I hate this day.

Zuchtend zette Melody der fiets in de schuur. Lange dag op school, inclusief een toets verknald. Superdag gehad dus. Not. Ze liep naar binnen. Ze hoorde geluiden van boven komen. ”Ben thuis!” Riep ze de trap op. Ze ging naar haar kamer waar ze haar tas op de grond neerkwakte en haar jas over de leuning van de bureaustoel hing. Ze wist wel dat hij op de kapstok hoorde, maar daar had ze nu even geen zin in. Ze liep naar beneden en schonk een glas cola voor zich in. Ze was van plan om even lekker met Mercury weg te gaan. Zij kon dat wel even gebruiken, maar Mercury ook. De pony vond het heerlijk om voor de kar te lopen, vooral om te crossen over het grasveld. Toen ze haar cola op had en haar glas in de vaatwasser had gezet liep ze naar boven om te melden dat ze weg was met Mercury. Zelf vond ze het onzin om te zeggen waar ze heen ging, maar goed.

[Darren&Chantal&Mercury]

Chantal was boven de was aan het uitzoeken toen ze beneden de deur hoorde. Niet veel later hoorde ze Melody die naar boven riep dat ze thuis was. ”Hoi” riep Chantal terug. Al snel hoorde ze Melody de trap op lopen. Maar net zo snel als dat ze boven was ging ze ook weer naar beneden. Chantal ging ondertussen verder met haar was. Toen dat klaar was ging ze kijken of Melody nog was op haar kamer had liggen dat gelijk in de was mee kon. Toen ze op de kamer kwam zuchten ze even. Waarom lag die jas nou weer hier boven die moest beneden. Dat wist Melody donders goed. Net zoals de schooltas die lag ook zo ergens neer gesmeten. Ze pakte een trui die in een hoek van de kamer lag. Eigenlijk was dat de enige was die mee moest. Toen ze Melody der kamer uit kwam zag ze Melody voor zich staan. ”Jij weet heel goed dat je jas beneden op de kapstok moet dame. En je tas kan ook netjes neer gezet worden. Net als je vieze trui die kan in de badkamer in de wasmand.” Ze zag Melody een beetje mopperend naar haar kamer gaan en haar jas pakken. Terwijl Chantal de was aan zetten nadat ze Melody der trui erbij had gedaan hoorde ze Melody de trap af rennen en zeggen dat ze met Mercury weg ging. Chantal dacht er niet bij na dat Melody eerst haar huiswerk af moest hebben voor dat ze weg mocht met der shet. Dan had ze qua haar moeder een keertje geluk.

Boodschappen doen was zo saai, vandaar dat hij vandaag weer snel terug was. Het enige wat hij hoefde te halen was avond eten, suikerbrood en natuurlijk zijn overheerlijke croissantjes. Zonder croissantjes ontbeet hij niet. Darren gooide alles snel op de achterbank en zette zichzelf op zijn stoel waarna hij richting huis reed. Het zonnetje scheen vol op, prachtig weer om een buiten rit te maken of om de stallen eens helemaal uit te spuiten. De knollen konden wel buiten blijven staan vannacht. Koud zou het toch niet bepaald worden. Hij draaide de auto het erf op en zette hem weer weg op dezelfde plek als altijd. Wel in de schaduw anders was het niet uit te houden in de auto. Met zijn armen vol met spullen liep hij de keuken binnen. "Ben er weer!" Schreeuwde hij naar boven in de hoop dat Chantal nog met de was bezig was. Zo niet, dan stond hij voor jan doedel te schreeuwen. Een voor een ruimde hij de spullen op om vervolgens een groot glas te pakken, deze te vullen met water en in een keer achterover te gieten. Zo, helemaal klaar om de stallen te gaan doen. De fiets van Melody had hij al zien staan, maar hij had verwacht dat ze bezig was met huiswerk en niet buiten bezig met Mercury. "Zo, jij bent snel klaar met je huiswerk." Mercury kreeg een aai voor hij van alles te voorschijn haalde om de stallen leeg te kunnen scheppen. Vervolgens haalde hij de radio tevoorschijn die hij aanzette zodat het niet zo stil was. "Ben je al lang thuis?" Vroeg hij tussen het scheppen door. Dack was ondertussen bij hen komen staan en probeerde met Mercury te spelen door telkens naar haar neus te slaan met zijn poot. Eikel, straks ging hij gebeten worden.

Na haar mededeling liep ze naar buiten, naar haar pony toe. Het was lekker weer, gelukkig niet bloedverziekend heet, dus besloot ze om Mercury maar een flinke poetsbeurt te geven. Ze dacht terug aan de dag ervoor. Er was toen echt een enorme dot haar af gekomen. Tsja, Shetlanders he. Nog voor ze echt aan de slag kon met de rosborstel zag ze dat haar vader er aan kwam lopen. Shit, dacht ze gelijk. Als hij ging vragen of ze haar huiswerk af had, wat moest ze dan zeggen? Ze had haar huiswerk helemaal niet af, sterker nog... Ze moest voor de week erna een presentatie in elkaar zetten. Wat had ze daar een hekel aan zegn "Hee" Antwoordde ze haar vader. En jahoor. Daar kwam die ene vraag die ze eigenlijk niet wilde horen. Snel verzon ze iets. "Ja, ik had een tussenuur, daar heb ik mijn huiswerk afgemaakt. En ik ben net thuis" Zei ze terwijl ze haar vader aankeek met een glimlach. Het was niet eens gelogen ook. Ze had een tussenuur gehad en daarin had ze haar huiswerk gemaakt, alleen had ze tegen haar vader gezegd dat het af was... En dat was het puntje dat ontbreekte. "Ik ga nu lekker even met mijn kleine smurf weg. Het is zulk lekker weer" Onverstoorbaar ging ze verder met poetsen. Ze hoopte dat haar vader het er bij liet zitten, maar dat wist je maar nooit.

Blijkbaar had Melody haar huiswerk in haar tussenuur afgemaakt en was ze net thuis. Darren trok een wenkbrauw op toen hij hoorde dat ze met Mercury wegging. Prima, maar eerst moest ze hem nog even helpen. Dan was hij namelijk sneller klaar. Daarbij, moest het gebeuren. Dan kon hij daarna namelijk aan de gang met een waterleiding richting de inloop stal. Kon de speciekuip die daar stond ook eindelijk weg. "Wil je even helpen met de mesthopen uit het weiland halen, voor je met Mercury weg gaat. Met twee mensen gaat het sneller. Tenslotte, heb je al je huiswerk af dus heb je meer dan genoeg tijd om even te helpen." De laatste woorden kwamen er iets vragend uit. Al haar huiswerk kon toch niet af zijn. Het kon natuurlijk. In controleren had hij niet veel zin, dat leek zo kleinerend. En je dochter moest je toch op haar woord kunnen vertrouwen? Omdat de kruiwagen vol zat zette hij de schep weg en reed hij de kruiwagen de stal uit om hem vervolgens leeg te gooien op de mesthoop. Voor hij verder ging met het leegscheppen pakte hij twee rieken en ging hij terug naar de stallen toe. "Kom je helpen?" Het was alweer een tijdje geleden dat de hopen uit het land waren gehaald, en met behoorlijk wat paarden erin lagen er best wel veel hopen. In zijn eentje zag hij het niet zitten, Chantal naar buiten halen wou hij wel doen maar nu Melody toch al buiten was en tijd had. Waarom niet zijn dochter mee slepen?

Melody zuchtte toen ze de volgende woorden van haar vader hoorde. "Hea bah, moet dat daar heb ik echt geen zin in hoor vandaag.." Nog Chagrijniger ging ze verder met Mercury poetsen. Haar vader bleef haar aankijken en zei dat ze niet weg mocht als ze niet kwam helpen. Haar zucht werd nog duidelijker. Ökee okee, ik kom al" Ze maakte Mercury los en zette haar in de passock in de hoop dat ze niet zou gaan rollen. Ze pate eens chep en volgde haar vader met slepende voeten naar het weiland. Ze begon met de mesthopen op te scheppen en haar schep te legen in de kruiwagen. Gewoon stallen uitmesten vond ze niet erg, maar dit was gewoon een... Iets wat ze even niet hardop uit ging spreken omdat ze dan problemen kreeg. Na een poos hard werken, kruiwagens heen en weer rijden en vermoeiend kijken naar de hopen die nog weg moesten. Maar ze waren klaar. "Mag ik dan nu eindelijk weg met Mercury?" Haar humeur was nu echt ver onder nul dus ze wilde gewoon even weg met der pony en vooral niet aan de presentatie denken van de week erna. Ze haalde mercury uit de paddock. Gelukkig had de pony niet gerold dus kon ze gewoon verder met poetsen. Ze haalde alle losse haren weg met de harde borstel om vervolgens der vachtje met de zachte borstel te bewerken. Darna de hoefjes en der manen uit de klit halen en invlechten zodat het niet zo warm voor der was en klaar. Ze ging maar even het tuig halen. Misschien moest ze maar even vragen of der paps zo kwam helpen met inspannen. In der eentje was het lastig en ze vond het ponyonvriendelijk en ze wist dat mercury zou gaan lopen klieren.

Nadat ze de was had gedaan liep ze naar beneden waar ze op het whiteboard zag dat Melody volgende week naar de tandarts moest. Haar kennende zou ze dit vergeten als het niet in haar agenda stond. Chantal liep naar boven en pakte uit Melody der tas haar agenda. Ze bladerde naar de goede week en schreef de afspraak er in. Automatisch bekeek ze even de huiswerkplanning van haar dochter. Verbaast keek ze op toen ze zag dat Melody op vrijdag van die week een presentatie had. Ze had haar daar eigenlijk nog helemaal niet over gehoord. Met de agenda in haar handen liep ze naar buiten waar ze Darren en Melody Mercury zag optuigen. ”Melody? Je hebt volgende week vrijdag een presentatie en ik heb je er nog niet aan zien werken. Je weet dat het eerst af moet voordat je met je pony weg mag.” Ze hield de agenda voor Melody der neus. Chantal keek naar Darren die weg liep met zijn kruiwagen naar de stallen. Chantal moest der lach in houden zeker om de reactie van Darren. "Je zou je eigen dochter maar niet op haar woord kunnen geloven." Blijkbaar had ze dus tegen haar vader gezegd dat haar huiswerk af was. ”Tuig je pony maar af. Je gaat eerst aan je huiswerk.” zei ze terwijl ze haar dochter aan keek waar het gezicht van op onweer stond.

Melody had maar aan haar vader gevraagd of hij wilde helpen met inspannen. Ze had niet zo heel veel zin om naar binnen te moeten lopen o haar moeder te vragen, en paps was toch al buiten, dus dat was net zo makkelijk. Ze keek om toen ze voetstappen hoorde. Maar toen ze zag dat haar moeder er aan kwam met haar agenda in der handen draaide ze zich weer gelijk om. Ze wist al gelijk hoe laat het was. [i]Melody, je weet dat je eerst je huiswerk af moet hebben voor je iets anders mag gaan doen. [i] Ze hoorde haar moeder het in haar hoofd gewoon zeggen. Toen haar moeder voor haar neus stond draaide ze zich om met een glimlach. "Haai mam" Zei ze alsof er niets aan de hand was. e hoopte dat het heel ergens anders over ging, maar waarschijnlijk was dat niet zo. De volgende woorden van haar moeder bevestigden haar gedachte. Haar gezicht betrok gelijk. Dus ze moest eerst haar presentatie maken voor ze met der pony weg mocht? Wat flauw. Ze wilde er eigenlijk tegenin gaan, maar ze wist dat ze het nog erger maakte als ze dat deed. Dat werd Murp dus aftuigen en aan de slag. Met tegenzin maakte ze alle riempjes weer los, borg het op en zette Mercury in de weide. Met een hoofd als een donderwolk liep ze maar binnen, regelrecht naar haar kamer waar ze haar laptop aan zette. Ze wist nog niet eens waar ze haar presentatie over zou gaan doen. Ze had zich voorgenomen om dar uitgebreid over na te denken terwijl ze met Murp weg was, maar ja, dat kon nu ook niet meer. Ze wist alleen dat het over een dier moest gaan. Maar geen dier dat standaard was zoals een tijger of een leeuw, maar een dier wat iets meer op de achtergrond lag. Ze besloot om het maar over de Emoe te doen. Daar was veel informatie over te vinden. Zuchtend en steunend ging ze aan de slag. ze opende word en internet, zocht informatie op, maakte er een eigen verhaal van, las het voor terwijl ze de tijd op nam, paste wat dingetjes aan en de tekst was klaar. Ze was nu een uur verder en eigenlijk al heel tevreden. alleen nu moest er nog een powerpoint bij. Ze koos een leuke achtergrondkleur, schreef de steekwoorden er bij en zocht toepasselijke plaatjes bij elke dia zodat het er leuk uitzag. Ze printe der tekst uit en liep naar beneden om het aan haar ouders te laten zien. "Klaar, hier is het. Mag ik nu met Murp weg, of moet ik het eerst nog uit mijn hoofd kennen"

Samen met Melody haalde hij de hopen uit het weiland om vervolgens raar op te kijken bij het zien van Chantal. Naja, niet helemaal door het zien van Chantal maar eerder door haar woorden. Presentatie? Daar had ze hem niets over gezegd. Darren pakte de kruiwagen vast en liep weg terwijl hij wat mopperde. "Je zou je eigen dochter maar niet op haar woord kunnen geloven." Voor hij verder ging met het leeg scheppen van de stallen gooide hij de kruiwagen weer leeg. Hij was toch al onderweg naar de mesthoop. Een keertje extra lopen was alleen maar goed voor de lijn. Stel je voor dat Chantal weer ging zeuren dat hij meer moest sporten. Terug bij de stallen zag hij dat Melody al het tuig opgeruimd had en Mercury terug had gezet in het weiland. Zo'n erge puber was ze niet. Nog niet tenminste. Tegen de tijd dat hij helemaal klaar was met de stallen, ruimde hij de tuinslang op, nadat hij Evelyn nog even onder een douche had geplaatst, en liep naar binnen toe om aan het avond eten te beginnen. Of in elk geval zorgen zorgen dat ze straks aan tafel konden. Voor nu lag hij nog helemaal vol met de spullen die hij erop had gegooid. In een langzaam tempo, omdat hij het zorgvuldig opruimde dit keer, borg hij alles op zodat hij de tafel daarna kon dekken met borden, bekers, bestek en nog wat dingen. Vervolgens maakte hij pannenkoeken beslag, wat nog niet zo heel erg makkelijk was. Stomme klontjes. Toen Melody naast hem verscheen met haar huiswerk legde hij alles weg en keek er met een schuin oog naar. Zou toch wel goed zijn? "Morgen beginnen met leren hé, je moet het uit je hoofd kennen. En over minder dan een uur gaan we eten, als je te laat bent zijn je pannenkoeken koud." Bah, papa zijn was op sommige momenten helemaal niet zo leuk. Daarbij, Melody was veel te groot.

Melody wist niet hoe gauw ze naar der pony moest. "Daaag" Zei ze tegen der paps terwijl ze het huis verliet. Ze besloot om de volgende dag maar met de kar weg te gaan. Als ze over een uur al terug moest zijn had het weinig zin. Ze kon dan net zo goed even een duik nemen met Murp, gelukkig was het een waterrat. Ze nam het halster en haalde haar pony uit het land. Nog even de hoeven controleren en ze kon weg. Gelukkig had ze oude kleren aan dus hoefde ze er niet op te letten om schoon te blijven, ze kon lekker met murp mee het water in. Ze hoefden niet lang te lopen of het water was al in zicht. "Wie het eerst in het water is!" Zei ze tegen mercury en ze nam een sprint. Mercury vond het maar al te leuk en nam ook een sprint waardoor Melody het water in werd getrokken. Maf beest. Ze gingen niet zo heel lang zwemmen dus nadat ze merkte dat Murp het zat werd ging ze het water weer uit. Ze was ruim optijd voor het eten, dus dat zat wel goed. Ze begonnen aan hun tocht richting huis. Tegen de tijd dat ze terug waren was Murp alweer bijna droog, het had geen nut meer om daar nog iets tegen te doen. Zelf waren haar kleren nog zo goed als doorweekt, dus tsja, hoe ging ze dit doen?? Ze liep naar de deur die ze open deed en vroeg of haar vader haar eventjes een grote handdoek aan wilde geven. "Dank" Zei ze ging op weg naar de stallen. Ideale omkleedplek. Der natte goedje trok ze uit en sloeg de handdoek om zich heen die ze vastknoopte zodat hij niet meer af kon zakken. Ze liep weer naar huis waar ze regelrecht naar boven liep en haar kleren in de was deed. En nu nog kleren aan. Ze koos voor een joggingbroek en een shirtje. Ideaal. Ze liep weer naar beneden. De pannenkoekenlucht was gewoon onweerstaanbaar als je honger had. Hmmmm.

Zuchtend liep Chantal het huis weer in. Waarom deed hun dochter nou zo. Hoe ouder ze werd hoe koppiger ze ook werd. Ergens was het echt lastig maar ja. Boven hing Chantal de was op. Toen ze klaar was liep ze naar beneden waar ze hoorde van Darren dan Melody de presentatie in elkaar had gezet en dat ze nu ergens met Mercury heen was. Dat deed Chantal aan het denken zetten waar ze het laatst over hadden gehad. Een andere pony voor Melody. Het enige was dan wel dat ze afscheid van Mercury moest nemen. Ze was met die pony opgegroeid. Het zou een moeilijke keuze waarschijnlijk voor der worden. ”Ik vind trouwens dat we Melody moeten laten kiezen. Of ze een grotere pony wilt. Ze is tenslotte met Mercury opgegroeid.“ zei ze toen ze bij Darren in de keuken stond. Gelukkig was hij het er mee eens. Niet veel later kwam Melody thuis. Toen Chantal keek zag ze dat haar dochter helemaal zeiknat was. Die had waarschijnlijk met Mercury gezwommen. Toen ze weer beneden was, was het tijd om te eten. Chantal had de tafel gedekt en Darren had de pannenkoeken op tafel gezet. ”Melody, je vader en ik hebben even gepraat.” Melody der gezicht vertrok even. ”Rustig dit keer heb je niets gedaan. We hebben een keuze voor je, je mag kiezen of Mercury houden en af en toe op onze paarden of Mercury verkopen en dan kopen we een grotere pony of paard voor je.”

Melody ging neuriënd aan tafel zitten. Haar humeur was totaal omgeslagen. Ze was onwijs chagrijnig uit school gekomen, dan kwam haar huiswerk er ook nog eens bij. Maar het uitje met der pony had veel verbeterd en de pannekoeken maakten ook veel goed. Ze pakte als eerste een pannekoeken maar keek op toen haar moeder iets tegen haar zei. Ze schrok wel een beetje hoewel ze niet echt wist waarvoor. Ze had immers toch niks fout gedaan? Maar toen haar moeder zei dat ze niet bang hoefde te zijn klaarde haar gezicht iets op. Maar er bleef toch iets aan haar knagen. Wat was er aan de hand? Daar kwam ze snel achter. Toen ze het hoorde viel haar mond nog net niet open van verbazing. Een nieuw paard? Te gek! Maar Mercury verkopen? Dat ging wel ver... Ze hield zo veel van dat beestje, ze was er mee opgegroeid. Maar aan de andere kant... Mercury was ook niet meer de jongste. Nog even en ze moest wat rustiger aan gaan doen. Dan kon ze beter naar een gezin met kleine kinderen. Het was immers een geweldige kinderpony. Of ze kon naar... Maar zelfs daar moest ze nog even over na denken. "mag ik nog even bedenktijd? vroeg ze aarzelend. Ze wist wel dat ze nog even na mocht denken, zo'n beslissing kon je niet gelijk nemen. De rest van het avond eten was ze wat stilletjes. Ze lachte af en toe en zei af en toe iets, maar ze was toch meer bezig met de keuze die voor haar neer was gelegd. Ze was er uit. Dacht ze. Alleen nog even vragen. "kan ze niet naar oom Marc? Dan weet ik zeker dat ze goed verzorgt word en kan ik haar blijven zien..." en nu hoopte ze heel erg dat haar ouders er mee instemden...

Pannekoek na pannekoek maakte hij klaar om ze vervolgens weg te zetten in de magnetron zodat ze een beetje warm zouden blijven. Straks zou hij ze nog wel een keer opwarmen, nu kon hij tenminste de paarden hun eten gaan geven. Mercury kreeg eigenlijk ook brok, maar dat kon Melody ook nog doen als ze terug was. Darren liep naar buiten toe en begon met voeren. Het hooi gooide hij in een kruiwagen zodat het makkelijker was om het mee te slepen. De brokken voor de paarden verdeelde hij in de bakken die hij aan de hekken hing. Scheidsrechter spelen hoefde niet echt. Alleen bij de dames moest hij een beetje opletten of ze elkaar hun eten niet op aten. Het hooi plukte hij uit elkaar en deed hij in de ruif bij de dames in het weiland. Voor Kini deed hij het in een bak zodat niet alles op de grond terecht zou komen. Toen alles gedaan was ging hij weer naar binnen toe zodat hij de pannenkoeken op kon warmen. Even in de magnetron op de oven stand en dan werden ze vanzelf nog wat warmer dan ze al waren. Tussen het tafel dekken door gaf hij Melody een handdoek. Leek net alsof ze had gezwommen. Kreeg hij vanzelf te horen. Tijdens het eten zei hij niet veel, pas toen hij Melody haar antwoord op de vraag over Mercury hoorde opende hij zijn mond. "Fiets maar bij hem langs, dan kan je het vragen. Je kan ook een keer langs gaan als je weg gaat met Mercury." Hij keek kort naar Chantal voor als ze misschien nog wat toe wou voegen.
Na het eten ruimde hij de spullen op om vervolgens met Dack en Indy naar buiten te verdwijnen. Even een balletje gooien in het weiland, konden de dames ook gelijk even hun benen strekken als die twee gekken langs zouden komen.

Flut