Mido glimlachte vriendelijk naar het meisje. "Nee, je hoeft niet te soliciteren, en Nee dit alles is niet te veel moeite" grijnsde hij. Mido stond op en pakte de hand van Nerena. "Maar vertel is, je hebt je naam nog niet gezegd! Dus vertel jou naam is " grijnsde hij en liep samen met Nerena hand in hand naar zijn huis. Lucky merkte dit op en rende ineens langs Mido. Hij vond het fijner als hij voorop liep. Fly rende er achter aan. Mido grijnsde. Die honden konden het wel met elkaar vinden. Mido liet de hand van Nerena los en deed zijn handen in zijn zakken. Toen kreeg hij door dat Nerena het koud had. Mido deed zijn jacket uit en gaf die aan Nerena. "Hier, krijg je het misschien wat warmer van" glimlachte hij. Het was een zwarte jas met rode mouwen. Hij was een emo van Rood en zwart. Prachtige kleuren. "Maar vertel is iets over je zelf terwijl we onder weg zijn naar mijn huis. Ik ken je amper je hebt net een groot probleem achter de rug, en ik denk dat je wel aan afleiding toe bent" glimlachte hij. Mido liep samen met dit meisje naar zijn huis. Het was een pracht huis. Mido bekeek Nerena nog eens. Waarom zou ze zo veel verdriet hebben.. Het meisje kon er ook niks aan doen dat haar zusje kanker had.. Maar ergens zie ik schuld in haar ogen staan. Mido zuchtte onopgemerkt en liep verder met aan zijn zijde Nerena.
Eenmaal bij zijn huis aangekomen. Mido liep naar het hek toe en drukte op een knopje. "Hallo met Belando, waar mee kan ik je helpen?" klonk er een zware stem door de intercome. "Heey Belando, Mido hier. Ik heb een gast mee zou jij het eten willen opserveren?" vroeg Mido heel hoflijk. De hekken gingen geruisloos open. Mido liep de lange laan op. "Kom je?" vroeg hij en glimlachte. Mido liep de oprijlaan op. Het was een hele lange weg met allemaal bomen langs de weg, zodat je niet kon zien waar je heen liep. Naast de weg, en achter de bomen, was allemaal gras bloemen etc. Daar speelde hij meestal met Lucky, en hier en daar ook wel is met Nikita. Hij miste haar vreselijk, maar veel kon hij er ook niet aan doen. Mido liep recht door en Nerena liep achter hem. Waarschijnlijk keek ze haar ogen uit. In de bloemen perkjes waren kleine lichtjes geplaatst zodat het niet mega donker was, en dat je alles gewoon perfect kon zien. Uiteindelijk kwamen ze bij een groot pleintje met daar aanvast zijn huis. Mido liep naar zijn voordeur en deed hem open. "Kom je ? Of blijf je je ogen uit je kassen kijken?" vroeg Mido plagend. Lucky rende het huis in en schudde zijn vacht uit. Hij had blijkbaar in het zand liggen rollen want er lag gelijk een zandbak onder hem. "Hm, dat ruim ik zo wel op" mompelde Mido. Belando kwam in zijn ober's uniform aanlopen en maakte een kleine buiging voor de dame en heer. "Goedeavond meneer en mevrouw. Het eten is opgedient, en u kunt gaan eten." zei hij plechtig en keek Mido aan. Mido glimlachte. "Bedankt Belando. Als je nog even het bad boven wil vol laten lopen, dan kun je daarna gaan" glimlachte Mido. Belando knikte en liep zonder nog iets te zeggen naar boven. Mido liep naar de keuken toe. "Gaat u zitten"glimlachte mido en hield een stoel voor mevrouw klaar. Toen Nerena zat ging hij zelf ook zitten. Het eten was helemaal opgeserveerd. Er was van alles. Vis kip heel veel vlees, aardappels speciaal gemarineerd. Alles wat je kon bedenken was er. Mido was vergeten dat er nog meer mensen in huis waren maar dat vertelde hij maar even niet aan Nerena. "Nou vertel het maar" grijnsde hij. "Vertel maar is iets over jezelf, dan doe ik het daarna" knipoogde hij naar het meisje voor hem.
Eenmaal bij zijn huis aangekomen. Mido liep naar het hek toe en drukte op een knopje. "Hallo met Belando, waar mee kan ik je helpen?" klonk er een zware stem door de intercome. "Heey Belando, Mido hier. Ik heb een gast mee zou jij het eten willen opserveren?" vroeg Mido heel hoflijk. De hekken gingen geruisloos open. Mido liep de lange laan op. "Kom je?" vroeg hij en glimlachte. Mido liep de oprijlaan op. Het was een hele lange weg met allemaal bomen langs de weg, zodat je niet kon zien waar je heen liep. Naast de weg, en achter de bomen, was allemaal gras bloemen etc. Daar speelde hij meestal met Lucky, en hier en daar ook wel is met Nikita. Hij miste haar vreselijk, maar veel kon hij er ook niet aan doen. Mido liep recht door en Nerena liep achter hem. Waarschijnlijk keek ze haar ogen uit. In de bloemen perkjes waren kleine lichtjes geplaatst zodat het niet mega donker was, en dat je alles gewoon perfect kon zien. Uiteindelijk kwamen ze bij een groot pleintje met daar aanvast zijn huis. Mido liep naar zijn voordeur en deed hem open. "Kom je ? Of blijf je je ogen uit je kassen kijken?" vroeg Mido plagend. Lucky rende het huis in en schudde zijn vacht uit. Hij had blijkbaar in het zand liggen rollen want er lag gelijk een zandbak onder hem. "Hm, dat ruim ik zo wel op" mompelde Mido. Belando kwam in zijn ober's uniform aanlopen en maakte een kleine buiging voor de dame en heer. "Goedeavond meneer en mevrouw. Het eten is opgedient, en u kunt gaan eten." zei hij plechtig en keek Mido aan. Mido glimlachte. "Bedankt Belando. Als je nog even het bad boven wil vol laten lopen, dan kun je daarna gaan" glimlachte Mido. Belando knikte en liep zonder nog iets te zeggen naar boven. Mido liep naar de keuken toe. "Gaat u zitten"glimlachte mido en hield een stoel voor mevrouw klaar. Toen Nerena zat ging hij zelf ook zitten. Het eten was helemaal opgeserveerd. Er was van alles. Vis kip heel veel vlees, aardappels speciaal gemarineerd. Alles wat je kon bedenken was er. Mido was vergeten dat er nog meer mensen in huis waren maar dat vertelde hij maar even niet aan Nerena. "Nou vertel het maar" grijnsde hij. "Vertel maar is iets over jezelf, dan doe ik het daarna" knipoogde hij naar het meisje voor hem.
- Spoiler:
