New home, new owner.

Assassin stond met het halster in zijn mond, hij hielt hem zachtjes vast zodat er geen afdrukken in kwamen, afwachtend op de reactie van de jongen te wachten. Zou hij boos worden of zou hij het juist leuk vinden. De jongen kwam met een positieve energie op hem afgelopen en Assassin hoorde hem zelfs lachen. Assassin brieste even en het leek net alsof hij mee lachte. De man die een oogje in het zeil moest houden bromde ‘Zie je geen manieren, als ik jouw was zou ik hem een rotklap verkopen anders luistert hij nooit meer’. Gelukkig kon Assassin dat niet verstaan anders was hij boos geweest. Assassin voelde een vinger in zijn mond gaan, automatisch opende hij zijn mond en voor hij het wist had de jongen het halster al weer in zijn handen. Beduusd keek Assassin naar de jongen die het kapotte halster van zijn hoofd haalde. Assassin had nu alle mogelijkheid om de benen te nemen, maar iets weerhield hem ervan, misschien wel zijn geweten, of het idee dat hij de weg hier niet wist. Hij bleef dus geduldig staan wachten tot hij het nieuwe halster om kreeg, het nieuwe halster kleurde mooi bij zijn vacht en zijn manen. Trots snoof hij even, hij vond zich zelf nu het mooiste paard van de markt. Trots was Assassin altijd al geweest als je mensen vroeg om hem te omschrijven kreeg je te horen: ‘Trots, lief, speels, knetter, gek, vals, wild, energievol en geweldig’ het lag er net aan aan wie je het vroeg. De man die bij hem stond zou hem wel als knetter en vals omschrijven, maar zijn ex-baasje zou hem omschrijven als een lief speels beest. Assassin werd door de jongen weg geleid weg van de markt, hopelijk hoefde hij niet in een stal op wielen daar was hij als de dood voor. Hij moest een ruime stal hebben en het liefst de hemel kunnen zien. Er stond een trailer op de hoek van de straat, Assassin rilde even en snoof oplettend, toen de jongen gewoon voorbij de trailer liep ging hij hem gewoon achterna. Hij was niet snel bang en liet zich ook niet snel kennen, daarom verliep de reis naar de stallen ook zo goed. Af en toe dribbelde hij wat of snoof oplettend maar dat was gewoon omdat hij blij was dat hij weg was van die enge mensen en al die drukte. Bij een grasveldje aangekomen dook Assassin meteen met de kop naar de grond, het was al een tijdje geleden dat hij weer eens op het groene gras had gestaan. Al kauwend keek hij naar de jongen die wat uit zijn zak haalde en aanreikte. Eerst snuffelde hij er even aan en at algauw het suikerklontje op, het was zo heerlijk zoet dat hij even fleemde. Zijn nieuwen baasje vond het weer tijd om te gaan en samen liepen ze verder. Assassin spitste zijn oren hij hoorde wat kletteren, om de hoek zag hij een monster op 6 wielen aan komen denderen (vrachtwagen). Even schrok hij en steigerde laag, maar algauw vermande hij zich en dacht bij zich zelf, kom op je kan het wel aan net zoals vroeger. Vroeger in het wild speelde hij altijd met zijn vriendjes dat ze achterna werden gezeten door een of ander monster.

Er drong een geur van vreemde en andere paarden door de neus van Assassin binnen, hinnikend en met een gekromde nek liep hij met zijn nieuwe baasje mee. Hij zou eens laten zien hoe stoere hengst hij was. Het baasje liet hem los in een bak met zand en omheining, meteen galoppeerde Assassin weg hij had vandaag zijn benen nog niet kunnen strekken. Blij liet hij een mega bok zien en draafde toen veder, af en toe leek hij wel te zweven als hij zijn nek kromde en zijn spieren aanspande. Blij hinnikte hij nog eens naar zijn baasje die bij het hek stond. Waarna hij zich op de grond liet ploffen en heerlijk ging rollen. Zo had zijn baasje dadelijk weer wat te doen.

Toen Light samen met Assasin voorbij een trailer kwam snoof Assasin even, hij hield dus niet van trailers. Met het touw een beetje slap maar niet zodat Assasin erop zou staan liep Light door. Bij een grasveldje liet hij hem even grazen, en het suikerklontje nam Assasin daarna met plezier aan. Hij liet hem nog even grazen maar daarna ging hij weer door. Toen er een vrachtwagen aankwam steigerde Assasin even, ‘Rustig maar jongen, rustig.’ Zei Light terwijl hij Assasin iets meer ruimte gaaf door het touw een beetje losser te laten hangen. Toen Assasin weer gekalmeerd was ging hij verder en ze kwamen na een tijdje bij de stallen. Light zag hoe het paard zijn hals kromde en trots voor zich uitkeek. ‘Mischien kan ik je beter ver weg van de merries zetten.’ Grapte hij een beetje. Light was blij dat hij Assasin had gekocht, het was een prachtig, trots, speels en lief paard, en dat vond hij nu al terwijl hij hem een uur geleden pas had ontmoet. Even bleef hij kijken hoe Assasin trots door de bak heen draafde, ‘Je wilt me al meteen aan het werk zetten zeker.’ Zei Light toen de hengst eens goed door het zand rolde. Hij glimlachte nog eens en liep toen langzaamaan richting het kantoor van de eigenaar. Hij vertelde de eigenaar dat hij een grote box wou waar Assasin zich een beetje vrij kon voelen. De man had nog een perfecte stal daarvoor, Light liep met de man mee en keek even goed naar de stal. De stal was ruim want het waren vroeger twee stallen geweest, bovenin zat ook nog een soort van raam voor genoeg licht aangezien het soms nogal donker was. Omdat het dak hier hoger was dan in de andere stallen kon het glas niet kapotgaan als Assasin steigerde of zo. Light vond het wel een goede stal en ging met de man terug naar het kantoor. Na een tijdje kwam hij naar buiten met een sleutel in zijn handen. Meteen liep hij door naar Assasin die er tevreden uitzag, Light was er al op voorbereid als Assasin misschien niet wou komen en had een appel in zijn hand. ‘Kom eens hier jongen, we gaan je eens lekker schoon maken.’ Zei Light en hij liep op Assasin af.

Assassin was wel blij dat zijn nieuwe baasje hem begreep, hij werd lekker los gelaten en gekalmeerd toen hij schrok. Dat had hij nodig niet z’n panisch baasje dat zelf ook schrikt. Assassin brieste even bij de woorden van zijn baasje. Assassin was trots binnen gekomen op de stallen hij rook andere paarden en vooral merrie’s. Zijn baasje zei wat, natuurlijk kon hij het niet verstaan, maar de toon was positief alsof hij een grapje maakte. Assassin duwde zijn neus even tegen de jongen aan. Daarna liep hij weer trots door, hij deed een rare pas dat wel op de spaanse pas leek. Dit had hij geleerd van een van de paarden waar hij wel eens in de wei stond. Trots hinnikte Assassin eens diep toen hij een merrie zag staan, maar veder liep hij gewoon door. Assassin werd in een bak met zand gezet en sloofde zich even uit. Hij had al een hele dag zijn benen niet meer kunnen te strekken, trost draafde hij rond in de paddock en bokte en steigerde af en toe. Daarna liet hij zich heerlijk in het zand zakken en ging heerlijk rollen. Er kwamen een paar zand vlekken op zijn vacht, hij rolde soepel om en bleef even lekker liggen. Het herfst zonnetje scheen lekker op zijn gespierde kont. Het was vrij warm voor een herfst dag. Zijn baasje kwam aangelopen en snel krabbelde hij weer overeind, hij zal zijn baasje eens lekker pesten. De jongen kwam de paddock ingelopen en Assassin draafde vrolijk weg en bleef in de andere hoek brutaal kijken naar de jongen. Hij snoof even en rook de heerlijke appel . Deze verleiding kon hij dus niet weerstaan dus hij draafde op de jongen af en maakte een slidingstop voor de jongen en snuffelde gretig met zijn kriebelende neus aan de hand van de jongen. Voordat hij het door had werd hij al gepakt. Zo mak als een lammetje liep hij met de jongen mee, af en toe bleef hij stilstaan bij een paddock waar een paard was en maakte kennis met zijn nieuwen buren. Assassin was een sociale hengst maar als hij iemand zag die hij niet mocht, dan moest die genen veel doen om hem wel te mogen. Bij een andere hengst bleef hij net wat langer staan als de hengst leuk vond en kreeg een snauw, dit pikte hij niet en sloeg met zijn voor benen naar de hengst toe. Boos brieste hij even.

- flutje -

Ik ben weg, hier mag een slotje op of gewoon gedeletet