Je zag enkel een zigzaggend paard door het bos lopen. Met daarop een jongen. Liam. Hij had een paard geleend van iemand die hij kende en had er voor een keer een western hoofdstel ingedaan en zadel opgelegd. Z'n paard en hij waren allebei erg behendig genoeg om de bomen te ontwijken. De blaadjes lieten ze dwarrelend in de lucht achter met wat stof erbij. Een grijns sierde zijn gezicht. Hij spoorde nog een keer aan en gaf ondertussen goeie klopjes op de nek van de hengst. Zodat hij wist dat hij het erg goed deed en dergelijke... Na een tijd gaf hij wat druk op zijn teugels en de hengst remde rustig af. Tot in een rustige stap. Liam liet zijn teugels met een slappe boog hangen en reed nog wat rond in het bos. Warm had hij het en de hengst waarschijnlijk ook. Het was zo'n 25 graden ofzo. De exacte temperaturen wist hij niet maar geschat dan toch. Hij keek wat rond naar een klein meer. In ieder geval of er ergens water was. Hopend op ander gezelschap was hij niet. Gezellig zou het wel zijn maar op z'n eentje vond hij het prima. Verderop zag hij wat water langs de kant. Rustig leidde hij de hengst eropaf. Stapte af, maakte de singel wat losser en liet de hengst wat drinken. Zelf ging hij zelf op de grond zitten met een strootje in zijn mond. Hij ging met zijn rug op de grond liggen en keek naar de blaadjes aan de bomen. In de verte hoorde hij voetstappen. Hij bleef nonchalant liggen. De hengst keek gespannen en oplettend omhoog. Liam bleef de hengst in het oog houden. Zelf ging hij nu ook eventjes rechtstaan en stelde de hengst gerust. Vanuit zijn ooghoek zag hij een ander paard met een mens erop. Het enige wat hij niet kon zien was of het een vrouw of man was. Hij knikte een beetje onzichtbaar en draaide zijn hoofd terug naar de hengst. Hij stelde zichzelf eventjes voor en gooide een kiezelsteentje op het water.
[voor degene die willen reageren]
[voor degene die willen reageren]