There aren't enough days in the weekend (Cleo)

Het was zaterdagavond en ondanks het feit dat Nick gisterenavond al was uit geweest -tot in de late uurtjes, het was zo'n 7uur smorgens voor hij in zijn bed had gelegen- had hij besloten om ook nu uit te gaan. Weliswaar naar een iets minder drukke plek, gewoon naar een leuk cafeetje in plaats van naar een drukke discotheek. Maar gewoon op cafe gaan met vrienden was ook leuk en dus had hij met 3 vrienden afgesproken bij een leuk cafeetje in de stad.
Na een hele dag niksen en een verkwikkende, warme douche zag Nick er weer helemaal uitgeslapen uit tegen de avond. Hij haalde een kam door zen haar heen en trok schone kleren aan; een donkere jeans en een blauw hemd. De bovenste knoopjes van het hemd liet hij open, like always. Hij vond het maar een lastig gevoel wanneer het bovenste knoopje mee vast was. Rustig poetste hij zen tanden en deed hij wat aftershave op.
Wanneer hij klaar was liep hij de badkamer uit naar beneden toe, trok zen zwarte schoenen en leren vest aan en ging de deur uit. Met zen handen in zen zakken wandelde hij rustig naar het cafe toe, dat redelijk dicht bij zen huis lag -maar een minuutje of 5 wandelen- . Toen hij het cafeetje binnen liep, zag hij zen vrienden al zitten aan een tafel in de hoek aan het raam. Hij glimlachte en wandelde rustig naar hen toe en begroette hen, ging erbij zitten en keek even rond naar de andere mensen in het café.

Met een lichte frons op haar gezicht bekeek Cleo haar spiegelbeeld tegenover haar, een schattende blik in haar groenblauwe ogen. Het bordeauxrode rokje dat ze droeg was gloednieuw, en ze had een tijd getwijfeld of ze hem deze avond aan zou doen tot Heather, haar klasgenote en goede vriendin, haar had over gehaald. Ze trok het witte blouseje dat ze uit had gekozen recht, knoopte deze volledig dicht en rechtte haar rug even, om vervolgens op haar voeten een draai van negentig graden te maken. Dat zag er beter uit dan ze had verwacht. Ze glimlachte flauwtjes, veegde een losgeraakt plukje donkerbruin haar uit haar ogen en plofte op haar bed neer, om haar schoenen aan te trekken. Vervolgens griste ze haar jas en tas van haar bureaustoel, opende de deur naar de gang en liep terug naar beneden.
Benjamin, haar elfjarige broertje, stak zijn hoofd om de woonkamerdeur. 'Waar ga je heen?'
Terwijl ze haar jas aan trok grijnsde ze even naar hem en legde uit: 'Ik ga met Heather naar een café. Waar is papa?'
'Boven,' antwoordde het jongetje met een zuur gezicht. 'Alweer.'
Cleo glimlachte flauwtjes, ritste haar jas dicht en haalde de voordeur van het slot. 'Vraag maar of hij zo beneden komt. Voor mijn part ga je tv kijken. Ik ben over een paar uur wel weer terug.'
Toen de deur achter haar dicht was gevallen viel het haar toch op hoe koud het buiten was - het was in de afgelopen paar weken flink afgekoeld. Haastig versnelde ze haar pas. Des te eerder ze het café had bereikt, des te minder koelde ze af in de kille buitenlucht.
Het café waar ze met Heather had afgesproken was gelukkig even rustig als normaal. Er zaten een paar mensen aan hun late avondeten aan de linkerkant, een oudere man aan de bar en een groepje vrienden in een ver hoekje. Haar blik kruiste die van een blonde jongeman, die even naar haar knipoogde. Ze glimlachte maar, niet zeker wetend hoe ze moest reageren, en liep snel door naar de bar waar ze zich op een kruk liet zakken. Heather zou zo wel komen.
Maar er ging een kwartier voorbij, en er was nog steeds geen teken van het blonde meisje.
Een half uur, en zuchtend pakte Cleo haar telefoon uit haar tas.

Heather
Lig kotsmisselijk in bed, kan geen spier bewegen. Films kijken en zielig zijn it is. Ik had je gevraagd om te komen maar ik wil je niet besmetten ofzo. Niets gezelligs aan.
Sowwyyy, volgende week dan maar?
Loveyouu

Ondanks haar teleurstelling glimlachte ze even, wenste haar vriendin veel beterschap en liet toen zuchtend haar telefoon weer in haar tas glijden. Ze voelde er niet veel voor om al gelijk naar huis te gaan en begon in haar tas te zoeken naar haar portemonnee en ID - ze had dorst gekregen in de tussentijd.

Ondertussen waren ze al druk in gesprek over de voetbalmatch van de vorige avond. Het was toch wel een bewogen match geweest en de meningen over de reacties van de scheidsrechter om een penalty te fluiten en een rode kaart te geven aan de spits liepen uiteen. De ene vond dat de scheids had overdreven, de ander vond het meer dan terecht. En zo was er dus een soort discussie ontstaan, maar wel een op vriendelijke manier. Voetbal was wel vaker hét gespreksonderwerp in de vriendengroep.
Het gesprek viel even stil wanneer 1 van de jongens opkeek en knipoogde naar iemand. Nick keek mee op, om te kijken naar wie er geknipoogd werd. Het bleek een bruinharig meisje te zijn, met een witte blouse en bordeauxrood rokje aan. Hmmm, hij moest toegeven dat die outfit haar wel goed stond. Brunettes hadden sowieso zijn voorkeur wel, waarom wist hij niet precies. Hij viel nu eenmaal op bruinharige meisjes, al vond hij een knappe blonde of roodharige ofso ook wel interessant.
Hij richtte zich weer op het gesprek en praatte zo nog een hele tijd verder met de rest, ondertussen ging het al over tv-programma's zoals Top Gear, want naast voetbal was ook iedereen die aan de tafel zat fan van snelle wagens.
Na een tijdje begon hij wel dorst te krijgen en bovendien was hij niet de enige, want alle glazen die op tafel stonden waren leeg. "Ik ga nog wel wat te drinken halen" stelde hij rustig voor, stond op en wandelde -met zijn handen in zen broekzakken- op een nonchalante manier naar de toog toe. Wanneer hij bij de toog was, ging hij er even nonchalant tegen leunen. Even kort keek hij opzij, naar het meisje dat 2 barkrukken verder zat. Daarna richtte hij zijn aandacht op de barman. "5 biertjes, 2 mazoutjes en 2 zakjes zoute chips alstublieft..." vroeg hij rustig en wachtte terwijl de barman alle biertjes begon te tappen enz. Alweer keek hij even opzij naar het meisje, ze zat er maar eenzaam bij vond hij. Hij merkte ook dat ze nog niets te drinken had, "Mag ik u iets te drinken aanbieden...?" vroeg hij dan op een vriendelijke, charmante toon en met een charmant glimlachje erbij.

Cleo had haar portemonnee gevonden in de chaos die haar tas was en ritste deze weer dicht. Licht fronsend begon ze naar haar ID te zoeken, haar pinpas al in haar hand.
Ze keek heel even op toen een paar meter verderop een van de jongemannen die ze in het hoekje had zien zitten op de kruk naast haar ging zitten en snacks en drankjes begon te bestellen. Met een half oor luisterde ze mee terwijl ze nog steeds naar haar ID zocht en de jongeman verder praatte.
Eindelijk, tegen de tijd dat de jongeman gestopt was en de barman bezig was de biertjes voor hem te regelen, had ze het pasje gevonden en richtte zich met triomfantelijke lichtjes in haar ogen op, toen ze merkte dat de ander haar kant op leunde. Ze wierp een korte blik op hem, en sloeg snel haar ogen weer neer. Ze was niet bepaald een type die bij het andere geslacht de eerste move maakte.
Opnieuw keek ze om toen hij dichterbij kwam, glimlachte nogal voorzichtig en rechtte onwillekeurig haar rug. Onzeker overkomen was ook iets dat ze graag voorkwam.
Toen de jongeman haar iets te drinken aanbood verbreedde haar glimlach echter. Dat overkwam haar niet elke dag.
'Graag,' antwoordde ze, snel een plukje haar achter haar oor vegend. De jongeman straalde een zekere zelfverzekerdheid uit.

Haar antwoord en reactie op zijn vraag was precies wat hij hoopte en dat zorgde ervoor dat de glimlach op zen gezicht bleef. "En wat had je graag gedronken? Cocktailtje?" vroeg hij rustig. Hij veronderstelde dat ze geen bierdrinker was, maar zoals de meeste meisjes eerder koos voor een cocktail. Of ze wou natuurlijk iets non-alcoholisch, dat kon ook natuurlijk... Daarom dat hij het maar even vroeg, voor hij haar iets gaf dat ze niet lekker vond ofso.
In zen ooghoek zag hij dat de barman ondertussen de biertjes op de toog had klaargelegd. Nick schoof hem een briefje van 20 euro toe, te lui om te zoeken naar een meer gepast bedrag. 1 van zen vrienden was ondertussen ook al naar de toog toe gekomen en nam de meeste biertjes al mee naar de tafel toe, blijkbaar duurde het iets te lang en hadden ze door dat hij waarschijnlijk ging proberen om een gesprek enz aan te knopen met het meisje. Niet dat hij dat erg vond, moest hij al niet meer met al die glazen sleuren. Rustig richtte hij zen aandacht weer op het meisje en wachtte haar antwoord af, zodat hij haar iets te drinken kon bestellen.

Er verscheen een glimlach op Cleo's gezicht toen hij haar een cocktail aanbood en wilde antwoord geven op het moment dat één van de andere vrienden die in het hoekje hadden zitten praten zich bij hen voegde en iéén voor één de biertjes die de jongeman had besteld van de bar pakte. Het was de blonde jongen die eerder die avond naar haar geknipoogd had, maar hij zag er nu een stuk minder zeker uit van zijn zaak nu zijn vriend hem voor was geweest met het enige meisje in het café een drankje aan te bieden.
Pas toen de aandacht van de jongeman weer op haar gericht was knikte ze, hem een flauwe glimlach schenkend. 'Graag,' herhaalde ze, deze keer iets luider zodat ze beter verstaanbaar was over het gepraat en de muziek. Na heel even geaarzeld te hebben stak ze haar hand naar hem uit om zich voor te stellen. 'Cleo.'

Hij knikte even en bestelde nog een lekkere cocktail voor het meisje. Nam dan het wisselgeld aan dat hij terug kreeg en stak het weg in zen portefeuille, die hij dan in zen broekzak stak. Het meisje stelde zich voor als Cleo en stak haar hand naar hem uit. Hij reageerde met een vriendelijke, charmante glimlach en nam zacht haar -veel kleinere- hand vast en schudde die even kort. "Nick, aangenaam" zei hij vriendelijk en liet rustig haar hand weer los. Daarna nam hij zijn glas bier en nam er een slok van, hield zen ogen op Cleo gericht. Wanneer de barman de cocktail op de toog zette, nam Nick die in zijn andere hand en gaf het glas aan Cleo. "Alsjeblieft" zei hij vriendelijk. Hij vroeg zich wel af waarom ze hier al een hele tijd alleen zat, bovendien was ze ook het enigste meisje hier in het café en dat was toch een beetje raar. Spraken meisjes meestal niet samen af om iets te gaan drinken ofso? Hij besloot het maar gewoon te vragen. "Ben je nog aan het wachten op iemand, of zit je hier alleen?" vroeg hij ietwat nieuwsgierig. Als ze nog op iemand aan het wachten was, dan was die persoon toch wel veel te laat... Of Cleo was veel te vroeg, dat kon ook. Want Nick wist niet precies hoe lang het meisje hier al alleen zat, maar het was toch al zeker een half uur.

Er verschenen lichte blosjes op haar gezicht toen de jongeman haar hand schudde en zich voorstelde als Nick. Het voelde onwillekeurig veel anders dan als ze met Heather in een bar zat en ze aangesproken werden - het blonde meisje was veel zelfverzekerder dan zij en flirtte vaak schaamteloos terug, zelfs als ze niet van plan was ook maar iets met de jongen te beginnen. Het grootste deel van de tijd leverde het hen alleen maar gratis drankjes op.
Ze merkte dat hij naar haar bleef kijken - hij had best mooie ogen, dat moest ze toegeven - maar ontweek zelf onbewust zijn blik tot de jongeman haar haar drankje aanbood. Ze glimlachte warm en nam het glas van hem over. 'Heel erg bedankt.'
Voorzichtig nam ze een slokje en wierp een blik opzij. Ze glimlachte opnieuw toen hun blikken kruisten.
"Ben je nog aan het wachten op iemand, of zit je hier alleen?" vroeg hij. Ze liet haar glas zakken en zette deze op een filtertje op de bar. 'Nou, ik zou hier met mijn vriendin Heather afspreken, maar die meldt net dat ze ziek in bed ligt.' Ze schokschouderde. 'Niets aan te doen.' Ze was even stil en keek naar het groepje mannen in de hoek. 'En jij? Dat zijn je vrienden, neem ik aan?'

Hij merkte de lichte blosjes op haar wangen op wanneer ze elkaar de hand schudde, best schattig vond hij wel. Bovendien was het een goed teken, want daaruit kon hij afleiden dat hij wel in de smaak viel en dat was altijd fijn om te weten. "Graag gedaan hoor..." reageerde hij rustig, met zijn warme lage stem, wanneer het meisje hem bedankte voor het drankje. Meisjes trakteren was wel iets wat hij graag deed, waarom precies wist hij niet maar waarschijnlijk hoopte hij gewoon om ermee te scoren en goed over te komen.
Cleo vertelde dat haar vriendin afgebeld had, ze lag ziek in bed. "N'aww, dat is jammer.. Daar is inderdaad niets aan te doen, hopelijk is ze snel weer beter dan..." zei hij rustig en nam nog een slok van zijn biertje. Volgde dan even kort haar blik naar het groepje vrienden verderop aan de tafel in de hoek. "Jups, dat heb je goed gezien" antwoordde hij dan met een glimlachje op haar vraag en keek weer naar haar. "Als je wilt mag je er wel bij komen zitten? Dan zit je niet zo alleen?" stelde hij rustig voor, wie weet wou ze dat wel. Zo niet dan zou hij wel een excuus vinden om bij haar te blijven zitten voor een tijdje. Zijn vrienden snapten dat wel, het was niet de eerste keer dat zo'n dingen gebeurden.

Ze grijnsde scheef bij zijn voorstel en knikte toen maar. Zolang ze niet al te veel alcohol.binnen kreeg - ze zou het bij een cocktail houden, en misschien later met haar eigen geld iets fris kopen - en bewust bleef van haar acties kon het weinig kwaad om bij de jongemannen te gaan zitten.
Dat was een voordeel aan het feit dat Heather er niet was - ze had geen giechelend, aangeschoten meisje aan haar arm hangen. Heather was een schat maar kon soms nogal een last zijn.
Dus ze kwam overeind van haar kruk, streek haar rokje glad - volgende keer zou ze toch echt weer voor een broek gaan, god wat was het oncomfortabel - en liep voor Nick uit naar de tafel achterin het café. Ze vleidde zich naast de jongen neer die eerder naar haar geknipoogd had, grijnsde even naar hen en stelde zich toen voor. 'Cleo, hi.'

-kortepostiskort-

Een charmante glimlach verscheen op zijn lippen toen ze instemde om erbij te komen zitten. Wanneer ze overeind kwam en haar rokje glad streek, kon hij het niet laten om heel subtiel ernaar te kijken. Hmmm, hij was wel een fan van dat rokje moest hij toegeven. Rustig wandelde hij achter haar aan, bekeek ondertussen der kontje dat er wel goed uitzag in dat rokje dat ze droeg. Toen hij aankwam bij de tafel, trok hij even een veelbetekenende blik naar zen vrienden. Het meisje kon dit niet zien, want ze zat met haar rug naar hem toe. Hij ging rustig op de andere lege stoel zitten, wat toevallig naast haar was en daar was ie blij om.
Het leek erop dat de vriend die aan de andere kant zat er ook blij mee was, want deze grijnsde charmant terug naar het meisje wanneer ze zich voorstelde. "Hi schatje, Giovanni is de naam, aangenaam..." antwoordde de jongen, nog steeds met een charmante grijns. Jeps, het was duidelijk voor Nick dat hij niet de enigste geïnteresseerde was. Wat niet meer als normaal was, Cleo zag er verdomd lekker uit. Knap, maar toch niet gekleed als een hoertje en ze gedroeg zich ook niet zo. Daar hield hij van, want knappe meiden die zich wel zo gedroegen waren eigenlijk ook niet echt zen type.

*sorryvoordemisschiennietzoproperewoordenhaha*