Changes at home

Het was rond een uur of acht dat Chantal wakker werd van de lichtstralen die hun kamer binnen kwamen. Eigenlijk wilde ze helemaal niet wakker worden maar gewoon nog een paar uurtjes door slapen. Helaas kon dat niet. Beneden wachten de paarden op hun ontbijt en de honden dat ze naar buiten konden. Voordat ze uit bed ging gaf ze Darren een kus op zijn wang en ging zacht uit bed. Voor ze naar beneden ging trok ze haar jogging broek en een shirtje aan. Terwijl ze naar beneden liep zag ze Dack en Indy al wachten. Samen met de honden ging ze verder naar beneden waar ze hun, hun brokken. De keukendeur zetten ze alvast open zodat als ze klaar waren de twee hypere honden naar buiten konden om te ravotten. Vandaag ging een drukke dag worden. Alle paarden moesten beweging krijgen, Melody haar nieuwe pony kwam en ze moesten ook nog naar de makelaar omdat ze een stuk land naast hun huis wilde kopen. Wat ze met dat stuk land gingen doen waren ze nog over aan het nadenken. Er waren een aantal opties die ze konden doen maar helemaal eruit waren ze nog niet dat zou wel komen als ze het stuk gekocht hadden. Nadat ze zelf even een appel had gegeten, wat ze op één of andere manier tegenwoordig was gaan doen, liep ze naar buiten waar ze eerst Kini op stal zijn hooi en brok gaf en toen met een kruiwagen naar de merries ging. Op dit moment stonden er alleen Fly en Evelyn omdat Mercury verkocht was aangezien Melody een grotere pony kreeg. In de afgelopen weken waren ze met Melody bij verschillende pony’s wezen kijken. Toen één van de pony’s Melody het meeste aansprak waren ze nog een keertje langs geweest om zeker te weten dat het de juiste pony voor haar was. Uiteindelijk was Melody der keuze op Luca een vier jarige merrie. Melody wist wel dat der pony zou komen maar nog niet wanneer. Darren en Chantal hadden gezorgd dat Luca werd gebracht als Melody op school zat. Zodat ze hun dochter konden verrassen. De merrie zou bij Fly en Evelyn in de wei gaan komen. Maar eerst zouden ze met elkaar kennis gaan maken in de bak. Dit om te zorgen dat de wei niet kapot zou gemaakt worden. Met de kruiwagen ,waar het voer in zat, liep ze de wei in naar de inloop stal. Fly en Evelyn liepen al voor haar uit omdat ze goed wisten hoe het ging. Namelijk bij de inloop stal moest Fly links staan en Evelyn rechts. En om te zorgen dat ze elkaars brokken niet op aten zetten ze de dames altijd even vast. Netjes wachten de dames op hun brokken en vielen gelijk aan toen Chantal die in hun voerbakken had gedaan. In de tussentijd dat de dames hun brokken aten verspreiden Chantal het hooi op een paar plekken in de wei. De kruiwagen zetten ze bij het hek en liep weer even naar de dames. Ondertussen hadden ze de brokken op en liet Chantal ze los. Gelijk rende de dames de wei in om het hooi te gaan zoeken. Met de kruiwagen liep Chantal naar de kruiwagenplaats zetten hem daar neer en ging naar binnen. Daar zag ze een slaperige Darren van de trap af komen.


[Alleen voor Darren en misschien Melody]

Darren had een kus op zijn wang gevoeld maar er niet op gereageerd. Kostte net wat te veel moeite voor zijn slaperige hoofd. Daarbij, hij viel zowat gelijk weer in slaap toen hij Chantal naar beneden hoorde lopen. Nog geen tijd voor hem om uit zijn bed te komen. Het was nog veel te vroeg, en dan ook nog eens een vrije dag voor hem. Mooi dat hij zou uitslapen vandaag. Dan wel een halfuur, maar het was voor hem uitslapen. Tegen de tijd dat hij dan ook uit zijn bed kwam wandelen, had Chantal al een hele hoop buiten gedaan. Waarschijnlijk waren de paarden al gevoerd, de honden waren zo te zien ook al gevoerd. Wat er verder was gedaan zou hij straks wel achter komen. Eerst tijd voor een stevig ontbijt voor hij ging hardlopen. Alle kilo's die hij de laatste tijd eraan had gegeten moesten er weer af. Naar de sportschool gaan was saai, dus ja dan ga je maar even een stukje rennen. Welke idioot verzint het. Gelukkig bestaat er nog zoiets als muziek wat je gezelschap kan houden tijdens het rennen. Of een heel gezellig persoon die mee rent, zo iemand als zijn vrouw. Terwijl hij zich van alles bedacht liep hij in een rap tempo naar de keuken toe waar hij ontbijt begon te maken. Geen lekkere dingen vandaag. Nee, drie boterhammen met pasta en een cracker met kaas om de dag goed te beginnen. O, en natuurlijk zijn kop verse koffie niet te vergeten. Zonder koffie kon je geen dag goed beginnen. Hoe Chantal het dan ook elke dag volhield met alleen thee kon hij nog steeds niet begrijpen. Tegen de tijd dat alles klaar was had hij zijn sokken gevonden, hij had ze naast de bank gegooid gisteravond, en had hij al een blik naar Chantal geworden. Hij had haar nog niet eens goede morgen gewenst. Helemaal vergeten met zijn slaperige rot kop. Aangezien hij al een stuk wakkerder was dan ervoor liep hij met zijn ontbijt in zijn handen naar haar toe om haar vervolgens een kus op haar wang te geven. "Lekker geslapen? Je was er al vroeg uit zeg. Ik ga straks even een stukje hardlopen, ik zorg dat ik op tijd terug ben voor onze afspraak met de makelaar." Sprak hij tegen haar toen hij in de richting van de bank liep. Vandaag was het zover, een afspraak met de makelaar om te bekijken of ze er meer land bij zouden kopen. Wat ze met het land zouden gaan doen was nog maar de vraag. Misschien zou het cross terrein worden, maar ze konden er ook nog een paddock paradise van maken. Als het zover was, zouden ze dat wel gaan bekijken.
Darren ruimde zijn ontbijt spullen op en kleedde zich om. Als hij terug was sprong hij wel eventjes onder de douche. Beetje stom om twee keer in een korte tijd achter elkaar te gaan douchen. In plaats van in zijn eentje gaan, samen met zijn muziek, lijnde hij Dack aan en nam hij hem mee naar het park. Leuke herinneringen aan het park. De plek waar hij Chantal had ontmoet en waar hij gras had gehapt. Echt heerlijk gewoon. Ach, er was wat goeds uit voortgekomen. Voor hij wegging melde hij nog even bij Chantal dat hij er vandoor ging, gaf haar een kus en haalde het balletje van Dack tevoorschijn. Tsja, voor die adhd-er moest het natuurlijk ook leuk blijven. Zonder zich te haasten verdween hij in de richting van het park. Onderweg gooide hij de bal telkens een stukje weg zodat Dack hem kon gaan halen en even later weer naar hem terug bracht, zo ging het een hele tijd door tot Dack een andere hond tegen kwam en met hem ging ravotten. Luisteren naar het baasje als hij je roept? Ho maar. Darren moest hem uiteindelijk aan de halsband meeslepen omdat hij niet luisteren. Misschien tijd voor een opfris cursus van alle commando's die Dack in het begin had geleerd.
Nadat hij ongeveer drie kwartier had gerent, voornamelijk achter Dack aan, kwam Darren behoorlijk moe thuis. Chantal kwam hij tegen bij de paarden, waar hij niet echt van op keek, dus gaf hij haar maar weer een kus en vertelde hij wat Dack allemaal geflikt had. "Meneer leert ook niet van Indy, alles gaat het ene oor in en het andere oor weer uit. Het is dat hij zo schattig kan kijken anders zat hij allang in een ander huis met allerlei rot kinderen opgescheept die hem het leven zuur maken." De woorden kwamen er bijna gemeend uit. Echter, Dack was net zijn kind en hij zou hem voor geen goud willen ruilen. Ondanks al zijn vervelende streken bleef het zijn hond. Niemand kon Dack van hem afpakken. Omdat het toch wel tijd begon te worden om te douchen liep hij snel door. Een snelle douche en hij was weer helemaal fris. Daarbij trok hij kleren aan die ook nog een beetje nieuw waren in plaats van zijn paarden kleren die hij normaal gesproken aan had. Ze gingen namelijk wel een gesprek voeren met een makelaar. Of was het zo dat hij het graag aan wou omdat het nieuw was. Waarschijnlijk het laatste, hem kennende. Om het plaatje compleet te maken trok hij onder zijn donker blauwe driekwart broek en grijze v hals shirt met een rare print erop nog zijn zwarte vans aan. Toen hij beneden kwam zette hij alvast koffie en thee, haalde de koekjes tevoorschijn en zorgde ervoor dat het huis een beetje opgeruimd was. Pas als het gesprek met de makelaar achter de rug was kon hij weer rustig ademhalen.

Ondanks dat hij er nog een beetje slaperig uit zag kreeg ze wel een kus van hem. Was ze vroeg vanmorgen eigenlijk wel een beetje voor haar doen. Vaak was het wel zo dat Darren haar versloeg in het uit bed gaan. ”Klopt werd wakker van het licht dat in me gezicht kwam. We moeten echt rolluiken boven krijgen.” antwoorden ze tegen hem. Toen hij zei dat hij een stukje ging hardlopen en ging zorgen dat hij op tijd terug was voor hun afspraak met de makelaar. ”Dat is je geraden dat je op tijd terug bent.” zei ze met een glimlach. Terwijl hij met Dack weg was ging ze zelf even Fly rijden. De makelaar zou voor de handigheid naar hun toe komen. Dat was eigenlijk wel zo makkelijk aangezien het om het land naast hun huis ging. Ze haalde Fly uit de wei en nam haar mee naar de ringen. Daar ging er even snel een borstel over haar heen. Heerlijk was dat, dat hun paarden het hele jaar door kort in hun vacht zaten. In de zomer in de zomervacht en in de winter door het scheren en dekens. Ideaal was het. Ze zadelde Fly op en stapte na een stukje lopen op. Vandaag had ze besloten niet al te lang te rijden. Eigenlijk kon het ook niet vanwege hun afspraak maar ja. In de bak liet ze Fly aandraven en ging oefenen in het recht en neerwaarts rijden. Toen het serieuze rijden er op zat liet Chantal Fly aanspringen in galop en gingen ze ff lekker de bak door crossen. Na twee rondjes galop nam ze haar terug naar draf en zo naar stap. Gelukkig had Fly een goede conditie en was ze amper aan het pompen. Een half rondje stap in de bak en naar de spuitplaats was genoeg om weer normaal op adem te komen. Ze had net het zadel van Fly af en opgeruimd toen Darren thuis kwam. Indy kwam gelijk op Dack afgerend alsof ze die jaren niet had gezien. Door de woorden van Darren schoot ze in de lach. ”Alsof je dat meent. Jij hem weg doen dat zie ik in nog geen eeuw gebeuren.” zei ze lachend. Omdat het nu wel tijd werd ging Darren alvast douche terwijl Chantal Fly afspoot en in de lege stal zetten met wat brokken en een halve plak hooi. Daar moest mevrouw zich maar even mee redden want anders ging ze zelf de afspraak missen aangezien ze ook nog moest douchen. Via de tussendeur ging ze naar binnen en keek even raar op dat Darren aan het opruimen was. Normaal moest zij alles opruimen maar nu was hij bezig. Ze liep naar hem en legde haar hand op zijn voorhoofd. ”Hmmm is niet warm of zo. Maar voel je, je wel goed?”De opmerking die hij maakte op haar vraag deed haar ergens een beetje blozen. Ze wist donders goed dat die opmerking op haar sloeg. Dat hij zich eerst niet goed voelde maar nu wel. ”Je weet best goed wat ik bedoel. Ik bedoel het opruimen lieverd. Normaal doe je dat niet.” Zijn antwoord deed haar een sarcastisch gezicht trekken. ” Je weet het niet maar stiekem beschik ik over super opruim krachten. Maar omdat jij het altijd doet, gebruik ik ze nooit.” ”Jij opruim super krachten.” zei ze lachend. ”Geloof ik niets van. Want toen ik hier de eerste keer kwam was het een rommeltje hier.” Zoals vaker had hij zijn woordjes weer klaar en dit keer was het dat Dack zijn schuld was en dat hij het had wilde opruimen.”Je weet je altijd weer te redden he lieverd.” Ze gaf hem een kus op zijn wang en keek op de klok. ”Ik ga even snel douche dan ben ik op tijd voor het gesprek.” Snel ging ze naar boven waar ze zich douchende. Haar haren föhnde ze na het douchen even snel aangezien ze moeilijk de makelaar met natte haren onder ogen kon komen. Ze deed weer even mascara op zodat haar ogen beter uitkomen en trok boven een bloesje aan met daar een driekwart broek onder aan. Het was dat ze jurkje haten anders had ze misschien dat wel aan gedaan maar ja. In een jurkje voelde ze zich nooit zo heel fijn. Alleen als het echt moest trok ze er één aan. Zoals bij hun eigenlijk huwelijk. En binnenkort bij die van Yannick en Melissa maar anders trok ze het niet zo maar aan. Tenzij het heel warm was dan maakte ze nog wel eens een uitzondering. Omdat het toch een beetje warm was deed ze een vlecht,die aan de zijkant van haar hoofd zat, in haar haren. Terwijl ze naar beneden liep keek ze op haar mobiel even hoe laat het was. Nog een kwartiertje en dat zou de makelaar er zijn. En vanmiddag zou Luca de nieuwe pony van Melody komen. Beneden gaf ze Darren nog even een knuffel en keek ze naar de tafel waar van alles op stond. Koffie, thee en koekje. Maar ook de melk en suiker. Hij had het echt helemaal netjes staan. Hopelijk zou dit het allemaal waard zijn en kwamen ze tot een deal met de makelaar. Als dat zou lukken dan zouden ze nog even moeten gaan bedenken wat er kwam.

Er ging een nogal grappig, maar ook best wel vaag gesprek. Chantal noemde hem ziek omdat hij aan het opruimen was. Onwijs oneerlijk aangezien hij wel eens wat opruimde. Bijvoorbeeld nu. Daarnaast zorgde hij ervoor dat alles klaar stond voor de makelaar. Het land naast hun huis moest van hun worden. Gebeurde dat niet dan konden ze geen cross terein maken. Als er iets erg was, dan was het wel dat er geen cross terrein kon komen. Darren keer op toen Chantal plots naast hem verscheen. Netjes aangekleed natuurlijk. Helaas geen jurk, maar hij nam er genoegen mee. De knuffel die hij kreeg kon hem niet lang genoeg duren. Echter, Dack die door de kamer heen rende met zijn balletje liet hem beseffen dat hij wat vergeten was. De honden moesten nog naar buiten. Althans, Dack moest naar buiten. Indy gedroeg zich tenminste wanneer er bezoek was. Toen hij bezig was met Dack naar buiten sturen werd er aangebeld. Dan toch niet. Darren liep vlug naar de voordeur toe en deed hem open. Voor hem stond een keurig gekleedde man die al op leeftijd was. Een klein brilletje op zijn neus liet de man nou niet bepaald vriendelijk overkomen. Gelukkig kwam er een lach op de man zijn gezicht tevoorschijn toen Dack aan kwam rennen en zijn balletje voor de man zijn voeten gooide. Tuurlijk, laten we even met het balletje gaan gooien terwijl we eigenlijk naar een leuk stukje land moeten gaan kijken. Zijn gedachte sprak hij niet uit, stel je voor dat ze dan niet eens mochten gaan kijken. "Kom binnen." Sprak hij op een vriendelijke manier uit met een lach op zijn gezicht. Ondertussen was Chantal er ook bij gekomen. In de woonkamer werden er wat namen gewisseld en werd er drinken in geschonken. Er ging een kort gesprek aan vast voor ze uiteindelijk op het punt kwamen om het stuk land te gaan bekijken. Ergens was hij zenuwachtig, stel je voor dat ze het land niet konden kopen. Om welke reden dan ook. Geen cross baan, minder plek voor de nieuwe pony van Melody. Nu hij daaraan dacht, waar was Melody eigenlijk. Sinds hij op was had hij haar niet gezien. Zal hij straks wel vragen aan Chantal.
Aangezien ze al eerder bij het stuk land waren wezen kijken was het niet veel nieuws wat ze zagen. Dit keer mochten ze er echt op en konden ze overal kijken. Het sloot mooi aan, aan het erf dus dat was geen enkel probleem. "Chantie, ik wil wel een waterbak." Zei hij zachtjes tegen haar. Een waterbak, trap, heg en nog veel meer! Het zou een prachtig cross terrein gaan worden waar de paarden, en natuurlijk zij zelf ook, zich heerlijk konden uit leven. De makelaar vertelde wat er allemaal op het stuk land gebouwd mocht worden, en waar ze rekening mee moesten houden. Hoe langer het duurde, het praten van de makelaar, hoe saaier Darren het begon te vinden. Gelukkig kwam het tekenen van de papieren al snel en was het geregeld. Een stuk land erbij, dat betekende crossen! Een laatste kop koffie, en natuurlijk ook een koekje, voor de makelaar weer verdween.
Darren keek met een lach van oor tot oor naar Chantal. "Wanneer beginnen we met bouwen?" Vroeg hij nieuwsgierig. Hopelijk zo snel mogelijk want dan konden ze ook al snel tegen elkaar gaan crossen. Niet dat hij het zou winnen van Fly en Chantal. Het zou hem ook niets verbazen als Evelyn niet in de waterbak zou gaan. En dat hij er natuurlijk binnen de kortste keren naast zou liggen.

Net toen ze heerlijk even stonden kwam Dack voorbij die natuurlijk weer roet in het eten moest gooien. Soms was het best vervelend dat ze twee honden hadden maar een leven zonder ze zou ze ook niet meer kunnen voorstellen net zoals een leven zonder Darren. Dat kan ze al helemaal niet voorstellen. Op het moment dat Darren net de honden naar buiten aan het doen was werd er aan de voordeur gebeld. Omdat Darren de deur ging open doen voor de makelaar kwam er van het ik breng honden naar buiten niets meer terecht en schoot Dack met zijn balletje naar de makelaar. Hopelijk zou Dack niet tegen de makelaar opspringen straks konden ze nog fluiten naar het stuk land door Dack. Toch om het zekere voor het onzekere te nemen deed Chantal zowel Dack als Indy naar buiten. Toen ze dat had gedaan ging ze naar Darren en de makelaar. Ze stelde zichzelf voor aan de makelaar. Na wat dingen door genomen te hebben gingen ze met de makelaar naar het naast liggende land. Natuurlijk hadden ze zich wel een beetje er in verdiept maar dit keer mochten ze nu ook op het land. Toen ze er liepen fluisterde Darren dat hij een waterbak wilde. Nu wist ze het zeker ze zouden voor een cross terrein gaan. ”Ik vind het prima.” Natuurlijk zou er nog meer moeten komen dan alleen een waterbak maar dat zouden ze nog wel uitzoeken. Eerst hopen dat alles rond kwam. Het verhaal van de makelaar was saai en lang maar ja het was ergens ook wel weer een handig verhaal omdat hij vertelde wat er allemaal op zou mogen komen en wat niet. Het verhaal maakte hij af terwijl ze richting hun huis weer gingen. Daar werd onder een laatste kopje koffie en een koekje alles rond gemaakt. Ze hadden het voor elkaar. De makelaar had hun bod geaccepteerd. Zowel de makelaar als Darren en zij zelf ondertekende de papieren. Alles werd in drievoud getekend zodat hun zelf een contract hadden en de makelaar. Samen zeiden ze de makelaar gedag. Naast haar stond een Darren met een grote glimlach een zelfde glimlach stond op haar gezicht. Het was voor elkaar ze hadden het naast liggende land. Nou konden ze verder met hun plannen. Dat was ook het eerste waar Darren over begon toen de makelaar weg was. Wanneer gingen ze bouwen. ”Als we al vast een tekening gaan maken dan kunnen we kijken wat we willen en vanaf daar een bouwplan maken.” zei ze. Ergens zou het wel verstandig zijn om dat te doen. Hun kennende zou het anders in de soep kunnen lopen of ze gingen iets vergeten. Bij die plannen voor een cross terrein hadden ze ook verzonnen dat ze lesjes aan ruiters konden geven. Het enigste wat het dat wel was, was dat ze nog een paard er bij moesten komen. Dit omdat ze dan hun merries konden sparen. Sowieso als het er dan zou zijn konden ze tegen elkaar wedstrijdjes gaan rijden. Waarschijnlijk zou Melody ook graag gebruik van het terrein maken met haar nieuwe pony. "Hier moeten we wel even iets op drinken." Ze liep naar binnen en pakte twee glazen en schonk voor beide een rosé in. Ze gaf het glas aan Darren en ging buiten zitten onder het afdak. Nog een klein uurtje zou het duren voordat Luca werd afgezet. Het scheelde dat het een merrie was dus zou ze met Fly en Evelyn komen. Wel zouden ze eerste even in de bak moeten. Nadat ze haar rosé op had zetten ze haar glas weg en ging alvast Fly en Evelyn in de bak zetten. Ook zetten ze alvast een mand met twee plakken hooi neer zodat ze dat kon verspreiden als Luca er was. Voor nu ging ze nog even de merries opjagen. Van rijden zou toch niets meer komen vandaag en dan hadden ze toch beweging gehad.

Melody stond al vroeg naast haar bed. Het was een van de dagen dat ze naar school moest. Helaas. Ze had een proefwerk Frans, waar ze de hele vorige avond onder het oog van haar ouders aan had gezeten. Misschien kon ze voortaan beter op tijd beginnen met leren zodat ze goede cijfers zou halen zodat ze niet steeds verplicht werd om te leren als ze andere dingen wilde doen. Maar ja, ze wist ook wel dat ze goede cijfers moest halen als ze over wilde gaan. Bij haar viel het eigenlijk nog wel mee. Ze stond geen tekorten, alleen veel 6jes en een aantal tussen de 5,5 en de 6. Ze gaf toe, het kon beter, maar het waren wel cijfers waarmee ze over zou gaan. Dus wat zeurden haar ouders eigenlijk? Ze was deze ochtend redelijk traag wat ervoor zorgde dat ze tempo moest maken met naar school fietsen wilde ze op tijd komen. Toen ze haar fiets in het fietsenrek zette hoorde ze de bel. Dat betekende dat ze geen tijd had om naar haar kluis te gaan om het een en ander te dumpen. Gelukkig had ze de boeken voor het 1e uur altijd bij zich zodat ze in die in ieder geval bij zich had. Ze was nog niet eens zo’n slechte scholier.

Het eerste uur vloog voorbij, alleen het tweede uur kreeg ze gelijk het proefwerk naar haar hoofd gegooid. Gelukkig kon ze alles redelijk snel invullen dus ze was snel klaar. Gelukkig mocht ze weg, ze had niet zo veel zin om een half uur niks te zitten doen. Dan kon ze net zo goed in de aula zitten wachten op haar vrienden, ze had toch zo pauze. Gelukkig had ze een goed gevoel over haar proefwerk, dus als ze naar haar volgende uur Frans zou gaan –wat ze het laatste uur had, hoe vaag- hoopte ze dat ze een goed cijfer terug zou krijgen wat haar ouders ook weer gerust zou stellen. Ook het laatste uur vloog voorbij en ze had een 8,7 voor haar proefwerk. Wel een beetje opgelucht en met een happy gevoel fietste ze naar huis. Ze zette haar fiets in de schuur en liep naar binnen. Ïk ben thuis!” Riep ze.

Zoals verwacht kwam Luca een uurtje later. Ze nam haar over van de man en bracht haar naar de bak waar ze kennis kon maken met Fly en Evelyn. Chantal had de camera al bij de bak liggen zodat ze foto’s van de kennismaking kon maken. De man die Luca bracht bleef nog even kijken voordat hij weer ging. Hij wenste Chantal veel geluk met Luca. Ze bood hem nog een kopje koffie aan maar dat sloeg hij af omdat hij nog veel moest doen. Hij legde het tuig en spullen van Luca voor de bak neer. Chantal bedankte hem voor het brengen en zei hem gedag. Nog even maakte ze foto’s en ging daarna naar binnen kom de foto’s op haar laptop te zetten. Sowieso ook omdat Melody elk moment kon thuis komen en ze niet haar niet gaan zoeken en de verrassing al zien. Voor ze naar binnen ging ruimde ze het tuig in de zadelkamer op. Ze ging via de tussen deur naar binnen en zetten de foto’s op de laptop. Net toen ze de foto’s op de laptop had uitgezocht kwam Melody binnen. Ze klapte snel de laptop dicht zodat Melody niet de foto’s kon zien. ”Hee, leuk gehad op school.” vroeg ze heel normaal. ”Zou jij Fly en Evelyn even uit de bak willen halen en weer in de wei zetten.” Waarschijnlijk zou het even met gezucht en gesteun gaan van Melody maar als ze Luca er bij zou zien staan dan was het vast wel over haar kennende. Wel zouden ze een goede afspraak moeten gaan maken qua huiswerk en Luca rijden aangezien ze gister al met veel moeite aan haar leerwerk was gegaan. De laatste tijd moesten ze haar er echt aan zetten. Natuurlijk zoals verwacht ging Melody vragen waarom ze in de bak stonden. ”Omdat het zo warm was in de wei dat ik ze even in de schaduw wilde hebben.” was haar korte antwoord die niet helemaal gelogen was. Het was de halve waarheid. Het was warm in de wei geweest. Terwijl Melody naar de bak ging met het gezucht en gesteun volgde Chantal haar op een afstandje omdat ze wilde weten hoe ze zou reageren als ze Luca zou zien staan.

Toen Melody de kamer binnen kwam deed der moeder gauw de laptop dicht. Zou ze wat te verbergen hebben? Nee, het was vast gewoon toeval. Ze zei der moeder gedag en wilde naar de keuken gaan om wat te drinken te pakken. Maar voor ze de koelkast open had gedaan moest ze van der moeder Fly en Evelyn uit de bak halen. Ze zuchtte. ”Waarom staan ze eigenlijk in de bak?” Meestal stonden ze gewoon in de wei. Maar ze kreeg een logisch antwoord terug, dus ze liet het er maar bij. Sloffend liep ze naar buiten, de felle zomerzon in. Het was warm, misschien was het een idee om zo alle paarden een douche te geven. Met zichzelf erbij. En haar vader als hij langs zou lopen natuurlijk. Altijd leuk papa pesten. Ze grinnikte en liep naar de bak toe. Toen ze doorkreeg wat er gaande was stond ze stil en keek met grote ogen naar het valkkleurige paard dat tussen Fly en Evelyn stond. Ze draaide zich om en rende regelrecht weer naar huis waar ze haar moeder haar overviel met een heleboel vragen. Alleen de belangrijkste vraag sprak ze duidelijk uit. ”Sinds wanneer is Luca hier?” Vroeg ze aan der moeder. Toen ze antwoord har gekregen pakte ze haar camera en ging weer vlug naar buiten om haar nieuwe paardje te bewonderen en foto’s te maken van de eerste keer weidegang. Liep de bak in en ging als eerste haar paardje begroeten. Nadat zedat had gedaan zette ze de paarden in de wei en ging zelf in een hoekje in de wei zitten zodat ze mooie foto;s kon maken van de paardjes.

Alles was ondertussen geregeld met de makelaar dus daar hoefde hij zich geen zorgen meer over te maken. Chantal had het over een tekening maken. Misschien wel slim. Aan de andere kant, was het niet veel leuker om gewoon te beginnen en te zien wat er van zou komen. Ter plekke dingen verzinnen vond hij altijd veel leuker. Maar een tekening gaf wel houvast. Darren liet alles maar even voor wat het was en ging naar buiten toe om te kijken of hij het hek kon maken. Door de winter van afgelopen jaar, en zijn luiheid, waren er een aantal dingen wat nog steeds gemaakt moest worden. Zo waren er een aantal schroeven door corrosie kapot gegaan en hing er nu een plank van het hek van de weide nogal scheef. Geen gezicht, vond hij zelf dan. Veel werk was het niet, nieuwe schroeven indraaien en kijken of er nog meer veranderd moest worden. Toen dat gedaan was maaide hij het grasveldje rond de boom en de rest van het gras. Je moest toch iets doen als je aan het wachten was op je nieuwe knol. Elke keer als hij dacht dat er een auto aan kwam keek hij vlug naar de poort. Niets. Natuurlijk kwam de trailer net aangereden toen hij bezig was met opruimen. In plaats van alle spullen te laten vallen ruimde hij het netjes op voor hij naar de bak ging. Evelyn en Fly doken met z'n tweeën op Luca om haar te begroeten. Best wel een grappig gezicht. Terwijl ze bezig waren met de kennismaking maakte Chantal een aantal foto's. Melody zou versteld doen staan van haar nieuwe paard. Een prachtig beestje. Omdat er niet veel te zien was ging hij maar weer verder met wat hij nog meer moest doen. Stallen schuren zodat hij ze daarna in de beits kon zetten. Alles ook nog afspuiten met de hoge druk spuit zodat het helemaal schoon was. Enige jammere was dat de paarden dan allemaal even buiten moesten staan. Of hij moest elke dag één stal gaan doen. Veel te veel werk. Dan maar twee stallen tegelijk. De stallen waren nog niet uitgemest dus daar had hij geluk mee. Anders was het wel heel erg zonde van al het strooisel. Pas toen hij tevreden was met hoe leeg de stal was haalde hij van alles tevoorschijn. Verlengsnoer, hoge druk spuit. Op zulke warme dagen was het echt geen straf om met water te spelen. Melody zag hij lopen op het moment dat hij klaar was. Voor hij kon gaan schuren moest het hout droog zijn, betekende dat hij nog eventjes niet verder kon. Ondertussen kon hij wel Melody even plagen. Het ene moment had hij Melody buiten gezien, het andere moment was hij haar weer kwijt. Niet voor lang want ze kwam alweer naar buiten gestormd met haar camera in haar handen. Bij het weiland, waar Melody in was gaan zitten om foto's te maken van de paardjes, maakte hij het zichzelf gemakkelijk op het hek. "Mooi paardje heb je uitgekozen. Hoe was het op school?" Geduldig wachtte hij het antwoord af voor hij verder ging. "We moeten natuurlijk wel nog even winkelen voor Luca. Ik weet niet of haar zadel ook mee is gekomen, maar anders moeten we maar een zadelpasser laten komen zodat je straks ook kan gaan rijden. Tenzij je niet wilt shoppen natuurlijk."