A new boss?

Fly stapte onrustig de trailer uit. Opgedreven door een aantal mannen werd ze de trailer uit gejaagd. Ze bleef liever in de trailer staan, in een hoekje zodat niemand haar kon zien. Maar, de baas zijn wil is wet. En aangezien hij lief was geweest voor haar tot ze wat ouder werd stond ze bij hem in het krijt. Haar neusvleugels stonden wijd open en haar oortjes schoten alle kanten op. Ongemakkelijk dribbelde ze mee. Doordat ze zo hard aan het touw trok moest ze door twee mensen vast gehouden worden. Al die druk op haar hoofd was helemaal niet lekker waardoor ze nog harder begon te trekken. Uiteindelijk was ze het zat en begon ze te bokken in de hoop vrij te komen. Snel rende ze naar haar plekje op de markt waar ze in een soort paddock werd gezet. Hier lag alleen geen zand dus kon ze niet lekker rollen. Telkens wanneer er iemand voorbij kwam schoot ze naar de andere hoek van haar hokje. Uiteindelijk ging ze maar in het midden staan omdat de mensen van alle kanten kwamen. Helemaal onder het zweet hinnikte ze luid naar haar baasje. Alleen kwam er niemand aan, waar was hij nou? Misschien eten voor haar halen? Door het rennen had ze best wel honger gekregen. Weer kwamen er mensen bij het hek staan waardoor ze naar achteren stoof. Met haar kont knalde ze tegen het hek op wat een hoop herrie maakte. Bang rende ze een rondje over de kiezels. Haar hoeven kletterde op de tegeltjes. Waar was ze beland? En wat ging er gebeuren? Met haar oortjes in haar nek ging ze weer stilstaan. Het wit van haar oog was te zien. Waar kwamen al die mensen toch voor, en wat deden al die paarden hier? Toen er weer iemand naar haar toe kwam ging ze stilstaan. Nu was ze het zat.

&Chantal

Totaal niet gepland stond Chantal ineens op de paardenmarkt. Ze wilde nog door sparen zodat ze ook een stal huur kon gaan betalen. Maar de jongen die ze in het park had ontmoet had wel stalling en daar hoefde ze helemaal nies te betalen van zijn ouders. Zo aanbod kon ze toch niet weigeren. Zeker niet omdat ze die jongen genaamd Darren toch wel erg leuk vond. Als ze een paard had dan kon ze elke dag naar hem toe en konden ze samen uitmesten en andere dingen doen. Zelfs als hij hulp nodig had met klusjes wilde ze best helpen. Maar nu ging ze eerst met Darren naar de merrie Fly kijken. Ze gingen gelijk vanaf zijn huis naar de markt dus Chantal der auto stond nog steeds bij het park maar ja zo erg vond ze het helemaal niet. Het was ook wel handig want dan als ze Fly kocht kon ze gelijk mee naar Darren's huis. Ze stapte bij de markt uit en ging naar de plek waar de man had gezegd dat Fly zou staan. Het liefste zou Chantal nu hand in hand met Darren gaan lopen maar dat deed ze toch niet. "Bedankt dat je met me mee wilde" Op Chantal der gezicht zat echt een brede vriendelijke glimlach. Van binnen smolt ze bijna als Darren haar aan keek maar ook als ze naar Darren keek. Vaak keek ze ook naar alle dingen op de markt. Toen zag ze de bruinwitte merrie staan waar ze zo verliefd op was geworden. Ze keek naar Darren "Daar staat ze. En wat vind je van haar?" Chantal wilde graag Darren's mening en kritische oog als hij die had. Ze wilde niet zomaar een paard kopen. Ze wilde een gezond, fit en jong paard.

Darren wandelde in een langzaam tempo over de markt met Chantal. Voor hem was het langzaam aangezien hij altijd grote stappen zette. Sommige paarden bekeek hij even voor hij weer verder liep. Hier en daar zag hij wel leuke paarden staan, maar hij had Evelyn al dus geen nieuwe paard. Voor nu dan. Als ze straks beleerd zou zijn ging hij misschien nog voor een nieuw paard kijken. Beide voor de koets beleren en dan had hij een tweespan. Natuurlijk moest het ook een Tinker zijn, anders stond het niet leuk. Darren ging vlug iets sneller lopen omdat hij haast stil was gaan staan bij een paard. Nog net ving hij de woorden van Chantal op. "Geen probleem, vind het wel gezellig." zei hij half lachend. Nieuwsgierig keek hij rond om een Tinker te vinden. Hij keek net de verkeerde kant op toen Chantal zei waar Fly stond. Een bruin witte merrie, met zo te zien behoorlijk wat energie. De merrie leek behoorlijk bang, alsof ze nog nooit op een markt had gestaan. Verder zag ze er gezond uit. "Naar mijn idee ziet ze er goed uit." zei hij terwijl hij naar de paddock toeliep en er ontspannen tegenaan leunde. Eens zien of de merrie goed liep. Haar hoeven zagen er netjes uit, evenals haar manen en eigenlijk hele lichaam. Wie weet had Chantal geluk en vond ze zomaar een gezonde merrie. "We kunnen altijd de dierenarts nog van de markt afplukken om zekerheid te krijgen." zei hij tegen Chantal. Als er op dit moment een dierenarts aanwezig zou zijn kon hij, of zij, ook wel even naar Fly kijken.

Fly bekeek de twee mensen die bij het hek kwamen staan. Waarom kwamen al die mensen toch naar haar kijken? Kort bleef ze staan terwijl ze naar het meisje keek. Zij zag er best wel aardig uit, de jongen ook wel maar het bleef een jongen. Koppig snoof ze een keertje en draaide ze zich om. Bruusk ging ze met haar kont in hun richting staan. Tevreden over de snelheid waarmee ze dat had gedaan begon ze te draven. Echter toen er nog meer mensen bij kwamen staan ging ze weer in het midden stilstaan. Ongemakkelijk draaide ze eens een rondje. Stonden al die mensen naar haar te kijken? Als ze naar haar stonden te kijken, en haar baas met hen praatte dan zou ze misschien bij hem vandaan gehaald worden. Niet begrijpend wandelde nog een rondje in het kleine paddockje. Nogal boos dat haar baas haar ging verkopen begon ze aandacht te vragen aan andere. Zij geen aandacht meer van hem, hij geen aandacht meer van haar. Het meisje wat bij het hek stond werd haar nieuwe slachtoffer. Omdat het hek niet zo hoog was kon ze haar hoofd makkelijk eroverheen hangen. Speels duwde ze tegen het meisje en de jongen aan. Als ze van hen geen aandacht zou krijgen ging ze wel naar andere mensen toe. Opzoek naar iets te eten, want ze had ongelofelijke honger, probeerde ze bij hun zakken te komen. Misschien als ze een beetje ging showen dat ze wat te eten kreeg? Vlug draaide ze een rondje en ging ze kleine rondjes draven. Netjes trok ze haar benen op en probeerde ze haar hals te strekken. Thuis ging het makkelijker, daar had ze wat meer ruimte. Nieuwsgierig of ze dit keer iets te eten ging krijgen stopte ze weer bij het meisje. Zachtjes hinnikte ze naar haar. Eten, please.

Chantal stond bij Fly te kijken en luisterde naar wat Darren zei. Hij vond het een mooie paard maar stiekem vond hij dat de merrie voor de zekerheid door een dierenarts nagekeken moest worden. "Ja misschien is dat wel een goed idee ja." Chantal was blij dat ze Darren mee had gevraagd. Als ze alleen was geweest dat ze zonder een dierenarts te vragen de merrie gekocht. Chantal keek naar de merrie die zich niet echt op der gemak voelde. Opeens kwam de merrie bij haar staan. Chantal liet der eerst ruiken en begon der toen te aaien. Geweldig hoe die merrie een aandacht kon trekken. "Zullen we dan maar een dierenarts gaan zoenen ehu...... zoeken." Chantal begon gigantisch te blozen toen ze zich versprak. Gelukkig kwam de merrie weer naar der toe. Chantal had in der jaszak een appel zitten en haalde die uit der jas. Ze gaf de appel aan Fly en aaide der op der hals. "Ze heeft me hart gestolen. Ik hoop echt dat ze goed gekeurd wordt." Toen Chantal het had over hart gestolen dacht ze aan Darren die ook haar hart had gestolen.

Darren keek hoe de merrie opeens haar kont naar hen toe draaide. Geen zin in pottenkijkers misschien? Plots kwam ze naar hen toe en ging ze aandacht lopen trekken. Hij kreeg een duwtje tegen zijn arm aan, maar voor hij Fly kon aaien ging ze er alweer vandoor. Chantal had de kans gekregen om haar te aaien en te laten ruiken. Toen Chantal wat zei klapte zijn mond haast open. Nog net wist hij zich in te houden om niet iets stoms te gaan zeggen. Moeizaam probeerde hij een aantal woorden te zoeken, wat niet goed lukte. Vlug keek hij weer naar de merrie zodat hij niet hoefde te praten. Weer kwam de merrie naar hen toe om te kijken of ze dit keer wat lekkers kreeg. Hij had niets op zak, Chantal gelukkig wel. De appel was snel verdwenen, ook wel logisch. "Ze word vast wel goed gekeurd." mompelde hij op haar opmerking. Hij zette zich af van het hek en draaide een rondje, opzoek naar de dierenarts. Maar hoe vind je die in een mensen massa? "Zo terug hoop ik." zei hij tegen Chantal voor hij verdween richting andere paarden. Waar paarden zijn is toch een dierenarts? In sommige paddocks stonden meerdere paarden gepropt. Dat zoiets zomaar mocht. Die arme paarden hadden amper ruimte om te bewegen laat staan om weg te vluchten voor mensen. Bij een paddock met een aantal jaarlingen zag hij de dierenarts staan. Een behoorlijk oude man stond voorovergebogen bij een jaarling om naar zijn been te kijken. Na een kort, maar toch vrolijk gesprek gingen ze op weg naar Fly om haar eens te bekijken. De dierenarts stapte de paddock in met een halster en deed deze bij de merrie om. Omdat hij niet zoveel handen had wandelde hij naar Chantal met het halstertouw, zij kon haar mooi even vasthouden voor hem. Met zijn handen ging hij over haar lichaam heen om rare bultjes te zoeken. Daarna bekeek hij haar tanden eens en werden er nog een aantal dingen bekeken. "Als er iets mis is met haar eet ik me pet op." zei hij met een grote grijns op zijn gezicht. De pet op zijn hoofd zat onder het stro en hooi. Als hij dat er ook bij moest opeten. Darren porde met zijn elleboog tegen Chantal aan. Met grote glinsterogen keek hij naar haar, hierna praatte hij nog even met de dierenarts. Zou ze de papieren gaan teken van de verkoop van Fly? Af en toe nogal afgezonderd van het gesprek met de dierenarts keek hij naar Chantal en dacht hij aan nogal dingen waar hij niet aan moest denken.

Fly hapte in de appel die haar werd gegeven. Veel was het niet, maar het lege gevoel in haar maag werd een klein beetje gestild. Nieuwsgierig of ze nog iets had begon ze tegen haar aan te duwen. Appels waren lekker, maar wortels ook, en van die snoepjes ook, en brok, en peren, en nog zoveel meer! De jongen verdween nadat hij iets in zijn eigen taaltje tegen het meisje had gezegd. Eén mens minder, nog een heleboel tegaan. Behalve het meisje dan, zij was wel aardig. Het duurde best wel een tijdje tot de jongen terug kwam met de dierenarts. Die man kende ze wel. Enge man was het, maar hij was ook wel lief tegen haar. Tenzij hij met zijn prik ding aankwam of dat vieze spul wat in haar mond moest. Ongelofelijk vies. Bij de gedachte alleen al trok ze een vies gezicht en stak ze haar tong naar buiten. De eerst volgende keer dat ze weer dat vieze spul in haar mond moest zou ze het er gewoon weer uit spugen. De man deed haar een halsterom en zette haar zogezegd 'vast' bij het meisje. Nieuwsgierig keek ze wat er allemaal ging gebeuren. De handen over haar lichaam heen waren best lekker. Alleen toen hij haar lip omhoog deed begon ze een beetje vervelend te doen. Koppig schudde ze een aantal keer met haar hoofd. Toen de man weer verdween en het halster af mocht draafde ze nog een aantal rondjes voor de terug kwam bij het meisje.

Chantal keek naar Fly die de appel maar wat graag aan pakte. Ze was ondertussen in de paddock gaan staan om te kijken hoe Fly op der reageerde. Darren was ineens weg gelopen en kwam na een poosje terug met een dierenarts. De dierenarts deed een halster om en gaf Chantal het touw. Chantal hield maar wat graag de merrie vast. Terwijl de dierenarts zijn onderzoek deed aaide Chantal de merrie over haar hals heen. Chantal vond de opmerking van de dierenarts wel geweldig. Dat als iets met de merrie dat hij zijn hoed op ging eten. Chantal der geluk kon niet op toen de dierenarts de merrie helemaal goed keurde. Chantal ging gelijk naar de eigenaar om te praten. Chantal kreeg het paspoort van Fly te zien. In het paspoort stond dat ze een A1 premie had gewonnen toen ze veulen was maar ook de jaren die er opvolgde. Haar ouders waren ook goed bekend. Chantal hakte de knoop door en besprak met de eigenaar dat ze Fly maar wat graag wilde kopen. Gelukkig ging de man akkoord met Chantal der aanbod. Chantal ging even snel geld halen en kwam terug. Ze betaalde de merrie en kreeg de papieren en alles wat ze nodig had voor Fly. Chantal liep snel naar Darren en vloog om zijn nek. "Ze is van mij." terwijl ze het zei had en een hele brede glimlach op der gezicht. Ze schrok een beetje dat ze hem om zijn nek was gevlogen. "Ehum sorry van dit om je nek gevlieg. Denk dat ik net iets te blij was." Snel liet ze Darren los en keek naar Fly. Ze had nu gewoon een eigen paard en ook eigenlijk zo ineens maar dat vond ze echt niet erg. Nu kon ze elke dag bij Darren zijn.

Darren babbelde nog even met de dierenarts tot hij zag dat Chantal met de eigenaar stond te praten. Wie weet zou de verkoop nog wel doorgaan. Omdat ze ook nog even geld moest halen ging hij een beetje rondkijken. Hier en daar zag hij wel een aantal leuke paarden staan die zijn aandacht trokken. De meeste zagen er best wel slecht uit. Onder de modder, of slechte hoeven. Fly zag er goed uit, al die andere eigenaren moesten maar een voorbeeld nemen aan Fly haar oude eigenaar. Zodra hij Chantal weer terug zag komen slofte hij terug naar de paddock waar Fly in stond. Geduldig wachtte hij op iets van een bericht dat de verkoop door ging. Een aantal mensen die hij kende kwamen even langs om een babbeltje te halen. Net op het moment dat ze weg gingen voelde hij opeens iemand om zijn nek. Nieuwsgierig keek hij naar het gezicht van Chantal. Ze had de merrie gekocht. "Gefeliciteerd!" zei hij enthousiast. De armen om zijn nek gingen weer naar beneden en zo werd Chantal ook weer rustiger. Jammer, hij had nog wel een hele tijd zo kunnen staan. Nu moesten ze Fly nog naar de stal krijgen waar ze kon wennen aan haar nieuwe omgeving. En zich alvast paraat kon maken voor de ontmoeting met Evelyn. Hoe dat zou gaan aflopen wou hij dolgraag weten. "Zal ik dan maar een trailer voor je gaan regelen." zei hij rustig terwijl hij zijn arm om Chantal haar schouder heen sloeg en begon te wandelen. Zij kon Fly uit de paddock halen en naar zijn auto brengen, dan ging hij een trailer halen. Voor hij naast de ingang van de paddock stond verdween hij weer tussen de mensen massa om een trailer te regelen. Veel tijd kostte het niet, er stond er blijkbaar al een klaar die ze konden gebruiken. Een grote witte, luxe, trailer mocht hij meenemen naar zijn auto. Met nog iemand zette hij alles vast. Klaar voor vertrek.

Chantal voelde zich erg raar worden toen Darren zijn arm om haar heen deed en zijn hand op der schouder legde. Het liefste wilde ze nu helemaal in hem kruipen maar deed het toch niet. Toen ze bij de ingang van de paddock ingang ging Darren weg om een trailer te regelen. Terwijl hij een trailer ging regelen ging Chantal de paddock in en deed een limegroen halster bij Fly om. Ze had het niet kunnen laten om een halster te kopen op de markt. "Zo je bent van mij meisje." Chantal aaide Fly over der hals en nam der daarna mee naar de auto van Darren. Ondertussen zag ze dat er een grote witte trailer achter zijn auto stond. De klep stond al open en Chantal kon er zo in lopen met Fly. Rustig maar beheerst liep Chantal met Fly der trailer in. In de trailer hing er zelfs al een net met een plak hooi er in. Gelukkig was het maar een klein stukje naar het huis van Darren. Chantal kon niet wachten om Fly kennis te laten maken met Evelyn. Maar nu eerst op naar huis. Chantal gaf Fly nog snel een knuffel en ging toen de trailer uit.

Fly stond weer in het midden van haar paddock. Al die mensen keken nog steeds naar haar. Waarom? Ze had aandacht gekregen van het meisje en de jongen. De rest van de mensen konden haar niet schelen. Nieuwsgierig keek ze wat het meisje deed. Elke stap volgde ze met haar ogen tot het meisje de paddock binnenkwam. Met een halster nog wel. Zou ze eruit mogen? Het was niet haar eigen halster, deze rook anders. Een beetje raar, niet zoals zij gewent was. Opdringerig wandelde ze de paddock uit en trok ze aan het halstertouw. Wacht, wat zei het meisje nou net? Veel begreep ze niet van de mensen hun taal. Maar 'van mij' kon ze toch wel begrijpen. Had ze nou een nieuw baasje? Opgewonden hinnikte ze zachtjes en ging ze netjes naast het meisje lopen. Waar gingen ze heen? Naar haar nieuwe huis? Bij het zien van de grote, witte trailer werd ze nog enthousiaster. Wie weet stonden er nog wel andere paarden bij haar nieuwe huis. Hopelijk, dan had ze eindelijk iemand om mee te spelen in de weide, en in de paddock, en in de stallen. Gehaast wandelde ze de trailer in. Dat het meisje zo langzaam liep kon haar niet schelen. Ze moest en zou naar haar nieuwe huis. Toen ze de plak hooi zag werd ze weer rustiger. Eten maakte haar altijd rustiger want dan had ze wat te doen. In de trailer had ze lekker de ruimte. De klep achter haar ging dicht. Nu was het moment aangebroken, ze ging naar haar nieuwe huis!

Darren wachtte op Chantal en Fly. Lang duurde het niet aangezien ze al aankwam lopen met een hyperactief paardje. Dat zou nog leuk worden als ze eenmaal bij zijn huis aan zouden komen. Soepel hees hij de klep omhoog en schoof hij de klemmen naar de beneden. Naar zijn huis konden ze makkelijk snel rijden. Met zijn hoofd totaal ergens anders ging hij op de bestuurdersstoel zitten en wachtte hij op Chantal. Toen ook zij eenmaal zat startte hij de auto en reed hij weg. Met de trailer er weer eens achter was het toch wel anders rijden. Niet moeilijk, maar anders. Eenmaal op de weg voerde hij de snelheid op tot het maximale. Sloom rijden kon hij niet, hield hij niet van. "Ze kan in de stal naast Evelyn, alleen moet deze wel even helemaal klaar gemaakt worden." begon hij te praten. Stilte was af en toe prettig, wanneer het op het juiste moment kwam en het niet ongemakkelijk was. Lang duurde het niet voor hij de oprit zag. Soepel draaide hij de auto en de trailer door het hek de oprit op. Evelyn kwam aan gegaloppeerd vanaf de achterkant van de weide. Naast de paddock hield hij halt. Fly kon of in de paddock of in de weide bij Evelyn. Het haalde niet uit. Zelf zou hij even een aantal stro balen naar beneden gaan brengen en de stal gaan klaarmaken. Ook moest Evelyn haar eten krijgen, dan moest hij met haar aan de slag. Alleen kon dat met Evelyn ook nog wel een beetje uitgesteld worden zodat hij nog wat tijd met Chantal kon doorbrengen. Dat was veel belangrijker. Nu kon hij haar elke dag zien. Dag in dag uit. Darren stapte uit en liet de klep van de trailer zakken tot deze de grond raakte.

Chantal ging in de auto zitten en keek naar buiten. Ze wist niet of ze iets moest gaan zeggen dus bleef ze stil. Ineens verbrak Darren de stilte. Hij begon er over waar Fly kon staan. "Ik weet niet een waar Evelyn staat. Ze stond in de wei dus ik heb de stal echt niet gezien." met een vriendelijke glimlach keek ze Darren aan. Als snel zag ze dat ze alweer bij het huis van Darren waren. In de wei zag ze Evelyn aan komen gegaloppeerd. Chantal moest er even om grinniken maar werd helemaal weer serieus toen Darren stopte. Ze stapte tegelijk met Darren uit de auto. Chantal zat te bedenken dat Darren twee paddock's naast elkaar had. Misschien was het een verstandig idee om ze allebei in een paddock te zetten. Dan konden ze aan elkaar wennen met een hek er tussen. "Zullen we ze allebei in een paddock zetten. Dan kunnen ze toch aan elkaar wennen maar nog niet bij elkaar. En ze vertrappen de wei dan niet." Ze keek hem aan en wachten rustig op een antwoord. "Waar ligt trouwens het stro dan maak ik zo der stal klaar." Chantal verwachten dat ze gewoon alles zelf moest doen. Erg vond ze het niet zolang ze maar bij Darren in de buurt kon blijven. Chantal liep de trailer in toen Darren de klep naar beneden had gedaan. "Hee meidje welkom bij je nieuwe huis." Chantal liet Fly rustig achteruit de klep af lopen toen ze bij het randje was van de klep gaf Chantal met een zachte stem een waarschuwingtje zodat Fly zou opletten. Toen Fly de trailer uit was liet Chantal haar rustig om der heen kijken zodat ze de omgeving van haar nieuwe huis zou zien. Chantal hield Fly goed vast en liet haar nog niet te dicht bij Evelyn.

Darren haalde zijn schouders op. De weide kon hem niet zo heel erg veel schelen, achter zijn huis lagen er nog twee. Of eigenlijk één, de andere was helemaal omgegooid. Daar moest een bak gemaakt worden. Alle palen stonden er al, nu de rest nog. Nog een klusje om te doen. Zo werd zijn lijstje wel heel erg vol. Voordat hij Evelyn uit de weide ging halen ging hij langs de rand van de trailer klep staan zodat Fly er niet af kon vallen. Ook het uitladen ging goed dus hij ging snel opzoek naar het halster van Evelyn. Waar kon dat ding nou toch weer zijn? Uiteindelijk vond hij hem in de stal, met het halstertouw er nog aan. Misschien toch maar nog een haak ophangen voor het halster. Anders moest hij heel de tijd zoeken naar dat ding. Nadat hij Evelyn uit de weide had gehaald zette hij haar in de paddock. Nu zou ze zich niet gaan vervelen, hopelijk. En anders moest hij haar nog meer lijnzaadolie blijven voeren. Vies spul was het. Evelyn werd al wat drukker door het nieuwe, onbekende paard. Wie weet zou ze straks ook nog door de paddock heen crossen. "Ik moet zo even wat stro naar beneden halen, daarna kan je beginnen met haar stal." zei Darren op haar vraag waar het stro lag. Boven de stallen, alleen moest het nu even uit een andere stal verplaatst worden naar het stro hok. Morgen zou er weer een nieuwe lading komen. Jammer genoeg dit keer in de middag en niet in de ochtend. In de middag was het al snel zo warm en dan moest je nog alles naar boven tillen. Maar goed dat er altijd iemand meehielp.

Fly stond te kauwen op het hooi toen ze opeens haar benen anders moest zetten voordat ze omviel. Trailer ritjes was ze nog niet heel erg gewent. Leuk was het wel, bomen voorbij zien schieten zonder dat je zelf bewoog. Nieuwsgierig probeerde ze uit het raampje te kijken. Haar neus probeerde ze erdoor te steken, alleen ging dat niet zo goed omdat de gleuf te klein was. Zonder verder aandacht te besteden aan het ritje ging ze verder met haar hooi opeten. Veel tijd had ze niet, voor ze het wist stonden ze alweer stil en ging de klep weer naar beneden. Soepel boog ze haar hals zodat ze naar achteren kon kijken. Waar was ze nu weer beland? Het zag er mooi uit, maar allemaal zo nieuw. Voorzichtig stapte ze achteruit de klep af. Met haar oortjes strak naar voren gericht bekeek ze eens waar ze was. Het rook niet muf, eerder lekker fris. Nee, het rook naar een ander paard. Zodra ze hoeven op de stenen hoorde draaide ze zich in een ruk om. Haastig begon ze in het andere paard haar richting te lopen. Echter toen ze de druk op haar halstertouw voelde ging ze weer stilstaan. Waarom werd dat andere paard verplaatst? Zachtjes hinnikte ze richting de merrie. Zouden ze mogen spelen? Stiekem had ze nog best wel honger en wou ze nog iets te eten. Dat zou later wel komen. Nu wou ze eerst naar dat andere paard toe. Opdringerig begon ze tegen Chantal aan te duwen.

Evelyn keek raar op toen er een trailer achter Darren's auto het erf op kwam gereden. Evelyn hinnikte zo hard als ze kon toen ze Darren uit de auto zag stappen. Evelyn rook een vlaag van nieuwe paard. Gelijk ging ze als een gek raar doen. Darren nam der al snel mee uit de wei en Evelyn trok richting het nieuwe paard. Maar jammer genoeg trok Darren haar mee naar de paddock. Wagelijk vond ze het in de paddock maar toen ze zag dat de andere paard in de paddock naast die van haar kwam. Gelijk ging Evelyn naar het hek gerend en wilde ruiken aan het andere paard. Evelyn kreeg door dat het een merrie was. Ze begon het helemaal geweldig te vinden. Ze had nu eindelijk een maatje.


[Flutje]

Chantal had Fly vast die Evelyn al door had gekregen. Fly begon opdringerig doen wat Chantal niet echt goed vond. Ze gaf een kort rukje aan het touw. Ze leiden Fly naar de andere paddock naast die van Evelyn en leid haar daar los. Ze keek even naar Evelyn die al helemaal gek aan het doen was omdat Fly in de paddock naast haar stond. Chantal der ogen gleden al snel weg om naar Darren te kijken. Ze was echt over der oren verliefd op hem geworden. Nu ze der paard had en dan ook nog bij Darren's huis was het helemaal geweldig. Jammer genoeg had zo iemand als hem al lang een vriendin.


[Nog een flutje]

Darren keek even hoe Evelyn reageerde en hoe Fly weer op Evelyn reageerde. Het ging goed voor de eerste keer. Geen geklier of boos gedoe. Alleen maar nieuwsgierigheid en al die andere zooi. Na nog een paar minuten tegen hek geleund te hebben en gekeken hoe de paarden elkaar probeerde te leren kennen zette hij zich af en wandelde hij richting de stallen om het halster van Evelyn op te bergen. Anders moest hij stras weer alles afzoeken naar dat ding. Zo stil mogelijk wandelde hij terug naar Chantal. Achter haar bleef hij staan en deed hij zijn handen voor haar ogen. "De dierenarts zoenen lijkt me geen goed idee, maar ik heb nog wel een ander idee." sprak hij met een grote grijns op zijn gezicht die zij natuurlijk niet kon zien. Hij verplaatste zijn lichaam zodat hij voor haar stond en haalde zijn handen weg. Teruggepakt met haar eigen woorden. Met nog steeds dezelfde grijns op zijn gezicht werkte hij zijn hand rond haar middel en gaf hij haar een kus op haar mond. "Kom dan laat ik je Fly haar stal zien." zei hij zachtjes. Soepel wist hij haar hand te pakken en haar de juiste kant op te werken. In een redelijk tempo wandelde hij naar Evelyn haar stal. Er stonden ongeveer 4 stallen en achter het huis ook nog twee. Het leek op een behoorlijk stallen blok, met een redelijk lange stalgang, maar dat kwam gewoon door de grote boxen en dan ook nog eens de zadelkamer en alles daarachter. In een handomdraai had hij de stal van Fly open gemaakt. Bij die van Evelyn hingen allemaal spullen zoals haar deken, halster, en een krijt bord met haar portie voer voor een dag. "Fly haar stal, ik zal even wat stro halen zodat je alles klaar kan maken. In de tussentijd kan je wel een beetje gaan rondkijken. Als je maar uit me huis blijft." zei hij lachend. Hij liet haar hand los en verdween weer naar buiten richting de achterkant van het huis om een baal stro te halen. De handschoenen die op de rand van de staldeur lagen trok hij aan zodat de touwtjes niet gingen snijden. In een rap tempo was hij weer terug en stond er een baal stro in het stro hok. De rest zou hij zo wel halen als hij de kruiwagen kon vinden.

Chantal stond vol verbazing te kijken naar de merrie's die helemaal niet onaardig tegen elkaar deden. Ze had niet eens door dat Darren weg was gegaan en dat hij terug kwam. Even schrok ze toen er ineens handen voor der ogen kwamen. Ze deed haar handen gelijk naar de handen die voor der ogen zaten. Aan de stem te merken was het Darren die een flauwe opmerking maakte. "Das gemeen ik versprak me. En wat voor ander idee?" Nadat ze het gevraagd had gingen de handen voor haar ogen weg en zag ze Darren voor der staan met een glimlach. Voor ze het wist had Darren der een kus op der mond gegeven. Helemaal verbaast was ze dat hij der een kus gaf. Voor ze iets kon zeggen zei hij dat hij de stal van Fly zou laten zien en had hij der hand vast. Ze was nog even te verbaast over de kus en zei helemaal niets. Ze keek der ogen wel uit toen ze de stallen in kwam. Het waren allemaal erg grote boxen. Ze stopte bij een stal en Darren vertelde dat het Fly der stal zou zijn. Op de deur ging een bordje waar Fly der naam op kon en hoeveel eten ze kreeg. Nog steeds had Darren der hand vast en erg vond ze het niet. Het liefste zou ze zo blijven staan. Jammer genoeg moest hij even stro gaan halen en liet der hand los. Chantal had op de markt ook nog andere dingen voor Fly gehaald zoals hoofdstel, zadel, dekens, halsters, borstels en nog veel meer. Voor de stal van Fly had ze haken gekocht om daar de halsters te kunnen op te hangen. Ook had ze een dekenrek voor aan der stal gehaald. Ze had ook voor Darren haken en een rek gekocht wat hij nog niet wist. Al snel kwam Darren weer terug en gooide de baal stro in Fly der stal. Chantal sneed de baal open en ging het stro uitschudden. Ze zag Darren in de stal komen staan en gooide hem onder het stro en keek dan erg onschuldig.

Darren wou iets zeggen maar er zat gelijk stro in zijn mond. Met een vies gezicht haalde hij de plukjes stro hij uit zijn mond. Wat Chantal allemaal aan de stal wou hangen moest ze zelf weten. Ergens moest hij nog een boormachine hebben liggen, met de nadruk op ergens. Vlug pakte hij een pluk stro en gooide dat in de richting van Chantal. Straks zou hij alles wel aanvegen, of gewoon laten liggen want morgen kwam er toch weer meer bij. De paarden moesten dan wel naar buiten, anders zou het niet zo goed gaan. Vooral als Fly niet gewent was aan een hoop gerommel boven haar hoofd. Nieuwsgierig of alles nog goed ging buiten stapte hij even de box uit en keek naar de paddocks. Toch wel een goed idee geweest om ze voor de stallen te bouwen zodat je alles in de gaten kon houden. Wat hem verbaasde was dat hij nog geen geblaf of iets had gehoord. Waar kon die hond nou toch weer zitten. Hopelijk niet in de keuken want dan kon die ook weer schoongemaakt worden. "Ik ga nog even een de andere stro balen halen, anders moet ik dat morgen weer doen." zei hij voordat hij vertrok met de handschoenen. Opzoek naar de kruiwagen, en anders moest hij die dingen maar heel de tijd tillen. Bij de mesthoop vond hij wel een kruiwagen, maar niet degene die hij zocht. Dan maar tillen, verder zoeken kostte hem teveel moeite. Strobaal voor strobaal tilde hij ze naar het stro hok aan het einde van de stalgang. In het stro hok kwam hij ook de boormachine tegen. Zijn handschoenen gooide hij op het plekje waar ze altijd lagen, en daarna vertrok hij met een aantal schroeven in de richting van Fly haar box om dingen op te hangen. "Moet er nog iets vastgezet worden?"

Chantal keek hem onschuldig aan en zag dat hij een pluk stro pakte. Chantal bukte net op tijd anders had ze de pluk vol op tegen der aan gehad. Chantal ging rustig verder met de stal in orde maken. Ze luisterde naar Darren die zei dat hij stro voor morgen ging pakken. "Okee is goed als ik je moet helpen moet je het zeggen he." Na een tijdje kwam Darren terug het leek wel alsof hij haar gedachten kon lezen. Hij kwam met een boormachine aan en vroeg of ze nog dingen wilde aan de stal wilde hangen. "Lees je me gedachten of zo?? Ik zat net te denken dat ik 2 haken en een dekenrek aan de stal wilde hebben." Ze keek naar hem en had een dolblij gezicht. "Ik heb trouwens voor jou ook haken en een dekenrek als je dat wilt." Ondertussen keek ze even naar de merrie's die gek aan het doen waren in de bak.





[Flutje >_<]

Darren toverde een grote grijns op zijn gezicht en bekeek Chantal daarna nogal vreemd. Hij netjes zijn spullen opruimen met een deken rek en haken? Zoiets was niet echt mogelijk, maar het viel te proberen. Eerst haar spullen even ophangen en daarna zou hij wel eens kijken naar een plekje aan Evelyn haar stal. Uit zijn broekzak toverde hij een potlood zodat hij alles kon afteken voordat hij begon met boren. "Waar moeten die haken komen? En waar moet het rek komen?" vroeg hij aan Chantal. De merries waren lekker in de bak aan het kloten dus daar hadden ze niet zo veel last meer van. Straks zou hij ze voeren en vanavond binnenhalen. Koud was het nog niet echt s'nachts alleen was hij bang dat beide merries straks zand gingen happen. Dan moest hij een hele voorraad lijnzaad gaan halen. Met de boormachine zette hij alles netjes vast. De dekens van Evelyn legde hij altijd weg in de zadelkamer, meer dan genoeg ruimte, alleen een haak voor haar halster was misschien wel handig. "Bedankt voor de haken en het dekenrek." zei hij tegen Chantal met een lach op zijn gezicht. Toen alles vast zat aan de stallen verdween hij even naar de zadelkamer. Met een krijtbord kwam hij terug. In een handomdraai zat die ook vast aan Fly haar stal. Een speciale stift knoopte hij aan een touwtje vast zodat er op het bord geschreven kon worden. Het touwtje maakte hij vast aan het krijtbord zodat deze niet opeens ergens anders zou liggen. "Zo, dat maakt het voeren weer makkelijker voor mij."

Chantal pakt de haken en het rek en liep naar Darren toe toen hij vroeg waar ze het wilde hebben. "Ehum hier in het midden denk ik maar het dekenrek en dan aan allebei de kanten een haak voor het halster." Chantal wees een beetje waar ze het wilde hebben en had een glimlachje op der gezicht. "Graag gedaan ze waren in de aanbieding dus vond het wel handig. En als je het niet wilde dan had ik reserve gehad." Toen Darren klaar was met op hangen gaf Chantal hem een kus op zijn wang. "Dank je wel." Toen Darren even weg ging hing Chantal fly der deken op het rek en hing der halster op de haak. Toen Darren terug kwam had hij een bordje in zijn handen. Chantal keek nieuwsgierig naar wat het was. Het was een bordje voor wat Chantal wilde dat Fly aan voeding kreeg. "Ik wil der ook best zelf voeren hoor. Maar dan moet je wel even vertellen waar het hooi ligt en waar ik een ton met krachtvoer kan neer zetten." Ondertussen schreef Chantal wel op wat ze wilde dat Fly zou krijgen op een dag. "O en waar kan ik met tuig en alles laten?" Ondertussen keek Chantal even naar de merrie's geweldig hoe ze nu al met ze tweetjes aan het ravotten waren. Het jammeren was dat Chantal Fly nu wel een goede poetsbeurt moest gaan geven omdat ze echt smerig was.

Darren zette stipjes van waar de schroeven moesten komen. Handig zette hij alles vast zodat het ook niet eraf gelopen kon worden door één van de paarden. De kus op zijn wang deed hem verrast opkijken. Naja, niet echt verrast eerder vrolijk. "Je mag haar ook zelf voeren, mij haalt het niet zo veel uit. Ik ben toch elke ochtend bezig met Evelyn." zei hij terwijl hij zijn schouders eens ophaalde. De twee merries in de paddock hadden zichzelf ongelofelijk vies gemaakt. Hij had Evelyn net gepoetst. Toen Chantal weer wat zij pakte hij haar hand en sleepte hij naar mee naar de zadelkamer. Daar lag al het tuig van Evelyn netjes op steunen, planken, haken, alles was netjes opgeborgen. Alleen moest hij toch nog zoeken naar sommige dingen zoals een shetlander zadeltje. Wanneer gebruik je nou een shetlander zadeltje als je niet eens een shetlander hebt? Nu hing die ook netjes op een haak naast het andere zadel voor Evelyn. Hier lagen ook allerlei nieuwe spullen. Nieuwe dekens, halsters, touwen, singels, eigenlijk alles wat hij nodig kon hebben. Een gedeelte van de kamer had hij vol gegooid. Maar er was nog meer dan genoeg plek over voor Chantal haar spullen. "Hier kan je je spullen neerleggen. Gelieve wel zodat ik het uit elkaar kan houden, de deur gaat op slot als ik de stallen s'avonds naloop." zei hij rustig. In de hoek van de kamer stond een kast met ook een slot erop. Nu was het slot open, maar normaal gesproken zat deze dicht. De sleutels van alle sloten zou hij zo nog wel halen voor Chantal. Het waren er maar twee, maar alsnog. "Hier zit ledervet, zeep, en al die andere zooi in." zei hij terwijl hij de deur open maakte. Achter de andere deur was nog een deur. Die zat wel op slot. Met wat gepriegel kreeg hij de deur open. Op planken met nummertjes en bakjes, schuifladen en al die andere spullen lagen een aantal medicijnen die nodig konden zijn. Onder anderen wormenkuren, betadine shampoo, lijnzaadolie, en nog een aantal dingen. "Ik haal zo de sleutels voor je." zei hij terwijl hij naast Chantal ging staan.

Chantal moest lachen toen Darren zei dat ze ook zelf mocht voeren. "Hmmm Ik weet niet hoe laat ik hier steeds kan zijn. Dus misschien is het handig als jij der 's morgens gewoon voert?" Ondertussen was ze op het bordje aan het schrijven wat Fly aan voer mocht hebben. Terwijl ze vroeg waar ze het tuig mocht laten pakte Darren der hand vast. Door der lichaam ging weer een erg fijn gevoel heen. Ze keek rond in de zadel kamer het was er wel een soort rommel maar ja wat wil je met een jongen die alleen woont. Die zijn vaak rommel konten wat ze eigenlijk best grappig vond. "Wat voor voer heb jij voor Evelyn? Heb je gewoon basis voer of muslï met haver er in. Want eigenlijk wil ik der beide gaan voeren zeg maar half om half." Darren liet zien waar ze haar spullen kon neer leggen en waar het tuigvet enzo stond. Ze keek gewoon rond en zag dat Darren nog een deur open deed. Dat was een soort medicijnkast er lag echt van alles van Wormkuur tot neocidol tegen luizen. "Hoe wil je het doen met de medicijnen delen we gewoon de kosten of kopen we gewoon de medicijnen voor ons zelf?" Ze keek hem aan diep van binnen droomde ze eigenlijk dat ze hier zou wonen. Geweldig op een boerderij met twee prachtige tinker. Maar even werd ze weer met haar beide benen op de grond gezet en luisterde ze weer naar Darren. Hij zei dat hij nog sleutels voor der ging zoeken. "Is goed." Ondertussen ging ze haar poetsspullen pakken en had het halster van Fly vast want die merrie was toch echt gewoon te vies geworden.