A new boss?

Chantal was naar beneden gekomen en had drinken voor hen beide gepakt. Darren nam zijn glas aan en sloeg zijn arm om haar schouder heen zodat hij lekkerder zat met Chantal tegen zich aan. Wat hij aan zou doen? "In elk geval kleren." Antwoordde hij met een speelse lach op zijn gezicht. "Mijn ouders krijgen de uitnodiging de dag van te voren. Wie weet kunnen ze niet, zo wel dan hou ik een plekje voor ze vrij helemaal achteraan. En we zouden de manege mensjes uit kunnen nodigen, dan wel degene waar we écht veel mee omgaan." Straks zou heel de manege komen. Dat waren een heleboel mensen. Vooral een heleboel meiden die de bruiloft konden gaan boycotten. Want om de een of andere reden had hij nog steeds het idee dat sommige mensen niet zo blij waren met het idee dat hij met Chantal een kind had. Samen met Chantal had hij een kind, nog steeds klonk het gewoon bizar. Ze hadden een prachtige dochter die straks even gek zou worden van paarden als haar ouders. Beter kon toch niet? Natuurlijk was er nog heel veel te regelen voor de bruiloft, maar daar wou hij nog echt niet aandenken. Binnenkort zou hij wel gaan beginnen met denken, nu nog niet. Wel dacht hij alvast na over de vrijgezellenavond. Die zou het einde gaan worden als hij mocht plannen samen met Jace. Dat werd binnenkort maar even gaan zoeken op internet. Terwijl hij zich allerlei dingen aan het bedenken was verscheen er een geamuseerde glimlach op zijn gezicht. Zaten er toch nog meerdere leuke dingen aan trouwen.

Chantal moest lachen om Darrens opmerking. ”Zolang het maar een pak is anders ga ik niet in een jurk” Wat Chantal zei meende ze ook. Hij niet in een pak zij niet in een jurk. Ook moest ze een beetje lachen om wat hij zei dat ze zijn ouders pas een uitnodiging op de dag zelf gingen geven. ”Vind het een goed idee om je ouders zolaat een uitnodiging te geven. Straks willen ze nog alles tegen houden. Trouwens je gaat je niet misdragen hé als je je vrijgezellen avond hebt.” Chantal keek op de klok en zo dat het tijd was om der om te kleden want ze moest bijna naar de manege om les te gaan geven aan de beginnertjes. Darren moest een uurtje later les geven aan de gevorderde. Melody moest maar mee naar de manege. Als Chantal les aan het geven was moest Darren maar op Melody passen en als hij les gaf kon zij op Melody passen. Dan kon Melody al zien wat haar te wachten stond. Ze kon natuurlijk thuis les gaan krijgen aangezien haar ouders ook les gaven. Maar voor Melody zou het ook goed zijn als ze op andere paarden ging rijden en met andere ruiters ging rijden. Met tegenzin stond Chantal op en ging naar boven. Ze trok haar rijbroek en laarzen aan en ging naar beneden. ”En al klaar om te gaan. Je weet dat we les moeten geven.” Chantal pakte haar autosleutels en pakte Melody uit de box en legde haar in de maxicosi. Net zoals Chantal had Darren geen zin om eigenlijk op te staan maar ja ze konden zich moeilijk ziek melden. Chantal zetten de maxicosi op de achterbank en deed hem vast maken met de gordel. Toen Darren zat konden ze naar de manege. In een kwartiertje waren ze op de manege. Chantal ging alvast naar de rijbak om de planning te maken voor wie op welke pony mocht. Ze zag dat Darren ondertussen door de stallen aan het lopen was met Melody bij zich. Alle meiden die hij tegen kwam keken raar op omdat het een apart gezicht was dat hij met een kindje liep.

"Ik zet gewoon een vals adres op hun uitnodiging." Darren keek Chantal met een grote onschuldige glimlach aan. Zijn ouders zouden hun huwelijk niet tegen kunnen houden. "Ik zal me niet gaan misdragen, misschien een klein beetje maar de volgende ochtend weet ik daar waarschijnlijk toch niets meer van." Drinken tot je niet meer op je benen zou kunnen staan. Maar goed dat hij ondertussen heel veel kon drinken zonder in te storten. De laatste tijd dronk hij veel minder. Af en toe wijn bij het eten, maar verder helemaal niets. Best apart, eerst dronk hij bijna elke avond shandy of grolsch. Tot Chantal kwam natuurlijk. Plots stond Chantal op en verdween ze naar boven. Wat ging zij opeens doen? Toen ze terug kwam in haar rijkleren viel het kwartje. Oké, misschien ook een beetje om wat ze tegen hem zei. "Ik wil nieet." Mopperde hij zachtjes. Ergens vond hij het ook wel weer leuk dat ze gingen want Melody ging mee. Bovendien kon hij zijn les een niveau hoger gaan werken dus dat zou leuk worden. Bij de manege verdween Chantal richting de bak. Hij pakte Melody op en wandelde met haar door de stallen heen. Verschillende paardenneuzen kwamen te voorschijn maar niet degene die hij zocht. Waar was Future? Een groep meiden die hem stom aan stonden te kijken was de pineut om het hem te vertellen. "Staat Future buiten?" Hij kreeg een antwoord, maar niet degene die hij wou. "Ja hij staat buiten, er zijn kopers voor hem." Darren liep door naar de paddocks waar hij Future zag staan. Keurig geborsteld met een leren halster om. Daar ging zijn rijpaardje. Ach, zolang hij naar een goed gezin zou gaan waar hij vriendjes had en lekker gereden zou worden vond hij alles best. Een kort babbeltje met het gezin wat hem zou kopen was genoeg voor hem. Hele aardige mensen, verstand van paarden, met een zoon van een jaar of 16 die hem zou gaan rijden op wedstrijden. Bovendien zou hij bij nog twee paarden komen te staan, bij hun huis nog wel. Beter kan je niet krijgen, vond hij dan. Samen met Melody aaide hij Future nog even voor hij naar de rijbak verdween om Chantal het nieuws te vertellen. Toen hij haar eindelijk had gevonden, haalde hij een kruk uit de kantine en zette die neer zodat hij kon gaan zitten. "Future heeft blijkbaar te koop gestaan en is net verkocht. Hij gaat een gezin met nog twee paarden aan huis, hun zoon van 16 gaat hem rijden. Bovendien gaat hij wedstrijden rijden met die zoon." Een lach was te zien op zijn gezicht. Kijk, zo mochten alle manege paarden wel een plekje krijgen. Een plekje waar ze hun portie aandacht en beweging zouden krijgen zonder telkens andere kindjes op hun rug te hebben. Hij had helemaal niets tegen manege's, per slot van rekening werkte hij zelf bij een, maar de paarden vond hij wel een klein beetje zielig. Zijn handen had hij om Melody haar middel terwijl hij zachtjes op en neer ging met zijn been. Gegiebel was te horen bij elke keer dat hij zijn been naar beneden deed en ze iets naar beneden zakte.

Chantal zat met haar neus in de map en was de ruitertjes over de pony’s aan het verdelen. In haar ooghoek zag ze dat iemand kwam aan lopen. Toen ze op keek zag ze dat het Darren was die op een kruk was gaan zitten met Melody op zijn schoot. Chantal der mond viel open toen Darren vertelde dat Future verkocht was. Dat hun dat niet verteld was dat hij te koop stond. Niet dat ze plek voor hem hadden gehad maar toch het was dan minder onverwacht. Ondertussen was het een half uur voordat Chantal der les begon alle ruitertjes stonden om haar heen te springen omdat ze wilde weten op wie ze mochten rijden. Sommige gezichtjes waren blij omdat ze op een bepaalde pony mochten andere vonden het niet zo leuk op welke ze mochten. Maar ja je kon nou ook weer niet elke week op dezelfde pony rijden. Voor een ruiter zeker een beginnende was het beter als ze op verschillende pony’s reden. De eerste pony’s waren gezadelde en werden de bak ingeleid. Ze gaf Darren en Melody snel een kus en ging de singels en hoofdstellen controleren. De ene singel zat veelste los en andere zat prima. Hetzelfde gelde eigenlijk ook voor de neusriemen. Vandaag had Chantal op de planning staan dat ze zonder beugels gingen rijden. Dit omdat ze al vaker gereden hadden en dat de houding van sommige wel stukken beter mocht. Toen de leerlingen zaten keken ze raar op toen ze de beugels over het zadel moesten doen. Toen Chantal het had uitgelegd wat ze allemaal gingen doen begrepen de kinderen het. Na een uurtje les gegeven te hebben gingen de kinderen de pony’s uitstappen en afzadelen. Daarna mochten ze in hun eigen stallen staan waar ze hun eten konden eten. Chantal controleerde of al het tuig netjes was opgeruimd en de stallen goed dicht waren. Daarna ging ze naar de bak en pakte ze Melody van Darren over en ging op de kruk zitten. Nu was het Darrens beurt om les te gaan geven en Chantal der beurt om toe te kijken. Van al het praten had ze een droge mond gekregen en ging ze even in de kantine drinken halen samen met Melody. Ze haalde een flesje spa blauw en ging weer op de kruk zitten.

Tijdens de les van Chantal bekeek hij wie er allemaal kwam rijden in zijn lesje en op wie ze zouden mogen rijden. Darren bleef Melody vermaken tot het einde van de les. Af en toe trok hij gekke bekken naar haar of speelde hij kiekeboe om haar bezig te houden zodat ze niet ging janken. Stel je voor dat je haar gehuil door heel de bak zou horen. Ponytjes zouden er van kunnen schrikken dus dat moest niet gebeuren. Aan het einde van de les gaf hij Melody over en wachtte hij tot iedereen binnen was. Het rooster had hij al op het bord gehangen dus iedereen wist als het goed was op wie ze zaten. Zoals hij wel verwacht had kwamen er mensen naar hem toe met de vraag of ze mochten ruilen. Stug nee blijven zeggen en ze hielden vanzelf op. Meestal dan. "Ga gewoon op je paard zitten, ik sta hier ook voor mijn lol dus luister eens een keer." Zonder verder te mopperen ging iedereen op zijn paard zitten. Een enkele moest hij voetjes geven om erop te komen. Tsja, zet redelijk kleine mensen op grote paarden en ze komen er niet op. Best grappig, maar ook wel een klein beetje irritant. Zet je knie eerst in de beugel, hijs jezelf op, voet in de beugel, en verder klimmen. De paarden die in deze les reden zouden heus wel blijven staan. Het instappen deed iedereen al zonder dat hij iets hoefde te zeggen. Ondertussen schreef hij op wie er allemaal was en bedacht hij wat ze zouden gaan doen. In elk geval eerst even alle paarden losrijden en dan gaan werken aan de buigingen en alles. Misschien nog een contragalop, of middengalop. Dat zou hij verder wel bedenken als ze bezig zouden zijn met de les. Het was een kleine groep, maar zes meiden. Helaas alleen maar meiden dus dat was een hoop gegiebel. Af en toe moest hij iemand helpen om het paard voorwaarts te krijgen of van de hoefslag af. Meestal was het gewoon kwestie van je handen anders plaatsen en je paard liep zo van de hoefslag af. "Iedereen doorzitten en een aantal voltes halve baan gaan maken. Rijd voor jezelf en niet achter elkaar." Toen er gemopper kwam dat er pijn gevoeld werd moesten ze nog even doorgaan voor ze weer licht konden gaan rijden. "Watjes." Voor ze begonnen met het galopperen kregen de paarden hun rondje beloning zodat ze een beetje tevreden zouden blijven. Automatisch ging iedereen zich verdelen op twee voltes, wat eigenlijk niet de bedoeling was maar dit kon wel leuk worden. De volte bij de C moest gaan galopperen, eerst op de volte maar daarna op de hoefslag. Iedereen bij de A moest op de binnenhoefslag gaan rijden en konden op zijn teken aansluiten in galop. Pas toen iedereen een beetje bij elkaar zat mocht er van hand veranderd worden. De contragalop hadden ze al eerder gedaan dus het ging redelijk goed. Sommige paarden vielen terug en sprongen opnieuw aan in galop. Niet wat hij bedoeld had, straks nog maar een keertje proberen. Tijdens hun galop legde hij uit hoe ze de vliegende galop wissel konden proberen. Alle paarden in de les konden hem dus het moest goed gaan als ze de juiste hulpen maar gebruikte. Op zijn teken werd er weer van hand veranderd. Bij de meeste ging het goed, op eentje na waarmee hij verder ging oefenen. De rest mocht nog een rondje galopperen en daarna schouder binnen- en buiten-waarts gaan oefenen. Na ruim een uur intensief gereden te hebben kwam het damp van de paarden af en zat iedereen met een knal rood hoofd op hun paard. "Volgende week gaan we verder." Pas toen alle paarden de bak uit waren wandelde hij richting Chantal en Melody. "Zou spontaan last krijgen van een hoestaanval in deze stofbak." Hij pakte Chantal haar hand en trok haar zachtjes mee richting de kantine met een lach op zijn gezicht. Toen er niemand meer in de bak was en ook niet bij de kastjes zette hij de sproeiers aan. Zo, minder stof en er kon lekkerder gereden gaan worden.

Chantal keek naar de les van Darren. Net als haar had Darren alleen maar meiden in zijn groep. Het verschil met de groepen was dat die van Darren richting gevorderd waren en alleen maar liepen te zeuren en de groep van Chantal zelf van beginnend en zeurde nooit. Als ze zeurde was het omdat ze het niet begrepen. Chantal zag dat Melody der oogjes zwaar werden en wiegde haar in slaap. Ze deed haar speentje ook nog even in zodat ze even ergens op kon sabbelen. Ergens was Chantal blij dat Darren haar geen les gaf. O wat zou zij dan een spierpijn hebben aangezien hij zijn leerlingen erg intensief liet rijden. In haar arm lag Melody nu heerlijk te slapen. Toen Darrens les klaar was kwam hij naar der toen en pakte haar vrije hand en nam haar mee. In de kantine ging Darren de sproeiers aan terwijl Chantal Melody wakker maakte en haar een fruitpapje ging geven. ”Jou groep zeurt echt. Ben ik even blij dat mijn groep dat niet doet en dat jij die over een aantal jaar krijgt. Wanneer ze waarschijnlijk wel gaan zeuren.” Chantal had een brede lach op haar gezicht bij alleen al het idee dat ze bij Darren gingen zeuren omdat ze een ander paard wilde. De manege eigenaar kwam nog even langs gelopen omdat de sproeiers aan stonden. Toen hij Melody in Chantal der armen zag ging hij haar toch even bewonderen dit was de eerste keer dat ze mee was naar de manege. Chantal en Darren hadden haar express nog niet eerder mee genomen naar de manege omdat al die meiden het niet vonden kunnen dat Darren met Chantal een kind had. Nu moesten ze er maar gewoon aan geloven dat Melody elke keer dat Darren en Chantal op dezelfde dag les moesten geven mee kwam. Omdat de manege eigenaar zei dat hij wel de sproeiers zou uit zetten gingen Chantal en Darren naar huis. Eenmaal thuis ging Chantal in bad en nam Melody ook mee in bad. Het scheelde dat ze allebei in bad moesten. Na het bad bracht Chantal Melody naar bed en ging zelf naar beneden waar ze op de bank neer plofte naast Darren. ”Ik ben het zat. Ik kan niet meer. Ze ging onderuit zitten en keek naar de tv. Niet dat ze veel zag want ze was in slaap gevallen.

Chantal mopperde over zijn groep, dat ze veel zeurde. Jammer genoeg had ze daar helemaal gelijk in. Darren haalde zijn schouders op. "Volgende week zullen we nog wel eens kijken of ze zeuren." De eigenaar van de manege kwam naar hen toe gelopen maar was al snel verkocht bij het zien van Melody. Gelukkig deed hij de sproeiers uit en konden Chantal en Darren naar huis. Lekker naar huis, even niets doen voor ze zouden moeten gaan slapen. Eenmaal thuis liet hij zich gelijk op de bank neer ploffen. Er vanaf komen zou hij zeker weten niet. Echter toen Chantal naast hem kwam zitten en in slaap viel bedacht hij zich dat hij toch maar wel op moest staan. De tv zette hij uit waarna hij opstond en Chantal voorzichtig optilde. Toen hij haar goed vast had begon hij aan zijn wandeling naar boven. Zachtjes legde hij haar neer in haar bed, deed de dekens over haar heen en verdween naar beenden om zichzelf om te kleden. Zelf was hij op, gewoon echt op. Zodra hij het matras onder zich voelde sloot hij zijn ogen en was hij weg. Op het laatste moment klikte hij de babyfoon nog aan voor als Melody zou gaan huilen vannacht. Misschien dat hij er dan uit zou gaan, tenzij ze alleen maar aan het gallen was. Dan zou hij zeker weten niet uit zijn bed gaan.

Chantal merkte niet eens dat Darren haar optilde en naar boven bracht. Het scheelde dat Chantal Melody al naar bed had gedaan dus dat hoefde Darren niet meer te doen. eigenlijk sliep ze de hele nacht wel lekker door tot dat ze wakke werd van gehuil wat bij de babyfoon vandaag kwam. Ze ging recht op zitten en merkte dat ze in hun slaapkamer was. Ze kon zicht niet echt herinneren dat ze naar bed was gegaan maar goed. Ze zetten snel de babyfoon uit en ging naar beneden naar Melody der kamertje. Ze trosten haar en verschoonde haar luier. Ze legde haar in der bedje en dekte haar toe. De paardknuffel legde Chantal naast Melody neer en ging zacht weg. Toen Chantal weer boven was zetten ze de babyfoon aan en ging weer in bed liggen waar ze tegen Darren aan ging liggen en viel weer in slaap.

De volgende morgen werd Chantal al vroeg wakker door dat er een lichtstraal op haar gezicht kwam. Maar ook waren de vogels erg irritant door te fluiten. Okee het was lente maar moesten ze daarom nou zo vroeg gaan fluiten. Omdat ze eigenlijk toch klaar wakker was ging ze stil uit bed en ging naar beneden. Ze keek op de klok en zag dat het pas half zeven was. Ze liet Melody daarom maar in haar bedje liggen. Stil trok ze haar rijkleding aan en ging verder naar beneden. Ze liet de honden naar buiten en ging toen een broodje voor zichzelf maken. Nadat ze haar broodje op had ging ze naar buiten en gooide Maddog en Kini naar buiten. Omdat er nu veel gras was hoefde ze geen hooi of brokken voordat ze naar buiten gingen. Fly, Evelyn en Mercury hoefde ook nog niets te hebben. Chantal pakte Fly uit de wei en nam der mee naar de poetsplaats. Omdat ze nog een paarden moest rijden begon ze nu maar er al mee. Ze gaf Fly eerst een grondige poetsbeurt en zadelde haar daarna op. Ze deed de peesbeschermers om. Nadat ze haar cap had gepakt nam ze Fly mee naar de bak. Ze hindernissen stond nog in de bak van een vorige keer dus hoefde ze niet veel te doen alleen maar warm rijden. Na het warm rijden stuurde Chantal Fly naar de eerste hindernis.

Darren sliep door het gehuil van de babyfoon heen. Lekker sliep hij wel, vooral nu hij eens een keertje zo moe was dat wanneer hij de dekens raakte gelijk weg was. Morgen zou hij vast wel energie hebben om weer dingen te doen. Zo niet zou hij de energie opzoeken.
Dat Chantal uit haar bed stapte ging aan hem voorbij. Net zoals de rest wat er beneden gebeurde. Pas toen zijn telefoon ging schrok hij op. Fijn, zijn bestelling was aangekomen. Had hij mooi wel voor elkaar gekregen dat hij een ander zadel voor Mercury had weten te vinden. Eentje die hopelijk goed zou passen, zo niet dan moest de zadelmaker langs komen om hem aan te passen. Waarschijnlijk zat hij wel goed, dat was even kijken. Darren stond met tegenzin op. Alleen al bij het opstaan werd hij haast gek, zijn hoofd deed ongelofelijke pijn. In slakken pas ging hij naar beneden, onder de douche om daarna naar beneden te gaan om ontbijt te pakken. Een bak koffie, croissantjes en een appel. Bij het opeten van zijn appel werd hij gestoord door Melody die aan het huilen was. Vlug liep hij de trap op, haar kamertje in. In haar kamertje trof hij Melody aan met betraande oogjes, staand met haar handjes om de rand van haar bedje geklemd om overeind te blijven. Hij tilde de kleine meid uit haar bedje, verschoonde haar luier en kleedde haar aan om daarna terug naar beneden te wandelen en haar ontbijtje klaar te maken. Terwijl hij het ontbijt van Melody klaarmaakte gooide hij twee pijnstillers naar achteren. Tot Melody eindelijk haar hele bakje leeg had gegeten bonkte zijn hoofd. Gelukkig gingen de pijnstillers werken en had hij er minder last van. Samen met de honden verdween hij naar buiten. Kijken wat voor klusjes er te doen waren. Zoals stallen uitmesten, het weiland leeg scheppen, en nog meer van die klusjes. Bovendien moest de hoefsmid binnenkort weer komen om de paarden allemaal te bekappen. Met Melody op zijn arm liep hij naar de stal van Mercury. "Zullen we haar lekker buiten zetten?" Het halster deed hij om het kleine hoofdje van Mercury en nam haar aan het halstertouw mee naar buiten. De paddock in waar Mercury gelijk de benen nam en begon te rennen.

Toen Chantal klaar was met rijden zag ze dat het alweer later was dan gedacht. Ze had om 10 uur een afspraak met een vriendin om trouwjurken te gaan passen. Tegen Darren zou ze wel een smoesje gaan gebruiken. Want als hij wist wat ze ging doen zou ze vanavond wel een kruisverhoor krijgen. Ze zadelde Fly af en zetten haar in de wei bij Evelyn en Mercury. Ze kwam Darren met Melody op zijn arm tegen. Ze gaf hem een kus en keek hem aan. ”Ik heb om 10 uur een afspraak met Iris. We gaan lekker even een dagje naar een spa. Ik weet nog niet hoe laat ik thuis ben. Maar dat zie je wel.” Ze gaf hem en Melody een kus en ging naar boven. Ze kleden zich snel om en ging naar beneden want Iris stond al voor de deur te wachten. Hopelijk had ze niet tegen Darren gezegd. Ze stapte in de auto en gingen weg. De zenuwen gierde nu echt door haar. Toen ze bij de winkel aankwamen en naar binnen gingen was het helemaal erg. Na ongeveer 4 jurken te hebben gepast had ze eindelijk haar droom jurk gevonden. Een crèmekleurige jurk met een lange sleep en sluier. Op de voorkant zat een prachtige versiering. Ze deed de jurk uit omdat er nog wel wat dingen aan gepast moesten worden omdat hij iets te wijd was. Toen ze de winkel uit gingen was Chantal helemaal blij met de jurkkeuze. Omdat ze tegen Darren had gezegd dat ze niet wist hoe laat ze terug waren gingen ze toch maar echt naar het spa. Na een heerlijke middag ontspannen in het spa te zijn geweest gingen ze maar naar huis. Chantal hoopte dat ze zich niet zou verkletsen tegen Darren. Waarschijnlijk als hij toch door bleef vragen zou ze toch wel de waarheid tegen hem zeggen.

Chantal kwam uit de richting van de stallen en begon over een of andere afspraak met Iris. Een lekker dagje spa, het idee alleen. Op tv zag je mensen altijd in modder liggen, wie gaat er nou zonder mopperen in modder liggen? Hem niet gezien. Darren gaf Chantal een kus terug en pakte Melody haar armpje beet. Voorzichtig bewoog hij hem heen en weer alsof ze zwaaide. "Dag mama." Er stond een ondeugende grijns op zijn gezicht toen hij de woorden uitsprak. Samen met Melody speelde hij nog even in de paddock met Mercury voor hij hen mee nam naar het weiland. Hop, Mercury bij de dames zodat ze zich nog even uit kon leven met hen. Later op de dag zou hij haar wel gaan poetsen. Eens zien of alle gras vlekken nog uit haar vacht zouden gaan. Evelyn zag er bijna zo net zo slecht uit als het kleine shetlander monster. Nog even en ze zag er net zo slecht uit. Gras sprieten staken uit haar manen, haar staart was amper meer te zien door alle modder die erin hing. Op haar vacht zaten overal vlekken. Het enige schone paardje wat er stond was Fly. Langzaam maar zeker begon Melody weer in te zakken. Uiteindelijk lag ze half te slapen in zijn armen dus bracht hij haar maar terug naar binnen in de box waar ze verder kon slapen. Dack ging naast de box liggen, alsof hij op haar paste. Dat zou nog wat worden later.
Darren kleedde zich om, haalde allerlei dingen tevoorschijn om Evelyn op te knappen en verdween met het halster in zijn handen richting de weide. Gelijk kwamen de pony's naar het hek gerent. Makkelijk om dan het halster om te doen. Na bijna een uur geborsteld te hebben stond Evelyn met een nette merrie vlecht in haar manen, witte bandages om haar benen, een gevlochten staart, en haar tuig met een wit dekje eronder, helemaal klaar om te rijden. Waarom hij haar zo had opgedoft wist hij niet, gewoon omdat het eens leuk was om te doen. De radio uit de stallen pakte hij mee zodat hij muziek had in de bak. Na zijn cap op te hebben gezet en een dressuurzweepje gepakt te hebben wandelde hij richting de bak. Voor hij ging rijden installeerde hij de radio, ruimde de hindernissen op en singelde hij nog even aan. Na ingestapt te hebben reed hij naar de hoek waar de radio stond. Speciaal op de rand gezet zodat hij niet weer af hoefde te stappen. Het kostte hem enig gepriegel tot er eindelijk muziek uit kwam. Thema liedjes van films waar je heerlijk op kon rijden. In een rappe draf reed hij allerlei figuren. Wanneer de muziek sneller ging liet hij Evelyn over gaan in een verzameld galopje. Lekker rustig en ontspannen. Bij elkaar reed hij zeker wel een uur intensief. Evelyn was dan ook behoorlijk bezweet toen hij haar afzadelde en de bandages los haalde. De tuinslang zette hij nog even op haar staart zodat deze helemaal schoon werd en er straks een vlecht in kon zodat ze misschien slag in haar staart had als hij de vlecht eruit zou halen. Toen hij Evelyn terug in het weiland zette ging ze er als een gek vandoor. Bang dat ze nog een keertje moest rijden, of nog een keer stil moest staan omdat hij haar zo nodig helemaal op wou doffen. Omdat er vanuit het huis nog helemaal niets te horen was verdween hij naar binnen. In de box vond hij Melody met Dack naast zich. Haar kleine lichaampje naast die van Dack. Eigenlijk vond hij het sneu om tegen Dack te gaan schreeuwen omdat hij haar alleen maar gezelschap had gehouden. Maar toch mocht hij niet in de box. Melody pakte hij op en Dack stuurde hij op zijn kussen. Daar moest hij maar eventjes blijven liggen, zijn straf uit liggen. Ondertussen gaf hij Melody haar middageten en propte hij ondertussen een aantal boterhammen naar binnen bij hemzelf. Een glas cola erachteraan en hij kon weer even vooruit. Verbaasd keek hij op toen hij Chantal binnen zag komen. Was het al zo laat? "Was het gezellig in de 'spa'?" Weer stond er een grote ondeugende grijns op zijn gezicht. "Jullie waren wel lang weg."

Toen Chantal de woonkamer in kwam zat Darren daar en vroeg gelijk hoe het was. Toen hij zei dat ze lang weg waren moest Chantal even slikken. ”Het was gewoon heerlijk. En jij bent ook vaak lang weg met Jace.” Chantal probeerde hem haast te ontlopen met zijn vragen en opmerkingen. Jammer genoeg had Darren het al lang door dat er meer aan de hand was. Toen ze even een broodje ging maken kwam hij zelfs achter haar aan. Hoe zou ze hier nou onderuit moeten komen. Ze wilde het liefste het geheim houden voor hem maar ja als hij echt door bleef vragen had ze een probleem want dan zou ze echt het verkletsen. Voordat hij maar iets kon vragen ging Chantal snel iets zelf zeggen. ” Moeten Maddog en Kini nog gereden worden?” Gelukkig moesten ze nog gereden worden. ”Okee dan ga ik zo wel Maddog alvast rijden dan hoeft alleen Kini nog daarna.” Wat ze niet had verwacht was dat hij gelijk zei dat hij mee ging rijden met Kini dan hadden ze de rest van de avond voor hun zelf.


[Srry mega flut]

Darren zat met een geamuseerde grijns naar Chantal te kijken. Stiekem wou hij in lachen uitbarsten om haar antwoorden. Hij was vaak lang weg met Jace, dan was hij naar de sportschool of hij was ergens anders mee bezig. Maar hij verzon geen stom excuus als een dagje spa. De hele manier waarop Chantal tegen hem praatte en zichzelf gedroeg verraadde gewoon dat er meer aan de hand was. Vroeg of laat zou hij er wel achter komen. Of ze het nou leuk zou vinden of niet. Onschuldig kwam hij achter haar staan, ruimde wat dingen op en ging daarna terug op de bank zitten. Op de vraag die hij naar zijn hoofd geslingerd kreeg gaf hij op een dood normale manier antwoord. Alleen Evelyn had hij nog maar gereden, Maddog en Kini moesten nog. Daarnaast moest Mercury ook nog even haar beweging krijgen voor het avond werd. Longeren ofzo, meer zou hij niet met haar kunnen doen. Tenminste, wandelen kon maar daar had hij geen zin in. Veel te lui voor. "Ik ga gelijk mee, hoeft er vanavond niemand meer uit voor Kini." In de stallen haalde hij Kini uit zijn box en begon hem te poetsen. Straks mocht hij in de paddock, kon hij zijn energie nog even kwijt na het rijden. Na het opzadelen en al verdween hij richting de bak. O wat zou hij Chantal gaan ondervragen. Toen Chantal er ook was en ze een paar minuten aan het rijden waren begon hij met de ondervraging. "Waren er veel mensen in de spa? Wat gebeurd er eigenlijk als je naar zoiets gaat? Moet je nog weg met Iris voor een jurk?"

Heel erg blij was Chantal er niet mee toen Darren zei dat hij ook mee ging. Maar ja veel keuze had ze niet dus liet ze het er maar bij. Chantal ging nadat ze een broodje had gegeten ook naar de stallen en haalde Maddog uit zijn stal. Rustig zadelde ze hem op en ging naar de bak. Darren zat al op Kini Chantal nam Maddog mee naar het midden van de bak. Ze singelde hem nog een keertje aan en steeg daarna op. Ineens kwam Darren naast haar rijden en begon allemaal vragen te stellen. Na de laatste vraag was Chantal blij dat ze echt ook na het jurk passen naar de spa was geweest. ”Het viel wel mee hoe druk het was meeste mensen kwamen volgens die mensen rond vier uur omdat veel mensen dan ongeveer wel klaar zijn met werken. En er gebeurd van alles je kan in een sauna of door een leuke man een massage te krijgen. Zeker heerlijk als je het thuis niet krijgt door je verloofde.” Onschuldig keek ze even naar hem toen ze het laatste zei. Over zijn vraag over de jurk was ze kort. ”Hoezo moet ik met Iris een jurk passen? Ik was helemaal niet van plan om in een jurk te gaan trouwen.” Na haar woorden over de jurk zag ze Darren met een valse lach naar haar kijken. Gelijk zetten ze Maddog in draf in de hoop dat Darren niets meer er over zei maar jammer genoeg werkte het niet.

Darren reed rustig naast Chantal met Kini. Problemen zouden er hopelijk niet gaan komen, tenzij Kini en Maddog zin hadden in klieren. Jammer genoeg wist Chantal nogal snel antwoorden te bedenken op zijn vragen. Echter op zijn laatste vraag was ze ie wat te snel en te kort. Ha, daar kon hij mooi op doorgaan. "Als jij niet in een jurk gaat kan je het wel vergeten dat ik in een pak ga. Dan ga ik nog liever in enkel mijn short, op blote voeten, met mijn zonnebril op. Maar ik denk niet dat sommige mensen daar zo blij mee zijn." Voor hem zag hij Chantal er vandoor gaan met Maddog. Alsof ze hem zou kunnen ontlopen. Omdat hij Kini toch echt zijn beweging moest geven begon hij met het los rijden van hem. Voltes openen en sluiten, slangen voltes, gebroken lijnen, en uiteindelijk ook een aantal keertwendingen. Voor hij verder ging beloonde hij hem even en mocht Kini met een lange teugel rondstappen. "Melody moet ook een schattig jurkje aan, en als ik in pak ga moet jij wel in een jurk. Weet je al wat voor jurk je wilt? Toch geen baby blauw, dat is zo afgrijselijk. Net zoals roze." Bij de gedachte alleen kropen er rillingen over zijn rug. Ieuw, geen baby blauw of roze.

Chantal der mond viel open toen Darren zei dat hij in een short op blote voeten en een zonnebril ging trouwen als zij niet in een jurk ging. Ze probeerde zo normaal mogelijk te rijden en er niet aan te denken. Toen hij weer even later naast haar kwam rijden en over Melody in een jurkje ging beginnen luisterde ze naar hem. Al snel kwam het weer op het onderwerp haar eigen jurk. Hij begon over de kleur of het babyblauw of roze was. Voor Chantal het wist floepte het antwoord er uit. ”Nee hij is crème met wit, een sleep en sluier.” Chantal schrok er zelf van. ”O jij bent erg. Je wist gewoon dat ik het zou verraden als je er over door ging en over de kleur zou beginnen.” Chantal voelde zich echt dom dat ze er in getrapt was. ”Maar in wat voor pak gaat mijn verloofde dan?? En in wat voor jurkje moet onze dochtertje.” Chantal reed Maddog de bak uit omdat ze zeer intensief had gereden. Ze zadelde hem af en wachten nog op een antwoord van Darren. Waarschijnlijk zou hij toch niets los laten over zijn pak maar dan had ze nog wel een listje achter de hand. Nu hij wist wat voor jurk ze had nou ja wat voor meer over de kleur moest zij ook gewoon weten wat voor pak hij aan ging doen.

Darren keek verrast op toen hij opeens verdachte woorden uit Chantal haar mond hoorde komen. Hoorde hij dat nou goed of had ze gezegd wat voor jurk ze had. Een grote grijns verscheen op zijn gezicht terwijl hij ongestoord doorreed. Yes, nu wist hij het. Mooi niet dat hij ging vertellen wat hij zou gaan aantrekken. Dat moest nog een verrassing blijven. Hij wist het namelijk nog niet. In elk geval niet zijn oude pak, wel een nieuwe. Geen blauw, geen grijs, gewoon zwart ofzo. Kon hem het eigenlijk wat schelen. Een pak was een pak, zolang die goed zat was hij al blij. Onschuldig keek hij naar Chantal toen ze vertelde wat ze dacht dat hij van plan was geweest. Eigenlijk was het niet de bedoeling geweest, eerder om erover door te zeuren. En nu had hij zijn antwoord. Makkelijk zat. "Ik ga in een pak met een broek met een rits." Nog even en hij zou net zoveel lol erin krijgen als hij heeft met een stom schietspel. Mooi dat hij zijn playstation had gemold door er drinken overheen te laten vallen. "Melody moet in een schattig wit jurkje met een palmboompje op haar hoofd en samen met Dack en Indy op de voorste rij zitten." Ondertussen was Kini nogal bezweet van het rijden. Niet voor niets was hij dan ook aan het uitstappen zodat hij straks de paddock in kon. Toen hij Kini eenmaal afgezadeld had en in de paddock had gezet ging hij terug om de spullen op te ruimen. Waarom wist hij niet maar hij voelde zich nou niet bepaald op zijn gemak nu hij niet had verteld wat voor pak hij aan ging doen. Maar wat moest hij zeggen? Hij wist het gewoon nog niet.

”Denk dat ik de bruidswinkel maar ga bellen om een afspraak te maken voor een andere jurk.” Onschuldig keek ze hem aan. ”Dan zoek ik een duurder jurk uit en dan vertel ik het echt niet aan jou welke het is. En ik hoop voor je dat je een pak met een broek aan doet want als je in je short staat geef ik je geen ja woord.” Toen Darren begon over wat Melody aan moest keek Chantal raar op. “Ze krijgt geen palmboom op haar hoofd dan loopt ze voor schut. Maar Dack en Indy moeten wel een mooie witte halsband om. En eigenlijk moet Melody de ringen brengen. Dan moet Jace haar maar tillen of zo hij vind haar toch leuk.“ Chantal bracht Maddog naar de paddock en wachten met het hek dicht doen tot Kini ook in de paddock stond. Nadat ze het hek had dicht gedaan keek ze Darren nog even aan en ging toen naar de poetsplaats want daar lag het tuig nog. Ze ruimde het op en ging naar binnen. Eigenlijk had ze helemaal geen zin om te koken maar ze moesten natuurlijk wel eten. Voor Melody was het makkelijk want daar had je maaltijdjes voor die je even moet opwarmen en dan klaar waren. Ineens bedacht ze dat ze nog wel pizza in de vriezer hadden liggen dan moesten ze dat maar eten dat hoefde alleen maar in de oven en het was klaar. Of Darren het zou willen of niet ze aten pizza anders ging hij zelf maar koken. Ze liet de oven voorverwarmen en zetten daarna de pizza´s er in. Chantal zag Darren op de bank zitten. Ze liep naar hem toe en gaf hem een kus.”Hou echt van je” Wonderbaarlijk was Melody nog steeds stil waarschijnlijk lag ze heerlijk te slapen in haar bedje. Heerlijk nu hadden Chantal en Darren even tijd voor hun zelf.

Darren hobbelde vrolijk door de stallen heen richting de zadelkamer waar hij zijn spullen opruimde. Mooi niet dat Chantal een andere jurk uit zou gaan kiezen. En Melody zou zeker weten een palmboompje krijgen. Daar was hij heel erg zeker van. Desnoods zou hij Melody kidnapperen, een palmboompje in doen en daarna op de voorste rij zetten naast Jace. Of in zijn armen, als hij bij hen zou staan omdat hij zijn getuige was. Heel dit gedoe hielp hem gelijk herinneren dat hij zijn ouders nog een kaartje moest sturen. De dag van te voren met een verkeerde plaats erop zodat hij geen last van hen zou hebben. Jammer genoeg konden ze rond gaan bellen, wie weet zouden ze er dan achter komen waar ze écht heen moesten. Bah, dan konden ze heel de bruiloft naar de gallemiezen helpen. Toen hij eindelijk klaar was met het opruimen van alle spullen en alvast de spullen van Mercury had gepakt wandelde hij naar binnen waarna hij neer plofte op de bank. AL snel kwam Chantal naar hem toe om te vertellen dat ze echt van hem hield. Voor ze weg kon lopen had hij haar op zijn schoot getrokken met zijn armen om haar heen. "Ik meer van jou." Hij gaf haar een kus en vervolgde zijn zegje. "Ook al heeft Melody je plekje een klein beetje ingenomen.." Met een speelse blik in zijn ogen en een grote grijns op zijn gezicht keek hij naar Chantal.

Voor Chantal het door had zat ze bij Darren op schoot. Hij vertelde dat hij toch meer van haar hield. Toen hij zei dat Melody haar plekje in zijn hart een beetje had ingenomen kijk Chantal hem aan. ”Moet ik me nu aangevallen voelen? Ze is me dochter en ook die van jou het is alleen maar goed dat je van haar houd. Zolang je ook nog maar steeds van mij houd anders zeg ik nee bij het trouwen.” Chantal wilde opstaan maar Darren liet haar echt niet gaan. Dan moest ze maar de bruidswinkel bellen terwijl hij er bij zat. Ze pakte haar mobiel en belde naar de winkel. Net voordat de vrouw opnam pakte Darren haar mobiel af en drukte de vrouw weg. Blijkbaar mocht Chantal echt niet van jurk wisselen. ”Maar lieverd het is niet leuk nu je weet welke kleur die heeft en dat hij een sleep heeft en een sluier. En ik moet er toch heen want ik heb een heel leuk jurkje voor je dochtertje gezien. Met een tiaratje er bij. In de keuken hoorde Chantal de pieper van de oven af gaan het is dat ze een beetje trek had anders had ze echt niet opgestaan. Ze liep naar de oven haalde de pizza’s eruit sneed ze in acht stukken en ging naar de woonkamer. Ze gaf Darren zijn bord en ging naast hem zitten. Nog steeds was Melody stil het was haast eng. Na het eten ruimde Chantal de borden enzo in de vaatwasser gaf de honden te eten en ging daarna weer tegen Darren aan zitten. Melody had blijkbaar nog geen honger want ze was nog stil. Als ze wakker zou worden dan zou Chantal wel der eten geven maar nu lag ze nog te slapen en vond Chantal het zonden om haar wakker te maken.

Een lichte teleurstelling was op zijn gezicht te lezen. Bah, ze voelde zich niet eens aangevallen. Darren bleef rustig zitten met zijn armen om Chantal heen tot ze plots haar mobiel pakte en begon te bellen. Net op tijd kreeg hij door dat het de winkel was waar ze haar trouwjurk had gekocht. Snel drukte hij het gesprek weg net zoals haar mobiel. Diep wegstoppen zodat ze er niet meer naar zou kunnen kijken en dus even niet meer kon bellen. Jammer genoeg moest ze er alsnog heen om voor Melody een jurkje te halen. "Bah, ik voel me geschaakmatterd." Darren keek met een pruillipje toe hoe Chantal opstond en naar de keuken liep. Nu moest hij iets nieuws verzinnen om haar mee dwars te zitten. Geen ijsblokjes, dat zou hij terug gaan krijgen. Hij kon haar natuurlijk in het water gooien, maar het zwembad stond niet. Daarnaast was de sloot wel heel erg vies. Ie wat te vies om Chantal in te gooien. Zijn bord met pizza punten nam hij aan waarna hij de punten een voor een naar binnen begon te werken. Langzaam en rustig zodat hij er langer over zou doen. Hoe langer hij erover zou doen hoe langer hij na kon denken over iets waarmee hij Chantal terug kon pakken. Na het eten bleef hij nog even op de bank zitten voor hij Chantal een kus gaf en opstond. "Moet even Mercury verlossen van alle modder." Niet zo heel veel modder meer, een klein beetje maar. Veel had ze er al af liggen rollen in de weide. Nu zat er meer gras op haar dan modder. Na een half uur stevig gepoetst te hebben deed hij een poging tot longeren met haar. Halster om, longeerlijn eraan vast en gaan met die banaan. Jammer genoeg stond Mercury na een klein kwartiertje al te hijgen wanneer ze moest gaan draven. Hij stopte dan ook maar en liet haar terug naar het weiland wandelen. Wonderbaarlijk genoeg stond Mercury netjes te wachten voor het hek. Toen hij hem open deed rende ze in volle vaart richting Evelyn en Fly. Voor hij terug naar binnen ging voerde hij alle paarden en controleerde hij nog even de stallen. Vanmiddag had hij wel alles uitgemest maar die etters maakte ze te snel weer vies. Vooral de inloop stal, daar stonden ze nu met z'n drieën in als het regende. Darren wandelde met een aantal spullen het huis in omdat die schoon gemaakt moesten worden. Halsters en borstels. Straks zou hij ze wel in de biotex leggen, wie weet zouden de halsters een beetje schoon worden. De borstels gewoon in het water gooien dan zouden de haren er vanzelf uit komen zetten. Later zou hij ze wel uitpluizen met een manen kam.

Chantal vond het niet leuk dat hij opstond toen ze net zo lekker zat. Boven hoorde ze Melody huilen dus letten ze niet echt op wat Darren zei dat hij ging doen. Ze liep naar boven en haalde Melody uit haar bedje. Ze liep weer naar beneden en zetten Melody haar hapje in de magnetron. Toen het klaar was nam ze het mee naar de woonkamer en zetten Melody in haar zitje. Rustig pakte Chantal het lepeltje en begon Melody eten te geven. Ineens bedacht Chantal zich dat Darren ergens haar mobiel had verstopt de etter. Toen Melody klaar was met haar eten nam Chantal haar mee naar buiten om Darren om haar mobiel te gaan vragen. Ze moest nog een afspraak maken voor hun dochtertje. Natuurlijk zou ze niet van jurk veranderen het was haar droomjurk zolang Darren maar zou denken dat ze een andere jurk had. Toen ze naar buiten wilde lopen zag ze Darren net naar binnen komen. ”Zoo meneer mag ik mijn mobiel terug?” Voordat hij het wist kreeg hij Melody in zijn armen gedrukt. Melody begon te lachen en aan Darrens gezicht te zitten. Chantal moest er om lachen. ”Maar me mobiel?” Chantal keek hem aan toen hij zei dat ze hem niet terug kreeg. Om hem te pesten liep Chantal maar boos naar boven. Ze zetten de kraan aan en liet het bad vol lopen. Gewoon even lekker in bad zitten. Ze ging er in zitten en al snel werden haar ogen zwaar en gingen ze dicht. In de verte hoorde ze een deur open gaan maar besteden er geen aandacht aan. Voordat ze het door had kreeg ze ineens Melody bij haar waar ze van schrok omdat ze het helemaal niet verwachten.

"Nee." Antwoordde Darren kort op Chantal haar vraag. Mooi niet dat ze haar mobiel terug zou krijgen. Dat kon ze wel vergeten. Vanuit het niets kreeg hij Melody in zijn armen geduwd. Gelijk werd er aan zijn gezicht geplukt. Werden zijn ogen niet uitgeprikt dan werd er wel aan zijn oor getrokken of in zijn wang geduwd met een vingertje. Af en toe moest hij Melody haar handje uit de buurt van zijn oog houden voor hij geen oog meer zou hebben. "Je krijgt hem niet." Zei hij nogmaals tegen Chantal. Toen ze boos naar boven liep trok hij zijn wenkbrauw op. Samen met Melody zwaaide hij naar haar. Boos zijn om zoiets stoms moest ze tocht echt zelf weten. Hij ging er geen sorry voor zeggen. Melody pakte hij met twee handen vast en begon hij in het rond te zwaaien zoals hij altijd deed. Ondertussen liep hij een rondje tot hij vlak bij het weiland was. Het lachende gezichtje van Melody deed hem alleen lachen. Toen hij haar op het hek had gezet begon hij tegen haar te praten over hoe lief Mercury was geweest maar dat ze moe was geworden van het werken. Na de pony's geaaid te hebben nam hij zijn pracht dochter mee naar binnen om Chantal verder te pesten. Melody vond hem leuker, vond hij. Beneden kon hij Chantal nergens vinden dus liep hij maar door naar boven. Nieuwsgierig keek hij de badkamer in waar hij Chantal met haar ogen dicht in het bad zag liggen. "Wil je in bad meisje?" In een rap tempo maakte hij Melody bad klaar waarna hij stil de badkamer in liep. Elke keer dat Melody lachte deed hij zijn vinger voor zijn mond in de hoop dat ze stil zou zijn. Op zijn knieën naast het bad liet hij Melody voorzichtig in het water zakken. Hij moest haar wel vast blijven houden anders zou ze koppie onder gaan maar dat was geen probleem. Gelijk werd er met water gespetterd, want ja bij badderen hoort nat worden. Helaas gold dat ook voor hem. Zijn net nog droge shirt was nu gespikkeld door het water.

Chantal keek geschrokken naar Darren toen ze haar ogen open had. ”Vind je het leuk om mij zo te laten schrikken?” Omdat Darren best ongemakkelijk zat pakte Chantal Melody van hem over. ”Waarom mag ik me mobiel nou niet? Ik heb die van jou ook de vorige keer gelijk terug gegeven.” Ze keek hem aan en wachten op antwoord. Maar ja daar kon ze lang op wachten. Ze kreeg hem echt niet terug van Darren. Dus liet Chantal wat water uit het bad lopen zodat er een klein laagje in het bad voor Melody overbleef. Chantal was te moe om nog in bad te blijven. Ze stond op en pakte een handdoek en deed die om zich heen. Melody liet ze nog even in bad zitten. Chantal droogde haar af en kleden haar aan. ”Ik ga naar bed want ben echt op. Heb een beetje slecht geslapen.” Ze gaf Darren een zoen en Melody een kusje. Chantal was echt gewoon moe. Ze deed haar haren in een vlecht en ging naar boven. De balkon deuren had Chantal lekker open zodat er ’s nachts frisse lucht naar binnen kwam. Het was nu best leeg in het bed zonder Darren maar ja het moest maar voor even waarschijnlijk was hij nog te druk met Melody. En hij zou ook misschien nog wel gaan sporten met Jace. Agh ze merkte het vast wel als hij bij haar in bed kwam. Al snel was ze diep vertrokken en lag ze heerlijk te slapen. Toen Darren uren later in bed kwam had ze het niet eens door.

Midden in de nacht werd Chantal wakker door dat ze gehuil uit de babyfoon hoorde. Toen ze overeind kwam merkte ze dat Darrens arm om haar middel lag. Voorzichtig legde ze zijn arm neer en ging naar de kamer van Melody. De babyfoon had ze op stil gezet zodat Darren niet wakker zou worden. Ze pakte Melody uit haar bedje en ging in de schommelstoel met haar zitten en begon te wiegen. Toch was Chantal erg moe en viel vlak nadat Melody in haar armen in slaap viel zelf ook in slaap.

"Eigenlijk wel." Mompelde Darren zachtjes op Chantal haar vraag. Als hij het harder zou zeggen kreeg hij misschien een lading water in zijn gezicht. Toen Melody aangepakt werd ging hij anders zitten zodat hij zijn tenen bleef voelen. Gehurkt werd de bloedtoevoer naar zijn voeten nogal afgekneld. Antwoord op haar volgende vraag wist hij zo snel niet te verzinnen. Naja, hij had wel een antwoord maar als hij dat zou zeggen wist hij gewoon dat hij een lading water over zich heen zou krijgen. Dat risico wou hij nou niet bepaald nemen. Nog even keek hij toe hoe Melody in het water speelde. Af en toe vlogen er spetters in zijn richting door het gespartel van Melody. Toen Chantal opstond om een handdoek om zich heen te slaan lette hij even op Melody. Hun kleine hummeltje mocht niet opeens onderuit zakken het water in. Eigenlijk had hij verwacht dat Chantal zichzelf zou omkleden en daarna mee naar buiten zou gaan om op het bankje te hangen. Ze kleedde zich wel om maar ging naar bed. Darren gaf haar een kus terug en keek haar na toen ze naar bed verdween. Wat had hij toch geluk met haar. Zodra ze boven was ging hij op zijn knieën naast het bad zitten en tilde hij Melody de lucht in. Handig wikkelde hij haar in een handdoekje zodat ze het niet koud zou krijgen en droog zou worden. Tijdens de korte wandeling naar haar kamertje praatte hij vrolijk tegen haar over van alles en nog wat. Soms werd er in zijn wang geprikt of kwam er raar gebrabbel uit Melody haar mond. Nadat hij Melody had aangekleed en haar in haar bedje had gelegd bleef hij nog even kijken hoe ze haar handje om een van de benen van haar knuffeltje heen deed en zo langzaam in slaap viel. "Hou van jou meisje." Zo zachtjes mogelijk gaf hij een kus op haar voorhoofdje voor hij de gordijnen sloot en de kamer uit ging. De deur sloot hij achter zich uit voorzorg dat er honden kwamen. Met een rustig tempo liep hij de zoldertrap op zodat hij de babyfoon kon halen voordat Chantal wakker zou worden. Boven pakte hij snel de babyfoon. Op het moment dat hij weer naar beneden wou lopen bleef hij staan en draaide hij zich naar Chantal. Ze lag heerlijk te slapen, een glimlach verscheen op zijn gezicht. Uit voorzorg liep hij maar niet naar haar toe, stel je voor dat ze wakker zou worden. Eenmaal beneden aangekomen haalde hij de administratie tevoorschijn en begon hij te pennen. Een cola fles had hij al snel leeg gedronken net zoals hij een zak chips iets te snel leeg had gegeten. Eigenlijk zou hij vanavond moeten gaan sporten met Jace. Jammer genoeg was Jace weg en in zijn eentje vond hij er niet veel aan. Voor hij naar bed verdween liet hij de honden nog even uit. In het park was het ongelofelijk stil, heel soms kwam hij iemand tegen met een hond. Verder was er helemaal niemand, er was zelfs niets te horen. Geen vogels die floten, geen eenden die kwaakten. Was het dan al zo laat? Samen met Dack en Indy rende hij terug naar huis. Binnen rende Indy en Dack gelijk naar hun kussens toe. Darren keek nog even bij de paarden voor hij alles afsloot, zichzelf omkleedde en naar boven liep. De balkondeuren liet hij lekker open, het idee van Chantal was erg slim geweest om ze open te zetten. In zijn hand hield hij de babyfoon en Chantal haar mobiel. De babyfoon legde hij op het nachtkastje aan zijn kant en Chantal haar mobiel op het nachtkastje aan haar kant. Nu ze sliep kon ze toch niet bellen naar die winkel. Morgen had hij nog wel een verrassing voor haar in petto. Voor nu wou hij alleen maar slapen. Hij kroop onder de lakens en draaide zich op zijn zij waarna hij iets naar Chantal toe schoof en zijn arm om haar heen sloeg. Met een paar tellen lag hij te slapen. Dromen deed hij niet bepaald. In zijn hoofd waren het meer vage beelden waar hij nou niet bepaald een betekenis aan kon geven. Chantal en Melody kwamen vaak aan bod, net zoals Evelyn. Dat Melody aan het huilen was hoorde hij niet eens, net zo min dat Chantal eruit ging. Hij draaide zich enkel om en sliep weer verder.

Door een lichtstraal recht in zijn gezicht werd hij gewekt. Negen uur, een goede tijd om wakker te worden. Vlug veerde hij omhoog, deed de gordijnen helemaal open en liep naar beneden. Chantal had niet in haar bed gelegen, ze was dan of beneden of bij Melody. Als eerst ging hij bij Melody kijken. Wonderbaarlijk genoeg vond hij daar Chantal met Melody in haar armen, slapend in de schommelstoel. Zachtjes wekte hij Chantal met een kus. “Lieve schat, we hebben straks een afspraak. Zal ik Melody omkleden zodat jij kan gaan eten en alles?” Darren kon het niet laten om een lach op zijn gezicht te toveren. Als ze eens wist wat hij van plan was dan kon hij heel de tijd op gaan letten of hij niet terug gepakt zou worden. En daar had hij nou niet bepaald zin in.