Where's my Guitar? NIKITA!?

Mido was aan het hard lopen toen hij zich ineens bedacht dat hij al een lange tijd niet gitaar had gespeeld. Hij rende gauw weer terug naar huis. Harde muziek speelde in zijn oren. Hij bedacht zich snel welk nummer hij zou spelen maar hij wist echt niet zo 1 2 3 welk nummer. Fluitend kwam Mido thuis en liep zijn huis binnen. Lucky kwam hem begroeten. Grijnzend aaide hij de hond en gaf hem een klop op zijn buikje. "Hallo lekkerding" grijnsde hij. Belando kwam naar beneden en gaf hem wat koekjes en gaf Mido ook een zandkoek. "Thanx" zei Mido met volle mond en liep naar zijn studio. Mido bespeelde genoeg instrumenten. Hij wilde weten hoe een Piano speelde onder zijn vingers, drum kon hij ook wel alleen dat vond hij maar niks een te hard geluid onder zich en arm spieren kreeg je er wel van dat was wel een plus punt. Key board kon hij ook spelen, maar zijn Gitaar was alles voor hem. Hij hielp hem door zijn periodes heen. Als hij zich niet goed voelde speelde hij ook gitaar, als hij verdrietig was speelde hij maar al te graag. Toen Esmée hem had gedumpt en een ander had gekregen speelde hij ook op zijn gitaar. Haat nummers vooral, maar ook liefdes verdriet nummers. Mido keek grijnzend om zich heen en keek naar zijn standaard. Daar zou zijn gitaar moeten staan. Zijn ogen vielen bijna uit zijn kassen toen hij zag dat zijn standaard leeg was. Hij rende gauw naar zijn kamer, geen Gitaar, buiten in de tuin ook niet. Mido kon zijn haren wel uit zin hoofd trekken. "BELANDO!!! WAAR IS MIJN GITAAR?!" schreeuwde mido kwaad. Belando haalde zijn schouders lachend op. "Ik zou het niet weten". Ineens hoorde Mido zijn gitaar spelen. Zijn gezicht werd iets zachter toen hij zijn gitaar hoorde. Hij liep op het geluid af en kwam tot stilstand voor de deur van Nikita. Hij zette zijn oor tegen de deur. Opnieuw hoorde hij zijn Gitaar. Mido luisterde aandachtig. Ze had hem gestemd hoorde hij. Mido vroeg zich af of dit wel Nikita was die er op speelde en niet iemand anders. Mido klopte op de deur. "Nikita?" vroeg hij. "Kan ik binnen komen?". Eerst veel gerommel en toen antwoord. Mido kwam binnen en zag dat Nikita een rood hoofd had gekregen en op bed zat alsof er niks aan de hand was. "Zeg uhm, heb jij mijn Gitaar gezien?" vroeg Mido en leunde tegen de deurpost. Ze schudde nee en vroeg welke kleur hij had. 'Zwart, dat weet je toch?" vroeg Mido en eek haar een beetje achterdochtig aan. Ze knikte maar zei dat hij ook nog andere kleuren had. Mido schudde zijn hoofd. "Nikita als je me gitaar leent lieg dan wat beter" grijnsde Mido. "Ik wist niet dat je gitaar kon spelen? Doe je het al lang? Of steel je al vaker mijn gitaar?" grijnsde hij nogmaals naar zijn Dochter. Mido leunde nog steeds tegen de deurpost. Hij was zelf 12 toen hij begon met gitaar leren spelen. Heerlijk die snaren onder je vingers. Zijn ouders vonden het maar niks dat hij speelde. Maar hij voelde zich er goed door. "Maar vraag het voortaan even Okey? Je weet dat ik heel erg gehecht ben aan mijn gitaar, die wil ik liever niet in tweeën hebben ookal heb je het niet expres gedaan" knipoogde hij naar zijn dochter.

Terwijl haar vader haar het hardlopen was waar dan ook liep Nikita naar zijn studio en haalde daar de gitaar van haar vader. De laatste tijd was ze zich er meer aan in verdiepen en pakte ze ook vaker de gitaar van haar vader zo ook nu dus. Ze nam hem mee naar haar kamer en ging op haar bed zitten. In de muziek winkel had ze een keertje een boek gehaald waarin stond hoe je de gitaar moest stemmen en dat soort dingen. Ondertussen had ze het stemmen al redelijk onder de knie net zoals het bespelen van de gitaar. Toen de gitaar gestemd was begon Nikita met het spelen van een liedje. Het was niet een liedje die je vaak kon horen want ze had hem zelf geschreven. Dat had ze gedaan terwijl ze het leerde te bespelen. Ineens hoorde ze geklop op de deur en daarna haar naam. Het was haar vader die ineens vroeger thuis was. Normaal was hij ruim een uur tot twee uur weg met hardlopen maar nu dus niet. Ze hoorde ook de vraag of hij binnen kon komen. "Ehum wacht even pap was me net aan het omkleden." Snel verstopte Nikita de gitaar in haar badkamer en ging op het bed zitten. Ze liet haar vader weten dat hij binnen kon komen. Wat ze niet wist was dat ze een rood hoofd had gekregen. Op zijn vraag of ze zijn gitaar had gezien vroeg ze snel wat voor kleur hij was en schudden nee om hopelijk niet op te vallen. Hij zei dat hij zwart was. "Je hebt zo veel gitaren dus het is geen rare vraag." Jammer genoeg wist Mido gewoon dat zij hem blijkbaar had. Hij begon gewoon vragen te stellen en omdat hij het toch door had gaf ze gewoon antwoord. "Nou ehum sinds ik vaker bij jou ben speel ik er op. Ik heb een boek gehaald en het mezelf aangeleerd. En eigenlijk is het altijd op jou gitaar want als ik een eigen mee zou nemen zou je vragen gaan stellen. Ik kom eigenlijk tot rust als ik het speel. Je bent toch niet boos he?" Als ze iets vreselijk vond was het wel als haar vader boos op haar zou zijn.

Mido begon te lachen. "Nee jho meis! Ik ben niet boos, maar voortaan even vragen of zeggen dat je hem leent lieverd. Ik ben gehecht aan dat ding" zei Mido glimlachend. "Nou laat eens iets horen dan" zei hij vol enthausiastme en ging op een poef in haar kamer zitten. "misschien kan ik je ondersteunen met het leren van je gitaarspelen, of misschien jezelfs lessen geven als je dat leuk vind" grijnsde Mido. "Ik wist niet eens dat je een eigen Gitaar had, Esmée zei dat het misschien een idee was je er 1 te geven en je op gitaar lessen te doen. Ik vind gitaar lessen alleen niks. Je leerd alleen de basis dingen en laten je niet groeien dus heb ik gezegd dat het beter was als je het zelf zou leren als je het zou willen, en blijkbaar wil je het graag" knipoogde hij. "Maar laat horen". Hij kon niet wachten tot ze zou spelen. En eigenlijk had hij er al op gehoopt dat ze gitaar zou willen spelen. Stiekum had hij al een gitaar voor haar gekocht.. In de hoop dat ze het zou vragen maar blijkbaar was hij nog niet opgevallen.

Gelukkig was haar vader niet boos op haar ze moest het alleen gewoon gaan vragen of zeggen als ze hem wilde lenen. Even liet ze een zucht van opluchting en keek haar vader aan. Hij wilde graag iets horen van haar. "Nou zo goed speel ik ook weer niet hoor." Verbaast was ze wel toen hij vertelde dat Esmée ooit had gezegd om haar een gitaar te geven en op les te doen. "Nou ik heb nog nooit een gitaar van Esmée gehad en ook nooit op les. Maar ik zou het wel fijn vinden als je wat aanwijzingen gaf en misschien tips." Na zijn praatje wilde hij nu toch horen hoe ze op de gitaar speelde. Nikita haalde diep adem en begon te spelen. Nu had ze een keertje zin in Someone like you. Toen ze het introtje had gespeeld en bij het deel waar adele altijd begon te zingen was begon Nikita nu zelf te zingen. Blijkbaar had ze niet alleen het paardrijtalent van haar vader maar de rest ook. Dit was de eerste keer voor Mido dat hij er achter kwam wat zijn dochter allemaal kon. Dus niet alleen paardrijden maar ook muziek maken en zelfs zingen.

Mido ging wat onder uit zitten en luisterde aandachtig. Hier en daar konden er wel een aantal dingen worden verbeterd, maar dat kon het bij Mido ook nogsteeds. Toen Nikita begon te zingen kreeg Mido kippenvel overal op zijn lichaam. Heel rustig luisterde hij naar wat het meisje allemaal deed. Hij was sprakeloos. Mido begon zachtjes mee te zingen alleen the background maar het klonk echt prachtig. Toen ze klaar was keek mido naar haar en klapte. "Bravo mijn grote meid" grijnsde Mido en stond op om haar een knuffel te geven. "Je bent fantastisch!! Je gitaarspel is prachtig om naar te luisteren, alles is gewoon mooi" glimlachte hij trots. "Je weet niet half hoe trots ik nu op je ben meissie" glimlachte hij. "Misschien kunnen we volgende keer een duet zingen? Bijvoorbeeld op weer zo'n groot feest als de vorige keer. Moet je alleen niet weer zo vroeg vertrekken" grijnsde hij en gaf zijn dochter een klop op haar schouder. "Dat is waar ook, waar is je vriendje? Ik bedoel die is al een hele lange tijd niet meer hier geweest of wel? Is hij op vakantie of iets dergelijks? Of is het misschien uit/" vroeg mido en keek zijn dochter vragend aan.

Terwijl Nikita best geconcentreerd aan het spelen was hoorde ze ineens haar vader zacht mee zingen. Toen het liedje af was hoorde ze en zag ze haar vader klappen. Hij zei dat hij trots was terwijl ze een knuffel van hem kreeg. De hele tijd had ze een glimlach op haar gezicht tot dat haar vader over het grote feest van een aantal weken geleden begon. Over dat ze zo vroeg weg was gegaan. Al drie weken wilde ze hem zo graag vertellen wat ze bij zich droeg voor verdriet. Helemaal toen hij voor Jayson begon. Voor ze het wist kwam er een kattige reactie van haar af. "Het is me vriendje niet! En ik wil hem nooit meer zien die eikel." Het was te verwachten dat Mido een beetje schrok van haar reactie terwijl hij een normale vraag stelde. Hij kwam naast haar zitten omdat hij door had dat er iets aan de hand was. Op Nikita der wang zaten tranen omdat ze Jayson eigenlijk verschrikkelijk miste. Omdat haar vader haar een beetje troostten begon Nikita te vertellen wat er drie weken geleden was gebeurd. "Op het feest wat je laatst gaf. Toen was ik even naar de keuken geweest en toen ik terug kwam stond Jayson te zoenen met een andere meid. Ik ben toen zo boos geworden. Ik kon gewoon niet geloven dat hij met een ander stond te zoenen. Ik heb hem met die meid het huis uit gezet en ben toen naar me kamer gegaan. Ik weet het we hadden nog niets maar het deed zo pijn alsof mijn hart eruit werd getrokken." Ze had haar hoofd op haar vaders schouder gelegd en veegde haar tranen even weg.

Mido keek zijn meisje vragend aan toen hij haar kattige reactie zag. Hij voelde een steek van verdriet van zijn meisje en ging naast haar zitten. "Heey meissie toch.." zei hij zachtjes en trok haar naar zich toe en sloeg zijn armen om zijn dochter heen. "Sjj.." zei hij zachtjes en aaide zijn dochter over haar hoofd. "Het komt goed meisje.. Huil maar even dat helpt" zei Mido sussend. Ze legde hem uit wat er was gebeurd. "Dat meisje met die rode haren bedoel je? Die Jasmine?" zei Mido verdiept in zijn gedachten. "Lieverd heb je ooit naar zijn verhaal gevraagd?" vroeg Mido voorzichtig. "Ik wil me er niet mee bemoeien, van mij moet je ook geen advies opvolgen zeker niet na wat er met Esmée en mij is gebeurd.." zei Mido met een bittere na smaak in zijn mond. "Maar ik zou als ik jou was met hem praten.. Ik hoor in je stem dat je kwaad verdrietig bent, maar je mist hem oo.. Dat zie ik aan je ..". Mido keek naar zijn dochter en veegde wat tranen van haar weg.

Jayson kwam aanrijden in zijn nieuwe auto. Hij had van zijn ouders wat gekregen en daar had hij dit prachtig ding van gekocht en hij wilde het aan nikita laten zien voor dat hij haar iets moest vertellen. Hij reedt over de snel weg met 120 en met harde muziek op. het dak was er af waardoor zijn haar alle kanten op gingen en zijn prachtige zonne bril sloot perfect om zijn gezicht heen. "Even when the sky is falling down" zong hij mee. Mido zou het wel niet leuk vinden wat hij te vertellen had, en daar was Jay ergens wel nerveus over. zuchtend drukte hij nog iets harder op het gas pendaal. Toen hij er was drukte hij op een knop. Het he ging automatisch open en Jayson reedt het erf op. Belando kwam er aan en deed zijn deur open. "Goedemiddag meneer Mckenly" groette Belando hem. "Mevrouw Cremfield is boven met haar vader" zei hij er bij en reedt de nieuwe auto weg. jayson keek hem na en grinnikte van de zenuwen. Hij liep naar binnen. Het was een leeg huis zonder de menigte van vorige keer. Mido had een tijdje terug een after party van iets georganiseerd en dat had hij in zijn grote huis gedaan. Zuchtend liep Jayson naar boven en hoorde Nikita zingen. De haren van zijn nek gingen omhoog en heel even kreeg hij tranen in zijn ogen. Hij hoorde Mido's stem ook en voelde zich ineens heel klein. “Ik hoef die eikel nooit meer te zien” zei Nikita kattig. Jayson zuchtte.. Hij had het verdient.
“We kunnen dat feest van jullie wel hier geven als jullie dat leuk vinden?” vroeg mido en keek de twee vragend aan. Jayson keek naar Nikita en grijnsde. “Dan is in iedergeval de plek al geregeld dan” zei Jayson glimlachend en schudde de hand van Mido. “Dat is dan geregeld. Geef me een lijst met de mensen die komen, welke muziek ze willen horen de rest regel ik!” zei mido grijnzend.Jayson was nooit van plan geweest om zijn geliefde pijn te doen echt niet.. Hij hield zoveel van Nikita dat het pijn deed. Hij wilde niet zonder haar leven echt niet .. Hij deed het niet.. Hij was niet de schuldige.. Nouja misschien een beetje.
“Zeg wie ben jij?” vroeg Jayson grijnzend aan een meisje iets jonger dan hem. Lange kastanje bruine haren, Emo achtig meisje, prachtige mooie blauwe ogen waar je in kon verdrinken. “Ik ben Jasmine” glimlachte het meisje. “En jij?” riep ze boven de muziek uit. Jayson grijnsde en fluisterde zijn naam in haar oor. Jasmine grinnikte en pakte zijn hand en begon samen met hem op de dansvloer te dansen. Hij wist het niet.. Hij wist niet dat dit meisje hier op uit was. Hij vond haar gewoon aardig, ze zag er inderdaad goed uit, maar niet zo goed dat hij Nikita wilde inruilen voor dit meisje. Dat het fout ging waren door twee dingen. Hij was naïf geweest en heel erg dronken. Jayson zuchtte en liep van de trap af terug naar buiten en liet zich tegen een boomstam zakken op de grond.
“Wist je dat je een lekkerlijf hebt!” riep het meisje weer boven het geluid uit. Jayson grijnsde. “Jij mag er anders ook wel wezen! Maar ik ben al bezet meissie, dat gaat helaas niet dus! Mijn vriendin is nu even met een vriend van haar bezig” riep Jayson terug. Het meisje rolde met haar ogen en trok Jayson aan zijn shirt dichterbij. “Als zij bezig is met haar ex dan mag jij toch wel over stappen naar de volgende?” zei ze terug en keek speels naar Jayson.Jayson kon zich daarna wel voor zijn hoofd slaan. Nikita had een rede dat ze met die vriend was weggegaan. Die vriend stond op instorten. Hij had te veel gedronken en zijn vriendin had het uit gemaakt. Ze had echt niks gedaan dat weet hij zeker. Maar omdat hij zo stom was geweest had ze gezegd dat ze hem ook had gezoend. Dat heeft ze niet gedaan, dat wist hij 100% zeker en toen hij het had gevraagd aan die gozer zei hj dat het ook niet zo was.
“Maar me vriendin dan?” vroeg Jayson en keek het meisje niet begrijpend aan. “Die gaat toch vreemd met die andere gozer? Pak haar terug dan” zei het meisje geïrriteerd. Jayson schudde zijn hoofd. “Ik ben misschien dronken, maar niet stom. Nikita zou nooit…” zijn zin kon hij niet af maken want het meisje nam hem al op zijn mond. Jayson voelde haar tong langs zijn lippen gaan. Hij beet er zachtjes op. Het meisje kreunde speels en duwde hem tegen de muur aan. “JAYSON!!!” schreeuwde er een bekende stem. Jayson keek geschrokken op naar Nikita. Ow nee..”Nee nikita het is niet wat je denkt..” riep Jayson terug. “Ik weet wel wat dit is! Maar ga je gang! Het was toch niet echt?! Je hebt me niet eens gevraagd. En nu me huis uit jij!” schreeuwde ze terug en duwde hem en haar , haar huis uit.Jayson begroef zijn gezicht in zijn handen en voelde een hand op zijn schouder. Jayson keek op en zag dat het Belando was. “Heey..” zei jayson zachtjes. “Ze vergeeft het u echt wel meneer” zei Belando en wees naar het raam waar Nikita naar beneden keek. Jayson keek omhoog en toen hun ogen elkaar kruisten kon Jayson het niet meer houden en liepen de tranen over zijn wangen en stak zijn armen uit naar Nikita voor een knuffel. Een steek van verdriet stak hem in zijn hart. Een jongen hoort niet te huilen een jongen hoort niet te huilen schreeuwde er een stem in zijn hoofd. Nikita legde haar hand op het glas van haar raam maar bleef daar staan. Ze keek hem verdrietig aan, ze miste hem dat kon je van haar gezicht af lezen. Maar ze wilde waarschijnlijk niet met hem praten.. Jayson stond met veel tegenzin op en liep naar de deur. Toen hij hem open deed stond Mido in de deur opening. Hij had nog steeds dezelfde achterdocht in zijn ogen, maar ook nog steeds dezelfde warme glimlach als hij kwam. Jayson knikte een beetje argwanend naar Mido. Hij liet hem binnen en werd op de bank gezet waar Nikita op een stoel verder op werd gezet. “Nou praten jullie” bromde Mido en ging weg. En liet de twee alleen. Jayson keek naar de klok. Het was 2 uur s’middags. Hij wist niet hoe hij moest beginnen.. Het duurde maar voordat iemand zou beginnen. Jayson schraapte zijn keel. Dan moest hij maar beginnen met praten. “Ik uhm… Het spijt me Nikita.. Ik uhm.. Ik had eerder naar je toe moeten komen, maar ik hield me aan je afspraak.. tot je me smste dat je me miste maar me nooit meer wilde zien.. Ik wil je komen uitleggen dat ik het niet express deed.. D..dat meisje .. Ik uhm.. Ik weet niet echt meer precies wat er is gebeurd ik had te veel gedronken maar ik weet wel dat ik niet begon met zoenen.. Voor ik het wist zaten haar lippen op de mijne.. ze duwde me tegen de muur en toen kwam jij.. Ik had niet eens tijd om na te denken of om iets te doen.. Ik wilde je niet kwetsen.. dat is nooit mijn bedoeling geweest… Daar voor hou ik te veel van je .. Je bent mijn alles Nikita echt waar.. Ik wil niemand anders dan jij..” zei Jayson en keek haar de hele tijd aan met tranen in zijn ogen. Hij wilde zo graag dat ze hem een knuffel kwam geven. Hij had hoofd pijn alsof het gisteren was dat hij nog steeds die kater had van de vorige dag. Het meisje had bij hem op de bank geslapen, omdat haar ouders niet meer wilde dat ze thuis zou komen. Jayson had haar die zelfde dag nog bij haar ouders gedropt en was weg gereden. En niet eens met een schuld gevoel. Hij wilde toen direct naar Nikita gaan maar zijn gevoel zei dat hij dat niet moest doen. Toen hij terug ging naar huis wist hij ook gelijk waarom.. Hij was die dag vreemd gegaan volgens Nikita en dat was ook helemaal duidelijk toen dat meisje bij hem in de auto zat toen hij voorbij Nikita reedt. Ze had hem willen vermoorden had ze gesmst. En ze had het volle recht er toe dacht hij toen.. Nu begreep hij dat het niet allemaal zijn schuld was geweest. “Het spijt me zo verschrikkelijk.. Maar als je niet met me wilt praten dan.. dan ga ik wel weer..” zei hij zacht en keek naar zijn voeten.

Nadat haar vader bij haar der tranen had weg geveegd stond ze op en liep naar het raam en keek naar buiten. ”Jij verwacht dat hij nog met mij wilt praten na wat ik heb gedaan. Waarschijnlijk haat hij me gewoon nu.” Toen ze naar beneden keek zag ze dat Jayson op het landgoed was. Blijkbaar had Belando hem binnen gelaten. Net toen ze daar aan dacht kwam Belando bij Jayson staan waardoor Jayson naar boven keek naar waar Nikita stond. Ze kreeg een brok in haar keel toen ze hem daar zag zitten. De tranen die net over waren begonnen weer waardoor haar vader naast haar kwam staan. Net als haar zag hij Jayson. Voordat Nikita iets maar kon zeggen of doen werd ze door hem mee getrokken naar beneden waar ze op een stoel werd gezet en werd gezegd dat ze daar bleef zitten. Haar vader ging weg. Nikita ging in de kleermakerszit op de stoel zitten en keek voor zich uit. Een paar tellen later kwam haar vader met Jayson terug. Hij werd op de bank gezegd en Mido beval dat ze moesten praten. Wat was er met haar vader gebeurt die Jayson ooit zelfs ook maar liever niet in het huis zag. Nu wilde hij blijkbaar dat het goed kwam tussen hun twee. De pijnsteek omdat ze Jayson zo dichtbij haar zag kwam weer even haar lichaam in. Ineens vanuit de stilte begon Jayson te praten dat het hem speet en dat hij eerder had willen komen maar het niet deed om wat ze zelf had gezegd. Maar door haar smsje dat ze hem toch wel miste had hij het besluit genomen om toch te komen. Aan zijn woorden te horen had hij verschrikkelijk spijt dat het was gebeurt. Toen hij er over begon dat zij hem zoende en niet anders om moest ze even aan de woorden van haar vader denken. Op de toon hoe hij haar naam had gezegd kon ze er vanaf leiden dan die meid blijkbaar zo typeje was. Toch deed het nog steeds pijn bij Nikita dat ze Jayson had zien zoenen nou ja gezoend worden door een andere meid. De liefde die Nikita voor Jayson had was nog steeds een groot vuur in haar hart ook al had ze het gezien. Het ging gewoon niet over. Nog een keer zei hij dat het hem speet maar ook dat hij het begreep dat als ze hem niet meer met hem wilde praten dan zou hij gewoon weg gaan. Wat moest ze nu ze kon toch niet zomaar de liefde van haar leven weg laten gaan. Ook al had het der pijn gedaan ze stond op en liep naar hem toe. Met haar rechter hand liet ze hem naar der op kijken. Ze gaf hem een zoen op zijn mond en keek hem daarna aan. ”Ik was zo boos. Het voelde alsof ik in me hart gestoken werd. Ik kon niet geloven dat ik de liefde van mijn leven met iemand anders zag zoenen. Misschien had ik ook wel iets te overdreven gereageerd en had ik gelijk naar je moeten luisteren. De afgelopen drie weken voelde ik me leeg alsof er iets belangrijks in me leven miste. Nu jij hier zit en alles hebt uitgelegd is die leegte weg. Het is weer vol. Maar ik begrijp het maar al te goed als je nu niets meer voor mij voelt aangezien ik verschrikkelijk tegen je te keer ben gegaan.” Nikita ging nu op de bank zitten in de andere hoek dan Jayson. Ze trok haar benen op en ging zetten de op de bank. Vanuit haar mond kwam er een diepe zucht. Op ze minste gezegd had Jayson wel lef dat hij kwam ondanks dat ze eigenlijk in het smsje had gezet dat ze hem nooit meer wilde zien. In de drie weken dat ze hem niet had gezien en ze voelde zich klote er om had ze het shirt aangetrokken die Jayson hier had liggen voor als hij bleef slapen. ”Het spijt me echt zo van alles wat ik heb gezegd of de smsjes dat ik je wel kon vermoorden om de pijn die je me deed of de smsjes dat ik je niet meer wilde zien.”

Jayson keek verslagen naar de grond en ineens voelde hij een warme streling en een duw naar boven van onder zijn kin. Hij werd gezoend en hij voelde de verdriet de passie van eerst maar ook nog steeds die pijn. Jay keek hoe ze naast hem ging zitten. Hij wilde zijn armen om haar heen slaan maar op de een of andere manier durfde hij niet. Alsof ze in rook op zou gaan, of dat ze als porselein uit elkaar zou vallen. Jayson keek naar haar. "Het geeft niet, ik verdiende het wel.. Ik was gewoon veelste dronken.. Ik heb sindsdien ook niks meer gedronken.. Ik miste je zo erg Nikita.. Vergeef me alsjeblieft..". Hij begon bijna te smeken. Hij ging voor nikita zitten en legde zijn hoofd tegen haar knieeën. "Ik wil je niet kwijt.." murmelde hij een beetje. "Ik wil je niet verliezen.. echt niet .. Ik hou te veel van je om je hier nu te verliezen door een stomme fout.. Het spijt me zo erg..". Jayson sloeg alsnog zijn armen om het meisje heen en drukte haar tegen zijn borst ast aan. Zijn hart ging als een razende tekeer.

Nikita keek naar Jayson die voor haar op de grond ging zitten. Zijn woorden klonken bijna smekend. Tuurlijk wilde ze hem vergeven ze hield ondanks alles nog steeds van de jongen die ze in het bos tegen kwam tijdens het joggen. De jongen die hielp haar weer aan te komen nadat ze te mager was geworden. De jongen die samen met haar ging sporten. ”Ik vergeef je op één voorwaarde………. Doe me zo alsjeblieft nooit meer iets aan. Ik hou te veel van je waardoor het te veel pijn doet als het weer gebeurd. Van mij apart geef je zo griet de volgende keer een klap in der gezicht. Maar echt doe me het niet meer aan.” Toen hij zijn armen om haar heen sloeg liet ze het maar gebeurden. Hij had haar zo vast dat ze met haar hoofd op zijn borst kwam. Ze hoorden zijn hart echt te keer gaan. Hij was gewoon erg gespannen. Waarschijnlijk als je bij Nikita zelf zou luisteren ging haar hart ook erg te keer. Ergens was ze blij dat Belando hem had binnen gelaten en dat haar vader ze min of meer gedwongen had om met elkaar te praten.

Jayson haalde beetje opgelucht adem toen ze zei dat ze hem vergaf maar dat hij het nooit meer moest flikken en anders zou hij die griet moeten slaan. Hij schudde ja en keek haar toen strak aan. "Nikita? Wil jij mijn vriendinnetje zijn? Wil je met me verkeren?" vroeg hij en keek haar vragend aan. Mido was nog steeds weg en ergens was Jayson blij dat hij kon praten met zijn dochter, en dat Mido hen had laten dwingen met elkaar te praten was raar geweest voor beide. Eerst mocht hij hem niet en nu doet hij er alles aan om hem bij Nikita te krijgen. Misschien ook Omdat ze er kapot van was. Oo erg logisch..

Nikita hoorde de zucht die Jaysons mond verliet. Blijkbaar was hij erg blij dat ze hem vergaf. Ineens keek hij der serieus aan en kwam er een vraag. Heel even moest ze na denken er over gewoon om wat er gebeurt was. "Ja maar weet wel komt het nog eens voor wat er gebeurt is verdwijn je uit me leven. En weet dat ik dat niet leuk vind als je uit me leven moet." Nikita legde haar hand op zijn wang en bracht haar lippen naar die van hem. Net toen ze aan het zoenen waren kwam haar vader naar binnen en begon te lachen. Hij was blij dat het hem gelukt was. Nikita stopte met zoenen en keek haar vader aan. "Wat lach je nou pap? Echt soms begrijp ik je echt niet in het begin wilde je niets van Jayson weten hij mocht zelfs niet in mijn buurt zijn en nu zorg je weer dat het goed tussen ons komt." Nikita zat ondertussen in de armen van Jayson heerlijk tegen hem aan. Ergens ver was er nog wel een beetje pijn maar dat zou snel genoeg verdwijnen.

Mido keek naar zijn dochter die er gesloopt uit zag. Hij bedacht zich dat hij er ook zo uit zag toen Met Esmée en voelde toen de steek van pijn en jaloezie toen hij Leroy zag. Ow wat was hij kwaad. Hij wilde niet dat Esmée met een ander kreeg.. Hij hoopte altijd nog dat ze terug bij hem zou komen.. Zuchtend stond hij op en liep naar zijn dochter toe en zag Jayson in het gazon liggen. Nikita keek treurig naar beneden. Mido greep haar bij haar arm en trok haar mee naar beneden en duwde haar op de stoel. “Zit” grijnsde hij naar Nikita. Hij liep naar de deur en deed hem open. Jayson stond al in de ingang. Mido trok hem ook mee en duwde hem op de bank. “Talk people” knipoogde hij naar Nikita. Fluitend liep hij naar de keuken. Hij begon te rommelen in de kasten en vond toen het sleuteltje. Heel sneaky sloop hij naar de trap. Ze hadden het niet eens door. Gauw liep hij naar de studio. Snel keek hij even rond en zag toen de deur. Gauw liep hij er op af, stak de sleutel in het sleutel gat en deed de deur open. Daar stond hij dan. De gloed nieuwe Gitaar van Nikita. Grijnzend pakte hij hem en begon hem te stemmen in de geluidsdichte Studio. ( van binnen hoor je dus alles 10 x zo hard, maar van buiten niks xD ) “Zo” grijnsde hij. Hij liep stilletjes terug naar beneden en kwam niets vermoedend terug de woonkamer binnen. “En?” vroeg hij grijnzend. Nikita wees hem er op dat hij gek was. Eerst hem niet mogen en toen wel. “Mido glimlachte een beetje verslagen. “Kom.. Dan uhm.. Laat ik je iets horen” zei hij zachtjes en liep naar boven.
Zuchtend ging hij zitten op zijn stoeltje voor de Piano. Hij hoorde Jayson en Nikita aarzelend binnen stappen in zijn Studio. Ze deden de deur dicht en Mido begon te spelen. Someone like you van Adele. De piano speelde zachtjes de zielige tonen onder Mido’s vingers. Hij voelde de warmte van de Piano en de tranen in zijn ogen.
I heard that you're settled down
That you found a boy and you're married now
I heard that your dreams came true
Guess he gave you things, I didn’t give to you

Nee hij was nog steeds niet over zijn relatie met Esmée. Hij mistte haar nog steeds heel erg veel. Hij hoopte tot op de dag van vandaag nog steeds dat ze terug zou komen. Maar dat zal ze nooit komen..

Old friend
Why are you so shy
It ain’t like you to hold back
Or hide from the lie
I hate to turn up out of the blue uninvited
But I couldn’t stay away, I couldn’t fight it
I hoped you’d see my face and that you’d be reminded
That for me, it isn’t over
Nevermind, I’ll find someone like you
I wish nothing but the best for you too
Don’t forget me, I beg, I remember you said
Sometimes it lasts in love
But sometimes it hurts instead
Sometimes it lasts in love
But sometimes it hurts instead, yeah

You’d know how the time flies
Only yesterday was the time of our lives
We were born and raised in a summery haze
Bound by the surprise of our glory days
hate to turn up out of the blue uninvited
But I couldn’t stay away, I couldn’t fight it
I hoped you’d see my face and that you’d be reminded
That for me, it isn’t over yet
Nevermind, I’ll find someone like you
I wish nothing but the best for you too
Don’t forget me, I beg, I remember you said
Sometimes it lasts in love
But sometimes it hurts instead, yeah
Nothing compares, no worries or cares
Regret’s and mistakes they’re memories made
Who would have known how bittersweet this would taste
Nevermind, I’ll find someone like you
I wish nothing but the best for you too
Don’t forget me, I beg, I remembered you said
Sometimes it lasts in love
But sometimes it hurts instead
Nevermind, I’ll find someone like you
I wish nothing but the best for you too
Don’t forget me, I beg, I remembered you said
Sometimes it lasts in love
But sometimes it hurts instead
Sometimes it lasts in love
But sometimes it hurts instead, yeah, yeah

Mido liet de piano los en keek voor zich uit. Zijn tranen waren niet zichtbaar vanaf de plek waar Jayson en Nikita stonden, maar in zijn stem had je door het zingen heen zijn verdriet kunnen horen.
“Ik wil niet dat je Eindigd als ik Nikita.. Ik wil dat je gelukkig bent met Jayson, of welk vriendje dan maar ook, of misschien zelfs wel een meisje Dat interesseerd me niet. Zo lang je maar gelukig in de liefde bent en niet eindigd als je oude vader..” mompelde Mido zachtjes. Gauw veegde hij zijn tranen af aan zijn polsband. “Ik uhm.. Beneden heb ik een verrassing staan in de keuken.. Ik hoop dat je het leuk vind” glimlachte Mido voor zich uit. Hij zou zich pas laten zien als de twee naar beneden zouden gaan. Hij voelde zich nogal beschaamd dat hij bij deze twee jonge lui ineens moest huilen om zijn verleden. Nikita zou het begrijpen, maar Jayson zou zich misschien ongemakkelijk voelen.

Jayson Haalde nogmaals opgelucht adem toen hij nogmaals haar lippen op de zijne voelde. Hij kuste haar voorzichtig terug. Hij hoorde haar iets tegen zijn vader zeggen. Hij keek op en zag Mido in de deur opening staan. Hij zag er niet bepaald vrolijk uit. Jayson trok een wenkbrauw op toen hij zei dat ze mee moesten lopen. Jay keek naar Nikita. “Wat zou hij willen?” vroeg Jaydon. Hij had de pijn in zijn stem ook gehoord. Mido liep naar boven. Jayson pakte de hand van Nikita en liep met haar naar boven. Even bleef hij vertwijfeld staan in de deur opening van de studio en keek zijn ogen uit. Alles had hij. Een studio kamer aan de andere kant waar hij dingen kon opnemen, een basgitaar, piano, drumstel, zijn eigen Gitaar. Jayson was bijna jaloers hoe groot en mooi dit was. Mido begon ineens te zingen toen de deur achter Jayson en Nikita dicht ging. Jayson kreeg er kippenvel van hoe Mido met verdriet het liedje zong. Hij had wel iets gehoord over Esmée. Zachtjes zong hij met Mido mee. Hij had het liefst Mido een klopje op zijn schouder gegeven om te vertellen dat hij zijn pijn begreep maar hij begreep het niet. Toen hij eenmaal klaar was zei hij dat ze maar naar beneden moesten gaan voor de verrassing. Jayson had zijn armen om Nikita geslagen en lag met zijn in op haar schouder en voelde dat ze bijna zelf moest huilen.Jayson pakte de hand van Nikita. “Kom.. dan gaan we naar beneden” fluisterde Jayson in de oren van zijn geliefde. “Je kan hem zometeen ook nog een knuffel geven”. Jayson trok Nikita voorzichtig met zich mee naar beneden. Toen ze eenmaal beneden waren gaf Jayson Nikita een dikke knuffel. “Sjj.. Je vader heeft het er gewoon heel moeilijk mee. En het is toch lief dat je vader wilt dat je gelukkig bent? Het is alleen zo jammer dat je vader het niet echt is zonder vrouw…” zei Jayson zachtjes en wiegde Nikita voorzichtig heen en weer. Even later hoorde ze Mido van de trap af komen. Hij had zijn jogging pak aan. Die zou zo wel weer gaan hardlopen bedacht Jayson zich. “Het staat in de keuken” zei Mido en wees naar de keuken toe. Jayson trok Nikita met zich mee. Jayson moest zijn lach in houden toen hij zag wat er stond. Op de grond Mido’s gitaar in zijn standaard met AFBLIJVEN, en naast dat standaard stond “Alsjeblieft voor je 17e verjaardag”. Jayson glimlachte. “Is dat niet lief?” vroeg hij.

Toen haar vader bij ze was gekomen zei hij dat ze mee moesten komen. Nikita stond net als Jayson op en liep achter haar vader aan. Toen Jayson vroeg wat hij zou willen zei ze zacht dat ze het echt niet wist. Eenmaal boven gekomen was Mido zijn studio in gegaan. Met een lichte twijfeling liep ze met Jayson naar binnen. Het liedje wat ze eerst boven had gezongen voor haar vader omdat hij haar gitaar spel wel wilde horen was haar vader nu zelf het aan het zingen. Er zat echt zoveel droefheid in zijn stem terwijl hij het liedje zong en speelde. Over haar hele lichaam had ze een rilling gekregen. Gelukkig had Jayson haar in zijn armen genomen. Nikita legde toen haar hoofd op zijn schouder en stond gewoon heerlijk. Door het pianospel en zang van haar vader moest Nikita bijna huilen. Toen Mido klaar was vertelde hij dat hij niet wilde dat zij dochter net als hem werd. Hij wilde dat ze gelukkig werd met een jongen of zelfs een meisje. Nikita probeerde er om te lachen. "Weet dat Jayson de ware voor mij is en dat ik hem echt niet uit me leven wil. Wat gebeurt is laat ik achter me." Nikita werd door Jayson mee naar beneden genomen. Blijkbaar had hij door dat ze het redelijk moeilijk vond om haar vader zo te zien. Op zijn woorden zei ze maar even niets omdat er anders een klank medelijden in haar stem zat. Toen haar vader beneden was vertelde hij dat de verrassing in de keuken stond. Samen met Jayson liep ze naar de keuken. Daar stond op de standaard van haar vader een zwarte gitaar met Hello Kitty er op staan. Gelijk begon Jayson te lachen blijkbaar dacht hij iets van dat ze geen gitaar kon spelen. Nikita pakte de gitaar van de standaard en ging op de barkruk zitten. Ze luisterde eerst of hij gestemd was en gelukkig was hij dat. Rustig begon ze op de gitaar te spelen. Nu had ze eindelijk een eigen gitaar en hoefde ze niet meer die van haar vader te pikken. Heel even keek Nikita Jayson aan die met open mond stond te kijken. Ze stopte even met spelen en keek hem aan. "Wat is er? Dacht je dat ik niet gitaar kon spelen?" Met een brede glimlach op haar gezicht keek ze hem aan. "Sinds ik hier vaker bij me vader ben pakt ik zijn gitaar wel eens. Ik heb het mezelf aangeleerd. En sinds die keer dat ik jou met die griet zag ben ik het vooral gaan bespelen om het van me af te houden die gedachten. En vanmorgen betrapte me vader me. Ik dacht dat hij aan het joggen was maar niet dus. Hij hoorde me spelen en was erg verbaast. Hij vertelde dat Esmée ooit had gezegd dat ze me een gitaar wilde geven en op les wilde doen. Maar mijn vader was tegen les omdat je daar niet kon groeien. Ergens ben ik blij dat ik het mezelf geleerd heb want nu heb ik iets om trots op te zijn." Ze stond op en gaf even der gitaar aan Jayson en liep naar haar vader. Ze gaf hem een kus op zijn wang. "Dank je pap. En weet dat ik je nooit zoals Esmée ineens laat vallen. Ik kon er niets aan doen dat ze de voogdij over mij kreeg." Ze was zo blij dat ze nu vaker bij haar vader was. En ook blij dat het nu goed was tussen haar en Jayson.

Jayson zag dat ze er blij mee was en dat ze er op af liep en dat ze ineens ging spelen had Jayson niet verwacht. Jaysons mond viel open toen ze begon te spelen. "Ik wist niet dat je kon spelen?" zei Jayson verbaasd. "Uhm.. Ik kan wel drummen als je wilt" grijnsde Jayson en trok Nikita mee naar boven. "Is het okey als ik achter uw drum ga meneer?" vroeg Jayson. Mido grijnsde en knikte ja. Jayson ging achter het drum stel zitten. Jayson tikte de maat aan. Mido begon met de gitaar te spelen en hij begon te fluiten zoals in het muziekje en te zingen.

Oh
Just shoot for the stars
If it feels right
Then aim for my heart
If you feel like
And take me away, and make it okay
I swear I'll behave

You wanted control
So we waited
I put on a show
Now I make it
You say I'm a kid
My ego is big
I don't give a shit
And it goes like this

Take me by the tongue
And I'll know you
Kiss me til you're drunk
And I'll show you
All the moves like jagger
I've got the moves like Jagger
I've got the mooooooves... like Jagger

I don't even try to control you
Look into my eyes and I'll own you
With them moves like jagger
I've got the moves like jagger
I've got the mooooooves... like jagger

Maybe it's hard
When you feel like you're broken and scarred
Nothing feels right
But when you're with me
I make you believe
That I've got the key

So get in the car
We can ride it
Wherever you want
Get inside it
And you want to steer
But I'm shifting gears
I'll take it from here
And it goes like this

Take me by the tongue
And I'll know you
Kiss me til you're drunk
And I'll show you
All the moves like Jagger
I've got the moves like Jagger
I've got the moves... like Jagger

I don't even try to control you
Look into my eyes and I'll own you
With them moves like Jagger
I've got the moves like Jagger
I've got the mooooooves... like Jagger

Nikita begon het meisjes gedeelte te zingen. Hij was verrast dat ze mee deed, maar het klonk zo goed dat Jayson meer proefte.

And it goes like this

Take me by the tongue
And I'll know you
Kiss me til you're drunk
And I'll show you
All the moves like Jagger
I've got the moves like Jagger
I've got the moves... like Jagger

I don't even try to control you
Look into my eyes and I'll own you
With them moves like Jagger
I've got the moves like Jagger
I've got the moves... like Jagger

Jayson grijnsde toen ze klaar waren. "Dat klonk geweldig!" riep mido uit. "Jullie zijn een goed stel kwa zingen! echt waar" grijnsde Mido. Jayson grijnsde en keek naar Nikita. "Het klonk inderdaad echt mega awesome!".

Mido keek naar de twee en glimlachte. “Ik wist wel dat je hem leuk zou vinden” grijnsde mido toen hij een knuf kreeg. Mido keek naar Jayson en grijnsde. “Dat wist je niet he”. Jayson schudde zijn hoofd en zei dat hij wel kon drummen. Mido keek hem nu verbaasd aan. “Zou ik op uw drum mogen meneer?” vroeg Jayson. “1 Zeg maar Mido en 2 zeg maar jij Anders ga ik me zo oud voelen” grijnsde Mido. “En ja jho is goed”. Jayson zei even gauw welk nummer en spurten toen naar boven. Mido grijnsde en liep achter de twee aan naar boven. Hij had zijn gitaar al mee genomen en stemde hem voordat Jayson de maat aan gaf. Toen Jay de maat aan gaf, begon Mido te spelen met de gitaar en Jayson op de drum. Jayson begon te fluiten zoals op het liedje werd gefloten en toen zong hij de tekst mee. Mido kreeg er kippenvel van zo goed was hij. Nikita zong het meiden gedeelte meel. Het klonk zo mooi met zijn 3e. Hij vroeg zich af of ze dit misschien niet vaker konden doen. “Jullie zijn zo goed samen!” prees Mido ze toen ze klaar waren. “Jullie moeten echt samen een keer gaan zingen!”. Mido keek op de klok. “Maar jongelui, ik ga nog even joggen voordat het te donker word”. Mido gaf een kus op de wang van Nikita en een klop op de schouder van Jayson en vertrok toen naar het park.

”Het spelen zit denk ik in me bloed. Aangezien mijn vader ook muzikaal is. En blijkbaar is het ook in mij overgegaan.” Ineens werd Nikita door Jayson mee naar boven getrokken en vroeg aan haar vader of hij op zijn drums mocht. Hij was echt gewoon netjes tegen haar vader en ze schoot al snel in de lach om de reactie. Hij moest hem maar Mido noemen en je omdat hij zihc anders oud voelde. ”Ehum pap je bent ook al best oud.” Eenmaal boven gekomen ging Nikita op de kruk zitten die in de hoek van de studio stond en luisterde naar Jayson en haar vader. Verbaast keek ze naar Jayson dat hij kon zingen dat had ze echt niet verwacht. Toen ze goed naar het liedje luisterde merkte ze dat ze het kende. Toen het meidendeel er aan kwam ging ze ineens mee zingen.

You wanna know how to make me smile
Take control, own me just for the night
But if I share my secret
You're gonna have to keep it
Nobody else can see this

So watch and learn
I won't show you twice
Head to toe, ooh baby, roll me right
But if I share my secret
You're gonna have to keep it
Nobody else can see this

And it goes like this

Toen ze klaar waren werd Mido helemaal blij. Hij zei dat het geweldig klonk en dat ze echt eens met elkaar moesten zingen. Nikita had een lach op haar gezicht. ”Nou weet niet hoor pap. Zo in de studio is het gewoon leuk. Denk dat ik teveel faalangst heb om voor mensen staan te zingen.” Haar vader ging nog even joggen en drukte voordat hij weg ging een kus op haar wang en gaf Jayson een schouder klop. Toen hij weg was keek Nikita Jayson aan. ”Dus nu het weer goed is blijf je hier eten en slapen? Er liggen hier nog genoeg kleren van je dus. En Belando vind het vast niet erg om voor iemand extra te koken.” Omdat hij op een kruk zat ging ze van haar kruk af en ging op zijn schoot zitten. ”Ik wil je echt niet uit me leven hebben.” Voorzichtig zoende ze hem lief, zacht en teder.

Jayson grijnsde naar Mido toen hij hem een schouderklop gaf en keek tot dat hij weg was. "Rare gozer" glimlachte hij en schudde zijn hoofd. "Dus nu het weer goes is blijf je hier eten en slapen? Er liggen hier nog genoeg leren van je dus. En Belando vind het vast niet erg om voor iemand extra te koken". Jayson zag dat ze opstond en kwam op zijn schoot zitten. Hij sloeg zijn armen om de middel van Nikita. "Ik wil niets liever dan bij jou zijn. Dus waarom niet" glimlachte hij. "Ik wil je echt niet uit me leven hebben". Voorzichtig zoende ze hem lief, zacht en teder. Jayson gaf heel zacht een kusje terug. Gaf kusjes in haar nek en streelde haar arm. "Ik wil jou ook nooit meer uit mijn leven hebben Nikita Cremfield" glimlachte Jayson. Jayson sloeg zijn ene arm onder de benen van Nikita door, en de ander om haar schouders heen en ging staan. Ze lag nu in baby houding in zijn arme. "Nou kijk is hoe schattig je zo bent" grijnsde Jayson. Hij tilde haar mee naar haar kamer en legde haar heel teder op haar bed en ging naast haar liggen en keek haar liefdevol in de ogen aan. "Ik hou zoveel van jou Nikita. Zoveel dat ik mijn hart uit mijn romp zou trekken en het aan jou zou geven zodat je kan voelen dat het voor jou klopt" glimlachte Jayson. "Niet dat ik het doe, want dan ben ik een beetje dood" grijnsde Jayson. Hij streelde haar wang en legde zijn hand op haar hals.

Gelukkig wilde Jayson blijven slapen dus hoefde ze niet alleen in haar bed te liggen zoals de afgelopen drie weken. Zijn armen zaten om der middel heen en eigenlijk kon ze gewon geen kant meer op. Niet dat ze ergens anders naar toe wilde maar ja. Nadat ze hem gezoend had kreeg ze een zacht kusje terug en kreeg ze kusjes in der nek. Wat was dat gemeen daar kon ze dus echt helemaal niet tegen dus maakte ze een aparte beweging. "Aaaah Jayson laat dat je weet dat ik daar niet tegen kan." Voordat ze nog maar iets kon doen had Jayson haar opgetild en liep hij richting haar kamer. Hij zei dat ze schattig was. "Nou ja zeg ben ik normaal dan niet schattig. Okee misschien de afgelopen weken niet maar dat had je misschien wel verdiend." Ze werd op haar bed gelegd en Jayson kwam naast haar liggen. Alleen had ze geen zin om te liggen dus ze ging op zijn buik zitten. Haar benen zaten beide aan één kant van Jayson en ze keek hem aan. "Wie zegt dat ik het toelaat dat je dat zou doen. Ik ben veelste gek op je om dood te laten gaan." Eigenlijk had ze zin om even vervelend doen en begon hem te kietelen. Jammer genoeg kreeg ze door dat hij tegen kietelen kon. Ze ging maar snel van hem af voordat hij haar kon gaan kietelen. Snel rende ze naar beneden en ging naar Belando. "Ehum Belando." "Ja Juffouw Cremflied.""Kan je voor iemand extra koken Jayson blijft slapen""Komt voor elkaar Juffrouw." zei hij met een glimlach op zijn gezicht. Nikita draaide zich om en schrok een beetje dat Jayson ineens achter der stond. "Laat me niet zo schrikken gek." Nog voordat ze kon weg lopen had hij haar in zijn armen en begon haar te kietelen. Nikita kon er echt niet tegen en lag dan al gauw op de grond van het lachen en Jayson wilde maar niet op houden. "Hahaha hou haha als haha je haha blieft haha op. " Hij keek der aan en zei dat hij op hield omdat ze het zo aardig vroeg.

Jayson grijnsde toen ze boven op hem ging zitten. Hij legde zijn handen onder zijn hoofd. "Probeer je me nu te kietelen mevrouw Cremfield?" vroeg Jayson grijnzend. "Daar kan ik tegen" glimlachte hij zijn witte tanden bloot. Nikita ging maar van hem af en ging naar beneden vragen of het okey was als Jayson bleef eten. Belando zou gelijk extra eten maken. Jayson glimlachte en begon Nikita te kietelen. "Ja ja jij kan er lekkerniet tegen" grijnsde hij. Hij stopte toen ze hem smeekte te stoppen. "Nou vooruit dan maar" grijnsde hij. Jayson gaf een kusje op haar kruin en liep toen naar de bank en sprong er op. "Muwhahaha! Ik heb de afstandsbediening!!" riep hij grijnzend en zette de mega plasma TV aan. "Nikita voor het eerst op de echte grote mensen wc take 2" zei een vrouwen stem die veel op Esmée haar stem leek. "OMG JOU KLEUTER FILMPJES!!!" gierde Jayson uit. Jayson hield de afstandbediening verborgen zodat ze hem niet kon afpakken. "Kijk toen was je al schattig" grijnsde hij. Hij spoelde wat door en kwam bij Mercury. "Is dat je pony?" vroeg Jayson en keek Nikita aan en zag een beetje pijn op haar gezicht staan. 'Ow.. sorry ik wilde je niet verdriet doen.." zei Jayson en zette de tv uit en trok Nikita op zijn schoot. "Was dat Mercury waar je het ooit wel eens over hebt gehad" vroeg Jayson. Jayson zag dat ze het er wel nog steeds moeilijk had dat haar vader hem had verkocht. Jayson glimlachte. "Het komt wel weer goed lieverd. Ik weet bijna zeker dat alles goed is gekomen met je paardje" glimlachte Jayson.
Die avond gingen ze snel naar bed, want de volgende morgen zou Nikita 17 jaar worden. Toen Nikita die avond tegen Jayson in slaap was gevallen op de bank toen ze Harry potter the last part aan het kijken waren had Jayson even gauw nog wat opgezocht. Hij kon het ophalen om 8 uur. Hij moest dus vroeg weg. Hij hoopte maar dat Mido Nikita dan even zou opvangen als ze zag dat hij weg was. Maar dat zou ze vast niet meer erg vinden als ze zag wat ze kreeg van hem. Jayson tilde Nikita op en legde haar in haar bed en ging tegen haar aan liggen en viel in slaap. De volgende morgen ging de wekker. Jayson sloeg hem gelijk uit zodat Nikita niet wakker zou worden. Maar te laat ze stond al onder de douch. Jay zag een briefje. "Ik moet vroeg op vanwege boodschapjes doen voor vrienden vanavond". Jay sloeg zich voor zijn hoofd. Dat was waar. Jay klopte op de deur van de bad kamer. "Lief! Ik ben heel even weg. Ik ben ongeveer om 10 uur wel weer terug!" riep hij naar haar toe. Hij kreeg een gemurmel terug wat leek op wat ga je doen dan!. "Ik ben even weg, moet nog wat halen van thuis en even langs een vriend! Ik kom zo snel mogelijk terug naar huis goed? Komt goed! Anders dan meet ik je in de supermarkt! We smse lekkerding!" riep hij. jayson zocht zijn kleding bij elkaar en trok ze gauw aan. Nikita stond met een handdoek om haar heen geslagen in de deur opening van de badkamer. "Je komt wel echt terug he?" vroeg Nikita en keek smekend naar haar vriendje. Jayson keek om en kon zijn ogen even niet ergens anders op leggen dan haar voorgevel. "Uhm.. Ja tuurlijk kom ik terug" herstelde Jayson zich en bloosde even. Hij gaf gauw zijn vriendin een kus op haar mond. "Ik kom zo snel mogelijk terug" grijnsde hij. Jayson liep de trap met een gangetje af. Het huis was al versierd en Mido stond nog hier en daar wat op te hangen. Hij viel bijna van zijn kruk af toen Jayson van de trap af rende en gedag schreeuwde. "JEZUS!!" riep hij uit toen hij zich tegen de muur ophoog hield. "Ik schrok me dood.." mompelde hij. "Moet ik je helpen?" vroeg Jayson. Mido schudde zijn hoofd. Jayson fluisterde iets in zijn oor. Mido begon te grijnzend en gaf Jayson een schouder kneepje. "Goed idee man ja tuurlijk mag je die lenen! Tot straks!". Mido ging fluitend verder met versieren van het thema dat Nikita had uit gekozen dit jaar. Jayson rende het huis uit stapte in de auto van Mido met alles er op en er aan en reedt weg. Met veel muziek in de auto reedt Jayson de snelweg op. Eenmaal bij de bestemming aangekomen kwam er een oude vrouw naar buiten lopen. "U kwam voor de kleine?" vroeg de vrouw glimlachend. Jayson grijnsde. "Jup ik Ben Jayson Mckenly en ik kwam inderdaad voor de kleine. Rancho toch?" vroeg hij. "Ja, hij is van zijn moeder die hier ook stond. Ze is helaas overleden en wij zijn niet meer instaat om de kleintjes te verzorgen dus we zijn blij dat u er tenminste 1 neemt" glimlachte ze. Ze liet hem zien. Zelfs Jayson was gelijk verliefd op het beestje. Het dier kwam bij hem en snuffelde aan zijn zakken om te kijken of hij wat lekkers mee had. "Nee jochie ik heb niks" glimlachte hij en aaide het dier over zijn hoofd. "Dus je mag hem zo mee nemen" zei de vrouw en veegde even een traan weg. Jayson klopte op de vrouw haar rug. "Het komt goed, ik stuur elke week een aantal foto's odat u weet dat het dier in goede handen is goed? Maar dit betekend heel veel voor mijn vriendin. In iedergeval dat hoop ik heel erg " glimlachte hij. De vrouw glimlachte waterig en gaf de hand aan jayson. "Daar vertrouw ik dan maar op" glimlachte de vrouw. Jayson stak de vrouw 300 euro in haar hand. "Alstublieft. Ik weet dat hij gratis was, maar ik wil hem niet voor weinig mee nemen. Hij was van u en het doet u pijn dat zie ik. Koop er maar iets moois van" grijnsde Jayson en gaf de vrouw een knipoog en nam het beestje mee. Hij zette het in de trailer gaf de vrouw nogmaals een hand en reedt terug naar huis. Jayson grijnsde van oor tot oor. Hij hoopte maar dat Nikita het ook zo leuk vond als hij. Hij reedt de oprijlaan op en stopte voor de deur. "Nikita!!!" riep hij over het erf heen toen hij zag dat ze bezig was met Breezer in de paddock. Ze keek op en zag dat het Jayson was. Ze liet de merrie maar even in het zand rollen en kwam aan rennen en keek hem niet begrijpend aan. "Je zou toch later terug komen?" vroeg ze en keek op haar horloge. "Dat klopt maar ik zei ook dat ik zo snel mogelijk terug zou komen" grijnsde hij. "Je mag je cadeautje open maken" glimlachte hij en stapte uit de auto van Mido uit. En liep samen hand in hand met zijn vriendin naar de trailer en legde haar hand op de klep. "Ga je gang" grijnsde Jayson. Nikita deed met trillende handen van de zenuwen maar ook van nieuwsgierigheid de laadklep open. Het kleine ding keek nieuwsgierig achter om. Het stond een beetje te wiebelen met zijn hoofd van verveling. Nikita slaakte even een kreetje en liep gauw de trailer binnen en maakte het los om het vervolgens naar buiten te laten. De veulen keek nieuwsgierig om zich heen. "O my god.." zei ze zachtjes en tranen liepen over haar wangen. "Hij lijkt precies op mercury.. Zelfde kleuren.. alleen in verkeerde volgorde" zei Jayson zachtjes en glimlachte en gaf zijn vriendin een knuffel. "Ben je er blij mee?" vroeg Jayson voorzichtig.

Nadat ze op was gestaan na het kietelen wat Jayson deed zag ze dat hij naar de bank rende en de tv aan zetten. Toen ze Esmée der stem hoorde schrok ze zich rot. Ze rende snel naar de bank om de afstandsbediening af te pakken. Jammer genoeg had Jayson de afstandsbediening verstopt. Net toen ze hem wilde meppen met een kussen spoelde hij door naar een stukje waar ze weer een pijnsteek binnen in haar kreeg. Ze was helemaal vergeten dat op die film mercury aka Murpy stond. Ze liet het kussen wat ze in haar hand had vallen en stond een beetje naar de film te staren. Ineens werd de tv uitgezet en voor ze het wist zat ze op schoot bij Jayson. ”Ja dat was mijn Murpy voordat me vader haar verkocht. En jij kon niet weten dat Murpy op de film stond. Ik was het zelf ook vergeten.” Voor dat ze samen met Jayson naar ging ze in de bios in het huis de film Harry Potter the finale part kijken liep ze eerst nog even langs haar kamer om haar joggingbroek en topje aan te trekken. Dat zat altijd veel beter dan een spijkerbroek. Bijna toen de film was afgelopen was Nikita tegen Jayson aan in slaap gevallen. Ze had niet eens door dat ze opgetild werd en in bed gelegd. En al helemaal had ze niet door dat hij tegen haar aan kwam liggen.

De volgende morgen was ze vroeg wakker door de lichtstralen op haar gezicht. Ergens werd ze er een beetje chagrijnig door maar stond wel op omdat ze nog boodschappen voor haar verjaardag moest doen. Normaal deed Belando dit maar vorig jaar had hij het helemaal verkeerd gedaan waardoor ze het nu zelf ging doen. Ze was tenslotte vandaag jarig ze werd 17. Ergens was het speciaal voor haar want ze had net een dag verkering met Jayson en ze was jarig. Ze gaf hem een kusje op zijn wang en ging met een hartstikke slaperig hoofd richting naar haar dressoir pakte daar kleren uit. Ook schreef ze daar even een briefje voor Jayson dat hij niet zou schrikken dat ze weg was maar dat ze gewoon naar de winkel was. Toen ze het briefje op haar kussen had gelegd en der kleren had en ging ze naar de badkamer. Even moest ze in een heerlijk bad omdat ze goed wakker wilde worden. Ineens klopte er iemand op de deur van de badkamer. Het was Jayson die zei dat hij even weg ging. Omdat ze onderuit gezakt zat kwamen haar worden er een beetje mompelend uit. ”Maar wat ga je dan doen lieverd.” Hij moest ineens langs zijn huis en nog langs een vriend moest. Omdat ze veel gerommel hoorde kwam ze uit bad en sloeg een handdoek om der heen. In de opening van de deur bleef ze staan en keek ze bijna smekend hem aan. ”Je komt toch wel echt terug hé?” Gelukkig kwam hij terug en zo snel mogelijk ging hij het proberen. Nikita zuchten even diep nadat hij weg was. Ze liep weer haar badkamer in droogde zich af en kleden zich aan. Omdat ze als ze terug kwam van de winkel wilde gaan rijden met Breezer had ze al haar rijkleding aan getrokken. Ze rende naar beneden want buiten stond Belando al te wachten omdat hij toch wel mee ging om te helpen dragen. Voordat ze naar buiten ging riep ze nog even gedag tegen haar vader en stapte in de auto. Belando reed naar de winkels en had van Mido de opdracht gekregen om een beetje tijd te rekken. Maar omdat Nikita het een beetje zat werd dat hij zo langzaam deed en aangezien ze Breezer ook nog moest rijden schoot hij op en was ze best op tijd weer thuis. Belando bracht alles naar binnen en Nikita ging gelijk naar Breezer. Ze poetste haar en zadelde der. Vandaag zouden ze niet gaan springen maar gewoon even lekker rijden in de bak. Even in galop door de bak crossen en dan kon ze na het rijden nog even lekker in de paddock rollen of wat dan ook. Ze nam Breezer mee en pakte onderweg naar de bak haar cap van een haak af. In de bak singelde ze nog een keertje aan en stapte daarna op. Na een kwartiertje gestapt te hebben dreef ze Breezer rustig aan. Breezer ging over in een rustige maar fijne draf. Even later vlogen ze in galop door de bak heen. Na ongeveer ruim driekwartier gereden te hebben gereden begon Nikita Breezer uit te stappen. Gewoon lekker aan de lange teugel. Na het uitstappen ging ze naar de stal waar ze het zadel er vanaf haalde het hoofdstel voor het halster verwisselde en haar even afspoot. Het overige water haalde ze met een zweetmes van Breezer af en nam der toen mee naar de paddock. Net toen ze haar daar in los liet kwam Jayson het erf opgereden. Ze hoorde hem om haar roepen en keek even raar op toen hij in de auto van haar vader zat met een trailer er achter. ”Je zou toch later terug komen? Niet dat ik het erg vind dat je er eerder bent.” Hij pakte haar hand vast en nam der mee naar de trailer. Ze keek hem raar aan toen hij zei dat ze haar cadeautje mocht open maken. Haar hand werd op de klep gelegd. Ze was echt zo benieuwd wat er in de trailer stond. Van de spanning begon ze een beetje te trillen. Toen ze de klep omlaag had gedaan zag ze een redelijk jong ponytje in de trailer staan. Toen het om keek schrok Nikita der rot. Die pony was gewoon bijna het evenbeeld van Murpy. Ze liep de trailer in en haalde het kleintje er uit. Toen hij buiten stond zag ze het pas goed dat hij een evenbeeld was. ”O mij god.” zei ze heel zacht. Het gevecht tegen haar tranen had ze verloren en die tranen liep al snel over haar wangen. Ze kreeg een knuffel van Jayson en hoorde eigenlijk zijn vraag niet eens. Ze ging op haar hurken zitten en kriebelde de kleine op zijn neusje. De tranen liepen nog steeds over haar wangen. Ze stond weer even op en keek Jayson aan. ”Vind je het nodig om me op me verjaardag te laten huilen?” Ze ging even met haar arm om Jayson’s middel staat en ging tegen hem aan staan. ”Dank je. Hij is geweldig. Maar heb je het met pap besproken? Weet niet of hij het zo fijn vind dat ik er een ponytje bij heb. En bij Esmée kan hij niet staan want Selina heeft net een veulen gekregen.”

Rancho stond zielig en alleen in een stal aan zijn hooi te knabbelen. Hij was nu iets langer dan een week weg bij zijn moeder en hoewel hij eerst heel graag naar haar toe wilde, nu nog steeds, ging het nu beter. Hij hinnikt nog wel naar alles en iedereen dat voorbij komt, gewoon om even aandacht te krijgen. Al heel vroeg, vroeger dan hij normaal de wei of paddock in mocht, kwam er iemand naar hem toe. Gelukkig een vertrouwd iemand, iemand die voor hem had gezorgd. Hij werd vastgezet en daar kreeg hij een poetsbeurt. Nadat alle borstels aan de beurt waren geweest werden alle stro’tjes werden uit zijn manen, voor zover je het manen kon noemen, en staart gehaald. Hij zag er weer picobello uit en nu was het? Knuffeltijd? Hij kreeg natuurlijk wel altijd veel knuffels, maar nu nog meer dan normaal. Heel erg zat hij er niet mee, hij was zeg maar een echt knuffelpaardje. Hij schrok een beetje van een geluid dat verdacht veel op een auto leek. Gelukkig reed het gevaarte niet recht op hem af, stel je voor… Er kwam iemand naar hem toe die met zijn baasje ging praten en hem daarna in een stal op wielen zette. Dat had hij al eens vaker gezien en hij had er ook al eens vaker in gestaan. Alleen hij wist niet dat het kon bewegen. Toen hij in beweging kwam schrok hij dan ook heel erg. “AAAAAAAA MAMA HEEEEEEEEEELP!!!” Riep hij, maar hij wist dat zijn moeder hem toch niet zou redden van dit enge ding. En het was nog moeilijk om er in te blijven staan ook. Heel de tijd moest hij moeite doen om niet om te vallen. Hij was dan ook best wel moe, toen het de stal op wielen eindelijk stil stond. Hij had verwacht dat hij nu eigenlijk wel vrijgelaten zou worden, maar hij kwam weer in beweging. Gelukkig duurde het niet lang of ze stonden weer stil, maar dit keer langer dan de eerste keer. Het werd opeens een stuk lichter dan eerst. Hij keek om tot zover het touw het toeliet en zag dat de laadklep naar beneden ging. Hij hinnikte, hij wilde hier zo graag uit! Hij werd er uitgehaald door iemand met… rood haar? Toen hij eenmaal buiten stond snuffelde hij er nieuwsgierig aan. Het rook niet raar ofzo, net zoals al de andere kleuren haar die hij wel kende. Nou ja, het zal wel. Okee, nu was het tijd om even om zich heen te kijken. Hij keek de andere kant op en… “WOEHAA!! Wat is dat??” Hij zag een raar viervoetig ding op een paar meter bij hem vandaan met hele rare oren en een dopneus. Zoiets had hij nog nooit gezien. “Het is maar een hond” Hoorde hij iemand zeggen. Een hond. Wat was dat nou weer? Nou, dat geval voor hem dus. Apart ding. Het meisje dat hem uit de trailer had gehaald keek niet meer naar hem. Hij pakte het shirtje dat ze aanhad tussen zijn tanden en begon er een beetje aan te sjorren. “aaaaandaacht”.

Jayson glimlachte naar Nikita. "Alles is al geregeld lief. Je vader vond het juist een leuk idee. Hij kan des noods ook bij mij staan en van je vader mag het hier ook staan. Hij gaat wel heel streng je cijfers in de gaten houden aangezien ze nu al redelijk aan de lage kant zijn" zei Jayson en trok een wenkbrauw op. "Moet je me iets vertellen?" vroeg Jayson grijnzend. Jayson keek naar het beestje dat aan haar truitje ging hangen en grijnsde en gaf een aai over de bol van het beestje.
Die avond was gezellig. Veel mensen namen drank mee veel muziek en films die werden gedraaid. Jayson was DJ op het feest. Dat vond hij leuk om te doen. Mido was druk in de weer met glazen hapjes etc. Nikita vond het heerlijk om in de belangstelling te staan en de twee mannen hadden redelijk veel geregeld. Belando had die avond vrij gekregen aangezien hij het anders niet aan zou kunnen met de drukte. Meisjes en jongens dansten in het rond met veel alcohol in hun bloed. Maar Jayson had nog geen druppel op. Hij keek even in de rondte en zag toen Nikita met wat vrienden praten van haar. Hij zwaaide en grijnsde naar haar en zette een zwoel nummer op. Gelij vormde alle stelletjes een paar en de mensen die te dronken waren gingen maar met elkaar voor de lol. Jayson liep naar Nikita toe en ging samen met haar danzen. "Vind je het een beetje leuk?" riep hij in haar oor. Ze knikte enthausiast. Zo te zien aan haar ogen was ze ook redelijk aangeschoten.
De avond liep snel af. Mensen vertrokken joelend door de straatte van het leukste feest dat ooit was gegeven. Veel mensen die waren uitgenodigd hadden mensen mee genomen waardoor Nikita waarschijnlijk populair zou worden op school. Dat zou wel een plus punt zijn. Nikita lag met haar vader lachend op de bank over vroeger te praten. Jayson glimlachte. Hij hoopte dat Nikita voor altijd gelukkig zou blijven. Jayson liep naar boven en ging zijn jogging broek aan trekken. Hij hoorde Mido & Nikita lachend naar boven komen en elkaar goede nacht wenzen. Nikita kwam al gauw door de deur heen en vloog Jayson om de hals. "Ow wat hou ik van jou" glimlachte ze en drukte haar lippen vurig op de zijne. Jayson moest zich even hervinden in de plotste vurigheid van zijn vriendin. Hij voelde dat hij opgewonden werd maar wilde eigenlijk wachten tot ze een langere tijd hadden. Misschien zou het wel...? Nikita keek hem grijnzend aan. Jayson glimlachte naar haar en duwde haar op het bed en gaf kusjes in haar nek. Voorzichtig ging hij met zijn handen onder haar t-shirtje. Hij voelde hoe ze rilde en kippenvel van hem kreeg. Hij bleef haar aan kijken en kuste haar toen vurig terug. Ook zij kuste hem vurig. Vuriger dan daar voor. Alsof ze verlangde naar hem. Jayson kroop steeds ietsjes naar boven en trok haar t-shirt boven haar hoofd uit en streelde haar onderbuik. Ze giegelde. Jayson gaf haar kusjes van haar nek naar haar hals naar beneden richting haar borsten. Hij pijlde elke beweging die ze maakte of ze het wel zou willen. Maar ze deed niks waardoor Jayson dacht dat hij verkeerd zat. Hij voelde dat ze zijn t-shirt ook uit trok en omhoog kwam om hem te zoenen. Verstrengeld in elkaars armen keken ze elkaar uitdagend aan.
[ ik heb lol achter de pc xD ]