Elfje werd op een ochtend wakker. De mensen om haar heen waren druk bezig. De manege is gesloten en alle paarden moeten weg. Ook Elfje en haar probleem. De mensen keken triest en daardoor scheen de zon niet meer het regende heel fel. Elfje stond er nog maar even op stal, ze werd drie dagen geleden verkocht en de eigenaar van de manege waagden een gok. Elfje was bijna aan de beurt haar buren stonden al op de trailer. Nu was zij het, ze sloeg in paniek en ging in de hoek staan, haar oortjes lagen diep in haar bos haren. Een mens pakte haar halster vast en deed er een halstertouw aan. Elfje moest wel vooruit, ze weigerde mee te gaan, maar omdat de jongen zo hard trok kwam ze mee. Elfje vind de trailer niet erg en stapte er gelijk niks op. Ze werd vast gemaakt en de deur ging toe. Alle paarden werden in drie verschillende camions geplaatst, één van die camions konden tien in en in de rest vijf. De eigenaars paarden waren natuurlijk naar hun eigenaren en die van de manege moeste weg. Op haar kon je al rijden alleen de basis, maar het nadeel was haar heel klein probleempje... Ze was niet helemaal goed bereden geweest, dus ze is slecht op geleerd. Maar het andere probleem was da ze ook nog is bang had voor de mens.Nu was ze met een trailer vol met paarden op weg naar de bestemming. Ze wachten geduldig af tot ze er waren. Na een uurtje rijden kwamen ze in een heel grootte hal aan vol met paarden. Elfje werd er als eerste uit gehaald. Ze werd mee genomen tot ze vanachter in de zaal ergens werd gezet in een box. Daarna kwamen de andere. Er kwamen al veel mensen naar haar kijken, maar toen ze haar wilde aan raken kroop ze weg. Daarom was haar prijs zo laag en kreeg je al haar spullen ook mee. Ze had zo'n honger en ze kreeg nog geen één derde van de emmer te drinken. Na één slok was het al op. Ze stond een tijdje voor zich uit te staren. Er zat even geen fut meer in. Ze zeggen wel dat dat een goede training voor haar is. Dat is afwachten. Ze schudden zich even uit en haar prijs werd als maar lager en lager omdat ze nog maar met vier overschieten. Ze stonden niet samen maar wel naast elkaar. Ze zag hoe de rest weg ging en zij bleef staan. Ze gaf de moet op en haar hoofd hing naar beneden van droevigheid. Al de paarden om haar heen hinnikten en sommige stampten met hun hoeven tegen de box. Je hoorden de hoefijzers al er ééntje vertrok. Ze stond nu alleen, niemand die ze kende om haar heen. Ze was aan het denken aan haar geboorte. Ze mist haar moeder niet zo hard meer als toen ze werden gescheiden. Maar soms denkt ze er aan als ze in moeilijkheden zit. Ze hoorden voetstappen op haar af komen. Haar ogen gingen langzaam open, maar haar hoofd hing nog.
Paradigm Shift