A new boss?

Chantal schoot in de lach toen Darren zei dat Melody mama moest leren zeggen dat het veel beter dan papa was. ”Het is alleen omdat je wilt dat ze mij ’s nachts gaat roepen. Maar als het mee zit gaat ze steeds vaker langer slapen zonder dat ze wakker wordt.” Ze zou het echt geweldig vinden als Melody nu gewoon door sliep. Bij de auto gaf ze Darren de sleutels nu mocht hij lekker naar huis rijden. Toen Darren de auto had open gedaan legde Chantal Melody in het zitje op de achterbank. Toen Melody in het zitje zat ging Chantal naast Darren zitten en waren ze een paar tellen later onderweg naar huis. Alleen het gevoel dat ze weer mocht rijden was al geweldig. Natuurlijk zou ze het weer gaan opbouwen dus in het begin niet galopperen en alleen maar stappen en draven. Waarschijnlijk zou ze daar al spierpijn van gaan krijgen maar ja dat nam ze er maar bij. Eenmaal thuis aangekomen haalde ze Melody uit het zitje en nam der mee naar de stallen. Ze ging met haar naar Mercury om haar even beter te bekijken. Toch vond ze het zielig dat Mercury op stal stond. Handig met één hand deed ze het halster bij Mercury om en nam der mee. Gelukkig was Mercury een merrie dus kon ze bij Fly en Evelyn in de bak er bij. En ’s nachts kon ze dan makkelijk bij hun in de wei blijven. Dan hadden ze binnen de stal leeg mocht één van de merries dan kreupel zijn en op stal moeten. In de bak deed ze het touw van Mercury der halster af en ging toe kijken hoe Fly en Evelyn kennis gingen maken met Mercury. Als een gek gingen ze achter Mercury aan rennen met vrolijke bokken en speels steigeren. Na een half uurtje stonden ze alle drie rustig in de bak van het hooi te knabbelen wat in de bak was gelegd door Darren net voor dat ze naar het ziekenhuis gingen. Ze liep naar binnen en legde Melody in de box. Ze ging naar de keuken en maakte daar een flesje voor Melody. Nadat ze het flesje aan Melody had gegeven ging ze naar boven om zich om te kleden. Heerlijk weer in haar rijbroek en rijlaarzen. Chantal ging naar de bak en haalde de merries daar uit. Chantal stuurde Fly naar de poetsplaats en nam Evelyn en Mercury mee naar de wei. Naar hun eigen deel het scheelde dat er een stroom draad door de wei liep. De hengsten konden dan niet de merries komen. En het draad zat in twee lagen zodat Mercury er ook niet onder door kon. Ze deed de wei goed dicht en liep naar Fly die braaf stond te wachten op Chantal. Na een grondige poetsbeurt haalde ze het zadel en alles en ging Fly opzadelen. Fly stond haast naast haar te dansen omdat ze werd gezadeld door Chantal. Voordat Chantal het vergat haalde ze haar cap en deed hem op. Ze steeg op en stapte rustig naar de bak. De bak deur had ze open gelaten zodat ze niet weer open hoefde te doen en zo door kon rijden. Na veel figuren in stap te hebben gereden liet ze Fly rustig aandraven. Fly werd alleen even dol en gaf een speelse bok en ging hard hinniken. Chantal had gelijk een goede reactie en ving de bok goed op en bleef gewoon zitten. Ze had het natuurlijk kunnen verwachten dat ze zoiets ging doen. Heel even sprong Fly in galop aan maar Chantal haalde haar gelijk terug in draf. Erg leuk vond Fly het niet maar ja dan had ze toch echt even pech. Ondanks dat ze alleen maar stappen en draven deed had ze toch driekwartier gereden. Nu ging ze nog een kwartier uitstappen. Na het uitstappen ging ze Fly afzadelen en gaf ze wat brokken omdat ze toch goed gewerkt had. Chantal kon merken dat ze heel lang niet gereden had want ze voelde nu al haar benen. Morgen voelde ze het vast nog meer maar ja dan ging ze gewoon nog een keertje rijden en was het waarschijnlijk weer over.

"Geen commentaar daarop." Darren ging vlug zitten op de stoel en klikte zijn gordel vast waarna hij de auto sleutels in het contact stak en de motor liet draaien. Heerlijk geluid was dat toch. Maar het kon niet tippen aan hoefgetrappel. Nog steeds vond hij dat het prettigste geluid wat je maar kon bedenken. In een rap tempo reed hij naar huis. Onderweg hadden ze haast alle stoplichten mee waardoor ze in een keer door konden rijden. Op het laatste stuk naar huis was niemand te bekennen. Geen auto kwamen ze tegen, af en toe kwam je een rood bord tegen met de waarschuwing dat er ruiterpaden en alles langs de weg lagen. Kijk, daar zou hij nog voor oppassen. Thuis keek hij Chantal na die samen met Melody naar de stallen verdween. Misschien gingen ze Mercury nog een keer bekijken? Zelf verdween hij naar binnen waar hij begroet werd door Dack en Indy. Hun trouwe honden die een beetje veel te veel energie hadden. Voor hij met ze ging wandelen at hij snel twee boterhammen. Omdat hij bijna vergat dat het lekker weer was en het beddengoed dus even buiten kon hangen rende hij naar boven waar hij het balkon open deed en hun beddengoed over de reling hing. Kon het even luchten wat af en toe best wel lekker was. Beneden werd hij weermaal aangevallen door de honden, iewat te veel energie. Beide honden deed hij de riem om en de lijn eraan vast. In het bos zouden ze los mogen, het eerste stukje even vast. Voor hij wegging liep hij nog even naar buiten om Chantal op te zoeken. Zoals hij wel een klein beetje verwacht had zat Chantal op de rug van Fly. Toestemming om te rijden gebruikte ze ook echt. Met een lach op zijn gezicht keek hij hoe Chantal bezig was tot ze ging uitstappen. Rustig stapte hij achter haar aan tot de poetsplaat. "Ik ben over een klein halfuurtje terug." Darren stapte even naar haar toe en gaf haar een kus op haar wang. Bijna voortgetrokken door Dack en Indy verdween hij een tel later richting het bos vlak bij het huis waar de honden even konden rennen. Energie kwijt raken voor ze de boel thuis af zouden gaan breken.
Hij was terug binnen een halfuur. Zelf nog helemaal droog en schoon. Dack en Indy daar in tegen zaten helemaal onder de modder en waren drijfnat. Terug op het erf liep hij door naar de tuinslang om de honden schoon te spuiten. Een voor een spoot hij Indy en Dack schoon. In plaats van naar binnen te gaan rende Indy en Dack in volle vaart naar het kleine grasveldje waar het bankje stond. Beide plofte op hetzelfde moment neer in het zonnetje. Ook een manier om droog te worden, persoonlijk verkoos hij een handdoek. Stukken makkelijker en sneller.

Chantal had Darren niet door dat hij ineens achter haar stond. Ze schrok een beetje er van en keek geschrokken naar hem. Toch werd het goed gemaakt door een kusje. Hij zei dat hij een klein half uurtje weg ging dus Chantal had mooi de tijd om rustig aan te doen. Ondanks dat Chantal rustig had gereden voelde ze toch wel de spieren in haar buik. Nog een paard rijden zou haar buik waarschijnlijk niet redden. Ze zadelde Fly af en ruimde de spullen op. De dekens van Fly hoefde niet meer op omdat het warm genoeg was om zonder te staan. Ze bracht haar naar de wei en keek even hoe ze begon te spelen met Evelyn en Mercury. Het was leuk om te zien hoe die kleine shet met twee van de grote paarden aan het spelen was. Chantal ging naar binnen en zag dat Melody wakker was. Ze pakte haar uit de box en nam haar mee naar de keuken waar ze drinken voor zich zelf pakte. Daarna ging ze met Melody en het drinken naar buiten. Ze ging lekker tegen de boom aan zitten op het gras en legde Melody op haar buikje neer. Melody begon gelijk vrolijk te kijken. Ineens hoorde Chantal geblaf van honden en niet veel later kwamen Dack en Indy aangerend. Ze waren echt helemaal goor. Waarschijnlijk hadden die weer overal door heen gerend zoals gewoonlijk als ze naar het bos gingen. Snel pakte Chantal Melody bij zich zodat de honden niet over haar heen konden lopen. Ze keek naar Darren die de honden aan het schoonspuiten was. Voor ze het wist rende de honden zeiknat op haar af en schudden zich uit voor dat ze neer plofte op de grond. Chantal stond gelijk van schrik op het was toch nog best koud die water druppels die op haar en Melody kwamen. Met open mond stond Chantal van schrik te kijken. Op het gezicht van Darren zag Chantal een lach te voorschijn komen. ”Ooo waag het niet om er om te gaan lachen.” Natuurlijk was het alweer te laat en was Darren al aan het lachen er om. ”Pas maar op jij ik mag alles weer doen.” Onschuldig keek ze hem aan en begon nu ook zelf te lachen. Ineens hoorde ze vanuit haar armen ook een baby lachje.

In een slakken tempo wandelde hij achter Dack en Indy aan richting het grasveldje waar Chantal en Melody ook zaten. Echter zaten Chantal en Melody niet zo heel erg lang want de honden begonnen zich uit te schudden. Indringers verdreven op een heel makkelijke manier. Alleen al om de reactie van Chantal schoot hij in de lach. Met haar woorden was ze al te laat. De lach op zijn gezicht kreeg hij niet meer weggewerkt. "Jij kan alles weer doen maar ik kan ook alles weer bij jou doen." Na zijn woorden keek hij vreemd op naar Melody. Ze lachte, niet raar of iets nee ze lachte echt. Darren keek haar aan alsof er een wonder was gebeurt. Melody begon met kruipen, praten en nu ging ze ook al een beetje echt lachen. Bah, hun kleine meid werd steeds groter. "Zullen we gaan zwemmen met de paarden? Op het strand. Evelyn en Fly kunnen in de trailer mee.." Mercury zou dan wel thuis moeten blijven, net zoals de andere paarden. Niet dat ze zich zou gaan vervelend. Kini en Maddog konden goede speel maatjes zijn en om de een of andere reden had hij een beeld van Mercury in zijn hoofd die niet zo best wel. Misschien moesten de deksels van de tonnen voer voortaan wat steviger dicht gedaan worden..

Chantal slikte even toen Darren zei dat hij ook weer alles bij haar mocht doen. Ze weet het nog maar al te goed van vorig jaar toen ze nog niets hadden dat ze als nog in het zwembad lag. Net toen ze aan zwemmen dacht stelde Darren voor om met Fly en Evelyn te gaan zwemmen op het stand. ”Waar laten we onze dochter dan als wij met de paarden weg gaan? Ik breng haar echt niet naar je moeder dan krijg ik haar niet meer terug. En ook niet naar je vader omdat die je moeder dan waarschijnlijk belt.” Ineens dacht Chantal aan Jace hij vond het leuk om op hun paarden te passen. Misschien was het een idee om te vragen of hij op de paarden wilde passen en dan als hij er was dan pas vertellen dat hij ook op Melody en de honden mocht letten. Dit omdat Chantal en Darren even tijd voor hun zelf wilde hebben. Chantal pakte Darrens mobiel zo uit zijn zak en ging naar Jace bellen. Het gezicht van Darren stond op verbaastheid dat ze met zijn mobiel aan het bellen was. En ja hoor Jace nam op en vond het geen probleem om even op de paarden te passen. Toen ze opgehangen had gaf ze Darren zijn mobiel weer terug. ”Zoo Jace komt op de paarden passen en dan vertellen we zo ook even dat hij op Melody en de honden mag passen omdat wij even lekker met ze tweetjes weg willen."

Darren had het commentaar van Chantal wel verwacht. Zijn moeder zou Melody gelijk meenemen met haar spulletjes en verhuizen naar een ander land zodat ze Melody kon opvoeden. Mooi niet. Zijn vader speelde tegenwoordig haar spelletje mee dus hij was ook al niet meer te vertrouwen. Die man kon het trouwens ook vergeten om te mennen met hun paarden. Dacht het dus echt even niet dat hij nog aan hun paarden zou komen na wat hij geflikt heeft. Voor hij iets had kunnen bedenken voelde hij opeens Chantal haar hand in zijn zak. Zijn mobiel werd eruit gehaald en ze belde naar iemand. Met grote ogen keek hij haar aan. Het was zo snel gegaan. Ze had hem zo snel te pakken gehad. Lang duurde het gesprek van Chantal niet. Hij had dan ook al snel weer zijn mobiel in handen waarna hij het diep wegstopte in zijn broekzak. Zijn mobiel, zijn heiligdom met het geweldige spelletje tetris erop. Jace kwam op de paarden passen en later zouden ze pas vertellen dat hij ook op Melody en de honden moest passen. Had hij kunnen verzinnen, als hij er moeite voor had willen doen. "Laat ik dan maar alvast beginnen met Evelyn poetsen. Hoe ik haar schoon ga krijgen weet ik niet." Best wel hopeloos keek hij naar Evelyn die helemaal onder het zand en de gras vlekken zat. Voornamelijk opgedroogd modder zat aan haar benen vast. Soepeltjes stond hij op waarna hij richting de weide wandelde en Evelyn riep. In volle vaart kwamen Mercury, Fly en Evelyn naar het hek toe gegaloppeerd. Als hij niet achter een hek had gestaan had hij zeker weten de benen genomen. Met enige moeite haalde hij Evelyn uit het weiland. Op de poetsplaat zette hij haar aan het uiteinde van het halstertouw vast voor als ze de benen zou nemen. Op het moment dat hij met de zachte borstel kon beginnen nadat hij haar stevig had geroskamd, de harde borstel had misbruikt en zelfs de tuinslang had willen pakken, kwam er een auto het erf op gereden. Jace stapte uit met een best wel grote lach op zijn gezicht. Die lach zou er niet lang staan als hij zou horen dat hij ook op de honden en Melody moest passen. Darren wandelde in zijn richting, maakte een klein babbeltje en vertelde hem daarna het nieuws. "De honden hoef je niet bij Melody weg te houden, dat gaat heel goed samen. Pas wel op want Melody kan kruipen dus je moet haar een soort van in de gaten blijven houden." Het gezicht van Jace was echt goud waard. Hoe hij met grote ogen naar hem stond te kijken moest eigenlijk vastgelegd worden maar dat was best wel lullig om te doen. Van een met stomheid geslagen gezicht veranderde hij in opgewekt gezicht. Nu was het Darren's beurt om met stomheid geslagen te zijn. Jace bleef vragen stellen over wat hij allemaal met Melody zou kunnen gaan doen. En Darren had nog zo gehoopt dat hij het verschrikkelijk zou gaan vinden. Vlug ging hij terug naar Evelyn om haar verder te poetsen. Nog steeds zaten er hier en daar wat vlekjes, maar die kreeg hij gewoon niet weg. Wie weet, met het zeewater wel. Toen hij helemaal klaar was en haar manen had gevlochten wandelde hij de zadelkamer in waar hij haar oude zadeltje pakte. Hij paste nog goed, maar zijn dressuurzadel zat wat beter. Echter wou hij zijn dressuurzadel niet verknallen met het zeewater. Na het opzadelen deed hij geen moeite om zijn jodphurs aan te doen. Gympen waren sneller droog. Wel rende hij nog even naar binnen om wat te pakken. Dat had hij nodig voor straks.

Chantal bracht Melody naar binnen want je paard poetsen met een baby in je arm dat werkte echt niet. Ze legde haar in de box en ging naar boven. Ze kleden zich maar alvast om zodat ze dat later niet meer hoefde te doen. Ze trok een shirtje met spaghettibandjes aan en een korte broek. Haar rijbroek had toch geen zin aangezien ze de zee in zouden gaan. Nadat ze zich had omgekleed pakte ze haar teenslippers en deed die in een tas omdat ze niet met haar leren rijlaarzen op jodphurs de zee in wilde. En die teenslippers zou ze wel weer uit doen omdat ze lekker met blote voeten ging rijden. Eenmaal beneden deed ze haar rijlaarzen even aan omdat ze Fly ging poetsen en dan met teenslippers is niet handig. Ze haalde haar uit de wei en nam der mee. Net toen ze aan het poetsen was zag ze de auto van Jace. Zijn gezicht was echt verbaast toen Darren zei dat hij ook op Melody en de honden moest passen. Maar ergens leek hij het echt leuk te vinden. Agh het was alleen maar fijn dat hij het wilde doen voor hun. Chantal was ondertussen aan het nadenken want ze had alleen maar haar dure dressuur- en springzadels. Het was zonden als daar zeewater op kwam dus besloot ze om maar zonder zadel te gaan rijden. Wel legde ze haar hoofdstel in de auto want ze zal na het gebroken arm gebeuren niet meer zonder zadel en hoofdstel rijden. Dus ging het gewoon mee want in de bak ging het ook goed als ze zonder zadel maar met hoofdstel gingen rijden. Net als Darren bij Evelyn had gedaan vlocht Chantal ook de manen van Fly in. Dat was gewoon al een stuk koeler voor de meiden. Omdat Darren was vergeten om de trailer achter zijn auto vandaan te halen konden ze zo de paarden in laden. Nadat de paarden in de trailer stonden ging Chantal nog even naar haar kleine meid. Dit was de eerste keer dat ze zonder haar weg gingen dus best ergens moeilijk voor Chantal. Nadat ze Melody dag had gezegd en Jace bedankt dat hij wilde oppassen ging ze naar de auto en stapte ze in.

Darren kwam weer terug naar beneden gerent en zag Chantal in haar korte broek staan. Hmm, misschien ging hij toch ook maar een korte broek aan doen. Vlug rende hij weer naar boven waar hij zijn spijkerbroek verruilde tot een short. Beetje jammer dat het niet zo lekker reed maar dat kon hij wel negeren. Weer beneden zei hij Melody gedag. Straks zou ze helemaal alleen zijn met Jace, dat verschrikkelijke monster die met haar Mercury wou gaan poetsen. Nee, Jace was geen verschrikkelijk monster. Maar het was wel leuk om hem zo te noemen. Buiten hielp hij nog even met het inladen van de paarden. Evelyn had wel een zadel op, en Fly niet. Zat hij tenminste lekkerder. Voor de zekerheid pakte hij een tas waar hij twee handdoeken ingooide en zijn mobiel. Was hij toch nog bereikbaar zonder echt bereikbaar te zijn. Lachend zei hij gedag tegen Jace en Melody. Ha, kon hij zijn plannetje toch nog uitvoeren zonder een perfect moment te moeten maken. In de auto zat hij vrolijk op het stuur te trommelen. Pas bij het strand begon hij zich te bedenken of hij zijn cap eigenlijk wel mee had genomen. Zo niet dan had hij een beetje pech. Gelukkig zag hij zijn cap op de achterbank liggen toen ze bij het strand waren gekomen en hij wou gaan uitladen. Triomfantelijk hield hij zijn cap in de lucht waarna hij hem op zijn hoofd zette zonder de riempjes vast te doen. Iets niet in zijn handen houden was altijd meegenomen. Toen de paarden eenmaal uitgeladen waren ruimde hij de spullen weer op waarna hij Evelyn aansingelde en de beugels maar van het zadel afhaalde. Doorzitten zou geen probleem worden, met gympen rijden vond hij niet prettig. De beugels gooide hij nog snel in de auto voor hij zichzelf soepel in het zadel hielp. Evelyn stond al te trippelen en te doen. "Klaar om te gaan?" Met een brede lach op zijn gezicht keek hij naar Chantal. Zonder zadel rijden maar met hoofdstel, best wel grappig. Vlug deed hij het riempje van zijn cap dicht. Heb je een cap op je hoofd maar zit die niet goed vast, wat voor nut heeft het dan? Pas toen Chantal ook klaar was zette hij Evelyn in beweging. Gelijk stapte ze energiek weg, haar hoofd vrolijk in de lucht met haar oortjes recht naar voren. Bij het strand zou ze mogen galopperen. Langs de waterlijn omdat het zand daar niet zo mul was en ze haar pezen dus niet helemaal zou belasten.

In de auto bedacht Chantal zich of ze wel haar cap mee had genomen. Ze keek om en zag hem naast Darrens cap. Blijkbaar had Darren haar cap tegelijk met die van hem in de auto gegooid. Eenmaal bij het strand gekomen stapte Chantal uit en pakte haar cap en ging naar de trailer. De klep deden ze het naar beneden en Chantal liet Fly achteruit er uit lopen. Ze deed het halster verwisselen voor het hoofdstel en liet Fly even staan. Ze gooide het halster in de auto en nam een aanloop en sprong zo op Fly. Toen ze op Fly zat maakte ze haar teugels op maat en wachten op Darren. Ze hield Fly in en toen Darren naast haar was dreef ze haar aan."Ja helemaal en ik denk Fly en Evelyn ook." Ze merkte al dat Fly er zin in had. Toch hield ze Fly nog bij der straks mocht ze los en dan mocht ze ook nog wel een wedstrijdje met Evelyn houden. Zolang ze maar gewoon bleef zitten vond Chantal het best. ”Ik hoop dat het wel goed gaat met Melody. En dat ze het Jace moeilijk maakt.” Toch raar was ze weer eens een keertje met Darren alleen en dan kon ze nog alleen maar aan Melody denken.

Darren moest Evelyn af en toe inhouden omdat ze te erg begon te dribbelen. Dribbelen vond hij niet zo erg, vooral nu niet maar ze moest niet gaan overdrijven. "Jace red het vast wel, en zo niet dan moeten we het huis terug veroveren van de honden en Melody." Om de een of andere reden zag hij het al helemaal voor zich. Melody die met al haar knuffels en ander speelgoed een heel fort zou hebben gemaakt waarin zij en de honden verbleven. Niemand die het huis in of uit ging zonder aangevallen te worden door haar trouwe onderdanen namelijk de honden. Van Dack zou hij het zo kunnen geloven, Indy zou hij eerlijk gezegd verwachten dat ze zich aan zou sluiten bij hen. Chantal was nog steeds haar baasje. Jace, ja wat moest er met hem gebeuren als hij door Melody onder handen genomen zou zijn. Wie weet zat hij opgesloten in de box, of werd hij gebruikt als stoel door Melody. Doordat Evelyn een sprong opzij maakte werd hij uit zijn gedachten geschud. Rustig zette hij Evelyn weer terug op haar eigen gedeelte. Na haar terug te hebben gezet spoorde hij haar aan tot een drafje. Heerlijk ongecontroleerd door haar enthousiasme. Met enige moeite kreeg hij Evelyn terug onder controle waarna hij haar met een losse teugel verder reed. Fijn, een pony met heel veel energie. Maar goed dat ze naar hem luisterde anders had hij zeker weten een heel gevecht met haar gehad. Hoe dichter ze naar het water toegingen hoe enthousiaster Evelyn werd. Darren liet Evelyn naar de waterlijn toe draven waarna hij met een uitdagende lach naar Chantal keek. "Galopje?" Na twee tellen gewacht te hebben liet hij Evelyn overgaan in galop. Gelijk sprong Evelyn vooruit en galoppeerde ze met opgeheven hoofd langs de waterlijn. Af en toe spetterde er wat water omhoog omdat ze het water in wou rennen. Darren moest dan weer naar buiten sturen waarna hij enige tegenspartelingen kreeg van Evelyn. Ze had maar te luisteren anders zouden ze weer naar huis gaan. Tot het moment dat hij haar terug reed naar de draf bleef ze keurig langs de waterlijn galopperen. Had het dus toch nog nut om haar eens een keertje op haar plek te zetten. Eenmaal terug in draf zette hij haar even stil om zijn gympen uit te doen. Hij had toch al geen beugels dus dat was geen probleem. Met de veters bond hij zijn gympen aan een D-ring van het zadel zodat hij ze niet vast hoefde te houden. Sturen hoefde hij amper omdat Evelyn met grote drafpassen het water in stapte. Een hoop water kwam omhoog gespetterd door haar enthousiasme. Darren keek met een tevreden lach op zijn gezicht hoe Evelyn met haar been door het water heen ging en vrolijk heen en weer draafde. Nu gingen toch nog die grasvlekken uit haar vacht. Toen Evelyn steeds dieper en dieper ging het water in zat hij op gegeven moment zelf ook helemaal in het water. Maar goed dat hij een ander zadel op haar rug had gelegd, dit zadel mocht ze tenminste helemaal naar de gallemiezen werken. Naja, niet helemaal. Hij wou het nog kunnen gebruiken voor zulk soort gelegenheden.

Chantal merkte aan Fly dat ze steeds heter werd hoe dichter ze bij de zee kwamen. Even zonder dat Chantal het zei begon Fly te galopperen. Gelijk haalde ze Fly weer terug naar draf. Nog een aantal keer hadden ze zo gevechtje maar Fly gaf het al snel genoeg op. Toen ze bij het water waren stuurde Chantal Fly het water in. De merrie vond het heerlijk in het water en was gewoon vrolijk aan het draven. Toen Darren uitdagend keek voor een galopje zetten Chantal Fly er gelijk in. Fly vond het geweldig ze gingen echt hard. Ze was haast met Evelyn een wedstrijdje aan het houden wie harder ging. Het water en modder spatten omhoog. Het was maar goed dat ze geen zadel had anders zat die helemaal onder de modder. Toen Darren met Evelyn de zee in ging wilde Fly niet wachten. Toch stuurde Chantal der even tegen omdat ze het anders wel wist. Toen Fly luisterde stuurde Chantal haar in draf in het water in. Toen ze steeds dieper gingen stopte Fly met draven omdat het niet verder ging. Voor Chantal het wist zaten ze erg diep in het water Fly der rug was helemaal nat dus Chantal was ook goed nat al. Toen ze bij Darren in de buurt kwam begon ze met water naar hem te spatten. Ze keek hem erg onschuldig aan en reed weer naar het strand waar ze met Fly rustig bleef staan en keek naar Darren. Het was eigenlijk een best romantisch gezicht Darren in de zee op Fly en met een zonsondergang. Als ze niet al verliefd op hem was en geen kind met hem had wilde ze dat nu wel.

Evelyn hinnikte best wel luid en begon door het water te draven toen dat weer ging. Darren hield zijn handen in het water elke keer dat Evelyn weer wat dieper ging. Echter toen Evelyn zo diep ging dat hij uit het zadel werd gewipt door de dichtheid van het water moest hij zichzelf even herstellen. Nog geen twee tellen later zat hij alweer gewoon in het zadel. Onder hem een drijfnatte Evelyn die de plezier van haar leven had. Chantal begon met water te spetteren, alleen was hij te laat om haar ook nat te spetteren. Nogmaals verdween Evelyn het diepe in waardoor hij weer iets uit het zadel werd geholpen. Best wel apart dat hij elke keer omhoog ging wanneer Evelyn haar rug helemaal onder water ging. Samen met Evelyn reed hij terug naar het strand waar hij naast Chantal en Fly ging staan. Afstappen zou hij nu echt niet. Mooi niet dat hij zand tussen zijn tenen zou gaan krijgen omdat hij moest afstappen. In de broekzak van zijn short had hij echter wel nog steeds de ring zitten. Keurig in zijn doosje met daaromheen een of ander waterdicht zakje zodat hij niet nat zou worden. Eigenlijk bedoeld voor zijn mobiel, maar zijn mobiel lag in de auto. Jace zou het vast wel overleven met Melody. Of andersom. Met zijn hand zat hij op zijn broekzak. Hij moest het toch eens vragen en wat was er nou mooier dan nu op het strand. Hij zetten Evelyn naast Fly en Chantal en keek haar aan. Ergens voelde hij zich eg ongemakkelijk. "Ik moet je iets vragen." Hij zag Chantal hem aal aan kijken. Hij pakte het doosje uit zijn broekzak en haalde het uit het zakje."Lieve Chantal sinds jij in me leven bent wil ik niet meer zonder je. Zou je met me willen trouwen?" Voorzichtig deed hij het doosje open en keek Chantal in haar ogen aan. Hopelijk zou ze snel iets aan zeggen anders ging hij zich alleen nog maar ongemakkelijker gevoelen. Waarom Evelyn opeens zo rustig stil bleef staan terwijl ze alle kans had om naar het water te lopen wist hij niet. Vandaag moest ze natuurlijk weer lief zijn. Stel dat ze nou even ging klieren met Fly dan voelde hij zich misschien niet zo ongemakkelijk.

Chantal keek hoe Darren met Evelyn aan het zwemmen was. Opeens kwam hij heel dicht bij haar staan wat ze haast iets verdacht vond. Maar ja dat kwam ook omdat ze hem nat had gespetterd dat ze het verdacht vond. Toen hij zei dat hij iets wilde vragen vond ze het raar dat hij zo lang wachten. Hij zat maar in zijn broekzak te voelen. Toen ze een doosje zag werd ze nog nieuwsgieriger. Haar mond viel haast open toen hij de vraag stelde of ze met hem wilde trouwen. Lang hoefde ze niet na te denken. ”Als er iets is dat ik voor 100% zeker weet dan is het wel dat ik met je wil trouwen.” Toen hij het doosje had open gemaakt keek ze naar de ring die in het doosje zat. Het was een prachtige zilveren ring met steentjes. Ze kreeg de ring om haar vinger van Darren en omhelsden hem toen. Het ging niet heel makkelijk omdat ze op de paarden zaten dus zal ze straks nog wel een keertje om zijn nek vliegen. Ergens was het raar nu was ze niet meer zijn vriendin maar verloofde. Het was zo raar als of de merries wisten dat er iets bijzonders was want ze bleven zo braaf stil staan.

Darren kreeg gelukkig antwoord. Nog leuk antwoord ook. Voorzichtig haalde hij de ring uit het doosje en deed de ring daarna om Chantal haar vinger. Als gegoten. Het doosje stopte hij weer weg in zijn broekzak voordat hij hem kwijt zou raken. Voor hij nog iets had kunnen zeggen werd hij plots om zijn nek gevlogen door Chantal. Dankzij Evelyn die een stapje naar Fly toe zette kon hij zijn armen om Chantal heen slaan en haar een soort van knuffel geven. Jammer genoeg ging het niet zo goed doordat ze nog op de paarden zaten. Een redelijk tevreden glimlach was op zijn gezicht te zien toen hij zichzelf weer goed neerplante op Evelyn haar rug. Nu hij zijn aanzoek had gedaan, en antwoord had gekregen moest hij iets verschrikkelijks toch echt onder ogen komen. Straks moest hij keurig in pak voor het altaar verschijnen. Gelukkig moest Chantal ook een jurk aan dus dat maakte het goed. "Ik wil met een koets." Redelijk koppig keek hij naar Chantal waarna hij Evelyn aandreef terug het water in. "Nog een galopje voor we terug gaan hobbelen?" De auto stond best wel heel erg ver weg. Als ze nog een stukje zouden galopperen konden ze daarna via de waterlijn terug naar de auto draven of stappen. Was Jace ook niet zo lang alleen thuis met Melody. Echt als Melody het huis over zou hebben genomen zou hij het zo geloven. Dat had ze dan helaas van hem. Hoe hij vroeger het huis over had genomen omdat hij geen ijsje had gekregen vond hij nu nog komisch. Wanneer Melody het zou gaan doen was het waarschijnlijk niet meer zo leuk.

Chantal moest lachen toen Darren zei dat hij in een koetsje wilde. ”Dat is je geraden dat we in een koetsje gaan en het liefste nog met Fly en Evelyn er voor.” Chantal bedacht zich ineens dat ze wel in een jurk moest als ze gingen trouwen. Okee dat wilde ze nog wel doen het was tenslotte speciaal. Maar eigenlijk had ze zin om Darren even te pesten. ”Maar denk maar niet dat ik in een jurk ga.” Alleen het gezicht van Darren was al mooi genoeg. ”Nee hoor ik ga echt wel in een jurk zolang jij maar in een pak gaat. Okee en eigenlijk hoort het er ook bij trouwen in een jurk.” Voor ze het wist ging Darren het water weer in en daagde Chantal weer uit voor een galop. Ze zetten gelijk Fly in galop en galoppeerden ze naast Darren door het water. Jammer genoeg waren ze door de galop zo weer bij het punt waar de auto vlakbij stond. Ze haalde Fly terug in draf en naar stap. Fly was toch best aan het zweten het was natuurlijk zwaarder dan in de bak of bos. ”Zal mij benieuwen hoe Melody der gedragen heeft. Wist Jace het trouwens? Dat je me ging vragen?”

Darren keek abrupt omhoog toen hij CHantal hoorde zeggen dat ze niet in een jurk ging. Zij neit in een jurk, hij niet in een pak. Jammer genoeg ging ze alsnog in een jurk en moest hij wel in een pak. Want ja, het hoorde nou eenmaal bij trouwen. Voor hij het wist zat Chantal al in gelop voor zijn neus. Zonder echt iets te doen zat Evelyn ook in galop en rende ze vrolijk naast Fly door het water. Af en toe sprong ze terug naar de waterlijn omdat het daar makkelijker rende, maar voornamelijk galoppeerde ze dwars door het water. Heerlijk alle spetters in Darren's gezicht. Toen ze terug kwamen bij de trailer bleef hij koppig op Evelyn haar rug zitten. "Ik wil er niet vanaf." Omdat Evelyn zichzelf uit begon te schudden werd hij door elkaar geschud in het zadel. Voor hij weer helemaal door elkaar geschud zou worden stapte hij af en haalde hij het zadel van Evelyn haar rug. Dekje en zadel waren drijfnat, jammer dan. Het zou vanzelf wel weer drogen. Schoonmaken en terug invetten zodat hij hem later weer kon gebruiken. "Ik heb het hem misschien in een paar kleine steekwoorden verteld." Best wel onschuldig keek hij naar Chantal in de hoop dat ze het hem zou vergeven. Evelyn haar hoofsteld verwisselde hij voor haar halster die hij had meegenomen. Nat op de trailer, niet zo'n prettig idee. Gelukkig kon hij helemaal dicht waardoor ze geen kou zou vatten. Bovendien was het super lekker weer waardoor het hem zou verbazen als ze kou zou vatten. Zelfs in zijn doorweekte kleren had hij het nog warm. Met een handdoek die hij voor de paarden mee had genomen wreef hij het meeste water van Evelyn en Fly af. Het was maar een klein ritje gelukkig. Nadat hij het zadel zorgvuldig in de auto had gelegd met het dekje erbij ruimde hij de rest van de spullen op. Zijn autosleutels en mobiel pakte hij uit zijn tas net zoals twee handdoeken die hij op de stoelen legde. Werden die tenminste niet nat. Pas toen Chantal ook zat ging hij zitten en startte hij de auto om terug naar huis te rijden. Wat hij thuis aan zou treffen moest hij nog maar bekijken.

Zoals gewoonlijk had Darren wee geen zin om van Evelyn af te gaan. Hoe ze het timede wist Chantal niet maar ze begon op het goede moment te schudden. Ze schudden Darren gewoon uit het zadel. Chantal sprong ondertussen van Fly af en ging het hoofdstel verwisselen voor het halster. Toen Darren vertelde dat hij het met steekwoorden bij Jace had laten vallen keek ze hem met open mond aan. ”Zeker tijdens het sporten? En omdat je hem waarschijnlijk als getuige wilt?” Chantal moest dat nog gaan verzinnen wie haar getuige wilde want haar ouders waren dood en haar broer woonde ver weg. En eigenlijk sprak ze die ook nooit meer sinds het ongeluk omdat hij vond dat het haar schuld was dat ze toen het ongeluk hadden gehad. Hij was op het moment thuis en was er niet bij maar toch vond hij het haar schuld. Chantal zuchten even diep en keek naar de ring om haar vinger. Ze stapte in de auto en keek naar Darren. ”Darren, Ik moet je iets vertellen.” Ze vond het erg moeilijk om te zeggen dat ze toch geen enigst kind was. Maar ja Darren moest het weten en haar broer Marc moest het weten dat zijn zusje een kindje had en sinds vandaag verloofd was. ”Ik heb je niet verteld dat ik een drie jaar oudere broer heb. Dat komt omdat hij mij de schuld gaf van dat ongeluk waar onze ouders in omgekomen zijn. We hebben sinds dat ongeluk dus geen contact meer met elkaar. Maar nu ik ga trouwen vind ik toch belangrijk dat hij het weet en misschien leggen we dan ook onze ruzie bij. Maar ik kan het niet alleen dus als ik hem bel wil je er dan bij zijn?” Ze kon wel een hoop steun gebruiken van Darren want haar kennende zou ze weer allemaal smoesjes gaan gebruiken om te zorgen dat ze hem niet hoefde te gaan bellen. Toen ze thuis waren hielp Chantal met het uitladen van de paarden. Ze nam Fly mee naar de spuitplaats en ging het zeewater uit Fly der vacht spoelen. Zelf zou ze zo wel onder de douche gaan om alle zeewater van zich zelf af te wassen. Misschien zou Darren ook wel mee gaan Jace was er toch dus die kon nog wel even op Melody passen. Ze zag Darren met Evelyn komen aangelopen want ja Evelyn moest ook even afgespoeld worden. Ze zetten de tuinslag vol op Darren en ging toen onschuldig kijken. ”Zoo nu ben jij ook afgespoeld. Of ga je zo mee douche?”

Nog voor Darren weg was gereden begon Chantal opeens op een iets te serieuze manier tegen hem te praten. Wat had hij gedaan? Het beddengoed had hij alleen maar buiten gehangen omdat het dan kon luchten. Voor hij het wist kreeg hij een heel verhaal over zich heen gegooid over dat Chantal toch niet enigskind was. Aan de ene kant baalde hij ervan dat ze tegen hem gelogen had, aan de andere kant begreep hij het maar al te goed waarom ze het niet had verteld. Als haar broer haar de schuld gaf van het ongeluk dan zou hij het ook niet verteld hebben. "Tuurlijk wil ik er bij zijn, zeg maar wanneer en ik zal er zijn." Hij keek even in de achteruitkijk spiegel om te kijken of er niemand achter de trailer was. Gelukkig niet anders was dat mensje plat geweest als hij achteruit ging. Met een trailer erachter was het toch moeilijk om uit te parkeren dan zonder trailer. Het kostte dan ook een keertje insteken voor hij de trailer en de auto goed had staan zodat hij weg kon rijden. "Bah, ik weet al waarom ik het niet fijn vind om met de trailer weg te zijn." Gelukkig hoefde hij nu niet meer in te parkeren en niet echt meer te stoppen voor stoplichten. Stoppen met een trailer erachter moest ook heel voorzichtig. Anders konden de paarden onderuit gaan en dat moest niet gebeuren. Eenmaal thuis laadde hij samen met Chantal de paarden uit. Evelyn liet hij gewoon op het erf staan terwijl hij de spullen uit de auto pakte. In plaats van het zelf te dragen gooide hij het drijfnatte dekje over Evelyn haar rug met het zadel erop. Zo, hoefde hij het niet zelf te dragen en zou hij niet al te nat worden. Jammer genoeg dacht Chantal er anders over want toen hij samen met Evelyn naar de spuitplaats kreeg hij de vollelading. "Waar had ik dat nou weer aan verdient? Nu gaat ik niet mee douchen." Darren hief zijn neus iets in de lucht en pakte het zadel met dekje van Evelyn haar rug af waarna hij deze op de steun neer legde. Nadat hij de tuinslang van Chantal had afgepakt en Evelyn schoon had gespoten pakte hij het zweetmes waarmee hij het meeste water van Evelyn afhaalde. Verder moest ze maar opdrogen, droog wrijven had namelijk ook geen zin met de hoeveelheid water die er in haar vacht zat. In plaats van haar in de weide te zetten, waar ze vieze gras vlekken kon krijgen, zette hij haar in de paddock. Dan maar modder vlekken, die kreeg hij tenminste makkelijk uit haar vacht. Omdat hij het zielig vond voor Mercury haalde hij de shetlander uit de weide en zette haar bij Evelyn in de paddock. Zolang ze het niet af zouden breken vond hij het best. Pas toen Fly ook weggezet was door Chantal liep hij in haar richting. Toen hij achter haar liep ging hij door zijn knieën en tilde hij haar op. "Dacht je nou echt dat je alleen zou mogen gaan douche van me." Best wel heel erg doorweekt door de tuinslang stapte hij het huis in, liep door naar de trap waar hij vlug opliep en daarna de badkamer in verdween. De honden waren weg, Jace was weg en Melody zag hij niet. Wie weet zaten ze in de bak, of waren ze even gaan wandelen, of waren ze met Kini en Maddog bezig in de bak. Kon hem het wat schelen, Jace zou goed op Melody passen had hij beloofd.

Gelukkig wilde Darren er bij zijn als Chantal haar broer ging bellen en misschien zelfs afspreken. ”Ik dacht jij wilt ook vast wel het zeewater van je af.” Alleen doordat Chantal Darren had nat gespoten wilde hij niet mee douche. Toen Darren de tuinslang van Chantal had afgepakt ging ze maar snel het water van Fly afhalen met het zweetmes en zetten haar daarna in de paddock. Ze liep richting de stallen en voelde ineens Darrens handen. Voor ze het wist had Darren der opgetild en liep hij naar binnen. Omdat ze het niet verwacht had schrok ze een beetje . ”Nou ik dacht het wel ja omdat je de tuinslang niet leuk leek te vinden. En je hoeft me nu nog niet over de drempel te dragen hoor we zijn nog niet getrouwd.” Snel gaf ze hem een kus op zijn wang. Voor ze het wist waren ze boven in de badkamer. Wel vond Chantal het raar dat ze nergens de honden hoorde of Jace en Melody zag. Agh veel maakte het niet uit zolang Melody maar okee was. Toen Chantal weer op de grond stond liet ze het bad vol lopen en deed der badspul in. Ze trok haar kleren die onder het zeewater zaten uit en gooide ze in de hoek op een hoop. ”Gooi je kleren maar daar bij dan zet ik zo de was aan.” Gelukkig hadden ze een tweepersoons bad. En dan ook nog een bad waar ze een bubbelbad van konden maken dat was echt zo heerlijk. Voordat ze het bad inging zoende ze Darren nog even. Ook deed ze haar verlovingsring af stel je voor dat ze hem in het water kwijt zou raken. Ze stapte het bad in en ging gelijk onderuit zitten heerlijk was het een warm bad zeker omdat het zeewater ook weer niet heel erg warm was geweest. Toen Darren ook in bad kwam ging ze voor hem zitten en daarna tegen hem aan. Eigenlijk was hij haar rugleuning terwijl hij tegen de badleuning aan zat. Jammer genoeg hoorde Chantal na een half uur de honden blijkbaar was Jace weer in huis. ”Denk dat we maar er uit moeten. Want hij heeft allang je auto gezien.” Met tegenzin stond Chantal op en stapte uit het bad. Ze pakte uit het kastje twee badlakens. Ze gaf er één aan Darren en ging met de andere zich zelf afdrogen. ”Straks moet Melody ook maar even in bad. Wil jij dat doen of zal ik het doen?” Waarschijnlijk hoefde ze het niet te vragen omdat ze wist dat Darren het erg leuk vond om te doen. maar ja toch vroeg ze het aan hem. ”Of Jace moet haar in bad willen doen dan hebben wij nog wat meer tijd met elkaar.” Ze trok een zomerjurkje aan omdat het toch lekker warm weer was. Ze deed haar haren in een vlecht en deed der verlovingsring weer om. Toch was die ring nu haar pronkstuk en niemand zou haar dat meer af nemen. ”Ik zit te denken om mijn broer nu te gaan bellen. Jace zal toch nog wel even op de kleine willen passen.” Chantal gaf hem een kus en ging naar beneden waar ze aan Jace vroeg of hij Melody in bad wilde doen en nog even op wilde letten omdat Chantal en Darren nog iets moesten doen. Jace vond het gelukkig geen probleem. Chantal pakte haar mobiel en ging buiten op het bankje zitten. Tijdens het wachten op Darren begonnen de zenuwen van Chantal door haar lichaam te gieren. De paar minuten die ze op Darren wachten leken wel een paar uur. Toen hij er was zocht ze het nummer van Marc op in haar mobiel drukte op bellen en zetten het op luidspreker. Ergens wilde ze dat hij niet opnam maar hij nam wel op en verrassend nam hij erg vrolijk op. Chantal hield met haar vrije hand Darrens hand echt goed vast en begon te praten. Toen ze begon dat ze een vriend en een dochtertje had wilde Marc daar alleen maar dingen over weten. Blijkbaar was hij tot inkeer gekomen over de schuld geving. Chantal wist het beter gemaakt in plaats van over de telefoon bij te praten gaf ze hun adres en dan kon hij op bezoek komen en gelijk zijn toekomstige zwager en zijn nichtje zien. Dan zou ze ook wel vertellen dat ze ging trouwen met Darren en vragen of hij haar getuige wilde zijn. Nadat Chantal had opgehangen zuchten ze diep. Er kwam nu echt een last van haar schouders af. Ze ging lekker tegen Darren aan zitten en deed haar ogen even dicht.


[Alsjeblieft een post van 771 woordjes]

Darren zette CHantal terug op de grond en begon zichzelf te ontdoen van zijn kleren. Vieze drijfnatte kleren, geweldig toch. TOen hij zijn broek uit moest doen kostte het nog heel wat moeite omdat hij helemaal vast geplakt zat aan zijn benen. Water kon leuk zijn, maar meestal was het gewoon heel irritant. Net zoals nu. Eenmaal in het water slaakte hij een diepe zucht. Heerlijk warm water in plaats van dat koude water wat hij daarnet over zich heen had gekregen dankzij CHantal. Ook veel beter dan het koude zeewater. Het was niet zo heel erg koud geweest, maar lekker warm was het ook niet. Eerder een lekkere vervrissing. Met zijn rug tegen de badrand aan zat hij in het bad. Chantal tegen hem aan. Zonder echt iets te zeggen zat hij een beetje voor zich uit te staren en van het warme water te genieten. TOen Chantal begon dat ze er misschien uit moesten kwam hij in protest. "Nee, Jace overleefd een halfuur langer vast wel." Zodra hij de ruimte had liet hij zich onderwater zakken. Voor een paar tellen bleef hij daar tot hij merkte dat het geen nut had dus kwam hij maar weer boven water. ZIjn haar zat onder het schuim doordat hij onderwater was geweest. Bah, moest hij nog even de douche aanzetten om zichzelf af te spoelen. Niet dathij daar ook maar iets op tegen had. "Ik doe haar wel in bad." Met een grote grijns op zijn gezicht keek hij CHantal aan terwijl hij zichzelf aan het afdrogen en aankleden was. Driekwart broek aan en een wit shirt. Goeg genoeg voor hem om het niet te warm te krijgen. BOvendien had Jace waarschijnlijk Kini of Maddog beweging gegeven samen met Melody. Vanavond zou hij ze anders wel rijden, dan was het minder warm en kon hij meer met ze doen. Chantal kon bovendien Maddog weer rijden dus zou hij snel klaar zijn omdat hij alleen Kini hoefde te doen. Geweldig toch om sneller klaar te zijn dan eerst. Helaas hoefde hij Melody niet in bad te doen omdat Chantal nu haar broer ging bellen. Haar broer bellen was ook nodig dus voor deze keer vond hij het niet erg. TOen hij een kus kreeg van CHantal wou hij het liefst dat ze net iets langer was gebleven. OP het moment dat Jace naar boven kwam was hij bezig met het badje van Melody neerzetten en zijn tshirt aandoen. Omdat hij nog geen shirt aanhad zag Jace zijn kans, wond een handdoek op en liet hem uitdraaien in zijn richting terwijl hij hem in zijn richting sloeg. Een best wel luide knal was te horen waarna er een klein handdoek gevechtje losbarstte. Melody zat heel de tijd lachend in haar badje te kijken hoe papa en gekke oom elkaar helemaal belachelijk maakte. Vlug rende Darren de trap af waarna hij in een keer naar het bankje liep waar hij Chantal zag zitten. Zijn hand werd tijdens het gesprek van CHantal en haar broer heel stevig vast gehouden. Hopelijk zou ze er niet in gaan knijpen want ze had ook nog eens nagels die hij niet in zijn vel wou hebben staan. Pas toen Chantal had opgehangen opende hij zijn mond. "Zo te horen ging het gesprek goed.." Wat moest hij zeggen? O wat ben ik blij dat je broer je niet helemaal heeft uitgescholden en zullen we een feestje maken met heel veel mensen en blablablaa. Omdat Chantal tegen hem aan kwam hangen moest hij even anders gaan zitten voor hij de rugleuning verkeerd in zijn rug zou hebben zitten. Een kleine zucht was te horen uit zijn mond, weer een heerlijke dag gehad en hij was nog niet eens over. "Zou Jace het overleven?" Melody kon best wel eens een klein beetje vervelend zijn. Voor de rest was ze super lief en kon er gewoon helemaal niemand aan haar tippen. Hun pracht dochtertje die niemand, helemaal niemand, van hun af kon pakken. Vooral niet nu ze gingen trouwen. Trouwen, het woord wende maar niet.

Chantal deed der ogen open toen Darren begon te praten. ”Weet niet of Jace het overleefd. Ik hoop de badkamer wel heb namelijk geen zin om schoon te gaan maken.” Ze had nog heerlijk haar hoofd op Darren liggen. Ineens hoorde ze vanuit de wei de honden hard blaffen waarvan ze schrok. Ze zat gelijk recht op en hoorde honden nog steeds blaffen. Blijkbaar was er iets aan de hand of ze waren weer eens aan het kloten. Toch om zeker te zijn dat er niet iets ergs was stond Chantal met tegenzin op en ging naar de wei. Toen ze zag wat de honden aan het doen waren zuchten ze diep. Ze waren gewoon achter een konijn aan het aan rennen. Ineens draaide de honden zich om en rende naar het erf en begonnen daar te blaffen omdat er een auto op het erf gereden kwam. Chantal liep naar Darren en keek vanaf daar wie het erf op kwam. Ze schrok eigenlijk een beetje toen ze zag wie er uit stapte. Dat had ze niet helemaal verwacht het was haar broer. Blijkbaar wilde hij graag zijn zusje zien want hij was na het telefoontje gelijk gekomen. Chantal stond verstijft te kijken en kreeg toen ook nog Melody in der handen van Jace. Nu stond ze met Melody in haar armen terwijl Marc richting haar kwam. Chantal wist niet echt wat ze moest zeggen gelukkig hoefde ze ook niets te zeggen want Marc omhelsde haar gewoon. Wel zat Melody een beetje in de weg. Ze gaf Melody aan Darren en omhelsde Marc terug. Na het omhelzen keek Marc naar Darren en Melody. ”En wie zijn dat zusje?” Chantal begon te lachen. ”Dit is Darren en dat is ons dochtertje Melody. maar Marc er is iets dat ik je moet vertellen en vragen.” Natuurlijk was Marc nieuwsgierig wat het was. ”Darren heeft vandaag gevraagd of ik met hem wil trouwen. En ik heb ja gezegd maar nu is mijn vraag aan jou of je mijn getuige wilt zijn. En misschien de taak van pap overnemen en mij dus weggeven aan Darren.” Marc zijn mond viel bijna open van verbazing wat was er in een jaar veel veranderd. Zijn zusje was een stuk volwassener geworden in een jaar tijd. En dan had ze ook nog een dochtertje en ging ze ook nog trouwen. ”Tuurlijk wil ik je getuige zijn zusje en ik zou het een eer vinden om je weg te geven. Maar ik geef je alleen weg als hij echt goed voor je is.” Chantal schoot in de lach. ”Hij is echt goed voor me Marc wees maar niet bang.” ”Chantal luister eens…. Ik had nooit zo moeten doen na het ongeluk. Het was niet jou schuld maar van die stomme spookrijder. Ik denk dat jij toen gewoon een makkelijk slachtoffer was voor me.” Chantal luisterde aandachtig naar haar broer. ”Laten we het gewoon vergeten en het achter ons laten. Voor mij ligt er een heel nieuw leven voor me. Een leven waarin ik de vrouw van Darren ben en moeder van Melody.” Ondertussen was Jace bij Darren gaan staan en had gezegd dat hij naar huis ging. Hij had alleen Maddog en Kini gepoetst alleen nog niet gereden. Dus dat moesten Chantal en Darren nog doen. ”Marc kan je nog steeds paardrijden?” Marc knikte gelijk met zijn hoofd. Het zat nou eenmaal in hun familie hun ouders hebben ook paardgereden en vonden dat hun kinderen het ook moesten. ”Wil je dan op Maddog voor mij rijden?” ”Wie is Maddog zusje?” Chantal pakte zijn hand en nam hem mee naar de paddock waar Kini en Maddog stonden. ”Dat is Maddog en dat is Kini. Maddog was een manege paard maar hij liep niet goed in de lessen mee dus kwam hij hier zodat ik hem goed kon rijden. Toen is hij terug gegaan toen hij weer netjes liep maar hij viel gewoon weer terug. Dus toen hebben wij hem gekocht. En Kini hebben we van Darrens vader gekregen omdat hij iets moest goed maken.” Ondertussen zag Marc ook Fly, Evelyn en Mercury in de wei staan. Chantal begon te lachen. ”Ja we hebben veel paarden. Die bruine Tinker is Fly die is van mij. Die zwart Tinker is Evelyn die is van Darren. En ja die kleine Shet is voor Melody en die heet Mercury.” Chantal pakte het tuig van Maddog en een borstel want hij had weer lekker liggen rollen. Ze nam hem mee uit de paddock en gaf Marc de borstel. Toen Chantal Maddog had vast gezet begon Marc de borstel over hem heen te halen. Nadat Marc klaar was met de borstel pakte hij zelf al het zadel en legde die op Maddogs rug. Chantal deed ondertussen het hoofdstel om en pakte daarna haar cap. ”Alsjeblieft denk dat je mijn cap wel past en anders kan je Darrens cap wel op.” Marc pakte de cap aan en paste inderdaad de cap van Chantal. Rustig leiden Chantal Maddog naar de bak waar ze hem nog een keertje aansingelde en daarna vast hield voor Marc. Marc maakte de stijgbeugels op zijn maat en steeg toen op. Chantal was benieuwd hoe Maddog het ging doen met Marc op zijn rug want hij was eigenlijk alleen Chantal, Darren en Jace gewend. Toen Marc eenmaal zat liet Chantal hem los. Marc was inderdaad nog steeds goed in paardrijden hij had Maddog goed ondercontrole. Omdat Chantal Marc wel vertrouwde met Maddog ging ze even kijken hoe het met Darren en Melody was. Darren zat nog steeds lui te zijn op het bankje. Voorzichtig liep Chantal op Darren af en liet hem schrikken. Snel voordat hij iets kon doen ging ze op zijn schoot zitten en gaf hem een kus. Melody lag in haar wipstoeltje die naast het bankje stond. ”Marc is Maddog aan het rijden. Hij kan het nog steeds goed paardrijden. Maddog luistert perfect naar hem. Toch ben ik blij dat Maddog in de les weer terug viel nu kunnen wij van hem genieten. Ik zit trouwens te denken om met Maddog aan dressuurwedstrijden te gaan meedoen.” Chantal hoopte dat Darren het een goed idee vond en dat hij haar ging steunen als ze inderdaad mee ging doen met de wedstrijden. Stiekem hoopte ze dat Darren zelf ook met wedstrijden ging meedoen. Bijvoorbeeld springwedstrijden met Kini of dressuur met Evelyn of misschien zelfs met Fly. Omdat ze benieuwd was hoe het met Marc en Maddog ging stond ging ze van Darrens schoot gaf hem een kus en ging naar de bak. Blijkbaar was Chantal lang weg geweest en was Marc al aan het uitstappen. Er stond een laagje zweet op Maddogs hals. Marc kwam naar de bakdeur gereden en Chantal deed hem open zodat hij er uit kon. Chantal vertelde dat hij naar de spuitplaats mocht rijden zodat ze Maddog konden afspuiten. Ze legde uit waar hij naar toe moest rijden voor de spuitplaats en deed daarna de bak dicht. Ze hielp Marc met afzadelen en ruimde de spullen op. Ondertussen had Marc Maddog afgespoten en kon het zweetmes er overheen. Daarna mocht Maddog in de paddock bij Kini en ging hij uitgebreid rollen. ”Als je wilt kan je blijven eten. Alleen als je echt wilt hoor.” ”Ik heb niet echt meer plannen dus kan ik wel blijven eten.” Chantal ging naar binnen en begon te koken. Toen alles op stond dekte ze snel de tafel en ging ze weer naar de pannen. Voor Melody pakte ze haar groentenhapje en zetten die bij de kinderstoel neer.

Darren bleef rustig zitten toen de honden aan het blaffen waren. Waarschijnlijk zouden ze gewoon aan het kloten zijn. Echter keek hij wel verbaasd op toen ze in volle vaart over het erf rende richting de poort omdat er een auto aankwam. Wat hadden die twee opeens? Meestal gingen ze niet zo te keer als er een auto aankwam. Met tegenzin stond hij op en ging hij naast Chantal staan die opeens was verstijfd. Zelfs toen Jace Melody gaf pakte ze hun dochter aan als een of andere robot. Nieuwsgierig keek hij naar degene die uit de auto stapte. Wie wat het? Hij had hem nog nooit eerder gezien. Antwoord op zijn onuitgesproken vraag kreeg hij niet erg snel, eerst werd Chantal geknuffeld en Melody bijna geplet. Voor hij het wist kreeg hij Melody in zijn armen geduwd en werd er nog meer geknuffeld. Automatisch zette hij een pas naar achteren en hield hij afstand van Chantal en blijkbaar haar broer. Toen zijn naam werd genoemd, omdat hij voorgesteld werd, schudde hij Chantal haar broer zijn hand. Zijn naam wist hij niet, zou hij hopelijk snel genoeg achter komen. Hun woorden gingen hem voornamelijk voorbij omdat hij bezig was met Melody vermaken. Wanneer hij haar niet genoeg aandacht gaf of even ergens anders heen keek begon ze in zijn wang te prikken. Wat had ze toch met zijn wang? Het was zijn wang en niet die van haar. Telkens als ze het deed duwde hij haar handje weg tot ze ermee stopte. Het geprik was nu wel over maar het gebrabbel niet. Tussen de woorden van Chantal en haar broer door ving hij een naam op. Marc. Wist hij dus ook gelijk weer. Voor zijn ogen liep Chantal met Marc weg richting de stallen. Maddog en Kini moesten beide nog gereden gaan worden. Wat Chantal allemaal van plan was wou hij niet weten. Zolang ze zelf wist waar ze mee bezig was vond hij alles best. Jace moest terug naar huis dus die was al verdwenen. Fijn, had hij even niemand om tegen te praten behalve Melody. “Zeg kleine, zal ik je wipwap gevalletje halen?” Uit Melody haar mond kwam een luid gelach. Darren pakte haar even anders beet en zwaaide haar kort door de lucht waardoor ze nog harder ging lachen. Tijdens het naar binnen toe lopen draaide hij haar nog een keertje rond voor hij de deur binnenstapte en de wipwap met één hand optilde. Eigenlijk was het niet echt een wipwap. Eerder een soort schommel gevalletje waar Melody in kon zitten of liggen wat dan heen en weer kon bewegen. Wipwap was alleen makkelijk om te zeggen. In een redelijk tempo wandelde hij terug naar het bankje waar hij Melody installeerde en zelf onderuitgezakt op het bankje ging zitten. Half ingedommeld zat hij op het bankje te luisteren naar Melody die aan het brabbelen was, de honden die door het grind rende, en de hoefstappen van Maddog in de bak. De rust duurde niet lang want hij werd door Chantal aan het schrikken gebracht. Bovendien ging ze op zijn schoot zitten dus had hij helemaal geen rust meer. Een kleine zucht kwam uit zijn mond waarna hij Chantal iets optilde en goed ging zitten. Dag rust, hallo drukte. Dat ze hem had laten schrikken zou ze nog wel een keertje terug krijgen. Wanneer wist hij niet precies, maar ze zou het dubbel zo erg terug krijgen. Zoals hij al had verwacht was Marc Maddog aan het rijden. Geen problemen mee zolang hij kon rijden. Straks zou hij zelf Kini even rijden en iets uit proberen met Mercury. Tenminste, als hij die kleine shet te pakken zou krijgen. Shetlanders waren altijd zo verrekte irritant als ze niet mee wouden komen. “Leuk, via internet kan je een startkaart aanvragen.” Zelf wou hij meegaan doen met dressuurwedstrijden, samen met Evelyn en misschien nog met Kini ofzo. Eens zien hoever hij het met Evelyn zou schoppen en met Kini. Meer had hij nog niet gezegd of hij kreeg een kus en Chantal was weer verdwenen. Soepel kwam hij overeind, haalde Melody uit haar wipwapgeval, ging languit op het bankje liggen en zette Melody op zijn buik. Na ongeveer een kwartiertje met haar gespeeld te hebben tilde hij haar op en bracht hij haar naar binnen. Terug haar box in omdat hij even Kini moest rijden waar ze niet bij kon zijn helaas. In een rap tempo kleedde hij zichzelf om in een spijkerbroek en jodphurs in plaats van zijn driekwartsbroek en slippers. Met slippers rijden was niet alles, vond hij dan tenminste. Kini haalde hij uit de paddock om hem nog even te borstelen en daarna op te zadelen. Zijn cap haalde hij uit de zadelkamer en zette hem op zijn hoofd zodat hij hem niet vast hoefde te houden. Zijn zweepje had hij nog in de hoek van de bak staan. Als hij daar stond hoefde hij hem niet telkens mee te nemen. Stukken makkelijker. Bovendien had hij dan meer handen vrij om de bakdeuren open te doen. Net zoals altijd moest hij ook nu weer de bakdeuren open doen voor hij naar binnen kon. Kini was lekker druk dus ze konden heerlijk aan het werk. Nadat hij was opgestegen verstelde hij de beugels nog stel en singelde hij nog een keertje aan. Oefeningen die zomaar bij hem opkwamen reed hij met Kini. Zijn teugels hield hij totaal niet kort, integendeel, hij hield de teugels redelijk lang terwijl hij nog wel contact had. Langzaam maar zeker begon Kini meer te ontspannen, begon zijn rug en buikspieren te gebruiken, zijn achterhand onder zijn lichaam te plaatsen en zijn nek netjes te buigen. Nog steeds hield hij zijn teugels lekker los omdat hij eigenlijk niet zo serieus aan het rijden was. Door het gesprek met Chantal herinnerde hij zich opeens iets. B proefje, die kende hij uit zijn hoofd omdat hij hem best wel vaak had moeten rijden voor verschillende mensen. Uit zijn hoofd begon hij de proef te rijden. Nu hield hij zijn teugels wel op maat en begon hij wat serieuzer te rijden omdat hij wou kijken hoe Kini de proef reed. Hier en daar waren er nog een aantal puntjes waar ze aan moesten werken maar het ging best wel goed. Beter dan hij had verwacht. Toen hij klaar was met rijden zat best wel onder het zweet. Door de teugels die af en toe langs zijn hals gingen was er schuim ontstaan. Straks zou Darren hem wel onder de tuinslang zetten. Nu eerst even uitstappen. Na een kwartier uitgestapt te hebben reed hij met Kini naar de spuitplaats waar hij afsteeg en hem aftuigde. Het zadel hing hij netjes over de steun, het zadeldekje legde hij op zijn kop over een stoel heen zodat deze kon opdrogen. Het hoofdstel hing hij ook netjes weg na hem schoongemaakt te hebben. Zweet was niet zo best voor je tuig. Kini stond keurig te wachten tot Darren terug kwam met de tuinslang. Het koude water haalde het schuim van zijn vacht, hier en daar wat haren, en liet Kini glanzen. Hij haalde nog even het zweetmes over de hengst heen voor hij hem terugzette in de paddock. Natuurlijk ging Kini gelijk rollen waardoor zijn prachtige tuinslang werk naar de gallemiezen werd geholpen. Volgende keer beter. Nadat hij de rest van de spullen had opgeruimd Mercury had geborsteld, liep hij naar binnen toe om zichzelf om te kleden. Terug zijn driekwart broek aan en zijn slippers. Benden pakte hij Melody uit haar box en zette haar in haar kinderstoel om haar der groentehap te geven. Elke keer een ander geluidje zorgde ervoor dat Melody gewoon haar mond open deed en haar prak zonder mopperen opat. Het laatste hapje ging ook gewoon naar binnen zonder mopperen. Best apart, van veel mensen had hij gehoord dat het een hele ramp was om je kind eten te geven. Bij Melody hoefde hij niet eens zijn best te doen. Dack en Indy waren ondertussen naar binnen gekomen en lagen op de grond in elkaars oren te happen. Waarom ze dat leuk vonden wist hij niet, maar het zag er wel grappig uit. Dack kwam naar de tafel toe gelopen en ging naast de kinderstoel zitten. “Wegwezen makker, je krijgt straks je eten. Bovendien heeft Melody haar hap keurig op.” Gelijk kwam Dack overeind en begon hij hevig te kwispelen. Darren moest even lachen en haalde Melody uit haar kinderstoel nadat hij haar mond af had gedaan met het slabbetje. Melody begon bij het zien van Dack te kieren en te doen. Omdat ze te veel herrie zonder enige reden hield Darren haar gewoon vast tot ze stopte. Zodra ze de grond raakte met haar handjes begon ze te kruipen in de richting van Dack. Die twee hadden elkaar blijkbaar gevonden. Hopelijk zou ze hem niet te leuk gaan vinden, Dack was nog steeds maatje. Van hem en niemand anders. Oké een klein beetje van Chantal en een klein beetje van Melody. Maar voor het grootste gedeelte van hem. Tijdens het eten hield hij zich voornamelijk stil. Af en toe moest hij Dack een duw geven omdat hij Melody iets te hard behandelde. Na het eten verdween hij met de honden naar buiten. Twee tennisballen mee en heerlijk heen en weer gooien in de weide. Elke keer dat hij het ene balletje had gegooid rende beide honden er in volle vaart op af om daarna ruzie te maken om wie het balletje terug mocht brengen. Wanneer hij dan het volgende balletje gooide was de ruzie voorbij en kwamen ze even later beide terug met een balletje in hun bek.

Toen Chantal zich omdraaide zag ze Darren zitten en hem het groentenhapje aan Melody geven. Het was haast bijna elke dag een strijdtje tussen Darren en Chantal wie Melody haar eten mocht geven. Meestal was het gewoon degene die het snelste was. Tijdens het eten was het echt stil. Het was eigenlijk best ongemakkelijk met haar broer aan één tafel te zitten. Na het eten moest Marc weer naar huis omdat het best nog een stuk rijden was. Chantal ruimde de spullen op en ging even in de badkamer kijken. Wonderbaarlijk was alles gewoon opgeruimd. Zelfs het badje was opgeruimd en de kleren van Melody zaten in de wasmand. De kleren van haar zelf en Darren lagen nog op een hoopje die moesten nog in de was gedaan worden. Chantal stopte ze in de wasmachine ging naar zolder en haalde daar hun bed af. Het deken hing ze over het balkon hek heen zodat het kon luchten. De spullen die ze van het bad afhaalde deed ze bij de kleren in de wasmachine en zetten hem aan. Over een half uurtje was de was klaar en kon ze het buiten ophangen. Het was toch mooi weer en het zou vannacht niet gaan regenen. Ze ging naar beneden en plofte neer op de bank. Ze zuchten diep. ”O wat ben ik blij dat het goed is afgelopen met Marc.” Toen Chantal zag dat het al zeven uur was stond ze op omdat het bedtijd voor Melody was. Ze pakte Melody uit de box en pakte haar handje en deed een zwaai beweging. ”Zeg maar dag tegen papa.” Ze liet Darren nog even welterusten tegen Melody zeggen en ging toen naar boven. Ze verschoonde Melody der luier, kleden haar om en legde haar in der bedje. ”Welterusten kleine meid van me.” Ze gaf Melody der paardenknuffel en ging naar beneden.

Omdat Dack en Indy moe werden van al het geren stopte hij maar en ging hij terug naar binnen toe. Darren ruimde her en der wat spullen op voor hij de stallen in verdween om de paarden hun avondmaal te geven. Een beetje laat, maar beter dan helemaal niets. Hij was het helemaal vergeten door alle drukte rondom Marc en zijn aanzoek. Gelukkig had hij zijn aanzoek nu gehad en hoefde hij zich daar niet meer druk om te maken. Nu kwam al het geplan eromheen. Straks moest hij strak in pak voor het altaar verschijnen. Hij hield niet van pakken, al helemaal niet als er ook nog eens een stropdas bij zat. Jammer genoeg hoorde het er nou eenmaal bij. Hoeveel mensen het van de manege te weten zouden komen wou hij best wel weten. Straks wist heel de manege het en dan kon hij een hoop vragen gaan verwachten. Veel meiden hadden het niet leuk gevonden dat hij met Chantal een kind had, en eigenlijk altijd met haar samen was. Jammer voor hun, maar dat zou nog heel lang zo blijven. Toen hij weer binnen kwam zag hij Chantal met Melody in haar armen staan. Rustig zwaaide hij terug naar Melody terwijl hij naar haar toeliep en een welterusten kus gaf op haar wangetje. Straks zou hun kleine meid groot worden, leren lopen, leren praten, naar school gaan. Gelukkig duurde dat nog een tijdje. Tot die tijd was ze zijn kleine meid. Omdat Chantal Melody op bed lag plofte hij neer op de bank en zette hij de televisie aan. Meer was er toch niet te doen voor nu. Straks zou hij alle paarden wel binnen gaan zetten. Lekker hun koele stallen in en Evelyn, Fly en Mercury terug hun weide in. Warm zouden die het waarschijnlijk niet gaan krijgen in de weide. Tenzij ze met z'n allen in de inloopstal gaan staan. Maar zo dom zouden ze toch niet zijn.

Toen Chantal beneden kwam zag ze Darren op de bank zitten en tv kijken. Ze pakte wat drinken voor hun beide en ging naast hem zitten. Ze gaf hem zijn drinken en ging daarna tegen hem aan zitten. ”En weet mijn aanstaande man al wat hij voor pak aan trekt? En of hij zijn ouders uitnodigt. En of we de manege mensen een uitnodiging sturen.” Zelf moest Chantal nog nadenken over wat voor jurk ze zou aantrekken. Of ze een sluier wilde of niet. Wat voor bloemen er in haar bruidsboeket zouden zitten. En nog meer van dat soort dingen. Morgen zou ze haar beste vriendin bellen of ze haar bruidsmeisje wilde zijn. Als ze alles officieel wilde doen dan moesten ze de nacht voor hun huwelijk ook apart slapen. Dat zou echt de hel worden omdat ze zelfs in het ziekenhuis bij elkaar sliepen. En dan moesten ze ook nog voor die nacht kijken bij wie Melody bleef slapen.

[Mega flut xD]