I'm wrecking this evening already and loving every minute of it. -OPEN-

De avond was gevallen, er was een feest bij iemand thuis en daar moest Jade natuurlijk bij zijn. Ze glimlachte naar een jongen, terwijl ze flinterig met hem praatte. Toen er iemand op haar schouder tikte, keek ze ook met een glimlach om. Maar het meisje tegenover haar, keek enkel boos.
"Hij heeft al een vriendin." Zei ze en haar ogen onderzochten haar. Ze had zwarte enkellaarsjes aan, een skinny jeans en een wit hemdje met een doorschijnend truitje. Ze glimlachte enkel.
"Zo doet hij anders niet tegen mij." Ze kon het niet uitstaan dat mensen zich met dingen bemoeide. Zij was niet eens de gene die was begonnen.
"Maar jij mag hem hebben, ik vind hem toch niet leuk." Zei ze en met een gemene glimlach weg liep. Ze vond het feest saai en weg gaan vond ze dan ook een slimme optie.
"He!" Haar pols werd vastgegrepen en ze keek om naar de jongen. "Mag ik je nummer?" Jade fronste en legde beide handen met een glimlach op zijn borst, om hem daarna een harde duw naar achter te geven. Dit had de jongen blijkbaar niet verwacht en struikelde hij achterover op de tafel waar alle drank op stond en met een glimlach draaide ze om. Iedereen schreeuwde boos dat er geen drank meer was, maar Jade maakte het niks uit.
Ze vervolgde haar weg, maar besloot wat om te lopen. Zo kon ze wat genieten van het uitzicht van de brug. Eenmaal op de brug, ging ze met haar ellebogen op de rand van de brug hangen. Ze kon er niet tegen als er geen knappe jongens op een feest waren en dan was er een simpele oplossing. Vertrekken en dat was ook iets wat ze dan deed, zij moest maar weer eens een feest organiseren. Want zij zou wel voor een leuk thema zorgen en een mooie aankleding. Soms moest ze gewoon opstandig zijn, ze wilde zich soms gewoon van mensen afzetten. Het kon namelijk zijn dat deze haar pijn zouden doen en dat was iets wat ze niet wilde. Haar lichte ogen zochten naar een punt om zich op te vestigen, waardoor ze even in gedachte bleef hangen.

Zijn benen bewogen ritmisch mee op de beat van de muziek. Zijn drankje probeerde hij zo goed mogelijk recht te houden wat maar amper lukte. Het was duidelijk te merken dat Avan al een paar mixdrankjes op had, maar zijn verstand was nog prima in orde. Zijn lichaam reageerde enkel niet meer zo goed als hij wilde, maar dat was ook het enige. De drukte op het feestje viel best wel mee maar ergens was het toch wel fijn dat het niet zo druk was, zo had hij tenminste ruimte. Het was al een tijdje geleden dat hij naar een feestje was gegaan, opzich best wel jammer want hij vermaakte zichzelf altijd wel.
Zijn donkere ogen werden gefocust op een jongen met een meisje. Wat er precies werd gezegd was voor hem niet verstaanbaar, daarvoor stond hij op een te verre afstand en overtroffen de boxen het geluid. De actie van het meisje was voor hem totaal onverwachts en hij moest er eerlijk gezegd wel om lachen. Die reactie van haar had hij totaal niet verwacht maar het was best wel komisch, moest Avan toegeven. De jongen kwam op de tafel met alle dranken terecht en de drank verspreidde zich over de tafel en over de jongen heen. Vele mensen waren teleurgesteld dat ze nu geen drank meer hadden, maar voor Avan was het nu ook wel goed geweest. Hij wilde niet helemaal het padje kwijtraken, nu kon hij nog helder nadenken en verder moest het ook niet gaan, dan zou hij niet eens meer weten wat hij deed.
Aangezien Avan toch niemand voor de rest kon bij het feest besloot hij maar een praatje te gaan maken met het meisje van die geweldige actie. In zijn ooghoek had hij haar zien vertrekken en zo snel mogelijk liep hij erachter aan. Ze liep een behoorlijk stuk weg en de frisse lucht zorgde voor meer ontspanning bij hem. Hopelijk zou ze niet hetzelfde bij hem doen, maar dan bijvoorbeeld in het water. Op de brug bleef ze staan. Dit was zijn kans om een praatje te kunnen maken.
“Hola!” Sprak hij vriendelijk begroetend met zijn Spaanse accent. Als hij geen Spaans sprak was er trouwens vrij weinig aan zijn accent te horen, gelukkig maar. Een paar meter verderop stond hij ook stil op de brug, leunde zijn ene elleboog op de houten rand van de brug en keek hij haar kant op. “Ik vond die actie van je net eerlijk gezegd echt geweldig. Hilarisch.” Aan het moment terug denkend moest hij nog een keer kort grinniken en keek toen even voor zich naar de waterkant. Hopelijk zag ze hem niet als een stalker of zo, maar Avan had nu wel zin in een praatje te maken en dit meisje leek hem het meest geschikt van alle mensen van het feest.

De rust was fijn, de harde muziek had ervoor gezorgd dat ze een vreemd gevoel in haar hoofd had. Alsof de wereld ook werkelijk even stil was geworden. Een teken dat de muziek te hard had gestaan natuurlijk, maar dat maakte haar niet uit. Ze hield van feesten en drank. Iets dat haar nu eigenlijk pas opviel, ja ze had wat gedronken en ze kon niet ontkennen dat ze dat niet voelde. Maar ze kon nog normaal lopen en denken.
Ze hoorde voetstappen, maar ze keek er niet van op. Er waren meer mensen die wel eens rondliepen. Toch was ze op haar hoede, je wist nooit wat er kon gebeuren. Ze hoorde de begroeting en keek dan ook om, maar voordat er een glimlach op haar lippen verscheen, bekeek ze hem enkel. Ze wilde niet tegen een vieze man hallo gaan zeggen of tegen een te lelijke jongen. Hij was niet bepaald haar type, maar het kon ermee door. Ze glimlachte nu dan ook naar de jongen.
"Hoi." Sprak ze rustig en weer voor zich uit keek, ze was niet helemaal in de stemming om even om een jongen heen te gaan hangen zoals ze normaal wel eens deed. Daarbij, waren het eigenlijk altijd andere types waarbij ze dat deed. Ze streek enkel met haar vingers door haar blonde lokken en luisterde naar wat de jongen zei. Hij vond het hilarisch?Dit zorgde ervoor dat ze om keek. Ze keek hem enkel met een lach aan.
"Dan weet je wat er kan gebeuren als je mijn nummer vraagt. Geloof me, het is een aardig lange val vanaf hier." Ze knipoogde naar de jongen. Ze was geen type die mensen van een brug af ging duwen. Dus de jongen moest maar begrijpen dat het een grapje was. Twee zinnen gezegd, ze had zichzelf altijd beloofd dat als ze meer als twee dingen tegen een persoon had gezegd, ze zichzelf voor moest stellen. Ze stak haar hand naar de jongen uit.
"Jade." Begon ze rustig. "Wat brengt jou hier? of ben je me enkel aan het stalken?" Dit keer was ze wel wat serieuzer en keek hem dan ook wat strenger aan als net. Misschien was hij hier gewoon om te lopen, natuurlijk was het leuk als mensen je stalkte, dat wilde zeggen dat je knap was, toch? Maar toch, wat moest de jongen dan van daar.