A new boss?

Net toen Chantal wee terug was wilde Dack nu in de box springen. Echt was het de ene niet deed de andere het wel weer. Vanuit de stallen hoorde je Indy blaffen en janken. Ze had mooi pech ze bleef maar een nacht in de stal slapen het was er toch warm genoeg. ”Ik heb eigenlijk geen zin om een film kijken …………….. Heb meer zin om gewoon naast jou in bed te liggen want ik heb ons eigen bed en jij naast me echt gemist.” Voorzichtig kwam ze overeind en gaf hem een zoen. ”Ik ga Indy nog even water geven en sluit gelijk af. Neem jij Melody mee naar haar kamertje en vergeet je niet de babyfoon naast haar bedje te zetten.” Chantal liep met een bak met water naar Indy en zetten die in de stal. ”Je moet maar hier blijven vannacht.” Chantal sloot de stallen af en de deuren van het huis en liep voorzichtig de trap op. Nu trok die wond toch wel erg en dan moest ze nog wel twee trappen op. Gelukkig had Darren Melody al mee naar boven genomen want dan had ze echt net de trap op kunnen lopen.

"Ook goed." Darren stond op nadat hij een kus van Chantal had gehad. Voor hij Melody uit de box tilde ruimde hij nog een aantal dingen op en stuurde hij Dack naar zijn plek toe. Terug zijn kussen op voor hij vannacht heel de boel op stelten zou zetten om een stomme reden. Indy was er niet, dat kon een reden zijn. Met Melody in zijn armen wandelde hij naar boven. Op de commode kleedde hij haar om, verschoonde haar luier ook nog even, waarna hij haar in haar bedje legde. De muziekspeler boven haar hoofdje deed hij aan waarna er een zacht geluid door haar kamer ging. Lang duurde het niet voor ze in slaap was gevallen, naast haar paarden knuffel die tegenwoordig altijd naast haar lag. De babyfoon zette hij naast haar bedje neer zodat ze konden horen wanneer ze wakker was. Natuurlijk had hij hem aangezet, zo blond was hij nou ook weer niet. Eenmaal de deur achter zich dicht gedaan en zijn spullen gepakt poetste hij zijn tanden en kleedde hij zich om in de badkamer. Twee trappen op, nu had hij medelijden met Chantal. Haar tillen zou niet lukken, straks zou hij haar pijn doen. Bovendien was het niet zo best voor zijn rug als hij haar telkens weer zou tillen. Niet alleen zijn rug zou eronder lijden, ook zijn knieën door het traplopen. Op zolder schoof hij de gordijnen dicht waarna hij zich met een luide zucht op het bed liet vallen. Normaal gesproken lag hij op zijn rug, dit keer bleef hij gewoon op zijn buik liggen omdat het op dat moment lekkerder lag. De babyfoon zette hij op het nachtkastje neer. Nog niets te horen, hopelijk zou dat nog lang blijven. Toen Chantal ook eenmaal boven was draaide hij zich om naar zijn rug, lag toch beter.

Chantal had echt moeite met de trap op lopen. Voordat ze nog een trap op ging liep ze nog even Melody der kamer binnen om toch nog even haar wondertje te bekijken. In de korte tijd dat Darren haar in bed had gelegd en naar boven was gegaan. Had Melody haar dekentje van haar afgeduwd. Chantal dekte haar weer toe en praten zacht tegen Melody. Waarschijnlijk hoorde Darren alles wat ze zei want de babyfoon stond aan. Zacht liep Chantal naar de deur. ”Slaap zacht prinsesje van me.” Stil deed Chantal de deur achter zich dicht. Uit de kamer wat de logeerkamer was haalde Chantal der nachtkleding en kleden zich in de douche om. Met moeite verwisselde ze haar spijkerbroek voor een joggingbroek om. Haar shirt ging een stuk makkelijker. Toen ze zich had om gekleed ging ze naar de zolder. Toen ze op zolder was ging ze voorzichtig in bed naast Darren liggen. Ergens was het vervelend om het bed in te gaan omdat deze veel lager was dan het ziekenhuis bed. Voorzichtig ging Chantal tegen Darren aan liggen. Voor het eerst sinds een week lagen ze weer samen in één bed naast elkaar. Het duurde best een poosje voordat ze in slaap viel omdat ze niet echt lekker lag. Net toen ze in slaap begon te vallen hoorde ze via de babyfoon Melody huilen.

Darren bleef rustig liggen toen Chantal tegen hem aan kwam liggen en zo in slaap viel. Waar hij op lag te wachten wist hij niet precies, maar in elk geval voelde het alsof hij ergens op lag te wachten. Plotseling begon Melody te huilen waar hij lichtelijk van opschrok. Voorzichtig kwam hij overeind, om Chantal zo min mogelijk omver te duwen of rollen. In slakken tempo wandelde hij de trap af naar Melody haar kamertje. Alleen al bij het openen van de deur stopte ze met huilen. Uit nieuwsgierigheid sloot hij de deur weer, en ja hoor ze begon weer te huilen. Was ze nu al verwend? Bij de tweede keer de deur open doen stopte ze niet met huilen. Nee, ze ging alleen maar harder huilen. Vlug pakte hij haar op en troostte hij haar. Haar luier hoefde niet verschoond te worden en ze had net haar flesje op. Boertje hoefde ze ook niet meer te laten, althans er kwam niets uit. Met een diepe zucht liet hij zich in de stoel zakken die naast haar bedje stond. "Ik wil me pink zo wel terug kleine." Een kleine lach stond op zijn gezicht terwijl hij naar het gezicht van Melody keek. Haar kleine vingertjes lagen tegen zijn hand aan, ze lag te sabbelen op zijn pink. Het duurde langer dan normaal voor ze weer lag te slapen. Heel de tijd keek Darren naar het gezichtje van Melody tot ze in slaap viel en stopte met op zijn vinger sabbelen. Voorzichtig legde hij haar terug in het bedje, stopte haar weer onder en verdween naar boven. Zelf ook terug onder de dekens.

Chantal bleef maar in bed liggen toen Darren er uit ging om naar Melody te kijken. Ze bleef net zolang wakker tot dat Darren weer terug was. ”Wat was er?” Op één of andere manier was ze bang dat er iets met Melody zou zijn omdat ze huilde. Ze ging weer tegen Darren aan liggen maar viel nu echt niet in slaap. Als het zo door zou gaan moest ze weer naar de dokter voor slaapmiddel. Maar daar had ze helemaal geen zin in. Uiteindelijk viel ze in een lichte slaap. Het was ondertussen ook alweer zes uur en de wekker ging om acht uur of zo af omdat vanmorgen de kraamhulp langs kwam. Die zou gaan helpen met het huishouden en met Melody in bad doen en dat soort dingen. Maar ook kwam de kraamhulp om Chantal met dingen te helpen vanwege haar wond. Die moest elke dag schoongemaakt worden en de kraamhulp zou het vandaag voordoen zodat Chantal het zelf kon als ze geen hulp had. Toen de wekker om acht uur af ging trok Chantal snel het deken over der hoofd. Ze wilde niet wakker worden ze had amper geslapen wat je ook best aan der gezicht kon zien. Toch sloeg Chantal de wekker uit en ging rustig door met slapen. Nu had ze tenminste nog een beetje slaap en er ook zin in. Waarschijnlijk zou Darren ook geen zin hebben om het bed uit te gaan dus ergens kwam het vast wel mooi uit.

"Weet ik het, ze had aandacht nodig." Darren draaide zichzelf naar zijn rug en slaakte een diepe zucht voor hij in slaap viel. De rest van de nacht werd hij niet meer wakker. Melody huilde gelukkig niet meer dus dat was mooi. Echter kon hij af en toe niet lekker liggen waardoor hij half wakker werd en dan terug in slaap viel. Rond 8 uur ging de wekker waar hij wakker van werd. Koppig bleef hij liggen, zijn ogen dicht alsof hij sliep. Geen zin in opstaan, hij had betere dingen te doen dan opstaan. Chantal deed de wekker uit waardoor hij dat gelukkig niet hoefde te doen. Jammer genoeg kon hij nog geen kwartier langer blijven liggen want Melody was blijkbaar wakker. Een hoop geluid kwam uit de babyfoon waar hij nogmaals wakker van werd. "Jaja, papa slaaf komt er aan." Soepel kwam hij overeind waarna hij de gordijnen open trok en met open mond stond te kijken. De regen viel met bakken uit de hemel. Je kon niet veel verder kijken dan een meter omdat je daarna alleen maar een wazige vlek zag. Omdat Melody nog aan het huilen was ging hij maar snel naar beneden om haar te troosten. Na een schone luier stopte ze met huilen, echter moest ze wel haar fles voor ze weer begon. Met Melody op zijn arm wandelde hij de trap af, druk pratend of ze lekker had geslapen en alles. Antwoord zou hij niet krijgen, dat wist hij maar al te goed. Beneden pakte hij het flesje, maakte hem helemaal klaar en zette hem in de magnetron zodat hij warm kon worden. Toen de magnetron pling zei pakte hij het flesje, keek of hij niet te warm was en wandelde ermee naar boven. Chantal was nog niet uit haar bed, net goed. "Wil jij haar fles geven?" Hij stak de fles iets in haar richting zodat ze hem aan kon pakken. Eerst moest ze goed gaan zitten, dan zou hij Melody wel aan haar over geven.

Chantal zuchten diep toen ze Melody hoorde huilen. Gelukkig wilde Darren het bed uit. Om de opmerking die hij maakte moest ze even lachen maar die lach verdween toen Darren de gordijnen open deed. Als ze ergens niet tegen kon was het wel als de gordijnen werden open gemaakt. Toch draaide ze zich weer om toen hij weg was omdat ze verder wilde slapen. Jammer genoeg duurde het niet lang want Darren kwam met Melody en der flesje naar boven. Ze keek hem erg slaperig aan toen hij tegen der aan het praten was. Toch pakte ze het flesje van Melody aan. Ze pakte een kussen van de grond en legde die op haar andere kussen zodat ze een rugsteun had. Toen ze recht zat kreeg ze Melody van Darren en begon tegen haar te praten. Rustig hield ze de speen van het flesje voor Melody der mondje die gelijk open ging en begon te drinken. Zoals gister was ze nu ook weer erg gulzig aan het drinken. Binnen een paar tellen was haar flesje leeg en zetten Chantal het aan de kant. Het dekentje wat bij het nachtkastje lag legde ze op het bed en legde Melody er op haar buikje op. Voorzichtig klopte ze op haar rugje zodat er een boertje zou komen. Natuurlijk kwam er met het boertje ook wat melk mee maar ja dat gaf niet want het dekentje kon gewoon in de was. Chantal keek op de wekker en zag dat het alweer kwart voor negen was. Over een kwartiertje zou de hulp komen. Dus Chantal moest nu eigenlijk wel uit bed komen ook al had ze er geen zin in. Chantal kwam met hulp van Darren gelukkig uit het bed anders had ze een probleem gehad. Omdat Chantal Melody niet mee naar beneden kon nemen deed Darren dit. Eigenlijk irriteerde Chantal zich er aan dat ze amper wat met haar dochtertje kon doen. Op het moment deed Darren eigenlijk alles qua tillen en dat soort dingen. Zelfs naar bed brengen moest Darren doen omdat Chantal haar niet in het bedje kon leggen. Ze liep één trap af en ging naar de douche en kleden zich daarom nadat ze zich een deel had gewassen. Ze kon nog niet in bad omdat ze niet wist hoe ze de wond moest verzorgd worden. Ze deed haar haren en make-up en ging toen naar beneden. Beneden was het erg rustig en toen bedacht ze dat Indy de nacht in de stallen had door gebracht. Voordat ze ging ontbijten ging ze Indy maar uit de stallen halen. Ze deed haar eigen jodphurs aan en ging via de tussendeur naar de stallen. Toen ze bij de stal kwam waar Indy in zat zag ze dat ze nog lag te slapen de luie hond. ”Indy kom je meisje.” Ze hoefde alleen haar naam maar te noemen en Indy zat kwispelend voor de deur tot dat ze er uit mocht. Chantal nam Indy weer mee naar binnen waarschijnlijk had ze nu wel der lesje geleerd. Alsof ze elkaar een jaar niet hadden gezien zo deden Indy en Dack tegen elkaar. Ergens was het best grappig om te zien dat die twee zo gek met elkaar waren. Net toen Chantal ontbijt wilde pakken ging de deurbel. Bij zich zelf dacht ze bah heb helemaal geen zin in een vreemde maar ja het moet maar. Chantal liep naar de deur en deed open voor haar stond een redelijk jonge vrouw. Ze stelde zich zelf voor als Sarah. Chantal stelde zich zelf ook voor en liet Sarah naar binnen komen. Chantal pakte in de keuken een kopje thee en liet het ontbijt maar even wat het was daar zou nu toch niets meer van komen. Ze gaf Sarah ook een kopje thee en stelde haar voor aan Darren en Melody en natuurlijk de honden want die vroegen als een gek aandacht aan Sarah. Gelukkig vond Sarah honden niet erg net als paarden dat vond ze ook niet erg. Dat kwam mooi uit want dat waren wel twee dingen die gewoon op de boerderij aanwezig waren. Op de planning voor vandaag stond het eerste badje van Melody. Nou ja eerste niet echt want die had ze in het ziekenhuis gehad maar wel de eerste in haar eigen huisje. Voor de rest ging Sarah voor Chantal en Darren het huis schoonmaken zodat hun eigenlijk hun eigen dingen konden doen.

[Zo als beloofd een lange post. Hij is 732 woordjes lang.]

Darren gaf Melody over toen Chantal overeind was gekomen, kussens goed had gelegd, en het flesje had gepakt. Terwijl Chantal Melody haar fles gaf zocht hij haar kleertjes bij elkaar in haar kamertje. Zorgvuldig legde hij het neer op de commode zodat de hulp en Chantal haar straks konden aankleden. Kleertjes kon hij nog wel uitzoeken, daar had hij nog wel een beetje verstand van. Weer terug boven zag hij Melody op haar buikje op het bed liggen. Zag er best wel schattig uit, maar toch ook wel weer raar omdat ze nog niet kon kruipen. Naar zijn idee mocht het nog lang duren voor Melody zou gaan kruipen. Als ze het kon moest iedereen waarschijnlijk achter haar aanrennen. Hopelijk zou ze niet dan al gek zijn van paarden, voor je het weet kruipt ze door de stallen. Zo voorzichtig mogelijk hielp hij Chantal van het bed af. Aan de ene kant vond hij het zielig voor haar dat ze amper iets kon doen, aan de andere kant kon hij er niet echt mee zitten. Veel last had hij er niet van. Koken vond hij niet erg, iemand zou helpen met het opruimen, en al die andere dingen. Natuurlijk hoopte hij wel dat Chantal zo snel mogelijk weer goed zou kunnen bewegen. Nadat hij Chantal omhoog had geholpen pakte hij Melody op. Met Melody op zijn arm wandelde hij naar beneden waar hij met haar op de bank ging zitten. Na wat rare geluidjes maken had hij het voor elkaar, Melody wou niet meer stoppen met lachen. Op het moment dat Chantal naar beneden was zat Melody hem met grote ogen aan te kijken omdat hij zijn handen voor zijn gezicht had. Omdat Dack opeens opsprong haalde hij zijn handen te snel voor zijn gezicht vandaan. Nieuwsgierig keek hij naar de twee honden die kwispelend en al naast elkaar stond. Het was gelijk niet rustig meer in het huis door die twee. Toen de deur open ging lende hij iets naar de zijkant omdat hij wou weten wie er was. Al snel werd hij voorgesteld aan haar, Sarah hun nieuwe hulp. Eigenlijk moest hij nog aan het idee wennen dat straks al hun spullen opgeruimd zouden worden door iemand anders dan zijzelf. Hij stelde zichzelf netjes voor waarna hij Melody optilde en in de box legde. Dack ging gelijk naast de box liggen nadat hij Sarah even had laten zien dat hij niet de rustigste was. Darren wandelde richting de keuken waar hij een kop koffie pakte en Chantal een kus op haar wang gaf. “Ben bij de paarden.” Zijn gympen had hij al aan, het enige wat hij nog meer aan deed was zijn jas en zijn pet zoals hij altijd had gedaan als het regende. Alleen al bij het open doen van de tussendeur had hij steeds minder zin om naar buiten te gaan. Voor hij begon met de stallen uitmesten dronk hij zijn koffie op. Heerlijk om de dag mee te beginnen. De kop zette hij naast de deur neer zodat hij hem niet zou vergeten waarna hij de kruiwagen en alles pakte zodat hij de stallen kon gaan uitmesten. Maddog zijn stal eerst, gewoon kruiwagen ervoor zetten zodat Maddog er niet uit zou lopen. Bij Kini deed hij hetzelfde. Na de kruiwagen leeg te hebben gegooid wandelde hij terug naar de stalgang voor hij drijfnat zou zijn. Over twee dagen moest Mercury opgehaald worden, dan had Melody ook haar pony. Erop mocht ze nog niet, tenzij iemand haar vast zou houden. Dan kon ze makkelijk even op Mercury haar rug zitten. Of niet. In een rap tempo mestte hij ook de inloopstal van Evelyn en Fly uit. Omdat beide merries niet buiten stonden door het weer, was de stal viezer dan anders. Ondanks de regen werkte hij rustig door. Kleine klusjes die her en der te doen waren deed hij met plezier. Maddog en Kini zette hij in de bak zodat ze even lekker konden rennen voor ze terug hun stalletje in zouden moeten. Hun eten hadden ze tijdens het mesten op gegeten, alleen hun hooi moesten ze nog opeten. Daar hadden ze straks nog meer dan genoeg tijd voor. Evelyn en Fly rende als een stel dolle veulens door de weide. Modder haalde ze helemaal niet uit, Evelyn ging zelfs bijna onderuit wat haar heelmaal niet uithaalde. Voor nog een paar minuten keek hij hoe de paarden zichzelf uitleefde. Maddog en Kini rende ook lekker door de bak heen wat er erg spectaculair uitzag. Af en toe stopte ze met rennen en vlogen ze elkaar naar de hals maar dan alleen om te spelen, gelukkig. Voor het helemaal uit de hand zou lopen haalde hij Kini en Maddog weer naar buiten. Met de twee paarden liep hij snel door de regen zodat ze niet zo nat zouden worden in de hoosbui. Zelf was hij behoorlijk doorweekt, maar dat haalde hem niet echt uit. Omdat er niet veel meer te doen was ruimde hij de zadel kamer zo goed als op voor hij Dack en Indy naar buiten floot om even met hun te gaan wandelen. Regen of niet, ook zij moesten naar buiten om hun beweging te krijgen. Dack rende als een gek naar het weiland waar hij begon te rollen in de modder, Indy rende er rustig achter aan maar begon ook met rollen in de modder net zoals Dack. Bah, nu moest hij die twee ook nog schoon maken als ze thuis zouden komen. Voor hij de weg over stak floot hij een keertje op zijn vingers zodat de honden naast hem kwamen lopen en dus niet zomaar de weg over staken. Keer op keer bleef hij stokken weg gooien in het bos. Eentje voor Indy en eentje voor Dack. Af en toe ontstond er ruzie tussen die twee omdat Dack dan Indy haar stok had of andersom.

Toen Darren naar de paarden ging wilde Chantal eigenlijk gewoon met hem mee. Maar ja Sarah was er niet voor niets. Chantal ging met Sarah op de bank zitten en begonnen te bespreken wat Sarah der taken waren en wat ze vandaag gingen doen. Eerst gingen ze Melody in bad doen, dan was Chantal der wond aan de beurt. Zowel Melody als Chantal van Sarah minstens een uurtje naar bed na het middageten. Zodat Chantal der wond genoeg rust kreeg en Melody omdat ze gewoon te klein nog was om lang wakker te zijn. Chantal hoorde Darren de honden roepen en begreep dat ze naar het bos gingen. Chantal legde uit aan Sarah dat ze zelf Melody niet naar boven naar de badkamer kon brengen. Sarah liep naar de box en pakte Melody op en volgde Chantal naar boven. Chantal had in de badkamer een plankje speciaal voor Melody met zwitsal spulletjes. Chantal liet het kamertje van Melody aan Sarah zien en vertelde waar alles lag. Chantal pakte Melody van Sarah over en deed voorzichtig der kleertjes op de commode uit. Sarah ging ondertussen het babybadje voor Melody vol laten lopen. Chantal pakte het badhanddoekje voor Melody en wikkelde die om haar heen en liep zo naar de badkamer. Chantal had mazzel dat de badje van Melody op een hoge standaard stond dus dan kon ze zelf Melody in bad doen. Onder het toeziend oog van Sarah deed Chantal Melody voorzichtig in bad. Met haar ene hand ondersteunde Chantal Melody en met der andere hand schepte ze het water over haar heen. Van Sarah kreeg ze een beetje zwitsal badspul op haar hand en wreef het voorzichtig over Melody er lichaampje heen. Toen ze klaar was spoelde ze Melody af en deed haar weer in het handdoekje waar het mutsje aan zat. Ze nam haar mee naar haar kamertje en ging in de stoel naast het bedje zitten en begon te wiegen. Ondertussen ging Sarah de badkamer opruimen en de zolder schoonmaken. Voor Chantal was het best raar dat iemand anders behalve zij of Darren hun kamer ging opruimen.

Een of ander onbekend mensje werd aangevallen door Dack omdat de stok naast zijn voeten lag. Naja, niet echt aangevallen eerder besprongen uit enthousiasme. Darren floot luid waardoor Dack terug kwam en netjes naast hem ging staan, wachtend op een volgend commando. Gelijk liep Darren naar het mensje die Dack besprongen had. Kijken of er niets ernstigs was gebeurd en natuurlijk zijn verontschuldigingen aanbieden. Indy was alweer bovenop Dack gesprongen in de hoop dat hij mee wou spelen. Maar doordat hij een klein beetje op zijn kop had gehad speelde hij niet mee waarna Indy beledigd langs hem liep. Net kleine kleuters. Verschrikkelijk gewoon. Het mensje vond het alleen maar grappig dat Dack hem zo enthousiast had begroet in de hoop te spelen, de vieze modder vlekken op zijn broek haalde niet uit. Zijn eigen hond deed het ook altijd. Na een kort, maar super gezellig gesprek, ging Darren maar terug naar huis voor zelfs zijn ondergoed doorweekt zou zijn. Thuis liet hij Indy en Dack wachten in de stallen omdat hij hen eerst schoon moest maken voor ze naar binnen mochten. Uit de zadelkamer pakte hij twee grote handdoeken zodat hij ze een beetje kon afdrogen voor hij ze naar het bad zou tillen om ze een grote schoonmaak beurt te geven. Dack ging in de regen staan waar hij al aardig schoon van werd. Indy daar in tegen bleef gewoon in de stalgang staan en wou de regen echt niet meer terug in. Zuchtend pakte Darren maar de tuinslang waarmee hij haar een beetje afspoelde. Dack bleef lekker buiten in de regen terwijl Darren Indy naar boven tilde en in het bad zetten. Dankzij de super training van Chantal kon hij Indy achterlaten zonder dat ze heel de boel vies maakte. Eenmaal Dack opgehaald en ook in het bad geplaatst begon het pas écht. Beide honden waarschuwde hij dat ze niet mochten gaan klieren omdat hij anders op zijn kop zou krijgen van Sarah. Het bad liet hij een klein beetje vol lopen waarna hij ze een voor een afspoelde. Bruin water vulde al snel de badkuip, maar goed dat Melody al gewassen was. Na het inzepen van Indy en Dack hoorde hij opeens iemand achter zich zijn naam zeggen. Zachtjes, maar goed hoorbaar. Langzaam, alsof hij bang was voor iemand, draaide hij zijn hoofd. Sarah keek hem aan met een redelijk boos gezicht, gelukkig verscheen er een glimlach op haar gezicht. Hij pakte Dack zijn halsband beet zodat hij niet opeens het bad uit zou springen. “Uh, hoi?” Ongemakkelijk keek hij haar aan, straks had hij iets misdaan. “Je ruimt de rommel zelf op.” Was dat het? Moest hij de rommel zelf opruimen? Met opruimen had hij geen problemen, dat deed hij in dit geval met alle plezier. Omdat Melody al lag te slapen, net zoals Chantal, moest hij zachtjes doen. De honden blafte niet meer dus dat was geluk hebben. Sarah hielp hem met de honden afspoelen waarna ze haar werk vervolgde en naar beneden verdween. Stel dat ze de keuken schoon zou maken, dan moest hij haar toch echt teleurstellen want vanavond zou die dan weer vies worden. Bah, moest hij netjes koken om de keuken schoon te houden. Een voor een tilde hij de honden uit het bad om ze af te drogen. Geen plekje mistte hij, normaal gesproken zou hij ze ook nog onder de föhn kunnen zetten, maar dat maakte nu te veel herrie. Indy en Dack stuurde hij terug naar beneden zodat hij de rommel in de badkamer kon schoonmaken. Bad schoonspoelen en even in de sop zetten. Rommel opruimen en al de andere dingen. Eenmaal klaar hobbelde hij naar beneden om een boterham te eten en daarna te gaan rijden met Evelyn, Fly, Maddog en Kini. Kon hij ze niet allemaal opzadelen, meenemen naar de bak en ze daar laten wachten zodat hij in een keer door kon gaan? Jammer genoeg was de kans dat ze zouden gaan rollen te groot om het zo te doen. Dat werd gewoon alle paarden poetsen, spullen klaar leggen, dan kon hij ook in een keer door. Bah, nu haatte hij het echt dat Chantal amper iets kon doen. Vier paarden op een dag rijden, veels te veel.

Eigenlijk vond Chantal het helemaal niets dat ze naar bed moest maar ja ze deed het maar wel. Anders kreeg ze misschien nog wel een preek van Sarah. Toen ze weer wakker werd was het drie uur later blijkbaar was ze toch een stuk moeier dan dat ze zelf dacht. Ze trok haar gewone kleren waar aan en ging naar beneden. Zeker nu ze had gelegen was het weer moeilijk om een trap af te gaan. Voorzichtig keek ze nog even bij Melody maar die lag nog te slapen. Chantal ging verder naar beneden en zag dat Sarah in de keuken bezig was. Chantal trok haar jodphurs aan en ging naar de stallen. Daar stond Darren net Kini aan het opzadelen. "Heb je Fly al gereden?" Ergens hoopte ze dat hij het nog niet had gedaan want dan kon ze Fly longeren. Dan had hij ook een paard minder om te rijden. Gelukkig had hij dat nog niet gedaan en liep Chantal naar de wei. Daar haalde ze Fly op en ging der poetsen. Nadat ze gepoetst had deed ze het hoofdstel in, longeersingel om en de pessoa er aan. De longeerlijn had ze toch niet nodig want Fly liep toen braaf der rondjes om Chantal heen.

Voor hij zou gaan rijden kleedde hij zich vlug om. Andere broek aan, wel een spijkerbroek maar eentje die vies mocht worden, en een ander shirt omdat zijn andere helemaal doorweekt was. Darren griste de trui uit de badkamer die hij gister ook aan had gehad toen hij bezig was met de paarden. Ondertussen zaten er hier en daar wat vieze plekken op omdat Kini en Evelyn tegen hem aan hadden staan schuren. In de stallen pakte hij Maddog als eerste. Redelijk snel poetste hij hem evenals Kini. Die twee alvast gepoetst, kon hij hun straks achter elkaar rijden. Morgen zou hij spierpijn hebben, of niet. Zou mooi meegenomen zijn. Gevolgd door Maddog wandelde hij richting de bak. Het riempje van zijn cap maakte hij tijdens de korte wandeling vast. In de bak singelde hij Maddog aan, maakte zijn beugels op maat, pakte zijn zweep goed vast, en steef op. Tijd om eens lekker intensief te gaan rijden. Dankzij de winter was het niet te warm om veel te doen. Maddog zou dan ook moeten gaan werken voor hem. Na een tijdje ingestapt te hebben en wat overgangen te hebben gereden om hem soepel te krijgen en aan het been, begon hij met de zwaardere oefeningen. Keert wendingen, appuyeren, contragalop, vliegende galop wissels, zo'n beetje alles waarvan hij dacht dat Maddog het wel zou kunnen. Geen oefening kostte hem moeite wat niet leuk was. Een beetje moeite was wel leuk. Darren moest hij af en toe bij tikken omdat hij terug viel en dan niet meer reageerde op zijn been. Elke keer dat hij dit deed zwaaide Maddog zijn staart door de lucht heen en schudde hij iets met zijn hoofd. Zat er toch nog iets van pit in hem. Tijdens het galopperen liet hij Maddog lekker gaan zodat hij zijn energie kwijt zou zijn voor hij terug de stal in moest. Na het rijden van alle paarden kon hij nog wel in de bak. Na zeker een half uur gereden te hebben wandelde hij terug met Maddog, zadelde hem netjes af en ruimde alvast zijn spullen op. Op het moment dat hij Kini uit de stal had gehaald, zijn hoeven had gecontroleerd en bezig was met opzadelen hoorde hij opeens de stem van Chantal. Was ze nu al wakker? "Nee, ze moet nog gedaan worden." Kini was snel opgezadeld en kon ook snel mee naar de bak. Hetzelfde als hij met Maddog had gedaan deed hij ongeveer met Kini. Iets minder omdat hij eerst eens wou weten hoe meneer reed. Best lekker, al bleef Evelyn het beste rijden. "Lekker geslapen?" Een redelijk plagende ondertoon was er in zijn stem te horen. Eigenlijk wou hij er nog wat achteraan zeggen maar dat deed hij maar niet voor hij gepest zou gaan worden door Chantal. Geen ijsklontjes. Nog steeds had hij er nachtmerries over. Ofzo.

Chantal keek Darren aan toen hij vroeg of ze lekker had geslapen. "Ging wel ben alleen bang dat ik nu vannacht niet kan slapen ." Ze zuchten even diep. Als ze vannacht niet kon slapen ging ze waarschijnlijk beneden zitten en een kopje thee drinken. Het enigste was dat ze hem dan niet wakker wilde maken maar ja misschien sliep ze ook wel door. Chantal nam Fly mee naar de bad en ging in een hoekje van de bak met haar werken zodat Darren gewoon kon rijden als dat moest. Fly luisterde zoals gewoonlijk weer super naar Chantal. Ook al was Fly erg hyper toch luisterde en werkte ze gewoon prima. De overgangen van draf naar galop gingen soms verkeerd en dan zetten Chantal haar weer terug in draf en daarna weer in galop. Na driekwartier met Fly bezig geweest zijn nam ze haar mee naar de stallen en haalde alle spullen van haar af. Ze liet haar gewoon los staan en gaf haar der eten. Ineens stond Sarah in de stallen en begon een preek tegen Chantal te geven dat ze niet bij paarden moest zijn vanwege der wond. Achter haar hoorde ze Darren de stallen in komen waarschijnlijk had hij het gehoord wat Sarah tegen Chantal zei.

Kini reed hij vlot en op een lekker hoog tempo. De oefeningen die hij met hem reed gingen hem goed af. Af en toe een fout, maar die was dan snel weer opgelost door opnieuw te beginnen. Na een redelijk lange training was hijzelf best wel moe, net zoals Maddog. Tijd om te stoppen en iets te gaan eten. Wie weet zou Sarah ook wel voor hen gaan koken. Zou dat niet makkelijk zijn. Chantal was al met Fly de bak uit. Nog op Maddog zijn rug deed hij de bakduer open en stapte hij met Maddog naar de stallen. Op het moment dat hij van Maddog af stapte en met hem de stalgang in liep was Sarah klaar met razen tegen Chantal. Een beetje ongemakkelijk keek hij naar hen beide. "Ik ga me er niet mee bemoeien." Voor hij in een discussie zou raken zadelde hij Maddog af en zette hij hem terug in zijn stalletje met zijn zweetdeken op. Vanuit de kamer was gehuil te horen dus snelde hij naar binnen. Melody was blijkbaar wakker geworden. Onder aan de trap deed hij zijn schoenen uit waarna hij naar boven rende en Melody haar kamertje open deed. Na het oppakken van Melody werd ze al wat stiller maar niet helemaal stil. Zachtjes wiegde hij haar heen en weer zodat ze stil werd en hij haar luier kon verschonen. Ook dat moest gebeuren. Zorgvuldig verschoonde hij haar luier, kleedde haar weer netjes aan en nam haar mee naar beneden. Als ze nog geen fles had gekregen was het mooi tijd om haar een fles te geven.

Chantal werd echt gek van Sarah dat ze niet bij de paarden mocht komen. Die paarden waren naar Darren en Melody het leven van Chantal. En waarom ze niet bij de paarden mocht begreep ze niet echt want in huis hadden ze ook honden die ook vaak zat vies waren. Chantal was het zat ze liep naar binnen en ging naar boven. Net toen ze naar boven wilde gaan kwam Darren met Melody naar beneden. Hij was echt gek met zijn dochtertje nu al. Dat zou wat worden als ze een jaar of 4 is dan was hij van niet van der weg te slaan. Chantal keek op der klok en zag dat het gelukkig bijna tijd was dat Sarah weg ging. Ze was waarschijnlijk nu aan het koken en daarna ging ze weg. Boven ging Chantal zich omkleden gewoon een lekkere joggingbroek en een slobbertrui. Daarin kon ze wel de avond door komen. Chantal ging wee naar beneden en zag Darren daar zitten op de bank met Melody. Hij was haar een flesje aan het geven. ”Je gaat toch niet altijd het flesje geven he. Straks heeft haar mama niets meer te doen.” Toen Sarah vertelde dat het eten op tafel stond keek Chantal der aan. Ze stond op en ging naar de keuken. Ze zag Darren Melody in de box leggen en kwam daarna ook naar de keuken. Toen Sarah weg was ging er een last van Chantal der schouders af. ”Ik wordt gek van der. Nu al ik weet niet of ik het anderhalve maand vol hou met haar.” Het eten stond haar ook best tegen meer omdat ze niet weten wat Sarah er allemaal in had gedaan. Onbewust begon Chantal een beetje met haar vork in haar eten te prikken.

Melody was al snel stil toen ze op de speen van haar flesje aan het sabbelen was. Darren liet zichzelf op de bank zakken waarna hij even raar opkeek toen hij Chantal hoorde. "Moet je maar sneller zijn de volgende keer." Antwoordde hij licht plagend. Hij was de eerste bij haar geweest, hij had het recht om haar de fles te geven. Vond hij tenminste. Sarah was druk aan het koken dus daar ging hij zich niet mee bemoeien. Straks zou hij nog de keuken uit getrapt worden omdat hij in de weg liep. Best wel lachend keek hij naar Melody. Hun kleine meid zou straks groot worden, opgroeien tussen de paarden en hopelijk net zo gek op paarden worden als haar ouders. Zo niet, dan had ze toch echt pech want de paarden bleven. Eigenlijk wou hij er niet aandenken dat ze ouders werd. Een hoop gekrijs, ze zou gaan praten en dus gaan schreeuwen, en dan ook nog de pubertijd. Gelukkig lag dat allemaal nog een tijdje bij hen vandaan. Net op tijd had Melody haar flesje leeg en een boertje gelaten. Darren legde haar voorzichtig in de box waarna hij de honden vlug hun eten gaf en aan tafel ging zitten. Ongemakkelijk keek hij naar zijn bord waarna hij snel een hap in zijn mond stopte zodat hij nog even woorden kon zoeken. Sarah, ze was een buitenstaander die hier zomaar even kwam zeggen wat er moest gebeuren. Maar zij deed ook alleen maar haar werk. Een kleine verantwoordelijkheid lag bij haar. "Ze moet ook haar werk doen. Wanneer wij het haar moeilijk gaan maken krijgt zij misschien op haar flikker van haar baas of iets. Anderhalve maand gaat snel. Laat haar doen wat ze moet doen, alsof zij het leuk vind wanneer ze ruzie heeft met iemand waar ze voor moet zorgen." Vlug stopte hij weer een hap in zijn mond. Extra langzaam kauwde hij zodat hij daarna weer snel een andere hap erin kon doen. Mooi niet dat hij nog iets zou gaan zeggen.

”En nog over het flesje geven ik had eerder dan jou kunnen zijn als Sarah me geen preek gaf.” Ze zag dat Darren express langzaam aan het kauwen was. ”Dus dat betekend dat jij anderhalve maand lang vier paarden moet rijden omdat ik niet bij ze in de buurt mag komen van Sarah. Want anders kon ik er nog twee longeren maar dat kan dan ook niet.” Het was best vals van haar om zoiets te zeggen zeker omdat ze aan Darren zag dat hij het toch te veel vond om vier paarden te rijden. En dan ook nog naast het rijden thuis moest hij ook nog les geven op de manege niet alleen zijn lessen maar nu ook de lessen die Chantal gaf. En vaak als Melody ’s nachts huilde ging hij er ook uit omdat Chantal niet zo snel de trap af kon lopen. Ergens zag ze aan alleen maar de blik van Darren dat ze precies het goede had gezegd om hem na te laten denken. ”En als ik niet bij paarden in de buurt mag komen kan ik voorlopig ook geen les geven en dat zal jij dan ook zolang moeten doen.”


[Beetje mega flut ofzo]

Weer erg op zijn teentjes getrapt door wat Chantal tegen hem zei propte Darren snel een hap in zijn mond voor hij iets verkeerds zou zeggen. Tuurlijk wist hij ook dat het te veel was om vier paarden te rijden. Er bestond ook nog zoiets als hulp vragen van buiten af. Jay had ook gereden toen Chantal in het ziekenhuis lag. Er waren meer dan genoeg redenen waarom zou terug kon komen om te helpen met rijden. Problemen zou hij er waarschijnlijk niet mee hebben. Zo wel, dan kon zijn vaste stalhulp misschien komen helpen. Makkelijk zat. De laatste tijd moest hij inderdaad veel doen, maar dat had hem wel minder lui gemaakt. Jammer genoeg was zijn bord leeg, en zijn glas op waardoor hij haast wel gedwongen werd iets terug te zeggen. "Sarah doet alleen maar haar werd. Maak jij het haar moeilijk dan blijft ze langer in huis. Laat haar lekker doen wat ze moet doen." Zonder te kijken of Chantal al klaar was met eten stond hij op en ruimde hij zijn spullen op. De rest zou hij later wel opruimen omdat Chantal dat niet kon doen. Redelijk gehaast liep hij de trap op waarna hij zich omkleedde, sport spullen pakte, en weer naar beneden rende. "Ander half uur, dan ben ik terug." Dack wou met hem mee naar buiten rennen maar rende tegen de deur aan toen deze dicht viel. Met een klein kwartiertje was hij in de sportschool waar hij zijn spullen pakte en naar de loopband liep. Eerst cardio, daarna zou hij wel zien wat hij verder ging doen. Óf hij überhaupt nog iets daarna zou gaan doen. Ongeveer twintig minuten bleef hij op de loopband rennen. Als hij thuis kwam zou hij nog wel meer gezeur over zich heen krijgen. Heerlijk om mee thuis te komen. Gewoon echt geweldig. Na nog een klein halfuurtje meegedaan te hebben met een basketbal toernooitje ging hij maar weer terug naar huis. In de auto was het lekker rustig, geen radio die hard aanstond zoals gewoonlijk. Zelfs op de weg was het stil terwijl het helemaal niet laat was. Omdat hij niet wist of Melody al lag te slapen stapte hij best wel stil naar binnen.

Chantal zuchten diep en ging maar door met eten. Toen Darren op stond keek ze was hij ging doen. Zoals gewoonlijk ging hij op de dinsdag sporten. Toen Chantal met eten klaar was zetten ze de spullen op het aanrecht. Ze liep naar de kapstok om haar jas en die van Melody te pakken. De honden moesten nog uitgelaten worden dus ging ze dat maar doen. Dan was er tenminste nog iets wat ze kon doen. Ze liep naar de box toe en pakte Melody er uit en deed haar jasje aan en der mutsje op. De kinderwagen stond in de gang in een hoekje. Chantal liep met Melody er heen en legde haar der in en dekte haar toe. Melody mocht niet verkouden worden daar was ze gewoon nog te jong voor. De honden hadden al door wat er ging gebeuren. Chantal deed haar eigen jas nog snel aan en sjaal om en deed daarna de deur open waardoor de honden echt naar buiten vlogen. Gelukkig lag er nog niet veel sneeuw dus konden ze makkelijk het bos in. Al snel lag Melody in de wagen te slapen en merkte niets meer. Na een uurtje in het bos gewandeld te hebben gingen ze weer richting huis. De honden hadden al hun energie eruit gerend. Toen ze thuis kwamen schudden de honden zich uit en rende naar de woonkamer en plofte op hun kussens neer die voor de verwarming lagen. Chantal parkeerde de wagen weer in de gang deed haar jas ophangen en pakte daarna Melody uit de wagen en deed haar jasje uit. Chantal ging op de bank zitten met Melody in haar armen. Omdat Chantal het toch nog een beetje koud had deed ze een deken over haar en Melody heen en ging zo tv kijken. De wandeling had Chantal best moe gemaakt en viel halverwege de film in slaap. Melody was in Chantal der armen ook in slaap gevallen. Onbewust hield Chantal Melody in haar slaap goed vast. De honden lagen op hun kussens te slapen want die waren ook kapot van het rennen en spelen in het bos.

Na het uittrappen van zijn schoenen liep hij de kamer in waar hij tegen een slapende Chantal en Melody aanliep. Darren zuchtte diep en haalde Melody zo goed als mogelijk uit Chantal haar armen. Zonder Chantal verder wakker te maken wandelde hij met Melody op zijn arm naar boven waar hij voorzichtig haar kleertjes uitdeed en haar slaapkleertjes aandeed. Chantal zou hij wel op de bank laten liggen, lag ze goed genoeg. Voor hij zich om ging kleden liep hij nog even naar beneden om alle lichten uit te doen en over Chantal een dekentje te leggen. Alle deuren deed hij ook nog op slot waarna hij naar boven ging de badkamer in. Snel kleedde hij zich om en poetste hij zijn tanden om daarna naar zijn bed te sloffen. Bij het voelen van de lakens over zijn lichaam was hij al vertrokken. Bah, dat je zo moe kon worden van rondrennen in huis. Lang kon hij niet slapen, Melody lag te huilen waardoor hij er weer uit moest. Hij kreunde zachtjes omdat hij helemaal niet wou. Nee, hij wou een keertje een nacht doorslapen zodat hij niet heel de dag moe zou zijn. Beneden in de babykamer verschoonde hij Melody haar luier. Gelijk was ze stil, ze viel dan ook weer snel in slaap. Zijn bed haalde hij niet. In elkaar gedoken naast Melody haar bedje viel hij in slaap om even later weer wakker te worden om Melody haar knuffel te geven die te ver bij haar vandaan lag. Zo ging het een tijdje door tot Melody eindelijk doorsliep en niet meer huilde.

Chantal werd na een uurtje wakker omdat ze iets in haar armen miste. Ze zat gelijk overeind en was bang dat Melody op de grond was gevallen. Nergens op de grond zat ze Melody had ze het gedroomd dat ze hier beneden was in Chantals armen. Ze stond op en ging naar boven naar de kamer van Melody. Toen ze daar een lampje aan deed zag ze Darren naast Melody der bedje liggen. In het bedje lag Melody te slapen. Chantal liep naar Darren en pakte de deken van de stoel naast Melody der bedje. Ze wilde hem niet wakker maken omdat hij eindelijk een keertje sliep. Ook kon je aan hem zien dat hij dood op was. Voorzichtig pakte ze Melody uit haar bedje en nam haar mee naar boven. Ze moest maar een nachtje naast Chantal slapen zodat Darren kon door slapen. Gelukkig deed de babyfoon het maar één kant op. Niet dat hij als nog wakker werd als Melody boven ging huilen. Chantal was blij dat ze weer normaal de trap op kon lopen en ook nog eens met Melody in haar armen. Aan de kant van Darren legde ze Melody neer maar op de rand legde ze kussens neer zodat Melody niet uit het bed kon vallen. Chantal had uit Melody der eigen bedje haar dekentje meegenomen. Straks raakte ze nog verstikt onder het dekbed van haar ouders. Chantal legde de deken helemaal aan haar kant en Melody onder haar eigen dekentje. Toch zat het ergens niet lekker dat ze Darren op de grond in Melody der kamertje liet. Maar als ze hem wakker maakte kon hij weer niet slapen als Melody ging huilen. Morgen zou ze het wel aan hem uitleggen waarom ze hem had laten liggen. Ze hoopte dat hij niet boos op haar zou zijn.

De deken wat over hem heen werd gelegd voelde hij amper. Darren merkte de deken pas op toen hij zich omdraaide en het opeens koud had. Vlug trok hij hem dan ook weer over zich heen waarna hij verder sliep. Slapen deed hij als een blok, vooral nu hij niet gewekt werd door Melody omdat er weer wat aan de hand was.
Rond acht uur werd hij wakker. Nogal verbaasd keek hij naar het lege bedje, geen Melody. Misschien had Chantal haar mee naar beneden genomen? Eenmaal beneden zag hij alleen de honden liggen op hun kussens voor de verwarming. Slaapkoppen. Best wel verward rende hij terug de trap op naar zolder waar hij Melody naast Chantal zag liggen in hun bed. Beide nog lekker slapend. Zo stil mogelijk ging hij weer naar beneden, de badkamer in, waar hij zich omkleedde naar zijn joggingbroek, een warme trui met een shirt eronder en heerlijke warme sokken. Ondanks de kou zou hij toch moeten bewegen. Dack en Indy nam hij mee naar het park waar hij zou gaan joggen. Voor een klein halfuurtje was hij bezig. Echter werd hij onderbroken door witte vlokjes in de lucht die naar beneden dwarrelde. "Sneeuw?" Omdat het steeds harder begon te sneeuwen ging hij maar snel terug naar huis. Thuis begon hij aan het ontbijt voor alle dieren. Paarden kregen hun portie brok en hooi. De honden kregen hun brokken en wat lekkers. Voor hunzelf bakte hij croissantjes af, alweer maar eens, zette hij thee, pakte er suiker en boter bij, zorgde voor Melody haar flesje, en zette dit alles op een dienblad waarmee hij naar zolder liep. Nadat hij het dienblad op een nachtkastje had neergezet tilde hij Melody op zodat ze geen herrie zou gaan maken. Voorzichtig boog hij zich over Chantal heen en drukte een kus op haar wang. "Wakker worden schoonheid. Vandaag kunnen we Melody voor de eerste keer sneeuw laten zien." Rustig trok hij de gordijnen open. Evelyn en Fly galoppeerde in volle vaart door hun stukje weiland. Af en toe bokte ze naar elkaar of stonden ze op twee achterbenen met hun voorbenen door de lucht te maaien. Voor hij op het bed ging zitten keek hij nog hoe de twee paarden een orkest van geluid geproduceerd kregen door te hinniken. Maddog en Kini reageerde er op door luid terug te hinniken. De winter kon dus nog best wel leuk zijn. "Lekker geslapen?"

Chantal kon de hele nacht redelijk door slapen. Melody was maar één keertje wakker geworden en alleen omdat ze haar knuffel kwijt was. De volgende morgen lag Chantal nog heerlijk te slapen ze merkte niet eens dat Darren naar boven was gekomen. Ze merkte ook de honden niet die aan het blaffen waren om met Darren mee te gaan. Toen hij weer terug was vond ze het niet echt leuk dat hij der wakker maakte. Ook al zei hij lieve dingen wakker worden was niet haar favoriete ding. Toen hij ook nog eens de gordijnen open deed trok ze het deken gewoon over haar hoofd heen. Zodra ze een beetje wakker was geworden kwam ze met een slaperig hoofd boven de deken uit. In de kamer hing er een geur van heerlijke croissantjes en bosvruchten thee. Toen ze op het nachtkastje keek zag ze een dienblad staan met die dingen en een flesje voor Melody. Chantal pakte snel het flesje en keek Darren lachend aan. ”Nu ben ik lekker eerder.” Nou ja eerder Darren had mooi wel Melody vast dus de vraag was nog of ze inderdaad Melody de flesje kon gaan geven. Opeens bedacht Chantal dat Sarah vandaag niet zou komen. Dus dat betekende dat ze vandaag meer dingen zelf kon doen en ook even lekker met Darren en Melody wandelen in het bos. Misschien ook de honden mee zodat ze lekker in het bos konden spelen.

Tijdens het kijken naar Evelyn en Fly had Chantal blijkbaar het flesje van Melody gepakt. Darren draaide zich om omdat ze tegen hem praatte. "Jij hebt het flesje, ik ons dochtertje." Best wel uitdagend keek hij Chantal aan terwijl hij met zijn duim automatisch langs Melody haar armpje ging. Heel zachtjes, zoals hij vaker deed als hij haar rustig probeerde te krijgen. Nu was ze heerlijk rustig, maar hij deed het haast automatisch. Omdat hij het best wel zielig vond voor Melody dat ze haar flesje niet kreeg gaf hij haar toch maar over aan Chantal. Op zijn buik ging hij op het bed liggen, het dienblad had hij voor zich neer gezet. "Zou jij in de sneeuw naar buiten durven met de paarden?" Kalkoenen in hun ijzers zodat ze meer grip zouden hebben, sneeuwringen er dan ook nog eens bij. Meer grip en geen sneeuwophoping in hun hoeven. Via zijn vader kon hij vast wel aan een slee komen. Het was dan wel een beetje gevaarlijk om hem te vervoeren maar er bestond ook nog zoiets als strooien. Met zijn voeten in de lucht, plat op zijn buik op het bed en zijn ellebogen als steun zodat hij gewoon kon eten, keek hij Chantal aan. Vroeger had hij ook altijd met de shetlander en de slee gement in de sneeuw. Een echte slee achter een tweespan moest ook kunnen. Vandaag zou hij de hoefsmid bellen, wie weet zou hij dan over twee dagen kunnen komen. "Melody kan dan toch wel mee, als we haar goed inpakken tenminste.." Gretig nam hij een hap van zijn croissantje. Heerlijk croissantje met suiker en boter. Zijn koffie mistte hij niet eens. Thee was voor hem nu goed genoeg. Buiten vandaan was weer gehinnik te horen. Gekke paarden hadden ze toch ook.

Chantal schoot in de lach toen Darren der een beetje aan het uitdagen was. Koppig bleef ze met het flesje zitten wat werkte want van Darren kreeg ze Melody. Voordat ze het flesje gaf begon Chantal tegen haar dochtertje te praten. Terwijl ze verder praten gaf ze Melody het flesje. Ondertussen keek Chantal naar Darren die naast haar op zijn buik op het bed was gaan liggen. Ze keek hem een beetje raar aan toen hij vroeg of ze naar buiten durfde met de paarden. ”Ik mag toch van Sarah niet bij de paarden komen……………. Maar op je vraag ik ga niet de weg op met ze want ze hebben geen ijzers met gaten voor de kalkoenen. En wat ze ook niet hebben is een rubber zooltje. Want als ze nu naar buiten gaan krijgen ze van die ijsklonten onder hun voeten. En misschien moeten Fly en Evelyn ook maar op stal blijven staan straks lopen ze op hakken.” Toen Melody klaar was met drinken liet Chantal haar een boertje laten en legde haar tussen Darren en zichzelf in. Chantal had nu zelf ook zin in wat te drinken. Ze pakte van het dienblad haar kopje thee en hield het in der handen. ”Sorry dat ik je vannacht op Melody der kamer heb laten liggen maar ik zag aan je dat je op was.” Snel nam ze een paar slokken thee zodat ze niets verkeerds meer kon zeggen of verkeerde opmerkingen.