A girl that needs help..

Jayson grijnsde toen ze precies het zelfde dacht over haar vader. Jayson vond het maar een rare gozer. Maar misschien begon hij eindelijk in te zien dat zijn dochter wel eens kon gaan groeien. Nikita pakte zijn hand vast en trok hem mee naar het zwembad. In de eerste instantie had Jay alleen maar oog voor de hand in zijn hand. Maar dat liet hij niet blijken. Eenmaal bij het zwembad keek hij weer zijn ogen uit. “Het is hier echt prachtig” grijnsde hij. Nikita deed haar jurkje uit en sprong het water in. Zo mooi en elegant had hij het nog nooit iemand zien doen. Of waren het de vlinders in de buik? Jayson bekeek hoe ze weer omhoog kwam en glimlachte naar haar. Ze vroeg of hij ook kwam. Dat liet hij zich niet twee keer zeggen. Jayson nam een aanloop en sprong met een hoge sprong de lucht in om daar vervolgens een salto te maken en dook toen naar beneden het water in. Met een grijns kwam hij boven water. “Zucht nu zit me haar niet meer goed” murmelde hij. Zijn haar was nu plat naar beneden. Hij vond het altijd lelijk als mensen net onder het water waren geweest. Zag er altijd zo raar uit. Onder water zag het wel weer mooi uit. Maar Nikita was nog even mooi schoot er ineens door zijn hoofd. Hij vroeg zich af waarom hij dit meisje zo leuk vond ineens.. Wat zou ze hebben wat andere meiden niet zouden hebben? Ineens ging haar mobieltje. “Bezoek?” vroeg hij en grijnsde. Hij ging maar even baantjes zwemmen terwijl Nikita het telefoontje beantwoorden. Hij bedacht allemaal dingen in zijn hoofd tijden het baantjes zwemmen. Hoe zou hij haar vragen, wanneer zou hij haar vragen waar zou hij haar vragen? Vond ze hem wel leuk? En waarom dan wel? En Zou de relatie wel stand kunnen houden? Ze kende elkaar nog maar net. Jayson vroeg zich ergens af waarom hij haar ineens zo leuk vond. Die klik was er in het begin een beetje maar nu wel heel erg over heersend. Eerst moest hij het zeker weten anders was het ook niet bepaald een succes. Nouja, dan zal de relatie geen succes worden. Jayson zuchtte heel erg diep. Hij wist ook niet meer wat hij er mee aan moest. Ineens zei Nikita iets kwaads. Jayson keek op vanuit zijn rug stand in het water en keek Nikita vragend aan. “What happend?” vroeg hij nieuwsgierig. Nikita legde uit dat haar vader een baan vrij heeft op de ranch voor Haar. En dat het waarschijnlijk met opzet was. Jayson trok een wenkbrauw op. “Hoe kan het met Opzet zijn als hij ging boodschappen doen?”. Ineens begon er een belletje te rinkelen. “Hij ging dus naar de ranch om de schijn op te houden om vervolgens jou op te bellen dat er net een baan vrij is zeker” gromde hij. Jayson kon niet tegen schijnheilige mensen. Maar dit was de vader van Nikita dus hij moest het maar toe laten. Zuchtend stapte Jayson uit het water. “Het spijt me dan voor je” mompelde Jayson en pakte een handdoek van de ligstoelen. Hij droogde zich af en deed zijn t-shirt aan. “Nou dan ga ik maar” glimlachte hij en gaf een knuffel. “Ik zie je wel weer! Sms me anders even wanneer je klaar bent met werken” grijnsde hij. Jayson liep naar zijn auto, draaide zich nog een keer om, om te zwaaien, stapte in de auto en reedt weg.

Eenmaal thuis aangekomen plofte hij moeizaam op de bank. Hij had de halve nacht liggen woelen. Het was zo warm geweest, en hij snapte echt niet dat hij zo veel van dit meisje was gaan houden. Hoe kon het nou? Hij kende het meisje nog maar net, en door hem had ze in het ziekenhuis gelegen. Ook zo iets. Dan kan ze toch nooit van hem houden of wel? Er lag een brief op tafel. Jayson pakte hem en maakte het open. Het was een brief van zijn moeder.
“Lieve Jayson.
Ik weet dat alleen jij weet waar ik woon en waar ik nu ongeveer moet wezen, dus ik vind het niet zo erg om je te schrijven vanuit hier.
Ik wilde je even melden dat ik je heel erg mis mijn grote jongen. Het spijt me dat alles zo lang moest duren.
Ik ben net in mijn nieuwe huis aan gekomen en het is hier prachtig. Alles voelt zo raar zonder je vader en jou in huis.
Het is vooral erg stil. Maar dat was wel te merken.. Je vader zit nog steeds in de gevangenis en zijn hechtenis is verlengt door slecht gedrag. Hij is nogal agressief. Maar dat viel wel te verwachten.
De dozen zijn net uitgepakt en ik vond je oude baby kleding.
Ik moest erg huilen toen ik daar aan terug dacht..
Het spijt me nog steeds zo erg dat het zo lang heeft moeten voort bestaan.
Het lijkt me zo erg voor je dat je zag hoe we samen onder je vader leden..
Ik hoop dat je nu ergens gelukkig bent.
Hoop dat je een vriendinnetje vind die je kan helpen met je verleden.. Dat hoop ik heel erg voor je lieverd. Schrijf me maar als je denkt dat je er klaar voor bent
Groetjes,
Je moeder .
Jayson zuchtte toen hij de brief uit had. Wat had hij hier nu aan? Zijn moeder wist dat hij sentimenteel was aangelegd maar dit wat gewoon fout. Ze wilde dat hij mee was gegaan naar Verweggistan. Maar hij wilde in de buurt blijven van zijn oude huis. Ergens best wel raar aangezien het nou niet bepaald een leuke jeugd was. Jayson stond op en ging wat te eten voor hem zelf maken. Nikita was vast al aan het werk nu. Zou ze aan hem denken? En waarover zou ze dan denken? Jayson gromde in zich zelf. Hij moest stoppen met denken aan dat soort dingen. Jayson maakte wat pap klaar. Dat vond hij vroeger ook zo lekker. Met een groot bord brinta ging hij aantafel zitten en zette de radio aan. Er was niet echt veel op de radio. Alleen maar slecht nieuws over het weer. Zuchtend keek hij naar zijn display van zijn Iphone. Nog niks van Nikta. Zou hij haar smse? Of moest hij wachtte tot dat zij zou Smse? Hij wist het niet. Hij was nogal een sukkel met vrouwen. Hij smste haar maar.
“Zin om vanavond een filmpje te pakken? Of heb je erg veel werk?” xx Jay”
Jayson plofte daarna weer op de bank en deed de tv aan. Na een lange tijd viel hij in slaap.
Hij had een nachtmerrie over vroeger. Woelend op de bank. Draaien schoppen schreeuwen alles. Hij viel van de bank af dat hem redde van zijn enge nachtmerrie. Geschrokken kwam hij overeind en keek verbluft om zich heen. Zuchtend stond hij op en sjokte naar de badkamer. Hij zette het bad aan en ging naar zijn kamer op kleding uit te zoeken. Een zwart t-shirt met Las Vegas in allerlei kleuren er op. Vond hij wel stoer. En een witte korte broek met op zijn kont: “I have the greatest ass ever!”. Zijn moeder had het gekocht voor hem voor zijn verjaardag. Vreselijk als hij daar aandacht. Jayson ging in bad liggen en zette even later de badkraan uit. Heerlijk onder uit gezakt in het schuim keek hij naar het plafon. Hij had het er uitgesloopt en er een koepel in gezet zodat hij naar boven kon kijken naar de lucht. Het was al aan het schemeren. Jayson viste zijn Iphone uit zijn broekzak en keek of hij nog berichten had gehad. 1tje van Nikita. Hij opende het. Hij glimlachte. Ze had het te druk met werk, maar ze zou hem zo gauw mogelijk smse als ze klaar was. Dan konden ze misschien nog bij hem een filmpje kijken. Dat vond hij ook prima. Zolang ze maar bij hem was vond hij alles goed. Hij zakte weer onder uit en bekeek de zonsondergang. Het was wel mooi. Nikita had het raar gevonden maar had wel goed geluisterd naar zijn verhaal over zijn pa. Ze had het ook heel erg gevonden. Hij begreep niet waarom mensen altijd zo veel medelijden toonde als hij zijn verhaal vertelde. Het was allemaal niet zo heel erg als het leek. En zijn vader had ook wel goede kanten.. Alleen ja . Er was iets in zijn hoofd dat niet helemaal goed zat, dus kon hij nogal rot uit de hoek komen. Maar toch haatte hij die vent echt verschrikkelijk. Jayson kwam na een tijdje het bad uit, droogde zich netjes af, ging zich aan kleden en maakte zijn spikes in zijn haar weer netjes. Hij ging fluitend naar beneden en maakte wat te eten voor zich zelf. Hij voelde zijn mobiel weer trillen en pakte hem uit zijn broek zak. “Met jayson” zei hij. “Met Nikita!” riep er een vrolijk meisjes stem. “Heey! Hoeist het ben je al klaar met werken?” vroeg Jayson grijnzend. Ze zei dat ze wat eerder naar huis mocht en dat ze nu als een bezetenede naar zijn huis aan het fietsen was. “Ow heb je honger? Dan maak ik iets te eten voor ons tweeën!” grijnsde hij. Ergens had ze wel honger. Maar ze wilde niet heel erg zwaar eten. Hij beloofde haar dat het niet zwaar zou zijn. Hij begon gelijk met eten maken. Een salade met alles er op en er aan, en het was nog vet arm ook. Hij dekte de tafel zette wat dipsaus en wat broodjes op tafel neer en maakte alles wat zachter gedempt kwa het licht. Het zag er erg romantisch uit. Hij grijnsde en liep naar de deur om die alvast open te zetten. Hij zette the phantom of the opera op voor zo meteen. “Ben er!” riep ze in de gang. Jayson liep naar haar toe en grijnsde. “Hallo” glimlache hij.

Net toen Jayson in het water was ging Nikita der mobiel af. Ze zuchten en wilde hem eigenlijk laten door gaan maar omdat het irritant werd ging ze naar der mobiel. Ze nam hem vrolijk op maar werd bozer toen ze hoorde wat haar vader had gezegd. Hij had een baan voor haar vrij op zijn ranch en ze moest gelijk beginnen. ”WAT!” Het wat kwam er een beetje boos en geïrriteerd uit. Veel keuze had Nikita niet dus moest ze wel gaan werken. Jayson had gelijk door dat er iets was. Nikita vertelde het aan hem dat haar vader een baan had voor haar en dat ze gelijk moest gaan werken. Ze wist gewoon dat het opzet van haar vader was. Het was een manier om haar steeds in de gaten te kunnen houden. Door de streek van haar vader ging Jayson maar gelijk weg. Nikita zuchten diep en dacht bij der zelf waarom moet hij ook altijd alles verpesten voor me. Ze kleden zich maar om. Snel trok ze haar rijkleding aan en ging op de fiets naar de ranch van haar vader. Toen ze daar aan kwam zei ze helemaal niets tegen haar vader. Toen hij zei dat ze stallen moest gaan mesten en daarna het gangpad moest vegen en al laatste voeren ging ze dat maar doen. zonder iets te zeggen ging ze aan de gang. Ze was helemaal niet van plan om ook maar iets tegen haar vader te zeggen. Ineens hoorde ze haar mobiel ze kreeg een smsje binnen. Toen Nikita keek zag ze dat het Jayson was of ze een filmpje wilde gaan kijken of dat ze veel werk had. Gelijk smsde ze terug dat ze nog veel werk had maar dat ze na het werk wel zou smsen als ze klaar was en dat ze dan misschien nog konden gaan kijken. Een paar uur later was ze klaar met werken en haar vader vond dat ze klaar was en dat ze naar huis mocht. Ze pakte haar fiets en ging weg. Snel riep ze nog naar haar vader dat ze niet thuis zou zijn en ook niet bij Esmée. Maar wel dat ze naar Jayson ging of hij het nou leuk vond of niet. Toen ze verder weg was belde ze naar Jayson dat ze onderweg naar hem was. Hij vroeg gelijk of ze honger had. Door het werk had ze het wel maar wilde alleen iets eten al het niet te zwaar op der maag was. Ze hing even later op en fietsten snel door. Haar fiets zetten ze aan de boom voor Jayson’s huis en ging naar binnen. Ze zag dat de deur voor haar open stond. Terwijl ze naar binnen liep riep ze dat ze er was. Gelijk kwam Jayson naar de gang. ”Hee.” Ze was helemaal buiten adem van het fietsen. ”Ik heb tegen me vader gezegd dat ik vannacht niet thuis ben en ook niet bij Esmée. Ik was hem zo zat. Het stomme gedoe om mij een baan te geven zodat hij me in de gaten kan gaan houden.” Ze zetten haar tas in de gang neer en liep met Jayson de woonkamer binnen. Ze plofde op de bank neer en had eigenlijk niet helemaal door dat het romantisch was gemaakt. Ze was gewoon doodmoe van het werken. Toen Jayson ook op de bank zat ging Nikita met een kleine twijfeling tegen hem aan zitten. Ze kreeg nu pas een beetje door dat het romantisch was gemaakt. Nikita beet een beetje op haar onderlip. ”Weet je wat ik me afvraag….. Waarom ik me zo op me gemak bij je voel. En tijdens het werk kon ik maar aan twee dingen denken. Dat was aan Breezer en aan jou.”

Jayson zag dat Nikita niks had gezien van zijn creatie. En ergens vond hij dat best wel heel erg jammer. Maar hij zei maar niks en ging naast haar zitten. "Ag, je vader is gewoon heel erg oplettend. Is toch ook wel ergens logisch? Je kent me pas net en gaat nu al heel erg graag met me om. Nu wil ik ook het liefst 24/7 bij je zijn" grijnsde hij. Het was er uit voor hij er erg in had wat hij nu dus eigenlijk zei. Zijn ogen werden wat groter toen hij besefte wat hij nu dus eigenlijk had gezegd. "Ik bedoel. Je bent een heel aardig meisje enzo. En daar zou iedereen wel heel graag bij willen zijn" grijnsde hij en sloeg een arm om Nikita heen en gaf haar een knuffel en hield haar voor een tijdje zo tegen zich aan gedrukt. Jayson had wel gehoord wat ze zei. Hij wilde er alleen niet echt op reageren. Wat moest hij er op zeggen? Hij kon moeilijk zeggen dat hij van haar hield. Dat ging ewoon niet.. Nog niet. Het was veelste vroeg voor een relatie. "We kunnen aantafel" glimlachte hij en liep met Nikita naar de keuken toe. "Ik heb salade gemaakt. Het is gezond voor je en zoveel caloriën zitten er niet in dus je komt er niet van aan" grijnsde hij en ging aantafel zitten. Hij schonk Nikita wat rosé en zich zelf een glas witte wijn. Wel zoete de rest luste hij niet. "Ga zitten" glimlachte hij. "Ik hoop dat je het lekker vind" glimlachte hij teder.

Heel even schrok Nikita om wat Jayson zei dat hij 24/7 bij der wilde zijn. Zou hij net als haar gevoelens voor de ander hebben. Maar op het deel van haar vader ging ze maar wat graag in. ”Hij moet niet zo overdreven doen. Ik ben oud genoeg om voor me zelf beslissingen te maken.” Nikita begon heel erg te twijfelen of hij wel gevoelens voor haar had omdat hij begon dat ze een aardig meisje was. Eigenlijk was ze wel blij toen hij zei dat ze aan tafel konden. Nikita liep met hem mee en ging zitten. Tot haar verbazing schonk hij bij haar rosé in. Hoe wist hij dat ze rosé lekker vond. Speciaal had Jayson een salade gemaakt waar weinig calorieën in zat zodat ze niet zou aan komen. ”Je maakt er gebruik van he van je baan. Je weet precies wat kan en wat niet kan bij zo kind als ik.” Nikita schepte wat salade op en begon te eten. Tot haar verbazing was het nog erg lekker ook. ”Hmmm het is niet echt wat ik verwachten. Het is gewoon lekker.” Ondertussen nam ze een slokje rosé. Ze had ook helemaal geen zin om naar haar vader te gaan en eigenlijk ook niet naar Esmée want Leroy zou daar vast zijn. ”Ik moet waarschijnlijk morgen werken als het aan me vader ligt. Hij moet eens gaan beseffen dat ik 16 ben en niet meer 4.” Voor het geval dat haar vader zou gaan bellen zetten ze haar mobiel uit. ”Zo nou kan hij in elk geval voor nu niet storen.” Toen ze klaar waren met eten hielp Nikita de tafel af te ruimen. ”Je hebt wel goed je best gedaan om indruk te maken. Maar dat had niet gehoeven want dat had je al toen je in het ziekenhuis kwam. En ik heb zitten te denken misschien moet ik maar iets aan gaan komen. Misschien doet me vader dan ook niet meer zo irritant.” In haar glas zat nog rosé dus nam ze het glas mee naar de bank en zetten het daar op het tafeltje neer.

Jayson nam ook een hap van zijn eten. Hij glimlachte., "Mooi dat je het lekker vind. Dan onthoud ik dat.". Hij nam een slok van zijn wijn en luisterde wat ze te zeggen had. "Nikita, ik ben wel 2 en half jaar ouder dan jij.. Ik snap je vader ook wel weer. Ergens gaat het te ver, maar beleef je ook eens in, in je vader. Hij is zijn dochter al eerder kwijt geraakt. Dat wilt hij vast niet nog eens" terwijl Jayson aan het praten was hield hij haar hand zachtjes vast. "Het komt echt wel goed" glimlachte hij. Nikita ruimde de tafel af toen ze klaar was met eten. Hij hielp haar en ging toen naast haar zitten. Hij zette de film op. Het was een oude film. Het ging over een spook die in een opera huis woonde. De operahuis beheerders moesten hem salaris betalen en zijn stukken spelen. Christine moest de hoofdrollen spelen. Het liep nogal uit de hand. Het spook werd verliefd op het meisje, maar het meisje vond iemand anders al leuk. Hij vervloekte ze alle twee. Hij zou wraak nemen. Dat deed hij. Hij ontvoerde het meisje, vermoorde bijna haar echtgenoot maar stopte daar mee toen ze hem kuste. De mensen van het opera huis kwamen in opstand tegen het spook en vielen hem aan. Hij ontsnapte maar net. Zonder liefde. Het was erg sneu. Jayson moest als klein kind altijd huilen om de film. Maar nu niet meer. Hij dacht ineens dat Nikita wel zou kunnen huilen. Ze was intussen tegen hem aangekropen tijdens de film, en dat had hij helemaal niet erg gevonden. Jayson keek naar Nikita. En haar schouders schokte een beetje. Jayson aaide haar zachtjes over haar haren heen waarvan ze schrok en veegde gauw haar tranen weg. Hij glimlachte. "Je hoeft je echt niet te schamen omdat je moest huilen hoor" gniffelde hij. "Zeg wat ben je van plan tedoen vanavond? Ik bedoel Waar ga je slapen? Moet ik je straks naar huis brengen?" vroeg Jayson. Hij hoopte dat ze hier zou blijven slapen.. Maar of ze dat echt zou doen wist hij niet echt.

Nikita der mond viel haast open toen Jayson zei dat hij der vader wel begreep omdat hij ouder was. Ze liet het maar. Het was alleen voor haar irritant want het leek haast een gevangenis. Toen Jayson haar hand vast hield kreeg ze weer een apart gevoel een fijn gevoel. Toen ze eenmaal op de bank zaten ging Nikita tegen Jayson aan zitten. Hoe meer ze in de film kwam hoe meer Nikita in Jayson begon te kruipen. Wat was het een zielige film. Er begonnen tranen te komen die ze aan het verbergen was. Jammer genoeg lukte het niet want Jayson had het door en veegde ze weg. Op de vraag of hij der thuis moest brengen dacht Nikita even na. ”Nou naar me vader lijkt me niet zo goed ben nog al boos weggegaan. En bij Esmée is nu haar nieuwe vriend waar ik dus geen zin in heb. Dus mag ik misschien hier blijven bij jou?” Ze was echt niet bang dat hij iets zou gaan doen bij der. Hij had gewoon iets vertrouwds over zich heen. Toen hij haar tranen had weggeveegd pakte Nikita zijn hand. Het was echt raar hij had gewoon iets met haar gedaan. Een wild vreemde jongen die ze in het park had ontmoet had op één of andere manier haar hart gestolen. ”Wilde je me soms aan het huilen hebben? Het is echt gewoon zielig hoe die film is gemaakt. Vind het net als titanic een huilfilm.” Ze leegde haar hoofd op zijn schouder en sloot even haar ogen.

[Srry voor de flut xD]

Jayson veegde haar tranen weg en glimlachte. "Tuurlijk mag je hier weer slapen" glimlachte hij. "Of ik je aant huilen wilden maken? Nee tuurlijk niet. Ik vond het alleen wel een passende film voor vanavond" grijnsde hij. "Ik zie jou nu niet een actiefilm kijken. Ja als er drama in verwerkt zit. Zo zijn vrouwen .. toch?" zei hij met lichtelijke aarzeling in zijn stem toen ze haar hoofd op zijn schouder legde en zo bleef zitten. Hij vond het niet erg, maar had het niet verwacht dat ze dat zou doen. Hij wreef met zijn hand over haar haartjes. Hij voelde die kriebel van vanmiddag weer in zijn buik. Zou hij haar nu vragen? Of zou hij wachten? Wat vond ze eigenlijk van hem.. Ze had gezegd dat ze hem wel aardig vond. Dat hij iets met haar had gedaan. Hij zuchtte in zichzelf. Hij moest niet zo aantrekkelijk zijn voor vrouwen.. Hij wilde ze niet verleiden en laten denken dat hij gelijk iets wilde. Maar dit meisje was anders.. Dit meisje deed ook iets met hem. Meestal vielen ze voor hem maar hij niet voor hen. Het ging altijd fout maar nu leek het wel goed te gaan tussen hem en dit meisje. Hij moest toen weer aan de vader van Nikita denken. Wat moest die wel niet denken van hem.. Hij leek wel een pedofiel. Daar moest hij even in zich zelf wel omlachen. Het eerste meisje waarop hij verliefd werd, was jonger dan hem. Hij zuchtte en duwde Nikita iet wat weg. "Je mag hier zo lang blijven als je wilt" glimlachte hij. Jay keek diep in de ogen van Nikita en kon niks meer zeggen. Hij was opslag verliefd geworden op dit meisje. Hij kon er niets aan doen. Hij kwam iets dichter bij met zijn gezicht en bleef haar aankijken hoe ze zou reageren maar ze deed niks. Toen kuste hij haar zachtjes maar teder op haar lippen. "NEE JAYSON!! DIT IS FOUT!!" schreeuwde er iets in zich.

Nikita was blij toen Jayson zei dat ze hier mocht blijven zo lang als ze wilde. ”Lang zal ik niet kunnen blijven aangezien ik geen andere kleding bij me heb dan dit. En ik moet ook werken bij me vader die zal me vast wel naar huis slepen als ik op het werk ben.” Maar ja voor nu was ze wel bij hem en bleef ze ook bij hem slapen. Net toen ze met haar hoofd omhoog kwam, kwam Jayson dichterbij met zijn hoofd. Voor ze het wist was Nikita met hem aan het zoenen. Eerst schrok ze er van dat hij begon met zoenen maar als snel deed ze met hem mee. Het was heel teder en lief maar vooral fijn. Haar hoofd begon gelijk weer met het denken dat hij misschien ook wel voor haar meer ging voelen. Het was maar goed dat haar vader er niet was ander was Jayson waarschijnlijk in levensgevaar. Eigenlijk begreep ze het een klein beetje ze was natuurlijk zijn enigste dochter en al afgepakt van hem. Maar omdat ze zo koppig was mocht ze elk weekend naar hem toe. Ze had het liever anders om dat ze in het weekend naar Esmée moest en dan door de weeks gewoon bij haar vader zijn. Ook al wilde ze nu haast elke minuur, elk uur bij Jayson zijn. Ze stopte langzaam met zoenen wat toch wel jammer was. Ze keek hem even beschamend aan omdat ze gewoon mee had lopen doen. Wat had ze anders moeten doen de jongen die misschien wel de ware voor haar was weg moeten duwen, een klap in zijn gezicht moeten geven of misschien wel weg moeten lopen. Nee dat had ze zich zelf nooit vergeten dan kon ze zich zelf echt wel voor der hoofd slaan.

Jayson voelde hoe ze eerst aarzelde maar toen mee deed met zoenen. Een vreugde sprong in zijn hoofd joebelde dat het nu wel goed was. Maar zijn gevoel zei nog steeds dat het fout was om nu al te beginnen met zoenen. Ze stopte en keek beschamend weg. Jayson glimlachte en knuffelde haar. "Sorry.. Dat had ik niet moeten doen. Ik uhm.. Ik denk dat ik uhm.. Ik denk dat ik je leuk vind.. Maar het is nog veelste vroeg.. Geloof jij in liefde op het eerste gezicht?" vroeg hij zachtjes en hield Nikita tegen zich aan zodat ze zich niet hoefde te schamen of niet in zijn ogen hoefde te kijken als ze dat niet wilde. Hij maakte zich zorgen om haar gevoelens.. Maar ze vond hem wel leuk.. Anders had ze hem niet terug gezoend. Of deden alle meisjes dat omdat ze bang waren dat als ze tegenstribbelde dat ze dan verkracht werden je wist maar nooit deze dagen. "V..vind je het erg dat ik je zoende?" vroeg hij dus maar om te peilen wat ze er nu dus van vond.

[ flutje.. ]

Ze keek gelijk op toen Jayson sorry tegen der zei. Hij dacht dat hij het leuk vond. Ze was het wel er mee eens dat het best vroeg was. ”Of ik daar in geloof. Ik denk dat ik dat wel moet want het is me sinds een paar dagen overkomen.” Nog steeds zat ze best lekker tegen hem aan. Toen hij vroeg of ze het erg vond dat hij der zoende kon ze meer één ding eigenlijk doen. Ze zoenden hem nu zelf. Toen ze stopte keek ze hem aan. ”Was dat een goed genoeg antwoord voor je? Of wil je nog een bevestiging.” Nikita moest lachen om zijn reactie. Hij zat maar een beetje geschokt te kijken. Nikita besloot zelf maar dat hij nog een bevestiging nodig had en zoende hem gewoon. Het gaf haar echt niets dat hij 2.5 jaar ouder was. Als ze beide in de 20 waren zou toch niemand er meer om geven qua leeftijd verschil. Na het zoenen ging ze weer rustig tegen hem aan zitten. Ze begon tegen haar zware ogen te vechten maar af en toe vielen ze toch dicht. Elke keer schrok ze dan ook weer als ze even dicht zaten.

Jayson keek haar aan en vroeg zich af hoe het kon dat juist nu er een engel uit de hemel was gevallen. Ze zoende hem tot 2 keer toe. Toen hij haar aan zat te gapen zoende hij haar namelijk nog eens. Dit keer maakte hij daar gebruik van en zoende haar teder terug. Maar nu met meer verlangens. Hij wilde haar zo graag maar het kon nog niet. Het mocht nog niet van zich zelf. Ze ging weer tegen hem aan zitten en viel bijna in slaap. Jayson tilde haar in baby houding op en liep stilletjes naar boven. hij legde haar in zijn bed kleedde zich zelf uit en deed alleen een pyama broek aan en ging in bed liggen naast het meisje en drukte het meisje tegen zich aan. "Nikita Cremfield k hou zo veel van je.." zei hij zachtjes voor ze in zijn armen in slaap viel tegen zijn warme borst aan. Zelf viel hij ook in slaap.

Blijkbaar had Jayson het door dat ze in slaap begon te vallen. Voor ze het wist of maar iets kon doen had hij der opgetild en liep naar boven. Ze deed haar armen om zijn nek heen zodat het iets makkelijker voor hem werd. Eenmaal boven kreeg ze van hem een shirt waar ze makkelijk in paste zodat ze niet in haar rijkleding hoefde te slapen. Terwijl hij zich om kleden deed ze het zelf ook en legde haar paardenkleding naast het bed. Het shirt was echt veelste groot maar zat wel gewoon lekker. Lekker genoeg om in te slapen. Toen Jayson naast haar kwam liggen en haar in zijn armen nam zuchten Nikita even lekker die. Heerlijk geen gezeur van haar vader geen Esmée die zegt dat ze der haren niet zo had mogen verven gewoon alleen zei en Jayson waar ze als een blok voor was gevallen. De woorden die hij zei drongen niet echt tot haar door omdat ze al half in slaap was. Haar handen had ze op zijn handen en viel zo in slaap.

De volgende morgen lag ze nog steeds rustig tegen Jayson aan te slapen. Eigenlijk had ze om acht uur al op de ranch van haar vader moeten zijn. Maar omdat haar mobiel uit stond hadden ze geen wekker en werd ze pas om 11 uur wakker. Ze pakte voorzichtig omdat ze Jayson niet wilde wakker maken van het nachtkastje haar mobiel en zetten die aan. Ze schrok van de hoeveel smsjes en gemiste oproepen ze van haar vader had. Toen ze keek hoe laat het was begreep ze waarom ze zo veel smsjes en zo had. Ze had namelijk al drie uur lang aan het werk moeten zijn. Agh nu maakte het toch niets meer uit. Ze zetten haar mobiel op stil en ging weer rustig liggen. Ze had nu eigenlijk lak aan haar vader dan had hij der maar niet zo ineens een baan moeten geven en dat alleen maar om haar in de gaten te kunnen houden.

Jayson werd langzaam wakker toen Nikita terug in bed ging liggen. Hij keek haar aan. "Goede morgen" glimlachte hij en gaapte eens. "Had je niet al lang uit je bedje gemoeten om naar je werk te moeten?" grijnsde hij en sloeg zijn armen om het meisje heen. "Ow ik snap je al" grijnsde hij toen ze weer dicht tegen hem aan ging liggen. Zijn lichaam kreeg kippenvel toen haar voeten de zijne aan raakten. "Jemig! Jou voeten zijn ijs koud" gniffelde hij en gaf een kusje op haar voorhoofd. Hij gaapte nogmaals. "Goed geslapen?" vroeg hij en legde zijn kin op haar hoofd en sloot zijn ogen weer. Hij was nog steeds moe maar bleef wakker tot hij antwoord had gehad. Hij had wel goed geslapen, maar had een halve nachtmerrie halve droom gehad vanacht. Veel had nikita niet gemerkt blijkbaar want ze was er niet over begonnen. Dat was mooi. Hij was dolsgelukkig. Het meisje van zijn dromen lag nog steeds naast hem en was niet weg gegaan zonder iets tezeggen. Daar was hij heel erg blij mee.

Nikita schrok even toen Jayson weer zijn armen om haar heen deed. Had ze dus toch niet zacht genoeg gedaan. ”Goedemorgen, heb ik je wakker gemaakt?” Ze vond het echt erg als ze dat had gedaan. Ineens begon Jayson er over dat ze niet allang uit bed had gemoeten om op der werk te zijn. Voordat ze antwoord kon geven zei Jayson dat hij het al snapte. Hij wist donders goed dat ze niet wilde omdat het een verplicht baantje van haar vader was. Ineens voelde ze Jayson rillen en hoorde al snel waarom dat was. ”Denk dat ze de hele nacht buiten het deken hebben gelegen. Maar ik heb erg lekker geslapen. Jij zeker niet want je bent echt giga aan het gapen.” Even sloot ze haar ogen toen ze van hem een kus op der voorhoofd kreeg. Op het nachtkastje hoorde ze de trilfunctie van haar mobiel afgaan. Waarschijnlijk was dat haar vader weer. Ze keek op haar mobiel en zag dat het nummer dat belde die van de ranch was. Ze zuchten even diep en klikte het toen gewoon weg. Ze gooide haar mobiel naar de bank die aan de andere kant van de kamer stond en ging weer liggen. Eigenlijk was ze nog wel moe ondanks dat ze redelijk goed had geslapen. Net toen ze haar ogen weer dicht had gedaan hoorde ze weer de trilfunctie afgaan. Nu ging ze het gewoon negeren en liet het maar gaan. Misschien ging haar vader zich een keertje normaal gedragen als ze niet opnam.

Mido was maar naar huis gegaan na het werk. Hij was kapot en had geen zin om Nikita nog te bellen. Die zou hij morgen nog wel krijgen. Hij zou Esmée nog wel inlichten dat dit gewoon niet langer door kon gaan. Hij hoopte op een flinke huisarrest. Maar ja het was Esmée. Grommend ging hij op bed liggen.
De volgende morgen was hij al vroeg op. Hij had een vergadering om 8 uur in rijswijk en hij was nog van plan naar de manege toe te gaan. Met een vermoeit gezicht kwam hij om 3 uur zijn bed uit. Hij stapte gauw onder de douch en deed zijn nette kleding aan. Eenmaal beneden was het al 4 uur. Belando had zoals gewoonlijk alles klaar gezet. Mido ging nog even op de bank tv kijken tot half 5 en stapte toen de auto in. Met een rustig gangejte ging hij naar de ranch. Eenmaal daa maakte hij de hekken open, en kwamen net daar zijn eerste stalhulpen al aan. Nikita mocht om 8 uur beginnen. Hij had haar gezegd dat ze de eerste week s' ochtens om 8 uur er moest zijn volgende week moest ze er om 6 uur zijn. De stalhulpen begonnen met hun werk en Mido ging nog even wat opruimen in zijn kantoortje. 7 uur. Over een half uurtje zou hij Nikita zien en zeggen dat het hem speet.. Hij moest niet zo onvolwassen doen maar ze moest ook eens weten hoe hij zich voelde. Hij zuchtte eens diep en dacht na over vroeger.
"Ik neem Nikita met me mee, Je bent een zak Mido. Je hebt me laten zitten, je kwam nooit meer opdagen je was altijd maar druk met je werk en dan durf je ook nog eens onze paarden weg te doen! Val dood Mido" gromde Esmée in de telefoon en hing op. Met deze woorden verliet ze Mido op die duister achtige nacht in December. Net voor Sinterklaas. Mido mocht niet eens zijn eigen dochter een cadeautje sturen voor Sinterklaar. Hij had het altijd nog op zijn nachtkasje staan. Zuchtend keek hij op zijn klok. Hij was te ver weg gaan dromen want het was al kwart voor 8 en nog steeds geen Nikita. Na 10 minuten te hebben gewacht belde hij haar op. En nog eens en nog eens. Geen enkel telefoontje hielp. Om 11 uur werd hij zelfs weg gedrukt. Met een grom van binnen stamte Mido het erf af en stapte kwaad in zijn jeep. Hij gaf een van de stalhulpen de leiding en reedt er vandoor naar huis. Daar was ze niet. Bij Esmée was ze ook al niet. Mido werd ongerust. Ineens herinnerde hij zich dat ze had geschreeuwd dat ze niet bij Esmée of bij hem was. "Jayson" gromde hij laaiend over zijn lippen heen. Met een sneltrein vaard reedt hij naar het adress dat hij had gekregen van Esmée. Hij bonkte op de deur. "Nikita ik weet dat je hier bent kom naar buiten aangekleed en wel je gaat nu mee hoor je me!" riep Mido op straat. Mensen keken hem raar achterna of deden alsof ze hem niet hebben gehoord. Iedereen wist wel dat Mido niet helemaal lekker was in zijn hoofd. Arme Mido dachten ze altijd. Alleen en achtergelaten door zijn eigen vrouw.

Jayson grijnsde naar Nikita. Hij sloeg opnieuw zijn armen om haar hen en trok haar dicht tegen zich aan. "Meissie het is zo fout om hier te blijven als je naar je werk moet. Dan ben ik de boos doener straks weer he" zei hij en keek haar gniffelend aan. Na ongeveer een half uurtje bonkte er iemand keihard op de deur. Grommend stond Jayson op en liep naar beneden. Maar bleef halverwege de trap staan toen hij hoorde hoe laaiend diegene was en wie het ook was. "Uhm.. Liefje .. ik denk dat je een groot probleem hebt als ik nu die deur open doe.." zei Jayson zo zachtjes dat alleen Nikita het kon horen. "Dus ik zou je maar gaan aankleden". Jayson liep de trap af en deed de deur open met een vermoeit gezicht. Gespeeld natuurlijk. "Kunt u ook iets minder hard bonken? Ik heb nogal slecht geslapen vanacht en ben nogal brak. Laat feestje gisteravond" murmelde Jayson. Mido leek niet echt gezind in het spelletje. "Meneer rustig. Komt u binnen ga even zitten dan geef ik u een kopje koffie. Ik weet niet waar Nikita is. Ze kwam hier gisteravond naar me toe en was nogal overstuur maar komt u toch even zitten dan leg ik het u allemaal even uit goed?" zei Jayson en liet Mido binnen en leidde hem naar de keuken. "Ik ga even een T-shirt aan trekken, dat is wel zo netjes". Jayson snelde zich naar boven en duwde Nikita grijnzend de kast in. "Blijf hier okey? Verroer je niet" zei hij bij haar oor en grijnsde toen en deed de kast deur dicht en liep naar beneden. Met t-shirt half aangetrokken zette Jayson koffie.

Net toen ze weer lekker in zijn armen lag werd er als een gek op de deur gebonkt. Ze liep gelijk achter Jasyon aan halverwege de trap stond hij stil en zei dat ze een probleem had als hij de deur ging open doen. Ze had gelijk door dat het haar vader was. Hoe wist hij waar Jayson woonde. Ze ging maar weer naar de slaapkamer en trok haar rijdkleding aan. Toen ze aangekleed was kwam Jayson net weer boven en nam Nikita mee naar de kast waar hij der in liet en de deur dicht deed. Ergens vond ze het helemaal niet leuk om in een kleine ruimte verstopt te moeten zitten. Maar ja voor nu was het veiliger dan naar beneden gaan waar haar vader was. Die zou echt flippen als hij wist dat ze vannacht in één bed met Jayson had geslapen. Ineens bedacht ze dat haar mobiel nog op de bank in de slaapkamer lag maar ze kon de kast niet uit omdat hij alleen van buiten open ging. Ze hoopte maar dat haar vader niet boven kwam en op de slaapkamer kwam en dan haar mobiel zou zien liggen. Het shirt waar ze vannacht in geslapen had, had ze mee de kast in genomen want Jayson had nou eenmaal zonder shirt geslapen.

Mido wilde bijna de deur inrammen toen ineens de deur werd open gedaan. Daar stond hij dan. Die rare gozer die in een klap zijn dochter denkt te versieren en mee te nemen. Hij heeft een slechte invloed op haar. En wat het leuke ook nog is, is dat hij haar vond in het park. Wat deed hij daar? En wat moest hij met haar mobiel? Met half dicht geknepen ogen keek hij Jayson aan. "Kunt u ook iets minder hard bonken? Ik heb nogal slecht geslapen vanacht en ben nogal brak. Laat feestje gisteravond" murmelde Jayson. "Ow ik moet zachter doen he?" vroeg Mido pissig. "Luister jij eens mannetje. Waar is mijn dochter?" zei Mido woedend. Meneer rustig. Komt u binnen ga even zitten dan geef ik u een kopje koffie. Ik weet niet waar Nikita is. Ze kwam hier gisteravond naar me toe en was nogal overstuur maar komt u toch even zitten dan leg ik het u allemaal even uit goed?" zei Jayson. Mido keek hem onderzoekend aan maar ging toch maar naar binnen achter Jayson aan en ging aan de keuken tafel zitten. Even later kwam hij terug en zette hij koffie. Jayson zag er inderdaad wel brak uit. "Moet je dan geen water drinken inplaats van Koffie?" vroeg Mido en keek hem argwanend aan. Hij antwoorde dat het alleen voor hem was en dat hij zelf inderdaad aan het water ging. Hij zette het kopje voor mido neer. Mido nam een slokje. Hm, nespresso. What else dacht Mido er ergens grijnzend achter na. Mido keek even rond of hij misschien iets zag liggen van Nikita maar hij zag niks. Dus hij vertrouwde hem ergens wel. "Okey .. Luister.. Het ligt niet aan jou Jayson" begon Mido op een wat rustigere toon. "Misschien ben ik een beetje verkeerd overgekomen.." mompelde mido. Hij raapte al zijn moed bij elkaar en zijn eigenwaarden en stak zijn hand uit. Eerst keek Jayson er een beetje vragend naar maar uiteindelijk pakte Mido's hand vast. Mido schudde hem. "Mido cremfield.. Vader van Nikita maar dat wist je al.." zei Mido half glimlachend. "Ik uhm.. Ik moet me excuses aanbieden. Nikita is gewoon een beetje.. Ja .. Vooral koppig.. Maar ook bijdehand.. Ik kan er niks tegen doen of ze is al weg. Net Esmée". De naam Esmée gromde Mido door zijn gesloten tanden door. "Ik kan er zo niet tegen dat Esmée al de opvoeding heeft gedaan in haar eentje! Kijk wat er van gekomen is" gromde hij iets harder. "Ik kan niet eens iets zeggen of ze steekt haar hand al naar me op dat ik me mond moet snoeren.. Snap je ? .. Ik kan niks meer met me dochter bespreken ofze is al pissig op me.. Ik wil haar zo vaak bij me hebben.. En daar kan ik geen vriendje bij hebben.." mompelde hij. Het laatste zinnetje kwam een beetje onhandig uit zijn mond.

Jayson zette koffie neer voor Mido en pakte zelf wat water omdat anders Mido door zijn verhaal heen zou zien. Helaas want hij had zelf ook wel een bakje willen hebben. Voordat Jayson ook maar iets kon zeggen begon Mido al allemaal dingen te vertellen. "Okey .. Luister.. Het ligt niet aan jou Jayson" begon Mido op een wat rustigere toon. "Misschien ben ik een beetje verkeerd overgekomen.." mompelde mido. Hij raapte al zijn moed bij elkaar en zijn eigenwaarden en stak zijn hand uit. Eerst keek Jayson er een beetje vragend naar maar uiteindelijk pakte Mido's hand vast. Mido schudde hem. "Mido cremfield.. Vader van Nikita maar dat wist je al.." zei Mido half glimlachend. "Ik uhm.. Ik moet me excuses aanbieden. Nikita is gewoon een beetje.. Ja .. Vooral koppig.. Maar ook bijdehand.. Ik kan er niks tegen doen of ze is al weg. Net Esmée". De naam Esmée gromde Mido door zijn gesloten tanden door. "Ik kan er zo niet tegen dat Esmée al de opvoeding heeft gedaan in haar eentje! Kijk wat er van gekomen is" gromde hij iets harder. "Ik kan niet eens iets zeggen of ze steekt haar hand al naar me op dat ik me mond moet snoeren.. Snap je ? .. Ik kan niks meer met me dochter bespreken ofze is al pissig op me.. Ik wil haar zo vaak bij me hebben.. En daar kan ik geen vriendje bij hebben.." mompelde hij. Het laatste zinnetje kwam een beetje onhandig uit zijn mond. Jayson wreef even over zijn achterhoofd heen. "Ja uhm.. Nou ik vind het opzich niet erg en ergens snapte ik uw reactie ook enzo.. Maar misschien moet u dan even met uw dochter praten wat zij wil.. Ik bedoel ik uhm.. Nou laat ik dan ook maar gelijk voor de draad er mee komen. Ik vind uw dochter heel erg leuk.. En zij mij ook.. En dat klinkt misschien stom omdat we elkaar maar zo weinig hebben gezien en gesproken.. Maar geloofd u niet in liefde op het eerste gezicht meneer? Het spijt me als ik tussen uw dochter en u kom.. Dat is niet mijn bedoeling geweest en het is ook helemaal niet de bedoeling om uw dochter van u af te pakken echt niet. Ht spijt me als u dat dacht .." zei Jayson. Na ongeveer een kwartiertje te hebben gepraat met Mido rende Jayson naar boven en haalde Nikita uit de kast en tilde haar op om vervolgens met haar heen en weer te draaien. "Sorry lekkerding" grijnsde hij. "Je vader heeft ons zijn zegen gegeven. Hij is bij gedraait en ik heb gezegd dat je bij een vriendin bent gaan slapen en toen met Breezer bent gaan stappen omdat je er even geen zin in had. Hij geloofde me en je mag nu tot 3 uur weg blijven van de manege maar je moet dan wel precies om 3uur zijn ingeklokt!" grijnsde Jayson en gaf haar een hele lange zoen. "Ik hou van je" glimlachte hij.

Voor Nikita der gevoel zat ze echt minimaal een uur in de kast toen Jayson de kast open deed. voor ze het wist had Jayson der opgetild en draaide rond met haar. ”Zet me alsjeblieft nooit meer in die kast. Heb een klein beetje last van claustrofobie. Niet heel erg maar ik kreeg het wel even benauwd in die kast.” Haar mond viel open toen hij vertelde dat haar vader zich erbij neer had gelegd. En dat hij gewoon had gepikt dat Jayson zei dat ze bij een vriendin was gaan slapen en met Breezer was gaan rijden. En dan hoefde ze als nog pas om 3 uur op het werk te zijn. ”Je weet toch wel dat Breezer thuis bij me vader staat he. En dat als hij thuis komt en Breezer nog ziet staan ben ik als nog de klos.” Voordat ze ook maar iets kon doen was hij haar aan het zoenen. Ze zoende gewoon mee omdat het toch wel erg fijn was. Toen Jayson stopte keek ze hem aan. Toen hij zei dat hij van der hield vond ze het toch ergens apart omdat ze hem nog maar net kende. Toch hield zij ook van hem het was echt liefde op het eerste gezicht geweest. ”Ik ook hou ook steeds meer van jou. Weet je dat ik eigenlijk helemaal niet blij ben met het baantje. Deze week moet ik om acht uur beginnen omdat het me eerste week is maar volgende week moet ik al om zes uur aan het werk zijn.” Ze zuchten even diep en liep toen met Jayson naar beneden. Ze ging aan de keuken tafel zitten terwijl Jayson ontbijt maakte. Voor Nikita pakte hij een schaaltje deed daar yoghurt en cornflakes in. Het was echt een vol schaaltje. Toen Nikita het zag keek ze Jayson met open mond aan. ”En jij denkt dat ik dat allemaal op kan eten? Normaal eet ik een beschuitje en drink er een kopje thee bij.” Veel keuze had ze niet zo moest het echt op eten.

Hij grijnsde. "Je vader komt de komende paar uur niet thuis. Hij is opweg naar Rijswijk voor een vergadering. Hij was al een kwartier te laat onder weg dus hij ging nu gelijk weg" gniffelde Jayson. Met veel moeite zette hij Nikita weer neer. "Ik ben minder sterk op de vroege ochtend" momempelde hij en wreef met zijn hand over zijn pijnlijke rug. "Kom op zeg beetje vrolijker mag ook wel" zei Jay en keek haar een beetje teleurgesteld aan. Hij liep naar beneden en maakte een ontbijtje voor haar klaar. Een normale kom met cornflakes. "Nou je eet het maar op mevrouw cremfield" grijnsde Jayson. "Ik heb je al eerder gezegt dat je het moet aanwennen. En dit is het juiste moment er voor. Het is al bijna 12 uur dus is het gelijk je lunch" zei Jayson en maakte dit keer wel een kopje koffie voor zich zelf en ging aantafel zitten. "Is zien.. Ik ga het huis maar eens opruimen en schoonmaken. Dat is het wel waard vandaag. Zo te zien is het frisjes buiten maar mooi weer. Dus een prachtige dag om schoon te maken als mevrouw van huis is" grijnsde hij en keek Nikita aan. "Ga je wel weer bij je vader slapen vanacht?" zei Jayson. Het was niet echt een vraag meer een soort constatering. Hij had geen zin om straks weer een boze Mido aan de deur te hebben.

Nikita zuchten diep ze luisterde maar naar Jayson en begon rustig te eten. Ze deed ze echt zo lang over. Ze was het gewoon niet gewend om zo hele kom vol yoghurt en cornflakes te eten. Jayson vertelde wat hij vandaag ging doen. Daarna vroeg hij of ze weer bij haar vader ging slapen die avond. ”Weet niet waar zou ik anders moeten slapen?” Onschuldig keek ze hem aan ergens hoopte ze dat hij zou zeggen dat ze nooit meer bij haar vader mocht slapen omdat hij der anders te veel moest missen. Aangezien haar vader toch zijn zogenaamde zegen had gegeven kon ze vaak bij Jayson zijn. Dan zou ze wel zorgen dat ze met Jayson in het weekend bij haar vader sliep en misschien de rest van de week bij Jayson thuis. Dan hoefde ze ook niet meer bij Esmée te slapen. Dat idee was ergens fijn zeker voor als Leroy weer eens bij haar was. Het enigste was dat ze Breezer dan even bij haar vader moest gaan stallen. Dat zou hij vast niet erg vinden want dan moest ze sowieso elke dag langs komen omdat ze haar paard moest doen. Ze hoorde haar mobiel en keek er op. Het was een smsje van haar vader. Dat hij zich schuldig voelde dat hij zo had gedaan. En dat hij als hij thuis kwam hoopte dat ze er was zodat ze het samen konden uitpraten. ”Dat was me vader dat hij hoopt als hij thuis komt dat ik er ben zodat we het samen kunnen uitpraten. Ik vraag me af of ik dan geen preek krijg. Over hoe goed ik je nu ken en zo.” Ondertussen was het een uur later eer dat ze de kom met het ontbijt op had. ”Bah nu hoef ik echt niets meer voor de rest van de dag.” Waarschijnlijk zou ze spijt gaan krijgen dat ze dat had gezegd.


[Ik zal zondag even een topic openen Dan mag Jayson Sensation van paps lenen ]

Jayson was al druk bezig met de spullen vast recht aan het zetten terwijl Nikita nog steeds bezig was met haar kom met cornflakes. Ze is inderdaad niks gewend dacht Jay bij zich zelf. "Zeg eet eens door" grijnsde hij toen hij weer langs kwam. Na een kwartiertje had ze het uiteindelijk op. Jay ging naast haar zitten en keek mee op haar mobiel. "Hm, nou dan moet je strakjes maar weer even naar je vader toe gaan he"glimlachteh ij. "Dan kom ik je morgen wel weer ophalen". Jayson gaf een klapzoen op haar wang en bekeek de klok. "Ga je zo wel vast do0en wat je moet doen? Wat je moet zo weg" zei Jayson.
( flutje, miss dat ik het vanavond nog goed maak maar weet nog niet zeker! )

Nikita zat nu echt propvol van het eten. Jayson vond dat ze inderdaad maar naar haar vader moest gaan. Dan zou hij der morgen wel komen op halen. "Ik kan ook vragen of je bij ons mag slapen. Of durf je niet in één huis met me vader te zijn?" Ze kreeg van hem een kus op der voorhoofd waarna hij op de klok keek. Automatisch keek Nikita ook gelijk naar de klok. Ze zag dat het al bijna tijd was om richting de ranch te gaan. Niet dat ze er zin in had maar toch. Ze gaf hem een kus op zijn wang en stond op. Het scheelde dat ze eigenlijk altijd make-up in der tas had. Ze liep naar boven en ging zich in de badkamer opmaken. Toen ze zich opgemaakt had ging ze naar beneden zocht Jayson. Hij was in de woonkamer aan het schoonmaken. "Ik ga naar me werk. Dan naar me vaders huis. Ik zal je wel smsen of je mag komen van me vader." Ze gaf hem een lief en teder kusje en ging toen naar der fiets. Eenmaal op de ranch ging Nikita druk aan de gang de paarden moesten allemaal hun middag maal krijgen en de andere twee stalhulpen waren beide ergens anders druk mee dus moest ze het voeren in der eentje doen. Één van die stalhulpen kwam naar Nikita toe en gaf een briefje met haar taken. Omdat ze natuurlijk veelste laat was moest ze haar pauze door werken. Alle stallen van de manege paarden en pony's maar ook die van de pension paarden moesten nog gemest worden en daarna opgestrooid. Nikita zuchten diep en begon maar met mesten. Het scheelde dat er nog niet veel pension klanten waren omdat haar vader dat nog maar pas was gaan doen. De manege stallen daar in tegen waren er best wel veel. Na drie uur was ze klaar met mesten nu moest ze nog gaan op strooien maar dat zou ze wel doen nadat ze de paarden weer had gevoerd. Ze begon nu wel een beetje moe te worden. Misschien was het ook gewoon haar eigen schuld als ze op tijd was geweest had ze waarschijnlijk geen briefje gehad met dat ze alles moest doen. Rond zeven uur was ze klaar met het voeren van alle paarden en om acht uur was ze klaar met het opstrooien van alle stallen. Nu moest ze nog even de kantine stofzuigen en dan kan ze naar huis. Snel zetten ze alle stoelen op de tafels en begon met stofzuigen. Toen ze klaar was stapte ze op haar fiets en ging naar de villa van haar vader. Toen ze aanbelde drukte Belando op het knopje dat het hek open ging en ze liep naar binnen. In de garage zetten ze haar fiets neer en ging naar binnen. Belando vertelde dat haar vader er met een uurtje zou zijn en dat er eten voor haar op de bar in de keuken stond. Nikita bedankte Belando en gaf hem haar tas. Ze liep naar de keuken en pakte maar een klein beetje eten. Terwijl ze naar boven liep at ze het eten op. Ze zetten het bord op haar bureau en ging naar haar badkamer. Snel ging ze douche. Na het douchen trok ze haar korte broekje en een shirtje aan en ging op bed tv kijken. Terwijl ze tv keek smsde ze even naar Jayson dat ze gewoon doodmoe was van het werk en wat ze allemaal wel niet moest doen.

Mido reedt in zijn jeep naar Rijswijk. Hij had een belangrijke onderneming vandaag en een heel belangrijke vergadering ergens in rijswijk. Mido reedt met muziek hard op aan. Natuurlijk scream zoals gewoonlijk als hij zich niet goed voelde. Zijn band was helaas uitelkaar. Al een tijdje, dus hij kon niet meer wat hij wilde. Muziek maken. Dat ging niet zo goed in zijn eentje. Gitaar spelen deed hem te veel pijn vanbinnen. Ja alleen elektrische gitaar. Dat kon hij wel goed. Hij speelde dan vaak Escape the fate of Bullet for my valentine of andere scream die hij kende. Mido zuchte en reedt verder over de snel weg. Het duurde nog een hele lange tijd voor hij er was. Hij moest tanken dus reedt naar de afrit. Hij tankte nam wat lekkers voor onder weg mee en reedt weer terug de weg op. Hij maakte zich ergens zorgen over Nikita.. Ze had nooit echt veel aandacht van Esmée gehad. Ze was altijd bezig geweest met haar paarden, en haar vader had het haar nooit kunnen geven vanwege Esmée. En nu heeft ze een vriendje. Mido knabbelde op de binnenkant van zijn wang. Hij wist niet of hij hier wel zo blij mee zou zijn.. Hij zou het haar niet verbieden, want dan zal het toch wel gebeuren. Zuchtend reedt hij verder.

Eenmaal de vergadering te hebben gehad en de ondernemingen besproken reedt mido weer de snelweg op. Hij had nu andere dingen aan zijn hoofd dan nikita. Zijn Manege werd misschien uitgebreider als hij zo door zou gaan. Hij was dolsgelukkig. Mido smste Nikita dat hij iets later zou zijn. Hij moest het even met wat vrienden vieren.
Na ongeveer ander half uur was hij weer onderweg. Hij had wat gedronken maar was niet dronken of iets dergelijks. Hij kwam thuis en plofte op de bank en deed zijn knoopjes van zijn pak open. Hij zweette zich dood. Wasveelste warm voor een pak. Hij vroeg zich altijd al af hoe rijke gozers altijd in van die pakken konden lopen. Mido keek naar de klok. Het was pas half 10. Ow het viel best mee. Hij liep naar boven en klopte op de deur van Nikita. Hij stapte naar binnen en zag dat ze aan het smsen was. Waarschijnlijk met Jayson. "Heey" zei Mido zachtjes. Hij ging op haar bureau stoel zitten. "Ik uhm.. Sorry. Ik wilde niet zo stom over komen. Maar je moet me ook niet verkeerd begrijpen.. Ik heb je echt maar een paar maandjes terug .. goed terug dan bedoel ik.. Je mocht niet weg van Esmée en nu ik je terug he als dochter wil ik je liever niet kwijt" zei Mido zachtjes. Hij pakte iets achter zich vandaan en gaf het aan Nikita. "This van heel lang geleden.. Ik heb het je nooit kunnen geven.. Het was het jaar dat je stiefmoeder weg ging met jou.. het was sinterklaas en ik dacht dan leg ik het in je schoen. Maar Esmée wilde er niks van weten.. ik heb het al die tijd in me nachtkasje bewaard voor het geval je als klein kind nog langs zou komen.. maar je kwam maar niet.. dus ja " zei hij zachtjes.