Just a family going to the zoo [Fenna & Edward]

“Mamaaa! Papaaa!” Het wekte zijn aandacht op en met een slaperig hoofd keek Edward naar Aurelia die, zo hyper als ze was, op het bed stond te springen. Kort richtte hij zijn blik naar Fenna om te kijken hoe zij reageerde, maar wendde daarna toch weer af naar Aurelia. “De dieren gaan heus niet weg hoor..” Probeerde hij maar duidelijk te maken. Vandaag zouden ze naar de dierentuin gaan, wat het meisje dus blijkbaar heel erg leuk vond. En Edward moest ook toegeven dat uitjes met zijn gezin altijd ook erg leuk waren. Toen Aurelia weer was vertrokken en naar beneden was gegaan zuchtte hij even. Voor kort ontspande hij zijn lichaam en sloot zijn ogen voor een paar seconden. Daarna opende hij zijn blauwe ogen weer en keek hij nogmaals naar Fenna, die ook nog in bed lag. “Kom je dan, Fen?” Langzaam schoof hij de dekens van zijn lichaam af en zette zijn voeten een voor een op de grond naast het bed, stond zo vervolgens op. Abrupt liep hij naar de klerenkast, pakte er een paar schone kleren uit en liep daarna naar de badkamer.
Het warme water van de douche gleed langs zijn lichaam en na een paar minuten gedoucht te hebben vond hij het wel genoeg. De kraan werd uitgedraaid en snel droogde hij zichzelf af. Daarna kleedde Edward zich aan met de kleren die hij daarnet had meegenomen en poetste hij zijn tanden, gewoon, het gebruikelijke.
Beneden kwam Sita als een gek naar hem toegerend, sprong zachtjes tegen zijn benen aan wat voor een glimlach rond zijn lippen zorgde. Aurelia was zo te zien aan het spelen met haar barbiepoppen, met haar pyjama aan. “Moet je je niet boven om gaan kleden bij mama?” Vroeg hij toen maar. Aurelia kennende als ze zo enthousiast was, zou ze dat vast en zeker meteen gaan doen, dan konden ze namelijk eerder weg. “En wat wil je eten?” Dan kon hij dat namelijk alvast even klaar gaan maken.
Edward had de hond al gevoerd, brood voor Aurelia gesmeerd, voor zichzelf en voor Fenna als ze straks beneden zou komen. Zijn iets wat natte haren stonden warrig op zijn hoofd, dat moest hij straks dan nog maar even veranderen door een laagje gel aan te brengen. Hij kon zeker niet ontkennen dat ook hij zin in had om vandaag naar de dierentuin te gaan. Het was immers al een lange tijd geleden geweest dat hij naar de dierentuin was geweest.. Volgens zijn weten was de laatste keer toen Aurelia een jaar of een, twee was geweest. Bij die herinnering verscheen er al meteen een glimlach rond zijn gelaat. Wat had ze het toen geweldig gevonden, blijkbaar had ze altijd al van de dierentuin gehouden..