Watching the horses.

De bruine lijven galoppeerde heel synchroon. De twee dieren leken elkaar perfect aan te voelen. Helaas voor hen was hun ruimte nogal beperkt. Ze moesten zich om de haverklap omdraaien om weer verder te kunnen rennen. Het idee om het hek open te zetten en de beesten vrij te laten rennen was erg aantrekkelijk maar Ray hield zich in. De paarden loslaten gaf vast geen goede eerste indruk.
Flo piepte van de frustratie. Ze wist donders goed dat ze niet de paarden op mocht jagen, toch kon ze het niet laten om klagend te gaan piepen. Alsof ze wou zeggen 'toeeeeee, laat mij nou, toeeeeee'. Het zou hem niks verbazen als dat echt zo zou zijn. Hij gaf haar een aai over haar koppie en haar staart begon te kwispelen. "Nee, Flo. Beheers je. Morgen mag je weer achter de kraaien aan jagen maar je moet de paarden met rust laten." Bij het woord kraaien schoten haar oren omhoog. Of nou ja, één oor schoot omhoog. De ander kwam niet verder dan de helft omhoog. Het zag er komisch uit.
Ray liep verder met de hond aan zijn zijde. Er stonden heel wat mooie paarden hier. Hij zou er veel voor over hebben om op de rug van een van de dieren te klimmen. Hij zou zich dan vooroverbuigen, zijn gezicht in de manen verbergen en die heerlijke geur opsnuiven.
Ineens vroeg hij zich af of honden wel waren toegestaan. Trouwens, was hij überhaupt wel toegestaan hier? Hij had nergens een bordje 'verboden voor onbevoegden gezien'. Maar hij was dan ook niet door de hoofdingang naar binnen gegaan. Hij was gewoon aan de wandel geweest toen hij de ranch tegen kwam. Ray liep er al bijna een halfuur rond maar had nog niemand anders zien rondlopen. Eén keer was er een auto langs gereden maar de inzittende had hem niet opgemerkt.
Misschien moest hij maar weer eens richting huis gaan. Als hij de weg tenminste nog kon vinden. Ray wreef langs zijn oog die hem er aan herinnerde waarom hij nou hier was en niet thuis. De kring om zijn oog was iets minder dik en paars maar deed nog steeds pijn bij iedere aanraking. Ach, het zou ooit wel weer overgaan maar tot die tijd liep hij met dat blauwe oog rond. Leuk was anders.
Het begon al te schemeren. De invallende nacht bracht kou met zich mee. Ray ritste zijn jack verder dicht en deed zijn capuchon op. De meeste lichaamswarmte verlies je via je hoofd. Dat was hem ooit verteld, of nou ja, zoiets was hem verteld. De paarden werden wat onrustiger. Zouden ze normaal 's nachts naar binnen mogen of werd het bijna voerder tijd?
Ray was al jaren niet meer bij paarden geweest, toch was zijn liefde voor de dieren nog steeds aanwezig. Het was dat zijn vader panisch was voor paarden anders hadden ze er allang eentje gehad. Aan ruimte geen gebrek thuis. In tegenstelling tot zijn vader hield zijn moeder wel van paarden. Hield.
Ray voelde een traan opkomen. Kom op Ray, stel je niet zo aan. Niet nu. Hij baalde zijn vuist en verdrong de emoties. Hij nam plaats op een bankje met uitzicht op de hokken. Flo sprong zoals altijd meteen naast hem en legde haar kop op zijn arm. Ray keek nog eens rond. Dit was een mooie plek. Rustig ook. Daar hield hij wel van. Plus dat er paarden waren, heel veel paarden en ze waren allemaal voor hem alleen. Nouja, voor eventjes dan totdat een ander kwam en zijn momentje alleen met de paarden zou gaan verstoren. Waarschijnlijk zou dat niet lang duren. Tot die tijd moest hij maar genieten van zijn rust.

Koen kwam 's morgens bij de ranch aan voor zijn geliefde Anglo. Hij had al veel tijd aan hem besteed waardoor zijn vriendschap van Pieter achteruit ging. Hij kwam ook niet zo veel meer langst als vroeger en het game had hij ook al een beetje gelaten. Hij kwam op de ranch aan en zetten zijn fiets aan de kant, floot een keer en hoorde Anglo op hem roepen. Hij kwam aan de staldeur staan en Anglo omhelsde hem meteen. Anglo was al sterk verbetert... Het ging eerst wat stroef misschien omdat er ooit iets met hem gebeurt was of schept hij niet zo rap een band met iemand. Koen ging uit zijn kast het halster en halstertouw halen. Het was zijn lievelings kleur, rood. Hij ging in de stal en deed het bij de jonge hengst aan. Hij deed de deur open en deed het halstertouw aan zijn rode halster en om zijn nek. Hij liet het los en hij volgde. Hij liep soms op de hielen van Koen, maar hij vond het niet zo erg. Ze kwamen aan de weide aan en Koen liet de jonge bruine hengst los. Zijn kameraad stond al te wachten. Na even naar de twee te hebben gekeken besloot hij terug naar de stal gaan en de stal uit te mesten. Hij zette alles al klaar en begon er aan. Na het uitmesten ging hij zijn voeder halen voor in de trog van Anglo te doen. Hij nam een klein schepje en schepte er even krachtvoer in, hij werkte veel dus hij kreeg meer dan de paarden die stil stonden en van Koen kreeg hij altijd er een worteltje bij. Hij ging even naar de eigenaar van de ranch die in de kantine zat, hij bestelde iets te drinken en te eten. Het was ongeveer één uur toen hij Anglo van de weide haalde. Ze liepen gezellig naar een paniek haak en hij maakte de jonge hengst vast. Hij had soms zijn kuren en soms ook zijn speelse kuren, maar dat vond hij best wel leuk aan de hengst. Hij ging zijn gerief halen voor hem te borstelen. Na even zoeken vond hij het en keerde hij terug naar zijn hengst die rustig stond rond te kijken. Hij begon hem te borstelen en zijn manen en staart te ontknopen. Daar was hij even mee bezig. Tot slot deed hij de hoeven. Hij ruimde alles op en nam zijn rijspullen. Het zwarte hoofdstel en zadel met daar nog een groen deken onder en nog groene beenbeschermers die al helemaal onder het zand zat. Hij veegde ze af en dacht even na wie die kon gebruikt hebben. Misschien een vriendin van zijn vriendin. Hij zadelde Anglo op en steeg op. Hij reed naar de buiten piste. Hij liep hem even in en na een tijdje zat hij in draf. Hij deed eerst de kleine sprongen en als hij in galop zat deed hij de grootte. Na een uurtje te rijden steeg hij af en nam Anglo mee naar de stal. Er stond iemand met een hond naar de paarden te kijken. "Hoi, kan ik je helpen?" koen wachten even op een antwoord. Maar toen begon Anglo een beetje ongeduldig te worden voor zijn eten. "Ga je mee mijn paard weg zetten en ik zal je daarna een rondleiding geven." Hij lachte even en ging naar de stallen, zadelde hem even af en zetten hem in de stal.