A new boss?

Voor ze het wist zat ze om Darrens schoot en had hij zijn hoofd op der arm gelegd. Hij had er echt geen zin in was natuurlijk goed te begrijpen. Ze zou der zelf ook geen zin in hebben in zo gezeur van een moeder. Ze legde haar hoofd weer op zijn hoofd en hield zijn hand vast. Toen Dack naar de deur toe rende al blaffend kon ze wel een kussen naar hem gooien. Waarom konden ze niet eens even rustig zitten. Gelukkig luisterde Dack wel gelijk naar Darren anders had ze ook nog van zijn schoot af gemoeten. Heerlijk zaten ze nog zo een poosje tot het toch wel tijd was om nar bed te gaan. Nog maar één nachtje in houd oude kamer en dan konden ze naar zolder verhuizen. Ze kleden zich om en plofte op bed neer en kroop onder de dekens. Ze wachten tot Darren in bed was en kroop in zijn armen. Heerlijk was het idee dat ze morgen geen last meer hadden dat de honden naar boven kwamen. Al snel viel ze in slaap en lag in dromenland. Gelukkig ging haar droom niet over die rot film die Darren had gekozen om te kijken.

De volgende dag werd ze pas om twaalf uur wakker. Eigenlijk was het schandalig ze sprong daarom ook gelijk uit bed en rende naar de douche. Ze kleden zich daar gelijk om deed haar haren en renden naar beneden. Ze liet Indy uit de bench en ging met haar naar de stallen. Als ze iets moest doen dan kon ze dat gewoon in de wei terwijl Chantal met Maddog en Fly aan de gang ging. Chantal besloot om gewoon weer vandaag eerst met Maddog beginnen en daarna weer Fly te doen. Ze hoefde vanavond niet te koken want voor haar alleen ging ze dat echt niet doen. Ze ging vanavond wel even chinees of zo halen. Misschien zelfs een vriendin bellen om een lekker filmpje of zo te pakken. Snel begon ze Maddog te poetsen en zadelde hem op. Gister had hij erg veel gedaan dus vandaag zou ze zijn training niet zo zwaar maken. Ze reed naar de bak en begon hem warm te rijden. Fly die had gister bijna vrij gehad met het rijden dus die zou vandaag de zwaardere training krijgen. Nadat ze Maddog warm had gereden liet ze hem draven en ging onder andere een slangenvolte doen. Natuurlijk kwamen er ook andere figuren aanbod. Chantal begon een beetje met haar teugels te spelen en kreeg hem al snel aan de teugel lopen. Het liefste trainde ze hem helemaal niet want dan was hij op de manege nog steeds niet handelbaar en dan was er kans dat ze hem gingen verkopen. Jammer genoeg kon ze dat niet maken dus trainde hem gewoon door. Na een uur gereden te hebben ging ze hem uitstappen en reed hem naar de stallen. Ze had hem blijkbaar goed uitgestapt of hij had niet genoeg gewerkt want hij was helemaal niet aan het zweten. Ze zetten hem op stal gaf hem even brokken en ging de spullen opruimen. Na het opruimen kwam ze gelijk met de spullen van Fly naar de zadelsteun. Waarom drie keer heen en weer lopen als het ook in één keer kon. Ze keek naar Maddog die zijn brokken op had dus nam ze hem gelijk mee naar de paddock. Maddog liet zich gelijk vallen en ging uitgebreid rollen. Chantal liep naar de wei en haalde Fly er uit. Het was echt handig dat ze dekens om had en geschoren was. Ze hoefde nu alleen maar een zachte borstel over haar heen te halen en dan kon ze zadelen.

En het is er weer me late avond inspi

Stilletjes zat hij op de bank tot ze gingen slapen. Darren poetste zijn tanden extra langzaam zodat hij er misschien moe van zou worden? Jammer genoeg werkte het niet en bleef hij klaar wakker toen hij uiteindelijk in bed lag met Chantal in zijn armen. Gelukkig viel hij dit keer na een klein uurtje in slaap. Niet dat hij goed sliep, eerder super slecht doordat hij om het kleinste geluidje wakker werd waardoor hij niet meer in slaap kon komen. Bovendien kreeg hij het midden in de nacht opeens super warm, echter kon hij zich niet goed bewegen omdat zijn knie verrekte veel pijn deed. Morgen zou dat nog een ramp gaan worden. Ach, na geslapen te hebben zou het vast en zeker minder worden. Zo niet dan bestonden er ook nog aspirine's. Binnen een uur lag hij weer te slapen. Beter dan eerst, maar nog steeds niet goed.

Redelijk vroeg was hij wakker, alleen bleef hij liggen tot het iets van 8 uur was omdat het anders wel erg vroeg was om eruit te gaan. Beneden werd hij aangevallen door Dack. Indy kon hem niet aanvliegen omdat ze in de bench zat. Nu begon hij het toch wel een beetje zielig te vinden dat ze daar in moest zitten, aan de andere kant was het haar eigen schuld. Moest ze maar niet zo stom zijn om te ontsnappen en dan ook nog eens over de weg te gaan rennen om bij Dack te zijn. Die twee werden nu wel irritant onafscheidelijk. Boven kleedde hij zich snel om voor hij met Dack naar buiten verdween. Eerst had hij de honden hun eten gegeven. Even een stukje lopen voor hij andere dingen zou moeten gaan doen. Buiten was het best wel fris, nog niet koud maar wel fris genoeg om hem te laten huiveren. Indy had hij expres thuis gelaten zodat ze kon wennen aan het idee van alleen zijn. Bij het park liet hij Dack op de plek waar het mocht even rond rennen, daarna ging hij weer naar huis. Er lagen genoeg klusjes op hem te wachten. Bovendien moest hij nog ontbijten. Thuis kwam hij er achter dat Chantal nog niet wakker was. Dan maar alleen ontbijten. In plaats van een croissantje propte hij twee boterhammen naar achteren en een glas water met een aspirine erbij. Goed genoeg om een tijdje op vooruit te gaan. Evelyn zadelde hij op en nam hij mee richting het bos. Zijn cap had hij aan het zadel gehangen zodat hij hem niet heel de tijd vast hoefde te houden. Evelyn was redelijk gespannen toen ze in het bos aankwamen. De reden waarom hij nog niet op haar rug zat was dat hij bang was dat ze er opeens met hem vandoor zou gaan. En dat was dus net niet de bedoeling. Het was een korte wandeling omdat hij haar gewoon even het bos wou laten zien, en kort op haar rug wilde zitten in het bos. De volgende keer zou hij kunnen proberen om Fly mee te nemen, met Chantal erop, zodat ze kon zien dat buiten rijden leuk was. Een kleine 10 minuten zat hij op Evelyn haar rug voor hij er weer vanaf sprong bij de poetsplaat. Uitbundig beloonde hij haar met allerlei lieve woordjes en klopjes op haar hals. Straks zou ze wel wat lekkers krijgen, nu nog niet. Een halfuurtje reed hij in de bak voor hij overging naar Future. Vanmiddag zou hij Evelyn nog wel even aanpakken, nu kon ze lekker genieten van het herfstzonnetje in de weide. Verbaasd keek hij op toen hij Maddog niet in zijn stalletje zag staan. Chantal was blijkbaar ook al wakker. Voor hij met Future aan de gang ging mestte hij de stallen uit, inclusief de inloop stal van Fly en Evelyn. Ook die moest gebeuren. Binnenkort zou er weer hooi en stro geleverd gaan worden. Met meer paarden ging je sneller door je voorraad heen. Toen hij Future had opgezadeld zag hij Chantal over het erf wandelde met Maddog. Blijkbaar was ze al helemaal klaar met rijden. Hoe lang hij er over had gedaan met Evelyn, en de stallen wist hij niet precies. In elk geval een tijdje. Hij liet Future aan zijn halster nog even staan zodat hij zich snel kon omkleden. In zijn rijkleren kwam hij terug gewandeld. Eens zien of hij een L1 proefje kon rijden met Future. "Goede morgen." Zijn cap zette hij redelijk demonstratief op zijn hoofd, had je dat ding ook weer. Het liefst zou hij zonder zadel gaan rijden, met een halstertouw en verder helemaal niets. Ook leuk, maar het was slecht voor je paard om zonder zadel te rijden dus deed hij dat maar niet. Eenmaal in de bak steeg hij op en stapte hij Future stevig door. Eerst inrijden, daarna zou het werken worden voor hem. Het proefje kende hij uit zijn hoofd. Hij had hem vaak genoeg gereden, dan moest je hem ook uit je hoofd kennen. Toen Future lekker warm gereden was liet hij hem halthouden bij de K. Een moment wachtte hij tot hij Future opdreef tot een actieve draf. Bij de B afwenden naar de E, daarna een gebroken lijn doorzitten, van hand veranderen en middendraf doorzitten, bij de A afwenden en tussen de B-M uitkomen na het wijken. Gefocust hield hij Future netjes aan de teugel en in een actief tempo. Slome paarden waren niet zo prettig om mee te werken. Gaf hem maar een wat actiever paard die lekker doorliep. Ondertussen hield hij zijn beenligging in de gaten, zijn handen en of hij rechtop zat. Af en toe moest hij zijn tenen naar binnen draaien of zijn benen iets verplaatsen omdat ze te ver naar achteren lagen. Vooral tijdens het wijken moest hij hier goed opletten omdat hij daar nog wel eens de fout in ging. In de galop maakte Future een kleine bok die hij snel had opgevangen. Lang waren ze niet bezig geweest met de proef, minimaal 5 minuten waardoor hij nu nog veel tijd had om te kijken hoe het achteruit lopen en alles ging. In het midden van de bak hield hij halt, liet Future na een kort meningsverschil achteruit stappen, en reed weer weg. Het wijken ging steeds makkelijker, net zoals het schouder binnen en buiten waarts. Future kreeg zijn wel verdiende uitstap moment terwijl Darren zich uitbundig uitrekte op zijn rug. Heel de tijd kaarsrecht zitten met je benen helemaal lang was niet zo prettig. Toch had hij het er meer dan voor over.

Chantal zadelde Fly op en singelde maar licht aan. Ze nam haar mee naar de bak en singelde haar daar beter aan. Ze had nu helemaal geen zin om met cap te rijden dus stapte ze zonder op. Ze was helemaal vergeten dat Darren ook in de bak was en voordat ze het wist kreeg ze een preek van hem dat het gevaarlijk was om zonder cap te rijden. Chantal zuchten diep en ging van Fly af. Ze gaf de teugels aan Darren en ging die stomme cap maar even halen. Toen ze terug kwam ging ze Fly warm rijden. Na het warm rijden begon ze met een zware training. Op Fly der hals begon een dun laagje schuimend zweet te komen. Blijkbaar was het een erg zware training voor Fly. Na driekwartier rijden begon ze haar uit te stappen. Ze moest dik twintig minuten uitstappen voordat Fly eindelijk weer op adem was. Chantal bedacht ineens dat ze een fotograaf moest bellen of hij vanavond de foto van haar en Fly kon maken. Ze zadelde Fly snel af en zetten haar in de paddock die nog leeg was. Ze rende naar binnen en belde de fotograaf. Ze had geluk die kon vanavond komen zolang Chantal maar klaar stond. Ook gaf ze door dat ze een blackfoto wilde. Om half acht zou hij langs komen dan moest ze klaar staan. Als het mee zat was Darren dan weg als hij er nog was ging ze zeggen dat ze professioneel foto’s van Fly wilde. Ze ging nog even Fly muesli en sportbrok geven in de paddock en ging dan naar hun kamer ze bracht het matras en lattenbodem naar zolder en haalde het bed uit elkaar. Binnen een half uurtje was het bed uit elkaar en begon ze de onderdelen naar boven te brengen. Eenmaal boven zetten ze alles weer in elkaar. Nu was de zolder bijna klaar er moesten alleen nog plankjes voor leuke dingen op de muur. Ook wilde ze op één plankje een aquariumbak met goudvisjes. Dat zou erg leuk staan op de muur. Snel liep ze naar beneden en haalde de nachtkastjes en de spullen die daar op stonden. Eindelijk leek de zolder ergens op het was niet meer een stof hok. De kast met de nette kleding had ze naar beneden gedaan in hun oude slaapkamer zodat dat de kleding kamer was.

Samen met Future verdween hij uit de bak. Darren zadelde de hengst redelijk snel af, zette hem even in de lege bak terwijl hij zijn spullen ging opruimen, gaf hem daarna zijn verdiende eten zodat hij het nog snel op kon eten voor hij terug zijn stalletje in moest. Chantal was al klaar met rijden dus kon hij Future in de bak zetten. Regen was wel het laatste waar Darren op dit moment behoefte aan had. Vooral niet als hij dacht aan wat hij vanavond zou moeten doen. Praten met zijn moeder, in zijn eentje, in waarschijnlijk een restaurant. Daar zou hij niet tegen haar mogen schreeuwen, niet mogen mopperen, en al helemaal niet boos mogen worden als hij een beetje normaal over wou komen. Sowieso, als hij daar rond liep in zijn normale kleren terwijl iedereen in pakken rondliep, dan was hij al raar. Toch zou hij het vertikken om een pak aan te trekken. Misschien als het echt nodig was, maar verder niet. Gewoon niet niet niet. Future begon nogal te rollen in de bak waardoor hij er niet meer uitzag. Dan nog maar een keertje borstelen om het zand er een beetje vanaf te krijgen. Net toen hij Future zijn halster weer om wou doen begon de hengst zich uit te schudden waardoor het zand in het rondte vloog. Met een vies gezicht zette hij snel een pas naar achteren voor hij zelf helemaal onder het zand zat. Terug op stal begon Future aan zijn restjes hooi te knabbelen. Totaal niet bewust van het feit dat hij vandaag best wel lang op stal zou moeten staan. Straks zou hij hem nog wel even in de bak laten rennen, desnoods longeren als daar nog tijd voor was. Binnen hoorde hij Chantal rommelen met allerlei spullen. Toen hij dan ook eenmaal boven kwam zag hij dat het bed uit elkaar lag en ze spullen naar boven aan het sjouwen was. Automatisch begon hij te helpen met een aantal dingen naar boven tillen. Meer kon hij niet doen omdat ze alweer begon met het in elkaar zetten van het bed. Storen wou hij haar niet echt, straks zou hij nog op zijn kop krijgen dat hij haar dingen moest laten doen en niet zelf alles moest doen. Eenmaal beneden keek de kamer eens rond. Best wel rommelig, tijd om op te ruimen. Alle honden speeltjes, die weer her en der verspreid lagen, gooide hij in de bak. Rommel van de tafel ruimde hij op, de ontbijt spullen stopte hij in de vaatwasser, stoelen schoof hij netjes aan aan de tafel, zo ging hij maar door tot hij bedacht dat hij Evelyn nog een keertje onder handen zou nemen. Vlug trok hij zijn trui over zijn hoofd heen, stak zijn armen door de hier voor bestemde gaten. Terwijl hij dit deed stapte hij in zijn jodphurs en wandelde hij naar buiten. Evelyn kwam al naar hem toegerend toen hij bij het hek stond. Nadat hij haar kort geborsteld had en het hoofdstel in had gedaan verdween hij even om de longeersingel te pakken. Rijden zou hij nu niet, dat zou hij wel een ander keertje doen. Hij had het al een keer eerder met Evelyn gedaan, vandaag zou hij echter verder gaan waar hij laatst was gestopt. De longeersingel deed hij netjes om, daarna bevestigde hij de dubbele longe. In de bak keek hij alles nog een keertje na zodat er niets fout zat. Evelyn luisterde best wel goed naar hem, na een tijdje begon ze haar achterhand steeds meer te gebruiken en ging ze met haar neus naar de grond. Erg lang longeerde hij haar niet, een half uurtje waarna hij even met haar speelde in de bak. Nog steeds kon ze achter hem aanrennen als ze daar zin in had. Met z'n tweeën liepen ze terug naar de weide. Bokkend en al rende ze terug de weide in waar ze uitbundig begon te rollen. Nog meer vieze dekens, fijn. Future zou hij als hij terug zou komen nog wel doen, nu moest hij zich omkleden en daarna weg. Binnen kleedde hij zich snel om, pakte zijn jas en sleutels voor hij naar Chantal liep. Kort drukte hij een kus op haar voorhoofd. "Ik ga eens kijken wat mijn moeder wilt bespreken. Ik beloof dat ik niet laat thuis kom." In de auto hield hij dit keer de radio uit. In een rap tempo reed hij naar het hotel toe waar hij ontvangen werd door zijn moeder. In een mantelpakje, zoals altijd. Gelijk begroette ze hem uitbundig door hem nogal plat te knuffelen en allerlei dingen te zeggen en te vragen. Waarom hij was gekomen wist hij niet, in elk geval voelde hij zich niet op zijn gemak. Tijdens het eten kwam ze gelijk ter zake, ze had een verrassing. Gelukkig kwam de verrassing pas na het dessert waardoor hij zich nog ongemakkelijk kon gaan voelen. Langzaam at hij zijn dame blanche op tot hij zag wat de verrassing was. Een meisje van zijn leeftijd kwam aangelopen, richting hun tafel, ging met een lach op haar gezicht naast zijn moeder zitten en wachtte af. Zijn moeder stelde hen aan elkaar voor en zei dat ze maar even moesten gaan praten met elkaar. Darren keek zijn moeder nijdig na toen ze aan de bar ging zitten met haar drinken. Het was dat ze t ever weg liep anders had hij iets naar haar hoofd geslingerd. Alsof het gepland was begon het meisje tegen hem te praten. Boos kneep hij in zijn glas drinken. Het was echter niet zo slim om in de rand te knijpen omdat er een stuk glas afbrak wat in zijn handpalm stak. In no time stond hij bij de deur, trok de sleutels van de auto uit zijn jaszak en wandelde naar de plek waar zijn auto geparkeerd stond. Rond 10 uur kwam hij thuis omdat hij nog ergens anders was geweest. Zijn favoriete hangplek waar hij altijd naartoe kon; de bar in het dorp. Zonder dat hij het echt in de gaten had was de barvrouw bezig gegaan met zijn hand terwijl hij zichzelf tegoed deed aan de bier en de shandy omdat hij geen bier meer mocht hebben. Hij was dan ook naar huis gestuurd toen hij zei dat hij straks nog naar huis moest rijden. Dronken was hij niet, nog lang niet. Thuis liep hij door naar de weide richting Evelyn. Kon hem niet schelen of ze zou slapen, hij wou haar even knuffelen. Doordat hij met zijn hand over haar nogal bemodderde hals heen ging herinnerde hij zich plots dat er iets om zijn hand heen zat. Voor hij uit de weide wandelde knuffelde hij Evelyn nog even. Eenmaal binnen trapte hij zijn gympen uit, gooide zijn jas over de stoel en plofte hij neer op de bank. Dack sprong gelijk op zijn buik en nestelde zich tegen hem aan.

Chantal merkte niet eens dat Darren haal hielp met spullen naar boven dragen. Voor ze het wist had ze het bed in elkaar en kwam Darren weer naar boven en gaf der een kus op der voorhoofd. ”Is goed. Doe je voorzichtig.” Ergens zat het haar niet lekker dat Darren met zijn moeder ging eten. Die vrouw deed er gewoon alles aan om hun uit elkaar te krijgen. Toen het bed in elkaar zat met alle beddengoed er op plofte ze even daar neer. Ze pakte haar mobiel en belde naar de chinees die thuis bezorging deed. Ideale uitvinding was dat gewoon bellen en het dan thuis bezorgd krijgen. Ze ging alvast naar beneden sprong onder de douche. Binnen tien minuten kwam ze er onder vandaan omdat de chinees elk moment kon komen. Ze trok even makkelijke kleren aan die ze zo uit kon doen vanwege der jurk. De jurk had ze alweer uit de kast gehaald en ding hing min of meer te luchten. Toen ze de trap naar beneden af liep ging de deurbel. Ze deed de deur open en zag de chinees staan. Ze pakte haar portemonnee en betaalde het. Ze ging rustig op de bank zitten en begon te eten. Ze moest een beetje opschieten want het was al half zeven en om half acht kwam de fotograaf. Ze moest nog Fly klaar maken en haar zelf ook nog qua haar en make-up. Na het eten ging ze naar de stallen en pakte het hoofdstel van Fly verwisselde de onderleggertjes voor wit in plaats van de gebruikelijke babyblauwe. Het zadel wreef ze nog even netjes schoon en pakte haar witte dekje. Alles legde ze klaar zodat ze Fly in één keer kon zadelen. Ze haalde haar uit de wei. Snel waste ze haar benen nog even omdat haar sokken vol modder zaten. Het zag er echt niet uit als ze dat op de foto had. Omdat ze toch bezig was met wassen deed ze Fly maar gelijk helemaal. Ze zetten Fly in de stal van Future omdat die toch in de bak stond en ze wilde niet dat Fly kon gaan rollen. Daarom zetten ze haar ook heel even vast in de stal. Voor de veiligheid zetten ze haar aan twee kanten vast zodat ze geen gekke dingen kon doen. Snel ging ze naar binnen en ging haar haren en make-up doen. Toen ze klaar was keek ze op de klok en zag dat het al vijf voor half acht was. De fotograaf kon elk moment komen dus ging ze snel Fly zadelen zodat ze dat niet meer in de jurk hoefde te doen. Precies om half acht ging de bel van de voordeur. Chantal liep naar de deur en liet de fotograaf binnen. [i]”Ik moet alleen nog even me jurk aan trekken me merrie is al klaar. Ze rende naar boven en trok de jurk en de hakken weer aan. De fotograaf moest maar even helpen met de jurk om op Fly te komen. Chantal liep met de fotograaf naar de stal gelukkig was het buiten nog licht dus konden ze daar ook foto’s maken. Jammer genoeg ging de tijd erg snel en om half negen waren de perfecte foto’s gemaakt. Ze zou ze eerst via haar mail een aantal krijgen en daarna via de post zou ze alles op cd krijgen. Snel ruimde ze alle spullen op toen de fotograaf weg was. Darren mocht natuurlijk geen vermoeden krijgen wat ze had gedaan. De jurk die legde ze in haar auto omdat die maar even naar de stomerij moest vanwege de paarden lucht. Nu was het hopen dat ze hem niet snel weer nodig had. Snel haalde ze in de badkamer der make-up van der gezicht af en der haren weer normaal. Snel haalde ze een stijltang er door zodat hij er niets meer van zou zien. Ze liet Indy en Dack gewoon beneden op hun kussens. Zolang Dack thuis was zou Indy toch niet weg lopen. Boven op hun nieuwe slaapkamer ging Chantal op bed tv kijken. Ze was alleen erg moe geworden van alles wat ze vandaag had gedaan dus viel al snel terwijl de tv aan stond in slaap. Indy en Dack stonden bij de trap en baalde goed dat ze niet naar boven konden dus gingen ze maar weer naar de woonkamer. Toen Darren thuis kwam sprong Indy gelijk naast hem op de bank en ging tegen hem aan liggen. Ze was namelijk niet zo van op schoot springen in tegenstelling tot Dack.

Indy kwam hem ook vergezellen toen hij op de bank was gepleurd. Darren aaide onbewust over Indy haar kop heen tot hij bedacht dat hij maar eens naar boven moest gaan. Chantal had hij niet gehoord nadat hij thuis was gekomen dus waarschijnlijk lag ze al te slapen. Nogal wankelig stond hij op en slofte hij de trap op. In hun oude kamer stond hij even stom te kijken. Waar was hun bed? En waarom stond er een extra kast in hun kamer? Pas toen hij van boven wat herrie hoorde, de tv, viel het kwartje. Vandaag had Chantal alles naar boven verplaatst omdat ze op zolder gingen slapen vanaf nu. Langzaam trok hij zijn slaap kleren aan, poetste zijn tanden en slofte hij naar boven. Geen Indy en Dack die naast hun bed zouden komen staan blaffen als het ochtend was. Heerlijk uitslapen zonder wakker gemaakt te worden door een hond. Boven drukte hij de tv uit, ging onder de dekens liggen, en draaide zich op zijn zij. Op zijn rug liggen had geen zin, slapen zou hij toch niet. Slapen deed hij inderdaad niet. In tegendeel zelfs hij lag heel de nacht te draaien en te doen tot hij op zijn buik lag en in een super lichte slaap viel tot de ochtend. Met nogal hoofdpijn stond hij op. Het was waarschijnlijk pas 7 uur, kon hem het iets schelen. Vlug ging hij douchen, het verband rond zijn hand trok hij er vlug vanaf zonder te kijken. Eenmaal beneden maakte hij ontbijt voor zichzelf, pakte een nieuw verband ding en deed deze om zijn hand heen. Niet goed maar wat kon hem het schelen, vanzelf zou het toch wel vies worden. Dack stond al te springen bij zijn voerbak, gek beest. Toch moest hij nog even wachten op zijn ontbijt. Samen met Dack en Indy verdween hij naar buiten. Indy mocht dit keer ook mee omdat hij het zielig vond dat ze binnen zat al die tijd. Darren kroop helemaal weg in zijn jas terwijl hij de riemen van Indy en Dack vasthield. Normaal gesproken mochten ze wel loslopen, maar hij had geen zin in gezeur van andere mensen als Dack weer eens naar hun hond toe rende om te spelen. Een klein halfuurtje liep hij met de honden buiten tot hij weer terug ging naar huis. Tijd om de paarden eten te geven en de stallen uit te mesten. Eerst gaf hij Future en Maddog hun eten, daarna Evelyn en Fly. Dack en Indy lagen braaf in de stalgang te kijken wat hij allemaal aan het doen was. Hij tilde een strobaal van de hooizolder naar het strohok omdat het stro op was. Zaagsel blokken stonden er nog genoeg. Die krengen waren moeilijker naar beneden te tillen. Al kon je ze ook naar beneden gooien in plaats van tillen. Veel leuker en een stuk sneller. Jammer genoeg kon iemand hem op zijn hoofd krijgen. Het hooi van Future en Maddog deed hij in twee hooinetten die hij bij de paddock ophing zodat de twee hengsten daar verder konden eten. Future en Maddog drentelde vrolijk achter hem aan naar de paddocks waar ze gelijk hun hooi aanvielen. Die twee hadden ook niet echt heimwee naar de manege. Vlug begon hij aan de stallen zodat hij misschien meer tijd over zou hebben voor Evelyn. Af en toe voelde hij zijn hand steken terwijl hij de stal uitmestte. Veel aandacht schonk hij er niet aan, soms moest hij een strosprietje tussen het verband vandaan halen. Samen met Dack en Indy hobbelde hij naar de weide, richting de inloop stal, om die ook uit te mesten. Nog steeds leek het alsof zijn hoofd op knappen stond. Evelyn kwam hem even begroeten met een duw tegen zijn zij.

Toen Darren uit bed ging werd Chantal er wakker van. Ze had hem helemaal niet thuis of in bed horen komen. Ze wilde eigenlijk wel weten wat ze moeder gisteravond te zeggen had. Heel even bleef ze nog liggen en toen ze goed wakker was ging ze naar de badkamer en douchde even snel. Toen ze klaar was ging ze naar de keuken waar ze zag dat Darren al gegeten had. Ze pakte voor zichzelf een cracker en deed er boter en hagelslag op. Nadat ze het op had ging ze naar de stallen waar ze Darren bezig zag. Ze zag in een oogwenk dat er verband op zijn hand zat. Ze liet het maar even voor wat het was en pakte het tuig voor Fly en zetten de kar klaar. Ze liep terug naar Darren en keek naar zijn hand. ”Wat heb jij met je hand gedaan?” Met een lichte bezorgdheid in der stem vroeg ze het. Ze keek hem aan. ”Wil je trouwens zo even mee ik wil met Fly mennen maar wil nog niet alleen met haar straks doet ze iets raars.” Ergens hing er een gespannen sfeer om hun heen waardoor het kwam wist ze niet. ”O er komt binnenkort een Cd van een musical voor me. Die komt als het goed is over de post.” Ze zag dat het verband om zijn hand niet meer goed zat. Ze pakte zijn hand en haalde het er af. Ze ontsmetten de snee weer en deed er een gaasje op. Daar overheen deed ze verband. Ergens was ze blij dat ze op school ehbo had gehad en dat kwam nu goed van pas.

Geschrokken keek hij achterom toen hij de stem van Chantal hoorde. Darren draaide zich vlug om en keek haar aan. Koppig hield hij zijn hand achter zijn rug toen Chantal over zijn hand begon. Beter eerlijk zeggen wat er gebeurd was dan iets verzinnen. "Heb te hard in mijn glas geknepen." De woorden sprak hij tussen zijn tanden door. Wat wou hij gisteravond toch graag vergeten. Niet meer aan denken en ook niet aan herinnerd worden. Zijn humeur was er echt ongelofelijk op achteruit gegaan. Vooral omdat hij het Chantal dolgraag wou vertellen maar de woorden niet kon vinden om het voorzichtig te vertellen. "Tuurlijk ga ik mee, lijkt me leuk." Mennen met Fly, dat zou nog leuk kunnen worden. In de bak was alles goed gegaan en ook toen zijn vader mee was gegaan. Deze keer moest het ook gewoon goed gaan naar zijn idee. Over de CD van Chantal zei hij verder niets. Welke musical het zou zijn kwam hij vanzelf wel achter. Wie weet zou Chantal het hem zelf vertellen of laten zien. Ook goed. Op het moment dat Chantal aan het verband van zijn hand begon te frunniken wou hij zijn hand koppig wegtrekken. Het zat best, vanzelf ging het toch weer fout zitten waardoor het weer overnieuw moest. Redelijk chagrijnig keek hij de andere kant op voor hij over zijn nek zou gaan bij het aanzicht van de snee. Zodra ze klaar was trok hij zijn hand terug en ging hij verder met waar hij mee bezig was. "Wil je nu weg met Fly?" Redelijk afwezig keek hij in haar richting. Hij moest haar gewoon vertellen wat er gisteravond gebeurd was. Maar wanneer hij het haar moest vertellen wist hij niet. Natuurlijk kon hij het er gewoon zomaar uitgooien, maar dat was raar. Rustig ruimde hij zijn spullen op voor hij in haar richting liep. Handig sloeg hij zijn armen om haar middel heen en gaf hij haar een redelijk lange kus op haar mond. "Ze had een of andere blonde trien uitgenodigd waar ze me aan wou koppelen." Kort betrok zijn gezicht bij alleen al de gedachte aan wat zijn moeder hem dit keer geflikt had. Ongemakkelijk keek hij naar Chantal. Wat wou hij graag weten wat er allemaal in haar hoofd rondging, waar ze allemaal aandacht, maar vooral wat ze zou gaan zeggen of doen.

Ze snapte niet waarom hij te hard in zijn glas had geknepen. Blij was ze wel erg toen hij graag mee wilde met de kar. Ze merkte ook dat hij het niet echt leuk vond toen ze aan zijn hand zat. Toch ging ze door omdat het goed verbonden moest zijn. Toen ze klaar was ging hij weer koppig verder. Ze merkte dat hij gewoon ergens mee zat hij was gewoon te afwezig. ”Ja moet alleen nog even Fly pakken en dan ga ik der optuigen en voor de kar zetten.” Nog voordat ze kon weg lopen had Darren haar om der middel vast en zoende haar. Rustig zoende ze mee maar het was anders dan normaal het was afweziger. In haar handen had ze nog een hoofdstel van Fly maar die liet ze gewoon uit der handen vallen. Hoe kon zijn moeder dat nou doen ze wist dat hij een relatie met haar had. Natuurlijk kon hij er helemaal niets aan doen maar het zat haar echt niet lekker. ”Gelukkig weet ik dat je van mij houd toch?” Het was stom om te vragen maar toch deed ze het onbewust ofzo. Het liefste wilde ze nu ergens snel gaan zitten en huilen maar het was juist niet Darren die haar wilde kwetsen. Het was zijn moeder die wilde echt gewoon van haar af. Nu begreep ze wel waarom hij het glas had kapot geknepen en waarom zijn moeder wilde dat hij alleen kwam. ”Kan je vader niet met je gestoorde moeder gaan praten. Sorry dat ik haar zo noem maar dat ben je wel als je je zoon aan een andere meid wilt koppelen terwijl hij een relatie heeft.” Ze gaf hem een kus op zijn wang en bleef nog even in zijn armen staan.

Lichtelijk verbaasd keek hij naar Chantal. Dat ze nog moest vragen of hij van haar hield. Darren opende zijn mond om te praten, maar kon de woorden niet vinden. "Woorden zijn er niet genoeg om te vertellen dat ik van je hou." Onbewust had hij Chantal iets steviger vastgepakt. Waarom hij het deed wist hij niet precies, misschien omdat hij bang was dat ze weg zou gaan? Als een boer met kiespijn toverde hij een klein lachje op zijn gezicht toen Chantal zijn moeder gestoord noemde. Eindelijk was hij niet de enige die haar gestoord vond. "Mijn gestoorde moeder wilt niet naar mijn vader luisteren. Het heeft geen zin als hij met haar gaat praten. Chantal, ik hou van jou en van niemand anders." Stilletjes gaf hij haar een redelijk dikke knuffel voordat hij verder ging met zijn klusje. Straks zouden ze met Fly gaan mennen, dat zou leuk worden. Even ergens anders aan denken dan aan wat er gisteravond was gebeurd. Plotseling verscheen er een lach op zijn gezicht. "Mag ik Fly optuigen?" Met grote enthousiaste ogen keek hij naar Chantal. Eens zien of het nog steeds zou lukken. Traditioneel Tinker tuig was niet heel veel anders dan standaard tuig wat er vroeger gebruikt werd. Tinker tuig kon je ook wel gewoon Zigeunertuig noemen, maar Tinker tuig klonk toch wel leuker. Nu redelijk opgewekt omdat hij ergens anders aandacht ruimde hij zijn spullen op. Dack en Indy zouden meekunnen, als ze maar lief op de kar zouden blijven zitten. Natuurlijk konden ze hun riem vastmaken aan een stang, maar dat vond hij best wel zielig. "Kunnen Indy en Dack mee?" Straks zou Evelyn ook voor de kar kunnen staan als hij met haar aan de slag ging. Een twee span. Met Fly naast Evelyn zou het vast wel goed gaan. Evelyn was nog niet zo vaak buiten geweest onder het zadel of iets dus dan kon ze zien aan Fly dat het niet eng is.

[Ik schaam me dood voor deze flut ]

Chantal merkte dat Darren haar beter vast hield alsof ze niet weg mocht. De woorden die hij zei tegen der zei voelde toch erg goed. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en zuchten even diep. Toen Darren verder ging met zijn klusje ging Chantal Fly op halen. Nadat ze haar had geborsteld kwam Darren er aan en vroeg of hij der mocht optuigen. "Natuurlijk mag je der optuigen he meneer die niet kan mennen of optuigen." De sfeer was weer helemaal terug. Ze twijfelde er nu niet eens meer aan dat hij van der hield. Nog steeds vond ze zicht erg dom dat ze vroeg aan hem of hij wel echt van der hield. "Sorry, Dat ik het vroeg ik ben waarschijnlijk gewoon bang om nog iemand die erg belangerijk is te verliezen." Ze keek hoe hij Fly optuigde het ging eigenlijk geheel foutloos. Toen hij vroeg of Indy en Dack mee mochten moest ze even goed na denken. "Tuurlijk mogen ze mee. Misschienkunnen ze zelfs wel even in het bos los rennen naar de kar."

[Mega flut]

Geduldig wachtte hij tot Chantal klaar was met het poetsen van Fly. Darren pakte het eerste gedeelte van het tuig. Kort klikte hij Fly haar halstertouw los om het borsstuk om te doen. Weglopen zou ze niet, alsnog zette hij haar weer vast. Met de haar richting draaien zodat het borststuk zou komen te hangen. Gemakkelijk tuigde hij Fly helemaal op tot er niets meer over was om op haar te leggen. Een aantal riempjes deed hij nog snel vast voordat hij met een tadaa gebaar opzij stapte. Hij was het dus niet vergeten hoe het moest. Als een klein kind die een goed cijfer had gehaald op school keek hij naar Chantal. "Geeft niet. Vind het logisch dat je het vroeg." Och wat wou hij graag zijn moeder iets aandoen. Alleen dan zou hij zichzelf weer eens in de problemen werken. En dat was hij dus echt niet van plan. Zoiets deed hij al veel te vaak waardoor hij genoeg problemen had gehad. Vanuit de stallen haalde hij Indy en Dack. Beiden deed hij hun halsband om. Voor de zekerheid zou hij de riemen meenemen. In elk geval die van Dack, voor je het wist zat zijn hond ergens in de bosjes omdat hij een spook zag hupsen. "Als ik Fly vasthoud dan kan jij haar inspannen." Een enthousiaste lach hing op zijn gezicht. Weer een keertje samen met Chantal naar buiten. Niet heel de tijd vast zitten op het erf vanwege de paarden of iets anders. Koud was het niet echt meer buiten. Eerder nog best wel lekker warm, het zonnetje scheen hier en daar wat wolkjes en een windje. Toen ze helemaal klaar waren liet hij Dack in de kar springen net zoals Indy. Hierna stak hij zijn hand uit naar Chantal als een of ander portier mensje die mensen in en uit hun auto moest helpen. Waarom hij zoveel zin had om weg te gaan wist hij niet precies, in elk geval kon zijn enthousiasme gewoon niet stoppen met hem druk maken.

Chantal ging met haar rug tegen de muur staan en keek naar Darren hoe hij Fly op aan het optuigen was. Tot haar verbazing had hij het ook nog allemaal goed. ”Je bent het niet verleerd.” Toen hij zei dat hij Fly wel vast zou houden knikte ze. Toen Darren de honden ging halen nam Chantal Fly mee naar de wagen en wachten tot Darren er aan kwam. De honden merkte al dat er iets anders dan normaal te gebeuren stond. Ze waren echt hyper nu was het hopen dat ze rustig bleven zitten anders maakte ze de honden gewoon vast aan de rug leuning. Toen Darren Fly vast hield bracht Chantal de wagen naar Fly en spande haar in. Als laatste maakte ze de buitensingel vast en liep naar de wagen met de leidsels in haar handen. Ze gaf Darren een hand en klom op de wagen met zijn hulp. Toen ze eenmaal zat pakte ze de zweep er bij. Toen Darren naast haar kwam zitten gaf ze Fly het commando voorwaarts. Fly had er erg veel zin in want ze schoot gelijk weg. Chantal moest Fly erg inhouden anders was ze echt hyper geworden. Gelukkig was het bospad dicht bij en daar kon Fly lekker uitrazen. Ze keek of er geen verkeer aan kwam en stuurde Fly de weg op. Het herfst zonnetje was erg lekker en het was gewoon niet te koud of te warm. Toen ze het bospad op gingen ging Fly gelijk opgewekter lopen haar oortjes gingen erg naar voren en ze begon vrolijk hinniken. ”Wil je zo ook even met Fly mennen?” Ze keek heel even opzij maar al snel weer naar Fly. ”Wanneer wil je trouwens Evelyn voor de wagen beleren? Als je wilt kan ze eerst in tweespan lopen dan kan ze het van Fly afkijken.”

Darren wachtte tot Chantal zat voordat hij om Fly heen liep en aan de andere kant op de bok klom. Eens zien wat Fly allemaal in huis zat. Best vreemd om weer eens te gaan mennen. Toen zijn vader stopte bij de koetserij had hij het niet meer gedaan. Sindsdien was hij ook niet meer mee geweest met iemand anders die ging mennen. Ach, wat zou het. Vandaag zou leuk gaan worden als hij niet over stomme dingen ging nadenken. Beter nog, hij moest helemaal niet gaan nadenken. Verstand op nul en gewoon op je luie reed zitten. Toen ze in beweging kwamen keek hij even op door het enthousiasme van Fly. Zo, die had er blijkbaar erg veel zin in. Glunderend keek hij van Fly naar Chantal naar de omgeving. Het was jammer dat Evelyn niet mee was, misschien de volgende keer als ze beleerd was voor het karrekie. Dack hoorde je af en toe opstaan en daarna weer gaan zitten. Ergens vond hij het best wel knap dat Indy en Dack niet ziek werden van al dat gehobbel. Vooral op het bospad hobbelde het erger dan op de weg. Genietend van het zonnetje zakte hij iets onderuit. Op de vraag van Chantal keek hij scheef in haar richting. "Echt niet, dan moet ik bewegen." Onschuldig lachend keek hij naar Fly voor hij op zijn kop zou gaan krijgen dat hij lui was. Nee, lui was hij niet. Alleen gemakkelijk. "Uhm, ik wou er binnenkort aan gaan beginnen. Zou de allerliefste Chantal mij dan willen komen helpen?" Het was dat Chantal telkens naar Fly keek omdat ze op moest letten, anders had ze zijn smekende gezicht kunnen zien. Onder het zadel beleren wallah, maar voor de kar ging hij niet doen. Tenminste, niet in zijn eentje aangezien hij vast en zeker iets fout ging doen. Her en der hoorde je nog wat vogeltjes fluiten. Niet zoveel meer als in de zomer, maar alsnog genoeg. Af en toe keek hij op als hij mensen door het bos zag wandelen. Bekende zag hij niet, alleen maar onbekenden die wel vrolijk gedag zeiden. Soms hoorde je een kind schreeuwen; Hé! Een paard! Best wel grappig, voor hem was het de normaalste zaak om een paard te zien. Voor anderen was het anders. Paarden kwam je in het verkeer niet zo vaak tegen. Eerder op een bospad net zoals waar ze nu op reden. Binnenkort zou hij met Future naar de manege moeten. Of in elk geval ergens anders heen waar de kantine vol zou zitten en waar er een juryhokje stond zodat hij kon kijken of Future het eng zou vinden. "Ooit over nagedacht om met Fly wedstrijden te gaan rijden?"

Chantal schoot in de lach toen Darren zei dat hij niet wilde mennen omdat hij dan moest bewegen. ”Zo zo dus meneer is weer eens lui. Maar goed ook dan kunnen we ook geen kinderen krijgen daar ben je toch te lui voor.” Lachend keek ze naar Darren maar al snel weer naar Fly omdat ze toch erg pittig voor de wagen was. ”En tuurlijk wil ik je helpen met het beleren van Evelyn maar dan gooien we der wel in tweespan met Fly zodat ze steun aan Fly heeft. Als ze dan een aantal keer in tweespan heeft gelopen doen we der in enkelspan.” Lichtelijk irritant vond ze de kinderen die steeds weer begonnen over hé een paard. Ze had het nu echt al te vaak gehoord toch bleef ze elke keer vriendelijk lachen. Achterin begonnen de honden nu echt vervelend te worden. Ze liet Fly stil staan en maakte snel de honden los. Indy en Dack wisten niet hoe snel ze van de wagen moesten af springen en door het bos te rennen. Rustig reed Chantal verder met Fly ineens voor hun kwam een erg ranzige Dack uit de bosjes gerend met daar achter een redelijk schone Indy. Het enigste wat zij had waren een paar vieze plekken. Maar Dack zat echt helemaal onder de modder. ”OOO jou hond is echt erg.” Eigenlijk was Dack ook een beetje van Chantal en Indy een beetje van Darren. Maar nu als Dack zo vies was,was het echt niet haar hond. Toen Darren vroeg of ze er over na had gedacht om met Fly wedstrijden te gaan rijden moest ze toch even goed na denken. ”Weet niet zo goed zijn Fly en ik helemaal niet. We vallen dan buiten de mensen. Iedereen is daar zo goed en dan kom ik met Fly. Nee wedstrijden werken niet voor ons.” Zoals iedereen waarschijnlijk van zich zelf vond dat ze niet goed waren had Chantal het zelf ook. Chantal liet Fly stil staan en liet de honden weer op de wagen springen. Het was nog een best stukje naar hun huis en dat hoefde ze nou ook weer niet te rennen.

Even keek hij verbaasd opzij toen Chantal begon over kinderen. Waarom begon ze daar nou toch weer over? Kinderen waren wel het laatste waar hij op dit moment aan dacht. Kom op, kleine etterbakjes over de vloer hebben kruipen en rennen. s'Nachts niet kunnen slapen omdat zo'n kind lag te janken. "Misschien over een paar jaar, wie weet gaat me luiheid dan nog wel over." Voor een moment dacht hij na over wat hij gezegd had. "En ik ben niet lui. Ik noem het liever gemakkelijk." Redelijk zelfvoldaan keek hij opzij naar Chantal. "Prima." Onderuit gezakt keek Darren een beetje rond. Veel was er niet te zien. In tegen deel het was zelfs stil in het bos op de paar mensen die aan het wandelen waren na. Verder was er haast niemand behalve een aantal andere ruiters met hun paarden. Dack en Indy mochten rond gaan rennen. Voor hij het wist kwam er een bemodderde Dack terug gewandeld met een stok in zijn bek die hij mee wou nemen. Hij zuchtte eens diep waarna hij de riem van Dack vast maakte aan de lijn. Weglopen zou hij nu lekker niet meer. Indy zag er nog spik en span uit. Hier en daar wat kleine plekjes, maar verder helemaal niets. "Dack, neem eens een keer een voorbeeld aan Indy." Thuis zou hij Dack wel weer onder de tuinslang zetten. Of in het bad, dan was het ook wat warmer voor hem zelf. Met open mond zat hij naar Chantal te luisteren toen ze het over wedstrijden had. "Ben je gek? Jij en Fly horen er niet tussen omdat jullie beter zijn dan de rest!" Kort keek hij van Chantal naar Fly. Als je die twee zag rijden in de bak, ze zouden helemaal niet buiten de mensen vallen. Misschien omdat ze te goed waren dat ze buiten de mensen zouden vallen. Hij zou met Future misschien gaan starten om te kijken hoe hij het zou doen. Later kon hij dan als wedstrijd paard verder gaan, bij een andere eigenaar als hij goed doorgereden zou zijn. "En trouwens, alleen een dochtertje is leuk." De woorden had hij met een redelijk koppig gezicht gezegd en best wel mompelend. Je kon het ook opvatten als een opmerking van een klein kind. Dack en Indy zaten weer in de wagen, dit keer had hij Dack vastgemaakt voor hij uit de wagen zou springen. "En ze moet Melody heten." Zei hij er nog kort achteraan.

Verbaast viel haar mond open toen Darren zei dat zijn luiheid misschien over een paar jaar misschien wel over was. Helemaal viel der mond open toen Darren koppig zei dat alleen een dochter leuk was en dan de naam Melody. Die naam vond Chantal zelf ook wel heel erg leuk. Toen hij begon over de wedstrijden keek ze hem aan. ”Ben er denk ik te onzeker voor. En Melody is een mooie naam ja.” Eenmaal thuis gekomen spande ze Fly uit en ging met Darren de honden in bad doen.

*Paar maanden later*
Ondertussen was Darren al jarig geweest. Hij was nu twintig jaar en had zijn canvasfoto van Chantal gehad. Ze was echt blij dat hij hem mooi vond. Het was wat geweest zeg als ja het niet mooi had gevonden. Ondertussen had Evelyn al een aantal keer in tweespan gelopen met Fly. Ze waren echt zo leuk tweespan die twee meiden. Evelyn had zelfs al een keertje alleen in enkelspan gestaan. Dan wel in de bak zodat ze niet verder ophol kon omdat ze geen steun had van Fly. Maar zelfs dat ging goed. Het scheelde natuurlijk ook dat Evelyn al onder het zadel was beleerd. Op één of andere manier waren Dack en Indy ook een stukje rustiger geworden. Ook ging het erg goed met Maddog. Hij maakte echt snel vooruit gang. Het liefste wilde ze dat hij hier voor altijd kon blijven. Ze zou het echt jammer vinden als hij weer terug moest naar de manege. De laatste tijd dacht Chantal na over wat Darren in het bos had gezegd dat hij het liefste een dochter wilde. En dan de naam Melody spookte vaak door der hoofd heen. Het was nu rond half zes tijd om te gaan koken. Ze liep naar de keuken en keek in de kast was ze allemaal in de kast had staan. Het werd vandaag een keertje macaroni. Het was lekker en erg makkelijk klaar te maken.

Ondertussen was hij jarig geweest. Van Chantal had hij een prachtig canvas van haar en Fly gekregen. Wanneer ze die foto had laten maken kon hij niet precies raden. Darren wandelde vrolijk over het erf heen met Fly. Nu ze voor de kar had gestaan was ze een stuk rustiger buiten. Hierom durfde hij ook gewoon zonder miepen met haar over het erf te rijden zonder er zelf naast te lopen. Dack had een aantal manieren overgenomen van Indy. Eindelijk, het had een te lange tijd geduurd naar zijn zin. Telkens als hij weer met hem op training ging dan werd het helemaal niets en vergat hij alles wat hij had geleerd op training. Heel irritant, maar nu was hij tenminste weer een beetje handelbaar. De spullen van Evelyn ruimde hij op voor hij naar binnen verdween. Bij de deur trapte hij zijn schoenen uit aangezien ze helemaal onder de modder en het zand zaten. Heerlijk om in de bak te lopen en daarna buiten waardoor het zand modder werd. In de keuken kwam hij Chantal tegen. Zoals gewoonlijk keek hij nieuwsgierig over haar schouder wat ze vandaag zouden gaan eten. Macaroni, lekker. Vooral zoals hoe zij hem klaar maakte. Dack kwam naar hem toe gewandeld met een speeltje. In plaats van opdringerig te gaan blaffen legde hij het speeltje voor zijn voeten neer en ging hij rustig zitten wachten tot er iets zou gebeuren. Darren pakte het speeltje op en gooide hem richting de trap zodat Dack een stukje kon gaan rennen. Gelijk schoot Dack de keuken uit naar de trap waar hij gretig op het speeltje begon te kauwen. Het zag er best wel grappig uit. Een grote hond die als een pup met zijn speeltje aan het spelen was. Ondertussen was Dack ook alweer ouder geworden. Niet meer zo heel erg pup gedrag, maar nog steeds zo gek als een deur. Af en toe irritant, maar vaak grappig. Voordat Chantal het kon doen begon hij de tafel te dekken. Borden, bekers, bestek, onderzetter, drinken. Toen hij het bestek ging pakken sloeg hij kort zijn armen om Chantal haar middel heen om haar een korte knuffel te geven.

Lachend stond Chantal door de gehakt met kruiden te roeren toen Darren over haar schouder begon mee te kijken. ”Pas je op dat je niet gaat kwijlen lieverd.” Nog voor dat ze de borden kon pakken had Darren het al gedaan en de tafel gedekt. Nu was het wachten tot de kookwekker afging. Gelukkig hoefde ze het niet alleen op de kookwekker te wachten want al snel kwam Darren weer met zijn armen om der heen staan en der een knuffel te geven. ”En heeft je moeder nog dingen uitgehaald?” Hopelijk had hij geen last meer van zijn moeder meer gehad. Ondertussen waren ze bijna een jaar bij elkaar en die moeder had echt van alles uit gehaald. Maar blijkbaar was de relatie van hun gewoon te sterk en natuurlijk hielp het ook mee dat Darrens vader Chantal erg mocht. Toen de kookwekker ging pakte Chantal de pannenlappen en ging de macaroni in het vergiet in de afwasbak. Toen ze het afgegoten had deed ze het in de pan terug en mengde het gehakt er door heen en zetten de pan op tafel. Ze ging aan tafel zitten en schepte een beetje op. ”Wil je nog weten wanneer die foto is gemaakt?” Natuurlijk wilde hij het weten waarom vroeg ze het ook. ”Toen jij met je moeder uit eten ging is die foto gemaakt. En die musical cd was eigenlijk de cd met de foto’s van de fotoshoot. En ja ik weet dat ik zei dat ik die jurk niet meer aan deed maar ik doe hem alleen voor speciale dingen aan en dat was een speciaal ding.”

"Zelfs zonder macaroni ga ik kwijlen als ik naar een bepaald iemand kijk." Darren keek onschuldig naar Chantal terwijl hij het zei. Stel dat hij heel de dag met een bakje zou moeten lopen omdat hij haar heel de tijd tegen kwam. Irritant, gewoon echt irritant. "Nope, ze heeft eindelijk haar snetter gehouden en het opgegeven." Er stond een vrolijke lach op zijn gezicht terwijl hij het zei. Misschien had zijn laatste gesprek met zijn moeder dan toch geholpen. Hier en daar wat dingen kapot maken, een beetje dreigen en nu hield ze haar mond. Ondertussen was zijn vader ook verlost van zijn moeder. Die twee zagen elkaar niet meer maar wouden niet scheiden. Nog steeds snapte hij dat niet, problemen had hij er echter niet mee. Toen de kookwekker ging trok hij zijn armen terug om Chantal niet in de weg te lopen. Voor hij aan tafel ging zitten gaf hij de honden hun eten. Vlug vulde hij de waterbakken waarna hij op zijn stoeltje ging zitten. Geduldig wachtte hij tot Chantal klaar was met opscheppen zodat hij kon opscheppen. Zonder reden had hij best wel heel erg veel honger. Veel had hij niet gedaan, beetje met Evelyn gekloot en met Future. Enthousiast zei hij ja toen Chantal aan hem vroeg of hij wou weten wanneer de foto eigenlijk was gemaakt. "Had ik kunnen weten." mompelde hij een beetje binnensmonds. Misschien had hij het kunnen raden als hij wat beter had nagedacht. Automatisch keek hij kort naar zijn hand waar je het lijntje van de snee nog een heel klein beetje kon zien zitten. Och wat was dat irritant rijden geweest. Telkens als hij ging rijden moest hij handschoentjes aan omdat het verband anders naar de klote ging. De eerst volgende keer dat hij een van zijn handen zou open halen zou hij echt helemaal gek worden. "Krijg ik dan ook nog de andere foto's te zien?" Chantal had een fotoshoot gehad, dan waren er dus nog meer foto's. Zolang die er waren wou hij ze zien. Kon hem niet schelen als de cd ergens ver weg lag, hij wou ze zien. Desnoods zou hij zelf wel gaan zoeken naar de cd. Echter geloofde hij niet dat hij de cd zou gaan vinden als hij zou gaan zoeken. Om de een of andere reden kon hij niet erg veel meer vinden de laatste tijd. Aan het begin was het een stuk erger geweest. Toen wist hij niet eens waar zijn autosleutels waren omdat hij nooit opruimde. Maar goed dat hij was gaan opruimen en beter was gaan opletten waar Chantal spullen opruimde. Na het eten ruimde hij de spullen op, alles ging de vaatwasser in op een aantal dingen na. Dack lag lui voor de deur te kijken hoe Evelyn en Fly door de weide rende. Darren verbaasde zich er best wel over hoe rustig Dack was geworden de laatste tijd. Geen geblaf meer of gebedel. Had hij toch iets van Indy opgepikt. Omdat hij het zielig vond dat de honden heel de tijd binnen moesten zitten vanwege het weer deed hij de deur maar open. Nu regende het niet dus konden ze net zo goed even met de paarden spelen. Voor hij het wist stond Dack overeind en rende hij over het erf naar de weide. Indy volgde al snel, ze schoot door de kamer heen richting de buitendeur. Net op tijd wist hij de deur iets verder open te doen voordat Indy ertegenaan knalde. Gekke honden hadden ze toch ook. "Staat er voor vanavond nog iets speciaals op de planning? Ik hoef niet naar de manege, en als het goed is heb ik ergens een nieuwe dvd liggen.. Ergens."

De vraag die ze natuurlijk had kunnen verwachten stelde Darren gelijk. ”Tuurlijk krijg je de foto’s te zien. Weet je dat het lastig was om het voor je geheim te houden. Ik wilde zo graag je de foto’s laten zien omdat ik er zo trots op ben. Zeker hoe Fly er op staat.” Natuurlijk had Darren vast alleen maar oog voor Chantal op de foto’s. Toen Darren de spullen in de vaatwasser ging zetten pakte Chantal de laptop en zetten die aan. Uit haar laptoptas pakte ze de cd met de foto’s van de shoot. Toen hij vroeg of er nog iets speciaals op de planning stond voor de avond. Eigenlijk was ze best blij dat hij niet naar de manege hoefde nu had ze hem weer een avond voor zich zelf. ”Nou ik dacht dat je de foto’s van de shoot wilde zien. En misschien daarna de film. Zijn wel veel foto’s hoor.” Net toen Darren naast der zat kreeg ze een gigantisch misselijk gevoel. Snel zetten ze de laptop op Darrens schoot en ging naar de wc. Al haar eten gooide ze er op de wc uit. Toen alles er uit was ging ze weer terug naar Darren. ”Eten is denk ik verkeerd gevallen.” Met een diepe zucht ging ze naast Darren zitten. ”Nou ga maar de foto’s kijken.” Ze opende de cd zodat hij alle foto’s kon gaan bekijken. Ze ging tegen hem aan zitten en legde haar hoofd op zijn schouder.

Enthousiast plofte hij neer naast Chantal op de bank. Darren had voor hij het wist de laptop op zijn schoot staan. Verbaasd keek hij naar Chantal die als een gek naar de wc rende waar ze haar maaginhoud eruit gooide. "Gaat het weer?" Redelijk bezorgd keek hij naar Chantal. Dit keer was ze niet in het water gevallen waardoor ze ziek kon worden. Of ze moest in de sloot zijn gesprongen zonder dat hij het wist. Ach, ze hoefde niet nog een keer te rennen naar de wc waar hij al opgelucht om was. "Mag ik alvast een teiltje voor als ik ga kwijlen tijdens het kijken van de foto's?" Foto na foto bekeek hij tot hij genoeg vlekken had gezien. Half slapend kwam hij overeind om wat te drinken te pakken. Hij gooide een glas water naar achteren voor hij zich uitrekte. "Ik ga slapen." Redelijk luidruchtig gaapte hij een keertje waarbij hij zich uitrekte. Dack kwam naar hem toe gewandeld, drukte even zijn neus tegen zijn been aan waarna hij op zijn kussen ging liggen. Heerlijk beest was het toch ook. Vies waren de honden gelukkig niet geworden toen ze naar buiten mochten van hem. Dat had hij eigenlijk wel verwacht bij het zien van hun spel met de paarden. Uit Dack zijn richting kwam zacht gepiep toen Indy aan zijn oor trok in een poging tot spelen. Normaal gesproken was het anders, dan begon Dack met Indy pesten tot ze met hem zou komen spelen. Smekend keek hij naar Chantal in de hoop dat ze ook zou gaan slapen. In zijn eentje zou hij niet in slaap kunnen vallen.

Chantal merkte dat Darren bezorgd om har was meteen vroeg hij of het weer ging. ”Ja gaat weer. Het eten is gewoon verkeerd gevallen.” Haar huid was wel een beetje witter geworden maar gelukkig hoefde ze nu niet meer naar de wc te rennen. Om Darren zijn opmerking over het teiltje kon ze met moeite lachen omdat ze gewoon echt misselijk was. Aan zijn reacties te zien merkte ze dat hij de foto’s erg gaaf vond. Ze merkte aan hem dat hij moe was geworden. Toen hij der zo smekend aan keek wist ze gewoon dat hij wilde dat ze mee ging naar bed. Ze stond op en ging met hem naar boven. In de douche kleden ze zich om maar ineens werd ze weer goed misselijk en ging ze boven de wc staan alvast voor als het gebeurde. En voor ze het wist kwam er nog een beetje maaginhoud naar boven. Waardoor ze zo misselijk was wist ze echt niet. Misschien lag het wel niet aan het eten want Darren was niet misselijk of zo. Toen de misselijkheid weer deels over was stond ze op en ging naar bed. Het sloopte haar echt zo overgeven er werd toch veel energie uit der getrokken. Met een diepe zucht liet ze zich zelf achterover op bed vallen. Toen Darren naast der lag ging ze in zijn armen liggen. Helaas was dat weer voor korte duur en moest ze alweer snel naar beneden rennen naar de badkamer. Nu kwam er raar genoeg alleen maar gal uit. Nou ja zo raar was het natuurlijk ook weer niet want ze had alles er al uit gegooid. Ze vulde een beker met water en dronk rustig iets om die vieze smaak uit haar mond te krijgen. Ze vulde de beker nog een keertje en ging toen weer naar zolder. De beker zetten ze op haar nachtkastje voor als ze nog een beetje wilde drinken. Natuurlijk was Darren nog niet gaan slapen. ”Weet niet wat ik heb maar ben toch wel erg misselijk. Gister had ik het ook iets maar niet zo erg als nu.” Rustig ging ze weer naast hem en in zijn armen liggen. Ze vond het maar niets dat ze zo misselijk was.

Darren wandelde achter Chantal aan naar boven. In de badkamer stond hij zich om te kleden totdat Chantal weer moest overgeven. Bloed kon hij al helemaal niet tegen, overgeven daar in tegen ging nog wel een beetje. Zelf vond hij het niet fijn als anderen aan hem gingen zitten als hij moest overgeven. Hierom raakte hij Chantal niet aan en zij hij ook niets tot ze weer overeind kwam. "Hopelijk voel je je morgen beter.." Super woorden, anders wist hij ook niets te zeggen. Boven liet hij zich op zijn deel van het bed vallen. Toen hij eenmaal goed lag sloeg hij zijn armen zo goed als om Chantal heen. Slapen zou hij niet kunnen als Chantal heel de tijd uit het bed moest springen omdat ze over moest geven. Hij schoot dan ook overeind toen Chantal opeens naar beneden rende. "Dit gaat nog een lange nacht worden." In kleermakerszit liet hij zich terugvallen op het bed. Pas toen Chantal weer naar boven kwam sloot hij zijn ogen om proberen te slapen. Wel nadat hij had geantwoord. "Als het morgen nog niet over is kunnen we altijd nog naar de dokter." Met een paar tellen sliep hij, redelijk vast al hoorde hij af en toe wat vage geluiden in de verte. Pas toen hij zich goed draaide in zijn slaap sliep hij echt vast. Dromen deed hij vast wel, maar hij kon het zich in elk geval niet herinneren de volgende ochtend.

Slaperig keek hij uit zijn ogen toen hij de regen op de ramen hoorde kletteren. Fijn, het regende weer eens. Hopelijk zou Evelyn zo slim zijn geweest om binnen te gaan staan. Anders kon hij haar eerst droogwrijven voor hij kon gaan rijden. Tijdens het rijden zou ze dan natuurlijk super gaan stinken door het zweet. Kort keek hij opzij, toen hij de beker op Chantal haar nachtkastje zag werd hij herinnerd aan wat er gisteravond was gebeurd. Constant geren naar de wc. Heel irritant, maar het was niet anders. Hopelijk zou ze zich vandaag wat beter voelen. Anders zouden ze echt naar de dokter gaan. Hij had nergens last van gehad, terwijl zij heel de tijd boven de wc hing. Voedselvergiftiging kon het niet zijn, misschien een griep? Maar dan zou hij die ook allang moeten hebben. Lui bleef hij lekker liggen in zijn bed. Buiten was het toch verschrikkelijk weer, dan kon hij beter in zijn bedje blijven liggen.

Gelukkig sliep ze de rest van de nacht redelijk door. De volgende morgen werd ze wakker en hoorde regen op het raam terecht komen. Ze draaide zich nog een keertje om omdat ze het regen een ontiegelijk rot geluid. Zeker als ze nog in bed lag en hoorde dat het regende. Ze keek slaperig naar Darren en gaf een lief glimlachje. ”Goedemorgen.” De misselijk van gister had ze nog steeds wat gewoon echt irritant was. Ze ging slapen met een misselijk gevoel en werd wakker er mee. Echt walgelijk. Het liefste zou ze snel naar de wc rennen maar dat zou toch niets helpen omdat ze niets meer in der maag had. ”Denk dat ik straks maar even naar de dokter ga. Ben gewoon nog steeds misselijk.” Ergens maakte ze zich nu grootte zorgen omdat ze nog steeds zo was. Meestal was de misselijkheid na een nachtje slapen wel over maar nu gewoon echt niet. Ze pakte haar mobiel van de nachtkastje en belde naar de dokter. Ze maakte een afspraak voor elf uur. Hopelijk zou ze het tot zo laat uit kunnen houden. Ze hing op en ging weer naast Darren liggen. ”Moet om elf uur bij de huisartsenpraktijk zijn.” Ergens wilde ze echt niet weten wat er aan de hand was met der maar ergens ook weer wel. Hopelijk zou de dokter weten wat er aan de hand was dan kon die er wat aan doen. Natuurlijk wilde Darren der niet alleen naar de dokter laten en ging hij mee.