x A little monkey {Iana}

Een aapje at met zijn kleine handjes een voor een nootjes op die hij had gestolen van een man. Een man die er nu vrolijk om stond te lachen, sommige mensen keken de man raar aan andere lachte met hem mee toen hij vertelde waarom hij lachte. Enkele kinderen bleven verwonderd naar hem kijken, konden volwassen mannen nog steeds zo'n lach bui krijgen om een aapje. Toen de man uitgelachen was en het aapje zijn nootjes op had liep hij met een glimlach verder. Zijn krullen bewogen vrolijk mee met elke stap die hij zetten, dat paste bij zijn humeur. Hij knikte naar een oud echtpaar, en leunde verderop weer tegen een hek. Onder hem liepen een paar beren hij stond op een soort van platform, toen een beer op zijn achterpoten ging staan en met hem zwaaide met een klauw zwaaide hij grinnikend terug. De beer liet zich weer zaken en liet een raar geluid horen terwijl hij naar zijn manderijnen en bananen toe waggelde die de verzorgers hadden neergegooid. De man die in een vrolijke stemming was al de hele dag heette James, zjin vrienden noemde hem Mika geen idee waarom. Hij keek even gefacineerd naar de beren en liep weer verder. Hij keek niet uit en botste tegen iemand op. Hij zette verondschuldigend een stap achteruit "Sorry ik had je niet gezien" excuseerde hij zichzelf. Hij keek tegen wie hij was gebotst het was een madame rond de 18 jaar.


{Iana}

Lacherig keek ze naar de beren die stuk voor stuk enorm groot waren en steeds hun scheve tanden lieten zien. Ach, die hadden natuurlijk ook niets beters te doen dan zo dwaas voor zich uit te staren. Soms had Iana er wel medelijden mee en zou ze niets liever dan die beren hieruit halen. Terwijl ze verder stapte merkte ze dat er een aantal kinderen van alles naar de beren aan het gooien waren. Met een boos gezicht stapte Iana op de kinderen af, duwde ze een eindje weg van het territorium waar de beren achter een muurtje stonden. "Zouden jullie het leuk vinden als ik allemaal afval naar jullie koppen gooi?" Met een berispend gezicht wees ze de kinderen op de feiten en zag ze de kinderen stuk voor met een verongelijkt gezicht kijken. "Het is goed voor deze keer, de volgende keer spreek ik jullie ouders aan." Alle kinderen schudden smekend hun hoofden en vlogen als de bliksem weg. Iana kon zich er wel in vinden. Ze wist goed genoeg hoe ze vroeger nog van alles had uitgestoken en ze niet wilde dat men dat tegen haar vader zou zeggen. Plots voelde ze een lichaam haar lichtjes achterover duwen. Lichtjes verontwaardigd richtte ze haar blauwe ogen op een jongen die haar al even geschrokken aankeek. "Howla." Dat woordje gebruikte ze wel meerdere keren als ze iemand omver had geduwd. Nee, correctie, hij had haar omver geduwd. Niet dat ze op de grond lag, gelukkig, maar het had niet veel gescheeld. "Het is niets. Ik ben Iana." Ze glimlachte lichtjes naar de jongen en wachtte op enige reactie van zijn kant.

"Howla" zei de madame, james grijnsde lichtjes het klonk grappig. "Het is niets. Ik ben Iana" Iana glimlachte lichtjes. James beantwoorde die met een scheve grijns, hij proefde de naam Iana op zijn tong. Klonk goed vond hij, Iana had net haar naam gezegt dus het was raar als hij het niet deed besefte hij. "Gelukkig madame, mijn naam is James" zei hij vrolijk met zijn lippen vrolijk omhoog gekruld. Hij was eigenlijk altijd vrolijk noujah niet alijd maar zjin scheve grijns stond meestal op zijn gezicht geplakt. Met diezelfde grijns op zijn gezicht keek hij haar aan, hij had nooit veel gesprekstof gehad. "Kan ik u trakteren op een drankje met iets lekkers madame? Als exuses omdat ik tegen u aan ben gebotst" Hij sprak een vrouw of een bijna volwassen vrouw aan met madame omdat hij tot zijn 8de in Frankrijk had gewoond was dat een gewoonte voor hem geworden. Hij wachtte kalm op het antwoord van Iana terwijl hij niet op kon houden met grijnzen.

{ sorry flutje

&
wil je grijns weten kijk in pf of op youtube xD }