I'm Bored

De lentezon scheen over de heuvels heen in de verte. Overmeesterden de hoge bomen. De wind hield zich gedeisd waardoor het heerlijk warm was. Veulentjes lagen in het gras te dutten. Hun moeders stonden rustig te grazen en keken nergens van op. Een witte merrie stond in de weide tussen andere paarden. Ze was bijna de kleinste van de groep. Omdat ze een klein paard was mocht ze niet tussen de pony's staan. Muis keek even om haar heen. Haar ponyoortjes vrolijk naar voren gespitst. Het was al een tijdje geleden dat ze haar baasje nog had gezien. Niet dat ze de mensen van de manege niet aardig vond maar haar eigen baasje vond ze nog steeds het leukst rijden. Ze mistte de frisse buitenlucht en de bomen om haar heen. Ze kon dan soms wel eens schrikken maar nooit met slechte bedoelingen. Muis zuchtte eens en griste nog een paar plukken gras mee. Ze keek even naar de andere paarden. Wat waren ze toch groot. Muis leek helemaal niet op een paard. Ze had een ponyhoofdje en was slank gebouwd. Ze was in zekere maten ook erg trots. Ze zag een groepje meiden en hinnikte vrolijk. Ze draafde in kleine pasjes naar het hek toe en stak haar neus uit. De meisjes giechelden even en streelden over haar neus heen. Muis genoot zichtbaar van de aandacht. 'Volgens mij is dit Frau maus' zei een van de meiden. Muis beaamde dit door te flemen. Ze zag de meiden lachen en maakte een gek geluidje. 'Volgens mij wel, wat is het een schatje.' Hoorde ze een ander meisje zeggen. Een van de meisjes haalde een pepermuntje boven wat muis dankbaar opknabbelde. Ze sloot haar ogen en kauwde er rustig op. 'niets zeggen hé.' Zei het meisje. Frau brieste zachtjes. De meiden gaven haar nog een aai en gingen daarna door. Waarschijnlijk hadden ze les of gingen ze er met hun eigen paarden op uit. Frau hinnikte hen nog na maar ze namen haar niet na. Ze zuchtte zachtjes en wandelde richting het hek. Ze wou wat afleiding. Ze wou haar baasje niet missen, ze wou zelf ook bereden worden. Al was het maar een kort ritje met het koetsje, zelfs dat zou haar deugd doen. Gewoon de buitenlucht nog eens opsnuiven. Zelfs in een les meelopen zou ze nu niet eens erg vinden. De mensen die haar reden waren best goede ruiters en volgden dan ook al een paar jaar les. Soms had het zo zijn voordelen om soms eens in een les mee te rijden. Zo verveelde ze zich tenminste niet. Toch vond ze het voor de rest niet leuk. Vreemde mensen gingen dan op je rug zitten en zeiden wat je moest doen. En was de les gedaan, dumpten ze je gewoon in je stal zonder gedag te zeggen. Dat was dan het enige nadeel. Muis keek over het hek heen. Ze zag mensen komen en mensen gaan. Ook paarden liepen over het erf achter mensen aan. Ze brieste zachtjes en dommelde half in terwijl ze op het hek leunde met haar hoofd. Ze zette haar linkerachterhoef op rust en genoot van het zonnetje op haar witte vacht.

met toestemming, wees niet bang om te vragen

Becky stapte met een big smile uit de auto. Snel pakte ze de hand van Solance en samen liepen ze de manege binnen. Ze keek haar ogen uit, hier was ze nog nooit geweest. Overal stonden paarden, en mensen. Ze liepen langs de bak waar verschillende mensen aan het rijden waren. Uiteindelijk kwamen ze bij de kantine uit, waar het meisje al zat te wachten. Ze was ongeveer 18 jaar oud. Ze zat rustig te wachten met haar telefoon in haar hand. Becky liet de hand van Solance los en schudde de hand van het meisje. ''Hoi ik ben Becky.'' Ze een klein beetje verlegen. Het meisje legde haar telefoon op de tafel en schudde haar hand ook. ''Heei, ik ben Lotte.'' Zei het meisje, waarna ze begon te lopen. Becky volgde haar. Solance bleef staan en bestelde wat te drinken. ''Frau Maus is heel erg lief.'' Vertelde Lotte. ''Ik noem haar altijd Muis, daar luistert ze ook gewoon naar. Ik verkoop haar omdat ik niet veel tijd meer heb, en eigenlijk te groot voor haar ben geworden. Maar jij gelukkig niet.'' Zei Lotte grinnekend. Becky lachte even. Ze kwamen uit bij het weiland, waar Becky al meteen Muisje zag staan. Ze had natuurlijk al de foto's gezien, en alle informatie al gekregen. ''Het karretje komen we morgen ophalen.'' Zei ze nog tegen Lotte. Want die moesten ze halen met de aanhangwagen. Becky liep het weiland in en liep rustig naar Frau Maus. Lotte bleef staan bij het hek. ''Hallo Muisje. Ik ben Becky, je nieuwe baasje.'' Fluisterde ze tegen Frau toen ze haar een klopje op haar hals gaf. Ze nam haar mee aan het halster naar de parkeer plaats. Solance was ook al weer gekomen, en had Lotte al betaald. De trailer stond al open en helemaal klaar. Ook hing er een lekker hooi netje in. Becky liet Frau even los, toen Lotte afscheid wou nemen. ''Je kan altijd komen kijken hoor.'' Zei Becky waarna Lotte haar ook een knuffel gaf. Rustig leidde ze Frau de trailer in, en ze reden naar haar nieuwe huis.
Rustig reden ze het erf op. Toen de auto gestopt was, sprong Beks meteen de auto uit en opende de trailer. Ze was weer helemaal verliefd toen ze Muis in de trailer zag staan. Meteen haalde ze Muis er uit en liet haar even het nieuwe erf bekijken.

Muis hinnikte vrolijk en luid toen ze haar baasje zag afkomen. Ze hield haar hoofdje trots in de lucht gehezen. Ze draafde een rondje en kwam toen weer naar haar toe. Ze duwde haar neusje tegen haar baasje aan en brieste zachtjes. Het andere meisje gunde ze even geen aandacht. Haar baasje was er en dat gaf haar een geweldig gevoel. Ze wou zeggen dat ze haar had gemist maar ze zou haar niet verstaan. Ze wou zeggen dat ze met het koetsje weg wou gaan maar ze zou het niet begrijpen. Soms was het moeilijk om elkaars taal niet te spreken. Soms wou ze dat ze dat kon. Dan zou zeggen dat ze haar mistte en dat ze meer moest komen. Maar ook dat ze haar wel begreep, ze moest veel leren voor haar studies. En soms vond muis het zelfs niet echt leuk meer dat ze met haar reed. Ze werd wat zwaar voor haar. Het andere meisje deed haar het halster aan. Muis begreep het niet. Agh, misschien was het een meisje dat les kwam volgen ofzo. Ze liep braafjes mee. Ze zag dat haar baasje tranen had in haar ogen. Muis begreep het niet zo goed. Er stond ook een trailer. Nu pas begon het haar te dagen. Ze werd dus verkocht. Muis stopte en keek boos naar het meisje dat haar vast had. "Vergeet het dat ik nog een stap zet. Jij maakt mijn baasje droevig." Sprak ze koppig. Haar baasje gaf haar nog een knuffel. Muis duwde haar neus tegen haar aan. 'Wees braaf meisje. Ze zal goed voor je zorgen. Ik zie je nog wel eens.' Sprak ze. Muis brieste zachtjes en keek haar even aan. Ze moest zich dus gedragen. Ze lachte eens sarcastisch in haar eigen. Muis was toch nooit braaf? Dat moest haar baasje ondertussen toch wel al weten. Muis begreep goed wat mensen zeiden, veel te goed soms. Uiteindelijk volgde ze dan toch maar het meisje de trailer in. Soms was Frau een beetje een verwaand diertje. Ze proefde wat van het hooi maar trok daarna een vies gezicht. Ze had veel liever sappig gras, slobber en brokken. Hooi vond ze echt maar niets. Dat zou haar nieuwe baasje nog wel merken.
Eindelijk was het geschommel gedaan. De laadklep werd weer naar beneden gedaan. Ze keek nieuwschierig achterom en spitste haar ponyoortjes. Toen ze buiten stond keek ze om haar heen. Waar waren de andere paarden? Ze hinnikte eens luid waarbij haar hele lichaam trilde. Haar witte staart was trots in de lucht gehezen. Ze rook snoepjes. Waar kwam die geur vandaan. Ze volgde haar neus en kwam bij de jaszak van het meisje terecht.

Muis hinnikte luid. Meteen kreeg ze antwoord van de andere paarden. Haar staart hing als een vlag hoog in de lucht. Becky grinnikte even. Raar paardje. Oh ja ze had nog snoepjes in haar zak. Ze was niet snel genoeg want Frau had het al geroken, meteen voelde ze een neusje in haar zak en waren de twee snoepjes weg. Becky giechelde. Rustig liep ze met Muis naar de stal die al helemaal lekker klaar lag. Een laagje biks in haar voerbakje, een lekker dik pak stro op de grond. En nog een hooi netje met vers hooi. De andere paarden stonden al op de weide. Daar mocht zij ook wel straks heen. Becky kreeg het zadel,hoofdstel en alle spulletjes erbij. Ze kon straks ook wel eventjes gaan rijden, morgen zouden ze met het karretje gaan, want dan hadden ze die ook hier staan,en het tuig. Ze klikte het halstertouw van het halster af, en hing die aan de stal deur. Becky bleef even kijken naar Frau Maus. Na een half uurtje kwam ze weer terug en liep met Muis naar naar de weide. Meteen kwamen de andere paarden al aan gedraafd. Kikwi de haflinger, Scarlett, hij had niet echt een ras. Dancer, en nog een paar. Becky opende het hek en liet Frau los. Meteen begonnen de andere paarden te rennen en te bokken. Niet zo zeer naar elkaar, maar gewoon. Becky liep naar weer terug naar de stal en begon de spullen op te ruimen. Langzaam werd het donker, en toen het tijd was brachten Solance en Becky de paarden stuk voor stuk naar hun stalletje. Becky nam Muis mee, en zette haar aan de stal vast. Ze haalde de poetskist te voorschijn, en begon haar lekker te poetsen. Toen dat klaar was zadelde ze Frau op en liep met haar naar de buitenbak. Daar stonden hele grote lampen boven, dus alles was verlicht. Buiten was het al helemaal donker. In de bak singelde ze nog een keer goed aan en zette haar cap op. Rustig stapte ze op en klikte een keer, en stuurde Muis naar de hoefslag. Even wachtte ze, hoe Muis zou doen.

Muis hoorde de andere paarden. Het stelde haar opzich gerust. Dan was ze tenminste niet alleen en zou ze zich dus niet gaan vervelen. Ze rook de heerlijke geur van snoepjes. Ze kon zonder problemen de snoepjes te pakken krijgen. haar vorige baasje zou haar hoofd allang weg geduwd hebben. Dit ging zo makkelijk. Dat kon dan altijd gaan doen. Muis was een paardje dat alles goed onthield. Liet je een keer iets toe, zou ze het altijd blijven doen. Je kon maar beter streng zijn voor haar en meteen je regels stellen en nooit die laten overtreden. Anders kreeg je nog een rot verwend paardje. Muis werd naar de stallen gebracht. Dit wou ze niet, ze wou naar de andere paarden. In een stal zou ze zich enkel gaan vervelen. De deur werd achter haar kont gesloten en ze draaide zich om. Ze snuffelde even aan de deur. Ze brieste even en draaide haar daarna om. Ze ging wat op onderzoek uit. Ze kende het systeem van de drinkbakken dus dat ging haar snel vervelen. Soms vond ze het wel leuk om de hele tijd met haar neus tegen dat knopje te gaan duwden. Het maakte zo'n grappig geluid dat ze het leuk vond. Ze ging even ruiken aan het hooi maar trok al snel haar neusje op. Ze vond hooi echt helemaal niet lekker. Daarna vond ze haar voerbak. Daar zat wel wat lekkers in. Ze begon vrolijk te eten en sloot haar oogjes als ze aan het kauwen was. Toen het eten op was ging ze zich al snel weer vervelen. Ze wou de andere paarden zien. Ze legde zich neer op het zachte stro en ging erin rollen. Nu zaten haar manen en staart vol stro. Ze schudde zich en het stof dwarrelde neer op de grond. Eindelijk kwam daar haar mensje weer. Ze werd naar de weide gebracht waar de andere paarden stonden. Wat waren ze groot! Eentje was ongeveer even groot als haar. Ze kende het ras wel, het was een haflinger. Er was ook een groot paard. Frau keek naar de vreemde dieren die als gekken rond liepen. Frau ging zelfs in een rustig drafje richting hen. De haflinger keek ze even aan. De grootste kwam naar haar toe. Muis keek omhoog en wachtte af. 'Je bent nieuw, wat is je naam?' Vroeg het paard. Muis knikte even. "Frau maus, maar zeg maar muis. Hoe heet jij?" Zei ze rustig. De hengst knikte even. 'Ik ben scarlett en dat ik kikwi.' Sprak de hengst. Muis grinnikte even. "Vinden jullie het erg als ik Scar en kiki zeg? Anders vergeet ik het toch." Zei ze onschuldig. Blijkbaar vonden ze het niet erg. Ze waren best vriendelijk en bleven bij haar. Tegen de avond werden ze terug naar hun stal gebracht. Muis mocht niet zoals de andere paarden haar stalletje in gaan. Inplaats daarvan werd ze geborsteld en opgezadeld. Ze had best zin om te rijden en trippelde zenuwachtig met haar hoefjes. In de rijpiste werd ze nog eens aangesingeld. Slimme keuze want muis durfde ooit wel eens haar buik op te blazen. Het meisje stuurde haar richting de hoefslag. Muis die zo vrolijk was dat ze nog eens mocht rijden bokte speels en hinnikte vrolijk. Ze trippelde over de hoefslag heen. Als ze zou bokken of steigeren zou ze dat nooit doen voor slecht te zijn. Enkel omdat ze vrolijk was, op commando of als ze echt bang was.

Muis bokte eens speels, en hinnikte, waarna Becky meteen giechelde. Ze werd een beetje uit het zadel getild maar meer ook echt niet, dat was het voor deel, dat ze niet zon heel groot paard was. Na lekker ingestapte te hebben, klikte ze een keer en drukte een beetje met haar kuiten tegen de buik van Muis. Ze gingen in draf. Wat verlangde Becky naar het karretje. Dat leek haar echt leuk om te doen. Natuurlijk vond ze het rijden ook helemaal leuk. Na gewoon gedraafd te hebben, alle kanten op, en figuren gedaan te hebben. Ging ze door zitten, en drukte haar been weer aan. De galop zat ook heerlijk op Frau. Na ongeveer drie kwartier gereden te hebben, liet ze Muis weer terug gaan naar stap en klopte uitbundig op de witte hals. Na ongeveer drie rondjes, liet ze Muis halt houden en haalde snel en makkelijk het halster van har rug. Ze hing hem over de bak rand. Natuurlijk had ze Muis nog wel vast, want Becky zag het zo al voor zich dat ze weg zou rennen. Meer in de manier van spelen natuurlijk. Ze pakte het halster wat om een paal hing van de paal en wisselde die in voor het halster. Rustig liep Becky door de bak. Het was de bedoeling dat Muis achter haar aan kwam. Ze wou een beetje VD met haar proberen. Niet dat het heel goed lukte verder. Na een kwartiertje, verscheen Solance in de achter tuin. ''Becky, we gaan eten.'' Riep ze. Becky knikte. ''Kijk Muis, daar woon ik.'' En ze wees naar het huis. Grappig genoeg Flehmde Muis. Becky klopt vrolijk op haar hals, en beloonde haar goed. Ze pakte Muis bij het halster en liep met haar de bak uit. Ze zette haar in de stal en deed nog een dekentje om. Ze aaide Frau nog even en keek hoe ze at van haar biks. Snel ruimde ze het zadel en hoofdstel op, en liep naar binnen.