Melanie's zusje kwam vandaag. Eindelijk! Ze had haar kleine zusje super hard gemist, en het was voor Melanie ook geen probleem, hun andere oom had de hoeve overgenomen en daar ging het nu ook goed mee, Mel had genoeg plaats, tijd en geld om de voogdij over haar zusje over te nemen. Melanie woonde in een niet al te grote hoeve, er was een leuke hooischuur, je kon van boven naar beneden springen. Mel zat van boven wel vaker als ze wou nadenken, en klein boekje met een slotje erop lag ook bovenop een van de balken. Naast de schuur waren 10 stallen, maar die werden zelden gebruikt, een zadel- en voerkamer. 10 hectare weide met een stuk bos, in één van de weides was een riviertje dat uitmondde in een klein meer in het bos. Al bij al een gezellige plek. De tuin was heel mooi, vol met bloemen, een klein fonteintje, en een bankje om te gaan zitten. Daarnaast lag een moestuintje waar lekkere groenten lagen. Aan de buitenkant van de oprit stonden appelbomen. Lily had haar eigen kamer, met veel paarden. Het hing er vol met paardenposters, de muren was net alsof je in de bergen stond geschilderd. Het raam had uitkijk op de weides, waar nu het geitje Mieke bij het ezeltje Dobby stond, en Raisa stond bij Lollita, de twee honden lagen lekker in het lente-zonnetje wat uit te puffen in de weide bij Raisa.
Mel kon niet wachten tot haar kleine zusje in haar armen was! Het leek eeuwen te duren, iedere seconde was een uur. Mel riep de honden bij haar, Raisa kwam ook aangedraafd en kreeg een snoepje toen ze hinnikte. De hondjes volgde haar trouw, aan iedere kant een hond. Dobby balkte eens om hoi te zeggen en at toen verder, Dobby stond altijd op een weide met speciaal voedselarm gras, ezels werden ziek van voedselrijk eten. Raisa leek het ook te voelen, dat Lily kwam en de honden kwispelden er vrolijk op los. Melanie ging op een bankje zitten, vooraan tussen de appelbomen en keek naar de voortuin. Daar stonden rozen en andere fel gekleurde bloemen en een paadje van platte stenen naar de deur. In de hoeve was modern mooi gecombineerd met authentiek.
Met lieve kleine zus Lily
Mel kon niet wachten tot haar kleine zusje in haar armen was! Het leek eeuwen te duren, iedere seconde was een uur. Mel riep de honden bij haar, Raisa kwam ook aangedraafd en kreeg een snoepje toen ze hinnikte. De hondjes volgde haar trouw, aan iedere kant een hond. Dobby balkte eens om hoi te zeggen en at toen verder, Dobby stond altijd op een weide met speciaal voedselarm gras, ezels werden ziek van voedselrijk eten. Raisa leek het ook te voelen, dat Lily kwam en de honden kwispelden er vrolijk op los. Melanie ging op een bankje zitten, vooraan tussen de appelbomen en keek naar de voortuin. Daar stonden rozen en andere fel gekleurde bloemen en een paadje van platte stenen naar de deur. In de hoeve was modern mooi gecombineerd met authentiek.
Met lieve kleine zus Lily