I will find my boss [Fenna]

Dust maakte sierlijke bewegingen over de grote weide waar hij alleen in gezet werd toen hij hier kwam, hij sond hier al een dag. Een korte schelle hinnik verliet zijn zenuwachtige lijf. Met zijn hoofd opgeheven in de lucht richtte hij zich op een boom waar appels aan zaten. Hij strekte zijn sierlijke lange hals uit naar de dichtsbijzijnde appel en beet hem van de boom af. Hij schrok toen hij de appel op de grond zag vallen en hij liet een rilling over zijn lijf lopen en nam een hap van de appel. Dust keek naar het hek waar nog steeds niks te bekennen was.Plots zag hij een paard die naar de weide werd gebracht. Dust hinnikte nu lang, hard en nog scheller en galopeerde in vollevaart richting het hek. Uit de mond van de jongen die met het paard liep kwam luid gebrabbel en hij keek niet echt blij. Het voskleurige paard gaf een klein hinnikje terug en richtte zijn hoofd op de paarden die aan de andere kant van het hek stonden. Dust zuchtte en liet zijn hoofd weer zakken om van het droge gras te eten.
[Fenna]

Opgewonden hees ze zichzelf in de bruine paardrijbroek. Daarop droeg ze een zwarte polo, haar haren deed ze in een hoge staart en voor de rest was ze helemaal klaar. Fenna liet haar voeten in de leren paardrij laarzen glijden, helaas geen hakken voor haar dit keer. Snel griste ze haar sleutels van het kastje af, liep de deur uit die vervolgens met een zachte knal in het slot viel. Ze stapte in haar auto en reed richting stal; vandaag zou ze naar een paardje gaan kijken. Fenna had geld gekregen en het eerste wat ze wilde gaan doen was een paard kopen. Wat voor paard interesseerde haar geen reet, als het beestje maar lief was en ze er zeker mee kon springen. En het karakter maakte haar vrij weinig uit. Rustig parkeerde ze haar auto op de enorme parkeerplaats bij het stallencomplex, ze stapte uit en snoof de heerlijke geur eventjes op.
Eindelijk weer een keer in de omgeving van paarden, dat was lang geleden. Een beetje aarzelend stapte ze de stallen binnen, ze had afgesproken met een mevrouw bij de weide, dus daar liep ze heen. Onderweg kwam ze de vrouw al tegen, ze stelde zich netjes voor en liep samen met haar richting het paardje waar ze voor kwam. De vrouw vertelde van alles over de hengst die Dust bleek te heren, afwezig knikte ze af en toe, maar toen ze eenmaal bij de weide aan kwamen had ze alleen maar oog voor het prachtige beest. Een glimlach van oor tot oor sierde haar gezicht en ontspannen klikte ze een aantal keer met haar tong. In haar zak had ze wat snoepjes zitten, haar blik werd gericht op de vrouw. 'Hoeveel wil je voor hem?' Vroeg ze ondertussen, haar blik ondertussen weer gericht op het paard dat zo te zien heerlijk stond te grazen.

Dust stond nog steeds bij het hek toen hij twee mensen zag aanlopen. Weer hinnikte hij en stapte hij met zijn oren naar voren naar het hek waar ze naar het meisje keek die hem een snoepje voorhield. Hij gritste het uit haar handen en galopeerde met een paar fraaie bokkensprongen om de appelboom heen en weer terug. Hijgend gleed hij met zijn hals over de hek en probeerde zich te laten aaien door het meisje, Dat was hetgene wat hij het meest gemist had. Wat aandacht! Dust brieste en schudde zijn hoofd waardoor zijn manen raar gingen zitten. Hij schraapte met zijn hoef en stond met zijn borst tegen het hek aan.

-best kort weinig inspi.