"Ga je mee?"Zei ze op een lieve toon tegen een witte shetland pony toen ze zijn box deur open schoof. Een zucht verliet haar keel toen ze het kleine pony'tje zag staan. Dit was echt niks vergeleken met Harold. Die grote mooie fries, mocht ze nu niet meer rijden en 'verzorgen'. Aangezien zijn baas Taylor de schuld had gegeven met een ongeval aan zijn been. Zo oneerlijk,ze had er helemaal niks mee te maken gehad. Maarja, ze kon er niet tegen in. Het was niet haar paard, en ze kon er niks meer aan veranderen. Ze had nog geen eigen paard. Hoe graag ze dat ook wou, maar het zat er nog niet in. Nu moest ze het doen met Monster. De kleine shetlander stond al te dribbelen op zijn plaats. Hij stond in een kleine schuur, met een paar stalletjes er in. 3 pony's om precies te zijn stonden hier in deze schuur,natuurlijk stonden ze als het niet regende buiten, en overdag. De andere twee pony's werden gebruikt voor het tweespan en met Monster deden ze niks. Taylor vond het zielig voor het beessie en ze had aan de mensen voorgesteld dat ze wel voor hem wou zorgen, en daar bedoelde ze mee gewoon vertroetelen: Vrijheids dressuur en buiten met hem wandelen. Maar toch miste ze het rijden, en Harold natuurlijk, hoe lief Monster ook was, jammer genoeg kon de situatie niet tippen aan hoe die eerst was. Ze zakte even door haar hurken en aaide de witte vacht van Monster. Ze had een neon oranje halstertje voor hem gekocht, en schoof die snel over zijn oren. Een hoog kort hinnikje was te horen, toen Taylor het halstertouw aan het halster klikte, hij was zo blij als ze kwam. Eerst ging hij alleen maar van het land naar de stal en andersom, maar nu ging hij ook naar buiten, wat hij helemaal geweldig vond. Gister was ze bij hem geweest, en had hem toen uitgebreid gepoest, daarna ging hij op stal dus hij was nu nog brandschoon. Op een rustige pas verliet ze de schuur en het erf. Toen ze in het bos aankwamen ging ze wat sneller lopen, zodat Monster naar een drafje ging. Zij liep gewoon, en hij kreeg ook zijn beweging. Ergens had ze er wel plezier in, tenslotte deed ze zo'n beestje goed, en dat was voor haar genoeg. Meestal liepen ze zo'n 2 uur in het bos, met een lange pauze tussendoor. Na een tijdje over een bos paadje te hebben gewandeld, maakte Taylor het halstertouw langer in haar hand en begon te rennen. Monster had het al gauw genoeg in de gaten en ging in galop. Hij was helemaal opgewekt en begon vrolijk vreugde bokken te maken. Gek dier. Snel stopte ze alweer, en liep weer saai het pad af, tot dat ze een paadje achter de bosjes zag lopen. Dat had ze werkelijk nog nooit hier gezien. Vreemd. Langzaam liep ze tussen de bosjes door met Monster achter zich aan. Een mooi open veld onder bomen kwam te voorschijn en verschillende zonnestralen drukte zich door de takken van de bomen. "Pauze?" Vroeg ze aan Monster, en ze liet zich tegen een boom aan zakken. Het halster touw hield ze aan het laatste puntje vast zodat Monster wat verder kon eten, als hij dat wou.
&Lawrence.
&Lawrence.
