It can't be true!

Midflower keek rond. Ze glimlachte breed, het was hier zo rustgevend. Zonder ook echt te weten of überhaupt op te letten waar ze heen liep, liep ze door. Haar staart hing rustig, en sloeg af en toe eens tegen haar flanken meer niet. Haar oortjes stonden vrolijk naar voren. En bewogen wat heen en weer bij verschillende geluiden. Groen gras werd zichtbaar. Het suizende geluid van gras, en de wind bereikte de oren van Midflower. Zonder het te merken naderde de Mustang langzaam de weide’s van de manege hier in HH. Midflower schudde haar zelf uit en brieste. In een sierlijke verige pas draafde ze naar het gras toe. Zonder überhaupt erbij na te denken dat het van de manege in HH kon zijn/was. Midflower glimlachte sierlijk en warm. Ze zag al een ander paard grazen, en de geru van het paard zei, dat het een hengst was. Midflower draafde er sierlijk op af. Tot ze werden gescheiden bij wijs van spreken door een hek. Was dit? Dit was iets van de mensen dat was duidelijk. Het leek op een wei. Het was een wei. Midflower keek nog steeds vrolijk, maar nu toch beduusd naar de hengst.

[Fagur]

Fagur steigerde hoog, zijn manen beweegden sierlijk mee. Mooi, dat betekende zijn naam. Het was nog niet zo lang geleden dat Nikki hem van zijn vrijheid ontnam. Nee, daar was hij niet blij mee. Maar goed, nu leefde hij dus in gevangenschap tussen de mensen. Fagur begon maar te grazen nu hij niets anders te doen had. Opeens hief hij zijn elegante hoofd met langen manen + voorpluk en keek recht in het gezicht van een Mustang merrie. Het was een wild paard, dat wist hij zeker. Blij hinnikte hij, eindelijk een soortgenoot. Snel draafde hij ernaartoe en schonk haar een warme glimlach. "Hoi Mustangmerrie, ik heet Fagur en was net als jij dagen geleden nog een wild paard maar nu... Nu leef ik hier, in gevangenschap. Gevangen door een mens." Sprak hij. Weer glimlachte hij naar haar.

Midflower keek naar de hengst. Blijkbaar genaamd Fagur. Midflower wist zo te vertellen dat de hengst een mustang was net als Midflower zelf. Midflower haar staart hing rustig. En zwaaide nog steeds soms. Het beduusde gezicht van Midflower, stond nu vrolijk, warm, en welkom. Haar hals was sierlijk en elegant gekruld. Ze knikte. En luisterde naar zijn woorden. "Hoi Mustangmerrie, ik heet Fagur en was net als jij dagen geleden nog een wild paard maar nu... Nu leef ik hier, in gevangenschap. Gevangen door een mens." Gevangen door een mens. He bah. Midflower moest er niet aan denken hoe dat zou zijn. ’’Aangenaam Fagur. Ik ben Midflower, en ben zoals je zelf al zei een wild paard. Hoe is het? Gevangen zijn?’’ Midflower keek de hengst nieuwschierig aan, ze was wel benieuwd hoe wild zijn zou zijn. Heel benieuwd zelfs. Midflower schudde haar zelf uit, en wachtte geduldig af.

"Hoi Midflower. Het gevangen zijn is vreselijk, je bent hier zo, zo, opgesloten. Als mijn mens, Nikki boos is op me bind ze me ergens aan vast of negeert ze me en straft me. Je moet 's nachts in de stal en dat is vreselijk. De weide biedt geen bescherming voor roofdieren en de weide is veel te klein." Klaagde Fagur aan Midflower. "Hoe is het 'wilde' leven, het echte leven?" Vroeg hij nieuwsgierig. Het zou leuk zijn als zij hem de nieuwtjes van het wilde leven kon vertellen. Dat zou hem helpen. Het zou hem helpen om toch wat vrij te zijn. "Ik verlang naar de vrijheid, ik mag af en toe mee met de ritjes aan een lassotouw maar dat is niet leuk." Sprak hij weer, nu sprak hij trotser. Zijn hoofd en staart waren trots geheven en met zijn heldere ogen keek hij Midflower aan. "Maar weet je, ik blijf vrij! Eenmaal een wild paard, altijd een wild paard, ze kan me niets doen en ik laat me niet temmen!"

’’Hallo Fagur.’’ Zei Midflower met een grijns. ''Ik kan me voorstellen dat het niet fijn is. Maar zou het niet fijn zijn in de winter. Zo’n stal moet toch warm zijn?’’ Zei Midflower warm, vriendelijk, welkom maar vooral nieuwschierig. Mid slaakte een zucht en ging verder: ’’Dat hoeft ook niet. Roofdieren kunnen niet eens in de weide komen.’’ Midflower zuchte. Het liefste stond ze nu gewoon bij de hengst. EN niet afgesloten van elkaar. Als er een ding was wat Midflower haatte. Als ze afgesloten van iemand was. Zo vervelend vond ze. ’’Het wilde leven is fijn. Maar je hebt nu juist geen bescherming tegen gevaarlijke dingen. Je hebt straf nodig. Je krijgt straf, omdat je baas je wilt beschermen. Snap je het?’’ Midflower zuchtte. Ze had haar gevoelige oren nog steeds vrolijk naar voren. Maar toch was ze iet wat bezorgd om de hengst. Hij wist niet waarvoor hij straf kreeg, dat zou nooit goed kunnen komen, als hij het niet wist. ’’Tja. Iedereen verlangd naar de vrijheid. Behalve paarden die in gevangenschap zijn geboren, die zullen nooit beter weten. Je hebt nog geluk Fagur, jij hebt nog mee gemaakt hoe het is om vrij te zijn. EN je maakt tenminste buiten ritten. Misschien dat je later met je baas alleen een buiten rit gaat maken.’’ Zei Midflower. Ze zuchtte nog een keer, en begon aan een uitleg: ’’’Fagur. Je komt niet meer vrij. Je kan nu het beste gewoon lief doen. Je zal worden beloond, je zal het goed krijgen. Vrienden krijgen die ook in gevangen schap leven. Doe nou braaf, dan krijg je het goed ik weet het gewoon zeker.’’ Midflower zwiepte met haar staart en glimlachte. ’’Zo kan je het ook zien.’’ Ze greens. En brieste. Midflower bekeek Fagur even. Ze moest toegeven dat hij wel wat had.


[inspi.]

"Ja, in de winter zal het warm zijn maar in het wild was het ook niet heel koud. Maargoed, laten we er niet over hebben, je zal alles kunnen zeggen maar niet begrijpen. Voor ik gevangen werd dacht ik er net zo over maar wacht maar tot je gevangen wordt. Ik vertrouw Nikki misschien een beetje maar niet genoeg om haar bij me te laten komen. Maar goed, ik verveel me. Het liefst wil ik iets met jou doen maar het hek zit tussen ons en het scheidt ons." Zei hij tegen haar. Fagur keek Midflower aan en moest toegeven dat ze wel iets had. Fagur greens licht. "Ik wil er zo graag even uit, ik zal terug komen maar gewoon de benen met jou strekken, familie terug zien en dat soort dingen. De wind in je haren. Het lijkt zo lang geleden terwijl het 4 dagen geleden was." Hij greens toch licht. Zijn heldere, intelligente ogen speurden over zijn weiland en zijn blik viel op G-Star, de witte hengst die wel mak was. "Ik heb een vriend, G-Star, hij is ook van Nikki maar veel rustiger, moet ik hem even halen?" Vroeg hij.

Midflower zuchtte en zei: ’’Wie weet. Ben ik tegen de winter aan ook gevangen.’’ Ze laste een korte pauze in en vervolgde: ’’Vertrouwen is belangrijk Fagur. Je kan niet door het leven zonder vertrouwen.’’ Weer kwam er een korte pauze. ’’Ik zal ook iets met jou willen doen. Gewoon als vrienden, maar het hek. Het scheidt ons. Het liefst had ik er over heen willen springen maar daar is het te hoog voor. Het komt tot ongeveer mijn schoft. Maar ik moet toegeven dat ik niet de grootste ben.’’ Midflower glimlachte breed, ze snoof even, en zwiepte met haar staart. ’’Dat kan ik me voor stellen. Je mag nu ook wel even je benen strekken ik wacht. Ik heb geduld. Geduld is een schone zaak, waarmee je ver komt.’’ Midflower schudde haar zelf uit en brieste. Midflower haar blik kruiste die van Fagur. Ze zuchtte. Ja, Midflower kon het maar al te goed voorstellen hoe het was om daar binnen te zijn. Midflower haar warme heldere ogen gleden ook over de weg. EN ook haar blik viel op een witte hengst, die erg rustig was. ’’Ik zei het. Vrienden zal je krijgen. Van mij mag je.’’ Midflower zuchtte. Ja, ze wist een ding zeker. Ze zou Fagur vaker dan vandaag opzoeken. ’’Fagur. Geef de moed niet op. Ik zal je vaker op zoeken dan vandaag. Zal vaker kijken of je in de weide staat.’’ Midflower zuchtte, en schudde haar zelf uit. Wachtend op antwoord van Fagur.

"Tja, ik zal wel 10 centimeter groter zijn dan jij maar dat maakt niets uit." Hij greens naar Midflower en keek weer naar de rustige hengst. Fagur knikte en rende weg, naar Star. Eenmaal bij de hengst wachtte hij even tot hij uitgegeten was. "Kom eens, heb een nieuwe Mustang vriendin. Kom kennis maken. Ze heet Midflower en is erg aardig!" Ratelde hij blij. Blij omdat hij een vriendin had uit het wild. Fagur hinnikte ongeduldig en rende vooruit toen hij naar het hek draafde. "Midflower, G-Star, G-Star, Midflower." Plaagde hij. Speels bokte hij hoog en keek van Star naar Midflower. Fagur greens breed en schudde zijn hoofd. Midflower had echt wel iets, vond hij.

’’Om en nabij.’’ Grapte Midflower. Een plagerig lachje vormde zich om haar mondhoeken. Maar die veranderde al snel in een rustig, kalm, en warm glimlachje. Midflower keek rustig hoe Fagur naar G-Star rende, en heel wat aan ratelde. Midflower kon het niet verstaan, maar wist dat het over haar ging. Midflower steigerde sierlijk en hinnikte terug naar Fagur. Ze had haar oren vrolijk naar voren gespitst en luisterde naar de rustige woorden van G-Star: ’’Aangenaam Midflower.’’ Midflower knikte en zei warm en welkom terug: ’’Jij ook aangenaam G-Star.’’ Midflower greens breed en keek naar Fagur die speels bokte. Midflower zette twee stappen in de richting van het hek. En stootte hem speels tegen zijn neus aan. ’’Hou het rustig hè.’’ Zei Midflower plagerig. Ze glimlachte breed. Midflower keek Fagur aan, ja ze kon zeggen dat hij echt wel iets had. Midflower zwiepte met haar staart, en wachtte af. Geduldig of niet. Mid keek naar G-Star hij was inderdaad erg rustig. Heel rustig. G-Star deed Midflower denken aan haar rustige witte vader. Die was ook niet echt zo’n prater.

"Rustig? Ik wil spelen, even.. Tja, ik weet niet." Zei Fagur. Midflower zag er even oud als Fagur uit. Ook 5 jaar dus. Ze had een bruine, glanzende vacht met appeltjes erop. Maar ze was bruin en hij was voskleurig, dat was leuk vond hij. "Anders ko... O, Nikki roept." Zei hij met tegenzin nadat hij Nikki hoorde fluiten. Hij trok een gezicht en lachte verontschuldigend terwijl hij samen met Star omdraaide om waarschijnlijk een ritje te maken ofzo. Fagur keek nog even achterom en hinnikte hard. Toen galoppeerde hij naar Nikki en liet zich gewillig vangen. Ja hoor, daar was het touw en Star werd opgezadeld. Ze verlieten de weide en gingen weg.
Na het ritje gingen ze gelijk op stal dus hij kon niet kijken of Midflower er was. Weer maakte hij 's nachts lawaai maar viel uiteindelijk toch weer in slaap.

-volgende dag-

's Morgens vroeg ging hij de weide weer in en hij galoppeerde naar het verste hoekje van de wei. Ze stond er nog niet, jammer maar hij begreep het wel. Je kon hier niet slapen. Ze was waarschijnlijk ergens gaan slapen en zou zo wel komen misschien. Nouja, hij had honger en er lag hooi aan de andere kant van de weide. Snel galoppeerde hij naar het hooi en at er aan.

Midflower keek naar Fagur. En schatte hem zo rond de 5, net als Midflowe zelf. Wel grappig eerlijk gezegd. Midflower schudde haar zelf uit en zei: ’’Spelen.. Tja, dat heb ik lang niet meer gedaan weet je.’’ Midflower glimlachte lief en warm. Ze zuchtte toen Nikki riep. En knikte. ’’Tot de volgende keer Fagur.’’ Waren haar woorden. Midflower zag het touw en merkte dat G-Star werd opgezadeld. En daar vertrokken ze. Midflower hinnikte luid. Daarna draaide ook Midflower zich om. Ze zou ergens anders slapen. Midflower draafde sierlijk de heuvel op, en zag onder aan de heuvel de perfecte plek. Midflower schudde haar zelf uit, en zakte door haar knieën. Langzaam viel ze in slaap.

-Next Day-

Midflower werd laat wakker. Ze ging eerst was grazen, en dronk wat bij een riviertje in de buurt. Daarna galoppeerde ze de heuvel op. Midflower keek rond naar de weide, in de verte zag ze Fagur en G-Star eten. Ze glimlachte sierlijk en warm. Ja Midflower was blij om Fagur te zien, en ze beschouwde hem nu al als een goede vriend. Een goede vriend zo ver. Midflower glimlachte. Ze steigerde, maar hinnikte niet. Nee. Midflower zuchtte, en keek even toe hoe Fagur at. Ze wist dat Fagur waarschijnlijk het gevoel had dat hij bekeken werd. Dus Midflower liet maar van haar weten. Ze steigerde maalde met haar benen in de lucht en hinnikte luid. Snel galoppeerde ze naar het hek, tot ze niet meer verder kon. Afwachtend tot dat Fagur zou komen.

Met gespitste oortjes keek hij op en hinnikte begroetend terug. Blij galoppeerde hij sierlijk met de gebogen hals en hoge staart naar Midflower en stopte bij het hek. Fagur keek blij en glimlachte weer warm. "Hoi Midflower." Zei hij opgewekt. Fagur grinnikte om zijn blijheid en steigerde sierlijk, zijn manen gingen zacht op en neer. Net had hij een lager stuk van het hek gezien, Midflower zou eroverheen kunnen springen. "Ik heb net een lager stuk van het hek gezien, je zou bij mij in de wei kunnen springen?" Stelde hij voor. Het was best een goed idee vond hijzelf. Dan konden ze rennen en even gerust praten zonder hek. Vragend keek hij naar Mid

[het is true i.p.v. treu ]

Midflower greens, en keek naar hem. Zijn warme glimlach, deed Midflower zelf ook warm en welkom glimlach. Midflower knikte en zei: ’’Hallo Fagur.’’ Mid gaf hem een begroetend neusje. Ze zwiepte met haar staart om een vlieg te verjagen. En bokte hoog, om haar achterbenen even beter te strekken. Midflower glimlachte nog steeds. Ze knikte en zei: ’’En sinds wanneer wil jij niet meer vrij?’’ Midflower keek hem een beetje uitdagend aan. Ze hield haar hoofd schuin en knikte. Midflower draafde sierlijk en prachtig weg. Haar sierlijke passen waren ruim, en verig. Midflower nam een aanloop en sprong sierlijk over het lage stuk van het lange en uitgebreide witte hek. Ze bokte hoog en galoppeerde op Fagur af. Dit was echt perfect! Nu kon ze bij Fagur zijn! Dichter bij dan eerst! Midflower stopte voor hem, en drukte haar neus tegen die van hem.

Hij greens uitdagend bij haar woorden. "Nee? Ik wil dolgraag vrij maar... Ja, Nikki he?" DAMN, waarom aarzelde hij? Fagur wou dolgraag vrij zijn maar hij aarzelde. Gelukkig sprong Midflower al over het hek en bokte waarna ze naar Fagur galoppeerde. Hij hinnikte blij en vrolijk en bokte ook. Ook hij drukte zijn neus tegen die van Midflower en glimlachte warm. "Wat nu?" Vroeg ie een beetje beschaamd omdat hij net geaarzeld had door Nikki. Het ritje was wel leuk gisteren, moest hij toegeven. Even lekker galopperen naast Star en dan nog even spelen. Weer hinnikte hij zacht. Midflower was lief. Het sprak veel fijner zonder hek. "Galopje dan maar?" Vroeg hij aan haar.

Mid was even verbaasd om zijn woorden. Hij voelde zich vast aan Nikki. Verplicht om te blijven voor Nikki. Dit was iets nieuws. Midflower glimlachte en zei: ’’Tja. Wat nu…’’ Waren haar warme woorden. Midflower merkte dat Fagur een beetje beschaamd was omdat hij had geaarzeld om Nikki. Maar Midflower vond het juist lief. Ze glimlachte en zei: ’’Galopje dan maar.’’ Haar stem was vast beraden. Ze porde haar neus speels in de hals van Fagur en brieste. Daarna galoppeerde ze weg. Midflower maakte een paar speelse bokken. En galoppeerde door. Bij G-Star knikte ze. Galoppeerde rondjes en zei vrolijk: ’’Hallo G-Star.’’ Waren haar woorden. Ze luisterde even en hoorde terug: [i]’’Hallo Midflower.’’[/b] Midflower knikte even. En galoppeerde door. Ze bokte nog een keer en stopte voor Fagur. ’’Wil je niet?’’ Waren haar uitdagende woorden. Ze gaf hem een neusje, en galoppeerde sierlijk weg. Haar staart rustig hangend. Haar oren vrolijk naar voren. En haar hals sierlijk gekruld, terwijl haar neus sierlijk op haar borstkas leunde. Zo galoppeerde ze door. Midflower richtte haar blik op Fagur, en bracht haar neus van haar borstkas. Ze hinnikte luid. Snel galoppeerde ze door. En merkte al snel dat Fagur ook mee galoppeerde.

Speels porde hij terug en galoppeerde hij mee met haar. G-Star zei nog iets tegen Mid en richtte zich naar Fagur. "Fagur, wat doet ze hier? Ze is een wild paard, en niet van Nikki." Fagur stopte en keek naar Star. "Ze is een vriendin van me en die is hier nu, Nikki merkt het niet eens dat Mid hier is." Sprak hij tegen hem. Midflower keerde en vroeg iets aan hem. Fagur greens even en schudde zijn hoofd. "Ik was in gesprek dame." Plaagde hij, ook Fagur sprong sierlijk aan in galop. Samen galoppeerden ze, zij aan zij. Fagur hinnikte vrolijk terug en steigerde sierlijk. Zo blij was hij niet geweest sinds zijn gevangenschap. Vrolijk landde hij met een plof op de grond en keek Midflower na. Ze moesten niet te ver voorin, misschien keek Nikki wel. Fagur hinnikte Mid terug. "We moeten even een beetje achterin blijven omdat Nikki je in de gaten kan krijgen." Greens hij licht.

Midflower keek naar G-Star en Fagur die in gesprek waren. ’’Dame? Zo schoon ben ik nou ook weer niet.’’ Plaagde ze terug. Midflower greens, en galoppeerde sierlijk naast hem. Zij aan zij. Het voelde zo vertrouwd hier galopperen met Fagur. Midflower zwiepte met haar staart tegen haar flanken aan om een vliegje te verjagen. Ze bokte en hinnikte luid. Het was zo zorgeloos nu. Maar natuurlijk hadden Fagur en Midflower zorgen. Als Nikki Midflower zou ontdekken dan.. Tja, dan zou het niet goed kunnen aflopen voor Fagur. Midflower schudde haar hoofd nee dat zou niet gebeuren nu niet nooit niet! Midflower zwiepte nogmaals met haar staart en zei: ’’Het is inderdaad een goed idee om een beetje achterin te blijven, we willen immers niet dat Nikki me ziet.’’ Midflower bokte en galoppeerde weg naar achter. Daar plofte ze neer en zuchtte. Rustig lag ze daar. Midflower slaakte nog een zucht en keek naar Fagur.

[flut sorry ]

Ook Fagur plofte neer en zuchtte. Yara was een van zijn betere vrienden, ook omdat zij wild was he. "Ha, ik moet toegeven, je hebt wel één heel stofje meer dan ik." Plaagde hij. Nee oké, Fagur werd tenslotte gepoetst en zij niet. De borstel is best fijn hoor maar gewoon de rest. "Trouwens? Wat gaan we doen als Nikki ons ziet?" Vroeg hij nieuwsgierig. "Dan kunnen we je camoufleren met takken en andere dingen." Grapte hij. Dit was wel lekker, met een wild paard en een gevangen, voormalig wild paard. Hij greens en dacht na over wat hij verkeerd had gedaan. Nou, hij stond in het bloemenveld uit te sloven dus. En toen kwam Nikki. Fout één, hij was niet weggerend maar had zich uitgesloofd voor Nikki. Fout twéé, Fagur had toegelaten dat ze op haar paard klom. Fout drie, hij was naar de bomen gerend en was gestopt. Fout vier was toch wel de ergste fout, opgeven. Hij had zich moeten losrukken. Nee in plaats daarvan was hij laf geweest vond hij. Nouja, nu was hij dus hier. Fagur dacht aan zijn moeder maar kon haar niet voor de geest halen. Jeesz, kon hij zijn eigen moeder niet meer herinneren? Nouja, het was al vier jaar geleden dat hij haar had gezien. Fagur keek even naar Midflower en greens even. Misschien was Nikki wel lief, bedacht Fagur zich even. Maar hij was een wild paard en zou de mens nooit vertrouwen. "En nu?" Mompelde hij. Fagur greens en stond op. "Wacht hier." Zei hij waarna hij wegrende. Snel galoppeerde hij naar het voorste van het weiland, keek even of hij Nikki zag, nam een grote pluk hooi mee en rende weer terug. Onderweg natuurlijk uitsloverig bokkend maar dat is natuurlijk niet van belang. En misschien steigerde hij ook even sierlijk maar dat kon hij zich niet meer herinneren -XD- nouja, hij kwam bij Midflower aan en legde het hooi neer. Oke, wat nu? Geen idee. Fagur pakte een beetje hooi en at het op. Daarna plofte hij weer neer en keek naar de lucht.

''gelukkig maar. Ik hoef geen een of andere tut te zijn.'' Zei ze met een grijns rond haar smoel. ''Ja. Ik denk ook echt dat je in een keer in dit weiland takken zult vinden. Het is hier alleen maar groen. Nee, dan vlucht ik. Ik geloof niet dat ze zo snel kan rennen.'' Zei Midflower vrolijk, en opgewekt. Midflower keek hoe Fagur weg rende. En iets raars voor haar smoel legde. Hij at ervan. Midflower rook eraan, veel stof kwam in haar neus. Ze snoof het hard eruit. Midflower keek Fagur vragen en vaagjes aan. ''Ja en?'' Midflower schudde lachend haar hoofd. ''Dit lijkt wel opgedroogd gras.'' Grapte ze lachend. Ze nam er toch maar beleefd een hapje van. Het smaakte ook naar opgedroogd gras. Misschien was het dat ook? Nou ja. Het was te eten, en ook best lekker. Midflower at het met grote happen op. Dit was zeker erg lekker. Maar toch pakte ze wat sappig gras om de smaak weg te spoelen. ''Hm... Het is lekker. Maar gras is meer mijn ding.'' Zei ze beoordelend.