A new boss?

Chantal hoorde Darren fluiten en ze schoot gelijk weer in de lach. Toen hij zei nou daar zeg ik geen nee tegen haalde Chantal adem en zei "Waar niet nee tegen zeggen? Tegen het biertje of tegen mij?" Ze keek hem een en wachten rustig op een antwoord. Toen hij uit het water kwam viel haar mond bijna open hoe geweldig Darren eruit zag. En hij was gewoon haar vriend beter kon ze het echt niet treffen. Al snel had hij weer der hand te pakken en trok haar mee. Veel had ze niet te zeggen en voor de het wist zat nou ja bijna lag ze op de grond door Darren. Blijkbaar mocht ze nooit meer bij hem weg gaan. "Ik kom zeker nooit meer van je af?" Even was het stil en toen ging ze weer praten. "Jij komt anders zeker niet van mij af als je dat maar weet." Ineens ging ze tegen hem aan liggen toen hij lag. Wat kon het haar ook schelen dat ze nat werd zolang ze maar lekker lag. Haar arm met het gips legde ze op de handdoek die Darren om zich had. Zo bleef haar gips zo goed als droog. Eigenlijk hoopte ze dat Darren niet meer er aan zou denken dat ze nog een keer wraak op hem moest nemen omdat hij der een keer had nat gemaakt. Langzaam ging de zon onder en het was zo heerlijk gezicht en gevoel. Het was vooral een romantisch gevoel dat ze nu had. Niets kon er romantischer zijn dan met je geliefde in het gras van de zonsondergang te genieten. Indy was ondertussen onder het bankje gaan liggen en was daar gaan slapen omdat ze toch nu elke dag erg druk was op de boerderij. Chantal deed heel even der ogen dicht en zuchten even lekker diep.

"Never, nooit meer." Zonder dat hij het zelf vroeg, of deed kwam Chantal tegen hem aan liggen. Ook goed, dan had hij haar tenminste niet nat gemaakt. Darren slaakte een zucht en speelde met een plukje haar van Chantal. Het was gewoon heerlijk stil om hen heen. Geen paarden die aan het klieren waren, geen blaffende honden, en wonderbaarlijk genoeg begonnen de vogels ook minder herrie te maken. Straks zouden de krekels gaan tjirpen. Van dat geluid kon hij gewoon genieten. Niet dat hij dat nu al niet deed. Samen met Chantal in het gras liggen, onder de sterren die al voorzichtig aan zichtbaar werden. Elke keer dat hij knipperde voelde hij zichzelf steeds verder wegzakken. Voor hij het wist zou hij nog in slaap vallen in het gras. "Kom we gaan slapen." fluisterde hij haast. Rustig kwam hij overeind zodat Chantal niet helemaal om zou vallen, pakte het lege flesje en zijn handdoek. Alle spullen lagen al binnen, alleen het zwembad moest nog even afgedekt worden voor als het vannacht zou gaan regenen. Dack hielp hem weer even zodat ze snel klaar waren. Zachtjes tilde Darren Indy op die onder het bankje in slaap was gevallen. Nadat iedereen binnen was sloot hij de deur achter zich en deed deze op slot. Indy legde hij op haar kussen, Dack ging op zijn eigen kussen liggen. Beide honden waren erg moe geworden. Nog een keertje keek hij in de stallen of daar alles nog goed ging. Alleen Evelyn leek nog echt wakker, ze begroette hem namelijk met een zacht hinnikje. "Welterusten meiden." Het ligt ging uit in de stallen, zo ook op de beneden verdieping van het huis. Vlug liep hij naar boven toe, kleedde zich om in een joggingbroek en ging languit op zijn kant van het bed liggen. Een shirt was nogal veel te warm op dit moment. Voordat hij in slaap viel wachtte hij tot Chantal ook lag.

Net toen Chantal zo lekker op Darren's borst lag met der ogen dicht ging hij jammer genoeg praten. Hij vond dat ze maar naar bed moesten. Waarschijnlijk omdat ze anders de nacht nog in het gras door brachten. Ze deed der ogen open en stond op toen hij ook op stond. "Wel jammer ik lag net zo lekker. Had een heerlijk kussen had ik." met een onschuldige glimlach keek ze naar hem hoe hij Indy lief oppakte en der mee naar binnen nam. Blijkbaar was Indy doodop anders zou ze echt wel wakker zijn geworden toen Darren der oppakte. Toen Chantal binnen was ging ze zich maar even omkleden. Nou ja omkleden even een ander topje aan en geen korte broek. Eigenlijk sliep ze in de zomer altijd in een topje en in haar hipster anders was het echt gewoon te warm. Ze renden nog even snel naar beneden en pakte een zakje met ijsklontjes uit de vriezer. Ze rende weer naar boven en legde het zakje onder haar kussen zodat als Darren sliep ze gewoon haar plannetje kon gaan doen. Ze was best benieuwd hoe hij ging reageren er op. Hij kon toch op het moment niets qua water terug bij haar doen vanwege het stomme gips. Eigenlijk vond ze het wel heel handig zo arm die niet nat mocht worden. Maar het was wel erg onhandig ze mocht nu gewoon niets doen van Darren. Gelukkig had hij het niet meer gehad over die stomme mitella. Als ze ergens niet tegen kon was het wel die rot mitella het was nu gewoon echt te heet om zo ding om te hebben ergens begreep ze wel dat ze zo ding om moest want ze had best een zware arm nu hij er niet in de mitella zat. Maar ja ze gingen nu toch slapen en dan hoefde ze hem niet om. Ze ging nog even naar de wc en toen ze terug kwam lag Darren al in bed. Ze ging bij hem liggen en legde haar hoofd weer op zijn borst. Heerlijk was zo kussen vooral als het van degene is waar je veel van houd. Rustig wachten Chantal tot Darren sliep en pakte ze voorzichtig het zakje met ijsklontjes onder haar kussen vandaan. Ze maakte het zakje open en legde een ijsklontje in Darren's nek en op zijn buik. De rest legde ze weer onder haar kussen en ging ze weer snel met der hoofd op zijn borst liggen en deed net of ze sliep. Ondertussen had Indy ook geleerd om braaf op haar kussen te blijven liggen en Dack lag ook niet meer op bed bij hun dus ze hadden het hele bed voor zich zelf.

Na een hoop gerommel van Chantal kwam ze ook eindelijk liggen. Met haar hoofd op zijn borst zoals ze daarnet ook had gedaan. Darren zuchtte zachtjes en gaf haar een kus op haar voorhoofd voor hij in slaap viel. Toch wel prettig om moe te zijn waardoor je snel in slaap kon vallen. In zijn slaap voelde hij opeens een druppel water richting zijn nek glijden. Geschrokken kwam hij overeind en keek hij naar het ijsklontje wat op de grond belandde. Met zijn hand ging hij langs zijn nek. Stom verbaasd keek hij naar Chantal. Tuurlijk hij moest nog terug gepakt worden voor zijn in het water gooi actie. Het ijsklontje pakte hij op en gooide hij het raam uit voordat er morgen opeens een plas water zou liggen waar hij zeker weten over uit zou gaan glijden of waarvan hij dan raar ging opkijken. Hij ging weer liggen alleen bleef hij dit keer wakker tot Chantal écht zou slapen. Hoe was ze op het idee gekomen om ijsklontjes op hem te leggen? Nu moest hij weer iets verzinnen om haar terug te pakken. Hij prikte in haar zij, met een kieteldood kon hij haar altijd nog terugpakken. "Dat was koud." Met moeite probeerde hij een pruillipje tevoorschijn te toveren. Echter moest hij lachen waardoor het zwaar mislukte. Hij leunde iets over haar heen en gaf haar een kus op der mond. Aangezien hij toch wel ongelofelijk moe was ging hij weer liggen. Zijn hoofd kwam op het kussen terecht en zijn hand naast het bed. Zoals altijd. Dack kwam aangetrippeld en gaf hem een lik over zijn hand heen voordat hij weer naar zijn kussen rende. Darren sloot alleen maar zijn ogen en hij lag alweer te slapen.

Chantal schrok der rot omdat Darren ineens omhoog kwam. Dat had ze niet echt verwacht dat hij zo zou reageren. Ze zag hem verbaast kijken. Voor ze het wist lag het ijsklontje buiten en kreeg ze een por in der zij. "Aaah laat dat." Als ze ergens niet tegen kon was het wel kietelen. Gelukkig hield hij snel op en wilde hij haar aan gaan kijken met een pruillipje aan te kijken alleen veranderde die gauw in een lag. "Nou dat water was veel kouder en veel meer en nu staan we weer gelijk." Toen hij weer ging liggen kwam Chantal weer bij hem liggen. Nou eigenlijk voor dat ze de kans kreeg ging Darren iets over der heen en gaf der een kus. Chantal was even verbaast maar vond het jammer dat Darren weer naar der ging liggen. Snel kwam ze weer overeind en ga hem een kus terug. "Hou echt van je." zei ze met een lieve lach. Ze ging weer naast hem liggen en lag heerlijk in zijn armen. Niemand kon haar verbieden om zo bij haar vriend te liggen. Nou niemand waarschijnlijk kon Darren zijn moeder het wel. Die mocht haar al niet toen ze nog niet eens Darren's vriendin was. Maar ja al snel viel Chantal in slaap. Indy lag de hele nacht rustig op haar kussen te slapen en ging er ook echt niet af.

De volgende morgen lag Chantal nog heerlijk te slapen toen de zon door het raam naar binnen scheen. In de stal begon Fly hard te hinniken omdat de zon door was gebroken. Ze wilde naar buiten en werd haast gek er van dat ze nog in der stal stond. Waarom was haar baasje zo sloom met op staan. Chantal hoorde in de verte Fly hinniken maar wilde het liefste door slapen. In de nacht was ze in haar slaap naar haar eigen bed kant gegaan en trok nu het kussen over der hoofd heen omdat ze gek werd van het gehinnik van Fly. Indy werd er ook wakker van en rende naar beneden. Ze sprong als een gek tegen de deur aan en begon hard te blaffen.

Darren kon een grijns van oor tot oor niet wegstoppen. Ze had wel een beetje gelijk dat hij haar toch ie wat meer had aangedaan dan twee ijsklontjes goed konden maken. Nog voor hij in slaap was gevallen kreeg hij een kus terug van Chantal. "Ik ook van jou." zei hij er zachtjes achteraan nadat ze was uitgepraat. Zulke dingen zei hij echt gewoon nooit. Je moest het écht menen als je het zei. En zo meende hij het wanneer hij het tegen haar zei. Hij gaapte een keer en viel daarna in een redelijk diepe slaap. Morgen zou een redelijk lange dag worden aangezien er veel ging gebeuren. Hopelijk hoefde hij niet overal bij aanwezig te zijn, dat zou hij niet overleven.

Darren was wakker geworden doordat de zon in zijn gezicht scheen. Alsof de zon niet de enige stoorzender kon zijn begon Fly ook nog eens te hinniken. Natuurlijk deed Evelyn mee aan het orkest. O, Indy ook, dan moest Dack straks ook gaan beginnen. Ja hoor, een tweede hond begon te blaffen. Vooral tegen zichzelf mompelend stapte hij het bed uit. Chantal had haar hoofd verstopt onder haar kussen in een poging tot het geluid buiten sluiten. Hij trok een paar enkelsokken aan waarna hij in zijn gympen schoot en naar de stallen liep. Beide merries nam hij mee naar de weide waar ze even in mochten spelen. Ondertussen pakte hij hun voer, gaf het aan ze. De honden liet hij naar buiten zodat ze stil zouden zijn. Zo konden ook zij even hun energie uit. Nog half slapend nam hij de lege voerbakken van de paarden mee terug naar hun plek waarna hij de trap weer op rende, zijn gympen uit trapte en terug kroop in bed. "Ik wil vakantie." Zijn hoofd had hij in zijn kussen verstopt in de hoop dat hij in weer in slaap zou vallen. In plaats daarvan galmde de deurbel door het huis heen. Snel keek hij richting de klok. "Shit." Haastig trok hij zijn gympen weer aan, een shirt natuurlijk ook, rende naar beneden en trok de deur open. De mensen voor de bak waren er al. Met zijn slaperige kop stond hij in de deuropening. Zoals verwacht lachte de man die voor hem stond hem best wel uit. Jammer dan. Darren liet zien waar het was en na een kort gesprek wandelde hij weer het huis in. Douchen, omkleden en daarna bezig gaan met zijn klusjes voor vandaag. Allereerst Fly rijden tot het te warm zou worden.

Chantal merkte dat Darren uit het bed ging en voor ze het wist was hij de kamer uit. Ze merkte dat het rustig begon te worden in het huis maar ook in de stal want de merrie's waren stil. Na een tijdje hoorde ze hem de trap op lopen en voor ze het wist lag hij weer bij der in bed. Jammer genoeg niet voor lang want de deurbel ging al. Chantal werd er een beetje chagrijnig van maar ja ze kon er niets aan doen. Ze hoorde Darren nog shit zeggen en daarna hoorde ze hem alweer van de trap af rennen. Ze zuchten en kon niet meer lekker slapen dus ging ze maar uit bed en ging der omkleden. Ze verruilde haar topje voor een t-shirtje en trok een korte broek aan en deed daar onder der gympen aan die bij het bed stonden. In de douche deed ze haar haren in een staart die aan de zijkant van der hoofd hing. Ze kon er niet tegen als dat ding dan op haar rug aan het kriebelen was dus dan had ze hem vaak aan de zijkant van der hoofd. Ze deed wat mascara op en ging naar beneden. Toen ze beneden kwam pakte ze maar haar mitella want dat gips was toch erg zwaar aan het worden. Ze deed hem met tegen zin om en verwachten dat Darren er wel iets van ging zeggen. Zo was hij wel want toen ze hem af deed had hij ook gezegd je hebt niet voor niets een mitella. Chantal ging naar buiten en zag dat de mannen voor de bak er waren. Ze liep naar Darren en legde haar linker hand op zijn zij. "Ook goedemorgen."

Darren had zich razendsnel omgekleed en stond alweer buiten te kijken wat er allemaal tevoorschijn werd gehaald. Een hoop spullen die hij niet zou willen dragen. Plots voelde hij een warme hand op zijn zij. Het eerste wat hem opviel was de mitella om haar arm. Had ze hem toch nog om. Een lach sierde zijn gezicht. "Goede morgen." Hij drukte een vlugge kus op haar voorhoofd voordat hij weer iets moest bekijken. Een of andere tekening van het dak. De aannemer liep weer weg en schreeuwde allerlei bevelen naar iedereen. "Kom, dan gaan we Fly en Evelyn poetsen." Eigenlijk had hij totaal geen zin in Fly berijden. Toch moest hij het een keertje proberen. Straks ging hij aan de slag met Evelyn, vanavond was hij op de manege, en tussendoor moest hij allerlei andere dingen doen. Nu was de enige keer dat hij tijd had om haar te rijden voor Chantal. Eens zien of hij een beetje klik met haar had. Wie weet zou het wel een schat van een paard zijn en zou hij super goed met haar op kunnen schieten. Zo niet dan was het maar voor een paar tellen dat hij erop zou zitten. Vanavond zou hij wel weer op een leuke knol rijden, toch moest het gebeuren. Evelyn kwam naar het hek gegaloppeerd en liet zich gemakkelijk vangen. Darren nam haar mee naar de poetsringen waar hij haar vastzette en begon te poetsen. Omdat hij nu nog niet met haar aan de slag ging deed hij maar geen vlecht in haar manen. Wel poetste hij elk haartje grondig zodat er nergens meer vuil te bekennen viel. Alle zand korreltjes die gisteravond waren blijven zitten waren verdwenen. Na het borstelen zag Evelyn er weer spik en span uit. Hij zette haar terug in de weide, dan had hij zo weer wat te poetsen, en ging het tuig van Fly halen.

Chantal deed der ogen even dicht toen ze een kus op der voorhoofd van Darren kreeg. Toen ze haar ogen weer open deed zag ze een aannemer heen en weer rennen en bevelen geven. Al snel werd ze weer afgeleid door Darren die zei dat ze Fly en Evelyn gingen posten. Ze liep mee maar nam geen touw mee. Met Fly had ze geoefend dat ze Chantal zou volgen en niet voorbij haar zou gaan. Ze deed het hek open en liet Fly achter der aan gaan. Fly bleef netjes achter Chantal lopen die naar de poetsringen ging. Chantal gaf het commando blijf aan Fly en ging de poetsspullen halen. Veel kon ze niet met één arm maar negeerde het maar. Ze moest nu even die arm in de mitella houden omdat ze anders nog meer last er van ging krijgen. Ondertussen dat Chantal aan het poetsen was ging Darren het tuig halen. "Ik wil best helpen opzadelen maar dat kan niet echt. En Fly is erg braaf dus wees niet bang. Tussen ons is een klik net als bij Fly en mij dus Fly en jou zou ook goed gaan. Ze reageerd op heel licht handen werk." Chantal was best gestressd omdat Darren nu op de merrie van haar ging die voor een gebroken arm had gezorgd. "Als je wilt mag je met de martingaal of bitloos wat je zelf wilt." Chantal zou het echt erg vinden als Darren nu iets overkwam dan voelde ze zich erg schuldig.

De woorden van Chantal nam hij goed in zich op. Licht handen werk. Oké dat ging wel lukken. "Ik hou het op een bit. Al die poespas voor even rondrijden." zei hij met een kleine lach op zijn gezicht. Alleen bij de jonge hengsten op de manege gebruikte hij een martingaal. Verder eigenlijk nooit. Hij pakte het hoofdstel en deed deze soepel om bij Fly. Dat ging nog makkelijk. Het dekje legde hij eerst op de merrie haar rug, daarna liet hij het zadel eroverheen glijden. De riempjes van het dekje gingen vast aan het zadel en hij deed de singel op het tweede gaatje. Aangezien hij nog op zijn gympen liep was het misschien wel tijd om deze even om te wisselen. Hij haalde een paar jodphurs tevoorschijn die hij aandeed. Zo had hij tenminste wat meer grip. Ook haalde hij een bruin met zwarte cap te voorschijn aangezien hij geen gaten in zijn hoofd wou. Hij nam Fly mee naar de paddock waar hij haar aansingelde. De cap zette hij op zijn hoofd. Soepel klom hij in het zadel, verstelde de beugels iets aangezien hij langere benen had. Het aantal gaatjes onthield hij zodat hij zometeen de beugels weer goed kon doen. Met een lange teugel stapte hij eerst een aantal rondjes zodat hij kon wennen aan Fly haar bewegingen. Uiteindelijk maakte hij de teugels op maat en begon hij een aantal figuurtjes te rijden. Niet dat er veel figuren te rijden waren, maar het was het proberen waard. Uiteindelijk zette hij haar in een redelijk voorwaarts drafje. Galopperen ging hij niet vandaag, beter morgen of overmorgen als hij iets beter met haar om kon gaan. Fly gooide een aantal keer haar hoofd in de lucht maar wanneer hij haar dan been gaf stopte ze er alweer mee. Het laatste kwartiertje dat hij aan het rijden was probeerde hij haar naar beneden te rijden. Poging tot haar rechthouden en haar hoofd laten zakken. Af en toe deed ze haar hoofd naar beneden, maar wanneer Evelyn dan weer wat deed in de weide schoot Fly haar hoofd weer omhoog. Voor hij ging uitstappen liet hij Fly halthouden, sleurde Chantal de bak in, zette zijn cap op haar hoofd en tilde haar het zadel in. "Fly is best wel lief." zei hij onschuldig. Ontkennen kon hij het niet meer. Ze was toch best wel leuk om te berijden.

Chantal liet Darren gewoon zijn gang gaan als hij alleen met bit wilde mocht hij dat van der. Ze ging naar de paddock toen Darren met Fly er heen ging. Toen ze begonnen met rijden zag Chantal dat Darren Fly al goed aan pakte. Ze keek alleen maar en zei niets. Toen Fly der hoofd in de lucht gooide wilde Chantal eigenlijk iets roepen maar hield der toch in. Ze vertrouwde hem volledig met hoe hij Fly reed. Toen hij ineens van Fly af ging zonder dat hij had uitgestapt wilde Chantal hem op zijn kop geven hoe kon hij zo een paard die niet eens van hem was niet uitstappen. Maar voor ze iets kon zeggen werd ze de bak in getrokken en kreeg Darren's cap op. Chantal begreep gelijk dat zij Fly ging uitstappen. "lieverd ik rij altijd zonder cap dat weet je toch." Chantal had alleen niet veel te willen want de blik van Darren zei eigenlijk genoeg. Sinds dat der arm was gebroken geraakt was hij qua cap en zo een stuk strenger geworden. Maar ja gelukkig mocht ze wel op Fly van hem zitten wat eigenlijk van de dokter niet mocht die had het echt verboden. Na het uitstappen kwam ze met Darren's hulp van Fly af. Ze pakte de teugels en legde die op Fly der hals en gaf het commando volg aan Fly. Nu ze haar hand leeg had pakte ze Darren's hand en liep met hem naar de poetsplaats. Fly volgde haar weer zo braaf dan ze een extra handje muesli krijgen. Ineens rende voor hun lang Indy als een gek met Dack achter haar aan. Chantal keek Darren even aan van wat een stel gekken en ging toen een beetje proberen Fly af te zadelen.

Fly stapte rustig door de bak heen met Chantal op haar rug. Darren liep er naast voor als er iets zou gebeuren. Op de manege was een cap een verplichting, eigenlijk had hij altijd met een cap gereden behalve op paarden die hij volkomen vertrouwde. Chantal kwam weer van Fly af, beetje moeizaam, en ze gingen terug naar de poetsringen. Nogal scheef keek hij hoe Indy en Dack voorbij schoten. Hadden ze aan de red bull gezeten ofzo? Van Dack kon hij zoiets nog wel snappen, dat beest was gewoon zo gek als een deur. Maar Indy zag hij het nog niet doen. Aangezien het Chantal niet echt goed verging met het afzadelen hielp hij maar even. Binnen een paar tellen lag het zadel op de steun bij de stal. Over een paar minuten moest hij klaarstaan met Evelyn zodat ze gelijk konden beginnen. "Hopelijk lukt het je zelf verder ik moet beginnen met Evelyn." Voor hij richting de weide liep om haar eruit te halen pakte hij alvast de spullen, legde die netjes neer en verdween toen. Evelyn en hij kwamen in een best wel snel tempo terug gelopen. Omdat ze zichzelf weer een beetje vies had gemaakt haalde hij nog een borstel over haar heen. Er ging een hengstenvlecht in haar manen wat hij vastzette met een elastiekje. Geen manen waar je heel de tijd mee in de klit zat. Zoals altijd zadelde hij haar op en wandelde hij richting de paddock. Net op dat moment kwam er een auto het erf op gereden. Een redelijk kleine jongen stapte uit de auto. Cap onder zijn arm, rijkleding aan. "Jace! Kom we kunnen gelijk aan de slag." Met z'n tweeën naast Evelyn wandelden ze naar de bak. Voordat er op haar rug geklommen werd liet Darren Evelyn wennen aan Jace. Evelyn ging weer aan de longeerlijn, Jace begon met haar rondjes te wandelen, en uiteindelijk liep ze keurige rondjes zonder dat iemand naast haar liep.

Chantal knikte ja toen Darren vroeg of ze het verder zelf kon. "Lukt wel doe me arm wel uit de mitella dan kan ik al veel meer." Chantal ruimde het zadel, hoofdstel en de rest op en haalde nog even een borstel over Fly heen. "Je was erg braaf meisje." Chantal liep naar de voerkamer en haalde daar Fly der eten. Ze pakte een halve schep sportbrok en een halve schep met muesli natuurlijk kreeg ze nog twee handjes muesli er extra bij omdat ze zo braaf was geweest. Ook werd het weer tijd dat Fly weer ontwormt werd. Ze deed het ontworingsmiddel door het voer van Fly zodat Ze de spuit niet in Fly der mond moest duwen. Ze nam de bak mee naar Fly en zetten die op de grond. Fly begon er gelijk van te eten alsof ze nooit iets kreeg van Chantal of Darren. Chantal liet Fly rustig eten en ging naar de bak toe waar Darren met een vriend bezig waren met Evelyn. Ze moest nog steeds beleerd worden. Het was jammer dat ze nu met een gebroken arm zat anders had zij best op Evelyn voor Darren gewild. Maar ja het was op het moment nu niet anders. Ze keek toe en besloot maar weer naar Fly te gaan. Ze bracht Fly naar de wei waar ze helemaal gek ging doen toen ze los gelaten werd. Chantal hoopte dat Evelyn nu niet raar ging doen omdat Fly zo raar deed. Chantal liet het maar even voor wat het was en ging naar binnen. Ze begon alvast met een ovenschotel klaar te maken zodat hij vanavond alleen nog maar in de oven hoefde gezet te worden.

Evelyn keek even op toen Fly naar de weide mocht maar focuste zich weer toen ze woorden naar haar hoofd toe geworden kreeg. Darren liet Evelyn de andere kant ook op stappen, rondjes draven en haar stilstaan voor ze verder gingen. De beugels bungelde aan de zijkant van het zadel zodat ze daaraan kon wennen. Ondertussen trapte ze er niet meer naar. Hij liet Evelyn halthouden en naar het midden toekomen zodat ze verder konden. Jace had zijn cap opgezet en zijn bodyprotector aangedaan voor als hij eraf geslingerd zou worden. Evelyn was redelijk rustig, een beetje gespannen omdat er iets ging gebeuren. Darren praatte tegen de merrie zodat ze rustig zou blijven, ondertussen deed Jace de beugels goed en zette hij zijn voet erin. Niet gelijk erop maar eerst hangen. Zoals ze wel vaker deden bij andere paarden deden ze nu ook. Jace zette zich zachtjes af zodat hij van de grond af zou komen. Twee tellen bleef hij met zijn ene voet in de beugel staan, zijn andere voet hing ernaast. Dit herhaalde hij nog een aantal keer tot Evelyn niet meer naar de zijkant stapte. Hierna leunde hij voorover zodat hij over haar rug heen hing. Darren aaide Evelyn over haar hals en praatte zachtjes tegen haar. Zodra Jace zei dat hij goed hing zette hij Evelyn in stap. De eerste paar passen gingen een beetje moeizaam, maar uiteindelijk liep ze gewoon door de bak heen. Beide kanten op liepen ze een aantal rondjes. Jace ging weer gewoon staan op de grond. Evelyn werd beloond door hem omdat ze hem er niet af had gegooid. Nu kwam het zitten nog. Het zelfde als daarnet deed hij, alleen nu ging hij langzaam in het zadel zitten. Evelyn deed een kleine stap naar de zijkant. Voordat ze weer begonnen met rondstappen pakte Jace de teugels beet. Zo gingen ze een tijdje door tot Evelyn niet meer stil ging staan of opeens begon te draven. Jace kwam weer van haar rug af waarna ze met z'n tweeën terugliepen naar de poetsringen, de spullen opruimde en Evelyn haar welverdiende eten gaven. "Je hebt het super gedaan meisje." Darren aaide hij een tijdje over haar hals terwijl Jace de tuinslang pakte en haar afspoot. Toen Evelyn eenmaal in de weide stond gingen ze maar eens kijken wat Chantal aan het doen was. Darren keek weer eens over haar schouder. "Dat ziet er lekker uit."

Chantal hoorde Darren niet eens binnen komen en schrok der rot toen Darren ineens wat zei. "Waarom laat je me steeds zo schrikken?" Ze keek naar hem over der schouder. "En het is nog niet klaar want er moet ook nog kaas overheen en het moet ene half uur in de oven." Ze draaide der om en stond zo voor Darren. "Hoe ging het met Evelyn?" Toch was ze er wel heel erg benieuwd naar. Stiekem wilde ze ook een keertje op Evelyn rijden. Maar eerst moest die arm maar eens helemaal genezen zijn voor dat ze weer echt intensief kon gaan rijden. Ze draaide zich weer om en ging weer verder met de schotel in elkaar te zetten. Ook zetten ze de over zo dat hij met 1 druk al voor ging verwarmen.







[Mega FLut]

Darren moest lachen doordat hij Chantal weer had laten schrikken. Dat had de ijsblokjes van vannacht wel een beetje goed gemaakt. Dat er nog kaas en alles overheen moest kon hem niet echt schelen. Nu zag het er ook al erg lekker uit. "Het ging erg goed, ze heeft niet echt raar gedaan. Morgen weer alleen dan met bit erbij." Nu had hij het bitloos gedaan voor als ze helemaal gek zou worden en er gelijk in haar mond gehangen zou gaan worden. Hij pakte een drie glazen en vulde deze met cola. Jace nam twee glazen mee naar buiten. Hijzelf hield het glas voor Chantal haar neus. "Met dit weer moet je goed blijven drinken." zei hij onschuldig tegen haar. Voor hij naar buiten verdween drukte hij een kus op haar wang. Samen met Jace ging hij aan de tuintafel zitten om wat dingen te bespreken over Evelyn, de gang van zaken bij Jace thuis, en nog veel meer. Het gesprek dwaalde af en zo kwamen ze bij Chantal terecht. Tuurlijk kon ze het gesprek horen aangezien ze in de keuken stond. "Nog even en ik word jaloers op je." Jace keek hem zo serieus aan dat Darren in de lach schoot. Lichtelijk afwezig keek hij over zijn schouder naar Chantal. Doordat hij even afwezig was kreeg hij een trap van Jace tegen zijn scheenbeen aan. Het leek wel alsof hij weer op school zat. Telkens wanneer hij andere dingen aan het doen was en er belangrijke uitleg kwam, kreeg hij een trap van Jace. Of hij werd opeens in zijn zij geprikt. Dack kwam aangerend, onmiddellijk herkende de reu de gast waarna Dack kwispelend naast de stoel stond te springen. "Hij bijt toch niet meer hé?" Darren schudde zijn hoofd. Gelukkig niet. "Hoe gaat het nu met je knie?" Jace keek hem redelijk bezorgd aan. Zijn knie was helemaal genezen. Af en toe deed het nog wel pijn wanneer hij teveel dingen op een dag deed. Of te lang bezig was met rijden. "Helemaal genezen." antwoordde hij vrolijk. Dack rende weg naar het zwembad en kwam terug met een balletje in de hoop dat er gespeeld zou worden.

Chantal was erg blij voor Darren dat Evelyn zo braaf was. "Heb je er zelf al op gezetten?" Ze zag de jongen met twee glazen naar buiten lopen en Darren voor haar neus staan met een glas. Ze pakte het glas aan en moest lachen om wat hij zei. "Ja papa ik drink goed met dit weer." zei ze lachend. "Hoe heet die vriend eigenlijk van je? En blijft hij eten?" Ze vond het een beetje raar dat die jongen in hun huis liep en dat Darren hem nog niet had voorgesteld aan der. Maar ja wat kon je er aan doen niet veel. Chantal ging maar even verder met koken. Ze dekte de tafel nadat ze antwoord had gehad van Darren of die vriend bleef eten. Ze hoorde de jongens buiten praten over haar. Ze moest even lachen toen die vriend zei dat hij haast jaloers worden. Ze kwam naar buiten en ging in de deurpost staan. "Zo en hoezo zou je jaloers worden op Darren?" Ze stond met haar armen over elkaar ze had tenslotte haar mitella niet meer om en keek de jongens aan. Voordat ze naar buiten was gegaan had ze de schotel in de oven gezet. Nu was het wachten op de pieper van de oven. Brutaal ging ze op Darren's schoot zitten en keek hem in zijn ogen aan.

Darren ademde diep in. "Hij heet Jace en of hij blijft eten weet ik niet. Zal het zo vragen." Samen met Jace had hij altijd de grootste lol. Wel om de meeste stomme dingen, maar daar ging het niet om.Toen Chantal opeens op zijn schoot ging zitten keek hij haar verbaasd aan. Op haar vraag had hij nog geen antwoord gegeven. Onschuldig keek hij van Jace naar Chantal. Hij was niet van plan antwoord te geven. Dat mocht Jace lekker zelf doen. Hij sloeg zijn armen om Chantal haar middel en wachtte op een antwoord van Jace. "Ik zou jaloers worden op Darren omdat hij zo'n leuke vriendin heeft?" antwoordde hij met een grijns op zijn gezicht. Dezelfde ongegeneerde antwoorden als vroeger die hij op vragen gaf. Geen spat veranderd. Dack lag naast de tafel in gevecht met zijn speeltje. Elke keer dat Indy naar hem toe kwam schoot hij er weer vandoor om met Indy te spelen. Geen moment zaten ze stil. Vandaag zou het op het erf ook niet stil worden. Iedereen was druk bezig met het bouwen van het dak van de bak zodat er morgen in gereden kon worden, ook reden er af en toe grote vrachtwagens met ladingen zand het er op wat dan in de bak gegooid moest worden. Voor je het wist lag er een hele zandbak. Gelukkig trokken Fly en Evelyn zich er niet veel van aan. Ondertussen waren die ook wel oprij wagens en vrachtwagens gewent doordat het hooi en stro telkens geleverd werd. "Jace, eet je mee vanavond?" Hij moest het vragen, straks zou hij nog op zijn kop gaan krijgen van Chantal. Lang hoefde hij niet op een antwoord te wachten. "Kan niet, moet nog naar mijn eigen paard toe. Al lijkt het me heerlijk om die ovenschotel van je te eten Chantal." Darren kon een lachbui gewoon niet ondrukken. Dezelfde slijmbal als altijd. Weer kreeg hij een trap, dit keer was hij wel geplaatst.

Ze schoot in de lach toen Jace vertelde waarom hij jaloers op Darren zou worden. "Nou dan heb je mooi pech want ik ga echt nooit bij Darren meer weg." Ze keek echt erg serieus naar Jace. Maar veel indruk zou het echt niet maken aangezien haar blauwe ogen echt aan het stralen waren. Chantal keek even op zij omdat er steeds vrachtwagens langs reden. Toch zat ze wel erg lekker op Darren's schoot. Ineens vroeg Darren aan Jace of hij bleef eten en toen Jace zijn antwoord gaf keek ze een beetje raar op. "Hoe weet jij wat ik gemaakt heb?" Ze keek even raar naar Darren want ze had hun gesprek gewoon kunnen horen en ze had Darren niets horen zeggen over wat ze aten. Nog voor ze antwoord kreeg hoorde Chantal in de keuken de pieper van de oven. Ze gaf even snel Darren een kus op zijn wang en ging van zijn schoot af en liep naar binnen. Ze haalde de schotel uit de over en zetten hem op tafel. Hij moest nog heel even iets afkoelen omdat hij anders gewoon te heet was. Ze liep naar de deurpost en had een lieve glimlach op der gezicht. "Ehum Darren het eten is klaar." Ze liep weer naar binnen en pakte de hondenvoerbakken en vulde die met brokken. De honden kwamen hard van buiten naar binnen gerend omdat ze de brokken in hun bakje hoorde vallen. Chantal liet eerst de honden zitten en zetten daarna pas de bakken op de grond ze kon er niet tegen als ze al half aan het eten waren als ze de bakken op de grond zetten. Toen de honden eten hadden pakte Chantal drinken uit de koelkast en schonk dit in de glazen die ze op tafel had gezet en wachten tot Darren zou komen.

Dankzij Chantal haar antwoord lag Jace helemaal dubbel. De tranen stonden nog net niet in zijn ogen. Dit keer was het Darren zijn beurt om hem een trap te geven. Die kans liet hij dan ook niet schieten. Met een grijns van oor tot oor gaf hij Jace een trap waardoor deze een beetje opsprong. Voor hij het wist had hij ook weer een trap tegen zijn schenen omdat hij een beetje afwezig was. Het spelletje begon toch wel een beetje irritant te worden. Morgen zou hij weer blauweplekken op zijn benen hebben staan. Jace keek Chantal stom aan. "Ik heb in de keuken gestaan toen Darren drinken ging inschenken." Hij keek met een gezicht die niemand na zou kunnen doen. Heel zijn antwoord had Chantal misschien niet kunnen horen, maar wel een gedeelte voor ze naar de keuken was gesneld. "Kom eraan." Jace en Darren stonden beide op. Samen liepen ze naar Jace zijn auto toe waarna Darren twee tellen bleef staan om hem uit te zwaaien. Vlug liep hij over het grind naar binnen toe waarna hij aanschoof en naar Chantal keek. Goedkeurend keek hij naar de ovenschotel waarna hij opschepte en een hap nam. Ogenblikkelijk greep hij naar zijn glas die hij naar achteren goot. "Eerst blazen, dan eten." zei hij droog terwijl hij naar de kraan liep en zijn glas vulde met water. Vlug ging hij weer zitten waarna hij stug zijn vork weer pakte. Voor hij een hap nam blies hij eerst heel goed zodat hij niet nog een keer zijn mond zou verbranden. Straks moest hij ook nog rijden, met een verbrandde tong ging praten niet zo goed. Dat voelde raar. Omdat hij nu elke keer eerst blies voordat hij een hap in zijn mond stak verbrandde hij zijn tong niet meer. "Het is erg lekker." complimenteerde hij Chantal. Tegenwoordig had hij gewoon fatsoenlijk avondeten in plaats van pizza's of afhaal eten. Magnetron voedsel ging er ook nog wel in. Alleen was dit stukken beter. Toen hij op de klok keek zag hij dat het al behoorlijk laat aan het worden was. Haastig stak hij de laatste hap in zijn mond waarna hij naar boven rende om andere sokken te halen. Zo zouden ze naar de manege moeten om een of andere sport oriëntatie klas les te geven. Allerlei mensen van rond hun leeftijd op paarden zetten en dan maar in een paar lessen zorgen dat ze kunnen draven. Galopperen zat er niet in, daar was toch wel te weinig tijd voor.

Chantal schepte rustig wat eten op en pakte haar vork. Ze blies rustig en stak het daarna pas het in der mond. In tegenstelling van Darren was ze wel zo slim om te blazen. Ze merkte dat hij zijn mond branden. "Gaat het?" zei ze half lachend. Ergens vond ze het wel erg zielig voor hem en gaf hem een zoen op zijn mond. "Zo is de pijn nu weg of wilt de baby nog een zoentje." Ze vond het best leuk om hem nu een beetje te plagen. Toch vond ze het wel weer zielig omdat hij ook wel weer zei dat het erg lekker was. "Dank je. Nu eet je zeker een stuk beter of niet sinds ik bij je woon." Ze keek hem aan en zag hem ineens op de klok kijken en voor ze het wist rende hij weg. Ze was helemaal vergeten dat ze vanavond niet thuis waren want ze ging met hem naar de manege. Chantal at rustig der eten verder op en ging toen de spullen in de vaatwasser zetten. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kon. Ze zag dat de honden hun brokken op hadden en pakte de bakken op en die spoelde ze wel even om omdat ze die vanavond weer nodig hadden als ze thuis kwam. Ze was benieuwd wat Darren boven allemaal aan het doen was omdat ze veel geren hoorde en veel deuren dicht slaan.

Darren trok de kast open in de hoop een shirt te vinden die vies mocht worden. Hij had een witte sok aan zijn ene voet zitten, de andere had hij nog in zijn hand. Haast was niet goed voor hem. Vlug trok hij zijn andere sok aan, een ander t-shirt en pakte hij een spijkerbroek en een shirt voor Chantal. Gehaast rende hij weer naar beneden waarna hij de kleren van Chantal in haar handen duwde. Naja, duwde eerder voorzichtig gaf. "In een korte broek mag je niet mee." zei hij onschuldig waarna hij haar een kus gaf en weer verdween. Aangezien ze vanavond rond een uur of negen weer terug zouden zijn konden Fly en Evelyn wel buiten blijven staan. Normaal gesproken ging Dack mee naar de manege, alleen met Indy erbij wou hij het de paarden niet aandoen. In de stallen trok hij snel zijn jodphurs aan waarna hij het hek van de weide nakeek en weer naar binnen kwam. Dack ging na het commando op zijn kussen liggen. Indy stribbelde een beetje tegen maar ging ook liggen. Op de salontafel lagen best wel heel veel spullen waar hij zijn sleutels tussen moest gaan zoeken. Na een tijdje zoeken vond hij zijn sleutels naast de tv waar hij ze laatst neer had gegooid. Misschien moest hij dat toch maar gaan onthouden. De deur van de stallen sloot hij zodat er niets meegenomen kon worden, voor ze gingen wandelde hij naar de mensen die nog steeds bezig waren met het dak. Even zeggen dat ze weg zouden gaan. "Ben je klaar?" vroeg hij aan Chantal toen hij weer in het huis stond. Hij had dan nog wel een uur maar hij moest ook nog zorgen dat alle paarden op tijd opgezadeld zouden zijn en in de bak zouden staan. Met de sleutels in zijn handen stond hij haast al klaar om te vertrekken.

Chantal was nog een beetje aan het rommelen in de keuken toen ze Darren van de trap af hoorde rennen. Verbaast keek ze op toen ze een broek en een shirt in der handen kreeg van Darren. Het was maar goed dat hij zei waarom hij het gaf. "Mag het vandaar niet of van jou niet? Ben je bang dat iedereen dan naar je vriendin gaat kijken?" Weer was ze hem even aan het pesten dat was eigenlijk best grappig. Maar voor ze een reactie kreeg gaf hij der een kus en verdween weer. Ze kleden zich maar braaf om. Ze rende even naar boven op daar paardrijsokken te halen. Ze trok ze over haar spijkerbroek aan en trok der rijlaarzen aan. Dat stond veel beter dan een stel gympen onder der broek. Beneden hoorde ze weer van alles in de woonkamer. Zo hoorde ze Darren tegen de honden zeggen dat ze op hun plek moesten gaan en hoorde ze allemaal gerommel. Waarschijnlijk was Darren weer eens iets kwijt en zocht zich rot naar iets. Ze liep naar beneden en had nu ook haar mitella niet meer om ze vond het zo onzin daarom droeg ze hem ook amper. Toen ze beneden was zag ze Darren nergens meer. Ze besloot maar even de tafel in de woonkamer op te ruimen. Toen Darren weer binnen was gekomen vroeg hij of ze klaar was. "Ja helemaal of vind je dat ik nog iets moet doen?" Ze ging een beetje uitdagend voor hem staan en wachten zijn reactie af. Wat zou hij gaan doen zou hij in gaan op haar uitdagende houding of zou hij der mee gaan trekken omdat ze snel naar de manege moesten gaan.

Chantal was klaar om te gaan. Alleen moest hij gewoon even antwoord geven op haar vraag. Denkend keek hij haar aan. "Misschien moet je toch een andere broek aan, als deze vies word is het zonde." Voor hij een antwoord erop had pakte hij haar goede hand en trok hij haar mee naar buiten. De deur ging dicht en hij sleurde haar mee naar de auto waar hij de deur voor haar opendeed en later zelf ging zitten op de bestuurders stoel. In een snel tempo draaide hij het erf af. Het gaspedaal werd ingedrukt en ze schoten over de weg heen. Darren deed zijn raampje open aangezien het nogal warm was in de auto. "Als je wilt mag je helpen met de les. Er komen mensen van een sport oriëntatie klas, van onze leeftijd, die voor het eerst gaan rijden. Best wel grappig als ze gaan draven. Je kan het laatste halfuur de les overnemen, dan kan ik beginnen met het indelen van de andere lessen." Bij elk kilometerpaaltje kwamen de stoplichten steeds dichterbij. Daar stonden de flitspalen waardoor hij wel moest afremmen. Terwijl hij schakelde remde hij iets af waarna hij opeens op de rem moest doordat een klein kind de weg op rende. Tuurlijk het was de bebouwde kom waar hij nu doorheen reed, maar een beetje op je kind passen is wel handig. Zijn handen hadden zich om het stuur heen geklemd. De moeder van het kind kwam aangelopen, sleurde het kind mee naar binnen en begon te schreeuwen. Dit keer rustig trok hij weer op en reed hij extra voorzichtig tot ze bij de manege kwamen. Gelijk kwamen er allerlei kleine mensjes naar hem toegerend zodra hij uitstapte. Iedereen schreeuwde of ze mochten ruilen of op welke pony ze wouden zitten. "Er word niet geruild of gekozen. Neem de volgende keer een appeltaart voor me mee en dan zal ik er over na denken." Ogenblikkelijk renden ze terug naar binnen richting hun ouders. Wie weet stond er volgende week nog wel echt een appeltaart voor hem klaar.
Darren keek onschuldig richting Chantal. Kleine kinderen waren best wel leuk, als ze maar niet te erg gingen zeuren. Hij pakte haar hand en nam haar mee naar binnen richting de kantine waar hij een map in zijn handen geduwd kreeg. Gelukkig waren de paarden al uitgezocht voor de les en waren er al een aantal bezig met het opzadelen. Nog twee mensen erbij en het was klaar. Dan moest hij alleen nog maar over een half uur klaar staan zodat ze konden beginnen. Voor hij ook maar iets had hoeven doen kwamen er nog twee meiden naar hem toe die wel wouden opzadelen en meelopen. Tevreden plofte hij neer op de stoel en trok Chantal op zijn schoot. "Het is zo makkelijk als iedereen het werk voor je doet." Een gele groep kwam aangelopen met een leraar voorop. Darren keek schuin naar de groep, hopelijk hadden ze genoeg paarden klaar staan. Voorzichtig tilde hij Chantal van zijn schoot af waarna hij opstond en een aantal dingen besprak met de leraar. Hierna richtte hij zich weer naar Chantal waarbij hij haar met puppy ogen aankeek. "Wil je helpen met caps uitdelen?" Hij trok een kast open waar allerlei caps op de planken lagen. Iedereen moest een goed passende krijgen. De leraar had al gezegd dat iedereen in een rij moest gaan staan zodat ze een cap konden passen. Nog nooit ging het zo makkelijk. Meestal moest hij gaan staan schreeuwen zodat ze gingen luisteren. Een voor een paste ze een cap tot iedereen er een had. Uit de stallen kwam een redelijk oude vrouw die de hele groep meenam en verdeelde over de paarden. Nog een kwartier, daarna moest het hele schouwspel gaan beginnen. "Wil je wat drinken?" Nu de rust terug was gekeerd kon hij tenminste weer iets aan Chantal vragen.

[Bam! Flutpost, dat krijg je als je ziek thuis zit...]

Chantal liep gewoon met Darren mee naar de auto toen hij der hand vast had. Ze stapte in de auto en luisterde naar Darren die vertelde wat voor les het was toen hij zei Als je wilt mag je helpen met de les. Er komen mensen van een sport oriëntatie klas, van onze leeftijd. "Oooo daarom mocht ik me korte broek niet aan je bent te bang dat iemand anders naar me kijkt. En ik ben niet echt bevoegd om les te geven of mag het van jou wel?" Ze keek hem aan en vond het ergens wel schattig dat hij haar zo beschermde. Toen ze op de manege kwam en ze stapte uit schrok Chantal een beetje van al die kinderen die naar haar Darren kwamen gerend. Ze verstond er haast niets van zo hard schreeuwde die kinderen. Nu wist ze het echt ze wilde voorlopig echt geen kinderen hebben. Al snel voelde Chantal Darren's hand en werd mee getrokken. Chantal keek een beetje rond terwijl Darren der mee nam. Ze was nog nooit op de manege waar Darren werkte geweest dus vond ze dat ze veel in der hoofd moest opnemen. Anders zou ze misschien nog verdwalen als ze Darren misschien nergens kon vinden. Verbaast keek Chantal toen Darren haar op zijn schoot trok. Ze deed haar armen om zijn nek en gaf een kusje op zijn wang. "Meneer Darren gaat toch niet lui worden he door andere alles te laten doen. Je laat mij ook al uitmesten met me gebroken arm." Ze begon hem even te pesten. Ze wist donders goed dat hij het niet wilde dat ze het deed maar toch het was leuk om hem er nu even mee te pesten. Jammer genoeg kwam er alweer iemand die Darren nodig had en werd ze van zijn schoot getild. Toen hij terug kwam had ze niet eens de kans om een antwoord te geven op zijn vraag maar werd gewoon mee genomen en kreeg caps in der handen geduwd. Ze deelde ze braaf uit en keek of ze caps goed zaten op degene die hem op had. Na het cap gebeuren na hij der weer mee en vroeg nu of ze wat drinken wilde. "Ja is goed doe maar een ijsthee." Omdat ze thuis vaak cola dronken had ze nu een keertje zin in iets anders omdat het anders niet meer lekker was. "En wat ga je ze zo allemaal leren?" Vroeg ze met een bijdehante blik.