You guys! Come back!

Melanie had net een zware dag achter de rug, ze had erg slecht geslapen en omdat ze haar bril niet op had gehad in het begin was ze gevallen, nu had ze een blauwe plek op haar heup, ze was op haar zij gevallen. Geen lenzen vandaag, een bril, ze had de moeite niet genomen om de bril te verwisselen voor de lenzen en het leek alsof ze uitgelopen make-up op had omdat er blauwe vlekken op haar oogleden en onder haar ogen waren, die kreeg ze in de plaats van wallen. Na een geeuw haalde ze haar Ipod uit haar broekzak en stak de oortjes in haar oren terwijl er een liedje startte, een perfect liedje voor haar moeheid, Roslyn, lekker rustig, beetje donker, perfect! Yin Yue en Jenna waren braaf langs haar blijven lopen de hele tijd en ze zette haar kap op. Ze had een gestreept vest aan, met de kleuren rood, oranje, geel, groen, blauw in volgorde, met iets te lange mouwen zodat ze haar handen daar fijn in kon verstoppen, een donker-blauwe skinny jeans en zwart met rood gestreepte al-stars met blauwe veters. Ze had een kleine handtas bij waar wat handigheidjes in zaten en twee riemen als de honden irritant deden, ze hadden hun halsband toch aan dus dat was geen probleem. Mel stond op het punt om de riemen aan te doen omdat Yue en Jenna begonnen te blaffen toen ze wegrende, dat deden ze anders nooit! Er liep een konijntje op de weg waar ze absoluut achteraan moesten, omdat ze zo moe was geweest had ze niet ontbeten en ze voelde zich niet zo uitgerust, ook zag ze wat bleekjes, ze had al altijd een room-witte huid, nu eerder lijkbleek, en dat werd versterkt door de donkere lippen, overigens de enige make-up die ze droeg. Wat anders leek door de blauwe vlekken, de wimpers zagen er naturel uit en waren dan ook uit zichzelf vol en donker. Haar haar was niet uit zichzelf rood en ze had het laatste beetje er uitgewassen, nu was het donker-bruin en ze voelde het kriebelen in haar kap toen ze achter de honden aan rende. Niet bepaald gezond voor haar omdat ze niet gewend was aan weinig slaap en geen ontbijt. Het duizelde even in haar hoofd, iemand had de honden gepakt en hield ze voor haar vast totdat ze er was. Door de moeheid liep ze er per ongeluk tegen aan, "sorry." Snel lijnde ze de honden aan, "niet meer doen meisjes." Jenna piepte heel zachtjes, niet van angst of van de pijn, eerder om sorry te zeggen. "Bedankt, ik denk dat ik ze op mezelf niet had kunnen vangen." Diep van binnen schaamde ze zich dood omdat ze er zo goed als niet uitzag en bijna staand in slaap viel, maar toch was ze dankbaar. "Ik ben Melanie, zeg maar gewoon Mel, doet iedereen." Ze deed heel hard haar best om niet te geeuwen, in haar hoofd schreeuwde ze het, NIET DOEN! En ze had geluk want het lukte haar om niet te geeuwen. Snel haalde ze de Ipod uit haar broekzak en zette die af want er kwam nog muziek uit de oortjes -die uit haar oren waren gevallen en vlak onder de rits van haar vest hingen, rustige, een beetje duistere muziek die nog eens extra aanduidde hoe moe ze was. De honden waren netjes langs haar gaan zitten en ze kreeg er toch nog een glimlach vanaf, de honden kregen allebei een aai over hun hoofd en ze voelde het bloed kloppen in haar hoofd, misschien zometeen nog wat slapen, wat een idee! De ochtend zelf was al vrij fris en dan was ze zo moe, ze zou haar wekker wel wat later zetten zodat ze toch nog wat geslapen had.

Open voor een mens en die mag niet bang zijn van honden ofzo

Mel met bril

Spoiler:

Yue (Akita)

Spoiler:

Jenna (Husky)

Spoiler:

Wind waaide hard door de bossen. Boom takken kraakte hard. Het was erg koud op dit moment, maar goed weer om een stuk te gaan hardlopen. Mido rende door de bossen met harde muziek op zijn oren. Zijn jacket was strak omhoog geritst door de hevige wind. Mido had zijn tekenspullen bij zich. Hij wist een perfecte plek om te gaan tekenen. En vandaag was de perfecte dag om te gaan tekenen. Het waaide misschien wel heel erg hard, maar er waren zo weinig mensen in het bos dat hij daar in iedergeval geen last van zal hebben. Mido rende naar de plek toe. Heerlijk hard lopen. Hij vond paardrijden ook heerlijk in het bos, maar hij vond ergens altijd dat het paard all het werk deed, en hij maar heel weinig. Toch kreeg hij elke keer weer spierpijn in zijn kont. Grijnzend plofte hij op het bankje bij zijn plekje neer en keek naar voren. Voor zich was er een grote speelweide met daar aanvast een meertje. Hij pakte uit zijn rugzakje zijn tekenspullen en ging er helemaal voor zitten. Hij zuchtte diep. "Waarom moest ik ookal weer hier heen gaan?" mompelde hij treurig. Hier was hij voor het laatst met zijn dochter en Esmée voordat het fout ging. Hij wist het nog precies. Nikita lag in het speeltuintje Esmée en hij waren aan het klote met zijn tweeën en Mercury was losgebroken. Mido wilde Mercury pakken maar gleedt met zijn gezicht in de modder, en Nikita kreeg haar in 1 keer te pakken. Zuchtend keek hij naar de tekening die hij van de herinnering had gemaakt. Hij verfrommelde het papiertje en gooide het in de prullnebak naast hem. Nu kwam zijn lievelings nummer van Escape the fate dus zette hij hem iets harder. Hij begon op zijn gevoelens te tekenen door de tekst van de muziek en zachtjes zong hij met een zuivere stem mee.
So now you're running
Its hard to see clearly
When I make you angry
You're stuck in the past
Mido ging iets onder uitzitten en ging verder met tekenen en zingen. Heerlijk vond hij het om te zingen. Dat was zijn tweede hobbie om tedoen. Vooral in zijn eigen studio in zijn huis.
And now you're screaming
So can you forgive me
I've treated you badly
But I am still here.
De wind waaide nog steeds en hij voelde hoe hij kippenvel kreeg van het nummer.
Sometimes I wonder
Why I'm still waiting
Sometimes I'm shaking
Thats how you make me.
Sometimes I question, why I'm still here?
Sometimes I think I'm going crazy
Can you help me understand?
And now you wish that you meant something
And now you wish that you meant something to somebody else.
And now you wish that you met someone
And now you wish that you meant something to somebody else.
Something to somebody else
Something to somebody else
Tranen biggelen over de jongen zijn wangen heen. Hij heeft het er heel erg veel moeite mee dat zijn ex bij hem weg is gegaan. Zuchtend veegde hij zijn tranen weg en zette de muziek wat zachter. Meteen hoorde hij geblaf. Hij keek op en zag twee honden aan komen rennen. Een lichtere en een donkere hond kwamen richting Mido aanrennen. Mido stond op om te zien of er daar achter iemand aan kwam rennen. Dat was zo. Mido greep de honden zo snelmogelijk bij hun halsbanden en hield ze vast. Het meisje liep tegen hem op en stopte toen. Ze zei sorry en bedankt voor wat hij had gedaan voor haar voor de honden. Mido glimlachte. "Your welcome" zei hij glimlachend. "Leuke naam Melanie, mijn naam is Mido" hij schudde de hand van Melanie en aaide de twee honden. "Je ziet er erg moe uit, heb je wel goed geslapen?" vroeg hij en bekeek het meisje voor zich bezorgd aan. "Ga anders even zitten voor dat je omvalt" zei Mido en pakte uit zijn tas een muesli reep. "Hier dat zal je goed doen" zei hij en glimlachte naar haar.

Melanie kon het niet laten toch te glimlachen, ze schudde zijn hand. En blijkbaar was het hem ook niet ontgaan hoe moe dat ze was, hij was zelfs bezorgd om haar. "Eerlijk gezegd, nee, ik heb amper geslapen." Ze volgde zijn advies maar en ging zitten, de honden kwam naast en voor haar zitten en hielden hun kop een beetje scheef, Akita's konden er moeilijk tegen als hun territorium binnengedrongen werd, dus Mel was zo'n beetje haar territorium, en waar ze veel was, thuis, de paarden, alles wat Mel belangrijk vond. Dus Yue zat een beetje gespannen naast Mel, klaar om aan te vallen als Mido iets deed wat Mel of Yue niet beviel. Jenna daarin tegen was vrolijk aan het kwispelen, zij was in zoiets makkelijker, ook al keek ze af en toe een beetje wantrouwend naar Mido.
Mel kreeg een muesli-reep aangeboden, ze pakte hem aan, "bedankt." Hij was een vriendelijk persoon, veel mensen hadden het gewoon laten zijn voor wat het was. Ze scheurde het papiertje eraf en gaf Jenna dat, die kende dat en ging het naar de vuilbak brengen, ze kwam terug en Mel gaf haar snel iets dat nog in haar tas zat. Ze begon aan de muesli-reep, het was echt heel fijn om iets te eten. Toen ze klaar was glimlachte ze ook, nu was ze toch een beetje wakker en geen wandelend slapend persoon ( ) Ze vond dat ze wel wat geluk gehad om tegen deze persoon op te lopen, hij ving haar honden, was bezorgd om haar en had haar iets te eten gegeven. Dat was meer vriendelijkheid dat ze gewoon was van een gemiddeld persoon, en ze was dan ook nog tegen hem opgelopen en hij had het niet eens erg gevonden. Maar nu was ze toch nieuwsgierig geworden naar wat hij helemaal alleen op een bankje deed. Ze was er niet zeker van of het wel beleefd zou zijn om het te vragen, uit eindelijk besloot ze het toch maar te vragen. "Mag ik heel toevallig weten waarom je hier alleen bent?" Een beetje omzichtig, maar dan kon hij ook weigeren als het iets persoonlijks was, al bij al kende ze mekaar nu toch nog maar een minuutje of 5, dan vertelde je iemand je diepste geheimen normaal gezien nog niet. Mel was hier uit gewoonte, ze ging iedere ochtend en avond met de honden wandelen, soms op Raisa, soms liep ze naast Raisa, en soms liep Raisa net als de honden los rond, dat alleen in de duinen ofzo zodat ze haar goed in de gaten kon houden, en als ze dan wegliep om te grazen dan dreven de honden haar terug. Mel dacht eraan om er nog een Border Collie bij te halen, een pup dan omdat de boer zoveel schapen op haar wij mocht gaan zetten, als die dan verzet moesten worden, hij had zelf ook een paar Collies en hij zei dat het goede honden waren, en het zou leuk zijn voor Lily.

Mido glimlachte. "Graag gedaan hoor, Hoop dat de muesli reep gesmaakt heeft" grijnsde hij en liet Jenna aan zijn hand ruiken en aaide het voorzichtig over haar hoofdje heen. "Je hebt mooie honden, ik zelf heb een Herder. Hij is nu alleen even thuis. Hij was uitgeput nog van gisteren. Gisteren honden training gehad nogal uitputtend zeg maar" grijnsde hij. Mido keek naar het meisje. Ze was jonger dan hem dat zag hij meteen. Hij schatte haar zo ongeveer tussen de 18 en de 21. Ze was wel ouder dan haar leeftijd gokte hij. Mido keek naar het meertje toen ze vroeg waarom hij hier alleen zat. Even zuchtte hij. Hij overwoog om het niet te vertellen, per slot van rekening kende ze elkaar nog maar een paar minuten, maar ergens vond hij dat ook onbeleefd. "Hm, dat is ergens best een lang verhaal. Maar aangezien we hier nu toch zitten en jij moe bent en ik hier toch nog wel een tijdje zit kan ik het net zo goed vertellen" glimlachte Mido half. "Ik kwam hier met een rede" begon hij met zijn verhaal. "Ik ging weg bij mijn ouders omdat ik het niet kon uithouden bij die twee, en wilde hier het werk van me opa overnemen. De ranch. Alleen ja, ik moet natuurlijk wel er voor opgeleid zijn dus haalde ik eerst mijn dierenarts diploma en wilde daarna de ranch overnemen. Maar nadat ik mijn Diploma dierenarts had gehaald, kwam ik de vrouw van mijn leven tegen" glimlachte Mido. Hij sloot even zijn ogen. Die dag was bijna magisch voor hem om aan terug te denken. Prachtige dag volop zon. "Het klikte gelijk tussen ons twee en na anderhalve week hadden we verkering.. Na ongeveer 2 jaartjes kreeg ik te horen dat ik een dochter had.. Nikita. Ik was 20 trouwde met Esmée, zo heet ze by the way, en gaf mijn dochtertje een pony. We waren 1 gezin. Alles was perfect.. Tot dat de crisis aan brak.. Mensen lieten hun dieren door andere mensen controleren, mensen wilde geld bezuinigen dus lieten ze het diertje maar inslapen of zette het in het dierenasiel zodat ze er van af waren dus ik had geen werk meer.." Mido slikte even en keek even weg naar de grond. "Ik moest het paardje van mijn dochter weg doen, mijn eigen paarden ook .. En Esmée kon haar eigen paarden betalen net aan.. Ik had er geen geld meer voor.. Nikita was woedend op mij.. Logisch natuurlijk. Het was een donkere avond toen de trailer weg reedt met mijn paarden en die van Mercury.. Nikita was gaan schreeuwen en huilen in haar eigen kamer, ik moest toe kijken hoe mijn paarden weg reden en Esmée begon tegen me te schreeuwen en vroeg een echtscheiding aan.. Ik heb een godsvermogen aan die twee besteed en ik kreeg stank voor dank.. Trouwerij in Las vegas alles zelf betaald ALLES" gromde Mido de laatste paar zinnen. "Ik ging hier in de zomer vaak heen met ze.. De laatste keer dat ik iets leuks deed met mijn vrouw en mijn dochtertje was hier.. Klote in het water spelen in het speeltuintje en stoeien met me vriendin. Dat was de mooiste dag van mijn leven, buiten mijn huwelijk om" zei Mido iets rustiger maar zuchtte diep. "Maar goed.. Dat was mijn leven.. Vertel iets over jou leven" glimlachte Mido weer half.

Melanie knikte zachtjes, "bedankt." Ze ging wat verzitten, Yue piepte uit frustratie, Jenna was gaan liggen en strekte zich is helemaal uit, Mido leek na te denken of hij het nu wel of niet aan haar zou vertellen, ze voelde het bloed naar haar gezicht komen en schaamrode vlekken kwamen op haar wangen te staan. Hij begon terug te praten en besloot het maar te vertellen, de vlekken zakte terug weg. Melanie luisterde aandachtig en onderbrak hem niet, ze begreep de dingen die hij had gedaan, maar de laatste paar zinnen op het einde gromde hij en Mel schoof ongemakkelijk wat opzij. Jenna was bij Yue gaan staan, een diep grommend geluid kwam dreigend uit haar keel en ze ontblootte haar tanden naar Mido en ging staan. Mel was een heel gevoelig persoon en kon niet goed tegen al de pijn en woede in die laatste zinnen, maar Yue had Mel zien opschuiven, en dat was iets slechts. Het gegrom was heel zacht geweest, Mido had het niet kunnen horen, Mel wel, maar ze deed er niets tegen omdat Yue toch niet zou reageren. Mido praatte verder, kwam enigszinds tot rust, voltooide zijn verhaal en vroeg naar het hare. Yue was harder gaan grommen toen Mel terug wat dichter was gaan zitten omdat het uiterste uiteinde van een bank niet zo geweldig goed zat. "Jenna! Yue! Gedaan!" Jenna stopte, Yue blafte en kwam dichter, "is het nu gedaan, Yue!" Yue keek naar Mel en ging aan haar voeten liggen, lichtelijk opgetrokken lippen en blik niet van Mido afgewend. Mel zuchtte en wist dat voor Yue dit het beste was dat ze ging krijgen dus liet ze het maar. "Mijn verhaal?" Mel dacht na, Mido had het zijne ook verteld dus besloot ze dat van haar dan ook maar te vertellen, met een zucht begon ze.

"Ik denk dat ik 5 was toen ik begon te rijden, ik woonde op een hoeve in de bergen. We hadden een aantal paarden, waaronder een leuke schet waar ik dan op heb leren rijden, Paikalla. Nog eens vijf jaar later kreeg ik dan een kleine zus, Lily. Die woont nu ook hier, sinds kort. Mijn eerste echte eigen pony was een Ijslander, Ugla. Mijn ouders vonden het tijd dat ik wat verantwoordelijkheid kreeg dus kreeg ik ook een kalfje die ik Lollita noemde. Ze woont nog steeds bij mij en een leuk ezeltje dat ik Dobby noemde door zijn grote ogen mocht ik verzorgen. Ugla stierf toen ik 13 was, ze was 18 en had kanker en was echt niet meer te redden. Een maandje later zag ik een zandkleurige ruin, ik was direct verliefd, we reden een wedstrijd en sprongen samen een meter 30, maar dan gingen we op vakantie en stierf Sol aan koliek. Ik heb toen een jaar niet gereden uit schuldgevoel.
Mijn grootouders stierven vlak voordat hun veulentje geboren werd, in hun testament schreven ze dat het veulen voor mij was. Maar ik besteedde er geen aandacht en zei dat mama het mocht hebben. Het veulen werd geboren, ik moest onder dwang gaan kijken, vlak na de geboorte, maar mama had dat nooit gedaan als ze had geweten dat het veulentje zwak, klein en overlevingkansen van 25/100 had. Het veulentje keek naar me met haar grote bruine ogen en ik voelde een enorme beschermingsdrang, het was vakantie dus mocht ik van mama bij haar slapen. De moeder was een echte schat, Wild Star, en dus was dat geen probleem. Mama zei dat ik het veulen geen naam moest geven, ik zou me teveel hechten, maar dat heb ik toen toch gedaan. Bij ons is het traditie om een merrie veulen met de laatste letter te noemen van de mama en bij een hengst bij de papa dus noemde ik haar in mijn hoofd Raisa. Door een wonder heeft Raisa het overleefd en had ik de kans om met mijn eigen veulen te kunnen spelen en werken. Ik werd ouder, Raisa werd ouder, ik leerde steeds meer en deed de dingen met haar die ik al kon doen. Ze volgde me de hele dag door als ik niet op school was. Maar we hebben alleen in de herfst en winter school omdat ze op het land moeten helpen, dus ja. Ik werd er 14, Raisa één en een half en mijn ouders gingen met Wild Star naar een demo en kwamen om in een auto-ongeluk. Ik ging er bijna aan onderdoor, als Raisa er niet was geweest..." Het was even stil, zonder dat Mel het echt door had was ze alles aan het vertellen, voelde goed om het er eindelijk eens uit te laten. "Lily was net 4 en weet niet meer zoveel van haar ouders, sindsdien namen onze oom en tante de hoeve over. Het ging allemaal zijn gangetje en toen ik 16 werd kreeg ik een Akita-pup. Yue, en een vriendje. Het was een jaar denk ik aan toen hij me volledig voor schut zette voor heel de school door vlak voor mijn neus met een ander meisje te beginnen zoenen. Ik heb per ongeluk, of misschien ook niet, zijn kaak gebroken en sinds dat moment moest ik eigenlijk niet meer zoveel van de liefde hebben. Ik werd 18, studeerde af als beste van de klas, 4-talig en verhuisde kort daarop. Ik nam Dobby, Lollita, Jenna, Yue en Raisa mee. Waar ik nu woon hebben mijn grootouders ook nagelaten. Ik kreeg als welkomst-cadeautje en geitje, Mieke en ja, mijn zusje is bij me komen wonen, ik heb nu ook 20 schapen en nog eens 3 extra geitjes en een wilde hengst." Ze zweeg en voelde het bloed naar haar gezicht stromen, ze had nu net alles verteld! Waarom? Ze had nooit echt de behoefte gevoeld om alles te vertellen en was over het algemeen niet zo'n babbelkous, en nu had ze gewoon alles verteld aan iemand die ze pas kende! Yue keek nog altijd naar Mido, maar had haar lip laten zakken, Jenna had haar kop op Mels schoot gelegd en sliep bijna. De moeheid overviel Mel nu ook terug en haar ogen sloten zich heel even.

Mido ging iet wat onder uit liggen en bekeek het meertje. De honden hadden tegen hem staan grommen, maar hij liet niet merken dat hij er bang voor werd. Melanie hield ze stoppen en begon zelf ook te praten. Mido liet haar uitpraten net zoals zij hem liet uitpraten. Het deed hem pijn om te horen hoeveel verdriet ze eigenlijk heeft moeten doorstaan. Hij dacht dat hij het moeilijk had gehad, maar dit meisje had het anders ook aardig zwaar gehad. Mido glimlachtte even toen hij zag dat ze bloosde. "Je hoeft je echt niet te schamen hoor" glimlachtte hij vriendelijk. "Ik heb ook een lang verhaal gehouden dus waarom jij niet? En volgens mij deed het je best goed" . Mido zag dat het meisje bijna in slaap viel. "Zal ik je naar huis fietsen? Als je wil kan je bij mij ook even een paar uurtjes slapen.. Ik weet niet waar jij woont vanaf hier, maar mijn huis is hier 5 minuten vandaan fietsen.." zei Mido en keek haar aan. "Het hoeft niet hoor.. Ik bedoel als je het liever niet hebt, breng ik je naar huis" glimlachte hij. "Ik laat je niet alleen naar huis lopen als je zo moe bent, zometeen val je nog in slaap in een greppel" grijnsde hij. "En datis neem ik aan niet de bedoeling" knipoogde hij. De honden zagen er nog steeds uit als een bedreiging, maar Mido was niet bang voor honden Hij had zelf ook een hond Lucky. Mido zuchtte en keek weer naar het speeltuintje. De lucht was grauw de zon was verdwenen en de wind waaide weer zo hard als daar voor. Hij vroeg zich af waarom hij hier eigenlijk elke keer weer kwam. Maar ja, wat moest hij anders op zo'n lelijke dag als vandaag?

Melanie kreeg terug een gewonere huidskleur en ze keek opzij naar Mido. Nu kreeg ze eerder een roos blosje op haar roomwitte huid toen hij zei dat hij het best goed had gevonden. Ze werd een beetje moedeloos toen ze aan het vooruitzicht dat aan naar huis wandelen. Normaal gezien ging ze langs een binnenwegje, waarlangs het maar een kwartiertje ofzo was, maar daar waren ze nu bomen aan het kappen. Ze had er daarnet nog snel langs gemogen, maar ze hadden haar gezegd dat ze de volgende keer om moest gaan. En die omweg was zo'n drie kwartier wandelen in de miezer regen. Met de fiets was het nog verder om omdat je met een fiets niet langs sommige delen van dat pad kon. Hij moest maar vijf minuten fietsen! Het zou wel makkelijker zijn. Toen hij zei dat hij haar niet alleen naar huis zou laten gaan keek ze even opzij en lachte toen hij zei dat het niet de bedoeling was dat ze in een greppel in slaap zou vallen. "Nee, dat is niet de bedoeling. Alhoewel ik voor meer stijl zou kiezen en tegen een verkeersbord in slaap zou vallen." Ze lachte nog eens. Jenna keek verrast op, Yue keek nog steeds boos naar Mido, ze gaf ook nooit op he. Mel aaide onbewust Yue, Jenna was vrolijk aan het rondspringen en was midden op de weg gaan zitten en begon te huilen als een echte Husky. "Jenna, déanta!" De hond stopte en kwam direct terug. Haar honden waren ook capabel in het Nederlands te luisteren, maar de commando's die ze uit gewoonte gaf waren in het Iers. Mel sprak Nederlands, Spaans, Engels en Iers. En een heel klein beetje Frans en Latijn, maar dat telde niet mee omdat ze dat niet zo super goed kon. [b]"Ik woon hier, sinds kort want daarnet was het nog maar een kwartiertje, bijna een uur vanaf. Dus als je er echt op staat dat ik niet alleen ben lijkt het me simpeler dat ik meega." Yue piepte zachtjes, Jenna was bij Mido gaan staan kwispelen. De honden waren zo apart en toch reageerde ze soms als één geheel, Mel vond het soms echt super grappig.

Mido glimlachte naar het meisje. "Ik wil je best mee nemen geen enkel probleem" grijnsde hij. Mido stond op en keek naar Jenna die voor hem stond. Hij aaide het beestje over haar hoofdje heen. Heel voorzichtig zodat ze nergens van zou schrikken. "Wat voor taal sprak je net tegen ze?" vroeg Mido terwijl hij zijn fiets van het slot af haalde. Hij ging op het zadel zitten maar bleef Melanie aan kijken en wachtte totdat ze zou opstappen. "Kom je" glimlachte Mido. Toen ze zat reedt hij naar zijn Huis toe. Hij had Belando al gesmst en gevraagd of hij het huis wat wilde verwarmen, de logeerkamer gereedt wilde maken en Lucky in bedwang houden als ze terug zouden zijn. Mido reedt rustig zodat de honden het bij konden houden en zodat de lifter niet van de bagagedrager af zou vallen. "Maar je woont hier dus pas net. Bevalt Het een beetje? of vind je het maar niks hier?" vroeg hij met een lichte grijns op zijn gezicht. Toen ze eenmaal bij het hek waren aangekomen stapte Mido af en drukte op een knopje. "Hallo met Belando kan ik u helpen?" klonk er een oude stem. "Heey Belando! Mido hier kun je het hek open doen?" vroeg hij vriendelijk. Het hek ging open en mido stapte weer op zijn fiets en reedt door de poort. Ze reden over een grindpad met overal bomen langs de zijkant van de weg en veel groen er ook langs toen kwamen ze dan eindelijk bij de grote oprit van het huis. "Nou uhm.. Dit is mijn huis" zei Mido en wreef even over zijn hoofd. Het was een gigantische villa. ( Topic: My new home ) De deur ging open en Lucky kwam naar buiten rennen. De grote herder begroette Mido vriendelijk en kwispelde vrolijk. Belando was nog bezig in het huis. Lucky zag de twee honden en ging zitten. Hij hield niet zoveel van andere honden maar deed ze ook niks zolang hun ook niks tegen hem deden. Hij ging gauw weer naar binnen en ging in zijn mand liggen. "Nou dat was lucky" grijnsde Mido en stapte van zijn fiets af om die vervolgens in de schuur te leggen. Naast de schuur stond een groot houten geval. Het leek op een soort van boederij. "Dit is mijn stallenblok" legde mido uit. "Hier komen mijn probleem paarden in te staan, en mijn eigen paarden." Mido liep het huis binnen en keek naar Melanie. "Het is toch geen probleem he?.." vroeg Mido onzeker. "Dat mijn huis zo groot is enzo..?" vroeg hij en keek het meisje aan. Mido voelde zich altid bezwaard als er mensen bleven slapen of eten als ze nog nooit zijn huis hadden gezien, ookal stelde hij het altijd zelf voor. "Wil je iets eten?" vroeg hij en liep richting de keuken. "We hebben vanalles, en anders kan ik iets voor je koken als je ergens zin in hebt" glimlachte hij.

Mel glimlachte, hij viel best mee. Hij was niet zo'n macho als de rest van de jongens die ze kende. Ze mocht mee, leuk, eens kijken waar hij woonde. "Iers, ik heb ze zo opgeleid omdat ik ze kreeg toen ik die studie deed en het leuk was om mee te oefenen." Ze haalde haar schouders op en stond mee op. Ze wandelde naar zijn fiets en verzonk even in gedachten. Mido haalde haar daar weer uit en ze ging achterop bij zitten. In het begin wiebelde het een beetje, hij vroeg of ze het hier best wel leuk vond, of niet. "Het is hier afschuwelijk en vreselijk... leuk natuurlijk. Alle mensen zijn zo vriendelijk en er zijn overal paarden." Ze was eigenlijk van plan om nog iets te zeggen maar een lok haar vloog in haar mond, ze haalde die weg en deed haar best om niet heel hard te beginnen lachen, dan zou de fiets enorm beginnen wiebelen. Yue liep langs haar en Jenna voor Yue, langs Mido. Ze kwamen bij een hek, Mido zei tegen ene Belando of hij het hek open wou doen. Ze reden verder, een heleboel groen, en uiteindelijk echt een kast van een huis. Dat van haar nichtje -Lena- haar ouders was misschien nog groter, maar dit was echt... gigantisch. Haar mond viel net niet open. "Een huis? Eerder een kasteel." Ze lachte en stapte van de fiets. De deur ging open en een groter herder kwam naar buiten gerend. Dat was dus Lucky, de hond deed geen aanstalte om naar Jenna en Yue te lopen. Jenna had graag met de andere hond gespeeld, Yue bleef gewoon bij Mel. Melanie volgde Mido naar een schuur. Naast de schuur stond een stallenblok, daar gaf Mido wat uitleg over, Mel knikte dat ze het begreep. Ze gingen naar binnen, Mel wist gewoon dat ze hier de weg kwijt ging raken, net als in het huis van de ouders van nichtje-lief. Blijkbaar was Mido een beetje ongerust over het feit dat zijn huis zo groot was. "Nee nee, natuurlijk niet! Alhoewel een kaart wel handig zou kunnen zijn. Mijn richtingsgevoel is echt afschuwelijk, ik geraak overal de weg kwijt." Echt overal, in haar eigen huis was het soms al irritant, maar hier zou ze gewoon verloren lopen. Toen liepen ze richting keuken, Mel deed moeite om alles zo goed mogelijk te onthouden. Of ze honger had? Mel knikte, het was al middag en ze had niets gegeten behalve een muesli-reep. Toen hij vroeg waar ze zin in had glimlachte ze. "Verras me." Ze glimlachte opnieuw. Jenna was al op onderzoek uit, maar niet te ver weg, ze had een beetje schrik van de Herder. Yue zat nog steeds naast Mel. "Jenna, teacht ar ais." En Jenna stond terug langs haar, of ieder geval, ze ging naar Mido toe en ging om aandacht vragen. Yue kon er niet eens aan denken om dat te doen.

Mido glimlachte. "Ja dat hier paarden en vriendelijke mensen zijn dat is overduidelijk" grijnsde hij. De honden leken best wel op hun gemak na ze binnen waren. Jenna ging zelfs al wat rond lopen maar Yue week niet af van de zijde van Melanie. Mido glimlachte. "Dan maak ik wel iets" grijnsde hij. Mido ging iets klaar maken voor twee. Het was op zich wel handig dat hij ook zelf kon koken. Belando was even bezig met het logeerkamer op te ruimen. Zijn ex had een paar dagen hier nog geslapen, en op de een of andere manier was het bed doorgezakt. Mido had haar vervloekt op dat moment, maar hij had er toch niks meer aan kunnen doen. Zijn specialiteit was heel mooi alles serveren. Het koken zelf heeft hij wel eens gedaan voor een bruiloft. Hij maakte vlees rood van binnen en begon maar verder met de groente. Na ongeveer half uurtje/uurtje was hij klaar. "Sorry hoor dat het zo lang duurde.." zei hij grijzend en pakte twee wijn glazen. "Lus je wijn? Ik doe er het liefst rode bij, maar ik heb ook witte of iets anders als je dat wilt" glimlachte hij. Mido zette een grote emmer met ijsklontjes naast de tafel en zette daar de twee flessen gekleurde wijnen er in. Mido pakte een pak met sap en zette het ook naast de tafel voor het geval dat en schonk voor zichzelf rode wijn bij het eten. "Nou eet smakelijk dan maar" glimlachte Mido en begon aan het eten. Mido vond het leuk om voor mensen te koken dus hij hoopte dat ze het lekker vond. "Dus je bent hier nieuw en vind het hier leuk. Das mooi. En hoe gaat het met de wilde hengst temmen? Lukt dat een beetje of niet echt?" vroeg Mido geïnteresseerd. Hij hoopte dat ze een gesprek zou starten tijdens het eten. Hij was er nooit zo goed in geweest om dat vanuit zich zelf te doen. Mido ete zijn eten op en zette toen de spullen in de vaatwasser en zette hem in. Jenna kwam even snuffen. Mido grijnsde en gaf Jenna een stukje vlees. Yue en Lucky kwamen daar door ook spieken of er iets te vallen viel. Mido grijnsde en gaf alle honden wat vlees en liep toen met Melanie naar de bioscoop kamer. "Zin om film te kijken?" vroeg hij geïnteresseerd en keek haar vragend aan. Ze keek eerst haar ogen uit en glimlachte toen naar hem. Hij grijnsde. "Trouwens Belando heeft een plattegrond voor je uitgeprint" zei Mido en lachte even. Hij gaf hem aan haar. "We zijn nu bij nummer 7, jou kamer nummer is dus dan 18" gniffelde hij toen hij haar gezicht zag hoe groot het eigenlijk was. "Ja ik heb 9 badkamers. Ik ga me huis gedeeltelijk verhuren denk ik voor mensen in een verhuizing of iets dergelijks". De honden renden naar buiten achter Lucky door de hondenluik en gingen buiten spelen. Mido glimlachte en zette een film aan en plofte in de zetels. Ook Melanie ging naast hem zitten en maakte het zich confortabel.
Na ongeveer anderhalf uur was de film gedaan. Mido was tussen door nog even wat eten en drinken wezen halen. "Nou, ik gaat maar eens naar me bed" glimlachte hij. Mido stond op en keek op zijn horloge. Het was dan ook al weer half 1. Melanie knikte en volgde hem. Mido liet haar haar kamer zien en zei dat zijn kamer twee deuren verder op zat dus mocht er iets zijn kon ze kloppen. Mido liep naar zijn kamer en trok zijn t-shirt uit. Na twee minuten stond Melanie in zijn kamer. Hij draaide zich om. Stond hij daar een beetje in zijn onderbroek en blote barst. Hij bloosde even. "Oeps.." mompelde ze. Ze kwam even vragen of hij nog een slaap t-shirt had voor haar. Mido glimlachte. "Ja, die heb ik wel voor je" knipoogde hij. Mido liep naar zijn kast en deed hem open en haalde een nachtjapon van zijn ex er uit die ze niet meer wilde hebben. Op de achterkant stond: "I'm your sexy bitch". "Ik hoop dat dit niet echt heel erg is?" vroeg mido en lachte even naar het meisje. Melanie grijnsde terug en schudde haar hoofd en nam hem aan en liep weer zijn kamer uit. Mido zuchtte. "Jemig.. Dat is ook ongemakkelijk.." mompelde hij in zich zelf en plofte in bed.

Melanie keek hem nieuwsgierig na toen hij zei dat hij wel iets zou maken. Zij kon wel koken, maar meestal had ze er de tijd gewoon niet voor. Hij liet haar alleen, en aangezien ze zo ongeveer omviel ging ze zitten in een gemakkelijke zetel. Yue volgde haar en kreeg nog wat aandacht, Jenna was Mido gevolgd in de keuken en was gaan liggen kijken naar wat Mido uitvoerde. Mel daarintegen was weg aan het zakken in haar dromen, haar hoofd ging een stukje opzij en haar handen lagen in mekaar gehaakt op haar schoot. Yue was bij haar voeten gaan liggen. De donkere ogen sloten zich en ze wist niet hoe blij dat ze was om eindelijk te slapen. Gelukkig maar snurkte ze niet en woelde ook niet veel. In haar droom had ze een paarse hoepelrok aan met een zwart rijglijfje erover en danste ze in een grote zaal. De droom was uniek want nooit had ze zoiets gedroomd. Na een halfuurtje werd ze terug wakker, normaal vergat ze de dromen meestal. Deze bleef haar bij. Nieuwsgierig omdat er een heerlijke geur uit de keuken dreef ging ze eens kijken en keek om de hoek. Jenna lag nog steeds naar Mido te kijken en Yue was natuurlijk Mel gevolgd. Glimlachend keek ze om de hoek en zag hem druk bezig. Waarna ze terug liep en wat speelde met Yue. Een kleine vijf minuutjes later kwam hij zich verontschuldigen omdat het zolang had geduurd. "Als het even lekker smaakt als het ruikt is het je vergeven." Ze nam plaats aan de tafel en keek naar het eten voor haar. Toen hij vroeg of ze wijn dronk knikte ze, maar een klein glaasje was genoeg. "Rode wijn is goed, dankjewel." Ze nipte er eens af van en begon ook aan het eten. Het smaakte overheerlijk. "Je bent een goede kok," zei ze glimlachend. Hij begon met het gesprek, vragend hoe het met haar hengst ging. "Het gaat heel gemakkelijk, te gemakkelijk soms. Een wild paard hoort hier en daar toch eens te schrikken, hij laat alles gewoon toe en doet super hard zijn best." Ze at nog wat en ging toen verder met het gesprek. Yue en Jenna lagen aan weerszijden van haar stoel, Jenna sliep, Yue net niet. Mido gaf antwoord op haar vraag terwijl ze genoot van het eten. Mel had niet de wens om ooit een eigen manege of ranch te hebben. Wat ze nu had was genoeg. Na een tijdje gaf Yue toch toe en viel in een lichte slaap. Mel en Mido babbelde nog wat over koetjes en kalfjes en ruimde daarna de tafel ook nog af. Alle hondjes kregen nog een stukje vlees. Waarna Mido vroeg of ze een film wou kijken. "Ja tuurlijk, leuk." Hij had een bioscoop in zijn huis?! Wow! Ze kreeg ook nog een plattegrond, haar ogen werden groot, en waarschijnlijk ging ze morgen nog de weg kwijt geraken. Ook al had ze een kaart. De film werd opgezet en Mel ging ontspannen langs Mido zitten. Het werd al wat laat toen de film uitging en Mido zei dat hij ging slapen. Mel was het daar grondig mee eens, hopelijk sliep ze vandaag wat beter. Na een vijftal minuten vond ze haar kamer en kwam erachter dat ze niets had om in te slapen. Met een zucht pakte ze de kaart van het bed en begon de zoektocht naar Mido's kamer, het kostte haar niet veel tijd. Ze klopte zachtjes, geen antwoord. Stilletjes opende ze de deur. "Heb je heel toevallig nog een..." Haar stem stierf half weg en ze kreeg een rode blos op haar wangen. "Oeps," zei ze mompelend. Wat gênant! "Heb je nog iets om in te slapen voor me?" Mido glimlachte en zei dat hij wel iets had en knipoogde. Er werd uit de kast iets gehaald en ze kreeg een nachtpon. Het leek meer op een lang T-shirt dan een nachtpon. Hij vroeg of het uitmaakte of de tekst die achterop stond iets uitmaakte. Ze schudde haar hoofd glimlachend en liep terug naar de kamer waar ze sliep. Ze had nog steeds rode wangen kleedde zich ontspannen om. Met een zucht kroop ze in bed. Yue en Jenna waren allang in dromenland voor de deur. Terwijl ze nog maar half in haar bed lag gleed ze al weg. Hoe wist ze niet, maar uiteindelijk lag ze toch fijn onder de dekens te slapen. Ze was aan het dromen over vandaag, wat als Mido niet was langsgekomen? Dan lag ze waarschijnlijk ergens langs de weg te slapen.

Volgende dag:
Mel werd met een diepe zucht wakker en rekte zich eens goed uit. Ze had op haar rechterzij geslapen. Nu lag ze terug recht en voelde haar rug een stuk of drie keer knakken. Haar ogen opende zich en ze ging wat rechter zitten. Haar ogen groot omdat ze Mido plots in de deuropening zag staan. Gekleed en wel.

Mido viel na twee minuten ook in slaap. Hij had niet echt een droom of iets in die richting. Hij droomde niet vaak.
De volgende morgen werd hij vroeg wakker door het zon licht dat door de gordijnen kwam. Hij rekte zich uit en liep naar beneden in zijn badjas. hij pakte de krant en las het even gauw door. Niets bijzonders. Hij liep terug naar boven en ging zich douche. Eenmaal gekleedt en wel liep hij terug naar beneden en ging wat opruimen, gaf de paarden te eten, en liet de honden naar buiten inde weides met elkaar klote. Zo die deden daar wel hun behoefte. Hij zou het na een tijdje wel weer opruimen. Mido liep naar boven. Hij had beneden al de radio in de keuken zachtjes aan gezet en had eten gemaakt. Een sapje vers geperst. Toast geroosterd met wat boter er op vlees warens etc. Mido liep naar boven en ging in de deur opening staan en glimlachte toen hij zag dat Melanie nog sliep. Ze werd langzaam wakker en schrok toen ze hem zag. "Goed morgen schoneslaapster" grijnsde hij. "Ik heb beneden ontbijt voor ons" knipoogde hij. Hij liet haar maar even alleen. Zodat ze zich zelf kon opvrissen etc. Mido liep fluitend naar beneden en stopte in de keuken om voor zichzelf een kopje koffie in te schenken. Melanie kwam naar beneden en mido glimlachte. "Ik hoop dat het je gaat smaken". Mido ging ook aan de tafel zitten en las gedeeltelijk te krant. Dit was eigenlijk zijn ritueel om wakker te worden. Het was dan wel Zaterdag dus veel hoefde hij niet te doen vandaag maar toch. "Ow, nog even over gisteren Ik heb inderdaad een Ranch. The Goldcreek Ranch. Meer gericht om het springen. Dat vind ik erg leuk om te doen, Nu ga ik binnenkort een opening houden zodat iedereen in de buurt een beetje weet van mijn Ranch. De Ranch draait nu nog op subsidie, en een aantal mensen die ik aan heb genomen om te werken voor hun geld en van de mensen die willen rijden. Zijn er een stuk of 20. Beetje klein voor mijn ranch" grijnsde hij. "Ik woon inderdaad alleen. Ik heb dan nog een dochter.. Nikita, ze woont gedeeltelijk bij mij. Ze is vaker bij mij dan bij haar stiefmoeder. Zoals je weet. Maar ja ik heb Belando mijn "butler" zoals hij word genoemd wettelijk gezien doet dat. Maar ik heb gezegd omdat hij best wel aan de oude kant is, niet lullig bedoelt dat hij de zaterdag en de zondag niet hoeft te komen. Dan doe ik geregeld alles zelf. Ik ben niet echt afhankelijk van hem ofzo. Ik kan goed zelf alles schoonmaken " grijnsde Mido. "Maar ja ik heb genoeg kamers die verwaarslozen maar die doet Belando dan een keer als hij daar zin á tijd voor heeft. Dus het is een groot huis maar is redelijk schoon. Alleen de zolder .. dat is een ramp" grijnsde hij. Mido nam een nip van zijn koffie en een hap van zijn toast. "Smaakt het een beetje?" vroeg hij en glimlachte toen hij zag dat Melanie best veel zat te eten. "Of heb je gewoon honger" grinnikte hij. Lucky kwam naar binnen rennen met modder poten. Mido zuchtte diep. Jenna en Yue kwamen ook aan rennen en keken Mido onschuldig aan. Mido's mond viel open toen hij zag dat de honden helemaal onder de modder zaten. "O Mijn god... wat hebben jullie gedaan?" vroeg Mido lachend. Mido stond op en liep naar de achter deur en floot Lucky naar zich toe. Luck kwam aanrennen. Mido pakte de tuinslang. "Lucky take" zei hij tegen Lucky. Lucky ging zitten pakte de tuinslag goed over en douche zich zelf zo. Mido grijnsde en gaf de hond een klop op zijn schouder en pakte de hondenschampoo en waste Lucky er mee. Lucky waste zich zelf uit. Mido nam de tuinslang over en spoelde wat beter uit. Lucky ging verder op liggen rollen. Mido rolde met zijn ogen. Jenna kwam aan rennen en sprong door de straal met water en hapte er speels naar. Mido grijnsde en spoot de honden daar mee nat. Na een tijdje waren ze weer schoon. Mido was zelf ook door en door nat geworden. Melanie was in de deur opening komen staan en had lachend toe gekeken. Toen ze naar buiten liep spoot Mido haar ook nat met de tuinslang. Ze gilde even van de temperatuu wisseling waardoor de honden begonnen te blaffen. Lucky sprong speels op Mido en likte zijn gezicht af. Jenna kwam even kijken wat ze deden. Mido lachte. "Nee lucky back back!! it tickles!" riep hij uit. Lucky stopte en ging verder spelen met Yue. Melanie had nu de tuinslag en spoot mido weer nat. Grijnzend kwam hij omhoog en kietelde haar waardoor ze van het lachen omviel waardoor hij boven haar viel. "Oeps" lachte Mido en keek haar aan. "Kan je niet tegen kietelen?" vroeg hij grijnzend en kietelde haar verder. Ze gilde het uit voor genade. Mido stopte en ging naast haar liggen in het gras. "Ik denk dat ik nog nooit zo veel lol heb gehad als met jou op het moment" lachte Mido en legde zijn hand op zijn buik van de buikpijn van het lachen.

Melanie's wangen waren natuurlijk terug aan het kleuren toen hij haar goedemorgen wenste. Hij zei dat het ontbijt klaarstond en liet haar toen even alleen. Ze kwam het bed uit en kleedde zich, haalde haar handen even door haar lange bruine lokken en vond per toeval een opblooibare tandenborstel die ze in de zak van haar vest had. Wat deed die... Ah ja, een weddenschap! In de badkamer die bij de logeerkamer zat vond ze nog tandpasta, dus toen ze beneden kwam zag ze er presentabel uit. Met een glimlach begroette ze Mido. "Ook goedemorgen." Hij borduurde verder op het gesprek van gisteren terwijl Mel at, eigenlijk had ze toch best wel honger. Hij vertelde over Belande, Nikita, de ranch en de zolder. Bij Mel was die ook rommelig, maar op de gezonde-zolder-manier-rommelig, er zat een heel mooi enorm rond raam aan de gevel, voor de rest waren er geen ramen. Er stonden oude kasten en dozen, een zetel en oude kleren die nog van heel lang geleden dateerde. Eigenlijk dacht ze erover om die naar het museum te brengen ofzo, het leek wel de mode van de 18de eeuw. Maar het waren zo'n mooie kledingstukken, en ze hoorde echt bij het huis. Toen Mido opmerkte dat ze best wel veel at had ze wel iets om terug te zeggen. "Misschien eet jij wel weinig," zei ze met een glimlach en haalde haar schouders op. Nu had ze wel genoeg gegeten. Net op dat moment kwam Lucky binnengerend met modder poten, Mel sloeg haar handen alvast voor haar ogen want ze wist dat haar eigen honden gewoon onder de modder gingen zitten. En dan waren ze ook nog eens gedeeltelijk wit! En ja hoor, aan de ontzette uitroep van Mido was haar beredenering juist. Ze haalde haar handen weg en haalde haar schouders op. "Yue is vuil, voor Jenna is dit nog vrij proper," zei ze lachend toen Mido een ontzette blik op haar wierp. Hij ging naar buiten om honden af te spuiten, Lucky deed het zelf gedeeltelijk, Yue en Jenna konden mekaar afspuiten, maar dat wist Mido niet. En ze was niet van plan hem te helpen want Jenna sprong al richting de waterstraal. Yue had blijkbaar niet zo'n zin, maar kwam even later toch kletsnat, druipend van het water en met puppy-oogjes naar haar toe. Mel kwam naar buiten en voelde het ijskoude water een seconde later haar helemaal nat spuiten. Ze gilde het uit van het schrikken en de koude, Yue direct aan het blaffen natuurlijk. Toen Lucky Mido afleidde trok ze de waterslang uit zijn handen en spoot hem helemaal nat, hij kwam omhoog en begon haar te kietelen. "NEE! NIET DOEN!" Ze viel op de grond omdat ze er echt absoluut niet tegen kon en voelde Mido bovenop haar vallen. Zijn beurt om oeps te zeggen. "NEE! STOP! ALSJEBLIEFT!" Yue kwam net blaffend af toen Mido stopte en naast haar kwam liggen in het gras. Toen hij zei dat hij nog nooit zoveel lol had gehad als met haar op het moment. Mel glimlachte en zei, "je hebt geluk dat Yue je niet is komen verslinden!" De Akita kwam afgesloft en schudde zich een goed aan Mido's kant, dus die zat nu onder de modder en het water. Mel lachte, kwam overeind en pakte de waterslang die nog aan het lopen was. Mido helemaal doorweekt, payback-time. Daarna volgde ze de slang totdat ze bij de kraam uitkwam en die uitdraaide. Ze druipte van het water, alles was nat. Ontspannen, met Yue langs zich, liep ze terug naar Mido. Die overal modder op zijn gezicht en kleren had omdat Yue was gaan liggen rollen. Mel had haar daarnet nog eens snel afgespoten en Yue en Jenna gezegd dat ze niet mochten rollen totdat ze droog waren. De hondjes keken haar onschuldig aan en gingen toen met Lucky spelen. Mel bleef netjes uit de buurt van Modderige Mido en kon hard genoeg lopen om hem voor te blijven als hij haar wou bekogelen met modder. Bovendien stond Yue 10 seconden later naast haar om Mel te 'beschermen'. Als Yue dacht dat het nodig was dan liet Mel haar maar doen. "En wat moet ik nu aandoen? Ik ben doorweekt!" Een haar rug en de achterkant van haar haar hing vol met zand en gras. Ook al klonken de woorden nogal boos, ze zei het met een glimlach. Maar de vraag was wel serieus, ze kon hier toch moeilijk in haar ondergoed rondlopen? Want alles was nat en dat zou een paar uur duren voordat het van zichzelf opdroogde. Zelfs haar sokken waren nat!

Mido grijnsde en keek even opzij. Yue schudde zich op dat moment uit. Mido proeste even. Hij zuchtte. "En nu ben ik alweer vies" grijnsde hij. "Nou, ik denk dat ik zometeen even onder de warme douch ga" grijnsde Mido, en keek naar het meisje voor zich. "Je hebt een doorschijnend t-shirtje aan" lachte Mido en stond op. "Ik heb wel een t-shirt voor je en een jogging broek. Ik denk dat je die wel past. Heb ondergewicht dus dat pas je prima" glimlachte hij en liep naar binnen. Mido liep naar zijn kamer en pakte een hele oude Jogging broek van vroeger en een t-shirtje van Nikita uit haar kast en liep terug naar beneden. "Je moet zelf maar even neuzen in Nikita's kast voor Bh's en slipjes. Dat ga ik niet voor je doen" grijnsde mido en gaf haar een knipoog. Hij liep terug naar binnen en ging onder de warme douch staan. Na een tijdje kwam hij er fris uit met ook een zwarte jogging broek aan en een t-shirt met zijn naam op de achterkant in het rood. "Maar tv gaan kijken?" vroeg Mido en plofte naar Melanie neer. "Zin om vanavond naar de bioscoop te gaan?" vroeg Mido na een tijdje stilte en keek vanuit zijn ooghoeken naar Melanie hoe ze zou reageren. Hij hoopte dat ze er positief over zou na denken. Of misschien wilde ze wel naar huis. Als ze dat zou willen was opzich ook geen probleem. Hij snapte ook wel dat ze niet bij hem de hele tijd wil hangen. Dat zou hij accepteren. Mido was alleen niet meer zo gewend om met vrienden of vriendinnen om te gaan.. Zijn vrienden heeft hij laten schieten voor zijn Ranch. Niet lullig bedoelt maar hij ziet ze gewoon amper meer. Nikita en Jayson houden hem voor namelijk buiten zijn werk veel bezig met een heleboel dingen. Mido was een hele lange tijd heel erg depressief geweest. Voor namelijk omdat hij zoveel van Esmée hield en ze hem gewoon in 1 keer twee belangrijke mensen van hem af pakte. Hij haatte haar daar nog steeds om.. Hij kan er ook niks aan doen. Mido glimlachte even naar Melanie. De honden lagen met zijn 3e in de grote mand van Lucky overelkaar heen geslagen. "Ik denk dat de honden elkaar wel mogen" glimlachte Mido en keek met een voldaan gezicht naar de 3 honden in de mand. Belando was even langs gekomen om de paarden te doen. Mido had even gevraagd of hij ze wilden doen en daarna mocht hij weer gaan. Belando had liever gebleven maar Mido had het niet gewild. "Heb jij ooit een vriendje gehad?" vloepte het er ineens uit bij Mido. Hij bloosde even en deed alsof hij dat niet deed en keek strak voor zich uit. "Sorry.. daar moet ik me niet mee bemoeien" grijnsde hij half.

Mels wangen werd helemaal knalrood toen hij zei dat ze een doorschijnend bloesje aan had. Hij ging naar boven en toen hij terug beneden kwam gaf hij haar een jogging-broek en een T-shirt. Bij zijn volgende woorden werd ze nog wat roder en liep maar snel even naar boven. Half door de grond zakkend van schaamte. Moest ze nu tussen iemand anders, ze kende de persoon in kwestie niet eens, zijn ondergoed gaan zitten neuzen? Boven besloot ze dan maar iets nieuws voor Nikita te kopen als ze haar zag. Na wat geneus vond ze wel iets wat paste en trok alles snel aan. Toen ze op de rug van het natte t-shirt keek zag ze allemaal grassprietjes en werden haar ogen groot. Even voelde ze aan haar bruine haar en voelde allemaal sprietjes. Nee! Zo goed mogelijk haalde ze die -op de logeerkamer want ze wou de vloer van Nikita niet per ongeluk helemaal om zeep helpen- eruit en legde die op het natte t-shirt. Toen ze er zo ongeveer oké uitzag en niet meer als een slonsje ging ze terug naar beneden. Nog steeds met wat rood op haar wangen omdat ze zich lichtelijk onbehaagelijk voelde in de kleren. Een minuut later kwam Mido langs haar zitten en vroeg of ze tv gingen kijken. Mel haalde haar schouders op, het maakte haar niet veel uit. Na even stilte vroeg hij of ze vanavond naar de bioscoop wou gaan met hem. "Als ik eerst even naar huis mag om in de douche te gaan en andere kleren aan te doen. En wil je tegen Nikita zeggen dat ze nieuwe kleren krijgt van me? Ik voel me een beetje schuldig." Zelfs als Mido zei dat het niet hoefde zou ze het toch doen, in de kast had ze zo ongeveer gezien wat Nikita leuk vond. Ze zag Mido naar haar glimlachen en glimlachte terug. Waarna ze naar de honden keek, ze lagen er alle drie wel schattig bij. "Ik denk het ook. Jenna mag iedereen die met haar speelde, Yue is daar niet zo snel in." Daarnet was er een man met de naam Belando voor de paarden langs gekomen, Mido had hem terug weggestuurd. Ze vond het wel raar want Belando had willen blijven. Misschien vond Mido dat hij eens wat extra vrije tijd verdiende. Plots vroeg Mido of ze ooit een vriendje had gehad. Mel's wangen kleurde een beetje, die van Mido schijnbaar ook, ook al deed hij alsof dat niet zo was. Zij keek opzij naar Mido, die keek strak voor zich uit en verontschuldigde zich. "Maakt niet uit, ik heb er wel eens een paar gehad. De laatste die ik had was echt zo'n type playboy jongen. Sindsdien had ik er niet echt behoefte aan." Ze haalde haar schouders op, en had nu haar vraag klaar. "Vanwaar de interesse?" zei ze met een glimlach op haar lippen. Na nog een korte stilte was het deze keer Mel die de stilte verbrak. "Waar ben je tot nu al op vakantie geweest?" Mel was over de hele wereld geweest, soms met haar familie, soms met vrienden. Ze had heel hard genoten van Parijs, en van New York, maar daar stonk het een beetje. En ze was helemaal bruin teruggekomen van Phoenix. En Finland was ook prachtig geweest, in de zomer was het daar 35 graden en in winter -35 graden. Dat vond ze soms wel cool.

Mido glimlachte. "Is geen enkel probleem dan spreken we af bij de Pathé in de stad" grijnsde hij. "Ik betaal je kaartje wel". Mido voelde zijn wangen rood worden toen ze vroeg waarom hij intresse had. Hij grijnsde toen ze naar hem glimlachte. "Hm, gewoon. Vroeg me het eigenlijk gewoon af" zei hij maar gauw om het onderwerp af te sluiten. na een tijdje vroeg ze naar waar hij allemaal al was geweest. "Ik ben naar Egypte geweest, Frankrijk,België Amerika Engeland en dat was het ewl zo'n beetje .. Ik ben niet zo'n buitelands typje .." mompelde hij zachtjes en keek voor zich uit.
Na een half uurtje was Melanie weg. Ze ging nog even omkleden etc. Mido zou haar toch maar ophalen om 7 uur. Dat vond ze geen probleem. Mido ging kijken op het internet wat voor films er allemaal waren. Voornamelijk allemaal liefdes films. Mido zuchtte diep. Zoveel hield hij niet van zwijmel films meer van comedie. Maar hij wist ook niet waar Melanie van hield. Hij koos maar iets en ging zich opfrissen.

Mido antwoordde met rode wangen en grijnzend op haar vraag. Mel deed haar best om niet te lachen toen ze merkte dat hij het onderwerp wou afsluiten. Na een korte stilte gaf hij ook antwoord op haar volgende vraag, hij was niet zo heel veel op reis geweest tegenover Mel, die dan maar in een keer ook vertelde waar zij naartoe was geweest. "Ik naar Ierland, België, Amerika, Egypte, Afrika, Thailand, Fiji, meermaals naar verschillende plekken op de Caribbean, Bulgarije, Frankrijk, Spanje, Italië, en nog een heleboel andere plekken." Nadat ze nog wat over de bloemetjes en de bijtjes hadden gebabbeld ging ze naar huis. Eenmaal thuis zette ze direct koers naar de badkamer. Daar zette ze de douche aan en kleedde zich snel uit toen ze de handdoeken had klaargelegd. Ook zette ze snel haar Ipod op zodat ze wat muziek kon luisteren. Snel de warme douche in, zeker, ze nam haar tijd. Het warme water maakte haar helemaal ontspannen en ze vergat Mido en naar de film gaan bijna. Na zeker drie kwartier kwam ze de douche uit, ze had nog zeker twee uur. Haar droogde ze snel even met een handdoek en ontspannen deed ze een badjas aan. Yue en Jenna lagen voor de deur. De haardroger werd ingestoken en een kwartiertje later waren haar donkerbruine lokken helemaal droog. Een mooie donkerrode schijn kwam tevoorschijn als er zonlicht op scheen. Snel even met de borstel door en zich dan even omkleedden. Ze deed een leuke skinny-jeans aan met een leuke gestreept t-shirt Daaronder ook nog blauwe all-stars, een brede riem en een bruine diadeem. Snel ook nog een stel armbandjes aan met tijgerogen en amethisten, zilveren oorbellen met lapis lazuli, een ring met een groene jasper en een medaillon met blauwe agaat. Dat was standaard als naar de film of een feestje of iets in die richting ging. Nu zag ze er tenminste presentabel uit om in het openbaar rond te lopen, in tegenstelling tot vanmorgen. Zonder haast ging ze eens kijken welke films er draaide. Dat had ze nog niet gedaan. Toch wel nodig als je naar de film ging. Nu de blauwe vlekken weg waren en ze er een pak beter uitzag zou hij haar misschien niet eens herkennen.

Mido glimlachte. "Dat is inderdaad best wel veel, vergeleken dat van mij" grijnsde hij. Melissa ging even later naar huis. Mido zou haar even later weer ophalen, maar nu moest hij zich helemaal gaan opfrissen. Mido keek even op zijn horloge. Het was 2 uur. Hm, hij had tot 8 uur s'avonds. Mido pakte zijn laptop en keek naar de films die er draaiden.. Hij zou Melanie wel laten kiezen. "Heey Melanie!! Je mag van mij iezen wat je wilt kijken! Ik wil je graag verrassen maar ik weet niet eens wat je leuk vind " smste hij naar haar. Mido keek naar zijn haar. "Ow god.." mompelde hij. Hij vond zich er niet uit zien. Hij belde gelijk de kapper. Ze zou zo snel mogelijk komen. Mido ging onder de douch staan en waste zijn haren. De kapster kwam er aan en drukte op de deur bel. Mido zuchtte droogde zich snel af en liep met een jogging broek alleen aan naar beneden. Hij deed de deur open en begroette de kapster. De kapster liep naar binnen en ging haar spullen uit zetten. "Ook maar gelijk verven?" vroeg ze vriendelijk en glimlachte. Mido grijnsde. "Of course!". De kapster deed haar werk. Na ongeveer 2 uur was ze weg. Mido keek op de klok. Al weer 5 uur. Mido ging naar boven en kleedde zich op zijn best. Toen het half 8 was reedt hij met zijn jeep net de straat van Melanie in toen ze smste dat ze een leuke film had gevonden. Mido stapte uit en klopte aan. "Uw chauffeur is gereed" grijnsde mido.

(We hadden normaal gezien ergens afgesproken en Mel was daar al maar ik zal mijn postje hiervoor eventjes aanpassen. )

Melanie zat net even voor de laptop en keek welke films er draaide. One Day zag er wel leuk uit dus smste ze Mido snel dat ze een toffe film had gevonden. Ontspannen sloot ze de laptop af en legde die terug netjes in zijn hoes. De hondjes waren vrolijk rond aan het springen, die moesten nog eten! Snel rende ze naar de keuken want Mido kon hier elk moment zijn. Net toen ze haar handen afdroogde ging de bel, naar hondenbrokken ruiken tijdens een film was nooit leuk! Mel wandelde snel naar de deur en glimlachte vrolijk toen ze hoorde wat Mido zei. "Ja, eindelijk, je bent een halfuur te laat ofzo." Ze plaagde hem maar wat, hij was precies op tijd. Ontspannen stapte ze in de auto en reden ze weg, onderweg vertelde ze over de film die ze had uitgekozen. De bioscoop waar ze heen gingen was niet zeer groot, maar wel rustig en was vrij goed aangeschreven. Eenmaal daar kochten ze popcorn en Mel kocht een cola, met haar eigen geld natuurlijk. Als ze ergens niet tegen kon was het als iemand anders voor háár betaalde terwijl ze genoeg geld had. Natuurlijk, op een eerste date was het iets anders, daar was het gebruikelijk. Maar dit noemde Mel niet echt een date.

Flutje

Mido glimlachte. Hij reedt haar naar de bioscoop. De film was echt geweldig. Het was een romantische comedie. Mido moest hier en daar echt lachen om de grappen die werden gemaakt, en moest soms even kijken of Melanie niet ging huilen bij van die dramatische stukjes. Mido kneep zachtjes in haar hand als hij dacht dat ze moest huilen en glimlachte naar haar als ze hem aan keek.
De avond ging al snel voor bij. Mido reed Melanie naar haar huis toe en zette haar daar af. Mido stapte uit en liep samen met haar naar haar voordeur. Hij grijnsde. "Je hebt een leuke film uit gekozen Mell" grijnsde hij. Ze glimlachte terug. Het bleven even stil. Ze wisten alle twee niet wat ze moesten zeggen. Melanie maakte haar deur open en ging in de deur opening staan. "Ik uhm.. Ik moet morgen weer vroeg op, dus ik ga maar eens" zei Mido en glimlachte. Hij bleef even twijfelend staan maar stapte toch op Melanie af. Hij stond nu heel dicht bij haar. Hij aarzelde even maar boog toch voor over en kuste haar teder op haar lippen. Het duurde niet zo lang voordat hij zijn lippen van die van haar af hield. Hij had eigenlijk verwacht dat ze hem zou slaan maar er gebeurde eigenlijk vrij weinig. Hij grijnsde en liep naar de auto en stapte in. "Ik sms je wel!" riep hij door het autoraampje en liet Melanie verdwaasd in de deuropening van haar huis staan en reed weg.
Fluitend liep hij zijn net verbouwde huis binnen. Hij snoof de lucht van nieuwe spullen op en plofte op de bank neer. Hij pakte zijn mobiel en smste naar Melanie. "Ik denk dat ik je HEEEEEEEEEEEEL erg leuk vind". Hij verzende het en wachtte op reactie.