Sundance stapte rustig door de branding van de wild golvende zee. Het was koud en winderig, de temperatuur was al flink gedaald sinds zijn laatste bezoek aan de zee. Sundance had zijn korte ruwe haren al laten vallen en zijn dikke wollige haren waren er al weer. Sundance dacht na over hoe de zon had gedanst op zijn zwarte glanzende haren toe hij zich showde voor de palomino merrie's bij het witte hek van de weide. Wat zal hij daar nog graag een keer naar toe willen. Sundance was zo erg geschrokken van het grote kolossale gevaarte wat een enorme herrie maakten toen het zijn kant op reed. Hij had zich kapot geschaamd en was weg gegaloppeerd. Hij stapte weer rustig verder en keek naar de oneindige zee. Waar zou hij eindigen? Bij een prachtige weide vol met heerlijke paardenbloemen of bij net zo’n mooi strand als hier of bij een heel groot bos. Terwijl Sundance diep in gedachte zat werd het langzamer donker. Sundance keek op toen hij wat hoorde, het was een onnatuurlijk geluid wat hem uit zijn dromen had getrokken. Hij keek rond maar zag niks. Sundance keek naar beneden en zag daar een klein krabbetje, het kleine krabbetje keek Sundance kant op en klapperde hevig met zijn scharen. Sundance sprong met al zijn spieren aangespannen in de lucht en deinsde achteruit. Het krabbetje volgde hem, Sundance maakte sprongetjes rond de het krabbetje Toen hij het krabbetje niet meer zag ontspande hij zich weer. Toen merkte hij pas dat hij tot en met zijn knieën in het water stond en maakte een paar hoge bokken en liep in passage het water uit naar de branding, de golven waren ondertussen al heviger en hoger geworden het werd vloed. Sundance schudde het meeste water van zijn wollige haren af. Het had er van een afstandje vast heel erg dom uitgezien. Sundance liep wat verder het water in en zakte door zijn dunne natte benen en rolde in het water. Hij had gevoeld als een hemels koud bad en sprong gauw weer overeind. Sundance keek op want hij hoorde weer dat vreemde geluid, weer zag hij niks. Sundance keek de andere kant op naar de zon die bijna onderwas. Hij dacht aan de laatste keer dat hij hier was geweest en had staan kijken vanaf de duinen naar de ondergaande zon. Sundance stond diep in gedachten te kijken naar de zon die nu echt bijna onder was toen er een enorme golf kwam die Sundance niet had verwacht, hij kon zich nog net schrap zetten, dat moment leek maar in een fractie van een seconde te gebeuren. Sundance hoeven werden uit het blubberige zand getrokken door de gracht van het water en hij viel met een klap in het water. Hij probeerde weer op te staan maar gleed weer uit door nog zo’n hoge golf die kwam aanzetten. Sundance stond met al zijn kracht op en galoppeerde uit het water, toen hij stilstond schudde hij al het water en zand wat op hem zat van hem af. Sundance was heel erg geschrokken van zijn val, hij had niet zo veel pijn maar het zou wel een bult worden. Sundance weer dat zelfde geluid en keek op,nergens iemand. Hij tuurde de hele horizon af maar zag niks zelfs geen boot. Hij tuurde het strand af, nergens iemand te bekennen, hij keek naar de duinen en zag daar een iets, een paard die zijn kant op keek. Als een speer ging Sundance er van door in een rengalop. Zijn manen wapperden hevig in de koude wind, zijn oren stonden opzij zodat hij geen koude wind in zijn oren kreeg. Na een minuut galopperen remde Sundance af en draaide zich om. Waarom was hij nou zo stom weggerend dacht hij. Sundance was toch wel nieuwsgierig naar dat paard. Hij keek naar de plek waar hij twee minuten geleden nog had gestaan, Sundance galoppeerde aan en snelde naar de het paard. Toen hij het paard weer zag ging hij over in een rustige stap en stapte rustig naar de het paard toe, een beetje uitdagend kwam hij voor uit om te kijken wat het paard zou gaan doen. Het paard was rustig gras aan het eten. Sundance gaf een korte bries zodat het paard zou opkijken. Sundance ging schuifelend verder de duinen op naar het paard. Hij was nog nooit zo dicht bij een onbekend paard geweest, hij was nu zo dicht bij dat als hij zich zelf helemaal zou uitstrekken dan zou hij hem kunnen aanraken. Sundance was nog net iets te bang om hem te gaan besnuffelen. Sundance merkte dat zijn gebries niet had geholpen en gaf een korte maar sterke hinnik. Sundance wachtte in volle spanning op de reactie van het paard.
Paradigm Shift