Keep moving

Daar liep Mystere. Met opgeheven hoofd liep ze door het bos. Ze had erge dorst. Ze dacht dat ze in de verte een meertje zag en galoppeerde er naar toe. Het meertje kwam in zicht. Maar toen ze er stond verdween het meertje weer. Nee hé, dacht Mystere. Dit was een hallucinatie. Ze liep verder het bos in. Dit paadje herinnerde ze zich van een paar dagen geleden. Hier galoppeerde ze nog vrolijk doorheen opzoek naar een kudde waar ze zich bij aan kon sluiten.Opeens hoorde ze taken kraken. Ze dacht dat het weer een hallucinatie was, maar ze zag een schim tevoorschijn komen. Was het een paard of een mens??...

Olivia stapte rustig rond in het bos. Natuurlijk niet op het vertrouwde bos paadje. Olivia hield van avontuur en dingen beleven. Vooral nieuwe dingen. Ze was hier ook nog niet zo lang dus er was hier bijna alles nieuw voor haar. Ze hoorde zo nu en dan weleens een paard lopen maar dat was nu weer in de verte. Ze liep een beetje rond met haar handen in de zakken van haar korte shortje. Ze hoorde nu weer een paard voorbij gaan maar nu niet in de verte. Het paard was dichtbij. Ze liep zo stil mogelijk over alle takjes maar ze dacht dat ze haar kans had verkeken toen ze op een takje trapte. Dat takje brak in twee en het krakte hard. Ze vloekte even in haarzelf, maar niet luidop. Ze had genoeg zelf beheersing om dat niet te doen. Ze zag een mooie bruine merrie met een mooie bles op haar neus, nog niet zo oud 1 jaar dacht ze ongeveer. Ze glimlachte vriendelijk naar de merrie en deed een stapje dichterbij. Ze wist niet hoe de merrie zou reageren maar het was het proberen waard.

Yara draafde met gekromde hals door het bos, ze nam een sprong over een boomstam, maar daarachter ging het omlaag, dat had ze niet door. Ze viel rollend de heuvel af en kwam terecht op een harde steen. Even hinnikte ze. Ze stond op en liep mank verder. Tot haar verbazing rook ze een paard en een mens. Yara besloot er even te gaan kijken. Het paard was een merrie, een bruine met een bles. En het mens van een meisje met zwart haar. Yara deed voor de zekerheid een stap achteruit. Je wist maar nooit.