Iando zat tevreden op de grond. Met zijn rug tegen een oude boom leunend. Hij was verzonken in een boek. Zijn witte schimmel Amando stond dicht bij zijn zijde. Deed zich goed aan enkele grassprieten. Af en toe brieste die tevreden. Hij hield zijn baas nauwlettend in de gaten. Hij begreep echter niet waarom zijn mens zo veel tijd verspilde aan dat ding. Hij keek er elke dag uren naar. Iando keek even op toen zijn hengst dichterbij was. Hij strekte zijn sterke hand uit en streelde rustig over het gevoelige hoofd. Daarna dook hij weer gefascineerd in het boek. Het ging om pure romance, een Spaanse boek. Puur liefde alles stond er zo intens in. Iando leefde zich echt in in het boek. Zijn blauwe ogen gleden gespannen over te zinnen. Iando zag er echt uit als een ouderwetse Spanjaard, Hij had een witte bloes, dat open was waardoor je zijn bruine huid en spieren door zag. Hij had een lange bruine broek. Met bruine laarzen, ze leken wel van een piraat. Wat echter ook was. Die laarzen erfde hij van zijn overgroot vader. Zijn Overoverovergrootvader was een echte heer en vocht voor gerechtigheid. Deze schoenen waren het souvenir geweest. Zijn rustige ogen gleden uiteindelijk naar de prachtige omgeving. De zon straalde prachtig. Alles was zo kleurrijk. Heerlijk, die zomer. Iando klapte het boek dicht. Hij sloot zijn ogen en steunde die tegen de boom waartegen hij vaak had gezeten.
Paradigm Shift