Maybe i found here a new owner?

De cremello hengst dribbelde van de git zwarte trailer af. Met een ruwe stang strak tegen zijn mondhoeken aan getrokken werd hij naar de paardenmarkt gebracht. Luid snoof de hengst alle andere geuren op, en liet een schelle hinnik horen. Zijn norse blik liet hij over een paar Shetlandpony's glijden, die langs de kanten stonden. De boer hield hem goed vast en leidde hem naar een paddock. Bah, als dit een paddock moest wezen was hij een ezel. De cremello hief zijn benen omhoog om alle paardenmest te proberen ontlopen. Toen de man de hengstenketting van zijn lederen halster hield, steigerde het paard meteen. Hij briestte en keek om zich heen. Drie jaar had hij bij zijn leeftijdgenoten in de opfok mogen staan en af en toe werd er een borstel over zijn lichaam gehaald. Nee, zulke ruimte's was de drie jarige echt niet gewend. Zijn lichaam pompte, en het zweet druppelde zo langs zijn robuuste hoofd af. Weg wilde hij hier, want hij had het hier niet op. Het liefst gallopeerde hij met zijn jongere broertje door de opfokweide, en was hij helemaal niet hier!


[Te koop, voor iedereen!]

Isaura zuchtte eens. Ging de verkoop van New York niet door? Ze wist het niet. Ach, dan zocht ze toch naar een ander paard voor ongeveer dezelfde prijs. Ze wandelde weer over de paardenmarkt heen. Veel paarden stonden er, dat was zeker. Toch was er geen een paard dat haar aansprak. Isaura zocht een jong talentvol paard met karakter. Eentje die een durfde tegen te werken maar niet vals was. Het liefste van alles wou ze een driejarig paard hebben. Dan kon ze hem nog een leuke weidegang bieden en langzaam opleren. Dan kon ze misschien mido ofzo vragen om te helpen. Ze zag een cremello hengst helemaal bezweet in een paddock staan. Ze bekeek het dier een tijdje vanop een afstand. Sommige mensen bekeken haar en fluisterden tegen elkaar. 'Is ze nu terug samen met Taylor Lautner?' Vroeg de ene. Isaura keek heel even hun richting uit maar deed alsof ze het niet had gehoord. Het deed haar al genoeg pijn dat het nog niet zo was. Hoe graag ze het ook wou. 'Ik denk het wel, Taylor is toch terug... Al heb ik ze nog maar een keer samen gezien.' Zei de andere als antwoord. Isaura rolde met haar ogen en sapte vooruit. Ze keek het paard eens aan en glimlachte. Het dier had zeker karakter. "Hoe heet hij? Kun je wat meer over hem vertellen?" Vroeg ze aan de eigenaar van het paard. Isaura wou eerst zeker weten dat het een goed paard was. Ze nam een pepermuntje en hielt het hem voor. Ze hoopte dat hij het zou aannemen. Dan kon ze meteen zien hoe nieuwschierig hij was, dus ook of hij makkelijk zou leren.

Het viel de hengst op dat er al binnen enkele tellen een hoop aantal mensen voor zijn paddock stonden. Hij stampte even met zijn hoef naar achter, maar zorgde toch dat hij alert bleef. Een meisje in de verte viel hem op, en even leek hij er heen te willen stappen maar toen er een man een Tinker naar een paddock leidde hield hij zijn oren strak in zijn nek en trok zijn voorbenen omhoog. Het meisje begon over hem te vragen leek het aan zijn eigenaar te zien, 'Hoe heet hij? Kun je wat meer over hem vertellen?' Zijn eigenaar gaf het meisje een hand,Deze drie jarige Cremello hengst hebben we vandaag uit de opfokweide gehaald. Het is een zeer temperament vol beest. Selendo is zijn naam.' Toen de hengst zijn naam hoorde keek hij even om, toen hij opeens zag dat het meisje een pepermuntje aan hem wilde geven fleemde de jongen hengst even. Rustig, maar toch heel oplettend nam hij het snoepje tussen zijn lippen en at het op. Hij briestte even, en zetten weer een stapje achter uit.

Isaura lette op het paard. Hij fleemde even waarna hij voorzichtig en oplettend het snoepje nam. Er zou tijd in hem gestoken moeten worden, dat zag Isaura nu al. Ach, daar had ze wel zin in. "Klinkt als een uitdaging. Hoeveel wil je er voor hebben?" Isaura had expres een groot bedrag van 12.000 aan de kant gehouden. Ze wou er zeker van zijn dat ze genoeg zou hebben voor een paard dat haar aansprak. Ze had de paardenmarkt al eens afgewandeld en had hem nu pas opgemerkt. Hij stond er ook nog niet heel lang dacht ze. Anders had ze hem heel zeker zien staan. Paarden zoals deze zag je niet vaak. Een apparte kleur voor een appart paard. Ze bekeek het paard nog eens goed en grijnsde. Ze was er zeker van dat ze dit paard wou hebben. Wat ze nog zou over hebben van het bedrag zou ze investeren in spullen voor hem. Ze zou testen in wat hij het beste was, dressuur of springen, daar zou ze nog genoeg tijd voor hebben. Ze zou hem eerst bij de shetlander van een vriendin zetten. Ze had figo een vriendje en was Selendo ook niet eenzaam. Als hij op een opfokweide had gestaan zou hij zich nu waarschijnlijk wel eenzaam voelen. Ze zou hem ook bij mido kunnen stallen, ze zou wel kijken wat ze ging doen. Voorlopig kon ze hem toch gewoon op haar werk zetten. Ze werkte toch als professioneel ruiter op een springstal. Daar kon hij ook met de jongere paarden op weide.

'Klinkt als een uitdaging. Hoeveel wil je er voor hebben?' Selendo hoorde dat het meisje nog steeds in gesprek met zijn eigenaar was, misschien moest hij wel ergens anders heen? Hmm, hopelijk mocht hij snel naar zijn broertje toe. Zijn eigenaar greens even,'Voor zo'n jonge dame als jou 10.000. Ik weet alleen niet of je dat kan betalen, de meeste meiden rond jouw leeftijd lopen hier niet met zo'n bedrag rond.' Selendo snapte mensentaal toch niet, dus hij keek maar in het rond. Hij liet zijn witte staart tegen zijn flanken glijden, en liep even door de paddock. Een paar hooi sprietjes die op de grond lagen had de hengst opgemerkt, en zachtjes begon hij er aan te knabbelen. Het smaakte hem niet, maar hij moest toch maar wat vinden om te doen. Hij voelde het zand tussen zijn tanden knarsen maar toch at hij door. Even rolde hij met zijn ogen door zijn oogkassen en hief zijn hoofd weer op. Rustig stapte de jonge hengst richting zijn eigenaar en het meisje waar van hij een pepermuntje had gekregen, zou ze er nog meer hebben? Die smaakte iniedergeval veel beter dan het oude hooi wat vol zand lag.

Isaura merkte de reactie van de man op en rolde met haar ogen. Ze schrok niet van het bedrag. "10.000, is goed. Maar al het tuig en spullen erbij." Zei ze tegen de man. Ze wist wat voor persoon het wel haast moest zijn. Een man met genoeg paarden die er veel geld uithaalde. Het paard kwam weer naar hen toe en Isaura grijnsde. "Hee Selendo. Ga je mee met mij?" Vroeg ze zachtjes aan hem. Ze hielt hem nog een pepermuntje voor en glimlachte. Ze zag dat het paard het opknabbelde en streelde hem heel even zachtjes over zijn snuit. Zijn eigenaar maakte hem reisklaar. Isaura ging snel even naar de auto en reed zo dicht mogelijk bij Selendo met haar trailer. Ze had een prachtige trailer voor twee paarden. Ze had er een net met vers hooi in hangen zodat hij zich niet al te veel zou gaan vervelen tijdens de rit. Ze deed de trailer al open en bekeek hem. Rustig wandelde ze naar hem toe en nam ze hem over. Als hij moeilijk zou doen zou hij haar harde hand leren kennen. Isaura was heel zachtaardig maar liet niet een paard de baas over haar spelen. Zij was de alfa en het paard zou haar gehoorzamen. Ze zou dit op een zachte manier aanbrengen, ze zou nooit geweld gebruiken tegenover een paard. De man had haar de papieren en zijn stamboom al meegegeven toen ze de auto ging halen. Ze kon echt zoveel kanten met hem uit als ze wou. Een jong paard was echt het beste wat je Isaura kon geven. Selendo was daar het perfecte voorbeeld van.

Na een hoop gedoe dat de Cremello in de gaten had, zag de hengst dat het meisje weer naar he toe kwam, 'Hee Selendo. Ga je mee met mij?' Na nog een pepermuntje van het meisje aan te nemen, kwam zijn eigenaar weer op hem af. Hij pakte hem bij zijn lederenhalster vast, en maakte de hengstenketting aan de stang in zijn mond vast. Dribbelend stond het paard langs zijn eigenaar te zweten. Mocht hij weer naar zijn broertje toe? Maar waarom voerde die meid hem dan pepermuntjes? Hij snapte er niets van maar draafde langs de man mee richting een andere trailer. Hij mocht dus terug weer naar huis? Yes! Hij hinnikte vrolijk, en besloot straks gelijk zijn broertje dit verhaal te vertellen. De hengst liet zich vast aan stang maken en de trailer deur werd gesloten. De hengst gooide zijn hoofd hoog in de lucht en schudde zijn manenbos in het rond. Hmm, hoe zal dit ritje verlopen?

Het paard wandelde rustig de trailer in. Isaura knoopte hem vast en gaf hem nog een klopje op zijn hals. Ze hielp met de rest van zijn spullen in te laden in de auto en bedankte de man. Met een tevreden gevoel kroop ze achter het stuur. Rustig startte ze de auto en reed weg. Isaura reed rustig, het was niet haar eigen auto of trailer. Haar auto kon geeneens een trailer trekken, sportmodelletjes waren enkel goed voor snelheid. Haar audi R8 was een pracht van een ding maar qua paardendingen was het een onstabiel ding. Ze had ook nog steeds haar motor. Isaura had een voorliefde voor snelle dingen, gedeeltelijk geërfd van Taylor toen ze nog jong waren. Na een rit van een uurtje kwam ze aan bij de manege waar ze werkte. De eigenaar kwam naar buiten en groette haar. 'Ah, je hebt een nieuwe kampioen gekocht?' Merkte hij op. Isaura lachtte om zijn opmerking. "Het is mijn paard Jean, ik ga er rustig aan mee doen." Sprak ze rustig. Da man zuchtte eens en verdween. Het was niet omdat hij enkel toppaarden wou die zich als robots gedraagden dat zijzelf zo'n paard zou gaan kopen. Ze opende het zijdeurtje en stapte naar binnen. Twee stalhulpen waren al naar de trailer gekomen om de klep naar beneden te doen. Isaura maakte hem los en gaf hem een schouderklopje. "Doe maar open." Meldde ze de twee stalhulpen. Van zodra de klep open was leidde ze hem naar buiten. Ze had hem rustig vast en wandelde met hem door het stallencomplex heen. Overal stonde paarden rustig in hun stal. Een staldeur was open en Isaura leidde hem naar binnen. "Morgen mag je de weide op jochie. Vandaag moet je maar even kennismaken met je buren." Grijnsde ze waarna ze hem even over zijn hals streelde.

Luidruchtig snoof de hengst toen de trailerklep open werd gedaan, hier is zijn broertje niet? Hij wilde terug. Nors stampte de jonge hengst met zijn hoef tegen de stoeptegels. Schel hinnikend liet de hengst zich leiden, naar een stallencomplex. Eenmaal ze een legen wisten te vinden, werd de Cremello in de stal gezet. Met zijn oren plat tegen zijn schedel aangedrukt verkende hij de stal. Toen het meisje hem een streel over zijn hals gaf, en hem wat vertelde briestte hij even. Was het dan toch zo dat hij van dat meisje zou worden? Eigenlijk kon hij heel lief zijn, maar aangezien hij echt een energiebom was drong de drukte van hem het meeste door. In een stal had hij s'nachts alleen gestaan, maar dan met andere paarden zo dat hij weer naar buiten kon lopen als hij dat zelf wilde. Ach, het hooi aan het net beviel hem wel en daar begon Selendo dan aan te knabbelen. Hij zuchtte even, en liet zijn grote ogen over het meisje heen glijden.

Isaura maakte zijn bandages los en deed het halster uit. Ze had hier ergens een leuk setje liggen wat waarschijnlijk veel makkelijker zat als dit halster. Ze deed de staldeur goed dicht en ging naar haar kastje. Ze deed zijn spullen in een bak dat erin stond en bekeek de spullen eens. Ze was blij dat Marengo zijn spullen hier niet in zaten. Veel zat er ook niet in. Een bak met poetsspullen, extra chaps, cap, handschoenen, longeerlijn. In de andere bak zaten allemaal halsters en frontriemen enzo. Isaura hield van die dingen. Ze zou Selendo achter een tijdje het bruine lederen hoofdstel eens passen en dan kon ze er de perfecte frontriem bij zoeken. Ze nam een rood halster uit de bak. Ze had een blauw en een rood paardendeken ook nog in haar kastje hangen. Beiden waren eigenlijk van Marengo. Gelukkig waren beide paarden ongeveer even groot en moest het hem makkelijk passen. Het rode was Marengo toch iets te groot. Ze ging naar de stal en deed hem het rode halster aan. Het stak mooi af op zijn cremello kleurige huid. Ze klikte het halstertouw vast en klakte eens met haar tong. Ze zette hem buiten zijn stal vast. Aan elke kant van het halster zo aan twee staldeuren. Het vaste gedeelte van de staldeuren hadden speciale haken waardoor je zo je paard kon vastzetten. Tuurlijk had je ook een stuk of 5 poetsplekken maar Isaura wou hem nu rustig laten wennen. Ze ging snel de bak met poetsspullen halen. Ze nam een zachte borstel en ging over zijn vacht heen. Hier en daar dwarrelden wat stofdeeltjes van zijn vacht af. Daarna nam ze een manenkam en ontklitte ze zijn manen. Ze haalde het vuil uit zijn staart en ontwarde hem een beetje. Daarna legde ze hem het rode deken op en gespte die vast. Dat zag er netjes uit. Als ze hem morgen zou losgooien in de buitenbak zouden ze vast allemaal opkijken. Er waren veel jonge mensen hier die verzorgpaarden hier hadden en waarschijnlijk hadden ze nog nooit een cremello gezien die zo mooi was als Selendo. Isaura was al helemaal verliefd op haar paard. Ze maakte hem los en bracht hem terug naar de stal. Ze deed de staldeur dicht en ging in het stro zitten en keek naar hem. Ze was benieuwd hoe hij op haar zou reageren. Ze wou echt een goede band met haar nieuwe paard krijgen, eentje dat ze nog nooit gevoeld had.