Money doesn't make happy [Nick]

Knikte even kort, "Oké, geen probleem.. Ik dacht, ik stel het maar voor. Dan moet ik maar op zoek naar een ander excuus om hier weg te mogen gaan..." zei hij, dat laatste met een kleine, scheve grijns. Wanneer ze haar hand -dat veel kleiner was dan de zijne- uit stak, nam hij haar hand zacht vast en schudde deze kort. "Insgelijks, tot nog eens en veel succes met je opstel" zei hij dan met een warme glimlach terug, charmant zoals altijd. Even aarzelde hij of hij haar gsm-nummer zou vragen, maar misschien was dat wat ongepast met haar moeder erbij enz. Hij wou niet overkomen als een rokkenjager, ook al was hij dat stiekem misschien wel.

'Oké, geen probleem.. Ik dacht, ik stel het maar voor. Dan moet ik maar op zoek naar een ander excuus om hier weg te mogen gaan...' zei hij.
Ze probeerde een geamuseerd glimlachje te onderdrukken. 'Nou...' begon ze, terwijl ze even snel een blik wierp op haar moeder, die na een vaag afscheid te mompelen met haar cocktail aan haar mond nonchalant van de bar weg schuifelde. Heel subtiel, mam.
'Je kunt me naar buiten brengen, als je dat wilt?' vervolgde ze, een klein glimlachje om haar lippen en een onschuldige blik in haar ogen. Ze zou hem haar nummer kunnen geven. Een one-nightie zat er waarschijnlijk toch niet in, aangezien het niet heel waarschijnlijk zou zijn dat ze elkaar nooit meer tegen zouden komen. Hij zag er aardig genoeg uit; een vriendschappelijke relatie - ze moest een lachje onderdrukken bij de gedachte alleen al - zou ze zeker niet afwijzen. Misschien...
Ze schudde haar hoofd lichtjes en deed alsof ze de duizeligheid, in plaats van die rare gedachtes, weg probeerde te duwen.

De moeder van Ashley ging -op heel subtiele wijze- weg en daardoor bleef hij alleen achter met Ashley. 'Je kunt me naar buiten brengen, als je dat wilt?' zei ze glimlachend met een onschuldige blik. Een charmante glimlach verscheen op zijn gezicht, "Tuurlijk, geen probleem. Kan ik eens een luchtje scheppen..." zei hij, het was hier binnen behoorlijk warm vond hij dus een beetje frisse lucht ter verkoeling was wel welkom. Hij keek naar haar en merkte op dat ze haar hoofd lichtjes schudde alsof ze duizelig was. Hmmm, misschien had ze toch maar teveel gedronken? Maar goed dat hij met haar mee naar buiten ging, hij zou niet willen dat ze onderweg viel ofso. Rustig en zacht legde hij zen hand even op der bovenarm, "Hee, gaat het wel..?" vroeg hij lichtelijk bezorgd, omdat ze dus duizelig leek

Toen ze zijn hand op haar arm voelde trok ze die als in een reflex terug maar dwong hem toen weer onder zijn hand. Ze trok haar wenkbrauwen op en trok dat rare gezicht dat mensen altijd trekken wanneer ze proberen helderder te zien.Het sloeg nergens op dat ze zou van hem zou schrikken. Het zou de alcohol wel zijn die rare dingen met haar deed.
'Ja hoor,' antwoordde ze hem, een klein beetje - een heel klein beetje maar - onder de indruk van zijn lach. 'Gewoon... Teveel gedronken denk ik.' Ze legde een hand op de bar om staande te blijven en zette zich toen af, waarbij ze zichzelf een beetje de menigte in duwde als aanloopje naar de deur.

Dat ze wegtrok wanneer hij zijn hand op haar arm legde was iets wat hij niet meteen verwacht had, maar hij reageerde er niet op. Ze legde ook al snel d'r arm weer terug, dus waarschijnlijk was het toch inderdaad de drank waardoor ze een beetje raar deed.
"Ja, volgens mij heb je inderdaad toch een beetje veel op.. Zo laat ik je zeker niet alleen naar buiten gaan..." zei hij rustig en volgde haar op de voet naar buiten toe. Hield haar in de gaten en stond helemaal klaar om haar op te vangen moest ze toch haar evenwicht verliezen ofso. Hij zou echt niet willen dat ze viel, maar hij snapte het ook wel dat het misschien geen goed idee was om zijn arm om d'r heen te leggen ofso. Dat zou ze misschien niet fijn vinden en het zou misschien een verkeerd geven voor de andere gasten op het feestje. Niet dat hij zich iets aantrok van de mening van de andere gasten, maar misschien zij wel en ook hun ouders.

'Ja, volgens mij heb je inderdaad toch een beetje veel op.. Zo laat ik je zeker niet alleen naar buiten gaan...'
Ze voelde zijn aanwezigheid als een grote bol drukkende energie tegen haar rug toen ze zich langzaam een weg door de menigte baande op weg naar de uitgang. Aardig van hem om met haar mee te lopen. Erg... Erg aardig.
Misschien zouden haar ouders er wel nooit achter komen als ze wat vaker tijd door zou brengen met deze jongeman. Zolang ze het maar niet aan hen, of de rest van de rijke-mensen-gemeente, zou doorvertellen kon er eigenlijk niets gebeuren, dacht ze terwijl ze haar jas aanpakte van de vrouw die hem had opgehangen. Ze legde hem over haar schouders, wetend dat het in de auto terug naar haar appartement warm genoeg zou worden, al was het buiten aan het sneeuwen.
Over een paar weken was het al kerstmis. Het zag ernaar uit dat het een witte kerst zou worden, en ze glimlachte toen ze de koude lucht opsnoof. De frisse lucht waaide haar duffe hoofd een beetje leeg, zodat iets van de duizeligheid, die zich een paar momenten daarvoor nog in haar hoofd had gevestigd, verdween.

Rustig wandelde hij met haar mee naar buiten toe, wat gelukkig zonder ongelukken gebeurde. Het meisje nam haar jas aan bij de balie en hijzelf deed het teken dat hij zijn jas nog niet hoefde. Waarschijnlijk zou hij toch wel terug naar binnen komen, aangezien Ashley toch meteen zou vertrekken normaal.
Wanneer ze buiten kwamen, sneeuwde het blijkbaar. Hij had nog maar 3 stappen buiten gezet of witte sneeuwvlokjes bleven al steken in zen donkerbruine haar. "Hmmm, misschien krijgen we toch eens een witte kerst dit jaar.." zei hij met een klein glimlachje. Niet dat hij sneeuw zo geweldig vond, maar een witte kerst was wel fijn. Daarna mocht de sneeuw wel weer verdwijnen vond hij en liefst zo snel mogelijk, want al die vieze smurrie wanneer sneeuw en ijs begon te smelten was maar vies. Bovendien is rijden met de auto ook niet zo handig als ze sneeuw en ijs ligt, dan moet je extra traag rijden en dat was nou net iets dat Nick écht niet graag deed. Nee, zomer met een lekker zonnetje zodat je lekker snel over de autostrade kan rijden met een open dak, ja dat was meer zijn ding.
"Voel je je al iets beter nu...?" vroeg hij dan rustig, misschien deed de frisse lucht haar wel goed. Hij keek naar haar en vond haar er wel iets helderder uitzien als daarnet binnen. Toegegeven, het was gewoon echt benauwd daarbinnen zelfs als je niet dronken was. Dus hij kon zich wel inbeelden dat het nog erger was wanneer je wel teveel op had.