○ .The heart knows when the search is over. ○

"Char!" Iana stond als een gek door haar kamer te spurten en lacherig stond haar vriendin haar aan te kijken. "Rustig Iaan, ik ben er. Welke jurk doe je aan?" Haar vriendin was de kalme zelve en dat was net de persoon die ze nodig had om zich op te maken. Het was zaterdag, rond 8u 's avonds en het werd hoog tijd dat Iana zich ging klaar maken voor de date met Drew. De dagen die ze zonder hem had moeten doorbrengen waren haar zwaar bevallen en ze was dolgelukkig dat ze hem nog eens zou zien. Iana stond in de badkamer en sprong als een hyperactief konijn de douche in, zeepte zich in met haar lievelingszeep en kwam na een kwartiertje -fris gewassen- de douche uit. "Char! Heb je een handdoek?" Iana rilde en keek de kamer rond, geen enkele handdoek te bespeuren. Char kwam al meteen aangelopen, gaf haar de handdoek en lachte om de nerveuze Iana wiens gezicht krijtwit was. "Meid, je ziet die jongen echt graag héah? Je vind 'm leuk, is het dat niet?Ja, natuurlijk is dat het! You like him!" Ze gaf Iana een duwtje tegen haar schouder en Iana schuifelde onzeker van links naar rechts. "Het is niet officieel maar ik ben graag in zijn buurt." Gaf ze uiteindelijk toe, opeens lachend naar Char die ook moest lachen. "Ik ben er voor je meid. Ik ga je bijstaan zodat je er helemaal perfect uitziet en dan gaat die jongen gewoon wensen dat jij zijn vriendin wilt zijn!" Char knipoogde, draaide Iana naar de spiegel en bracht al wat foundation op haar gezicht. Natuurlijk niet teveel, dat wist Char ook, want jongens hielden er ook niet van als je je helemaal vol met make-up besmeurde en je als een barbiepop aankwam. Ondertussen dat Char haar mascara en een laagje oogpotlood aanbracht keek Iana naar welke jurk ze zou aandoen. Ze had een stralende zwarte, aansluitende jurk waar er een paar laagjes zilver over gegooid waren. Met een tweetal armbanden om haar pols en op haar zwarte hakken draaide ze zich een keertje voor de spiegel en zag dat Char haar met open ogen aankeek. "Als die jongen je nu niet wilt dan is hij echt gek!" Ze legde Iana's steile haren netjes over haar schouders en stak haar grote, ronde, zilveren oorbellen in haar oren waarna ze Iana een rondje liet draaien. "Je bent klaar meid. Je ziet er stralend uit. Bel je me?" Char keek haar vriendelijk aan, glimlachte haar witte tanden bloot en Iana knikte veelbelovend. "Zeker! Bedankt voor je hulp, je bent een schat!" Iana gaf haar vriendin nog een dikke knuffel waarna ze de deur achter zich sloot en op haar hakken richting haar auto liep. Een nerveuze zucht verliet haar keel en nog steeds bleef ze met de onzekerheid zitten, ze wist niet wat Drew van haar zou vinden. Straks vond hij haar jurk niet mooi.. Oh, dat zou verschrikkelijk zijn.
Iana sloot de deur van haar auto achter zich, glimlachte naar een uitsmijter en lachte toen die kort met zijn lippen floot. "Wie is de gelukkige?" De uitsmijter hield de deur nog even vast van de dansclub. "Drew. Een goeie vriend van me." Iana lachte, bedankte de man voor het complimentje en stapte de club binnen. In deze club was alles redelijk deftig en het was zeker geen uitgaansclub waar jongen zich zat dronken en dan een meisje zochten. Nee, het was bijna een echt gala waar je kon dansen en waar er ook een klein restaurantje aanwezig was. Iana wreef een lok haar uit haar gezicht, vermeed de blikken van sommige jongens en zag nog steeds geen Drew zitten. Hij zou toch komen, hé?

Iana zat al een tien minuten onzeker om zich heen te kijken en af en toe kwam er wel eens een jongen om een dans te vragen. Steeds had ze haar hoofd geschud of had ze als excuus gezegd dat haar vriendje straks kwam. Want zo van die vuile gasten moest ze niet hebben, die wou ze mijden als de pest. Wat Iana opviel was dat er best wel hevige muziek speelde en het 'gala' gegeven eigenlijk allemaal passé was. Dus langs de ene kant kon je het zien als een 'nette' fuif met een restaurantje en veel dansende mensen. Iana wilde gewoon niet zo'n overdreven hardrock fuif want dan zouden Iana en Drew amper een woord tegen elkaar kunnen zeggen.
Iana schrok van een arm om haar middel maar ontspande toen ze de o zo bekende stem van Drew hoorde. Meteen sprong ze recht -van de stoel waarop ze zat- en vloog Drew in de armen. "Je hebt geen idee hoe lang die dagen waren zonder jou!" Ze keek Drew voor een paar momenten in zijn ogen aan, kon het niet laten om haar lippen op de zijne te drukken en zachtjes te giechelen. "Die heb ik gemist." Ze glimlachte haar tanden bloot en zag dat er enkele blikken op hen gericht waren. Iana negeerde ze, schoof een stoel naar achteren bij een tafeltje en gebaarde dat Drew er moest gaan zitten. Nog geen vijf minuten later zag ze een man in pak verschijnen die hen twee kaarten gaf en zei dat hij straks wel zou komen. Iana knikte, glimlachte en richtte haar blauwe kijkers op Drew. Hij zag er echt goed uit. Die rode pet paste perfect op zijn blonde haren en dat hemd gaf hem iets stijlvols. Iana legde haar armen op tafel en legde de rug van haar hand in het midden van de tafel. Drew zou vast wel weten wat hij zou moeten doen, if he wants to do that. "Je ziet er anders uit .." Het was haast fluisterend maar toch duidelijk hoorbaar voor Drew. Een grijns krulde rond haar mondhoeken. "Beter alleszins. Mooier .. Je bent altijd al mooi geweest héah." Ze bladerde door de kaart en haalde er direct haar lievelingsdrank uit. Bacardi sprite; Een beetje drank gecompenseerd met wat frisdrank. Want pure drank was voor Iana nooit lekker en zin om helemaal bezopen te zijn had ze niet, ze wilde zich vooral nog alles herinneren van hetgeen wat ze vandaag zouden doen. De man van daarnet kwam weer terug en Iana bestelde al meteen haar drankje. "Bacardi sprite, alsjeblieft." De man knikte, schreef de drank op iets wat leek op een cursusblokje en richtte zijn bruine ogen op die van Drew. Nadat Drew had besteld vertrok de barman weer en kon Iana zich weer richtten op de jongen die voor haar zat. "Heb je het hier goed gevonden? Ik was bijna drie straten verder gereden door de stress." Iana lachte, voelde hoe haar wangen weer kleurden als ze hem recht aankeek en wendde haar blik vlug weg. "Ik denk dat moest mijn vriendin me niet geholpen hebben ik hier nu nog niet zat." Grijnzend gaf ze een kneepje in zijn hand en draaide haar hoofd wat schever naar de mensen die op de dansvloer stonden. Straks zouden ze wel eens dansen, daar had Iana nu wel zin in. Deze avond moest onvergetelijk zijn.

Zijn compliment had al meteen effect want Iana had moeite om haar glas recht te houden en bijna had ze zich verslikt in haar bacardi. "Dankje." Het kwam er redelijk verlegen uit en daar vervloekte ze zichzelf eigenlijk wel voor. Bij andere jongens kwam ze altijd zo goed uit haar woorden maar bij Drew stond ze te giechelen, blozen en te hakkelen. Ongelofelijk wat één jongen met je kon doen. Het verbaasde Iana dat Drew een cola nam en geen drankje met alcohol. "Gaan we voor nuchter vandaag?" Een grijns krulde rond haar mondhoeken en ze moest lachen toen hij vertelde dat hij hier dichtbij woonde en hij het dus makkelijk gevonden had. Logisch ook. Toen er plots een jongen haar richting uitkwam en haar ten dans vroeg wiebelde ze verbaasd met haar wenkbrauwen, wilde iets zeggen maar Drew was haar al voor. Lang had het niet geduurd of Drew had de jongen afgewimpeld en daar stond hij voor haar neus. "Dus zo gaat dat van tegenwoordig? Je meisje voor jezelf houden?" Een korte grinnik verliet haar keel maar zijn subtiele hint om te dansen was haar niet ontgaan dus vlug sprong ze uit haar stoel en nam ze zijn hand vast. Braafjes volgde Iana Drew de dansvloer op tot wanneer ze ongeveer centraal stonden en ze zijn hand losliet. Het was een best wild lied dus Iana gooide algauw haar armen de lucht in en gooide haar achterste van links naar rechts. Ja, in dat soort dansen was ze best goed. Af en toe lachte ze een keertje scheef naar Drew maar ze zorgde ervoor dat ze vaak genoeg voor Drew danste en zijn armen om haar middel legde. "Doe je dit zo vaker? Je danst pretty good" Schreeuwde ze boven de muziek uit. Niet veel later hoorde Iana dat de muziek naar een soort ballroom was gegaan en de meeste jongens hun meisjes al gingen zoeken. Het duurde niet lang of ze voelde een tikje op haar schouder en in no time had die gast van daarnet haar bij haar middel gepakt en zwierde hij haar alle kanten op. "Ik breng d'r straks terug, liefje." Riep de gast in de richting van Drew. Iana keek geïrriteerd naar de gast en merkte dat die redelijk hard stonk. Iana besloot de dans maar met hem uit te dansen want anders was ze nooit van die dude verlost. Maar wat ze wel niet had verwacht was dat die gast en haar steeds verder de zaal uitleidde en ze opeens aan de uitgang van de club stonden. Iana begon lichtelijk te panikeren en wilde al terug lopen. Maar de half gedrogeerde vent had haar al bij haar schouders gepakt waardoor Iana al spartelend begon te gillen. "Ho maar schatje, we gaan wel naar een plek waar minder mensen zijn als dat je meer bevalt." Hij had zijn hand op haar mond gedrukt en nog steeds probeerde Iana zich los te wrikken uit zijn greep. Verdomme!

Iana voelde hoe ze bij de keel werd gepakt en spartelend probeerde ze zich uit zijn greep te werken. Maar natuurlijk was de man veel sterker dan Iana en was het best nutteloos om zich te verzetten. Dus liet Iana haar armen maar slapjes vallen, reageerde niet op de hand die naar de rits van haar jurkje gleed en sloot langzaam haar ogen, wachtend op de enorme pijn die langs haar dijen zou ontspringen. Na een goeie twee minuten opende ze verbaasd haar ogen, keek de man verdwaasd aan en zag nog net een arm de lucht in gaan vooraleer de man tegen de grond ging. Iana voelde hoe ze op haar benen stond te trillen en merkte dat haar voeten stilstonden alsof ze was vastgenageld aan het de grond. Pas toen Iana een stel armen om haar lichaam voelde keek ze de blonde jongen aan en belandde opeens weer in de realiteit. Meteen stonden haar ogen vol woede en wrikte ze zich -niet met de bedoeling Drew te kwetsen- los uit zijn greep en vloog op de zatlap af. "Jij, jij .." Iana stond met haar vinger naar hem te wijzen, hief haar hand op en liet hem hard in zijn gezicht knallen. Eerst was het één mep, daarvan kwam een tweede en na een zucht een goeie derde. Dat had hij wel verdiend. Iana voelde hoe haar hart wild te keer ging en ze zich vermande om hem niet nog een klap te geven. Die mannen zou ze zonder problemen kunnen wurgen, vermoorden of toch iets in die richting. Nog altijd versuft streek ze een lok haar uit haar ogen en liep al wankelend op Drew af, nog steeds niet bekomen van de shock.
"Sorry .. Misschien heb ik me ook maar moeten inhouden." Iana legde een arm om zijn middel en gaf hem een zoen tegen zijn kaak. "Dank je", prevelde ze, zich realiserend dat moest Drew hier niet geweest zijn ze nu vast en zeker verkracht zou zijn, misschien zelfs vermoord; Met zulke mannen wist je maar nooit. Nog steeds natrillend gaf ze Drew een stootje -heel zacht tegen zijn schouder- om ervoor te zorgen dat ze hier uit dit steegje zouden gaan. Het gaf haar nare gevoelens en de sfeer verbeterde er zeker niet mee met hier te blijven staan. Iana vroeg zich af of het ook wel een goed idee was om terug te keren naar die club aangezien ze het gevoel had dat ze daar helemaal niet met elkaar konden praten. Dus had Iana het idee om naar het strand te gaan en daar nog de avond door te brengen. Meteen nam ze Drew zijn hand vast, forceerde een glimlach om haar gezicht en trok hem lichtjes vooruit richting het strand. Ze hadden geluk dat het amper een straat doorlopen was om aan het strand te komen en er waarschijnlijk niemand meer zou zijn. "Is het goed dat we de rest van de avond in het zand gaan zitten?" Iana hield even halt en hield haar hoofd wat schever zodat ze hem beter kon aankijken. Maar lang duurde het niet of Iana begon alweer te stappen en op een antwoord van Drew had ze ook niet gewacht. Ach ja, hij zou het vast niet erg vinden. Toch? Toen ze eenmaal aankwamen aan het strand gooide ze haar hakken uit en nam ze in haar rechterhand vast. Ze liet Drew nog even voortstappen en stopte ongeveer in het midden van het strand. Daar liet ze zich achterover vallen en sloeg haar armen achterover om dan met gespreide benen en armen een soort 'zandengel' te maken. Je kon dat ook in de sneeuw doen of in de modder. Na een tweetal minuten hysterisch zwaaien met benen en armen ging ze voorzichtig recht staan en sprong een eindje vooruit. "Kijk! Ik ben ook zo'n engeltje heah." Voor het eerst kon ze weer lachen en grijnzend duwde ze Drew tegen de grond. "Kom, jij gaat ook leuk een engel voor mij maken!" Ze bukte zich door haar knieën en legde Drew zijn armen en benen open. Maar van de plaats dat ze een pas naar achteren deed liet ze zich tussen zijn benen vallen en legde ze haar hoofd half op zijn buik. "Al bij al vind ik het erg leuk bij jou." Het was niet meer dan een fluistering maar Iana meende het wel. Ze streelde zijn wang met haar vingers en glimlachte haar tanden bloot. Het was grappig om zo naar Drew te kijken vanuit het zicht van zijn buik. "Wat wil jij nog gaan doen?" Een lieve glimlach speelde rond haar lippen en lacherig duwde ze haar wenkbrauwen enkele keren speels de lucht in.