please, save me? -open-

Flame werd rustig wakker in zijn afgetimmerde schuur. Hij brieste en zijn maag knorde van de honger. Hij had in dagen al niet gegeten sinds hij is achterlaten in de oude, dichte schuur. Hij kon gewoon niet geloven dat hij eerst zo'n succes had met alle wedstrijden en de liefde van zijn baasje en dat dat nu opeens voorbij was. Hij wist nu bijna zeker dat hij zou sterven van de honger, hij was al helemaal mager geworden. Hij kon zich die dag nog herinneren als de dag van gister: Flame werd wakker door de zonnestralen die in zijn stal schenen. Toen hij haar ogen open deed zag hij haar lieve baasje zijn stal al inkomen. Ze aaide Flame over zijn neus en vulde zijn voerbak met biks. Ook legde ze een plak hooi neer en liep Flame's stal weer uit. Rustig begon Flame van zijn biks te eten. Zijn hoofd schoot omhoog toen hij zware voetstappen in de stalgang hoorde. Zo te horen kwamen ze zijn kant op. Verschrikt stapte hij naar de achterkant van de stal met zijn oren in zijn nek gedrukt. Ze zag hoe de 3 forse, zwarte geklede mannen zijn stal binnen liepen. Toen hij probeerde het halster om te doen stribbelde Flame natuurlijk tegen, maar ze deden het zo hard en ruw, daar kon Flame niet tegen op. 2 van de mannen hielden Flame vast en trokken aan het halstertouw. Flame probeerde zijn hoofd hoog te houden maar hij werd meegetrokken. Ze liepen diep het bos in en kwamen aan bij een oude dichtgetimmerde schuur. Met moeite kregen ze Flame de schuur in en de deur werd meteen dicht gegooid. Ook timmerde ze de deur beter dicht en liepen daarna weg. Flame hinnikte hard en trapte tegen muren. Hij was gestresst en liep rondjes door de schuur. Hij zou hier alleen sterven van de honger. Hij was nu al langer dan een week verder en hij was al een heel stuk verzwakt. Zijn laatste hoop was iemand die haar vond.

Valerie werd wakker van Junior die beneden blafte omdat hij waarschijnlijk een kat buiten zag lopen. Met een grote zucht stapte ze uit bed en stapte meteen in haar sloffen. Snel liep ze naar het kamertje van Tess. Gelukkig lag het kleine meisje van haar tante nog steeds te slapen. Ze kon wel even hardlopen, aangezien Roos hier sliep. Haar beste vriendin wou vast wel met alle liefde even Tess uit bed halen en haar haar eten geven. Ze keek snel uit het raam. Mooi, het zonnetje scheen dus ze kon makkelijk haar topje aan. Ze zou zich zo warm rennen. Ze liep naar beneden en hing een briefje op de Tv dat ze even weg was. Roos deed altijd meteen als eerst de tv aan dus dat zou ze wel zien. Ze trok haar ren schoenen aan en pakte haar kleine mini i pod nano en klipte die op haar shirt. Snel kamde ze nog haar haar en deed daar een hoge staart in. Ze liep naar buiten waar ze even schrok van de koude lucht. Maar opzich viel nog alles mee. Ze liep naar het bos en daar ging ze rennen. Niet te hard niet te zacht. De zonnen stralen schenen mooi langs de bladeren. Ogh dit pad was zo saai. Dit had ze al tich keer gerend, een klein padje liep het bos in. Dat had Valerie nog nooit eerder gezien en ze nam meteen het paadje. Kleine zweet druppeltjes liepen van haar hoofd naar beneden. Een schuurtje kwam in zicht. Even zette ze haar handen tegen de schuur en strekte haar benen. Ze hoorde in eens wat geluid er uit komen. Een soort gebries en hard geknor. Zouden daar varkens in zitten? Val liep een rondje om de schuur maar er was geen spleetje te zien waar ze door heen kon kijken. Wel kwam de deur in zicht maar die was op slot. Nee het waren geen varkens. Het was een paard, dat wist ze zeker toen ze zacht gehinnik horen. Ze gaf een harde schop tegen de deur, waarna meteen het slotje brak. De deur ging open en meteen zag ze een wit paardje staan met zwarte stippels. Nou ja het wit was meer zwart door het mest. Rustig liep ze naar binnen, maar hoorde meteen laag gepraat. Oh nee. Ze sloot de deur en ging achter een zak zitten, met onbekende inhoud. ze hield haar adem in toen een grote man de schuur in kwam.

Flame spitste zijn oren toen hij wat bladeren buiten de schuur hoorde. Hhij hinnikte, misschien kwam iemand haar wel redden. Het schopte tegen de deur waardoor het slot brak. Toen de deur open ging zag Flame een meisje. Ze had druppels op haar voorhoofd en zag er sportief uit. Flame brieste zacht en hield zijn hoofd laag. Toen het meisje naar binnen liep hoorde hij weer iemand komen. Het meisje gooide de deur dicht en ging achter een grote zak zitten. Flame's oren lagen in zijn nek toen een forse man binnen kwam en een grote zak met vieze dingen erin neergooiden. Flame hapte naar de man. De man keek boos en sloeg hem met een lange dikke stok. Zelf zo hard dat de stok in tweeen brak. Toen de man weer weg liep en de deur dicht smeet kwam het meisje weer achter de zak vandaan. Ze zag er aardig uit maar Flame vertrouwden het nog niet helemaal. Hij had ook zo'n honger. De mest op Flame's vacht jeukte. Hij keek het meisje lief aan. Flame dacht: Alsjeblieft haal me hier weg!

Er kwam een grote man binnen met een zak. Het stonk vreselijk dus het zou vast niet goed zijn. Ze boog zich nog meer achter de zak, zodat hij haar niet zou zien. Het paard legde zijn oren in zijn nek maar daar was de man niet van gediend. Hij haalde een grote stok te voorschijn en sloeg het paard zo hard, dat de stok brak. Valerie moetst zich echt inhouden. Maar wat als zij zich zou laten zien, misschien zou hij haar dan ook slaan, en dan kon ze het paard niet redden. En een ding was zeker, dat ging ze zeker doen. Ze had niks voor niks hier haar leven zitten wagen. De man liep weg en sloot de deur weer. Hij had waarschijnlijk niet eens in de gaten gehad dat het slotje kapot was. Valerie stond op en opende de deur een klein stukje, zodat er licht naar binnen scheen. Het was tenslotte niks als je niks kon zien. Het paard zag er vreselijk uit. Hij was mager en zat helemaal onder de mest. Ze wou hem wel mee nemen maar hoe? Ze had geen halster bij zich. Ze bekeek het schuurtje en aan de muur hingen van die stro touwtjes. Die waren nergens goed voor, tot nu. Ze pakte er een van de muur en knoopte bijhendig en snel er een touw halster van. Wel wat te groot anders zou het gaan schuren. Het was niet echt de lekkerste stof voor een halster maar het moest maar. Voorzichtig deed ze het halster om en stak haar hoofd naar buiten om te kijken of de kust veilig was.

Toen de man weg was kwam het meisje achter de zak vandaan. Flame hinnikte laag. Het meisje stond even stil en pakte toen strotrouwtjes van de muur en maakte er behendig een touwhalster van. Flame stond met grote, vriendelijk ogen te kijken. Nadat het meisje klaar was deed Flame braaf haar hoofd oplaag en gaf een duwtje tegen de arm van het meisje. Ze wilde maar al te graag naar buiten. De deur stond op een kiertje en Flame rook de frisse lucht al. Het meisje deed het strohalster om en nam haar mee naar buiten. Flame werd meteen al opgewonden maar ze had de kracht er niet voor om te gaan rennen. Hij brieste en ademde blij de frisse lucht in. Hij keek het meisje lief aan van: Waar gaan we naartoe? Zou ze hem meenemen naar haar huis? Hij vertrouwde het meisje wel, anders zou ze hem niet mee naar buiten nemen toch? Hij schopte even met zijn achterbeen naar zijn buik. Haar vacht jeukte zo erg. Hij zwiepte met zijn staart. Het meisje was allang niet meer bezweet en ze liet Flame even aan haar hand ruiken. Flame rook en het meisje rook echt goed. Hij was gewoon zo blij. Flame hoopte dat ze hem mee zou nemen naar haar huis met een groen weiland en een warme stal.

- flut

Het paard rook even aan haar hand. Valerie giegelde. Hij moest wel een leuke naam hebben. Omdat hij hier het een tijd had uit gehouden in dit rare schuurtje kreeg hij wel een stoere naam. Iets als Fire, maar dat was te Fire. Flame. Ja dat was een goede naam. ''Ga je mee Flame?'' Zei ze liefkozend en gaf een speels tikje tegen zijn neus aan. Ze deed een stap naar voren zodat Flame buiten kwam te staan. Valerie keek hem verschrikt aan, hij zag er nog erger uit dan ze dacht. ''Ik ben Valerie, aangenaam.'' Zei ze lachend. Ze keek omzich heen om te zien of de man er nog steeds in de buurt was. Er was niemand te zien dus de kust was veilig. Ze keek achter zich, en zag de zakken bewegen. Ze schrok maar moest gewoon even kijken. Ze keek naar Flame. '[b]'Even blijven staan,vriend.''[/b] Ze liep het schuurtje binnen, en keek de zak in. Er zaten allemaal kleine vermagerde puppy's in. Ze keek ook in de andere zak en daar zaten ook puppy's in. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om de diertjes hier te laten. Ze pakte de zakken en nam ze mee. Snel liepen ze naar haar huis waar achter een grote stal stond met iets van 5 stallen daar in, ook een buiten bak was te zien en ook een stapmolen. Dat had ze kunnen betalen door haar oma, die ook een paardje daar had staan. Er naast stond een nog groter stallen blok en dat was een penionstalling gerund door haar opa en oma. Ze zette Flame in een stal en vulde de bak met een schep biks en ze haalde een plak hooi die ze de stal in gooide. ''Ik kom je zo poetsen, wacht even.'' Ze rende half naar het huis van haar oma en gaf haar de zak met hondjes. Ze hadden ook een honden opvang, nou ja haar oma dan. Ze zou de honden goed verzorgen en daarna een goed tehuis voor ze vinden. Ze snelde zich terug naar Flame en haalde nog een goed halster voor hem. Ze deed het touw halster af en het goede halster om. Daarna haalde ze hem uit de stal en zette hem aan de stal vast. Ze haalde haar poetskist en haalde al het harde mest er af. Het hield nog wel allemaal gele plekken hebben dus ze moest Flame wel even wassen. Ze nam hem mee naar de was plaatst en zette hem goed vast, ze wist niet hoe hij ging reageren. Ze pakte de tuinslang en spoot het zachtjes met lau water af. Daarna droogde ze hem af met een handoek en deed een wit met zwarte stipjes zweet deken om. Dat zag er grappig uit. Daarna zette ze hem weer op stal en keek naar haar nieuwe paardje.

Toen ze buiten waren keek het meisje nog even voor de zekerheid of er niemand was en zei: ''Ga je mee Flame?'' Zij het meisje lief terwijl ze een liefkozend tikje op Flame's neus gaf. Flame brieste en liep braaf met Valerie mee naar buiten. Flame ademde de frisse lucht in en brieste. ''Ik ben Valerie, aangenaam.'' Zei het meisje lachend. Flame spitste zijn oren toen hij wat achter zich hoorde. Hij keek om de zakken bewogen. 'Even blijven staan,vriend.'' Zei Valerie. Flame keek haar na hoe Valerie de zakken opende en zag dat er puppy's in zaten. Ze nam de zakken mee en liep weer naar Flame. Na een stuk lopen kwamen ze bij een huis waar achter een grote stal stond met iets van 5 stallen daar in, ook een buiten bak was te zien en ook een stapmolen. Flame hinnikte en een van de paarden die daar stond hinnikte terug. Ze zette Flame op stal en deed een schep biks in Flame's voerbak. Flame begon meteen gretig te eten. Ook kreeg hij een plak hooi waar hij begon van te eten toen zijn biks op was. ''Ik kom je zo poetsen, wacht even.'' Zei Valerie waarna ze naar haar huis rende. Toen Valerie terug kwam was Flame al klaar met eten en hij keek haar lief aan. Valerie wisselde het strohalster om voor een mooi halster dat zacht aan voelde op het hoofd van Flame. Ze haalde Flame uit stal en zette hem goed vast aan een paal. Ze poetse Flame en haalde al het aangekoekte mest van zijn vacht. Er bleven gele vlekken achter om zijn vacht en Valerie nam hem me naar de wasplaats. Hier was Flame al vaak geweest. Dus water vond hij niet eng. Hij sprong ook over waterbakken dus heeft hij het nooit erg gevonden. Ze spoot Flame af met lauw water en Flame vond het eigenlijk wel lekker. Toen ze klaar was droogde ze Flame eerst met een zweetmes en daarna met een handdoek. Flame's vacht glom mooi en hij zag er al een stuk beter uit. Ook voelde hij zich sterker door het eten dat hij op had. Flame kreeg een wit met zwarte stipjes deken om en hij werd weer op stal gezet. Flame brieste en hij zag hoe Valerie naar hem keek. Dit is dus mijn baasje, dacht Flame blij. Flame pakte nog wat overgebleven hooisprietjes en keek toen lief naar Valerie.

Valerie liet even een vriend van haar komen. Hij was dieren arts en kon precies zien hoe oud Flame was. Valerie ging naast Flame staan en aaide kalmerend over zijn hals. Het was echt een schat van een paard. Hij was geen wild paard geweest, voor dat ze hem in het schuurtje vond, want dan zou hij de water spuit wel eng hebben gevonden. Stijn kwam al aan gelopen en begroette Valerie. Voorzichtig opende hij de mond van Flame en bekeek zijn gebit. Val praatte zachtjes tegen Flame, hij zou vast niet iedereen vertrouwen. Aangezien hij door mensen in een lucht en licht dichte schuur was gestopt. Stijn keek Val aan. ''Ik schat hem ongeveer 3,5 jaar.'' Zei hij. Valerie wou wel even weten of hij al beleerd was. ''Kun jij ook zien of er ook al op hem is gereden?'' Vroeg ze vrolijk. Ze reed voorde rest alleen maar op Flair, maar die vond alles wat maar met een gewoon zadel te maken had eng. En Yara, dat was echt gewoon nog een helemaal wild paard. ''Tuurlijk.'' Zei stijn. Hij liep naar de rug van Flame en drukte voorzichtig op zijn rug, en voelde ook onder zijn buik, en deed voor de rest allemaal dingen wat Val niet wist wat het was. ''Hij is zeker al meerdere keren gereden.'' Zei Stijn met een glimlach en verliet de stallen. Val ging bij zijn hoofd staan, en streelde zijn nek. ''Dus jij bent al gereden, Flamepje?'' Zei ze liefkozend. Ach wat maakte het uit, ze ging het gewoon proberen. Ze had een gewoon zadel maar ook een Bareback pad. De pad was wel veel beter voor zijn rug, en voor de band tussen hun twee. En ze reed Flair ook met een Pad. Ach ze zou die wel gewoon nemen, ze kon altijd nog een normaal zadel halen. Ze stapte uit de stal en liep naar de zadel kamer waar gek genoeg alleen al haar spullen in zaten. Het was eigenlijk gewoon een ruze kluis. Nee maar deze stallen waren speciaal voor haar gemaakt door haar groot ouders, het andere gebouw was voor de klanten. Hier stonden ook alleen maar Flame,Flair, Yara en haar gekke shetlander Jordi. Ze keek in de grote kast waar haar VD spullen in zaten. Ze wist dat ze zoiezo wel twee pad's had. Ze keek goed en zag hem daarna liggen. Ze pakte hem, en pakte ook een bitloos hoofdstel. Daarna liep ze weer naar zijn stal, en legde het over de stal deur heen ,zodat Flame het in zich op kon nemen. Ze snelde zich naar haar eigen huis, deed een rijbroek aan en een ander topje. Daarna ging ze weer terug naar de stallen en deed de stal deur van Flame open. Ze haalde de zweet deken er van af, en legde de pad er op. Daarna singelde ze licht en deed het bitloose hoofdstel om. Ze nam hem mee naar de buiten bak. De binnen bak was veel te heet. Daar singelde ze nog een keer aan, en deed een voet in de stijg beugel en ging een beetje hangen. Daarna swiepte ze haar andere been over de pad en ging rustig zitten. Ze had nooit een cap op, dus dit keer ook niet.

Flame zag een jongen aankomen. Valerie hield Flame vast en aaide over zijn hals. De jongen porbeerde de mond van Flame open te doen maar Flame liet dat natuurlijk niet toe. Hij wist niet welk mens hij nou wel of niet moest vertrouwen en de enige die hij op dit moment vertrouwde was Valerie. Hij hapte naar de jongen en zette een stap naar achter met zijn hoofd in de lucht. Flame voelde hoe Valerie het halstertouw stevig vasthield en toen hij haar stem hoorde terwijl hij over zijn hals geaaid werd kalmeerde hij en deed langzaam zijn hoofd weer naar beneden. Valerie vertrouwde het dus Flame dan ook maar. Flame liet de jongen zijn mond open doen maar Flame's oren lagen nog wel in zijn nek. ''Ik schat hem ongeveer 3,5 jaar.'' Zei de jongen. Waarna Valerie vroeg: ''Kun jij ook zien of er ook al op hem is gereden?'' Toen Valerie dat vroeg liep de jongen naar Flame's rug en drukte erop. Ook voelde hij onder Flame's buik en zei: ''Hij is zeker al meerdere keren gereden.'' Valerie ging bij Flame's hoofd staan en aaide over zijn hals. ''Dus jij bent al gereden, Flamepje?'' Zei ze liefkozend. Flame brieste en duwde zijn neus in Valerie's buik als een soort antwoord. Valerie zette Flame los op stal en liep weg. Flame keek haar na terwijl ze een schuurtje binnen liep en er daarna weer uit kwam met een zadel en hoofdstel in haar hand. Ze legde het zadel en hoodstel over de staldeur zodat Flame het even in zich op kon nemen. Flame snuffelde aan het zadel, maar toen ze ernaar keek zag het er niet uit als een echt zadel. Voor hij het wist kwam Valerie alweer terug maar nu in paardrijkleren. Valerie zadelde Flame op en Flame bleef gewoon braaf. Maar toen hij zijn mond open wilde doen voor het bit bleek er geen bit aan vast te zitten. Het was dus een bitloos hoofdstel. Valerie leidde Flame naar de buitenbak en ging in een beugel hangen. Daarna zwaaide ze haar been over Flame's rug en ging rustig zitten. Ze deed allebij haar voeten in de beugels en nam de teugels in haar handen. Ze spoorde aan en Flame begon braaf te stappen.

Ze klopte Flame uitbundig op zijn hals. Hij was dus niet eeuwig bij die rare mensen geweest die hem in dat hok hadden gestopt. Valerie voelde dat hij rijden leuk vond, en daarbij nooit mishandeld was geweest. Na een paar rondes gestapt te hebben klikte ze, en drukte heel zachtjes haar been aan. Dat was meer als teken dat het klik sein draven was. Misschien was hij alleen been gewend, maar nu moest hij wennen aan klikken. Valerie was heel erg VD en natural horse man ship. Ze reed al haar paarden of die van iemand anders met een pad en bitloos hoofdstel. Meestal kreeg ze daar elk paard wel onder controle mee, en het was voor beide partij een fijne manier van rijden. Je kan ook makkelijk dressuur rijden met een pad en bitloos, alleen zou het dan wel moeilijk worden met een wedstrijd, maar dat was Val toch nog niet van plan. Na een stukje gedraafd te hebben vond ze het al weer tijd om naar buiten te gaan. Ook zon ding van Val. Ze ging altijd maar naar buiten. Tenzij het sneeuwde natuurlijk ofzo, of als het glad was, maar voor de rest ging ze altijd naar buiten. In weer en wind. Echt alleen als het heel hard regende ging ze wel eens naar de binnen bak maar gelukkig was dat maar zelden. Val stapte af en liep naar het hek en deed die open. Ze leidde Flame naar buiten, en ondertussen streelde ze over zijn gespikkelde hals. Buiten de bak stapte ze weer op, en klikte een keer. Het bos en het strand waren best wel dicht bij dus daar konden ze wel eventjes heen.

Na een paar rondjes maakte Valerie de teugel op maat en legde haar benen tegen Flame's vlank. Dat was het teken dat ze aan moest draven. Mooi aan de teugel draafde Flame aan. De warme zon scheen op de wit met zwart gestippelde vacht van Flame waardoor de witte plekken glommen. Tevreden draafde Flame de bak rond. Het voelde veel beter dan bij zijn oude baasje. Daar werd het bit hard in zijn mond getrokken en hij had daar dan ook wondjes in zijn mond hoeken aan overgehouden. Daarom was een bitloos hoofdstel erg handig en fijn. Daardoor konden zijn wondjes ook helen. Op een gegeef moment liet Valerie Flame halthouden en dat deed Flame dan ook braaf. Valerie stapte af en leidde Flame de bak uit waar ze weer opstapte. Flame brieste, weer lekker naar buiten! Flame's oren stonden naar voren terwijl ze op een ruiterpad stapte. Zouden ze naar het strand gaan, of het bos? Maar toen ze verder stapten begon Flame de zoute geur van de zee te ruiken. Lekker uitwaaien op het strand, dacht Flame. Met zijn oude baasje reed hij altijd in het bos, duinen of ze gingen lekker galopperen tussen en over de heuvels. Het strand kwamen ze niet vaak. Dus Flame werd hier wel opgewonden van. Half dravend liep hij door. Na een tijdje kwamen de duinen al in zicht. Flame's oren stonden naar voren en hij brieste even kort.

Flame was lekker druk en fris. Daar hield Valerie wel van. Half dravend reden ze door, en al snel waren de golfen van de zee te horen. Ook drong de zoute geur je neus binnen. Ze reden nu in het best wel grote bos. Vlekken van zonnestralen maakte de weg een grappige puzzel. Na een tijdje te hebben gestapt kwamen ze op een duin pad, daar liet Val Flame draven en ze reden de smalle paadjes door. Na toen een kwartiertje te hebben gereden was de zee helemaal zicht baar. Ze waren op de heuvel die niet stijl naar beneden liep aan gekomen. Als het stijl was zou Val wat ze nu ging doen nooit gedaan hebben maar het kon wel. Dit was wel wat zwaarder zand maar daar achter al niet meer. Ze liet Flame even halthouden en gaf een klopje op zijn hals. Ze legde haar armen met de teugels naar voren. ''Ja'' Zei ze alleen maar en Flame vloog naar voren. Dat was de bedoeling. Meteen de eerste stappen zat Val al in de verlichte zit, zodat het wat makkelijker ging in het zwaardere zand. Al snel kwamen ze aan bij het zand wat al nat was geweest, dus het harde zand. Val stuurde iets meer naar lings, zodat Flame met zijn hoeven door het water ging. Het was een geweldige galop. Bedacht Val zich toen ze Flame liet stappen. Rustig liet ze hem terug stappen naar stal. Daar zadelde ze hem af,en haalde nog even met een zweetmes het zweet van hem af, wat er amper was. Daarna zette ze hem nog even in het weiland. Waar hij kennis kon maken met de andere paarden, nog wat kon eten en rollen. Na een uurtje de stallen hebben uit gemest, hooi klaar gezet en tuig op geruimd, haalde ze Sproet weer op, die weer helemaal zwart was van de modder. Hij had vast en zeker gerold. Valerie lachte zich suf en nam hem daarna weer mee naar binnen, waar ze hem nog poetste tot ie weer wit was. En daarna zette ze hem in de stal. Waar al lekker een hooi netje goed gevuld met hooi klaar hing, en een lekker dik stro bed lag. Ze deed zijn deken nog om, en bleef even naar hem staan kijken.

Eenmaal bij de duinen liet Valerie Flame draven en dat deed hij dan ook. Na een tijdje over de smalle paadjes gedraaft te hebben was de zee al vol in zicht. Ze reden een niet al te stijl heuveltje op en Valerie hield Flame daar in. Met moeite hield Flame uiteindelijk halt. Als Flame fris was was hij ook moeilijk te stoppen. Maar toen Valerie haar handen naar voor legde en 'Ja' zei schoot Flame meteen weg. De eerste paar meter waren zwaarder maar Flame maakte grote, uitgestrekte sprongen. Maar na even kwamen ze gelukkig op nat zand wat veel minder zwaar was. Flame kon daar nog wat harder gaan en deed dat dan ook. Valerie stuurde Flame zo dat hij met zijn hoeven het water raakte. Flame vond dit super. Het water spetterde omhoog en de wind vloog door zijn manen. Maar helaas hield Valerie Flame alweer in. Nog steeds moeilijk lukte het uiteindelijk wel om Flame weer te laten stappen. Flame brieste en schudde met zijn hoofd. Eenmaal weer thuis aangekomen zadelde Val Flame weer af en een zweetmes langs zijn vacht. Die was namelijk helemaal nat, niet alleen door het zeewater, maar ook door een klein beetje door het zweet. Flame had veel uithoudingsvermogen dus veel zweette hij niet. Valerie liet Flame los in het weiland waar hij even rond draafde maar daarna rustig begon te grazen. Er stonden nog meer paarden in het weiland. Flame maakte even kennis en liet zich daarna zakken in het gras waar hij begon te rollen. Nadat hij weer opstond zat hij onder de modder. Hij schudde het ergste van hem af maar er bleef natuurlijk wel modder op zijn vacht over.

De zon ging inmiddels al weer bijna onder en Flame keek nieuwsgierig of Valerie Flame nog op stal zette of dat hij nog een deken kreeg. Het was namelijk al flink afgekoeld in de laaste paar uur. Hij hinnikte toen hij Valerie achter de stallen vandaan zag komen. Met zijn hoofd naar beneden liep hij naar het hek waar hij zijn hoofd over het hek legde.

Flame legde zijn hoofd op de stal deur. Valerie aaide lachend over zijn hoofdje en drukte nog een kusje op zijn neus. Ze keek op haar horloge, het was al best wel laat en ze begon al best wel honger te krijgen. Ze snapte niet waarom Flame niet aan zijn hooi ging eten. ''ooh, jij wacht nog ergens op hea?''Zei ze lief en gaf hem een speels tikje op zijn neus. Ze liep naar de zadel kamer waar ook haar tonnen stonden met verschillende soorten bix. Ze opende de ton met het bix voor recreatie paarden. Ze schepte een grote schep er uit met de maatbeker en leegde die in de voerbak van Flame. Ze aaide hem nog een keer en ging zelf naar huis. Daar at ze en ging naar bed. Volgende dag stond ze al lekker vroeg op met de gedachten om lekker te rijden. Ze stond op en trok haar rij kleren aan. Daarna gaf ze alle paarden te eten en meste de stallen uit van Yara, Flair, en het stalletje van Jordy. Daarna liep ze naar de stal van Flame en haalde hem uit de stal. Val zette hem in de paddock en keek nog eventjes maar daarna ging ze zijn stal uitmesten.

Valerie aaide Flame over zijn neus. ''ooh, jij wacht nog ergens op hea?'' Zei ze terwijl ze een speel tikje op Flame's neus gaf. Flame keek Valerie nieuwsgierig na toen ze een schuurtje binnen liep. Ze kwam naar buiten met een schep bix. Ze hinnikte laag en begon te meteen te eten toen Valerie het bix in haar voerbak had gedropt. Valerie aaide Flame nog even en liep toen haar huis binnen. Flame begon inmiddels aan zijn hooi toen hij zijn bix op had. Het werd donker en ook Flame viel in slaap.

volgende dag:
Flame hinnikte al vroeg naar Valerie terwijl ze de deur uit kwam. Ze gaf ieder paard te eten, dus ook Flame. Tevreden at ze haar eten op. Ze stond van de vroege ochtend zon te genieten en toen Valerie bij haar kwam werd ze uit haar dromen gewekt. Ze werd de paddock in geleid waar ze meteen bokkend begon te galopperen. Met een slidingstop stopte ze voor Valerie en keek haar dankbaar aan. Ze draafde nog een paar rondjes en ging toen even rollen. Het zand schudde ze er vervolgens weer af. De zon scheen nu ook tussen de bomen door de paddock in. Flame genoot van het zonnetje dat op zijn vacht scheen. Hij kreeg vast een schone stal waar hij lekker in kon liggen. Hij schrok op toen Flame zijn naam hoorde.

Flame ging er bokkend vandoor en maakte een sliding stopt voor Valerie. Ze glimlachte naar haar gestippelde paard en gaf een aai over zijn hoofd. Daarna liep ze weg en schepte de drollen en het beplaste mest weg en gooide ze in de kruiwagen. Ze liep met de kruiwagen over het paadje naar de mesthoop. Jammer genoeg lag die wel bij het andere stallen blok. Maar dat was ook wel goed want anders had ze al die mensen bij haar blokje. Ze leegde de kruiwagen en liep nog naar een vrouw toe die daar ook haar paard had staan. Er stonden een vrouw en een meisje te praten met haar oma. Hun kwamen haar zeker niet bekend voor dus ze stonden hier niet op stal. Valerie liep weer terug naar haar eigen stallen en liet Flair en Yara ook nog even in het weiland. Ze zou straks hun wel rijden. Valerie wou naar buiten lopen naar flame, en zijn naam roepen. Op dat moment dat ze het wou roepen riep iemand anders Flame's naam. Huh, niemand kende Flame voor de rest. Ze liep naar buiten en zag die vrouw en dat meisje hem aaien. ''uuh, kan ik u helpen?'' Zei Valerie verbaasd. Hoe kende hun Flame. ''Dit is ons oude paard.'' Zei de vrouw. ''Dus jullie willen hem weer terug ofzo?'' Zei Val daarna weer. De vrouw knikte. Nou dat ging niet gebeuren. ''Hebben jullie papieren van Flame.'' Zei Valerie en deed een hand in haar zij. ''Nee die hebben we niet, maar Flame is van ons. Hij was uit de stal gestolen en toen hebben we hem hier weer gevonden, dus ik wil wel even weten waarom u Flame heeft gestolen.'' Zei de vrouw arrogant. Valerie grinnikte. ''Ik heb Flame gered uit een stal, waar hij een vreselijke dood stond te wachten. Het was een lichtdicht schuurtje, en daar vandaan heb ik hem mee genomen. U heeft geen papieren en geen bewijs dus u heeft ook geen recht om hem mee te nemen, leuk dat u even kwam kijken prettige dag nog verder.'' Zei Valerie en keek de mensen na, die beledigt weg liepen.

Valerie aaide Flame over zijn hoofd. Flame liep nog een beetje door de paddock maar hij keek op toen hij zijn naam hoorde. De mensen liepen naar Flame toe en ook Flame liep naar het hek. De mensen aaide Flame, ze kwamen hem ergens bekent voor. Er stond ook een meisje naast de lange vrouw. Ze was ong. even oud als Valerie. Het was zijn oude baasje! Flame brieste even. Met haar heeft hij al die wedstrijden gereden. Zouden ze hem komen halen? Nee, dat wilde hij niet. Wedstrijden rijden vond Flame leuk maar Valerie rijd meer buiten. Springen of dressuur, dat maakte niet uit, ze deden het allebij. En soms zelfs cross country, maar dat kwam zelden voor. De vrouw en Valerie praatten tegen elkaar, maar het klonk niet echt aardig. Het meisje aaide Flame nog even over zijn hals. Flame miste haar wel maar hij wou gewoon niet weg bij Val. Toen de vrouw beledigt wegliep rolde er een traan over het gezicht van het meisje, ze wilde Flame duidelijk terug. Flame liet zijn hoofd zakken, nooit wilde hij iemand pijn doen, en zeker haar niet. Dezelfde morgen dat haar oude baasje Flame te eten gaf kwamen die vreselijke mannen hem halen. Waarschijnlijk omdat hij een grote concurrent voor de andere deelnemers was. En omdat ze zo vaak mee deden wonnen maar zelden andere mensen. Valerie liep naar Flame toe en aaide hem. Flame brieste en schudde met zijn hoofd.

Flame leek het meisje wel te mogen, maar Valerie wou Flame echt gewoon houden. Het was nu haar paard, waar ze gewoon met heel haar hart van hield. Ze aaide Flame, die zachtjes briesde. Ze glimlachte even kort en nam hem weer mee naar de stal waar ze hem aan de stal vast zette. Ze pakte haar poetskist waar ze even in keek, en draaide zich daarna weer naar Flame. Ze haalde de deken af en legde die aan de kant. Valerie poetste Flame en vlechtte zijn voorpluk. Zijn manen kwamen in een hengsten vlecht te zitten. Gewone vlechtjes vond ze ook wel leuk maar alleen bij merrie's. De staart kamde ze uit en liet de gewoon hangen. Dat was mooi. Ze haalde nu het echte zadel, wat een beetje donkerbruin van kleur was. Ze legde het zadel over de zadelsteun die aan de stal hing. Daarna haalde ze het spring hoofdstel wat ook bruin van kleur was en een grijs met blauw dekje. Ze zadelde Flame op. Gelukkig zat dit zadel ook helemaal goed. Toen Flame was opgezadeld haalde ze ook nog peesjes in de zelfde kleur als het dekje. Dit keer haalde ze ook een cap die ze bijna nooit op had, maar nu deed ze het maar wel. Ze nam Flame mee naar buiten en stapte daar op. Rustig reed ze naar het ruiterpad en spoorde Flame daar aan tot een drafje. Rustig reden ze verder het bos in. Ze gingen naar een cross country parcours.

Valerie aaide Flame over zijn neus waarna hij brieste. Ze pakte het grijsblauwe halster en deed dat om zijn hoofd. Vervolgens maakte ze hem vast aan een stal. Flame zag hoe ze in haar poetskist keek en vervolgens de deken van Flame's rug haalde. Flame keek even naar Valerie die bij haar rug stond. Flame hield zijn ogen half dicht tijdens het poetsen, hij genoot ervan. Na het poetsen maakte Valerie een vlechtje in de voorpluk van Flame. Dat had hij al eerder gehad. Maar nu kreeg hij geen knotjes, maar een hengstenvlecht in zijn manen. Gelukkig liet ze zijn staart met rust, hij vond het niet echt fijn als er een vlecht in zat. Hij liet het wel toe, maar lekker zat het dus niet. Flame kreeg vervolgend een blauw met grijs dekje op zijn rug met een bruin leren zadel. Het dekje zag er mooi uit op zijn vacht. Flame kreeg ook een bruin spring hoofdstel om. Een springhoofdstel was hij wel gewent. Toen Flame om keek zag hij Valerie met peesjes aankomen die dezelfde kleur hadden als zijn dekje. Ze deed ze om de benen van Flame en zelf deed ze haar cap op. Valerie leidde Flame naar buiten en stapte daar op. Flame brieste, hij had er zin in vandaag. Ze stapte naar het ruiterpad en eenmaal aangekomen spoorde Valerie Flame aan waardoor hij aandraafde. Ze reden verder en verder het bos in. Hij kende deze plek, ze reden naar een cross country parcour. Flame was snel en behendig en kon ook goed springen, daardoor werd cross country makkelijker om te doen. Toen hij de geur van het frisse water opsnoof brieste hij frisjes en ging wat sneller draven.

Flame ging wat sneller draven, maar dat was niet erg. Valerie zat recht, en hield haar handen mooi stil. Toen ze echt bij het parcours waren gekomen, liet ze hem overgaan tot een galopje. Flame maakte kleine stapjes, omdat Val hem nog in hield, hij kon niet met volle vaart over een sprong. Hij kon dan een peesblessure of nog erger, hij kon zijn been breken, en dan was het helemaal over. Toen de eerste sprong een boomstam in het zicht kwam, liet ze de teugels iets vieren, zodat hij iets harder ging. Toen net voor de sprong hield ze hem weer wat in. Zo ging dat bij elke sprong. Ook bij de afsprong. Ze had hem helemaal bezweet gereden, toen ze hem liet stappen. Valerie klopte hem op de hals, en liet de teugels hangen. Rustig stapte ze naar huis. Daar zadelde ze hem af, en haalde het zweetmes over zijn vacht. Daarna ging de zweetdeken weer om, en mocht hij even in het weilandje. Gelukkig was daar nu geen prut, dus dan zou hij kunnen rollen, zonder dat de deken werd verprutst. Na een half uurtje haalde Valerie hem weer op, en wisselde zijn zweetdeken in voor zijn gewone deken. Ze zette hem op stal, waar al hooi in lag, en zijn bakje gevuld met lekker veel bix. Dat was zijn beloning.

De handen van Valerie hield ze stil, wat wel fijn was. Toen ze bij het parcour aan waren gekomen galoppeerde Flame aan. Een beetje als automatisme. Door de druk in Flame's mond ging hij langzamer, hij hield zijn hoofd geheven en maakte kleine stapjes. Het was eigenlijk wel handig, want Flame kon niet netjes over een sprong springen als hij voluit ging. Als hij zijn been zou breken zou het over zijn, wist hij. Toen de eerste sprong dichterbij kwam liet Valerie de teugels iets veren waardoor Flame harder ging. Maar net voor de sprong hield ze hem weer in, gemakkelijk sprong Flame over de boomstam. Ze reden het parcour, wat best vermoeiend was. Flame was bezweet toen Valerie druk zette op de teugels. Flame ging terug naar de stap en strekte zijn hals toen Valerie de teugels liet hangen. Flame voelde een klopje op zijn hals en brieste terwijl hij met zijn hoofd schudde. Een klopje was een beloning, wist hij. Op rustig tempo stapte ze naar huis. Daar zadelde Valerie hem af en haalde een zweetmes langs zijn vacht. Vervolgens kreeg Flame een zweetdeken op zijn rug. Valerie zette Flame op het weilandje. Het had niet geregent dus er lag geen modder of vieze prut. Flame draafde met grote stappen het weiland in en zocht een lekker plekje om te rollen. Toen hij er een gevonden had zakte hij door zijn benen en rolde even. Daarna stond hij weer op en plukte wat plukjes gras. Na ongeveer een half uurtje stond Valerie alweer bij het hek. Flame vond het wat snel maar stapte alsnog naar haar toe. Flame's zweetdeken werd ingewisseld voor zijn gewone deken. Valerie leidde hem zijn stal in waar al wat hooi lag. Flame begon aan zijn maaltijd maar keek op toen hij het kletteren van bix in zijn voerbak hoorde. Hij keek zijn baasje dankbaar aan en at zijn bix op. Het was meer dan normaal merkte hij. Flame brieste even tussendoor en at toen het laatste beetje op. Na een paar plukjes hooi stopte hij even met eten en stak zijn hoofd naar buiten. Het werd al donkerder, alleen een oranje gloed van de ondergaande zon was nog aan de horizon te zien.

Flame had zin om even zijn benen te strekken. Een beetje verveeld staarde hij naar de lucht. Flame keek naar zijn staldeur en zag een klik zitten. Als hij die nou los kon maken. Met zijn lip maakte hij het slot open. Voorzichtig duwde hij met zijn neus de staldeur open en keek wat om zich heen. Waar zal hij naartoe gaan? Hij stapte op het huis af waar een paar interessante plantjes stonden. Er zaten rode dingen aan. Met Flame's lippen pakte hij een rood dingetje. Het smaakte lekker vond hij. Snel pakte hij er nog een paar en draaide toen weer om, zou Valerie nog wakker zijn? Er stonden 2 paarden schimmen in het weiland. Omdat het al donkerder was zag je alleen de zwarte vormen van de paarden. Flame's hoeven klikte op het grind. Hij brieste en liep naar de rand van het weiland waar het groene gras begon. Hij begon wat te grazen. Omdat het zomer was werd het pas laat donker. Flame keek op toen hij iemand het grind op hoorde komen.

Het was al laat, maar nog steeds was het niet donker. Rond elf uur was Valerie wel moe, en wou naar bed. Rustig liep ze naar boven en trok haar slaapshirt aan en poetste haar tanden. Ze riep Junior en Dacoda, die meteen naar boven kwamen. Ze sliepen altijd bij haar op de kamer. Ze ging in bed liggen en probeerde te slapen. Ze was half ingedoeseld toen ze gekraak op het grind buiten hoorde. Meteen zat ze rechtop. Ze zag ook meteen twee hondenkoppie's kijken. Junior blafte een keer. Haar opa en oma waren ook allang binnen dus er moest iemand anders op het erf zijn. Meteen stapte ze uit bed en draaide haar haar in een losse knot. Snel trok ze een jogging broek en een vest aan. En sokken natuurlijk. Ze snelde naar beneden. Junior volgde haar. Snel stapte ze in haar sneakers en liep via de achterdeur naar buiten. Gelukkig waren de lichten uit anders zou de indringer meteen weten dat ze er was. Ze ging stilletjes achter de bosjes zitten, en wachtten. Hij zag een paarden schim rond lopen, en dat was niet in het weiland. Daar stonden alleen maar Bacardi en Frog. Welke die andere nou was. Een vrouwen schim liep daarna toe. Valerie kon het niet langer uithouden. ''Toe maar Junior.'' Zei ze zacht tegen hem. Junior rende blaffend naar haar toe, de vrouw draaide om. En het was....Die vrouw die die middag was gekomen. Ze wou vast Flame komen stelen. En het rare was, dat paard die daar liep was ook nog eens Flame. Ze wou naar Flame toe rennen om hem te pakken, maar dat liet Val niet toe. Ze nam een sprintje naar de vrouw en gaf een ruk aan haar arm, meteen werd die vrouw omgedraaid. ''En wie hebben we hier?'' Ze Val een beetje pist. ''Moet ik nou nog duidelijker zijn? Flame blijft hier bij mij, voor al tijd!'' Ze liet de vrouw weer los, die niet zo goed wist wat ze moest doen. ''Ja maar.....maar hij is van ons.'' Zei ze boos. ''Ik kan ook de politie bellen,als je nu niet mn erf af gaat, en ook voor diefstal.'' Ze wist niet hoesnel ze weg moest komen. Rustig liep ze naar Flame, en ze aaide hem. ''Ga je weer mee boef? Of niet?'' Ze klom op zijn rug en liet hem lopen. Hij liep zelf naar het weiland. Daar spoorde ze hem aan, en ging hij zo hard als hij kon. Althans zo leek het. Na een half uurtje nam ze hem mee naar stal, en gooide een klein scheppie biks in zijn stal. Ze haalde het kleine slotje uit de poetskist en maakte die aan de deur vast. Zo kon niemand hem stelen en kon hij ook niet meer uit zijn stal zomaar.

Toen Flame beter keek zag ze dat het Valerie niet was, maar de vrouw die al eerder terug was gekomen voor hem. De vrouw stak een arm naar Flame uit en wilde hem pakken, maar op dat moment kwam Valerie tevoorschijn die de arm van de vrouw beetpakte die gelijk omgedraaid werd. Flame was van de dochter van de vrouw maar nu is hij van Valerie, en Flame zal daar ook blijven. Valerie klonk boos, en de vrouw wist eigenlijk niet zo goed wat ze moest doen. Haar dochter had een vreselijk goede band met Flame, maar dat is allemaal verloren gegaan doordat hij gevangen werd en voor een lange tijd in dat schuurtje heeft gestaan. Nu is de band met Valerie sterker dan de band die Flame met zijn oude baasje had. Er was al een vonk op het moment dat Valerie Flame de schuur uithaalde. Het klonk als een ruzie en op een gegeef moment liep de vrouw snel weg. Valerie liep naar Flame en aaide hem over zijn hals. Met een ondeugende blik in zijn ogen brieste hij. Valerie klom op zijn rug en toen Flame dat merkte stapte hij naar het weiland. Flame voelde een harde schop in zijn buik, meteen schoot hij weg. Hij ging zo snel als hij kon, en dat was erg hard. Na ongeveer een half uurtje rijden, niet alleen galopperen, stapte Flame met beenhulpen van Valerie naar zijn stal. Ze stapte af en op zichzelf liep Flame zijn stal al in. Hij draaide zich om en keek Valerie schattig aan. Zijn staldeur werd goed dichtgedaan zodat Flame niet zo makkelijk meer kon ontsnappen.

Valerie liep vermoeid weer naar binnen, en dook haar bedje weer in. Ze was aardig moe. Meteen viel ze weer in slaap. Ze droomde fijn over Flame.
volgende dag:
Valerie sliep een beetje uit, het was niet al te lang maar voor haar doen. Ook werd ze gewekt altijd, door de paarden die honger hadden en gingen hinniken. Maar daar konden de paarden ook niks aan doen, dat ging automatisch. Ze stapte uit bed en liep naar haar kast waar ze even beet op haar vuist. Wat moest ze nou weer aan doen? Dat was elke dag het grote raadsel. Ze pakte haar zwarte rij broek en pakte een groen topje. Snel trok ze het aan en deed haar haar in een staart. Even bekeek ze zich zelf in de spiegel maar liep daarna snel naar beneden. Junior zat al enthousiast te wachten en kwispelde bijna zijn staart er af. Valerie grinnikte even en aaide em over zijn koppie. Hij had waarchijnlijk ook honger. Ze liep naar de keuken waar ze zijn bakje vulde met brokjes. Meteen viel hij aan. Zelf smeerde ze een broodje en snal propte ze die naar binnen. Toen dat op was liep ze evn naar de kapstok waar ze een vest van af pakte en haar oude schoenen aan deed. Vrolijk fluitend liep ze naar buiten meteen door naar de stallen. Ze voerde Flair, en liep daarna door naar Jordy. Als laatst ging ze naar Flame en legde bij hem ook lekker hooi in zijn stal. Even aaide ze over zijn witte hoofd. Het was grappig. Zijn hoofd was wit maar zijn lichaam was bruin. Het zag er nogal grappig uit. "We gaan lekker rijden." Zei ze vrolijk waarna ze weer naar buiten liep. Ze zou naar een groot bos gaan wat uit kwam op een mega strand. Maar dat was wel drie kwartier rijden. Snel koppelde ze de trailer achter de auto en liep daarna door naar de zadel kamer. Ze pakte zijn zadel, hoofdstel, neon groene dekje en peesbeschermers. Ook voor haar zelf de cap en rijlaarzen. Snel legde ze dat in de auto en ging daarna Flame halen.

Flame hinnikte luid in de hoop dat Valerie nou eindelijk zijn eten kwam brengen. Gelukkig kwam een paar minuten daarna zijn baasje al aanlopen, Flame begroette haar vrolijk met een zacht hinnikje. Ze ging eerst langs de andere paarden en als laatste naar Flame. Dat was ook niet zo gek, want Flame's stal zat helemaal achterin. Valerie zei wat en liep toen naar de zadelkamer. Flame hoopte op een buitenrit, als hij de trailer in moest wist hij dat ze of naar het bos gingen, of naar een wedstrijd. Maar een wedstrijd zal het wel niet zijn, want Valerie was daar helemaal niet voor gekleed. Onrustig stond Flame bij zijn staldeur, wachtend tot Valerie hem mee naar buiten zal nemen. In de zin die Valerie kwam het woord 'rijden', dat woord kende Flame wel. Flame brieste, hij was erg fris deze ochtend. De oren van de hengst schoven naar voren toen hij zijn baas weer aan zag komen lopen.

~ flutty