou hij alleen niet. Te veel moeite om naar de winkels te rijden. Sinds er andere sloten op alle hekken van de paarden zaten waren er ook geen ontsnappingen meer geweest. Geen irritante paarden die hen kwamen storen als ze even een leuk momentje hadden. Vlug dronk hij de laatste slok thee op en bracht hij zijn kopje naar binnen toe.

Chantal schrok der echt rot toen ze ineens armen om der heen voelde gaan. Kort gilde ze even en keek achter op. "Aaaaah Darren laat dat je bent kletsnat!" Erg vond ze het echt niet dat Darren der vast hield maar aan de andere kant wel weer een beetje omdat ze nu ook erg nat was. "Gemeen jij bent veel sterker dan mij ik kan je alleen een duwtje geven maar jij kan me zelfs optillen." Het was jammer toen Darren der los liet. Chantal draaide even met der ogen toen ze zag hoe Darren keek naar zijn buik. "JA jij bent nu niet meer nat des te meer ben ik. Nu ben ik weer aan de beurt als je dat maar weet." zei ze met een vrolijke glimlach. Ze zag Darren naar de deur lopen. Hij kon maar net op tijd Dack tegen houden voordat het hele huis zeiknat was. Indy was nog steeds in het water en werd helemaal blij toen Dack weer terug kwam. Chantal liep rustig naar Darren toen die weer buiten was gekomen en omhelsden hem van achteren. "Weet je wat lekker is................. Dat we niet meer gestoord worden door Fly en Evelyn. Nu kunnen wij gewoon rustig leuke dingen doen zonder weer op paarden jacht te moeten." Ze kwam voor hem staan en keek hem aan. Even zei ze helemaal niet en genoot eigenlijk alleen van zijn gezicht en zijn prachtige ogen.

Darren probeerde nieuwsgierig naar achteren te kijken. Wat was Chantal toch allemaal aan het doen? Hij trok zijn wenkbrauw iets op toen ze met haar woorden begon. Paarden jacht klonk best wel slecht. Alsof je met een jachtgeweer opzoek ging naar paarden zodat je die daarna mee naar huis kon nemen om op te eten. Een korte rilling gleed over zijn rug hen. Bleeh. Toen ze voor hem kwam staan keek hij haar een beetje argwanend aan. Het was haar beurt om hem terug te pakken. Wat hem nu weer te wachten zou staan wou hij niet eens weten. Straks zou hij nog wakker worden in het zwembad, of in de stal van Evelyn. Niet dat ze hem omhoog zou krijgen, maar hij sliep wel overal doorheen. Langzaam haalde hij zijn hand omhoog en bracht deze naar haar gezicht toe. "En met leuke dingen bedoel je..?" Grijnzend zette hij een klein stapje naar voren en boog hij naar haar toe. Hij gaf haar een redelijk lach durende kus. Zachtjes maar ondertussen behoorlijk gewild. Zijn andere hand vond zijn weg richting haar middel. Voor misschien een paar tellen stopte hij. "...zoiets?" Een antwoord zou hij vanzelf wel krijgen. Of niet, dan zou hij het wel doen met de stilte. Geen paarden die over het erf kwamen lopen, geen honden die tegen hen aansprongen. De honden waren lekker aan het zwemmen. Straks zou hij jammer genoeg wel met Evelyn aan de gang moeten. Waarom kon iets leuks zoals samen zijn met Chantal niet gewoon een héle lange tijd duren? Hij leunde iets naar achteren en keek met een kleine lach naar haar. Haar perfecte ogen die af en toe leken te fonkelen.

Chantal keek nog steeds in Darren's ogen toen hij begon te praten tegen de twinkelde haar ogen alleen nog maar meer. Tijdens zijn vraag welke leuke dingen bedoelde ze ging zijn hand naar der wang toe. Kans om antwoord op zijn vraag te geven van wat ze bedoelde met leuke dingen krijg ze niet. Hij kwam langzaam op der af en boog naar der toe. Hij begon der te zoenen Chantal zoenden gewoon mee en merkte dat zijn andere hand naar der middel ging. Chantal der handen gingen iets naar boven richting Darren's nek. Jammer genoeg stopte hij met zoenen maar vroeg wel of ze zoiets bedoelde. "Ja dat komt wel redelijk dicht in de buurt met wat ik bedoel met leuk vinden zonder gestoord te worden." Eigenlijk vond ze best jammer dat ze zo weer Fly beweging moest gaan geven het liefste zou ze nu gewoon in Darren's armen te blijven zitten. Maar ja natuurlijk kon dat niet want waar had je anders een eigen paard als je er niets mee wilde doen. "Denk dat ik zo maar Fly eens beweging ga geven." zei ze met een lichte teleurstelling.

Darren knikte kort. "Is misschien wel handig." Hij trok zijn handen rustig terug en hobbelde in de richting van zijn schoenen. Hopelijk zouden ze een beetje droog zijn. In elk geval waren zijn sokken droog. Zijn schoenen aan de binnenkant nog niet. Vlug trok hij zijn shirt aan die ook al redelijk droog was. Op zijn sokken hobbelde hij naar binnen toe. Dan maar opzoek naar zijn andere schoenen. In zijn kamer kon hij niets meer vinden. Te grote pestbende was het tegenwoordig. Mokkend ging hij weer naar buiten. In schoenen zoeken had hij geen zin. Dat was niet leuk. Vlug trok hij zijn schoenen aan. In een redelijk tempo pakte hij alle spullen die hij nodig had. Poetskist, longeerlijn, halster en touw, zadel, en boven al dit keer een longeerzweep. Eens zien hoe ze het zou doen als hij haar zou opjagen. Wie weet zou het wel gelijk goed gaan. Nadat hij Evelyn uit de weide had gehaald, en het halve erf over was getrokken, had hij haar vast gezet aan een ring. "Je hebt lekker veel energie vandaag meid." Darren begon met het borstel. Een voor een werkte hij alle borstel af tot de merrie helemaal stond te glimmen. Hij maakte een nette hengstenvlecht in haar manen. Vlechten was een ramp bij hem, maar dat kon hij nou net weer wel. Bij het laatste plukje zette hij er een elastiekje in. Nu bleef alles mooi zitten. Weer klikte hij de longeerlijn vast aan het halster. Als ze zo zou lopen ging hij over naar een hoofdstel. Daarna ook nog het zadel op met een hoofdstel. En dan zou er iemand op gaan. Als ze dat tenminste toe zou laten. Met het zadeltje en de longeerzweep, en Evelyn naast hem verdween hij een paddock in. Vandaag moest hij eigenlijk ook verder met de bak. Een aantal palen erin slaan, omheining verder maken en dan kon hij de rest overhandigen aan de professionals. Zelf dingen doen rondom de boerderij vond hij het leukste. Alles maken zoals hij het zelf wou.
Darren wandelde een rondje met Evelyn door de paddock. Zonder zadeltje op haar rug omdat hij eerst iets wou bekijken. Nadat hij een rondje had gelopen begon hij haar steeds meer lijn te geven. Telkens deed hij een stapje naar binnen toe. Wanneer Evelyn achter hem aan wou lopen verbeterde hij haar en zette hij haar terug op het rondje. Uiteindelijk kon hij op twee passen afstand van haar lopen. Evelyn bleef maar doorstappen, af en toe kwam ze naar hem toe. De longeerzweep hield hij in zijn hand zodat ze kon wennen aan iets achter zich. Af en toe schoot ze opeens weg. Dan begon hij weer opnieuw. Na zeker een half uur telkens maar rondjes en rondjes gelopen te hebben liet hij haar halthouden. Uitbundig beloonde hij haar. "Morgen gaan we daar mee verder. Of vanmiddag." Hij haalde een aantal snoepjes uit zijn zak die hij haar voorhield. Dik was ze nog niet. Alle beweging die ze kreeg was niet normaal. In de weide, paddock, dan ook nog af en toe wandelen. Zoals altijd legde hij het zadeltje op haar rug. Niet meer het panzadeltje maar haar échte zadel. Niet de nieuwe want die vond hij te mooi om nu al op haar rug te leggen. Straks zou ze gaan rollen en dan zou de boom breken. De singel deed hij voorzichtig vast en hij begon met lopen. Allerlei verschillende kanten op. Dan weer een scherpe bocht of een heel ruim rondje. Ook een klein stukje achteruit. Tevreden klopte hij op de merrie haar hals. Tot nu toe ging alles nog goed. De beugels gingen naar beneden. Zo wandelde hij nog een tijdje rond.

Chantal baalde een beetje er van dat Darren der weer los liet maar ja ze konden natuurlijk niet de hele dag bij elkaar in de armen staan. Chantal liep naar het zwembad en haalde Indy eruit. "Zo nu maar even er uit jongedame ik ga rijden en ik wil niet dat je in het water zit terwijl ik je niet in de gaten kan houden." Chantal nam Indy mee naar de stal van Fly en zetten haar daar in. In de stallen was het heerlijk koel dus Indy zou het niet warm krijgen. Chantal zag dat Dack mee ging. "Nou ga er dan maar bij maar hou Fly der stal heel en netjes!" Toen Dack in de stal was deed Chantal de deur dicht en ging Fly uit de wei halen. Chantal had geen zin om der om te kleden dus ging ze gewoon in haar korte broek en met haar gympen. Het was ook nog leuk voor haar kleurtje want ze wilde toch wel bruin worden. Chantal liep met het halster van Fly naar de wei en haalde haar op. Fly had toch wel heel erg veel zin en trok als een gek. Chantal was het zat en gaf een goede ruk aan het halstertouw. Fly schrok er van maar hield wel gelijk er mee op. Ze nam Fly mee naar de poetsringen en zetten der naast Evelyn vast. Chantal pakte haar poetsspullen en begon met het poetsen. Gelukkig waren de ringen in de schaduw van de bomen en van de stallen anders was het echt niet te doen in die hete zon. Na ongeveer drie kwartier gepoetst te hebben was Fly zo glimmend als een spiegel. Chantal ging de spullen van Fly halen en besloot om weer verder te gaan met het trainen dat Fly der hoofd omlaag ging houden en niet meer omhoog ging gooien want Chantal had echt geen zin om altijd met een martingaal te rijden. Op een of andere manier vond ze het toch zielig daarom had ze gewoon besloten om het met Fly te gaan trainen. Ze zadelde Fly op en singelde haar licht aan. Naar de paddock liep ze toch altijd. Het was een voordeel dat Darren twee paddock's had dan zaten ze elkaar ook niet in de weg en konden ze allebei hun eigen dingen doen. Bij de paddock aangekomen singelde Chantal Fly nog een keertje goed aan en stapte daarna op. Chantal dreef Fly aan en had de teugels net iets teveel op maat en Fly gooide haar hoofd weer in de lucht. Chantal gaf iets meer teugel en een klein tikje met de zweep op Fly der hals als ze der hoofd weer in de lucht gooide. Op een gegeven moment na Chantal weer een beetje meer teugel terug en deed Fly het minder gauw. Zodra ze weer der hoofd omhoog ging ze weer overnieuw beginnen. Chantal had toch veel geduld met Fly en vond het heerlijk om haar iets te leren. Na een half uurtje deed Fly het zo goed als niet meer haar hoofd in de lucht gooien. Nu het lekker ging beloonde ze Fly door middel met een klopje op der hals en ging nog ongeveer een half uurtje door en daarna begon het toch echt te warm te worden. Ze stapte Fly uit en zadelde der daarna af. Het zadel legde ze op de steun en nam Fly mee naar de spuit plaats. Ze zag dat Fly erg zweten en Chantal vond dat ze zelf ook wel een afkoeling kon gebruiken. Ze begon bij Fly der benen met afspuiten en ging dan steeds iets hoger. De spetters die op Chantal terecht kwamen waren heerlijk verkoelend. Af en toe keek Chantal naar de Paddock waar Darren nog steeds met Evelyn. Chantal vond het moedig van Darren dat hij Evelyn zelf aan het beleren was. Het zou maar mis gaan en dan had je een verpest paard maar wat ook scheelde was natuurlijk dat Darren Evelyn al als veulen had gevonden en al een band met der had. Ineens uit het niets begon Fly te schudden waardoor Chantal nog natter werd. Na het afspuiten na ze Fly mee naar de paddock en liet haar daar rollen. Het was nog lang geen tijd om op stal te gaan staan dus ze kon de rest van de dag in de paddock blijven. Chantal ging naar de stallen en vulde daar een hooinet en hing die in de paddock. Of ze nou in de wei of in de paddock dat maakte helemaal niet uit want het gras in de wei was door de hitte gewoon verdroogd. Ook nam Chantal een kilo krachtvoer voor Fly mee en gaf die in een voerbak in de paddock. Fly begon gelijk van het krachtvoer te eten. Chantal liep naar de stal van Fly en liet de honden er uit. "Gaan jullie mee jongens lekker zwemmen." Ze liep met de honden naar het zwembad. Ze trapte haar schoenen uit maar hield der korte broek gewoon aan. Toen ze dat had gedaan dook ze in het zwembad. Heerlijk gevoel was het, het water werkte gelijk verkoelend. Indy sprong er natuurlijk gelijk ook weer in en vond het geweldig dat ze met haar baasje nu in het water was. Ondertussen was Chantal in der hoofd bezig met een plannetje om Darren weer terug te pakken omdat hij haar eigenlijk als een handdoek had gebruikt. Misschien ging ze wel een keertje iets in zijn slaap doen een ijsklontje ofzo ineens op zijn borstkas gooien. En dan natuurlijk gelijk weg rennen en niet proberen te vallen over de rommel die op de gang lag. Als je haar kamer die ze gebruikte als ze bij hem sliep zag die was gewoon echt heel netjes. De rest van het huis was eigenlijk nog steeds een rommeltje behalve de keuken die had ze al opgeruimd omdat ze niets kon vinden daar. Heel even ging ze kopje onder omdat ze het weer warm kreeg. De band die eerst voor Indy was pakte Chantal nu en ging er zelf op zitten omdat ze lekker op het water wilde dobberen. Toen ze aan het dobberen was viel ze langzaam in slaap omdat het heerlijk kalmerend was.

Chantal kwam in de paddock naast hem rijden met Fly. Oefenen op het omlaag houden van haar hoofd. Persoonlijk hield hij niet van strakke teugels en nagefelijk lopen. Maar het moest tegenwoordig blijkbaar allemaal wou je goede punten halen met wedstrijden. Darren draaide Evelyn om en begon weer met rondjes lopen. Morgen zou hij wel proberen op haar te klimmen. Of het goed zou gaan zou hij dan wel weer zien. Na een tijdje stond hij bijna op de plek waar hij wou staan als hij haar ging longeren. Evelyn liep met haar hoofd hoog in de lucht. Af en toe wou ze naar hem toe komen. Dan deed hij snel de longeerzweep voor zich en liet het lijntje bewegen zodat ze weer terug zou gaan. Dit pakte ze ongelofelijk snel op. Tevreden haalde hij de merrie weer naar zich toe en haalde hij het zadeltje van haar rug af. Ze had er vandaag een aantal keer tegen getrapt, dat was niet erg. Ook was ze een paar keer weggeschoten, erg begrijpelijk. Rustig bouwde hij de training af en nam hij de spullen, en Evelyn, mee richting de stallen. Vlug zette hij Evelyn vast waarna hij de spullen op hun plekken gooide en weer terug liep. Samen met Evelyn ging hij naar de tuinslang. Uit de schuur had hij een andere kop meegenomen zodat de tuinslang als een soort douche kon functioneren. Stukje bij beetje spoelde hij Evelyn af tot al het zand, al het zweet en alle andere viezigheid van haar af was. Zelf ook behoorlijk nat doordat Evelyn tegen hem aan was gaan staan en helemaal hyper werd. Hij borg de tuinslang weer op en wandelde een aantal rondjes met Evelyn. Telkens wanneer hij richting de weide liep begon ze te draven. "Je mag er niet in." zei hij dan gniffelend. Elke keer bleef de merrie het proberen tot ze doorhad dat het echt niet mocht. Jammer voor haar. Darren wandelde met Evelyn richting de paddock waar Fly in stond. Evelyn begon te trekken en te doen om los te komen. Hij gaf een kort ruk aan het halstertouw waarna ze nog maar een klein beetje trok. Expres deed hij er extra lang over zodat ze wel moest wachten op hem. Rustig haalde hij de hengstenvlecht uit haar manen zodat ze daar niet mee in de klit zou komen. Plotseling kreeg hij een duw tegen zijn rug van Evelyn. "Hou eens op." Door de strenge toon in zijn stem stopte de merrie acuut en werd ze weer lief. Verrassend hoe een beetje streng zijn werkt. Hij haalde het halster van haar hoofd af en liet Evelyn de paddock in. Gelijk begon ze te rollen in het zand. Fijn daar ging zijn poetswerk. Spelende met het elastiekje wandelde hij terug richting de stallen. Chantal lag samen met de honden in het zwembad. Lekker koud water, voor hem nu een behoorlijke droom aangezien het zo warm was. Maar hij had andere dingen te doen. Voor hij naar de bak verdween haalde hij een fles water uit de koelkast. Genoeg drinken is belangrijk met dit weer. Hij verruilde zijn driekwart broek voor een spijkerbroek en zijn gympen voor zijn werkschoenen. Voor je het weet staat er een schep in je voet. Nogal sloffend liep hij naar de grote zandbak toe. Uitgegraven en wel zodat er genoeg bakzand in zou kunnen, een groot gedeelte van de rand stond er al. Alleen het laatste gedeelte moest nog gebeuren. Een voor een maakte hij gaten voor de palen. Dan weer met de schop omdat de grond te hard was. Nadat hij een aantal palen in de grond had gekregen stond het zweet hem al op zijn rug. In de zon werken was niet zo'n pretje. Maar goed dat de schaduw van het huis hem zo zou bereiken. Met tegenzin begon hij platen tegen de palen aan te schroeven. Aan beide kanten een plaat met daartussen een balk voor de stevigheid. Veel werk was het zeker. Maar hij had het er ruimschoots voor over. Straks kon Chantal met Fly hier rijden, en met Evelyn kon hij hier ook aan de slag. De platen waren er allemaal snel opgezet. Tijd om te beginnen met de scharnieren en de deur. Die was al helemaal in elkaar gezet dus kon er zo in. Nadat hij de scharnieren extra vast had gezet, nog een paal naast de paal met de scharnier had geplaatst, bekeek hij of de deur zou passen. Er zelf in plaatsen ging niet. Daar was die te zwaar voor. Morgen zouden de mensen dat wel doen die ook het dak kwamen maken. Diezelfde mensen zouden morgen alle randen nog bijwerken en het zand storten als het helemaal klaar was. Hij gooide zijn spullen weer op dezelfde plek als altijd en wandelde richting het huis. Dit keer via de voordeur omdat hij geen zin had in omlopen. Bij de deur trapte hij zijn schoenen uit. Hierna rende hij naar boven om zijn zwembroek aan te doen. Weer eens op zijn blote voeten kwam hij naar beneden toe en ging hij naar het zwembad. Vooral zijn rug glom nogal van het zweet. Dit keer rustig liet hij zich in het water zakken. Het koude water was ongelofelijk lekker om mee af te koelen. Dack kwam naar hem toe gesparteld met zijn speeltje in zijn bek. Darren pakte het speeltje aan en gooide hem naar de andere kant. Gelijk schoot Indy op het speeltje af en Dack. Hoe Dack zover was gekomen om Indy mee te laten spelen snapte hij nog steeds niet. Eerst wou hij niets te maken hebben met andere honden, en nu was hij de dikte maatjes met Indy. Hij leunde achterover en verdween onder water. Voor een paar tellen bleef hij onder water. Heel de dag in het zwembad liggen kon jammer genoeg niet. Door de opwaartse druk meegenomen kwam hij weer boven water. In de verte hoorde hij de telefoon gaan. “Shit.” Haastig klom hij het bad uit en rende hij naar de keuken toe. Zijn handdoek gooide hij op de keukenvloer neer zodat hij niet alles nat zou maken. Met natte handen nam hij de telefoon op. “Hallo?” Allerlei geschreeuw was te horen aan de andere kant. Fijn, wat moesten zijn ouders nu weer van hem? Vlug wandelde hij terug naar het zwembad waar hij op het trappetje ging zitten met zijn voeten in het water. Een heel gesprek ging voorbij. Heel de tijd kon hij niets zeggen omdat zijn moeder maar doorratelde. Verveeld bewoog hij zijn voeten in het water. Heen en weer, telkens opnieuw. De reden van het hele gesprek kon hij niet achterhalen. Misschien verveelde ze zich? Dit belletje herinnerde hem wel gelijk aan iets wat hij nog moest doen. Gister was hij het vergeten om te doen. Met een zucht bleef hij maar luisteren naar wat zijn moeder allemaal te zeggen had. Over de hele vakantie bleef ze maar doorpraten. Fijn, vakantie. Mooi dat hij dat lekker niet had. Of nee, hij had het wel. Elke dag maar weer. Ook niet elke dag omdat hij af en toe naar de manege moest om les te geven aan de kleintjes. Dan kon Maya weer eens niet en moest hij invallen. Ook al kwam hij niet toch werd hij gewoon doorbetaald. Eindelijk kwam zijn moeder bij het einde van haar verhaal. Opgelucht zei hij doei en hing hij op. Vlug bracht hij de telefoon naar binnen toe voor deze nog in het water zou vallen. Binnen trok hij gelijk wat te drinken uit de koelkast. Weer eens een blikje omdat hij anders het glas zou vergeten naar binnen te halen. Of Chantal nog sliep wist hij niet zeker. Zo niet dan zou hij ook wel wat voor haar gaan halen. Hij wandelde naar het stukje gras van de tuin met de boom erin. Met zijn rug er tegenaan nestelde hij zich in het zachte gras. Ze zon brandde in zijn gezicht waardoor kijken richting het weiland best wel moeilijk ging. Evelyn begon naast hem in de paddock te rennen. Dat ze het daar niet veel te warm voor vond. Dack kwam kletsnat naar hem toe gerend. “Wat is er?” Dack ging kwispelend naast hem liggen. Zijn buik naar boven toegedraaid aangezien hij daar geaaid wou worden. Darren keek lachend toe hoe de hond aandacht probeerde te krijgen. Toen Dack deze aandacht niet kreeg ging hij over op zijn kunstjes. Pootjes geven, rechtop staan, dood gaan, omrollen. Onder de lachende blik van Darren bleef de reu maar doorgaan tot Indy aan gerend kwam. Natuurlijk moest hij weer even met Indy gaan spelen.

[Freaking 1430 woorden. Succes :} ]

Chantal lag heerlijk in het water en had eigenlijk niet zo heel erg door dat Darren er ook in kwam. Toen hij er weer uit ging werd ze wakker van het water wat op en neer ging. Chantal schaamde zich goed dat ze in slaap was gevallen. Ze zag Darren naar binnen rennen en kwam terug met de telefoon aan zijn oor. Chantal sprong van de band af en schrok een beetje van het water hoe koud het eigenlijk wel niet was. Darren kwam weer naar het zwembad en ging op het trappentje zitten. Chantal liep naar hem toe en keek hem aan. Ze hoorde een vrouw aan de telefoon alleen maar schreeuwen en dat soort dingen. Het was nou niet echt een leuk telefoontje ofzo vond ze. Darren leek er niet echt veel van aan te trekken en ging op toen de vrouw klaar was. Hij bracht de telefoon weg en ging in het gras tegen een boom aan zitten. Chantal ging uit het water en ging bij Darren zitten. Ze ging gewoon uit gewoonte tegen hem aan zitten en legde haar hoofd op zijn schouder. "Dat was nou niet echt het aller leukste telefoontje die je kan hebben." Ze vond het best rot voor hem. Indy was gezellig weer met Dack aan het ravotten. Ineens kwam er een grootte auto het erf op gereden en toeterde hevig toen de honden op de oprit aan het spelen waren. Chantal zat gelijk overeind want ze schrok der wild. "Wie is die gek die zo toeterde." Ondertussen zat ze niet meer tegen Darren aan omdat ze echt geschrokken was en keek naar de auto. Er stapte een iets oudere vrouw en die gelijk iets zocht toen ze om der heen keek.

Darren schrok op van Chantal die naast hem kwam zitten en haar hoofd op zijn schouder legde. Zachtjes haalde hij zijn schouders op. Kon hem het wat schelen dat zijn moeder zo zeurde. Plotseling reed er iemand het terrein op en begon te toeteren. Er moest niets afgeleverd worden dus het moest een onverwacht bezoek zijn. Nieuwsgierig keek hij langs de boom naar de auto. Bij het zien van de auto en de vrouw die uitstapte verstijfde hij helemaal. "Dack stal!" De reu spitste zijn oren en rende achter het huis om naar de stallen. Indy rende achter hem aan wat ook maar goed was. Het erf zag er netjes uit, maar goed ook. Haastig kwam hij overeind. Zodra hij achter de boom vandaan kwam verscheen er een lach op zijn moeders gezicht. "Lieverd wat fijn om je weer te zien. Ik ben eerder terug gekomen omdat het zo saai was. Zo te zien heb je er een nieuw stuk vlees bij. Het nieuwe maatje, zoals je had gezegd, van je oude stuk vlees." Bij het zien van zijn behoorlijk kwade gezicht liep ze snel naar hem toe. Nog voor ze hem bereikt had ging ze weer stilstaan en begon ze weer te praten op haar bekakte toon. "Waarom heb je geen shirt aan? Niet iedereen hoeft je lichaam te zien. Kom op, en doe voortaan een lange broek aan, je knie ziet er nogal eng uit. Waarom was je eigenlijk niets aan het doen? Je bent toch altijd zo druk. En..." Haar blik gleed van Darren naar Chantal. "Wie is dit?" Alsof ze zich bedreigd voelde stak ze haar neus in de lucht en begon ze aan haar kleren te trekken.
Darren pakte Chantal haar hand en trok haar naar zich toe. "Dit is Chantal. Chantal, dit is mijn moeder Emily." Zo kort mogelijk stelde hij hen aan elkaar voor. Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht. Kort en gemeen om zijn moeder op stang te jagen. "Ze woont bij mij." Zachtjes kneep hij in Chantal haar hand in de hoop dat ze de hint zou ontvangen dat ze mee moest spelen. Aan zijn moeders reactie te zien had het gewerkt. Ze begon zich nog ongemakkelijker te voelen en lachte schuchter. Darren had zijn rug gerecht en zijn hoofd stond redelijk fier in de lucht. Niet nog eens zou hij zich laten kleineren door zijn moeder.