I need a new owner.

Een zwarte glinsterende trailer met daar voor een zware pickup kwam de markt oprijden. Het was al tamelijk druk op de markt. Hier was het altijd wel druk, mensen die paarden willen kopen of willen verkopen. In paarden was er altijd wel handel en geld te verdienen. De pickup met trailer erachter had een plekje gevonden en stopte langzaam. Meteen kwam er een meisje van een jaar of 10 uit de auto gesprongen, het meisje had tranen in zijn ogen. Vandaag moest ze afscheid nemen van haar kanjer , okal had ze hem nog pas een paar maanden. Mama en papa vonden hem te gevaarlijk omdat hij altijd snel wilde zijn, maar van het zadel af was hij zo lief. Maar mama en papa wilde een paard waar ik op kon rijden. Na enkele minuten kwamen er een man en vrouw uit de pickup gelopen. De man had een wit shirt aan en een kalere kop. Deze had een halstertouw vast met een hengsten ketting. Want hij kende het paard wel, hij kon af en toe wel eens een heftige macho zijn okal bedoeld hij het goed. De man liep regelrecht naar de achterklep en opende. Meteen waren een paar gespierde billen en een staart te zien. Le chameur keek om en gaf een vriendelijke hinnik, hij begroete zijn eigenaren. Meteen snoof hij de lucht van mensen en andere paarden op, oplettent wachtte hij af tot de achterbalk weg was gehaald en hij los gemaakt werd. Voorzichtig en af tastend liep hij de loop plank af. Het eerste wat je zag, was zijn transport set en misschien zijn grote bles. Le chameur draaide zich om na dat hij de loopplank af was gelopen, oplettend opende hij zijn ogen en blaasdde hij geschrokt. Het was vrij druk maar Chameur hield zich wel rustig, op de renbaan was het vaak nog drukker.
Met sierlijke krachtige passen liep hij mee met de man, terwijl hij zijn ogen uit keek en af en toe eens naar een merrie hinnikte. Af en toe maakte hij een soort spaanse pas en kauwde hij actief op de hengsten ketting die door zijn mond liep. Ja, dat had hij wel nodig want hij had toch wel een karakter. Verontwaardig keek hij zijn baas aan toen hij vast werd gebonden maar algauw stak hij zijn kop in de emmer met water. Het was namelijk een eind geweest van zijn huis af. Oplettent keek hij naar de mensen en paarden die langs kwamen. Het meisje was huilend naar hem toe gelopen, rustig deed Le chameur zijn hoofd naar beneden en liet haar zijn hoofd aaien. Hij brieste in haar oor, het leek net alsof hij zei : het komt wel goed. Na alles gezien te hebben sukkelde hij wat in en keek af en toe geschrokken op als er wat gebeurde, voor de rest liet hij zich door iedereen bekijken en aaien. Op het begin was hij dan wel een beetje afstandelijk, maar als baasje zei dat het goed was dan was het ook goed. Het kleine meisje werd gedwongen om een paardje voor haar te vinden, ze kwam terug met een welshje. Le chameur keek op met een blik en het leek wel alsof hij verdrietig was, werd hij nu vervangen door z’n klein mormel. Hij was toch veel geweldiger , uit hem zou je niet groeien. Maar hij wist wel, hij kende dit ergens van, dat hij hier een ander baasje zou moeten krijgen. Verveeld kauwde hij op wat hooi, zijn oren leken wel een spel, ze schoten steeds van het ene geluidje naar de ander.

Het was een mooie dag om op de markt rond te slenteren. En dat was precies het plan van Nicky. Ze stapte uit haar auto en liep richting het centrum waar de markt was. Het was er gezellig en nog niet echt heel erg druk. Ze kocht bij een kraampje met boeren spullen een paardrijbroek en een baby blauw halster. Ze had geen paard, maar was wel van plan om er snel een te vinden. Eéntje waar van je dacht: Wouw dat is mijn droompaard! Nicky liep verder de markt op. Verder op was het heel druk. Je zou de hoofden nooit kunnnen tellen. Ze stopte bij een groenten kraampje.''Eeeh mevrouw, wat is daar aan de hand.'' Vroeg ze aan een klein dik vrouwtje terwijl ze naar de drukte wees. Dat is de paarden mark. Snauwde het vrouwtje chagerijnig. Om de vrouw niet nog chagerijniger te maken, kocht Nicky maar een plastic tas met appels. Het was een mooie kans om nu hier een paard te kopen. Aangekomen bij de paarden markt, liep ze eerst langs de shetlanders. Nicky vond het altijd leuke beesies, alleen waren ze een beetje te klein voor haar. Daar moest ze zelf altijd om lachen. De meeste mensen vertrokken en namen hun nieuwe aan winst mee naar huis, of telde hun geld en dronken een borrel. Er waren nog wel wat paarden over maar dat waren meer kleinere paardjes. Nicky liep verder. Haar ogen gleden over het mooieste paard wat ze ooit had gezien. Gelijk stopte ze. ''Heeey, knapperd.'' Zei ze zacht zodat alleen hij het kon horen. Mooi beest hé? Begon een vriendelijke mannen stem. Nicky knikte. Ja hij is gewoon te sterk voor onze dochter van 10. Ging hij verder. ''Oké, Het is echt een prachtbeest.'' Zei Nicky met volle bewondering.

Een beetje versuft keek Le Chameur voor zich uit, hij stond hier al een paar uur en had alles wel z'n beetje gezien. De meesten paarden die om hem heen stonden waren al weg, of verkocht of weer mee naar huis genomen. Hij was hier blijven staan want wie wilde nou een renpaard? Er waren wel veel gegaardigde die hem mooi vonden maar toen ze erachter kwamen dat hij een jong renpaard was haakte ze meteen af. Volgens hun konden ze niet springen of waren ze gek in hun hoofd en konden ze alleen maar rennen. Nou hij wist veel beter springen kon ie wel, en rennen was nou eenmaal leuk. Langzaam keek hij op toen er weer een mens voor zijn neus stond, ze praatte zacht zodat hij zijn oren wel moest spitsen, nieuwsgierig keek hij haar aan, was dit nou eindelijk wel een echt geïnteresseerde. Een van zijn oren ging naar op het geluid af van de stem van zijn ex eigenaar, en de andere bleef gericht op het blonde meisje. In zijn ogen stond een verwachtingsvolle twinkel, hij had gauw een nieuwe eigenaar nodig die hem wel bereed, want anders zou hij ontploffen van de energie die in hem borrelde. Nog steeds hield hij beide mensen in de gaten met zijn oren terwijl hij zijn hoofd naar beneden deed om wat hooi te eten. Afwachtend op wat er nu ging gebeuren zou het meisje weglopen of zou ze hem kopen?

Nicky keek hem aan. Hij had veel spieren en had waarschijnlijk ook heel veel pit. Haar aandacht ging weer even naar de man.''Ik wil graag wat informatie over hem.'' Zei ze geïntereseert. Ja natuurlijk, Zijn naam is Le charmeur en hij is een drie jaar oud ren paard. Hij kan heel hard, en daarom is hij niet geschikt voor onze dochter! Hij is, als hij niet aan het rijden is heel erg lief, het is echt een knuffel beer. Hier is zijn paspoort kijk er gerust maar even in hoor. Nicky luisterde aandachtig naar het verhaal en bekeek Le charmeur nog eens goed en stak haar hand uit naar hem. De man gaf het paspoort. '' En hoeveel vraag je voor hem?'' Vroeg Nicky uiteindelijk. 2000, Ik verkoop hem anders toch niet meer. Zei de man snel. Nicky schudde de hand van de man, en ging naar de pinautomaat. Na dat ze het geld aan hem had gegeven:'' Kunt u hem nog wel naar de stallen brengen, want ik heb geen trailer bij me.'' Zei Nicky lachend.

Le chameur bleef het blonde meisje verwachtingsvol aankijken, dit was zijn laatste kans. Nog steeds hield hij ze beiden met zijn oren in de gaten. Zijn baasje vertelde het meisje wat info over hemover zijn verleden. Hij was dan wel lief maar te snel en te sterk, maar een hartje van goud met speelse trekken. Het meisje liep weg en chameur liet een hinnik horen van “heey laat me niet alleen” waarop andere paarden weer reageren “Ze zoekt een mooier paard” Maar Le Chameur wist wel beter dit meisje was geintreseerd in hem , en hij was een van de mooiste bruinzwarte hengsten die hier stond. Gelukkig kwam ze snel terug met groen papier in haar handen, dat kende hij wel geld noemde mensen dat. Dat kregen de eigenaren ookaltijd als hij had gewonnen. Le Chameur brieste even en hinnikte “Zie je wel dat ze voor de knapste hengst gaat” zei hij semi arrogant. De andere paarden murmelde daar wat boosachtig op.
Wat chameur niet snapte is dat hij terug zijn trailer in moest, zonder protesteren deed hij dat want wist dat hij anders problemen kreeg, maar hij hinnikte wel verontwaardig. Opgelucht zuchtte hij toen hij merkte dat hij niet de weg naar huis ging, maar een onbekende weg. Na nog niet eens een uurtje rook hij vreemde paarden, merrie’s en hengsten. Maar hij hoorde geen renbaan geluiden, even liet hij een teleurgesteld hinnikje horen toen ze stilstonden. Het liefst ging hij namelijk naar de renbaan heerlijk race en doen alsof je kan vliegen.

Nicky stapte uit de auto die achter de auto met de trailen aan reed. Ze deed de klep van de trailer open en haalde de stang achter de kont van Le carmeur weg, ze maakte de hengsten ketting los, en liep langzaam met hem de klep af. Ze wuifde nog even naar de man, die tenslotte weg reed. Nicky nam hem mee naar zijn nieuwe stal. Ze haalde zijn halster af, en liep naar de kluisjes, daar deed ze zijn zadel en zijn spullen in een kluisje en keek op haar horloge. Twee uur. De paarden zijn wel snel weg, dacht Nikki. Ze liep terug naar Charmeur.''Als je hier gewend bent, kunnen we straks nog even naar het crospad in het bos, gaan rijden. Ik weet dat je dat leuk vind, en ik vind dat ook leuk.'' Zei ze vrolijk tegen haar stoere bink.''En als allen goed gaat, kunnen we later ook wedstrijd rennen doen.'' Ze keek even naar Charmeur en ging toen zijn stal in. Nicky aaide hem intiem over zijn hoofd, en gaf er daarna een kus op.''Ik ga even naar de w.c. en daarna kunnen we mischien al gaan crossen.'' Zei ze grappend en verdween voor even uit de gang.

Okal was hij teleur gesteld dat er geen renbaan was, hinnikte hij toch vrolijk naar de paarden die buiten stonden. Even bleef hij bij een hengstige merrie staan, maar toen hij een rukje aan zijn hengstenketting kreeg liep hij weer moedwillig door. Even keek hij achterom toen zijn oude eigenaartje weg reed, Le Chameur hinnikte om afscheid te nemen hij was erg op het meisje gesteld geraakt. Onderzoekend keek hij zijn stal rond en snoof aan elke 4 kanten meter. Bij het horen van de liefkozende stem van zijn nieuwe mens keek hij op en liep hij naar haar toe. Zijn ogen straalde pure nieuwsgierigheid uit. Natuurlijk kon hij het niet verstaan maar het klonk lief. Bij de kus brieste Chameur even dat deed zijn kleine ex mens ook altijd, die vond het leuk als hij zijn snuit dan in haar gezicht duwde, dat deed hij nu dus ook. Ze zei nog wat en hinnikte op een rare manier inplaats van “Whiiih”-xD- deed ze haha. Ze liep weg en even keek hij haar na, waarna hij weer verder ging zijn stal te inspekteren. Daar hoorde natuurlijk ook bij te kijken of zijn stro waar hij op stond lekker knabbelbaar was.

Nicky kwam terug van de w.c. en vond wel dat ze even een ritje kon maken op Le charmeur. Ze liep naar haar kluisje, terwijl ze ondertussen in de w.c. haar nieuwe rijbroek had aan gedaan.'' Wat een mazzel, dat ik die heb gekocht.'' Mompelde ze een beetje in zich zelf. Ze deed haar kluisje open en haalde haar zadel en hoofdstel uit. Ze liep nu weer naar Charmeur. Ze zette hem op de poetsplaats en gaf hem een flinke poetsbeur.'' Een flinke poetsbeurt, voor een flinke vent.'' Zei ze lachend en gaf Charmeur een klopje op zijn hals. Ze legde het dekje, het bondje en vervolgens het zadel op zijn rug. Het hoofdstel in doen ging ook gemakkelijk. Nicky haalde haar cap, en een klein krukje om op Charmeurs rug te komen. Ze nam hem mee het erf op en steeg daar op. Ze stuurde hem het pad af,richting het bos. Daar aangkomen spoorde ze Le charmeur aan in draf tot ze bij het crospad aan kwamen. Daar spoorde ze hem aan in galop. Nicky ging in de verlichte zit, en bleef Charmeur zachte schopjes geven met haar kuiten, ze gingen steeds harder en harder. Dit was echt een super paard.

(wist je dat een renpaard geen beenhulpen kent )

Chameur deed zijn oortjes naar voren toen hij zijn mens weer zag. Dribbelend liep hij met Nicky mee naar de poetsplaats. Met het borstelen genoot hij echt, zijnbruine vacht glom helemaal. Toen zijn zadel op werd gelegd liet hij enthousiast zijn spieren rollen. Ongeduldig schudde hij zijn hoofd toen Nicky probeerde op te stappen met een krukje. Tijdens het stappen dribbelde hij vaak ongeduldig en briesde vrolijk. Hij had veel te veel energie want had een paar dagen niet gereden. Op een groot pad draafde hij aan met zijn oren naar voren en een stevige midden draf. Even later had hij het gevoel dat hij in galop moest. Meteen sprong hij met krachtige passen en pakte het bit vast tussen zijn tanden. Toch ging hij niet volluit hij zou wachten tot hij wat verder was, verveeld gooide hij zijn oren in de nek. Hij snapte niet waarvoor die vervelende schopjes waren. Toen ze niet op hielden bokte hij even zodat ze op hield, meteen toen ze gestopt was met schopjes geven. Met een grote ademstoot verlengde hij zijn passen, spande zijn spieren aan en schoot naar voren. Een heerlijk geluid was dat voor een Jockey het ritmisch gedonder van de hoeven op het pad en het snuiven voor adem erbij. Le Chameur pakte nog steviger het bit vast en zette er nog een tandje bij hij stoof over de weg zonder dat hij in te houden was.

Nicky wist eigenlijk niet zo veel van renpaarden af, dus ook niet dat hij geen beenhuplen kende. Le Charmeur gaf een bok, maar Nicky bleef zitten. Hij liet merken dat hij been dus niet kende en niet leuk vond. Ze hield op met been geven, en toen ging hij juist nog harder. Hij stoof voor uit. Eigelijk ging hij er vandoor want hij was niet meer in te houden. Dat voelde Nicky wel. Als je hem juist inhoud gaan ze er meer vandoor. Dat had ze vroeger altijd geleerd, dus liet ze haar nieuwe vent gewoon zijn gang gaan, tot hij weer na een tijd wat rustiger ging en Nicky hem weer kon inhouden. Ze liet hem overgaan in draf, maar liet hem flikt door draven. Na een tijdje kwamen ze aan in het hart van het bos. Daar was een open plek met hoog gras. Voor Le Charmeur was het gras niet zo hoog, want hij was echt een groot paard. Voor dat ze er kwamen, liet Nicky hem over gaan in stap en gaf hem lange teugel. Ook beloonde ze hem met een klopje op zijn hals, en liet hem het hoge gras in gaan. De zon ging al onder en het scheen mooi over het veld heen. Het was een heel lang veld. En na een tijdje liet Nicky Le Charmeur over gaan in een hele rustige galop door het gras, voor zover hij rustig kon gallopeeren dan(XD)

-srry voor überlate reactie!-