New new arrival [Jill]

Kathie was de laatste tijd afstandelijk. Afstandelijker dan gebruikelijk. En op een vreemde manier afstandelijk. Aanrakingen werden vermeden en op het moment dat Pasqual haar toch aanraakte was ze springerig. Veerde ze op en probeerde ze weg te komen. Niet zoals bij de andere keren dat ze afstandelijk was. Dat ze uiteindelijk wel reageerde op zijn aanrakingen. Pasqual had het opgegeven en besloten om het meisje niet meer aan te raken.
Hij was aan het werk in de stallen en had de taken van wat stalknechten op zich genomen. Hard werken leed hem af van de werkelijkheid, de werkelijkheid waarin Kathie afstand van hem nam en hij niet meer wist wat hij met zichzelf en met het meisje aan moest. Dus was het nu hard werken geblazen zodat hij maar afgeleid werd en er niet aan hoefde te denken.
Het zweet stond op zijn voorhoofd toen Dean hem kwam halen. Er stond een trailer voor met een jongedame. Oh ja, dat was waar ook! Dat was hij helemaal vergeten! Er kwam vandaag een nieuw lid naar trainingsstal Scodelario.
De jongen wiste het zweet van zijn gezicht, zette de hooivork op een veilige plek neer en bedankte Dean, die weer terug ging naar zijn werkplek. Pasqual naderde het meisje wat stond te wachten en stak zijn hand uit naar haar.
"Welkom op trainingsstal Scodelario," begon hij. "Ik ben Pasqual Scodelario, de eigenaar van deze bak hier. Jill Adams was het toch? Wij hadden elkaar aan de telefoon gesproken. Wie heb je meegebracht?"

De wind waaide zachtjes door het spleetje van het opengezette raam. Het voelde als een koude tinteling op Jills koude neus. Jill leunde met haar rechterelleboog tegen de portier van de blauwe jeep. Ze zuchtte even, haalde een hand door haar haar en staarde naar de voorbijpaserende landschappen. Een klein haarplukje waaide in haar gezicht, een beetje geiriteerd probeerde Jill het haarplukje terug op zijn plaats te leggen. na nog een flink half uur gereden te hebben, kwamen ze aan bij een grote nette stal. De bestuurder van de blauwe jeep stuurde de jeep met een trailer achter zich, behendig de oprit op. Jill wiebelde mee met het gehobbel van de auto die over een drempel reed. nieuwsgierig rechte ze haar rug en bestudeerde ze het nieuwe terrein dat er keurig bij lag. Nadat de jeep netjes geparkeerd stond opende Jill het portier, zette haar rechterbeen op een van de klinkers van de oprit, hield met beide handen de randen van de auto vast en duwde zich eruit zodat ze met een elegante plof neerkwam, Jill greens even. De frisse wind die een half uur geleden de auto binnendrong, waaide nu met een grotere snelheid en veel meer kracht in haar gezicht. Haar donkerbruine haren waaide alle kanten uit. Ze zuchte even, veegde snel haar haren weg en leunde even tegen de jeep. Nog geen halve minuut later verscheen een jongeman met donkerbruin, bijna zwart ten tonele. hij liep met grote passan richting Jill. Beleefd stak hij zijn hand uit. Jill, die net zo beleefd wou overkomen als hem, schudde hem en glimlachte even."Welkom op trainingsstal Scodelario," begon hij. "Ik ben Pasqual Scodelario, de eigenaar van deze bak hier. Jill Adams was het toch? Wij hadden elkaar aan de telefoon gesproken. Wie heb je meegebracht?" Jill greens even, 'Ja dat klopt,' greens Jill 'Wie ik heb meegenomen? Nou ja, een zwarte druktemaker die naar de naam Baseth luistert,' grinnikte Jill. 'Kan ik hem nu meteen uit de trailer halen of zal ik eerst alles uitladen?' vroeg Jill.

Pasqual glimlachte automatisch om de opgewektheid van Jill.
"Je mag hem er nu al uithalen hoor," sprak hij. De stal voor Baseth was allang klaargemaakt en de hengst zou er direct in kunnen.
"Loop maar met mij mee, dan laat ik zien waar hij kan staan. Ik zal je zo wel even helpen met alle spulletjes over te zetten." Hij ging het meisje voor het stallencomplex in. In de stallen kwam hij Allison en Dean tegen, die allebei bezig waren met het uitmesten van stallen. Dean keek even op naar Jill maar richtte toen zijn aandacht weer op het schoonmaken van de stal. Allison daarintegen hield haar aandacht wat langer bij het onbekende meisje. Ze zette haar hooivork even neer en liep de stal uit.
"Hoi," sprak ze vrolijk "Ik ben Allison." Pasqual glimlachte onwillekeurig even door het spontane gebaar van Allison. Allison was én altijd vrolijk én altijd sociaal. Niets was het meisje teveel en ze had de gave om iedereen op zijn of haar gemak te stellen. 
"Allison, we brengen eerst het paard even naar zijn stal," besloot Pasqual. "We komen zo nog wel even langs, oké?" Ze knikte en glimlachte nog eens naar het nieuwe meisje.
"Wel langskomen hoor!" liet Allison haar beloven. Toen ging ze weer verder met het mesten van de stal.
Ze waren inmiddels aangekomen bij de stal waar Pasqual had gepland dat Baseth wel kon staan.
"Ga je gang, zet hem er maar in," gebaarde Pasqual aan het meisje en hij wachtte geduldig tot ze Baseth had weggezet.
"Dus, hoe ben je terecht gekomen in HorseHome?" besloot hij het meisje uit interesse te vragen. "Hoe ben je trouwens bij Trainingsstal Scodelario terecht gekomen?"

Wat een fijne plek! Als Jill moest kiezen tussen de vorige manege of deze, dan was de zaak snel uitgemaakt. Deze plek had iets, iets dat Jill wel aansprak.
Niet alleen de sfeer zat hier goed, ook zagen de gebouwen en de stallen er goed uit. Deze stal was perfect voor Jill en haar zwarte Akhal teke, Baseth was Jill's eerste eigen paard. Het zou dan ook het beste zijn als ze ineens een goede stal had voor hem, waar ze haar wilden helpen mocht het weer eens niet goed gaan.
Baseth was een vriendelijk beest, daar niet van. Maar hij kon soms zo'n lastig dier zijn, dat was ook de reden dat haar vader nooit achter de keuze dat ze Baseth zou kopen stond. 'Veel te gevaarlijk', of 'Zo'n beest? Dat zou je normaal direct naar de slacht brengen,' dat waren zijn reacties, en dan had je de duizende preken dat Jill wat meer aandacht aan het 'echte' leven moest besteden nog niet bijgeteld. Ach, Jill had heel die reutemeteut gewoon achter zich laten liggen, dat was toch niet zo important. Het belangrijkste was dat ze een goede stal had gevonden en dat ze eindelijk na hard gezwoegd te hebben genoeg geld verdiend had om deze schoonheid te kopen.
Jill zucht even tevreden, liep naar de laadklep van de trailer en opende die. Ze werd meteen begroet door een schel hinnikje van de hengst. Baseth probeerde z'n hoofd naar acheteren te draaien zodat hij Jill kon zien, helaas, de ruimte was veel te smal en Baseth's hoofd veel te groot en in al zijn enthousiasme knalde hij tegen de wand van de trailer aan.
Jill liet 'm maar doen, eigen schuld, dikke bult. Moet ie maar niet zo onstuimig zijn.
Jill liep de trailer op, ze hoorde hoe haar zolen over het natte rubber glijden, het maakte een grappig piepend geluidje. Jill grinnikte even, niet alleen omdat ze zo kinderachtig al schuifelend de trailer opliep, maar ook omdat haar geluk niet meer op kon, ze was tevreden over de stal en dat was het belangrijkste wat telde, boeide het haar wat wat andere over haar nu zouden denken.
Nadat ze wat aan Baseth's halstertouw gefrutseld had, had ze eindelijk de knoop die er vakkundig ingelegd was, losgekregen.
'Oke, vriendje, tijd voor je nieuwe stalletje,' zei ze zachtjes terwijl ze  de zachte neus van het paard streelde.
Voorzichtig liet Jill Baseth van de trailer lopen. Ze keek de hengst even verbaasd aan nadat hij braaf van de klep afliep. Opeens was hij zo rustig, normaal krijst hij heel het boeltje bij elkaar of staat hij als een gek te tapdansen. Maar nu was hij rustig, zomaar ineens.
Baseth liet zijn hoofd zachtjes hangen, waardoor een boogje in het halstertouw zat. Verbaasd nam Jill Baseth mee nadat de jongen die Pasqual heette haar mee naar de stallen nam. Ze volgde Pasqual terwijl ze verbijsterd naar de kalme hengst keek. Was het door de omgeving? Zou het kunnen? Zou de nieuwe omgeving zoveel impact op 'm hebben, of was het omdat Baseth misschien ook door deze stal gerust gesteld werd?
Ach ja, wat doet het er toe? Hij gedroeg zich voorbeeldig, en dat was het enige wat telde.
Nadat ze de nette stallen inliepen, zag ze al meteen twee andere die aan het werk waren, eerst keek de jongen op, maar al snel schonk hij terug aandacht aan het uitmesten. Ach, niet iedereen kon zo opgewekt zijn als het meisje dat kort daarna vrolijk op hen afliep en zich voorstelde.
Nadat Allison vroeg of dat Jill langs ging komen, knikte ze even naar haar en glimlachte even.
Meteen na het hartelijke ontvangst waren ze tenslotte aangekomen bij de nieuwe stal van Baseth.
Even spitse Baseth z'n oren en brieste even nadat hij samen met Jill de stal in wandelde. 'Rustig maar, jochie,' fluisterde ze in z'n oor, ze kriebelde even in zijn nek. Baseth onstpande zijn spieren en liet zijn hoofd hangen.
'Da's al beter,' lachte Jill terwijl ze over de lange, ranke hals van de hengst streelde.
Jill stapte met grote passen de stal uit om zo niet verstrikt te raken in het stro om dan zo op haar smoel terecht te komen.
Meteen nadat ze de stal sloot vroeg Pasqual haar twee vraagjes. Jill haalde even haar schouders op 'Wel, voor beiden hetzelfde antwoord. Ik was al een tijdje opzoek naar een goede stal enzo. En zo strande ik hier, en tot nu toe ben ik er erg tevreden over,' grijnsde ze.