Lonely

Taylor liep met gebogen hoofd over het grind pad. Het was prachtig weer maar frissjes. Hij zag stelletjes lopen mensen met zwangere buikjes. Hij wilde zijn kind zien zo graag maar Isaura nam haar telefoon niet op, beantwoorde zijn emails niet en ze was ook nog eens verhuisd naar een ander gebied! Het enige dat hij vond in hun huis was een paar lege dozen. Hij was kapot toen hij zag dat er niks meer over was van hem en haar.
"This is your captain speaking. We have a little bit a problem over here, but we gonna make it i'm sure about that!" Waren de laatste woorden dat Taylor had gehoord voor het grote ongeluk. Hij kon het niet meer voor de geest halen.. Hij had geheugenverlies opgelopen. Toen hij wakker werd, was dat in een ziekenhuis in London. Iedereen bekeek hem paparazi was onder de indruk. Het duurde 2 maanden voordat Tay uit de coma ontwaakten. Niemand wist dat taylor in Coma lag vanwege de omkoping van zijn filmdirector. Dat wilde hij niet. Maar er was ook nooit meer bericht gekomen of hij veilig was ja of nee. Taylor wist van niks meer. Kirsten hielp hem er door heen. Ze was toevallig in de buurt en had het gehoord van wat vrienden dus ging bij hem langs. 5 weken lang hielp ze taylor met refalideren. Ze ging met hem naar plekken om zijn geheugen op te frissen.. En iets dat hij nooit had moeten doen. Ze hebben met elkaar geslapen en niet alleen geslapen. Hij kon zichzelf wel voor zijn kopslaan toen hij zijn geheugen terug had. Robert was ook woedend op hem. Hij heeft hem in elkaar geslagen en toen is tay met zijn hoofd langs een muur geschaafd. Hij heeft nog steeds een schaaf wond op zijn gezicht staan. Het is al wat genezen, maar het zag er nog steeds niet uit. Tay had gehoord dat zijn verloofde, als dat nog steeds gelde, bij Mido was ingetrokken. Tay snapte het niet. Waarom was ze niet blijven wachten? Het was misschien 2 jaar geleden dat hij weg ging en nooit meer is terug gekeerd.. maar ze kon toch wel wachten? Het voelde fout om zo te denken maar ze had een kind van hem. Tay ging zitten op een schommel en schommelde wat doelloos heen en weer. Hij zag een aantal stelletjes voor bij lopen. Hij miste het gelach van Isaura en het geblaf van haar hondje. Ineens hoorde hij een bekende hondenblaf. Hij keek op en zag twee honden achter elkaar aan rennen. Een stelletje volgden. In iedergeval zo zag het er uit. Het meisje had haar hoofd tegen zijn schouder aan en de jongen liep lachend naast haar. Het leek alsof ze voor elkaar waren geschapen. Tay stond op en liep het speeltuintje uit. Ineens bleef het hondje abrupt staan en blafte kwaad naar Taylor. Tay keek met een scheef gezicht naar het hondje en lachte hem uit. Het hondje dacht echt iets te kunnen doen. Rare dalmatiër. "Lucky niet doen"beval de jongen in het zwart. Tay stak zijn hand op dat het okey was en liep door. Ineens voelde hij een hand op zijn schouder die hem ruw omdraaide. De jongen die had gezegd tegen de hond dat hij niet moest blaffen stond nu vuur rood voor hem. "BEN JE WEL HELEMAAL LEKKER?!" riep hij kwaad. Tay keek hem vragend aan en toen besefte hij dat dit Mido moest zijn. "Mido right?" vroeg taylor met een zware stem. Mido keek hem woedend aan. Tay had het verwacht dat hij zo zou reageren. Mido was te klein hij zou hem zo makkelijk aan kunnen maar hij zou het niet doen want hij had het verdient. Maar als dit Mido was, dan was het meisje achter hem. Hij keek op en keek recht in de ogen van Isaura. "My dear.." zei hij zachtjes. Zijn gezicht werd droevig.

Isaura wandelde met Mido door het park heen. Ze liep ingehaakt met hem en zag hoe aiko samen met Lucky aan het spelen was. Miklo lag lekker thuis te rusten. Hij had zijn tweede operatie gehad en was aan het bekomen. Daarom had mido voorgesteld om te gaan wandelen. Isaura had toegestemd en wandelde rustig met hem door. Ze was dan wel niet depressief maar echt gelukkig was ze niet meer. Er ontbrak iets in haar leven... Niet een eigen villa of een paard ofzo. Nee, de liefde die ze voor Tay voelde ontbrak. Haar jeugdliefde waar ze het nooit tegen had gezegd. Hij was dood, hadden ze gezegd gehad. Ze kon het niet geloven en zou het ook nooit doen. Ze geloofde eerder dat hij ergens anders woonde met een babe van een meisje. Ze zou hem nooit meer zien. Toch kon ze dat laatste ook niet geloven, zo was Tay niet. Hij zou haar niet bedriegen. Ze zou hem ook niet bedriegen, ze had met geen enkele jongen gekust, twee jaar lang. Had nooit echt geflirt. Ze droeg nog steeds de diamanten ring rond haar nek als ketting. Waarom zou ze hem weg doen? Ze was nog steeds verloofd en zou maar met een persoon trouwen, Tay. Ze legde haar hoofd op Mido zijn schouder en glimlachte vaagjes. "Moet ik je straks helpen met de paarden? Ik wil er gerust eentje rijden hoor, zolang het maar geen springen is." Zei ze rustig. Ze keek hem even aan. Een jongen zat op een schommel, lucky werd boos op hem. Isaura lette niet echt op doordat ze dacht aan de paarden. Stuk voor stuk uniek met hun eigen verleden. Mido verrichte prachtig werk. Mido rukte zich los en stormde boos op de jongen af. ISaura begreep het even niet. Isaura hoorde een zware stem en haar mond viel open. Ze keek op, recht in zijn prachtige bruine ogen. Ze voelde hoe een brok in haar keel kwam en tranen over haar gezicht liepen. Aiko trippelde ongeduldig rond, wou verder wandelen maar Isaura was als aan de grond genageld. Ze zag hoe woedend mido was, ze begreep hem ergens wel. Ze schudde lichtjes haar hoofd en legde haar hand op Mido zijn schouder. Ze draaide hem om en keek hem in zijn ogen. "Mido, laat het... Ik wil eerst horen wat hij te vertellen heeft. Hij is...." ze stopte even om adem te halen. Het leek haar moeilijk te zijn. "Is nog steeds mijn verloofde, diegene waar mijn hart thuis hoort." Zei ze zachtjes. Ze wou Mido niet kwetsen, maar het was wel de waarheid. Ze keek Tay aan en zuchtte eens lichtjes. "Tay... What the hell where you doing? I thought you wass dead! I... I tought you had a new girlfriend and leaved me!" Begon ze eerst half woedend. Ze was eigenlijk niet boos maar gewoon zo ongerust geweest. Ze schudde haar hoofd zachtjes en sloeg toen haar armen rond zijn middel heen. Ze verstopte haar gezicht tegen zijn borstkas. Ze voelde hoe de tranen weer begonnen te stromen. "Lucy, your doughter, my doughter..." Begon ze zachtjes. Even zweeg ze om bibberig adem te halen. "She's dead. I did everyrhing for her... But she's dead." Ging ze zachtjes verder. Ze voelde de neus van Aiko tegen haar been aan. Ze voelde haar verdriet en wou haar troosten.

Mido liep lachend naast Isaura. Hij was helemaal fleuriger geworden sinds Isaura bij hem is gaan intrekken. Ze was misschien niet zo vrolijk als vroeger, maar het is altijd leuker wakker worden als er iemand in het huis is die ook zo denkt. Ze gingen s'ochtends uit bed douchte in hun eigen badkamers aten aan dezelfde tafel praatten over hun dromen over het weer van alles. Beter dan elke ochtend alleen alles te moeten doen. Hij had haar zelfs geholpen met haar paarden probleem daar was ze heel erg blij mee geweest. "Ja is goed, dan help ik je er wel mee" glimlachte Mido en vertelde haar een grap. Hij hield abrupt stil toen hij hoorde dat de hond begon te blaffen. Mido bedaarde hem maar toen hij zag wie er voor hem stond brak er iets in hem. Hij liet Isaura los en liep naar hem toe. "BEN JE WEL HELEMAAL LEKKER?!" riep Mido uit. "Mido right?" vroeg hij. Hij wilde hem wel slaan maar Isaura liep an op hem af en zei dat het okey was. Ze was pissig en terecht. Hij had hem als meid allang geslagen. Wat een eikel dacht hij bij zich zelf. "Ik uhm.. Ik neem de honden wel naar huis.. Ik uhm.. Ik zie je daar wel" zei Mido en glimlachte half. Mido gunde Tay nog een dodelijke blik en lijnde de honden aan om ze vervolgens mee te nemen naar huis.

Tay bekeek zijn verloofde nog eens. Mido stond nog steeds dreigend voor hem, maar Isaura zei dat het goed was en hij vertrok. "Tay... What the hell where you doing? I thought you wass dead! I... I tought you had a new girlfriend and leaved me!" begon ze. De tranen liepen over haar wangen. Het deed Taylor ontzettend veel pijn. "I'm so sorry darling.. I'm so so sorry" zei hij zachtjes. Toen hij te horen kreeg dat Lucy dood was kreeg hij een brok in zijn keel. Isaura sloeg haar armen om zijn middel en snikte luid tegen zijn borstkast. Tay wist even niet wat te doen maar sloeg toen zijn gespierden armen om haar heen. Ook hij huilde zachtjes en drukte Isaura nog iets dichter tegen zich aan. "Ik heb je zo erg gemist Isaura.. Het spijt me zo vreselijk.. Ik vloog naar engeland de piloot had problemen met het vliegtuig... Ik weet niets meer van het ongeluk maar ik werd wakker in het ziekenhuis.. Ik wist niks meer. Ik wist niet van jou ik wist niet eens hoe ik heette. Kirsten..." verder kwam hij niet met praten hij wist niet hoe hij dit alles moest uitleggen. Zijn snikken werden ook groter. Mannen hoorden niet te huilen dat was niet mannelijk maar hij miste Isaura zo erg. "Het spijt me zo lieveling.. Ik had je nooit alleen mogen laten.. Ik zweer dat het nooit meer gebeurd.." zei hij zachtjes. Hij ging het hele verhaal ooit nog wel een keer vertellen. "Ik.. Uhm.. Je woont nu dus met Mido? Hebben.. Hebben jullie ook iets?" vroeg Taylor met een klein beetje jaloezie in zijn stem. Mido was een goede gozer dat wist Tay maar als hij aan zijn meisje zat werd hij pissig ergens. Ookal had ze het nodig.

Isaura voelde zijn armen rond haar heen, een gevoel wat haar normaal dolgelukkig moest maken. Nu was het een magere troost. Ze voelde zich schuldig tegenover mido. Maar ze wist dat dit het juiste was, Mido bleef gewoon haar beste maatje. Ze merkte dat hij huilde maar kon even niet reageren. Ze wou haar nu gewoon even realiseren dat hij bij haar was. Isaura's ogen vernauwden zich toen hij Kirsten haar naam uit sprak. Ze mocht haar wel maar haar naam voorspelde niet veel goeds. Ze duwde zich even van hem af en keek hem argwanend aan. Hij ging niet verder, maar goed ook. Ze wou de rest nu nog niet weten. Haar blik verzachtte weer. Ze merkte hoe hij feller begon te huilen door wat hij vertelde. Ze nam zijn gezicht vast en keek hem aan. Zijn bruine ogen keken recht in haar blauwe ogen. Ze veegde een paar tranen weg en trok hem toen tegen haar aan. Toen hij vroeg of ze iets met elkaar hadden grijnsde ze lichtjes. Ze deed een stapje achteruit en speelde even met de ring rond haar hals. "Duidelijk genoeg als een nee? Tay ik kan niet zonder jou. Twee jaar lang heb ik niet gekust, niet geflirt, gewoon niets wat met liefde had te maken.. Weet je hoe vreselijk dat was. Zeker als je weet hoe vaak we..." Ze maakte haar zin niet af. Hij wist wel waar ze het over had. Ze had die dingen gemist, ze moest eerlijk zijn. Als je een koppel vormde hoorde dat er nu eenmaal bij als volwassen mensen. Ze keek hem weer aan en voorzichtig kustte ze hem. Ze streelde met haar tong over zijn lippen. Ze smachte naar meer. Ze stopte even en grijnsde lichtjes. Nog steeds stonden er tranen in haar ogen maar dat deed er bij haar even niet toe. "Ik heb trouwens nog steeds het huisje in de duinen. Misschien niet hetzelfde luxueuse bed als toen in het hotel maar... Het kan er mee door." Zei ze zachtjes. Ze legde haar hoofd tegen zijn borstkas aan, zuchtte eens zachtjes. "Ze zeiden dat je dood was... Ik had niemand meer. Chika was dood, Lucy was dood, Jij zogezegd.. Kangin was in Korea en Mido had ik in geen tijden gezien. De enige die ik had was Aiko.. Doe mij dat nooit meer aan, alsjeblieft. No Isau without Tay." Zei ze zachtjes terwijl ze de tranen weer voelde stromen.

Tay luisterde wat ze zei en glimlachte een beetje. Hij miste haar ook vreselijk erg. Tay gaf haar een stevige knuffel maar dacht ineens aan mido. "Moet je niet eerst even langs hem? Ik bedoel het is nogal hard tegen over hem.. " zei hij zachtjes. Maar toen Isaura met haar tong langs zijn lippen ging lachte hij een beetje. "Your still got it" grijnsde hij. "I'm so sorry of what happend" zei hij zachtjes. Tay pakte Isaura's hand vast en liep met haar een stukje door het bos heen. Er gingen een heleboel dingen door zijn hoofd heen. Hij was erg in de war van alles. Hij had een nieuw meisje ontmoet die hij erg aardig vond, maar hij zou Isaura nooit willen omruilen voor zo iets magers. Tay keek even naar Isaura die naast hem liep. Hij had haar echt heel erg gemist. "Kirsten helped me through the progress of my lost memory.. But not in a good way" zei hij zachtjes om zijn verhaal af te maken. "Look at my face" mompelde hij en liet zijn grote schaafwond zien. Het was al aan het helen, maar door de vlucht en de kracht van het vliegtuig was het weer open gegaan dus zag het er alweer niet uit. "It realy hurt when he hit me when he found out .. I didn't know that she had something with Pattison" zei hij. Toen hij de naam zei van robert knarsten zijn tanden er over heen. "And I didn't know about you anymore .. and when i found out that I had a girlfriend in The Netherlands it all came back to me .. I'm so damn sorry"..

Ze grijnsde lichtjes en een tevreden blik was in haar ogen te zien. Tuurlijk kon ze het nog, zoiets verleerde je niet. Hij begon langzaam te vertellen terwijl ze hand in hand liepen. Het leek alsof het geen enkele dag anders was geweest. Ze keek naar de schaafwonde die hij had en zuchtte zachtjes. Voorzichtig legde ze haar hand op de schaafwonde en staarde naar zijn voeten. "Robert loved me, before he had something with Kirsten. He wass so happy with that but Kirsten is not that girl she has to be. Everey man is in danger when she looks at him. It really hurts robert... Try to understand him Taylor, he saw you as a good friend who loved me. I don't know if he knows you're here. I think its bether we call him after a fiew days." Sprak ze zachtjes en zuchtte lichtjes. Even stokte haar adem, was ze zo onbelangrijk voor hem dat hij het niet meer herinnerde en Kirsten wel. Ze schudde haar hoofd lichtjes. Tuurlijk had ze de twilight films kunnen gebruiken. Ze had tijd genoeg gehad terwijl Isaura aan het wegkwijnen was, niet meer verder wou zonder hem. Ze had dagen lang amper gegeten. Ze was slanker als ooit en het stond haar niet echt. Nu was ze terug een beetje op gewicht maar nog steeds haar slanke zelf. "Wat als Robert je nooit een mep had verkocht? Waarschijnlijk nooit had zitten schreeuwen dat je respect voor mij moest hebben? Dat hij het gewoon allemaal had laten gebeuren? Dan was ik er nu niet meer geweest. Twee jaar heb ik gewacht en dan... Dan vertel je mij dat je godvr met Kirsten het bed hebt gedeeld! I ik had even goed kunnen toegeven aan Mido, dan voelde ik mij nu niet zo slecht over dat..." Sprak ze erg zacht. Tja, ze had er nu eenmaal over nagedacht gehad. Als Tay er niet meer zou geweest zijn zou ze gewoon vertrokken zijn, terug naar Amerika. Dan zou ze daar haar carrière terug hebben opgebouwd, terug famous geweest zijn. Dan had ze Robert gehad voor de rest van haar leven. Ach, ze hield van Tay en als hij haar ooit nog een keer pijn zou doen vertrok ze, voorgoed.

Tay keek Isaura bang aan. "Ben je toch verliefd op hem? Het spijt me ISau echt! Ik meen het ik wist van niks meer.. Je weet best dat ik nooit in bed zou duiken met Kirsten als ik wist dat ik met jou had! Ik was me geheugenkwijt ik wist niet eens hoe ik heete dat ik belangrijk was voor mijn fans. Ik wist niet eens wie kirsten was! Totdat ze me de films liet zien en ze vertelde dat ze iets met robert had .. Ik was pissig omdat ik dacht dat wij iets hadden.. En toen we eenmaal in bed lagen.. We hebben alleen gezoend.. niet verder want toen kwam Robert thuis en heeft me alle kanten van het huis laten zien! Ik wist van niks echt niet.." zei hij bedroefd. Hij wilde Isaura geen verdriet doen dat heeft hij nooit gewilt. Hij keek naar de grond. "Het spijt me echt heel erg.. Als.. Als je ij die MIDO wilt zijn moet je daar heen gaan" gromde hij tussen zijn tanden door.

Ze keek hem aan. Zijn blik deed haar even niets. Ze voelde zich gekwetst door hetgene wat er was gebeurd, of hij er nu iets aan had kunnen doen of niet. Hij gromde iets tussen zijn tanden door en ze schudde haar hoofd. "Dat zou ik nooit doen, dat weet je. Jij bent de enige die echt belangrijk is voor mij. De enige waarvan ik kan houden op deze manier. Dat weet je goed genoeg Taylor." Zei ze zachtjes. Ze wandelden nog steeds verder tot ze een bankje zag. Isaura wandelde er heen en duwde Tay op de bank. Voorzichtig ging ze schuin op zijn schoot zitten zodat ze hem aan kon kijken. "Waarom hadden ze mij niets laten weten dat je nog leefde? Ik had zowat het halve huis gesloopt toen ik hoorde dat je dood was. Weet je nog, die grote foto die in de woonkamer hing? Die van ons tweetjes op het strand met een zonsondergang. Een fotoshoot was het geweest maar het was uitgelopen en we wouden persé een foto voor thuis in het groot. En net voor we kusten trok hij onverwachts een foto. Die heb ik nog steeds hoor. Net als al de andere foto's." Sprak ze zachtjes om zijn geheugen een beetje op te vullen. Misschien herinnerde hij zich het nog vaagjes maar ze wist het niet. Ze legde haar hoofd op zijn schouders en legde haar hoofd zachtjes tegen de zijne aan. Ze had hem zo gemist en dacht dat dit een droom was. "Zeg mij alsjeblieft dat dit geen droom is of ik wil nooit meer wakker worden." Sprak ze zachtjes. Het kon haar echt niets schelen wat mensen nu van hun zouden denken. Zij zouden ook zo reageren moest hun liefde twee jaar weg zijn geweest.

Taylor zuchtte eens diep. "Het spijt me zo liefje.." zei hij zachtjes en keek haar met een gekwelde blik aan. Ze liepen verder en hij werd op een bankje geduwt en zij ging op zijn schoot zitten. Tay sloeg zijn armen rond haar middel en keek haar recht in de ogen aan. Hij knikte vaagjes en dacht diep na. "Ja .. ja dat weet ik nog wel. Die fotograaf deed mega moeilijk totdat ik me geld liet zien" mompelde Taylor, maar wel met een grote grijns op zijn gezicht. Isaura legde haar hoofd op zijn schouder en vroeg of dit een droom was. Taylor had zwaar de nijging om in haar bil te knijpen. Zal ik het doen of niet? Vroeg hij zich zelf af Hij deed het. Tay kneep in haar rechter bil. "Voel je dat?" vroeg hij plagend. "Dan is het geen droom" gniffelde hij. Tay gaf een kusje op haar neus. "Ik hou zoveel van je, voor altijd ben jij van mij lief. Vooraltijd" glimlachte hij. Taylor hield ziels veel van dit meisje. "Het spijt me dat ze je niet hebben gebelt. Ze wilde niemand op de hoogte stellen omdat ik niks wist. En mijn mananger wist ook niet van Kirsten af.. En ik ook niet totdat ik die vuist voelde in me gezicht" zei hij met een bitterige stem. "Ik zweer het je het gebeurd nooit meer ! echt niet." zei hij bijna bang haar nog eens te verliezen en sloeg zijn armen nogmaals rond haar buik en knuffelde haar stevig.

Ze lachte met hem mee over de herinnering. Dat wist ze nog wel ja. Mensen konden soms zo moeilijk doen. Op dit moment was Kangin Miklo waarschijnlijk iets of wat aan het proberen te verplaatsen. Ze had hem gevraagd hem naar het vakantiehuisje te brengen en Aiko ook op de halen. Ze had haar honden liever even daar, lekker rustig. Soms leek haar leven wel een beetje op Twilight. Kangin was haar allerbeste maatje die ze voor geen geld van de wereld zou willen missen. De gedachte dat hij in Korea had zitten vechten deed haar nog steeds huiveren. Toch zou ze nooit voor hem kunnen kiezen, al hield ze op een manier wel van hem. Toch was het maar gewoon als beste maatje. Ze schrok lichtjes maar knikte wel. Ze grijnsde en stak haar tong lichtjes naar hem uit. Tuurlijk voelde ze dat. Ze voelde zijn armen rond haar middel en knuffelde terug. "Stop met die verontschuldigingen. Ik geloof je." Nog voor hij iets kon zeggen gaf ze hem een kus op zijn mond. Een glimlach stond op haar gezicht en haar ogen straalden. Toen de kus geëindigd was keek ze hem aan. Lucy had dezelfde bruine ogen als hem gehad. Prachtiger kon gewoon niet. "Weet je nog toen ik zwanger was? Ze begon net te stampen, dan kon je uren met je hoofd op mijn buik liggen. Chika was altijd stikjaloers en ging in je oren bijten. En dan nam Aiko het voor je op en ging ze gaan grommen en uiteindelijk zaten jullie aledrie te stoeien als kleine kinderen. Drie gekkies bij elkaar." Zei ze met een glimlach op haar gezicht. Ze wou Tay zoveel mogelijk dingen vertellen op dit moment. Gewoon zodat hij wist dat hij zich echt niet schuldig moest voelen en hij aan andere dingen kon denken.

Tay grijnsde naar Isaura en knuffelde haar nog eens. Toen ze vertelde over de baby in de buik en over de honden moest hij een beetje lachen maar had ook spijt in zijn ogen staan. Hij dacht heel diep na, maar niet veel was er nog van over. ".. Ik kan het me niet goed herinneren.. Wel beelden sommige vage dingen maar niet alles helaas" zei hij zachtjes. Hij wist niet eens meer dat hij beroemd was, laat staan dat hij een dochter had die nu overleden was.. Hij voelde zich er nogsteeds schuldig over. "Als we alles achter de rug hebben.. En uhm, een nieuw huisje hebben en ons huwelijk is gedaan.. Z..zou je dan nog eens wille proberen?" vroeg hij zachtjes. Hij hoopte dat ze ja zou zeggen, maar hij wist het niet echt zeker. Hij hoopte zo van wel..

Ze zag dat hij er zich niet veel van herinnerde en keek hem even meelevend aan. "Ik laat het je wel eens zien. We hebben filmpjes." Zei ze zachtjes. Ze wou niet dat hij zich er rot door zou gaan voelen ofzo. Isaura had het een paar keer niet kunnen weerstaan zulke dingen te filmen en te bewaren. Het waren allemaal geweldige momenten in haar leven die ze niet meer wilde missen. Voorzichtig stelde hij haar een vraag waar ze over moest nadenken. Ze vond het moeilijk om op zoiets te antwoorden, nu al. Ergens wou ze het erg graag maar langs de andere kant maakte het haar bang. Ze was bang dat ze het weer verkeerd zou doen en dat hun kindje weer dood zou gaan. Ze had gezien hoe Lucy doodziek was geweest en ze haar maar moest zien creperen van de pijn. Pijn stillers mochten ze niet geven. Isaura had het vreselijk gevonden om haar kindje zo te zien pijnlijden. Ze beet op haar lip en legde haar hoofd tegen hem aan. "Mischien wel.. Maar ik ben bang.. Bang dat het weer verkeerd gaat." Biechtte ze eerlijk op. Ze verstopte haar gezicht tegen zijn borstkas Uiteindelijk stond ze recht en zuchtte eens. "We moeten naar Miklo en Aiko. Ik wil weten hoe het met mijn hondjes gaat. Miklo zal nu wel wat stoned zijn." Zei ze zachtjes. Tay zou zo haar Stafford reu wel zien. Hij had een prachtige kleur waar je zo verliefd op werd. Ze hoopte dat de operatie goed was gelukt en dat hij nu normaal zou kunnen lopen en stappen.

Tay keek haar aan en knikte meelevend. "Logisch" zei hij zachtjes. Hij wist niet wie lucy was dus veel pijn had hij niet maar hij had pijn omdat zijn vriendin pijn had.. Maar misschien moesten ze maar eerst even een aantal dagen rust van elkaar houden. Moest Isaura nog even wennen aan het idee dat Tay weer terug was. Ergens ging het allemaal heel erg snel voor Tay. Hij stond op en liep met Isaura richting haar huisje toe. Tay was diep in zijn gedachten verzonken. Hij wist niet precies hoe hij dit aan isaura moest uitleggen. Hij vond het allemaal zo snel gaan. Hij wist amper iets van haar, wist eigenlijk niks meer en nu moest hij vrolijk boyfriend and girlfriend met haar spelen.. Hij wilde eigenlijk eerst meer over zich zelf gaan ontdekken van vroeger, maar wilde haar geen pijn doen er mee. Ze had al genoeg geleden vond hij zelf. Nog steeds diep verzonken in zijn gedachten liep hij samen hand in hand met Isaura. Waarschijnlijk had ze een heel slecht taalgebruik verhaal aan zijn hoofd vast geplakt, maar hij verstond er amper iets van. Toen ze uiteindelijk bij het bungalow huisje waren werd hij wakker geschud door Isaura. "Huh wat? Ow sorry lief.. Ik uhm.. Ik was even in verweggiestan" gniffelde hij afwezig. "Ik.. Ik weet het niet, het gaat allemaal zo snel.. Ik heb een dochter verloren die ik niet eens heb gezien die ik me niet kan herinneren ik kan niet eens onze liefde nog herinneren.. Ik kan niks meer herinneren en het gaat allemaal een beetje te snel voor mijn gevoel geloof ik.." zei Taylor vol spijt in zijn stem. "Ik wist dat Mido, mido was ik weet dat jij Isaura bent.. Ik weet dat ik fout zit.. Mido kan je zoveel meer geven op het moment.. Ik kan je niks geven Isau.. Ik weet helemaal niks meer.. Het is al een wonder dat ik nog Nederlands kan spreken volgens de dokter" mompelde Tay en keek treurig naar de grond. "Misschien moeten we opnieuw beginnen.. Langzaam opbouwen .. Volgens een vriend van mij die ik tegen kwam op het vliegveld ging het allemaal heel langzaam voordat je me echt leuk leuk vond.. Of in iedergeval je durfde het me niet te vertellen" mompelde Tay nog steeds. "ik wil je echt geen pijn doen mijn lief.. maar ik wil je ook niet de indruk geven dat ik alles weet of dat ik alles voor je kan betekenen op het moment. Ik weet niks meer, ik weet niet eens hier de weg. het is pertoeval dat ik je tegen kwam vandaag.. Ik wist niet hoe je er uitzag ik wist niet dat je met HEM was" zei hij. Toen hij Hem zei zat er een scherpe ondertoon in zijn stem. Maar hij meende wel wat hij zei. Hij wilde haar echt geen pijn doen, maar dit ging echt te snel voor hem. En daar kon zij niks aan doen maar hij moest eerst alles op een rijtje zien te krijgen voordat hij iets kon doen. "Het spijt me echt heel erg mijn engel .. Ik moet eerst alles in mijn hoofd op een rijtje krijgen zodat ik jou alle liefde weer kan geven die ik je ooit gaf.. Ik wil je weer gelukkig zien ik wil je weer mega blij zien.. Niet gesloopt zoals nu.. Je had het anders verwacht he?.. Je had waarschijnlijk gehoopt dat ik gelukkig op je af kwam huilend van blijdschap dat ik je weer zag. Ik kon wel huilen van de pijn toen ik je zag omdat ik je amper herinnerde.." zei hij treurig en ergens dwaalde een traan over zijn wang. Hij liep naar voren en gaf een kus op het voorhoofd van Isaura. "Ik zal je instoppen, bij je blijven tot je inslaapt valt, en zal de volgende morgen om 10 uur voor je deur staan dat beloof ik je.. Maar ik blijf nog niet slapen goed?" zei hij zachtjes en keek haar vol verdriet aan. "Ik zal bij je zijn als je ontwaakt ik denk dat ik wel weet waar je sleutel ligt.." zei hij zachtjes.

Isaura wandelde rustig met hem mee. Ze zag dat hij diep in gedachten verzonken was terwijl ze wandelden. Isaura liet hem, het was waarschijnlijk al moeilijk genoeg. Voor haar was het zo vanzelfsprekend dat ze langs hem liep, ze wist ook niet beter. Toch wist ze niet hoe het voor hem moest zijn. Eenmaal bij het huisje kwam Aiko vrolijk op haar af gerend. Isaura zag Miklo in zijn mand liggen. Helemaal stoned keek hij haar aan. Ze kon het niet laten en ging naar hem toe. Ze knielde voor hem neer en streelde over zijn hoofd heen. "Hee jochie, hoe gaat het met mijn heer? Strakjes ga ik je lekker verwennen." Sprak ze vrolijk tegen hem. Zijn staart ging vrolijk op en neer terwijl aiko zich op haar schoot had gewrongen. Isaura gaf haar een knuffel en nam haar op. "Laat je heer nu eens gerust meid. Jou sgatje is stoned en jij wilt hem lastigvallen." Mompelde ze tegen Aiko. Tay begon tegen haar te spreken en Isaura luisterde naar hem. Langzaam schudde ze haar hoofd. Niet uit verdriet maar uit koppigheid. Ze zette aiko op de grond en nam zijn handen vast. Ze trok hem mee richting de zetel en ging op de leuning zitten. "Zelfs nu kan jij mij veel meer geven als Mido. Gewoon omdat je Tay bent, mijn allerbeste maatje van toen we jong waren en mijn liefde voor altijd van nu. Niemand zal dat kunnen veranderen." Zei ze terwijl ze in zijn ogen keek. Ze kon nu niet verdrietig zijn of boos. Ze vertrouwde wel op hem omdat ze wist dat alles goed zou komen. Als dat niet was, was het niet het einde. Koppig schudde ze haar hoofd nog eens. "We wisten al vanaf ons zestien jaar dat we verliefd waren. We hebben het alleen nooit gezegd, bang om elkaar te verliezen. 20 jaar is niet niets als je het nu bekijkt. Zeg nu zelf, we kennen elkaar al 20 jaar. Voor jou is dat nu misschien allemaal verdwenen maar ik weet het nog. we zijn volwassen geworden en ik zal je helpen, als mijn beste maatje." Zei ze rustig tegen hem. Haar blik was eerlijk terwijl ze hem nog steeds aankeek. Hoe kon ze nu verdrietig zijn om wat hij zei als ze wist dat hij er niets aan kon doen? Ze veegde de traan weg op zijn wang en gaf hem ook een kus. Ze trok hem tegen zich aan en streelde over zijn rug heen. "Niet weg gaan Tay. Er is nog een kamer. Je kan hier zo lang blijven als je wilt." Zei ze smekend tegen hem. Ze wou niet dat hij nu weg zou gaan. Ze wou nog even hem gewoon in de buurt hebben, al was het maar als gewoon een vriend. Niets kleffigs eraan, gewoon praten over alledaagse dingen. "Ik zal je beste vriendin zijn en als je er klaar voor bent je vrouw. Maar ik wil je niet nog een keer laten gaan." Fluisterde ze in zijn oor waarna ze met haar lippen even langs zijn kaaklijn streek. Vervolgens plantte ze een kus op zijn voorhoofd.

Tay lachtte even vaagjes toen Isaura zei dat ze zijn beste vriendin zou zijn tot dat hij zijn geheugen terug zou hebben. Tay was alleen heel erg bang dat ze er te erg op hoopte dat dat snel zou gebeuren. Tay zuchtte diep en knikte toen ja. "Okey, I'll sleep here tonight But tomorow I'll sleep in a Hotel or something. I'm not gonna sleep here every night.. I'll think you'll think that I 'll kno everything in a few days. But baby maybe it will never return again.. And what happens then? I'll break your heart again.. and i'll never gonna forgive myself for that if i do that again.." zei hij zachtjes en keek verdrietig naar de grond.

Isaura glimlachtte even. "Okay Onley tonight." Gaf ze toe. Ze was al blij dat ze hem zag en bij hem kon zijn. Nu kon ze zich langzaam gaan realiseren dat hij wel echt nog leefde. Of hij zich nu nog iets herinnerde of niet. Voor haar was het moeilijk omdag zij wél nog wist wat er daarvoor was. Toen hij weg keek zuchtte ze zachtjes. Ze legde haar hand onder zijn kin zodat hij haar zou aankijken. "I don't think that Tay. I know you have to take your time. And if it doesn't returns I give you other memories, new love. You won't hurt me Tay. If you hurt me, I will go away so you don't have to see the pain." Zei ze zachtjes. Haar blauwe ogen zochten de zijne. Ze sprong uiteindelijk van de zetel af en ging even kijken of er nog dingen te eten waren. Veel was er niet meer maar zou kon er wel iets van wok mee maken. "Are you hungry?" Vroeg ze aan hem. Ze zette zich op het aanrecht en opende een blikje fris. Tay wist ook wel waar het stond en kon het makkelijk zelf pakken. Hij had het haar nota bene net zien nemen uit de frigo.

Tay knikte iet wat geruster. Dat leek er meer op. Isaura zou zo naar bed gaan en hij zou dan in de andere kamer slapen. Isaura ging naar de keuken toe. Als tay iets wilde drinken dan kon hij het zelf pakken. Tay schudde zijn hoofd en ging naar de badkamer om zich klaar te maken voor de nacht. Toen hij klaar was zag hij dat Isaura op de bank in slaap was gevallen. Tay tilde haar op en legde haar in bed neer en stopte haar in. "Truste nachtengeltje.." zei hij zachtjes en verliet zachtjes de kamer om in zijn eigen kamer te gaan liggen.
De volgende morgen was tay allang op en maakte hij het ontbijt voor Isaura. Hij maakte omeletjes en pannekoekjes en worsjes. Een engels ontbijt behalve de bruine bonen in tomaten smurrie. Dat vonden Isaura als Tay smerig. Hij zette het op tafel neer. Hij had de tafel ook gedekt met een lekker wijntje er bij en ging Isaura wakker maken. "Goede mogen engeltje" glimlachte hij en trok de dekens van het bed af om die vervolgens aan de lijn buiten te hangen en de deuren wagen wijdt open te zetten. Isaura haatte de ochtend, maar Tay hield er van. Tay liep terug naar binnen en ging aan tafel zitten wachten tot Isaura zou komen.

Hij meldde dat hij geen honger had. Isaura haalde haar schouders op en nam zelf een kom. Ze deed er special K in met vruchten. Uit de ijskast haalde ze een potje kersenyugorth en mengde het er onder. Waarschijnlijk vond Tay er niets aan maar het was eten. Anders lustte ze die ontbijtgranen toch niet. Tay ging zich klaarmaken om te gaan slapen en Isaura ging op de zetel liggen. Ze ging niet slapen voordat hij terug was. Jammergenoeg mislukte haar plannetje en viel ze al snel in slaap. Ze voelde zijn armen rond haar heen en haast automatisch legde ze haar hoofd in haar slaap tegen hem aan. Zou hij de tatoeage al hebben gezien op haar pols? Zou hij de T hebben gezien in het hartje? Isaura wist het niet. Ze had het er laten zetten toen ze had gedacht dat Tay dood was. Zodat hij altijd bij haar zou zijn.

Zachtjes rilde ze toen de deken werd weggetrokken. Ze draaide haar om en verstopte haar hoofd onder het kussen. Een kreun kwam uit haar keel. Waarom was het zo vroeg ochtend? Ze was 's nachts nog eens wakker geworden. Toen had ze een pyamabroek aangetrokken gehad met een shirt. Langzaam werd ze wakker en geeuwde ze eens. Ze had Tay's stem wel gehoord maar was te moe geweest om te antwoorden. Langzaam kroop ze uit haar bed en slofte ze naar de woonkamer. De heerlijke geur van eten kwam haar tegenmoet en ze grijnsde. "Hmm smells good." Zei ze vrolijk. Aiko en Miklo kwamen haar meteen begroetten. Ze streelde de twee honden rustig. Ze gaf Tay een knuffel, nog half slaapdronken. "Thanks for breakfast." Zei ze zachtjes. Ze liet hem weer los en ging aan tafel zitten. Ze merkte op dat haar haren aan het krullen waren geslagen en keek er slecht gezind naar. Ze trok een lok rechter die weer een stukje naar boven veerde. Mooi, kon ze zo haar haren ook al weer stijlen. "Are we going to surf today? It's an great day for that." Vroeg ze toen aan hem. Vroeger deden ze het vele vaker. Al kon Isaura het nog steeds niet goed.

Tay zag dat Isaura ging ziten en glimlachte naar haar. Tay nam een paar grote happen en luisterde naar wat ze te zeggen had. "Your welcome" zei hij met een volle mond. Hij keek even naar buiten. Het was inderdaad best mooi weer en hij had ook wel zin om te gaan zwemmen/surfen. Zo leerde hij Isaura ook weer wat beter kennen. Hij grijnsde. "Do you know how ?" vroeg hij grijnzend aan Isaura. Tay ruimde na alles op te hebben gegeten samen met Isaura af en zette het in de vaatwasser en zette die vervolgens aan. Tay ging zich even opfrissen in de badkamer. Gooide wat water in zijn gezicht scheerde zijn gezicht nog even en ging toen zijn swimsoute aan trekken. Hij hing nog steeds op dezelfde plek bedacht hij zich ineens. Zijn geheugen kwam langzamerhand weer beetje bij beetje terug. Maar hij zei nog niks tegen Isaura, dat zou haar misschien meer doen laten hopen op veel meer en dat wilde Tay niet. Taylor liep naar buiten om te kijken hoe de wind stond. Even later stond Isaura met de planken buiten. Grijnzend pakte Tay er 1 over en rende de zee in. Hij zwom het laatste stukje nog even en ging toen op zijn board staan en surfde over de golven maakte hier en daar een mooie salto om te showen en ging toen terug naar Isaura. "Let me see what you can do" grijnsde hij en gaf een schouder klopje aan Isaura.

Tay bekeek Isaura even hoe ze haar werk deed op haar surfplank. Hij schreeuwde hier en daar wat aanwijzingen om het voor haar wat makkelijker te maken. Tay grijnsde toen ze weer terug kwam. "Great job. I'll knew you can do it" glimlachte Tay. Tay's lachende gezicht veranderde accuut toen ze begon over zijn gsm. "You're not gonna touch mine BB!" riep hij kwaad naar haar toen ze de zee uit zwom en het huisje in rende. Tay zwom zo snel mogelijk naar de kant toe. Isaura kwam terug en had zijn gsm achter zich en keek hem uitdagend aan. "Do you remember? I do, and i like it" grijnsde ze. "You are messing with the wrong person Isaura" zei Tay vals grijnzend terug. Hij moest iets verzinnen waardoor ze hem los zou laten. Hij vroeg zich heel erg af wat hij zou hebben gedaan om hem terug te kunnen krijgen. Isaura kennende had hij haar gekieteld. Maar ergens leek dat voor de hand liggend. Hij wist het niet 100% zeker.. Tay liep dreigend op Isaura af. "I am so much bigger then you, you know you can't win from me " grijnsde Tay en duwde haar speels op de grond. Wel zo dat ze niet verkeerd zou vallen en gaf haar de kietel dood. "Are you giving me my sellphone back or not?" vroeg hij plagend al door het kietelen heen. Isaura gaf maar niet op en kroop onder hem vandaan voor hij er erg in had. "Come back you little monkey!!" riep Taylor achter haar aan. Hij stond op en rende achter haar aan. Hij joeg haar op ergens tussen de duinen waar ze as kwam te zitten tussen twee duinwanden. Ze draaide zich om en keek tay onschuldig aan. "That won't help" grijnsde hij. "I got ya" gniffelde tay en liep naar Isaura toe. Hij ging heel dicht tegen Isaura aan staan. 'Please give back" zei Tay en zette zijn grote ogen op. Isaura keek hem grijnzend aan. Even voelde Taylor een week gevoel in zijn bui alsof ze hem betoverd had. "If you don't give him back I'll have to do something else you know that" zei hij en keek Isaura aan alsof hij iets heel ergs ging doen. Ze vroeg er om .. toch? Tay leunde iets naar voren en zette zijn handen langs haar tegen de duinwand en zoende haar op haar warme lippen. Zijn lippen kwamen op de hare en alsof er warme chocola in zijn buik werd losgelaten kon hij de hare niet meer los laten. Zachtjes en teder duwde hij zijn tong in haar mond en voor ze het wist hadden ze zich zelf verloren in een passionele tongzoen. Toen Isaura genoeg was afgeleid pakte Tay zijn gsm terug. "Got him" zei hij en keek Isaura diep in de ogen aan. "I.. I think I love you..".

Tay keek haar glimlachend aan. "Isaura, ik hou van je, and that's all what matters right?" glimlachte hij en tilde haar op en gaf haar een kus op haar mond en draaide een rondje met haar en viel toen samen met haar in het zand. Hij grijnsde naar haar. "Now you have to go to the bathroom righ the way, beacause you're all coverd with sand" lachtte hij en stond op en veegde zijn haar en kleding af. "Ik wil wel mee gaan" grijnsde hij en tilde haar over zijn schouder en liep met haar naar het huisje. Daar liet hij het bad vol lopen en deed er haar lievelings schuim in. "That's the one you like.. right?" vroeg hij en keek even zelf verbaasd op dat hij dat nog wist. Hij schudde zijn hoofd en keek naar Isaura. "I think i've got a little thing of my mind bac.. I rememberd your favorite smell for the bath.." mompelde hij verbaasd en grijnsde toen naar Isaura.