Drinking some whisky

Met een glimlach op haar mond opende ze de deur van haar huis. "Welkom in mijn huis." zei ze vrolijk. Haar huis was modern en ingericht met dure spullen.
Ze haalde een fles whisky uit een kastje en shonk twee glazen in.
Ze ging met hem op de bank zitten en zette een leuk programma op. Ze had het echt naar haar zin en haar hond had nog niet een keer geblaft. Ze keek op haar gsm en zette hem snel uit. Ze had een smsje gekregen van haar ex. Pff hem wou ze nooit meer zien" wil je het huis helemaal zien" vroeg Maera.

Hij liep met haar mee naar haar huis, wat toevallig naast zijn huis stond. Hij keek even rond en vond het heel mooi ingericht, het was wel een beetje zijn smaak, maar veel te duur voor hem. "Mooi ingericht zeg" zei hij. Hij negeerde de hond volkomen, pas toen ie rustig was aaide hij hem pas. Hij ging naast haar zitten en legde het vest dat ie mee had genomen over de rugleuning. Hij gooide de wisky ineen achterover. En keek even naar het progamma. Hij zag dat ze een smsje kreeg en dat ze haar mobiel uitzette, hij vroeg maar niks zij was ook niet lastig geweest. "ja, graag lijkt me leuk." antwoordde hij op haar vraag.

Ze zag hoe hij Bentley negeerde totdat hij rustig was, dat was slim van hem. Ze keken nog even naar een programma en toen nam Maera hem mee naar de garage. Ze liet hem haar mercedes zien en liep door naar de kelder. "Hier staat alle wijn en het eten dat net meer in de kast paste." zei ze een beetje lachend. Ze ging naar boven en let hem de kamer met de grote inloopkast zien en ook de badkamer waar ook nog een v was voor als je in bad zat.
"Dat is zowat mijn huis" zij ze, ze liep nog nel naar een deur in haar kamer en deed die open.
"En hier slaapt de hond." zei ze. Het was een klein kamertje met speeltjes een mand en een bench. Ze gingn weet terug naar beneden en dschonken nog een laasje whisky in.

(srry had nie gemerkt da ik op mijn andere account zat. )

Hij liep achter haar aan door het huis, bij de garage keek hij vol afgunst naar de mercedes, dat was echt het slechste merk dat je kon hebben, hij had zelfs een eed gemaak met zijn vriend dat hij nooit in een mercedes zou gaan zitten. Denkend aan aan proof kon hij nog net zijn tranen in slikken. Hij keek even rond en liep toen weer mee. Zijn mond viel open. Hij had alleen een douche, meer had hij niet ook niet nodig. "Wat een luxe voor je hond zeg." zei hij toen hij de kamer van haar hond zag. Hij nam het glas whisky aan en draaide er even mee. "Dankje.".zei hij en liet zich op de bank ploffen met een diepe zucht, zij ogen gleden even naar een tatoeage op zijn rechter onderarm, waar proof op stond met vlammen er om heen. En dacht weer even aan proof.

Z zag dat hij een beetje afkeurend naar de mercedes keek en zij " Ja ik weet het ik moet echt een andere auto kopen, maar uhm mijn vader is niet echt rijk en had deze 2dehands auo voor mij gekocht, daarom ga ik hem ook niet wegdoen. Ze moest weer een traan in slikken en zag dat Marschal ook een traan inslkte. "Hé wil je mischien meegaan als ik een nieuwe aoto ga kopen, kan je me advies geven." Zei ze om het ietwat ongemakkelijke moment aan de kant te duwen. Ze zag hoe hij een beeje afwezig aan het kijken was maar nam het em niet kwalijk.

"Eey je hoeft je niet te verontschuldigen, het is gewoon iets tussen mij en een vriend.. Owh wacht was. zei hij. Hij vond het wel leuk om haar te helpen een auto te zoeken, alleen wist hij niet met hoeveel pk en Nm ze om kon gaan "Met hoeveel pk en nm kan je omgaan"? vroeg hij. Hij moest lachen toen hij een onbegrijpelijke blik terug kreeg. "Waar woonde je eigenlijk voor je hier kwam?" vroeg hij voordat er een pijnlijke stilte viel. Hij keek haar nieuwsgierig aan. Denkend aan waar hij vandaan kwam, en dat hij sommige dingen echt miste. Hij wreef even over zijn linker schouder. Maar sommige niet die wou hij zo gouw mogelijk weer vergeten.

Toen hij vroeg waar ze eigenlijk woonde kreeg ze even een misselijk gevoel. "Ik uhm woonde in Amsterdam in een klein huisje in een doodlopend steegje. Ik wou er in eerste instantie weg omdat ik het daar best weleng vond zker in de nacht, ik kon daar helemaal niet goed slapen." zei ze terwijl ze even slikte. " En jij" vroeg ze een beetje droogjes. Ze voelde zich een beetje slecht, het liefst zou ze het tegen iemand vertellen maar ze wou het ook gewoon vergeten.

Hij keek haar even door gronden aan, en zag meteen dat ze loog."Je liegt, dat kan ik ook hoor" zei hij droogjes, waarom loog iedereen altijd tegen hem. "Mijn verleden is niet zo interesant" zei hij, maar zijn blik zei iets heel anders. Integendeel was zijn verleden saai of wat dan ook, zijn verleden was k**, maar als zei niks zei, hoefde hij dat ook niet. Hij trok zijn pet iets veder over zijn ogen.

Ze voelde zich echt slap nu, alsof ze geen controle meer over haar leven had."Kijk, mijn verleden is nogal gecompliceerd." zei ze "Ik kan hett gewoon niet vertellen." Ze schonk zichzelf nog een glas whisky in en kiepte het achterover. Ze zag dat hij ook loog maar zei er niks over ze zat nu stil op de bank en haar hond lag en beetje beduusd bij aar voeten.

Marshall keek haar vol medelijden aan, als zij zich nu voelde als hij deed dan had ze het gevoel dat ze dood ging van de verdriet. "Ik denk dat we ongeveer in het zelfde schuitje zitten, allebij een slechte verleden. zei hij hees. Hij had echt de aandrang om haar te knuffelen en te troosten, maar dat zou haar misschien alleen maar in de war brengen of afschrikken. Hij zag dat maera rilde van de kou, het koelde ook snel af. Hij deed zij vest uit en gaf hem aan haar.

Toen ij zij dat hij ook een slecht verleden had kwamen nog meer emoties naar boven.
Hij had haar zijn vest gegeven en ze keek naar de grond. "Ik, uhm wil je wel iets vertellen als je wilt maar dan moet je beloven dat je het geheim houd, anders kan het voor jou ook nog gevaarlijk uitpakken" zei Maera met trillende stem. Ze kiepte nog een glaasje whisky acherover om een beetje rustig te worden.

Hij goot een paar glazen whisky achterover en voelde zich een beetje beledigt dat ze hem misschien niet helemaal vertrouwde"Ik zou het nooit door vertellen, ik snap wat je bedoel maar ik heb het zelfde. zei hij. En wacht rustig af wat ze zou gaan vertellen. Hij gooide nog een glaasje whisky achterover. Hij ging iets dichter bij haar zitten."Neem je tijd" ze hij.

Ze zuchte even en zei dan"Ik, woonde dus in een doodlopend steegje enhet was daar nogal gevaarlijk. Er waren drugsdealers en meestal gig ik dan ook niet naar buiten." Ze slikte even want nu ging ze het dan vertellen" Ik was nog op school en een jongen uit een andere klas kwam op me aflopen, we hadden even gepraat en na een week hadden we verkering."
Haar stem trilde en voordat ze verder ging sloeg ze nog een glaasje whisky achterover.
" Nu hj was heel lef en af en toe vroeg hij me om wat geld, k gaf hem wat ik kon geven. Maar op een keer hoorde ik hem een gesprek voeren en kwam ik erachter dat hij drugs dealde. Ik wou hem niet meer zien en dat zei ik ook tegen hem, maar hij werd kwaad en de volgende avond kwam hij met een groepje naar me toe en hebben ze me in elkaar geslagen." zei Maera met een piepstemmetje. "Ik mocht het huis nog niet uit en ze dwongen me om geld te stelen enzo. En telkens als ik nee zei kwamen ze weer op me af." zei ik nu bijna huilend.
"Je mag het echt aan niemand vertellen wan als ze erachter komen gaan ze mij en ook jou vermoorden, ze hebben al is gedreigd." Zei ze nu met een trillende stem die niet weg wou gaan. Ze voelde in haar nek, sloeg met haar hand haar haar naar achteren en liet hem een litteken zien.

Toen ze begon te vertellen luisterde hij met veel geduld. Dus hij was niet de enigste die naïeve was geweest. Hij voelde zich een beetje schuldig, hij had ook wel eens pakjes rondgebracht maar niet voor hen. Toen ze moest huilen wist hij even niet wat hij moest doen.Dus knuffelde hij haar maar en drukte hem stevig tegen hem aan. Hij was niet bang voor ze. Hij schrok even van het litteken en knuffelde haar nog steviger. "Laat ze maar komen, zal ze wel laten weten met wie ze aan de stok hebben". Hij wou haar nooit meer los laten. Hij hoorde de huistelefoon van haar gaan, hij was benieuwd wie het was, als het haar ex maar niet was.

Toen ze helemaal in huilen uitbartste pakte hij haar stevig vast, ze liet het toe en kon niks meer uitbrengen. Pas na een kwartier zei ze" Je bent geweldign jou kan k vertrouwen." ze ging weer tegen hem aan liggen en toen ging de telefoon, ze raakte helemaal in panieken zei
" o nee, wat als hij het is, hij is gevaarlijk en heeft contacten met wapenhandelaars enzo." zel iep naar de telefoon toe en gooide hem het raam uit. " Laat me met rust." schreeuwde ze waarna ze weer in huilen uitbarste en in elkaar zakte op de grond.

Hij keek hoe ze helemaal in paniek raakte toen de telefoon ging. Ze gooide hem uit het raam. Alleen hij ringelde nog steeds."Je moet iets harder gooien nu doet ie het nog."zei hij in de poging haar aan het lachen te maken. Hij opende de deur en pakte de mobiel. "Do you mind?" vroeg hij. Hij wou opnemen, want het kon ook iemand anders zijn. "Huize maera". zei hij cool. Het was idd haar ex. "Kan ik je ergens mee helpen of moet ik een boodschap door geven". ze hij droog. "Wie ik ben, een vriend van haar. Neey ik weet niet waar ze is ik moest op haar hond passen.ze hij sarcastisch."Dat ik niet z'n grote mond moet hebben, k weet niet hoor maar jij hebt een veel grotere." ze hij brutaal."Mij opzoeken, haha, je weet niet eens waar ik woon." zei hij lachend. "Nou ik had eigenlijk nog een vraagje, zou je dit nummer nooit meer willen bellen. Anders moet je voortaan door een rietje eten". ze hij zonder enigste angst. En hing op. "Zo dat is ook weer opgelost." zei hij en gaf een kusje op haar voor hoofd, en hing de telefoon op het telefoon rekje geval.

Met waterige ogen keek ze naar marschal die brutaal tegen hem aan het praten was. Ze keek hoe hij de telefoon terug legde en stond dan op.
ze keek naar hem en omhelsde hem. ze omhelsde hem en hoorde zijn hart kloppen. Het was regelmatig geklop en Maera werd er rustig van.
met een zachte stem ezij ze "dankje" ze keek naar boven en zag zijn ogen vol emoties.

Hij werd omhelsd door maera en voelde haar rustiger worden. Hij nam een diepen zucht en hoorde haar dankje stamelen. Toen hij in zijn ogen werd gekeken wende hij zijn blik af. En vroeg "Weet hij dat je hier woont"? vroeg hij, want dan konden ze wel een iets groter probleem, niet dat hij hen niet aankon, hij zou haar koste wat het kost beschermen, zo was ie wel.

Ze keek even rond en deed een stapje achteruit. "Ik denk het niet ik heb aan niemand vertelt dat ik hier ging wonen, en mijn vader weet alleen dat ik ben verhuisd." Ze dacht even na en zei dan uiteindelijk" Ik denk dat ik veilig ben, en dat jij hem ook afgeschrikt hebt." ze zuchtte even en een klein lachje verscheen op haar gezicht. Ze keek op haar klok en het was al 12 uur, toch kon ze het niet laten en vroeg ze"En, hoe zit het met jou." Ze keek even achter zich en zag dat haar hond de hele tijd daar was blijven zitten. Toen richtte ze haar blik weer op Marschal.

"Slim" zei hij toen Meara zei dat ze het aan bijna niemand had verteld. Hij grinnikte toen ze zei dat hij hem had afgeschrikt "Dan is het wel een watje zeg als ie nu al bang is". zei hij. Maar toen ze over zijn verleden veranderde zijn humeur meteen. Hij wou het haar ene kant wel zeggen, maar de andere kant niemand hoorde het eigenlijk te weten. Het was het niet waard om te vertellen hij wou haar niet laten denken dat het watje er was. Er waren 2 marshall's de ik ben nergens bang voor marshall en de emotie marshall, waar hij de laatste van amper toonde. Hij keek op zijn ipod en zag dat het al laat was. "Ik denk dat ik maar eens naar bed ga" ze hij bod. Hij wilde haar niet kwetsen in tegendeel, maar zijn verleden was way to persoonlijk en hooguit misschien wel beschamend.

Edit Darren:

Laatste keer dat ik dit tegen jullie zeg. Groter posten! Heel dit topic valt onder spam. De eerst volgende keer dat ik het moet zeggen worden er punten bijgezet. Als jullie niet goed weten hoe je een post moet maken pb me dan alsjeblieft zodat ik het kan uitleggen.

Ze keek hoe hij zich ging klaarmaken om te gaan, haar hond volgde hem de hele tijd en Maera kon zichzelf wel wurgen. Hoe kon ze nu zo stom zijn om dat net nu te vragen. Ze besefte niet dat ze zijn vest nog aan had en keek naar de grond. Ze had opeens zo'n hoofdpijn, ze pakte snel 2 pijnstillers en slok ze door met wat whisky. ' sorry, ik had het nu niet moeten vragen, ben je boos?' zei ze stil. Als ze bij hem was had ze zo'n fijn gevoel. 'Als je wilt kan je hier blijven, ik heb toch nog een logeerkamer.' zei ze, ze vroeg het eigenlijk omdat ze zich alleen voelde. Ze keek nog even naar haar hond die hem nog steeds aan het volgen was.
'kom hier bentley' zei ze maar hij kwam niet. 'volgens mij vind hij je veel te leuk' zei ze lachend om de spanning een beetje te doorbreken. Ze had het helemaal verknald, zo'n gevoel had ze.

Hij maakte zich klaar om te gaan.Hij had echt geen zin om iets over zijn verleden te zeggen, alleen hij wou haar ook niet kwetsen. Toen hij haar blik zag zei hij zacht "Shit".. Hij zag meteen dat hij haar wel gekwetst had, dat was niet zijn bedoeling, nu had hij er dus echt een potje van gemaakt. Eerst aandringen over haar verleden, dan zomaar de telefoon opnemen en dan zo bot doen, nee hij doet echt altijd alles verkeerd. "Sorry dat ik het zo verprutst heb". zei hij hees. Hij voelde zich er echt slecht bij, maar hij kon het haar gewoon niet vertellen, dan zou ze hem verafschuwen enz. Bentley volgde hem steeds hij werd er wel een beetje gek van, maar hij vond het ook wel leuk."Op je plaats". zei hij, en keek even hoe hij naar zijn plek liep. Toen ze aan bood om te blijven maakte zijn hart een sprongetje, tuurlijk wilde hij blijven. "ja oke, ik ga even een luchtje scheppen". zei hij. Hij opende de deur en liep naar buiten. Hij moest even zijn gedachten op een rijtje zetten. Hij liep naar zijn auto, opende hem en haalde er een pakje sigaretten uit. Hij rookte alleen als hij boos of gestrest was, hij was niet verslaaft dat zeker niet. Hij stak hem aan en nam een trekje, hij ging even een rondje lopen. Toen hij zijn sigaret op had gooide hij hem weg en pakte een pepermuntje uit zijn jas. Hij legde zijn pakje weer terug in zijn dashboardkastje en liep belde aan.

Ze zag hoe hij zich verontschuldigde en zei 'Nee, je moet geen sorry zeggen, sommige dingen zijn te persoonlijk' ze lachte even om de spanning weg te werken. Hij zei ja op de vraag of hij mischien hier wou blijven slapen en ging een luchtje scheppen. Maera ruimde alles beneden op en ging dan boven de logeerkamer een beetje meer in orde maken. Ze trok het beddek recht en ging snel nog met een doek over de wasbak in de badkamer. Zo dat was klaar. Ze hoorde de bel gaan en liep snel naar beneden, ze trok de deur open en liet hem binnenkomen.
"Kom maar mee de logeerkamer is boven." zei ze. Samen liepen ze de trap op en gingen een ruime kamer binnen. "Uhm, o ja ik heb je vest nog aan, ik zal hem hier ophangen, daar kan je je opfrissen morgen of nu nog." ze wees naar de badkamer terwijl ze met de andere hand het vestje ophing.

Buiten had hij even alles op een rijtje kunnen zetten, zodat hij wat relaxer binnen kon zitten. Hij kon even na denken wat er wat gebeurd, en over vroeger, wat er nog kan gaan gebeuren. Toen hij aanbelde duurde het even voor ze opendeed. Dus keek hij even als zijn huisje wel echt opslot zat dat vergat hij namelijk wel eens vaker. Hij keek even naar de sterren hemel het was een donkere nacht, weinig sterren amper een maan. Het was zo stil dat hij een uil hoorde oehoehen. De deur werd open gemaakt, hij keek even rond alles was helemaal schoongemaakt. Hij werd begroet door een blij hond genaamt Bentley, hij aaide hem even afwezig en zei "Kon je niet even wachten met opruimen, dan had ik je geholpen.". Hij rook even aan zijn shirt en hij dacht shit hij rook nog naar rook, hij hoopte dat Maera het niet rook, Bentley rook het wel duidelijk zo te zien. Hij volgde Maera naar de logeer kamer die er piekfijn eruit zag en lekker rook. Hij wist even niet wat hij moest zeggen toen ze zijn vest terug gaf."Dankje" mompelde hij dus maar. "Ik wil me graag nu ff opfrissen, kan ik even douchen? vroeg hij, hij voelde dat hij nog niet helemaal relaxt was en door een warme douche word iedereen wel relaxt. Hij liep naar de douche pakte een handdoek, kleede zich uit. En ging onder een heerlijk warme douche staan. Hij keek de badkamer rond die er ookal zo schoon uitzag, dat is wel anders als bij hem. Hij droogde zich af en maakte de douche schoon. Hij kwam weer fris de badkamer uit, en zocht even waar Maera was.

Toen Marschal zich ging douchen zocht Maera haar kamer op, ze pakte een brief door haar geschreven uit een lade en keek ernaar. Na 5 minuten te staren legde ze hem weer weg.
Ze ging zich ook even opfrissen. Ze zette de douch aan en ging er genietend onder te staan.
Toen ze klaar was, deed ze haar slaapkleed aan en kamde ze haar haren even snel.
Toen ze Marscal op de gang hoorde deed ze snel haar badjas aan en liep ze naar hem toe.
'Hey, ben je klaar?' vroeg ze, waarna ze zichzelf wel kon wurgen, het was zo'n domme vraag.
Het was 1 uur en ze voelde zich een beetje moe. Normaal ging ze altijd om 11 uur slapen zodat ze er op tijd uit kon voor haar hond. Ze keek even rond en ging dan nog even samen met Marschal naar beneden.