A new boss?

Verbaast was ze toen Darren de gang op liep en naar zijn vader riep dat hij moest opletten omdat ze nog moesten douche. Ze hoorde beneden het gegiebel van Nick toen Darren het zei. Hij wist natuurlijk gelijk wat Darren en zij gingen doen. Ze werd voor de verandering door Darren mee getrokken naar de douche. Toen hij de deur op slot had gedaan knikte ze instemmend dat een uurtje meer dan genoeg was. Voor ze het wist was hij bezig met haar armbandje los te krijgen. Ondertussen deed Chantal met haar andere hand de ketting met het medaillon af en legde die op het plankje waar Darren haar armband neer legde. Toen der armband af was gooide ze haar paardenkleren uit en gooide ze voor de deur neer. Ze kuste Darren terug toen ze een kus van hem kreeg en stapte in bad. Voordat ze het bad uitging kreeg ze nog een kus van Darren. Ze droogde zich af en deed een handdoek om der haren heen. Snel gooide ze make-up op en trok andere kleren aan en deed der ketting om en pakte der armband voordat ze naar beneden ging. Net nadat Darren de trap was kwam Chantal de trap af en hoorde wat Darren tegen Serena zei. Chantal liep naar Darren en deed haar arm om zijn middel. ”Kan iemand er niet tegen dat we verliefd zijn?” Ze gaf snel Darren een kus op zijn wang om Serena eigenlijk een beetje te pesten. Ze gaf het armbandje in Darrens hand en hoopte dat hij zo begrijpen dat hij hem om moest doen.


[Mega Flut xD]

Vooral door de woorden van Chantal moest hij nog harder lachen. Serena keek weg en begon te blozen. "Ik.. Uhm.. Dack waar zit je?!" Darren ging op een traptrede zitten en veegde de tranen weg uit zijn ogen. Ook zij was geen spat veranderd. Vroeger was ze ook altijd opmerkingen uit de weg gelopen in plaats van er iets tegenin te brengen. Hij pakte automatisch het armbandje aan van Chantal en deed hem om haar pols zonder er echt bij na te denken. Met een scheve lach op zijn gezicht keek hij omhoog naar Chantal. Gehaast sprong hij overeind toen hij een auto het erf op hoorde komen. Veel mensen zouden er niet komen, daar was hij haast zeker van. Binnen een paar tellen was de stem van Jay over het erf te horen. Serena rende al naar buiten om te kijken wie het was. Omdat ze hem niet kende wou ze weer met Dack gaan spelen, alleen rende Dack onder haar neus vandaan richting Jay. Darren pakte Chantal haar hand en wandelde naar de buiten deur toe. Met grote ogen keek hij naar de tafel die versierd was met van alles en nog wat. Schalen met hapjes en drinken stonden erop met glazen ernaast. Eliza had haar best gedaan voor iemand die ze eigenlijk helemaal niet kende. Serena kwam achter hem staan en keek verlegen naar Jay. "Waar is de jarige?" Lachend liep Jay naar Chantal toe, gaf haar een hand en drie zoenen waarna hij zijn cadeautje overhandigde aan haar. Darren kreeg een hand en een ongemakkelijke knuffel voordat Jay zich naar Serena richtte. Het kleine meisje begon hevig te blozen waardoor ze er gelijk weer super jong uitzag. Vanaf een afstandje bekeek Darren hoe Serena en Jay naar de trampoline gingen en hun energie er daar allemaal uitgooide. Even richtte hij zich tot zijn vader die ontspannen op het bankje zat met een glas drinken in zijn handen. "Niet eens aan de witte wijn? Wie ben je en wat heb je met mijn vader gedaan?"

Chantal hield der pols voor Darren zodat hij makkelijk haar armband kon om doen. Ze hoorde een auto het erf op rijden en keek automatisch om. Wat was Darren toch allemaal van plan en wie kwam er allemaal. Toen ze naar buiten wandelde liep Chantal best dicht tegen Darren aan. De stem had ze herkend als Jay degene die Darren had geholpen met Evelyn te beleren. Hij liep gelijk op haar af en gaf der drie kussen. Ze kreeg een doosje in der handen geduwd door Jay en ze bedankte hem vriendelijk. Ze keek Darren even aan met ogen van dit is toch veelste gek. En dan was het eigenlijk vooral om de dingen die hij geregeld had. Ze maakte het doosje open en was best verbaast wat er in zat. Er zat een zilveren ring in met drie steentjes. ”Hoe wist hij me ring maat? Heb jij dat soms verteld?” Ze pakte de ring uit het doosje en deed die om der linker hand omdat ze om der rechter hand nou eenmaal een ring van Darren had zitten. De ring die ze van Jay had gekregen zag er nog prachtig uit omdat hij nog nieuw was. De ring van Darren was wat doffer geworden omdat ze hem natuurlijk elke dag om had en alles er mee deed. Ze stond nog bij Darren met haar arm achter zijn rug langs en dicht tegen hem aan.

Nieuwsgierig keek hij naar de ring die ze van Jay kreeg. Zijn vader had alleen maar gelachen en verder niets gezegd. Serena en Jay stonden al op de trampoline dus was het best wel rustig. Darren deed zijn armen om Chantal haar middel en trok haar bij hem op schoot toen hij zelf op een stoel was gaan zitten. "Laatste cadeautje voor vandaag. Vanavond is niet echt een cadeautje." Hij keek haar met een lach van oor tot oor aan terwijl hij even zijn hoofd op haar schouder liet rusten. Niet veel later kwamen er nog een aantal vrienden langs die natuurlijk handjes moesten schudden. Druk was het niet, eerder gezellig. Serena hing heel de tijd rond Jay. Nog even en ze zou hem gewoon niet meer met rust laten. Gelukkig vloog de tijd om en verdween iedereen weer waardoor de rust was weer gekeerd. Serena was opgehaald door haar moeder omdat ze ook terug naar huis moest voor haar huiswerk. School ging door voor haar, gelukkig voor hem niet meer. Na het opruimen wandelde hij naar Evelyn toe om haar een knuffel te geven voor hij zich met Maddog en Future ging bemoeien. Rijden zou vandaag niet meer gaan, de tijd was sneller gegaan dan hij had verwacht. Opjagen daar in tegen kon nog makkelijk. Veel deed hij niet, alleen met zijn hand achter Maddog's kont langs gaan. Beide hengsten rende opeens als een stelletje gekken door de paddock heen. Luid hinnikend trokken ze de aandacht van Fly en Evelyn die door de weide gingen crossen. Waar was hij aan begonnen? Toen hij weer een beetje veilig naar het hek kon lopen, zonder omver gelopen te worden, klom hij snel over hen hek heen omdat hij bang was dat een van de paarden eruit zou rennen als hij de deur open deed. Het zand trapte hij van zijn gympen af waarna hij zich naar Chantal haastte. Ondertussen was het laat en moesten ze zelfs een beetje gaan opschieten als ze nog op tijd wouden zijn. Tijdens het wandelen pakte hij Chantal haar hand zodat ze wel mee naar binnen moest lopen. "Kom, omkleden en dan gaan we foetsie." In de slaapkamer pakte hij het pak uit de kast. Een stropdas zou hij echt niet om doen, dat kon zijn vader en Chantal wel vergeten. In een paar tellen was hij aangekleed. Blouse in zijn broek met keurig opgerolde mauwen. Alleen het bovenste knoopje hield hij open, anders was hij bang dat hij geen adem meer kon halen. Ook het colbertje liet hij hangen omdat het gewoon overdreven was. Koud zou het toch niet zijn? Ze zouden binnen zitten, daar was het vast niet koud. Beneden stond zijn vader al ongeduldig met de sleutels in zijn handen. Alles was al afgesloten toen Darren beneden kwam. "Schiet dan ook eens een keertje op, ik woon hier niet eens meer en alsnog moet ik de paarden eten geven, ze binnen zitten en al je zooi opruimen." Ondanks de serieuze toon waarop hij het zei stond er een grote glimlach op zijn gezicht. "Dank je pap." Dack en Indy lagen keurig op hun kussens te wachten tot ze hun eten zouden gaan krijgen. Geen gebedel meer, best wel vreemd. Darren vulde hun voerbakken en vulde hun water bij zodat ze niets te kort zouden komen. "Niet te laat naar bed. En goed luisteren naar Indy." Best vreemd om tegen je hond te praten, maar het was een soort kind van hem? Dack liet zijn eten even voor wat het was en knuffelde even met zijn baasje. Uit de richting van Nick hoorde je een diepe zucht. "Straks zit je nog onder de haren. Laat Dack zijn eten op eten." Met tegenzin kwam hij weer overeind en ging hij naast zijn vader staan. Hij kreeg een zure blik waardoor hij zich haast ongemakkelijk ging voelen. "Dit hoorde niet bij de afspraak. Hop, ga je colbert halen." Hard stampend rende Darren naar boven om het zwarte jasje te halen. Zijn mouwen gingen weer naar beneden en hij trok het colbertje in een handige zwaai aan. Toen hij beneden kwam stond zijn vader met een zwarte stropdas in zijn handen al helemaal klaar. "Nee, die gaat niet om." Dankzij alle protesten van hem hoefde hij de stropdas niet om wat best wel een hele opluchting was. Stel je voor dat hij er echt eentje om moest. Hoe bedoel je dat past gewoon niet bij hem. Een laatste blik werd op zijn gympen geworpen waarna hij de hint al snapte. Andere schoenen, oké. Zonder mokken trok hij een doos uit de meterkast waar hij zwarte, nette schoenen uit haalde. De laatste keer dat hij ze aanhad was tijdens een of andere vergadering van zijn moeders werk. Leuk dat het was. Weer helemaal klaar ging hij terug naast zijn vader staan. Op de stropdas na hadden ze bijna dezelfde kleren aan. Darren liet het maar voor wat het was en wachtte met grote opgewekte ogen tot Chantal naar beneden zou komen.

Voordat ze het wist zat ze bij Darren op schoot en had ze zijn hoofd op haar schouder. Het gevolg was dat zij haar hoofd weer op zijn hoofd legde. Al snel begon Darren er over dat het cadeautje van Jay de laatste was van de dag. En dat vanavond niet een echt cadeautje was. ”Nee dat wil ik graag geloven dat vanavond geen cadeautje is aangezien ik in een jurk moet.” Ze vond het nog steeds verschrikkelijk dat ze in een jurk moest maar veel te willen had ze niet. Toen Darren op stond werd ze opgetild en neergezet. Ze keek wat Darren ging doen. Toen hij naar de paddock ging begreep ze dat hij naar Maddog en Future ging. Het was geweldig om die paarden nu hier te hebben. Nu begreep ze ook waarom ze niet naar de manege mocht toen ze dat wilde omdat ze gewoon bij hun kwamen te staan. Chantal was ondertussen dat Darren bij de hengsten was op de grond gaan zitten. Indy lag heerlijk op haar schoot maar toen Darren er snel aan kwam sprong Indy van Chantal der schoot en rende weg naar Dack. Op het erf was het rustig iedereen was weg behalve Darrens vader. Ze stond op en klopte haar kleren af nog voordat ze klaar was trok Darren der mee naar binnen en de trap op. Ze moest zich van hem aan omkleden waar ze dus eigenlijk gewoon echt geen zin in had maar toch deed ze het om Darren en zijn vader een plezier te doen. Ze liep naar de douche waar ze eerst haar haren ging opsteken en wat make-up op deed. Het zou zonde zijn als de jurk onder de make-up kwam te zitten daarom deed ze het maar nog in haar gewone kleren. Toen ze haar haren en make-up had gedaan rende ze de zolder trap op om de jurk en hakken te halen. Ze was benieuwd of ze eigenlijk nog wel op hakken kon lopen. Dat zou ze snel genoeg uit vinden. Ze keek de zolder rond en zag al helemaal voor zich dat dit hun kamer zou worden. Maar snel schudden ze met haar hoofd en kwam weer met haar gedachten bij de jurk. Ze deed haar kleren uit deed de hakken alvast aan en trok daarna de jurk zo voorzichtig mogelijk aan. Eigenlijk had ze wel hulp nodig met de jurk dicht te doen maar daar had ze wel iets opgevonden. Ze maakte een touwtje aan het lipje van de rits vast en deed die over der schouder heen. Met haar ene hand hield ze de jurk bij haar onderrug naar beneden en met het touwtje deed ze de rits omhoog. Ze had express geen knop er ingemaakt zodat ze het zelf los kon maken. De ketting die ze van Darren had gehad had ze gewoon om die ging alleen ’s nachts af. Hij stond eigenlijk nog best leuk bij de jurk ook. Ze zuchten diep om even der moed in te krijgen. Ze pakte haar andere kleren en vouwde ze op en nam ze mee. Als ze de trap af liep moest ze echt de voorkant van de jurk met haar vrije hand omhoog zodat ze er niet over zou vallen. Der kleren legde ze op de stoel in hun slaapkamer. Snel pakte ze in de douche nog even haar puma luchtje en spoot iets op. Nu was ze klaar om naar beneden te gaan. Nou klaar qua kleding en zo maar qua zenuwen om de trap af te lopen was echt niet leuk. Ze haalde nog even een keertje diep adem en tilde de voorkant van de jurk weer op en liep de trap af. Beneden zag ze Darren staan en ze kreeg een raar gevoel in der maag. Het leek haast wel alsof ze gingen trouwen alleen dat was het niet. Toch vond ze het raar dat Darren geen stropdas om had. Zij moest in een jurk met toch best een sleepje en hij moest in het pak maar dan geen das om toch raar. Toen ze beneden was keek ze een beetje naar de grond. Of het nou door de jurk kwam dat ze verlegen was wist ze niet maar het was toch echt raar. Ze zag Nick naar der kijken vol verbazing. Als het goed was wist hij nog dat ze het over de fotoshoot hadden gehad. Nu had Nick tenminste een beeld bij de jurk die ze bedoelde die ze op Fly aan wilde. Ze keek Darren aan en dan naar Nick en weer terug naar Darren. ”Waarom heb jij geen stropdas om? Ik moet ook in een jurk met hakken er onder. Wat ik voor jou doe want je weet dat ik niet van jurken of hakken hou. Dus ik vind dat jij ook voor mij een stropdas kan om doen.” Terwijl ze het zei keek ze hem erg lief aan. Ze zag Nick achter Darren zijn lach proberen in te houden wat toch best goed lukte. Chantal moest alleen niet te veel naar Nick kijken omdat ze anders zelf in de lach schoot en dan zou Darren der helemaal niet meer serieus nemen. Ze hield voet bij stuk hij moest en zou een stropdas omdoen. ”Als jij geen stropdas om doet ga ik niet mee in een jurk dan doe ik weer me spijkerbroek aan.” Het was misschien heel vals wat ze deed maar zij moest er te netsjes bij lopen dus hij ook. Natuurlijk wist ze niet dat hij eerst geen colbertje aan had of dat hij zelfs zijn gympen onder zijn pak aan had. Dan was het natuurlijk niet zo erg dat hij geen stropdas omhad maar toch wilde ze dat hij het omdeed al was het alleen maar om haar een plezier te doen. Het hoefde natuurlijk ook weer niet heel strak om. Als hij maar wist dat als ze ooit zouden trouwen dat hij sowieso een stropdas om moest dat vond ze gewoon verplicht. Eigenlijk zou ze wel in de jurk kunnen trouwen die ze nu aan had. Maar ze vond zich zelf er nog echt te jong voor. Ze vond het wel best hoe het nu was. Ze was nu ook echt gelukkig wat maakte het eigenlijk uit als ze trouwde met elkaar dan kreeg ze een ring om en heten ze van der achternaam anders. Nu had ze ook een ring om die ze van Darren had gekregen. Dus zo snel hoefde er niet nog een ring bij.

[En het zijn 1,080 Woorden geworden ]

Koppig schudde hij zijn hoofd. Darren wou een stap achteruit zette maar herinnerde zich dat zijn vader achter hem stond. Hij sloeg zijn armen over elkaar heen en keek met een redelijk nors gezicht naar Chantal. Waar was hij eigenlijk aan begonnen? Een stropdas zou hij echt niet om gaan doen. Vooral niet omdat hij dan geen adem meer zou kunnen halen. Tenminste, zo voelde het als je zo'n geval om had. Zijn houding verstrakte nog meer toen Chantal begon te dreigen dat ze een spijkerbroek aan zou gaan doen. Omdat ze anders te laat zouden komen rukte hij de stropdas uit zijn vaders handen waarna hij naar boven rende. "Laatste keer dat ik zo'n geval om heb." Een hoop gemompel kwam uit zijn mond terwijl hij met de stropdas in zijn handen voor de spiegel stond. Zonder spiegel zou hij hem echt niet om kunnen doen. Ongelofelijk geïrriteerd dat hij alsnog dat ding om moest deed hij hem snel om waarna hij de knoop erin legde en terug naar beneden rende. "Tadaa. En nu weg hier voor we te laat komen." Net toen hij naar de deur wou lopen hield zijn vader hem tegen en begon aan de stropdas te frunniken. Darren trok zijn neus op en keek nijdig toe hoe de stropdas strakker werd gedaan en een andere knoop. Na een kleine conversatie moest hij ook nog eens het bovenste knoopje van zijn overhemd dicht doen omdat het netter stond ofzo. Voor er nog meer dingen veranderd moesten worden griste hij de sleutels van de tafel af waarna hij de deur uitstapte. Dack lag al bijna te snurken op zijn kussen door alle drukte van vandaag. Normaal gesproken zou hij al buiten hebben gestaan om mee te gaan. Toen iedereen buiten was deed hij de deur dicht waarna hij met open mond keek hoe zijn vader de sleutels uit zijn hand pakte en naar de auto toe liep. Hij deed de deur van de achterbank open en wuifde naar hen dat ze in moesten stappen. Darren pakte redelijk opgewekt Chantal haar hand vast en stapte richting de auto. Eerst Chantal erin, daarna hijzelf. De deur werd dicht gegooid en zijn vader reed het erf af. Best wel vreemd, een schone auto. Waarschijnlijk het werk van zijn vader of van Eliza. Die twee dachten werkelijk overal aan. Bij een restaurant hielden ze halt waarna de deur voor hen open werd gedaan en ze weer uit konden stappen. Iemand anders zette de auto weg zodat ze dat niet hoefde te doen. Met z'n drieën stapte ze het restaurant in en werden ze naar hun tafeltje geleid. Bij het raam op een soort verhoging, zoals afgesproken. Darren schoof Chantal haar stoel naar achteren zodat ze kon gaan zitten en hij haar stoel weer kon aanschuiven. In hun normale kleren zouden ze opvallen, nu paste ze gewoon bij de rest van de gasten. Allemaal in nette kleren waardoor het er haast uitzag als een oude mensen bijeenkomst waar ze niet bij hoorde. Behalve zijn vader. Ze bestelde drinken en kregen de mededeling dat het bijna ging beginnen. Zijn vader verschoof zijn stoel iets zodat hij naar het raam kon kijken. Darren ging dichterbij Chantal zitten en fluisterde iets in haar oor. "Het is niet echt een verrassing. Eerder een toevallige gebeurtenis." Net toen hij weer naar het raam keek schoten er een aantal pijlen de lucht in die uit elkaar spatte. Rood, paars, groen, blauw, alle kleuren die je maar kon bedenken zweefde door de lucht. Pijl na pijl werd er afgeschoten tot er een aantal hele grote de lucht in gingen die behoorlijk vaak uit elkaar spatte. Er werd uitbundig geklapt door alles en iedereen, zijn vader en hij deden vrolijk mee alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Iemand kwam hun bestelling opnemen. Nick bestelde vis ofzo, terwijl Darren voor een bord patat en saté ging. Jammer dat ze geen frikandel gevallen hadden, die gingen er ook gemakkelijk in bij hem. "Als we zo thuis zijn gaan die schoenen en de stropdas als eerste terug de kast in."

Ergens voelde ze zich erg schuldig om wat ze Darren aan deed. Gelukkig hielp het dreigen dat ze anders in een spijkerbroek mee zou gaan. Ze zag hem min of meer boos naar boven rennen. Snel ging ze hem achterna nou ja zo snel als het kon met die jurk die ze aan had. Toen ze boven kwam stond Darren te klooien met zijn stropdas. ”Meen je dat echt dat je de laatste keer een stropdas om hebt?” Ze wist door een opmerking van Nick dat hij graag zou hebben dat ze met elkaar trouwde. ”Want volgens mij ziet je vader ons graag getrouwd.” Het was nou niet echt een onderwerp waar ze nu aan wilde denken misschien over een paar jaar. Toen hij zijn das om had liep ze achter hem aan naar beneden. Het stond wel erg gaaf zo stropdas bij hem. Net toen ze naar buiten wilde gaan werd de weg door Nick versperd. Nu kreeg ze toch wel medelijden met Darren omdat Nick de das een stuk strakker deed en dan ook nog eens een keer het hoogste knopje van zijn overhemd dicht. Ze voelde zich echt schuldig. Snel pakte Darren de sleutels om maar weg te wezen. Maar zelfs dat werd uit zijn handen gepakt door Nick. Chantal liep dicht tegen Darren aan toen ze naar de auto liepen. In zijn oor fluisterde ze ”Sorry, ik wist niet dat je vader zo zou doen met de stropdas.” Ze stapte in de auto wat best irritant was met een sleepje achter je jurk aan. En dan moest ze ook nog op letten dat er geen kreukels in de jurk kwamen. Als ze stond of liep ging het ademhalen goed maar toen ze in de auto zat kreeg ze het toch wel benauwd. Ze hoopte dat ze er snel zouden zijn omdat ze een beetje duizelig werd van het kort ademhalen. Gelukkig waren ze er snel en stapte ze uit en haalde even diep adem. Ze liep met Darren en Nick naar binnen. Alles was in het restaurant erg netjes. Ze had ondertussen Darrens hand vast en liep mee naar het tafeltje wat voor hun was. Het stond op een verhoging wat ze best apart vond. Ze vond het niet zo nodig om in de belangstelling te staan. Wel hadden ze een prachtig uitzicht naar buiten. De ober zei dat er zo iets zou beginnen ze keek erg raar. Wat ging er gebeuren en wanneer. Darren kwam dichter naar der toe en vertelde dat het niet echt een verrassing was maar meer toevallig. Na dat hij het had gezegd schrok ze een beetje van het vuurwerk ze was en nooit zo erg dol op maar toch was het erg prachtig om te zien. Ondertussen kwam er iemand de bestelling opnemen nadat Darren en Nick hadden bestel bestelde Chantal ook iets voor haar. Ze bestelde kipsaté met frisse salade en een ijsthee. Waarschijnlijk wist Darren al lang dat ze sowieso een salade zou bestellen omdat ze daar wel erg gek op was. Chantal schoot in de lach toen Darren zei dat de schoenen en de das thuis gelijk weer in de kast verdwenen. Chantal moest zorgen dat ze zich niet ging verlullen ze moest een smoes verzinnen waarom der jurk nog niet boven in de kast kon. Ineens bedacht ze het. De zolder zouden ze toch moeten schilderen en inrichten als hun kamer dus kon de jurk net zogoed beneden blijven. Net als der hakken eigenlijk. Toen het vuurwerk af was gelopen draaide Nick zich weer om. ”Heeft u al een plan wat u morgen met Fly wilt doen?” Door haar ouders was ze altijd goed opgevoed en zei altijd u tegen de meeste mensen. Ze hoopte ook dat ze dan alleen met Nick was omdat ze dingen voor de fotoshoot wilde bespreken. En dat mocht Darren natuurlijk niet weten.

Darren bekeek het vuurwerk maar een moment. Vuurwerk had hij nooit echt leuk gevonden, voor heel even was het wel gaaf. Als het te lang duurde ging het hem al snel vervelen. Precies op tijd kwam hun eten, de ober zette de borden zorgvuldig neer waarna hij hen vroeg of ze nog iets wouden drinken. Aangezien iedereen nog had kon de ober weer snel vertrekken. Even keek hij verbaasd naar Chantal die over Fly en alles begon. Pas na een paar tellen begon het hem weer te dagen waar ze het over had. Het mennen, dat hij dat was vergeten. Even keek hij zuur naar zijn vader. Darren had hij een trap onder tafel gekregen omdat hij de verkeerde vork had gepakt. Nu bevond hij zich om zijn vaders terrein waardoor hij het wel goed moest doen als hij niet nog meer trappen wou krijgen. Ongezien wreef hij over zijn been heen. Daar zou een mooie blauwe plek komen. Overdreven netjes legde hij zijn servet neer op zijn schoot en pakte hij het goede bestek vast in zijn handen. Niet met je ellebogen op tafel zitten, en een rechte rug. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar zijn vader voor hij nog een trap zou krijgen omdat hij het niet goed deed. Het gesprek volgde hij op de voet. "Het lijkt me slim om haar eerst warm te draaien met een band erachter, daarna gaan we de kar erbij halen zodat ze er even mee kennis kan maken. Als ze de kar niet eng vind kunnen we hem erachter zetten, haar inspannen en kan jij op de bok klimmen. Darren of ik loopt dan naast haar voor als ze het toch eng vind." Ondanks het plan van zijn vader dat hij erbij zou moeten zijn als ze gingen oefenen at hij gewoon rustig verder. Stukje na stukje stopte hij in zijn mond. Patatje na patatje schoof hij naar binnen tot hij zelfs het salade gevalletje op had wat er naast lag. Ontspannen kwam hij overeind van zijn stoel en legde hij de servet op zijn bord neer. "Zo terug." Hij liep in en redelijk tempo naar de wc's toe waar hij aan het bovenste knoopje van zijn blouse geval begon te frunniken. Na een paar tellen ermee gekloot te hebben was het knoopje eindelijk los. Eigenlijk viel het niet eens op dat het knoopje los was omdat de stropdas ervoor zat. Met zijn handen in zijn zakken wandelde hij terug naar de tafel waarna hij op zijn stoel ging zitten. Met het glas witte wijn in zijn handen keek hij eens rond. Niet veel mensen van hun leeftijd. Haast iedereen was al in de 60 of 70. Net alsof hij terug was op een van zijn vaders vergaderingen. Stilletjes dronk hij zijn glas in een snelle teug leeg terwijl hij naar het verhaal van zijn vader luisterde. "Darren kan je toch ook helpen? Hij heeft zelf ook gemend als we weggingen met de Friezen. Hij en de Welsh pony waren de dikste maatjes als het om dat stomme karretje ging. Gewoon rijden eindigde altijd tot zandhappen." Darren verschoof op zijn stoel omdat hij zich ongemakkelijk begon te voelen. "Ik kon alleen de leidsels vast houden en er een beetje aantrekken. Als je dat mennen noemt." Gelijk kwam zijn vader in protest. "Je kan een Fries optuigen en ermee wegrijden als je dat wilt. Dat noem ik toch echt wel mennen." Een diepe zucht kwam uit zijn mond zetten. "Sommige dingen verleer je. Of vergeet je gewoon omdat het onnozel is." Gelukkig was het gesprek tussen hem en zijn vader hiermee beëindigd. Zoals altijd moest zijn vader weer alles uit de kast halen om hem te beledigen of gewoon dwars te zitten. Alsof er niets aan de hand was keek hij glimlachend naar Chantal. Och, wat zou hij blij zijn als die oude gek naar zijn hotel ging. Geduldig wachtte hij tot het tijd was om te gaan. De jas van zijn vader werd gebracht, omdat hij die zo nodig moest afleveren bij de garderobe, waarna zijn vader betaalde. Terug in de auto waren de rollen omgedraaid. Darren zat dit keer op de bestuurders stoel met Chantal naast hem omdat ze zijn vader weg moesten brengen naar zijn hotel. "Waarheen?" Op de achterbank was een hoop gemurmel te horen van zijn vader doordat hij al half zat te slapen. Eindelijk kwamen ze aan bij het hotel waar zijn vader verdween en het achterliet. Darren wachtte tot zijn vader de hoek om was en trok de das naar beneden. Gretig haalde hij diep adem. Een stuk ontspanner dan eerst reed hij richting huis. Onderweg had hij een raampje open gezet omdat het best wel warm was geworden in de auto. "Leuke verjaardag gehad?" Licht lachend keek hij naar Chantal om haar reactie te peilen. Lang duurde het niet tot ze terug waren bij hun huisje. Evelyn en Fly stonden naast elkaar in de weide, ver weg in dromenland. Zelfs de honden waren niet aan het blaffen. Best wel vreemd om aan te komen in zo'n stille omgeving.

Chantal was blij toen het eten er aan kwam want ze begon min of meer het vuurwerk saai te vinden. Ook vond ze het restaurant erg saai er was gewoon niemand van de leeftijd van Darren en haar ze hadden alleen elkaar. Toen Darren naar de wc ging begon Chantal tegen Nick over haar idee. ”Dit is dus de jurk waar in ik op Fly wil voor op de foto. Maar hij mag dan niet thuis zijn dus nu is mijn vraag of u niet iets met hem kan gaan doen of bezig houden.” Al snel kwam Darren terug dus kon Nick niet antwoorden aan der. Toen hij weer terug was ging zijn vader door over het mennen. Verbaast was Chantal toen Nick vertelde dat Darren dondersgoed kon mennen en optuigen. Hij had der gewoon in de maling genomen thuis dat hij niet kon mennen. Ze had alles gewoon voor niets uitgelegd. Daar zou hij nog echt spijt van krijgen dat hij dat grapje met der had uitgehaald. Toen de borden weg waren gehaald en de rekening betaald door Nick gingen ze naar de auto. Gelukkig bleef hij niet bij hun slapen. Ze wilde toch wel echt rust thuis hebben. De hele dag was druk geweest met mensen om der heen en nu was het ook al aardig laat. Toen Nick uitgestapt was vroeg Darren of ze der verjaardag leuk vond. ”Ja ik vond het leuk alleen dit laatste deel was gewoon te saai voor woorden. Er waren daar alleen maar oude mensen en niemand van onze leeftijd.” Eenmaal thuis aangekomen was het erg leuk om te zien hoe Fly en Evelyn aan het slapen waren. Chantal zou blij zijn als de jurk uit kon dan kon ze weer normaal ademen. ”Het spijt me nog van die stropdas maar ik vond dat als ik amper kon ademen door die jurk dat jij een stropdas om moest.” Ze gaf hem een kus op zijn wang. Toen ze boven op hun slapen waren ging ze met haar rug naar Darren staan zodat hij der jurk los kon maken. Nadat hij der jurk los had gemaakt draaide ze zich om en maakte zijn stropdas los. Ondertussen gaf ze hem snel een zoen om het een beetje goed te maken. ”Maar ehum dus jij kan mennen en optuigen? Waarom heb je dat niet gewoon gezegd? Vond je het leuk om een loopje met je vriendin te nemen?” Lief lachend keek ze hem diep in zijn ogen aan. Vanaf beneden hoorde ze de honden de trap op rennen. Over een tijdje was dat gewoon over dat ze bij hun op de kamer sliepen omdat hun kamer dan naar boven zou gaan. Wat ze met hun huidige slaapkamer gingen doen wist ze nog niet.

Opgelucht stapte hij het huis binnen. Boven in hun slaapkamer riste hij Chantal haar jurk los. Darren keek nogal scheef toen Chantal de das los maakte. Eindelijk zou hij weer adem kunnen halen. Nadat de das weg was trok hij een keer aan de veters van zijn schoenen. Bevrijd van de twee ergste dingen trok hij ook nog zijn colbert uit. Uitgeput keek hij naar Chantal die natuurlijk weer met een vraag moest komen. "Wat jij me allemaal hebt verteld wist ik echt niet. Mennen heb ik nooit op jou manier geleerd. Op het optuigen na heb je allemaal nieuwe dingen verteld. Mijn vader liet me altijd de paarden van de koetserij optuigen als ze weer eens weg moesten. Wist ik veel hoe al die riempjes heten. Met jou zou ik toch nooit een loopje nemen." Een onschuldige glimlach stond op zijn gezicht terwijl hij Chantal naar zich toe trok en daarna op het bed achterover liet zakken. Kort boog hij over haar heen en kuste haar op haar mond. Soepel stond hij weer recht zodat hij zich om kon kleden. Dat verschrikkelijke blouse geval uit, hemd aan en zijn zwarte broek omwisselen voor de joggingbroek waar hij eigenlijk altijd in sliep. "Ben blij dat je het leuk vond vandaag." Wel wist hij voor de volgende keer dat zijn vader echt niet zijn zin zou krijgen als hij weer uit eten wou. Nooit zou hij weer een stropdas om doen voor een of andere gelegenheid. Helemaal omgekleed liet hij zich op het bed vallen met een diepe zucht. Morgen zou alles weer normaal zijn. Op zijn vader na, die was gewoon niet normaal.

Chantal schrok even toen Darren zich met haar in zijn armen achterover liet vallen. Maar toen ze een zoen van hem kreeg was de schrik al weg. Toen Darren op stond ging Chantal ook maar even op staan om de jurk uit te doen. Ze liet de jurk van der afglijden en hing hem op de kleding hanger aan de kast. De hakken gooide ze ook erg snel uit. O wat had zij toch een last van der voeten. Snel pakte ze een korte broek en een shirtje en trok die aan. De armband en de ketting deed ze af en legde ze op haar nachtkastje. Daarna liet ze zich gewoon op het bed naast Darren vallen. Heel even ging ze boven op hem zitten. ”Doe me het alsjeblieft nooit meer aan om met je vader uit eten te gaan in zo saai restaurant.” Rustig bleef ze op hem zitten en kuste hem lief en teder. Ze ging weer naast hem liggen met haar hoofd op zijn borstkas en viel al snel in slaap. Het was een lange en drukke dag geweest.


De volgende morgen lag Chantal nog heerlijk te slapen terwijl Indy vroeg wakker was en bij de kamer deur liep te janken. Chantal werd er wakker van en gooide haar kussen naar de deur. ”Indy hou op ik slaap nog zo lekker.” Ze stapte het bed uit en liet de honden naar buiten zodat ze er geen last meer dan had. Ze liep weer naar boven pakte haar kussen en ging weer in bed liggen heerlijk tegen Darren aan die nog als een os leek te slapen.

Teder kuste hij Chantal terug tot ze naast hem ging liggen en in slaap viel. Darren lag nog een hele tijd wakker omdat hij aan het piekeren was. Morgen zou zijn vader komen. Dan moest hij nog meer opmerkingen aanhoren. Nog meer gelul over vroeger wat hij het liefst wou vergeten. In de hoop dat hij toch in slaap zou vallen keek hij hoe Chantal sliep. Vredig en behoorlijk vast, tenminste daar leek het op. Normaal gesproken zou hij naar beneden gaan, richting de televisie en het bier. Vanzelf zou hij wel een keer in slaap vallen. Alleen was hij bang dat als hij opstond, Chantal wakker zou worden. Ze lag al met al met haar hoofd op zijn borstkas dus was de kans dat ze wakker zou worden erg groot. Zo voorzichtig mogelijk pakte hij zijn I pod van het nachtkastje zodat hij de muziek had om mee in slaap te vallen. Redelijk rustige muziek waar hij meestal zo mee in slaap viel. Dit keer moest het natuurlijk anders zijn waardoor hij de uren voorbij zag gaan. Elke keer dat Chantal in haar slaap bewoog keek hij gelijk haar richting op. Waarom lukte het hem niet om in slaap te vallen.

Darren werd half wakker omdat Chantal uit bed ging. Koppig trok hij de dekens over zijn hoofd heen en krulde hij zich helemaal op waardoor hij weer in slaap viel en in dezelfde houding als altijd kwam te liggen. Op zijn rug omdat hij anders niet lekker lag. In de verte leek het alsof Chantal weer tegen hem aan kwam liggen. Half dromend krulde hij zijn arm iets zodat hij Chantal tegen zich aan kon krijgen. Hij was zich niet echt bewust van deze actie, maar ook weer wel. Toen Dack en Indy beide omhoog kwamen en op het bed sprongen opende hij zijn ogen. "Af, koppen dicht." Dack liet zich dat geen tweede keer zeggen en ging languit op het voeteneinde liggen waardoor Indy amper plek had. Tevreden wist hij zijn armen om Chantal heen te slaan en sliep hij nog even verder. Straks zou hij er wel uitkomen. Vannacht had hij iets van 3 uur geslapen dus hij mocht vast nog wel even slapen. "Die jurk stond je gisteravond prachtig. Je moet hem vaker aan. Tijdens het rijden bijvoorbeeld." Zijn stem was behoorlijk schor door het vele praten van gisteren. Fijn, en dan moest hij vandaag ook nog eens actief doen op het erf om die verdomde stal in elkaar te zetten. Waar was hij ook alweer aan begonnen?

Net toen ze weer in slaap begon te vallen in Darrens armen sprongen de honden als een gek op bed. Gelijk was ze weer wakker en had ze haar ogen wijd open. Blijkbaar kon Darren het ook niet hebben wat die twee aan het flikken waren en gaf ze gelijk op hun donder. Dack die bleef op het bed liggen en Chantal liet het maar voor wat het was. Ze wilde alleen maar verder slapen. De paarden konden ook nog wel even wachten op hun eten. Ze voelde Darren zijn armen weer om der heen doen. Ze kroop dichter tegen hem aan en sliep al bijna weer. Toen Darren zei dat ze vaker die jurk aan moest doen bijvoorbeeld bij het rijden schrok ze even. ”En jij denk dat ik dat ding ooit nog eens aan wil. Nou echt niet hoor ik kon amper ademen in dat ding.” Ze hoopte dat hij het zou geloven en niet verder over door ging. ”Ik zat te denken als ik vandaag de paarden heb gereden dat ik dan ga beginnen met de zolder. Dan worden we niet meer zo gestoord door de honden als we daar slapen. Dan zijn we daar ook vanaf.” Ze legde haar handen op zijn handen en deed haar ogen dicht. Ze wilde gewoon nog een aantal uur slapen voordat ze actief bezig ging. Eigenlijk wilde ze gewoon de hele dag met Darren slapen. Zeker na gister wilde ze alleen maar slapen. Die rosétjes die ze gedronken had hadden gezorgd dat ze er best moe was geworden. Ook had ze een beetje een lichte hoofdpijn. Na een half uurtje sliep ze alweer aardig diep.
Rond elf uur schrok ze wakker door dat de voordeur bel ging. Ze werd er een beetje chagrijnig er van en trok der kussen op der hoofd zodat ze niets zou horen tenminste dat hoopte ze. Maar jammer genoeg was dat niet het geval. Ze stapte uit het bed en ging beetje boos naar beneden en deed de deur met een slaperig hoofd open. Voor de deur stond Nick te wachten. Ze was helemaal vergeten dat hij langs zou komen om haar te helpen met Fly. Ze schaamde zich diep dat ze in haar slaapkleding voor haar schoonvader stond. ”Zo jij ziet er wakker uit mevrouwtje.” zei die met een lach op zijn gezicht. ”Ik kom ook pas net uit bed. U maakte ons min of meer wakker. We waren nog erg moe van gister en de honden waren ook erg vroeg wakker.” Chantal liet Nick naar binnen en ging zelf snel naar boven om zich om te kleden en Darren wakker maken. Ze ging op haar kant van het bed zitten en blies in Darrens oor. ”Liefje wakker worden je vader is er.” Toen Darren wakker was ging ze naar de badkamer en stapte snel onder de douche. Na het douche droogde ze zich af en kleden zich aan. Ze rende de trap af en ging naar de keuken om snel even ontbijt voor haar en Darren maken en daarna ging ze naar de woonkamer waar Nick aan de koffie zat. Ze had twee borden met twee broodjes op het kamertafeltje gezet met een kop thee voor haar en een kop koffie voor Darren.

Blijkbaar had Chantal er niet veel zin in om de jurk nog een keer aan te trekken. Ook goed, ze was niets verplicht. Darren sliep al snel weer verder, nog voor Chantal haar zin helemaal af had. Hij droomde over de eerste dag dat hij Chantal ontmoette. In het park, vooral dankzij Dack omdat hij opeens voor zijn voeten was gaan zitten waardoor hij op de grond terecht kwam. Tijdens het slapen verscheen er een kleine lach rond zijn lippen. En nu na een aantal maanden lag hij met Chantal in zijn armen. Dat het zo had kunnen eindigen was toch geweldig? Darren schrok overeind omdat de deurbel ging. Koppig ging hij weer liggen en sliep hij verder. Als het belangrijk is zou er vast nog wel een keertje gebeld worden. Echter ging Chantal haar bed al uit om de deur open te doen. Met zijn ene arm onder zijn hoofd en de andere over de dekens heen sliep hij al snel weer verder. Net toen hij weer helemaal weggezakt was voelde hij koude lucht langs zijn oor gaan. Ogenblikkelijk kreeg hij kippenvel op zijn armen en opende hij zijn ogen. "Ben wakker." Nog half slapend kwam hij uit bed en begon hij zijn kleren bij elkaar te zoeken. Nadat Chantal onder de douche vandaan kwam ging hij onder de douche. Vies zou hij wel weer worden. Dat was nou eenmaal zo. Na het douchen poetste hij zijn tanden voor hij zich verder aankleedde. Shirt over zijn hoofd heen en een grijze buidel trui eroverheen. Zo kon hij wel een beetje warm blijven als hij naar buiten ging. In zijn korte broek zou hij niet meer naar buiten kunnen. In plaats van zijn gympen had hij zijn stalschoenen meegenomen naar beneden. Steviger dan gympen en hierbij was het minder erg als er een plank op viel door de stalen neuzen. Beneden drukte hij een kus op Chantal haar voorhoofd waarna hij kort naar zijn vader knikte. Had je hem ook weer. Maar goed dat hij vandaag niet veel met zijn vader te maken had. Nick moest Chantal helpen, en hijzelf moest de stal voor Evelyn en Fly alvast in elkaar gaan puzzelen terwijl de fundering gelegd zou worden. Nog een beetje moe ging hij zitten en pakte hij een bord met twee broodjes erop. Wel degene waar de koffie bijstond aangezien Chantal eigenlijk nooit koffie dronk in de ochtend. Hij werd er lekker wakker mee, als hij weer eens slecht had geslapen. Normaal gesproken zou hij super wallen onder zijn ogen hebben zitten, dit keer was er gewoon niets te zien. In zijn hoofd voelde hij zich super moe, lichamelijk was hij nog niet echt moe. Een beetje maar niet heel erg. Hapje voor hapje at hij de broodjes op terwijl hij vanuit zijn ooghoek naar zijn vader keek. Opgewekt, net zoals altijd. Dat hij geen last had van alle alcohol van gisteren. "Bedankt voor het ontbijt." Met zijn kop koffie in zijn handen beende hij naar de stallen toe. Maddog en Future kregen hun eten net zoals Evelyn en Fly. Jammer voor Maddog en Future maar ze moesten weer terug de paddock in tot de weide in tweeën gedeeld zou zijn. Of de andere weide moest gebruikt gaan worden. Maar die wou hij het liefst nog even ongebruikt laten voor als Evelyn en Fly de hele weide zouden hebben gemold. Wat niet echt het geval zou zijn aangezien de wei in een goede staat was tot nu toe. Misschien in de winter, maar dat zouden ze dan wel weer zien. Na het voeren van de paarden liet hij zich op de grond naast de deurpost van de stallen zakken waar hij zijn kop koffie op dronk. De plek waar de stal zou komen had hij al afgezet zodat Evelyn en Fly daar niet meer konden lopen. Het beton zou gestort worden en haast gelijk met allerlei vreemde machines gedroogd worden voor als het zou gaan regenen. Daarna zou hij de stal een soort van kunnen gaan bouwen. Veel werk was het niet, gewoon in elkaar puzzelen. Het dak werd ook door iemand anders geplaatst omdat hij er zeker van wou zijn dat het een waterdicht dak zou worden.

Chantal at rustig der broodjes op. Toen ze klaar was zetten ze haar bord en die van Darren in de vaatwasser. En liep ze met Nick naar buiten en pakte Fly uit de wei. ”Ik wilde het straks ook nog even hebben over de fotoshoot. Ik heb u hulp nodig.” Snel haalde ze de dekens van Fly af en haalde een zachte borstel over haar heen. Het tuig had ze al klaar gelegd dus kon ze gelijk optuigen. Eerst krabde ze nog even de hoeven van Fly uit. Rustig tuigde ze Fly in de goede volgorde op. Bij de bak lag nog de band die ze gebruikte om haar te trainen. Na het optuigen na ze Fly mee naar de bak en maakte daar de band aan de strengen vast. Ze nam der mee naar het midden van de bak en liet der daar voorwaarts gaan. In haar ooghoek zag ze Nick nog bij de bakrand staan en hield Fly nauwlettend in de gaten. Vooral haar reactie en orenspel was belangrijk voor hem. Chantal liet Fly tien minuten instappen en gaf daarna het stemcommando om te draven. Rustig ging Fly over in draf toen ze langs Nick liepen zag ze hem tevreden met zijn hoofd knikken. ”Ik durf het aan om der voor de kar te zetten.” Gelijk liet Chantal Fly stappen. ”De wagen staat in de garage.” Ondertussen liet ze Fly stil staan en liep ze naar haar toe. De leidsels legde ze op Fly der rug en nam der mee. Ondertussen had Nick al de kar gepakt. Chantal zetten Fly voor het lamoen en Nick bracht het lamoen naar voren. Chantal letten goed op Fly der reactie. Haar oortjes stonden gewoon naar voren. Misschien had ze wel al een keer voor de kar gestaan. Nick spande Fly snel in en hield haar vervolgens vast zodat Chantal op de bok kon klimmen. Chantal vond het wel even spannend maar nam de leidsels mee en klom er op. Ze maakte de leidsels goed opmaat en luisterde naar Nick als hij tips gaf. Rustig liep ze Fly voorwaarts gaan en Fly liep perfect weg. Nick vond haar zo goed reageren dat ze naar de weg gingen en daar gingen rijden. Chantal vond het gigantisch spannend maar toch wel erg leuk. Nick liep nog even naast Fly maar vond het zo goed gaan dat hij naast Chantal ging zitten. Fly die liep vrolijk briesend voor de kar met haar oortjes naar voren. ”Ik geloof dat je merrie vaker voor de kar heeft gestaan hoor.” Chantal knikte met haar hoofd. ”Ze doet het echt geweldig.” Even gingen ze het bospas op waar ze rustig konden bespreken over de fotoshoot. Nick zei dat hij Darren wel bezig met iets kon houden zodat Chantal de fotoshoot kon regelen. Na een half uurtje weg te zijn geweest gingen ze weer onderweg naar huis. Eenmaal thuis gekomen was Fly licht aan het zweten nu kwam het mooi uit dat ze gister een zweetdeken had gehad. Ze haalde Fly voor de kar vandaan en tuigde haar af en deed het zweet deken op. Omdat Maddog en Future in de wei stonden zetten Chantal Fly even in één van hun stallen en gaf haar daar een halve kilo muesli.

Darren had vanuit zijn ooghoeken een beetje staan kijken hoe Chantal en zijn vader bezig waren geweest met Fly. Arm beest, toch zag het er erg leuk uit. Vooral omdat ze er gewoon plezier in had om voor de kar te lopen. Na zijn tweede kop koffie bedacht hij dat hij beter eerst iets anders kon gaan doen voor hij bezig ging met de stal. Evelyn haalde hij op uit de weide zodat de fundering gelijk gelegd kon worden door de mensen die net aangekomen waren. Evelyn longeerde hij in de paddock waarna hij op haar rug klom en verder ging met wijken. Elke keer wanneer hij de hulpen gaf boog ze en stapte ze keurig naar de zijkant. Volgende keer zou hij verder gaan met het schouder binnen en buiten waarts zodat dat het er ook in zat voor hij verder ging. Ze hadden nog een lange weg te gaan, maar binnenkort konden ze misschien gaan starten met wedstrijden? Rond die tijd zou hij dat wel gaan bekijken. Een startkaart aanvragen was zo gebeurd. Nadat hij Evelyn had gereden en weer terug in de weide had gezet, op het afgeschermde stuk zodat ze niet door het beton kon rennen, nam hij Future mee. Maddog zou later nog wel aanpakt worden door hen. Future borstelde hij en zadelde hij op. De hengst liet hij even buiten staan terwijl hij zich om ging kleren. Rijbroek en laarzen aan. Alleen als hij buiten ging rijden deed hij zijn rijkleren aan. Het zat gewoon beter dan een spijkerbroek en je kreeg minder commentaar. Vooral bij Future deed hij het omdat het gewoon lekkerder zat op zijn rug. De leren rijlaarzen vormde goed om zijn voeten. De spoortjes die hij ernaast had liggen deed hij om voor hij terug naar beneden rende. Terwijl hij even met Future stapte over het erf, zodat hij hem kon aansingelen, zette hij zijn cap op en verstelde hij de beugels. Ondertussen waren Chantal en zijn vader terug gekomen dus kon hij gelijk zeggen dat hij naar buiten ging. Soepel klom hij in het zadel waarna hij Future in stap naar Chantal toe reed. "Ben over een uurtje ofzo terug." Future stapte lui richting de weg toe. Straks zou hij hopelijk zin krijgen in rijden, en anders zou het een hele saaie rit gaan worden. De hoefijzers van Future klonken luid op de harde ondergrond. Ook al waren ze aan het stappen, ze waren goed te horen. Bij het bospad begon Future gelukkig wat actiever te doen. In een rap tempo draafde ze dan ook over het pad tot ze bij het ruiterpad aankwamen. Met dit weer gingen niet erg veel mensen rijden dus het was heerlijk rustig. Future zijn nek was netjes gebogen, alsnog hield hij zijn hoofd hoog in de lucht en bekeek hij alles. Na enig protest galoppeerde Future toch over het zandpad. Darren moest hem even overtuigen dat het leuk was om te galopperen zonder dat je figuren moest rijden voordat Future er de lol van begon in te zien. Hierdoor begon hij ook steeds sneller te rennen waardoor er een grote grijns op Darren zijn gezicht kwam. Om Future niet in de weg te zitten leunde hij iets naar voren en gaf hij de hengst wat meer teugel. Nu ze op een stuk waren gekomen waar ze voluit konden rennen was het al helemaal geweldig om op Future te zitten. Weer een keer een buitenrit maken met een paard die je gewoon kon vertrouwen tijdens het rijden. Bij een groot weiland sloeg hij af zodat ze door het gras rende. Even hield hij Future in om te kijken waar ze nu eigenlijk waren. Hij keek verbaasd op toen hij in de verte de boerderij zag. Evelyn galoppeerde door de weide heen om de aandacht van Future te trekken. De aandacht die ze zocht kreeg ze want Future begon te klieren. Weer hadden ze een meningsverschil waardoor Future een aantal keer begon te bokken voor hij zijn voorbenen de lucht in gooide. Gelijk dreef Darren hem op waardoor ze er in een snelle galop vandoor vlogen. Tot hij hem in terug in de hand had bleven ze op het weiland waar hij hem terug reed tot een handgalopje. Tevreden klopte hij op Future zijn hals. Eenmaal terug op het ruiterpad reed hij richting huis. Ondertussen was Future behoorlijk moe geworden waardoor hij goed in de hand te houden was. Het vertrouwde geluid van hoefijzers op het grind vulde Darrens oren toen ze het erf op reden. De fundering was gelegd dus zou hij zo kunnen beginnen met het puzzelen. Eerst zadelde hij Future af en zette hij hem terug in de paddock. Het tuig van de hengst ruimde hij netjes op waarna hij naar binnen rende, zijn laarzen uit worstelde en zich weer omkleedde. In de keuken zette hij nog even koffie zodat hij weer wat wakkerder ging worden. Met zijn kop koffie ging hij opzoek naar Chantal. TOen hij haar eenmaal gevonden had sloeg hij een arm om haar schouder heen. "Fly deed het goed zag ik."

Chantal was het tuig aan het opruimen toen Darren zijn arm om haar heen sloeg. ”Ja het ging prima met Fly. Ik durf der nu gewoon zo voor de kar te zetten zonder hulp. En wees maar niet bang je vader is naar huis dus we zijn weer alleen.” Ze legde nog even de leidsels weg en ging voor Darren staan. Eindelijk was zijn vader weg hij was nu zo goed als anderhalve dag bij hun geweest. ”Beloof je me één ding?................... Laat me nooit meer met je vader in zo saai restaurant eten.” Ze vond hem best wel aardig maar gewoon te saai als het om uit eten ging. Het liefste ging Chantal nu weer naar bed om verder te slapen. Ze ging gewoon even lekker tegen Darren aan staan. ”Heerlijk die rust.” Ze had het nog niet gezegd of Fly begon hard te hinniken omdat ze klaar was met eten. Chantal zuchten even diep omdat ze net lekker stond. Ze ging maar naar Fly en verwisselde de zweetdeken voor haar stal en winterdeken en bracht haar naar de wei zodat Evelyn niet meer alleen was. Onderweg naar de stal kwam Chantal het bankje tegen en ging daar op zitten. Heerlijk was het herfstzonnetje langzaam dommelde Chantal in slaap. Er zat toch nog een deel slaap in der door de drankjes van gister avond. Indy rende keihard achter Dack het erf over en rende onder de bank door waar Chantal op zat. Jammer genoeg was het dus gedaan met de rust en was ze weer wakker. Ze stond op voor dat ze weer in zou dommelen. Ze liep naar binnen en pakte de brokken voor de honden. ”Indy; Dack eten!” Gelijk rende de honden naar binnen en vielen hun brokken aan. Ondertussen ging Chantal naar de zolder en begon alles wat daar stond in dozen te verpakken.

"Beloofd." Nooit meer eten met zijn vader in een saai restaurant, dat klonk als muziek in zijn oren. Darren kon niet lang genieten van het rustige moment met Chantal. Fly begon weer aandacht te vragen en hij moest aan de slag met de stal voor het slecht weer zou worden. Al het hout was gebracht en de mensen van het dak stonden al haast te springen om het erop te zetten. Omdat ze er toch al waren hielpen ze maar met het in elkaar zetten van de muren en de rest van alle zooi. Darren legde alles uit hoe het moest komen, en de rest werd uitgevoerd door de mannen van het dak. Zelf hielp hij natuurlijk ook mee, tot hij niet meer kon door vermoeidheid. Doorgaan tot je op je reserves moest werken was niet goed voor. Dat wist hij ook, en toch deed hij het. Gelukkig stonden de muren, hingen de deuren erin en waren ze gewoon klaar met alles. Hij haalde zaagsel en stro voor erin. Het dak werd snel geplaatst waardoor hij de grondbedekking neer kon leggen voor de merries. Tevreden keek hij naar bouwsel. Keurig afgewerkt door het voor gelakte hout. Dan ook nog eens met het schuine dag erop wat naar twee kanten schuin liep. Er zaten twee deuren in die je beide open kon zetten waardoor je twee ingangen had. De stal was best wel groot, zodat de merries veel ruimte hadden en elkaar niet in de weg gingen zitten. Morgen zou hij de rest wel afmaken. Voor nu konden Evelyn en Fly in hun nieuwe stalletje staan. De palen voor de afzetting werden weggehaald en zo keerde de rust terug in het weiland. De deuren van de stal waren vastgezet zodat ze niet konden gaan klapperen en de paarden zich er niet aan open konden halen. Darren bedankte iedereen, hielp met een aantal dingen opruimen, ruimde zijn eigen spullen op. Bij de deurpost van de stallen zakte hij weer op de grond, net zoals vanochtend. Hij leunde met zijn hoofd naar achteren tegen de deurpost aan. Nog voor hij in slaap viel zag hij dat Evelyn nieuwsgierig ging kijken bij haar stalletje. Meer kreeg hij niet mee omdat zijn oogleden naar beneden vielen en hij sliep. Door een hoop gelebber aan zijn hand werd hij wakker. Dack stond kwispelend voor hem, zijn speeltje voor hem op de grond. Moeizaam kwam hij omhoog terwijl hij het speeltje van Dack het grind in gooide. Op de bank in de kamer liet hij zich vallen om verder te slapen. Binnen een paar tellen lag hij alweer te slapen op de bank. Meer zou hij vandaag niet gaan doen. Desnoods nog Maddog rijden als Chantal andere plannen zou hebben, maar meer zou hij niet gaan doen. Of Evelyn nog even vervelen, dat zou hij ook nog wel willen.

Toen ze alles in dozen had gedaan pakte ze de stofzuiger en ging een grootte schoonmaak houden wat niet helemaal mee viel omdat ze doodmoe was. Gelukkig was het zo gedaan omdat er niet veel meubels stond. Na het stofzuigen vond ze het genoeg en ging ze helemaal naar beneden naar de woonkamer. Ze zag Darren op de bank liggen en ging er gewoon bij liggen ze was gewoon op en wilde nog even slapen. Het maakte haar niet uit dat Darren al sliep zolang ze maar even bij hem kon liggen. De honden waren buiten aan het rennen en ravotten. Gelukkig waren alle deuren dicht en ronden ze niet naar binnen dus hadden Darren en Chantal de kans om gewoon bij te slapen. Als ze weer wakker was ging ze wel Maddog nog rijden maar die kon nu nog even wachten. Ondertussen was Fly net als Evelyn der nieuwe stal aan het verkennen.


[Mega Flut]

In de verte voelde hij dat er iemand bij hem kwam liggen. Veel kon het hem niet schelen, zolang hij maar door kon slapen. Darren begreep niet hoe hij zo moe kon zijn van gisteren. Veel had hij niet gedaan, in elk geval dat dacht hij. Na ongeveer een uurtje geslapen te hebben kwam hij ongemakkelijk van de bank af. Zo voorzichtig mogelijk stond hij op zodat Chantal door kon slapen. Vanavond zou hij wel weer lekker slapen. Nu moest hij een aantal dingen nalopen, naar de manege om les te geven. Er was nog zoveel te doen. Net op het moment dat hij zijn spullen wou pakken kreeg hij een sms van een stalhulp. De les ging niet door vanwege het noodweer. Gelijk keek hij naar buiten waar hij zag dat het haast stormde. Gehaast rende hij naar de paddocks toe waar hij Maddog en Future bij hun manen pakte en ze mee naar binnen sleurde. Nu had hij geluk dat hij de stallen uit uitgemest had en de deuren open had gelaten. Future liep keurig zijn stal in, Maddog daarin tegen weigerde zijn stal in de gaan. "Je gaat mooi je stal in." Uiteindelijk stond Maddog keurig in zijn stal zijn hooi op te knabbelen. Voor de zekerheid liep Darren ook nog even naar het weiland. Evelyn en Fly stonden al in hun nieuwe stalletje. Oortjes naar voren waarna ze in koor naar hem hinnikte. Nu hij toch wakker was kon hij gelijk iets gaan doen met een van de paarden. Future had hij al moe gereden, Maddog zou Chantal waarschijnlijk gaan doen dus kon hij Evelyn nog wel even pakken. Zonder problemen kreeg hij Evelyn de weide uit. Samen rende ze over het erf heen richting de stallen waar hij Evelyn zo goed als mogelijk droogwreef en haar daarna opzadelde. Straks zou ze gaan stinken door de regen en het zweet. Als ze tenminste zou gaan zweten. Maddog begon luid te hinniken en in zijn stal heel de tijd rondjes te lopen. "Straks mag je er uit, als Chantal wakker is. En je hoeft niet harder te gaan hinniken om haar wakker te maken. Heb geduld." Nijdig keek hij naar Future en Evelyn toen zij mee begonnen te hinniken. Als Chantal nu nog niet wakker zou zijn wist hij het ook niet meer. Hij gooide een regendeken over Evelyn heen om haar, en het tuig, droog te houden tot ze bij de bak waren. Nu was hij pas blij dat de bak overdekt was. In de bak vouwde hij de deken netjes op en legde hem in een hoekje van de bak. Hij singelde Evelyn aan en kroop op haar rug. Vanuit de stallen was een hoop gebonk te horen. Waarschijnlijk Maddog die aan het klieren was. Met Evelyn reed hij de bak uit richting de stallen. Drijfnat kwamen ze aan in de stallen waar hij weer van Evelyn afstapte. De tussendeur gooide hij open waarna hij naar Chantal toe liep. "Zou je alsjeblieft wakker willen worden zodat je Maddog kan gaan rijden? Meneer breekt de boel af." Door een hoop gebonk in de stallen liep hij maar snel terug richting de paarden. Het was maar goed dat hij Evelyn had vastgezet want ze was heel de tijd aan het rond dribbelen. Maddog kreeg op zijn flikker van hem omdat hij heel de tijd aandacht aan het trekken was en aan het trappen was. Hopelijk zou hij snel wat manieren leren. Weer stapte hij op waarna hij met Evelyn terug naar de bak reed. In de bak schudde Evelyn zich uit wat nogal een raar gevoel was. Gelukkig luisterde ze tijdens het rijden erg goed. Ze liep lekker voorwaarts en luisterde goed. Af en toe bokte ze of ging ze er vandoor door de regen.

Chantal lag heerlijk te slapen toen ze ineens iets voelde. Half werd ze wakker en zag Darren nog net weg lopen. Ze wilde haast op staan maar had er nog echt geen fut voor en viel weer in slaap. Een half uurtje werd ze wakker van het gehinnik wat uit de stallen kwam. Ze had haar ogen open maar daar was ook alles mee gezegd. Het gehinnik vanuit de stallen stopte alweer en Chantal wilde net haar ogen weer dicht doen toen ze weer gehinnik hoorde en twee tellen later kwam Darren naar binnen met de vraag of ze Maddog kon gaan doen omdat hij gek werd in de stallen. Ze kwam overeind en keek hem aan. ”Ja is goed kom er aan.” Ze stond op en rekte zich uit en liep naar de stallen waar ze haar rijlaarzen aantrok en naar de stal van Maddog liep. Ze pakte zijn tuig en wilde het buiten bij de zadelsteun leggen. Toen ze naar buiten wilde schrok ze dat het zo regende dus ging ze weer terug naar binnen. Ze legde het zadel weer in de kast en ging Maddog maar eerst poetsen. Na de poetsbeurt pakte ze zijn zadel en dekje en legde die op hem. Ze singelde hem rustig aan. Op de manege moest hij altijd met een martingaal lopen maar ze vond dat onzin dus deed dat hier thuis niet. Ze had Fly getraind om zonder martingaal te kunnen lopen dus dan zou ze het Maddog ook kunnen leren. Rustig deed ze zijn hoofdstel om en alle riempjes vast. Uit zijn kast pakte ze zijn regendeken zodat het zadel droog zou blijven. Dat haar shirt na zou worden maakte haar niet uit die zou toch wel weer drogen. Eigenlijk hadden ze mazzel dat ze tegenwoordig een overdekte rijbak hadden. Ze pakte haar cap en nam Maddog mee naar de bak. Toen ze in de bak kwam was Darren met Evelyn bezig. Veel zou het niet uitmaken als ze met Maddog in de bak er bij ging rijden. Ze zou hem hopelijk wel bij zich kunnen houden maar dat zou ze nog wel zien. Ze zetten der cap op en gooide Maddogs deken op de bak rand. Ze singelde hem nog een keertje aan voordat ze opsteeg anders lag ze misschien er wel weer af. Na het singelen maakte ze nog de stijgbeugels op maat en stapte daarna op. Rustig begon ze hem warm te rijden en vroeg af en toe hem iets meer aan de teugel. Had ze hem aan de teugel dan liet ze hem weer even gaan en zo ging het steeds net zolang tot dat hij op der pinken aan de teugel liep. Rustig gaf ze hem iets kuit zodat hij in draf over zou gaan. Gelijk sprong Maddog aan in draf zoals ze had gevraagd. Doormiddel van figuren rijden hoopte ze dat hij meer zou gaan strekken en spoeler zou worden. Na al die saaie figuren liet ze hem op de lange stukken galopperen en nam ze hem weer terug naar draf op de korte stukken. In het begin weigerde hij om weer terug te gaan in draf omdat hij veelste graag in galop wilde zitten. Dat was dus de koppigheid waar ze het op de manege over hadden dat hij vaak ze eigen zin wilde doen. Na een aantal keer het geprobeerd te hebben gaf Maddog zich over. Omdat hij het nu goed deed ging ze hem als beloning uitstappen. Hij was toch behoorlijk aan het zweten geraakt niet dat het verkeerd was dan kwam misschien nog eens conditie in Maddog. Na goed uitgestapt te hebben stapte Chantal van Maddog af en legde zijn regen deken op hem. Ze nam hem mee uit de bak en bracht hem naar stal. Ze pakte uit zijn zadelkast zijn zweetdeken en legde die op zijn kont zodat ze hem in één keer over hem kon doen als het zadel er af was. Eerst haalde ze zijn hoofdstel van zijn hoofd en deed zijn halster weer om. Snel haalde ze het zadel er af deed zijn zweetdeken over zijn hele rug en legde het zadel in de kast. De singel ging er los boven op en daar boven op weer het dekje op zijn kop zodat het zweet eruit kon dampen. Ze liep terug naar Maddog en maakte zijn zweetdeken vast en zetten hem op stal. Ze gaf hem driekwart kilo sportbrok en een kwart muesli. Tevreden begon Maddog van zijn voer te eten. Chantal pakte nog voor Maddog en Future een plak hooi en gaf die aan ze. Future begon ook gelijk tevreden te eten. Chantal rende nog even door de regen naar de wei van de merries en bracht hun ook nog even een twee plakken hooi. En natuurlijk moest ze gewoon nog even Fly gedag zeggen. Ze bracht het hooi en gaf Fly nog even een knuffel en dan was het alweer bijna tijd om te koken. Heerlijk met ze tweeën eten zonder dat Nick er bij was het idee alleen al was geweldig. Wat ze gingen eten wist Chantal al wel ze had een keertje zin om pannenkoeken te eten. Het bakken er van was haast net zo leuk als het op eten. Vooral omdat je met het bakken de pannenkoeken in de lucht mocht gooien. Gelukkig was haar auto alweer terug van de garage want ze moest nog een aantal dingen voor de pannenkoeken halen. Want stiekem had ze zin in een pannenkoek met kaas, ananas, ham en tomaat. Waarschijnlijk vond Darren dat ook wel lekker en anders zou ze voor hem gewone maken of alleen kaas of zo. Maar eerst zou ze zich omkleden want ze vond het niet verstandig om in haar rijkleding naar de supermarkt te gaan. Ze rende naar boven en kleden zich om. Ondertussen was Darren ook klaar met rijden en ging ze naar hem toe. ”Ik ga even boodschappen halen voor het eten van zo. Ik was van plan om pannenkoeken te gaan maken. En wilde voor mij er sowieso één maken met kaas, ham, ananas en tomaat. Ik weet niet of jij dat ook wilt anders haal ik voor jou iets anders.” Nadat ze antwoord had gehad pakte ze haar autosleutels en gaf hem een kus op zijn wang. ”Ben zo terug.” Indy kreeg door dat Chantal een ritje met haar auto ging maken dus rende ze vrolijk naar de auto en ging daar als een gek blaffen omdat ze mee wilde. Chantal liet Indy maar in de auto springen omdat ze best gek was op auto ritjes. Chantal starten haar auto en reed nog even langs Darren. ”Mocht je Indy zoeken die is met mij mee.” Snel gaf ze hem nog een kus en reed weg. In de winkel mocht Indy natuurlijk niet mee dus liet ze haar in de auto. Gelukkig kon ze alles in de winkel zo vinden dus was ze snel terug bij Indy in de auto. Chantal had ook gelijk boodschappen gedaan voor de hele week en ook gelijk croissantjes omdat Darren daar vooral ’s morgens op leefde. Ze had het vanmorgen niet meer in huis omdat ze geen boodschappen kon doen omdat ze gister jarig was geweest. Ze reed naar huis en liet Indy uit de auto die gelijk op zoek naar Dack ging om mee te kloten. Chantal bracht de boodschappen naar binnen en ruimde de spullen die ze niet nodig had op. Snel maakte ze het beslag voor de pannenkoeken en begon te bakken. Ondertussen zag ze Darren binnen komen. ”Raad eens wat ik weer gehaald heb?” Lachend stond ze voor hem. ”Iets waar jij ’s morgens heel erg gek op bent.” Eigenlijk hoefde ze het niet eens te zeggen dat hij er ’s morgens er gek op was want hij had het al geraden. Lachend stond Chantal nu de pannenkoeken te bakken. Eigenlijk was Darren af en toe gewoon nog een klein kind wat toch best schattig was. Ze waren nu goed een half jaar bij elkaar waarvan ze vijf maanden samen woonde. Ze wilde dit echt niet meer kwijt. Ze had nu een geweldig leven en kon haar verleden vergeten. Ondertussen had ze een stapel van tien gewone pannenkoeken gebakken en begon ze nu aan de pannenkoek met de kaas, ananas, ham en tomaat. Alleen al bij het idee dat ze die zo ging eten vond ze geweldig omdat het gewoon een goede combinatie was. De pannenkoek die darren met iets er op wilde maakte ze ook en uiteindelijk was ze klaar met bakken en konden ze gaan eten. Eerst gaf ze nog even de honden brokken en water en daarna ging ze aan tafel zitten. Op haar bord lag haar heerlijke pannenkoek en op Darrens bord die van hem. In het midden van de tafel stond er een bord met de gewone pannenkoeken en daarbij stond beleg dat ze er op konden doen. Chantal nam een hap van haar pannenkoeken en genoot er erg van. Blijkbaar vond Darren het ook erg lekker want hij begon al aan zijn tweede pannenkoek. Indy had haar brokken op en ging in de woonkamer op haar kussen liggen. Toen alle pannenkoeken op waren zetten Chantal de borden in de vaatwasser en zetten hem aan omdat hij vol zat. Daarna ging ze naar de woonkamer en plofte daar neer op de bank. Ze zetten de tv aan en begon te zappen of er iets leuks was. Ineens bedacht ze dat Darren meestal ’s avonds les moest geven op de manege. ”Moet je nog niet weg? Je moet toch lesgeven?” Toch ging ze even lekker tegen hem aan zitten omdat ze niet wilde dat hij wegging. Gelukkig hoefde hij ook niet weg omdat de les niet door ging door de regen. ”Ik ga zo weer even boven op zolder verder opruimen want er moet nog veel gebeuren willen we daar onze kamer maken.” Na een uurtje gezeten te hebben stond Chantal met tegenzin op en ging naar zolder. Ze had een radio mee genomen zodat ze lekker kon schoonmaken met muziek. Ze zetten de radio best hard een begon met schoonmaken. Tijdens het schoonmaken begon ze ook met de muziek mee te zingen. Ze was alles aan het afnemen met een doekje. Alles lag onder een laagje stof. Al het stof begon ook een beetje op te waaien omdat ze bezig was. Jammer genoeg kon ze de deuren van het balkon niet open zetten omdat het buiten hard aan het waaien was en de regen zou dan naar binnen komen.


[Oeps het zijn 1.749 woorden geworden ]

Maddog kwam erbij in de bak waardoor Evelyn iets drukker werd. Vooral door de regen was ze drukker dan normaal maar Maddog speelde ook op haar in. Darren hield haar elke keer in als ze er vandoor wou gaan. Wanneer ze weer naar hem luisterde ontspande hij in zijn handen en liet hij haar weer haar werk doen. Na een hele tijd zo gereden te hebben liep ze keurig aan de teugel en protesteerde ze niet meer als hij haar wou laten wijken. Beginnen bij de C door van hand te veranderen, dan rechtuit en omzetten zodat ze naar de zijkant zou gaan. Af en toe viel ze op haar buitenbeen waardoor hij haar moest corrigeren en terug moest zetten zodat ze het niet ging verknallen. Zelf was hij ook behoorlijk moe geworden van de rit en Evelyn zweette behoorlijk. Hij stapte haar net zolang uit tot ze een beetje droog was waarna hij de regendeken over haar heen deed en haar meenam naar de stallen. Chantal was al met Maddog naar de stallen gegaan en ondertussen was ze ook al klaar. Hij zadelde Evelyn af, deed een zweetdeken onder de regendeken en zette haar zo op de weide. Straks zou hij haar zweetdeken er wel afhalen, voor nu kon ze het tenminste niet koud krijgen en nog een beetje drogen. Net toen hij de weide uit stapte kwam Chantal aangelopen met de paarden hun voer. Blijkbaar hadden Maddog en Future ook al gehad omdat ze gewoon stil waren. Binnen in het huis drentelde Dack onrustig rond. Meestal kon hij buiten rondrennen, nu moest hij binnen zitten omdat het zo hard regende. Voor hij het wist stond Chantal voor zijn neus. "Kaas pannenkoeken zijn lekker." Indy ging mee met Chantal waardoor Dack al helemaal onrustig werd door het niets doen. Elke keer dat hij even lag sprong hij weer overeind om een van zijn speeltjes te pakken en die ergens anders neer te leggen. Keer op keer deed hij dit tot de bak met speeltjes leeg was en Dack rondjes begon te rennen om de tafel. Darren leunde voor over en pakte Dack op het juiste moment op zodat hij hem goed in zijn armen had. Gelijk werd hij overdonderd met allerlei likjes en een hoop gekwispel. Samen met Dack liep hij naar de bak toe zodat de reu zijn energie een beetje kwijt zou kunnen. Nou, zijn energie raakte hij kwijt. Elke keer wanneer Darren het balletje weggooide naar de andere kant van de bak, rende Dack nog een aantal rondjes voordat hij terug kwam om daarna weer als een gek rond te gaan rennen. Pas toen hij de auto van Chantal terug het erf op hoorde komen riep hij Dack bij zich. Dack liep hijgend achter zijn baasje aan naar binnen. "Croissantjes!" Antwoordde hij vrolijk op de vraag van Chantal. Zoiets was niet moeilijk te raden. Zonder die dingen was er helemaal niets leuks aan het ontbijt. Al wist hij wel dat het niet zo goed voor je was als je die dingen alleen maar bleef eten als ontbijt. Brood was gewoon niet lekker en voor de rest vond hij in de ochtend alles niet lekker smaken. Later op de dag zou hij het wel naar binnen kunnen krijgen. Alleen met niet zo heel erg veel plezier. Op brood na dan, dat ging meestal wel naar binnen zonder dat hij erge in had. Dack was languit op zijn kussen gaan liggen en hijgde nog na van het spelen in de bak. Darren aaide hem kort omdat Indy op hem afrende met een balletje in haar mond. "Wil jij nu ook al spelen?" Aangezien alles heel moest blijven in de woonkamer gooide hij het balletje niet ver. Telkens ver genoeg zodat Indy wel moest rennen, maar niet heel de kamer door moest crossen. Chantal was bezig met het maken van de pannenkoeken waardoor het huis gewoon echt heerlijk begon te ruiken. Net zoals vroeger als hij bij zijn oma ging eten. Pannenkoeken werden daar bijna altijd gebakken als ze op bezoek kwamen. Indy rende af en toe door de keuken heen omdat ze te enthousiast werd. Echter viel ze ook languit op haar kussen doordat ze moe was geworden van al het rennen. Darren kon het niet laten om in de lach te schieten bij het aanzicht van de twee honden. De stuiterbollen hadden nu eindelijk geen energie meer over. Dat moest gewoon in de krant, op de voorpagina. Van Indy begreep hij het nog, maar van Dack. De altijd vrolijke, hyperactieve Dack had geen energie meer. Gewoon best wel raar. Voor hij aan tafel schoof waste hij zijn handen omdat ze helemaal afgelikt waren door Dack en Indy. Honden waren leuk, maar dat gelik was toch best wel vies. Gretig viel hij zijn pannenkoek aan. Een pannenkoek met kaas, het lekkerste wat je kon bedenken. Tenminste, dat vond hij. Ieder zijn eigen mening. "Ze zijn heerlijk." Schuin keek hij naar Chantal terwijl hij een volgende hap in zijn mond stopte. Toen de pannenkoeken allemaal op waren kwam iedereen weer in beweging. De honden hadden hun eten op en waren weer op hun kussen neergeploft. Darren hielp met een aantal dingen in de vaatwasser zetten voor hij op de bank neer plofte en zijn arm om Chantal heen deed zodat hij lekkerder zat. Zij mocht dan wel tegen hem aan komen zitten, maar hij wou wel lekker zitten. Het was dat Chantal hem eraan herinnerde dat hij eigenlijk weg zou moeten, anders zou hij de rijles helemaal vergeten zijn. Maar goed dat ze hem gesmst hadden dat de les niet doorging vanwege het weer. Na een korte uitleg aan Chantal, waarom de les niet doorging, richtte hij zich weer op de tv. “De zolder laat ik geheel aan jou over. Zolang ik mijn eigen kast krijg, en naast jou kan liggen in bed vind ik alles prima.” Even keek hij schuin naar Chantal terwijl hij een grote lach op zijn gezicht toverde. Na een uurtje tv gekeken te hebben kwam Chantal in beweging en zo hij ook. De telefoon ging dus hij moest wel van de bank afkomen om deze op te nemen aangezien Chantal al boven was. Jay belde met de vraag of hij meeging naar de sportschool. Tuurlijk waarom niet, hij had toch niets beters te doen. Boven pakte hij snel zijn tas voor hij naar Chantal toe rende om te zeggen dat hij weg zou zijn voor een tijdje. Buiten rende hij snel naar de auto waarna hij van het erf afreed en de weg op draaide. Hoelang hij al niet bij de sportschool was geweest hield hij niet meer bij. Veel te lang niet meer volgens sommige mensen. Zelf vond hij het nog niet zo erg opvallen, maar ja. Wat moet dat moet. Jay kwam ook net aangereden toen hij aan kwam rijden. Samen rende ze naar binnen, meldde zichzelf aan en gingen zich omkleden. Eerst warmdraaien op de ergometers, daarna zouden ze wel iets anders gaan doen. Darren keek rond en merkte op dat er gewoon niemand was op hun na. Kwam het door het weer of door de tijd? Plotseling begon Jay een heel verhaal te vertellen over de verjaardag van Chantal. “Serena is echt gestoord. Ongelofelijk aardig en alles, maar gestoord. Net zoals jij, ze heeft het vast en zeker van jou overgenomen.” Een korte stilte viel er omdat Jay helemaal dubbel lag van het lachen. “Ga je mee ons uitleven op de bokszakken?” Dat liet hij zich geen tweede keer zeggen. Een man, helper, wierp hen hun handschoenen toe en ging klaar staan om te helpen waar dat nodig was. In een regelmatig ritme werkte Jay en hij in op de zakken. Aan de ene kant was het best wel ontspannend, aan de andere kant borrelde er van alles omhoog waardoor hij harder en harder begon te slaan. Ondertussen was hij een halfjaar samen met Chantal. Nog steeds had zijn moeder haar niet geaccepteerd. Daar kon hij zich dood aan ergeren, nee hij kon zich dood ergeren aan de woorden die ze telkens naar haar toewierp. De man waarschuwde hem dat hij moest kalmeren voor hij zichzelf pijn ging doen. De woorden gingen aan hem voorbij. Waarom zou hij zichzelf pijn gaan doen? Zo gek was hij ook weer niet. Koppig liet hij zijn armen zakken terwijl hij zijn handschoenen losmaakte en deze in de bak gooide. Later zou hij nog wel een keer naar de sportschool gaan. Nu was het wel genoeg geweest. “Ik ga naar huis, kijken of Chantal nog wakker is.” In de kleedkamer kleedde hij zich vlug om waarna hij een fles water achterover goot. In de auto zette hij de radio hard aan. Het was donker op de weg en best wel eng rijden. Alsnog reed hij best wel hard over de weg. Bij het denken aan Chantal ging hij langzamer rijden en begon hij weer om zich heen te kijken. De radio zette hij uit omdat er helemaal niets leuks te horen was. Normaal gesproken zou hij rechtstreeks naar huis gaan, nu reed hij een paar extra rondjes tot hij bij het erf aankwam. Het grind onder de banden van de auto klonk zo vertrouwd. In de hoosregen wandelde hij op zijn gemakje naar de stallen. Maddog en Future stonden beide lui tegen een schot aan geleund en keken niet een op toen hij binnen kwam. “Truste.” De deuren deed hij dicht waarna hij richting de weide liep en daar even alles controleerde. Gelijk haalde hij de zweetdeken onder de regen deken vandaan. Dat had eigenlijk daarnet moeten doen maar dat was hij vergeten. Evelyn en Fly stonden beide tevreden in hun nieuwe stalletje aan de laatste plukjes hooi te knabbelen. “Welterusten meiden.” Waterdruppels vielen van zijn kleren, haar, en gezicht af op de grond toen hij binnen stapte. Vlug trok hij zijn schoenen uit waarna hij zo voorzichtig mogelijk naar boven liep om zich om te kleden. “Ben er weer!” Ondertussen had hij wel al een heel spoor van water achter zich veroorzaakt, maar dat zou hij straks wel opruimen. Nu eerst droge kleren aan en dan kon hij weer aan de slag. Hoe laat het was wist hij niet precies. In elk geval was het donker buiten en lag Dack bijna snurkend op zijn kussen. Het waterspoor ruimde hij op voor hij zijn kleren te droog hing in de badkamer. Super langzaam slofte hij naar beneden waar hij een flesje bier uit de koelkast pakte, hem opende en ermee op de bank plofte. Zichzelf klemzuipen deed hij niet. Nooit gedaan ook, alleen drinken om het lekkere en omdat het kan deed hij wel. Nieuwsgierig luisterde hij naar de geluiden buiten. Gebries van de paarden, regen op de ramen, verder was het stil. Het flesje zette hij op de tafel neer. Een diepe zucht kwam uit zijn mond zette terwijl hij onbewust met zijn vingers op zijn buik trommelde. Slapen zou hij toch niet, dan beter op de bank liggen en niets doen. Of kijken hoe Chantal lag te slapen. Haar zien slapen was altijd erg leuk.

[1843 woorden ]

Chantal had boven de muziek erg hard staan maar daardoor was ze wel snel met schoonmaken. Ze was nu druk bezig met de muren aan het stofvrij maken. Als alles mee zat kon ze morgen de kamer gaan schilderen natuurlijk pas nadat ze Fly en Maddog had gereden. De kleur voor de kamer wist ze nog niet helemaal misschien werd het wel iets van donker bruin. Aan de muren zouden plakjes komen zodat ze daar plantjes of zo op kon zetten. Ook had ze al een plek in gedachten voor hun kleding kasten die zouden gewoon beneden in hun oude kamer komen zodat ze boven veel ruimte zouden hebben. Wel zou ze er een ladekast neer zetten zodat ze daar nu slaapkleding en beddengoed in konden hebben. Ze zag het al helemaal voor der. Als het mee zat kon over twee a drie dagen het bed naar boven en dan hadden ze een andere kamer. Heel even ging ze op de grond zitten met haar rug tegen de muur. Ze was zo moe van het schoonmaken dat ze als een blok in slaap viel. Ze hoorde niet eens Darren thuis komen. Langzaam maar zeker begon ze onderuit te zakken en lag ze op de grond te slapen.

Helemaal afgemat liep hij de trap op. Chantal had geen antwoord gegeven en nu begon hij toch wel een beetje bezorgd te worden. Stel je voor dat ze flauw was gevallen, of ergens onder was gekomen. Darren begon steeds sneller de trap op te lopen tot hij op de zolder stond. Verbaasd keek hij hoe Chantal op de grond lag te slapen. Er waren comfortabelere plekken om in slaap te vallen. Zo goed als mogelijk tilde hij haar op. Een beetje onhandig pakte hij haar over zodat ze niet zou vallen tijdens het verplaatsen. Zachtjes liep hij de trap af richting hun slaapkamer waar hij haar onder de dekens legde. Zelf ging hij nog even naar beneden om de spullen op te ruimen en de lichten uit te doen. In het pikkedonker probeerde hij de weg naar de trap te vinden. Precies voor de trap ging hij onderuit omdat hij op een speeltje van de honden stapte. Met een redelijk harde klap kwam hij terecht op de grond. Een steek ging door zijn arm heen waardoor hij gelijk weer omhoog kwam. Het lampje in de keuken deed hij weer aan zodat hij kon kijken wat er aan de hand was. Verbaasd keek hij naar de snee in zijn arm. Gehaast maakte hij het schoon en deed er een pleister omheen in de hoop dat het niet te erg zou gaan bloeden. Naast de trap lag een fotolijstje op de grond. Voordat iemand in het glas zou stappen ruimde hij de troep op. De foto van Evelyn als veulen haalde hij er voorzichtig uit zodat hij hem in een ander lijstje kon doen. Morgen, nu wou hij naar bed en proberen te slapen. In de badkamer keek hij nog een keer naar zijn arm. Pech, het zou vanzelf overgaan. Snel poetste hij zijn tanden en kleedde hij zich om. Voorzichtig kroop hij onder de dekens. Eens zien of hij vannacht wel zou kunnen slapen. Ook dit keer lag hij weer een hele tijd wakker, telkens draaide hij zich om tot hij uit ergenis maar op zijn zij ging liggen en naar Chantal ging liggen kijken. Misschien zou het helpen om in slaap te vallen. Het was het proberen waard. In plaats van in slaap te vallen kon hij zijn ogen gewoon niet dicht doen. Vooral niet bij het zien van Chantal die zo lekker lag te slapen. Met een luidde zucht liet hij zich terug draaien op zijn rug. Dan maar wakker blijven tot de ochtend. Gelukkig viel hij in een tijdje in slaap. Niet een hele vaste, maar hij sliep tenminste.

Chantal werd heel even wakker toen Darren der optilde en keek door kleine spleetjes. Haar ogen waren toch erg zwaar en deed ze weer dicht. Ze werd door hem in bed gelegd en sliep verder. In haar slaap ging ze op haar buik liggen en sliep zo verder. Haar gezicht had ze naar de kant van Darren liggen. Haar ademhaling was erg zacht en rustig. Het was maar goed dat ze in haar slaapkleding was gaan schoonmaken anders had ze nu nog in der gewone kleren gelegen. Omdat ze zo moe was sliep ze redelijk vast de nacht door. Toch werd ze rond één uur in de nacht wakker omdat ze naar de wc moest. Bij haar weten was ze nog steeds boven op zolder. Ze was hartstikke verbaast toen ze zag dat ze op hun slaapkamer was. Ze keek naast der en zag Darren daar liggen. Hij leek niet echt vast te slapen dus ging ze heel voorzichtig het bed uit en naar de badkamer om naar de wc te gaan. Stil liep ze langs het bed en naar de badkamer. Toen ze terug kwam ging ze weer heel voorzichtig in bed en ging gelijk op der buik liggen omdat dat eigenlijk wel lekker lag. Ze kon niet gelijk meer in slaap vallen dus lag ze te bedenken wat ze allemaal nog op zolder moest doen. Eigenlijk moest er daar ook gewoon laminaat op de vloer omdat dat het makkelijkste schoon te maken was. Makkelijk kon ze niet in slaap komen en lag nog twee uur lang te bedenken wat ze moest doen. Tegen drie uur sliep ze eindelijk weer.