Het was zo laat dat de zon al een paar uurtjes onder was toen Reyna de deuren van het restaurant dicht trok en op slot deed. Op vrijdagavond waren er altijd de meeste gasten en dan was ook iedereen nodig om te blijven draaien. Het kwam dan ook regelmatig voor dat de familie Navarro elkaar voor de voeten liep. Soms was het goed dat ze niet meer met elkaar onder één dak woonden.
Reyna werkte dan ook nog alleen in het restaurant om een zakcentje bij te verdienen. Ze zou binnenkort waarschijnlijk een andere baan moeten vinden - ze verwachtte niet van haar ouders dat deze haar hele studie gingen financiëren. Als je vier kinderen had werd het lastig om ze allemaal geld te blijven geven zodra ze achttien werden, en dat had Reyna ook goed begrepen. Zij en haar tweelingbroer werkten nog wekelijks in het restaurant en gezien dat één van de weinige keren was dat ze elkaar nu nog zagen was het altijd best gezellig.
De sleutel van de voordeur legde ze op dezelfde plaats waar deze al jaren had gelegen - achter de balie, in een grote plantenbak met bloeiende cactussen. Haar moeder was ondertussen bezig met het aanvegen van de vloer, iets wat ook vaak bij haar jongere broertje werd gedaan.
'Waar is Al?' vroeg ze, zich naar haar moeder omdraaiend. Zyra Navarro keek op en streek haar donkere haar uit haar gezicht. 'Ik heb geen idee waar je broer uithangt. Als je hem zo hard nodig hebt ga je hem zoeken.'
Alsof ze daar zelf nog niet op was gekomen. Ze stapte om de balie heen en duwde een deur open, een halletje in. De familie Navarro woonde in de kamers boven het restaurant, wat verrassingwekkend genoeg nog best ruim was. Reyna's oude kamer werd nu gebruikt om andere spullen in kwijt te kunnen.
'Aldrin!'
Haar stem galmde door de lege hal de trap op.
Even was het stil, tot er een holle bonk klonk, afkomstig uit Briseis' kamer - de jongste dochter was waarschijnlijk aan het studeren. Reyna snapte niet waarom ze altijd zo hard bezig was als ze toch het restaurant van haar ouders over wilde nemen.
'Aldrin, als je me even helpt met de laatste dingen opruimen kunnen we sneller weg.'
Het was gebruikelijk dat de tweeling na een avond hard werken nog even ergens anders wat gingen drinken. Rond deze tijd waren er altijd nog wel cafés open in HorseHome en soms kwamen ze dan nog bekenden tegen.
Reyna werkte dan ook nog alleen in het restaurant om een zakcentje bij te verdienen. Ze zou binnenkort waarschijnlijk een andere baan moeten vinden - ze verwachtte niet van haar ouders dat deze haar hele studie gingen financiëren. Als je vier kinderen had werd het lastig om ze allemaal geld te blijven geven zodra ze achttien werden, en dat had Reyna ook goed begrepen. Zij en haar tweelingbroer werkten nog wekelijks in het restaurant en gezien dat één van de weinige keren was dat ze elkaar nu nog zagen was het altijd best gezellig.
De sleutel van de voordeur legde ze op dezelfde plaats waar deze al jaren had gelegen - achter de balie, in een grote plantenbak met bloeiende cactussen. Haar moeder was ondertussen bezig met het aanvegen van de vloer, iets wat ook vaak bij haar jongere broertje werd gedaan.
'Waar is Al?' vroeg ze, zich naar haar moeder omdraaiend. Zyra Navarro keek op en streek haar donkere haar uit haar gezicht. 'Ik heb geen idee waar je broer uithangt. Als je hem zo hard nodig hebt ga je hem zoeken.'
Alsof ze daar zelf nog niet op was gekomen. Ze stapte om de balie heen en duwde een deur open, een halletje in. De familie Navarro woonde in de kamers boven het restaurant, wat verrassingwekkend genoeg nog best ruim was. Reyna's oude kamer werd nu gebruikt om andere spullen in kwijt te kunnen.
'Aldrin!'
Haar stem galmde door de lege hal de trap op.
Even was het stil, tot er een holle bonk klonk, afkomstig uit Briseis' kamer - de jongste dochter was waarschijnlijk aan het studeren. Reyna snapte niet waarom ze altijd zo hard bezig was als ze toch het restaurant van haar ouders over wilde nemen.
'Aldrin, als je me even helpt met de laatste dingen opruimen kunnen we sneller weg.'
Het was gebruikelijk dat de tweeling na een avond hard werken nog even ergens anders wat gingen drinken. Rond deze tijd waren er altijd nog wel cafés open in HorseHome en soms kwamen ze dan nog bekenden tegen.