I show you buy ?

Op de staldeur van een wit paard, van ongeveer 1.80, hing een bordje met Tick Tock Time Keep Going en de namen van zijn ouders geschreven. Het waren misschien niet zo bekende springpaarden zijn ouders, maar hij had toch enige wedstrijden gewonnen okal was hij maar 3.5 jaar, dat was te zien aan de rozetten die ook aan de staldeur hingen. Nieuwsgierig en opgelaten keek hij rond. Vandaag stond er iets speciaals op het progamma, dat wist hij zeker anders was hij nooit gewassen en 3 keer geborsteld en ook niet ingevlochten. Zijn witte vacht leek bijna te glinsteren in het licht zo schoon was hij. Er zat geen haartje verkeerd en nergens was er nog een vlek of een strootje te zien, wat wel erg knap is als je een wit paard hebt. Gelukkig was hij wel een schone hengst en wou zelf ook niet erg vies zijn. Tick Tock brieste eens flink en rook meteen de geur van vele vreemde mensen die bij de bak zaten, zeker op de rare trappen die mensen tribunes noemde. Veel gaf hij er niet om, hij was niet echt een paard dat zich echt druk maakte, maar hij was wel blij dat ze niet op stal mochten komen anders zou het veel te druk worden. Zijn oortjes schoten naar voren toen er een stalhulp zijn stal inliep met een hoofdstel en een borstel. Gewillig liet hij het bit in doen en kauwde er levendig op, terwijl er voor de zoveelste keer een borstel over zijn vacht werd gehaald. Even schudde hij zijn hoofd verveeld, het kon ook genoeg zijn. Al snel veranderde zijn houding toen hij werd over genomen door een voorbrenger en hij de stal uit werd gehaald.
Toen hij de bak in kwam waar allemaal mensen op de tribunes zaten om naar hem te kijken ! Hinnikte hij vrolijk en zei “Hallo mensen hier ben is jullie super hengst dan”. Veel mensen moesten lachen om zijn hinnik, wist hij veel dat ze hem niet verstonden. Toen hij een ritselend geluid hoorde wat werd gemaakt door het zwaaien van een zweep met een zakje eraan schoot hij even naar voren en draaide zich meteen om. Hij brieste even en zei “Daar is deze stoere hengst niet bang voor” en hij keek ongestoord verder naar de mensen. Toen er muziek werd opgezet werd hij los gegooid, terwijl hij zwevend rond draafde en galoppeerde werd er van alles over hem verteld, over wat hij had gewonnen ect. Zonder angst te hebben galoppeerde hij de bak rond met zijn oortjes vrolijk naar voor gespitst, hij vond zich zelf showen helemaal geweldig. Hij was wel diep teleurgesteld dat er wel hindernissen stonden maar hij er niet bij kon, springen vond hij namelijk helemaal geweldig. Daarom leefde hij helemaal op toen hij over de hindernissen mocht, een van de hulpen had het touw er voor weg gehaald. De hindernissen stonden op 1 meter, een makkie voor hem maar hij wist dat hij er niet te hoog over moest springen want dan dachten ze dat hij onervaren was. Met een rustige handgalop ging hij op de hindernissen af, in totaal waren het er 5 , een in uitje met 3 hindernissen een oxer en een tripple bar waarna op het einde er nog een losse stond. Bij elke sprong zette hij met zijn krachtige achterhand af en boog hij zijn nek iets naar beneden. Hij genoot zo dat hij inplaats van na de hindernissen genomen hebben weer een rondje in de bak te galopperen en er dan weer over moeten worden gejaagd, dat hij zich omdraaide en de hindernissen met plezier van de andere kant nam. De stalhulpen en voorbrengers keken eerst even geschokt maar moesten al gauw lachen dat hadden ze kunnen weten van hem. Het was dan ook moeilijk om hem bij de hindernissen vandaan te krijgen, het was makkelijker om hem te pakken. Hij kwam gewoon aangelopen, hoewel hij er soms ook een spelletje van maakte was hij nu braaf, hij wist dat dit belangrijk was.
Toen hij rond werd gestapt hinnikte hij nog eens met de woorden: “ En wat vinden jullie, knappe hengst he”. Hij keek een beetje beledigt toen zijn woorden niet werd beantwoord, maar stapte rustig mee met de voorbrenger terwijl er van alles door de speakers werd omgeroepen. Een man zei “Dames en heren het bieden kan beginnen. Wie bij bied er 10000 euro” . Niets begrijpend keek Tick Tock rond hij verstond er niet veel van. Het gepraat ging wel een tijdje door en af en toe stak er iemand zijn hand met een wit ding omhoog, wat een vreemde wezens dacht Tick Tock. Toen hij het lang genoeg begon te vinden ging hij stilstaan. Volgens hem was de voorbrenger daar wel blij mee want die had de hele dag al gelopen. Maar het volgende vonden ze minder leuk, Tick Tock liet zich met het mooie bruine hoofdstel nog om op de grond ploffen en ging rollen. Veel beters had hij toch niet te doen, de voorbrenger moest nu wel los laten. Ongestoord rolde hij 2 keer om en stond toen weer op terwijl hij zich uitschudde besloot hij dat hij er wel genoeg van had. Hij was nu ongeveer meer als een uur in de bak en had een hele tijd gestapt, met zijn oortjes vrolijk naar voren en een glinster in zijn ogen draafde hij weg. Zijn kont was het laatste wat de mensen op de tribune van hem zagen, deze was wel mooi en gespierd maar dat was niet echt de bedoeling. Het gedribbel op de stal was nog te horen in de bak, daarna was het stil want hij stond mooi in zijn stal.

-olivia-

Half 8 in de ochtend. De wekker van het emo-meisje liep af en Olivia schoot wakker. Ze sloeg op het knopje van de wekker zodat het alarm zou stoppen met lawaai maken. Ze kreunde eventjes en kwam langzaam uit haar bed gestapt. Ze struikelde over vele spulletjes die in haar kamer rondslingerde en vloekte even in haarzelf. Richting haar kleerkast ging ze. Ze had een kleerkast voor paardrijd kleren en een kleerkast voor haar school kleding, uitgaan kleding en die dingen. Die dus niets met paarden te maken hadden. Ze trok de kleerkast met vrijetijds kleding open en bekeek ze eventjes. Haar vingers gingen snel over de broeken heen en weer. Ze nam een blauwe skinny jeans broek en gooide die al op haar bed. Toen ging ze over naar haar topjes. Nu keek ze een beetje specifieker omdat ze er veel had die op elkaar leken. Ze nam een wit topje met een zwarte vest. Haar vest liet ze open hangen omdat het anders op niets trok. Ze gaf veel om paarden maar ze gaf eigenlijk ook wel om haar uiterlijk. Dan ging ze over naar haar schoenen waar ze gewoon platte schoenen nam, zilveren schoenen. Ze ging naar beneden, nam 2 appels mee. Een appel voor dan op te eten en ééntje voor het paard dat ze zou gaan kopen. Ze nam haar tas en deed daar veel geld in, ook de appel en haar gsm stak ze in haar broekzak. Ze had het adres van de show ook in haar broekzak gestoken. Ze riep gedag tegen haar hond en ging weg. Ze ging naar de schuur en nam haar fiets. Ze vertrok al kijkend op het briefje met het adres op. Ze sloeg eerst een straat links, weer links en dan rechts. Ze kwam uit op een grote weide waar allemaal trailers stonden en in de verte een soort pension waar de paarden waarschijnlijk gestald werden. Ze glimlachte en zette haar fiets in het fietsenrek. Het waren allemaal heel dure trailers. Ze stapte rustig op haar gemak naar de tribunes voor de springpaarden. Ze hield niet zo van dressuur en daarom ging ze ook een springpaard kopen tenminste als ze hier een geschikt paard kon vinden. Na een tijd werd de naam van een hengst afgeroepen : Tick Tock Time's Keep Go. Woow, dat was een lange naam, nou ja, hopelijk was het een goed
springpaard. Van de ouders had Olivia nog nooit gehoord. Ze zag dat het een spierwitte hengst was, hij werd helemaal opgewonden toen hij de sprongen zag en wanneer het touw werd weggehaald. Hij ging in een soepele galop en had een goede afzet vanuit het achterbeen. Zijn voorbenen tilde hij goed op en hij sprong als een ervaren springer. De hindernissen stonden op 1 meter en Tick Tock deed het erg hard op zijn gemak, alsof het niet eens zo hoog stond. Hij had veel temperament. Toen hij klaar was met de ene kant moest hij de andere kant ook nog doen. Hij genoot er echt van. Dat kon je zien. Toen hij helemaal klaar was, stapte hij rustig rond, de mensen achter de luidsprekers vroegen wie er 10.000 euro zou bieden. Een man stak zijn hand op met een bordje waar een paard honderd euro meer op stond. Olivia was echt onder de indruk van deze hengst, ook al was de kleur wit niet echt zo heel denderend, de techniek ging voor het uiterlijk. Ze bood ook hoger dan de man. Zo ging het een tijdje door en de man gaf het op. Olivia had deze hengst dus gekocht. Ze wou zelf ook eventjes op hem rijden en een ritje op maken. Ze zag hoe de hengst weg werd gebracht naar zijn stal en Olivia stapte er rustig naar toe. Ze zag het naamplaatje met de naam Tick Tock Time's Keep Go staan en gaf de hengst een aai over z'n hoofd. Ze nam de sappige appel uit haar tas en legde die ook in zijn voederbak. Hij was niet echt bezweet van de hindernissen die hij juist had gesprongen. De huidige eigenaar kwam tevoorschijn en vroeg :' Ben jij het meisje dat hem heeft gekocht?'. Olivia knikte, ze had één probleem ze had geen trailer om hem weg te brengen, ze vertelde dat tegen de man maar hij zei dat hij hem wel wou brengen naar het pension waar ze hem ging stallen. Ze moest eventjes naar Mido gaan om te vragen of het zou passen om Tick Tock op zijn pension te stallen. Ze overhandigde het geld aan de man en vroeg of ze eventjes een ritje mocht maken op de hengst. De man knikte, Olivia zadelde hem eventjes op, ze ging er rustig op zitten en porde hem zacht aan met haar hielen. Ze droeg geen sporen of dat soort dingen, deze hengst kon genoeg snel gaan. Ze stapte eventjes rond, 10 minuten of zo , en zette hem dan in een rustige draf. Deze hengst kon wel aan de teugel lopen maar Olivia deed dat enkel omdat ze hem dan beter onder controle zou hebben onder het springen. Ze voelde dat de hengst vertraagde toen hij eenmaal aan de teugel ging en Olivia porde hem extra aan. Dan ging hij weer wel sneller. Hij had een goede zit en bewoog fantastisch. Ze bleef doorzitten en ging in galop. Hij ging eerst te snel en dan ging hij weer wat trager. Het was een tophengst. Ze zadelde hem terug af toen ze bij zijn stal waren en beloonde hem goed.

Tick Tock wachtte geduldig in zijn stal tot dat er een stalhulp zou komen om hem weer te borstelen en zijn hoofdstel te verwisselen voor een halster. Maar inplaats van een stalhulp kwam er een vreemd meisje, nieuwsgierig stak hij zijn hoofd uit het raampje. Het meisje stak een hand uit om hem een aai te geven, even brieste hij en keek haar met zijn zwarte ogen aan. Zijn ogen glinsterde altijd en waren vol leven net zoals hij zelf was. Terwijl hij brieste rook hij de sappige geur van een appel, zijn oortjes schoten naar voren en keek naar haar zakken. Okal was hij een sporter hij bleef een paard en was dus te paaien voor eten. Het was maar goed dat het meisje hem de appel vrijwillig gaf, die hij overgens smakkend op at, anders had hij al zijn charmes in de strijd gegooid om de appel te kunnen veroveren. "Zie je wel je kan me gewoon niet weerstaan, niemand kan dat" Murmelde hij. Hij keek haar vragend aan wat haar antwoord had, soms vroeg hij zich af als mensen doof waren want ze zeiden nooit wat terug, alleen maar in hun eigen taaltje die hij een beetje kon verstaan. Tick Tock keek haar na hoe ze met een man ging praten, die man was zijn eigenaar, maar iets zei hem dat hij dat niet voor lang meer was. Toen ze de zadelkamer in verdween ging hij weer verder waar hij mee bezig was. Zich zelf achter zijn oor aan het krabben met een hoef, hij was wel een beetje warm maar bezweet was hij nog niet. Hij schrok een beetje toen het meisje weer aan zijn stal stond, hij had haar niet gehoord omdat hij geconsentreerd bezig was met zich zelf te krabben. "Kon je het niet laten om mij nog eens te zien" hinnikte hij. Toen pas viel het op dat hij haar ging rijden. Hij werd opgezadeld en naar de bak gebracht. Zijn oorjtes stonden vrolijk naar voren en zijn ogen glinsterde. Hij had nog genoeg energie over. Automatisch liep hij al een beetje aan de teugel maar niet heel diep, dat vond hij vervelden want dan hadden mensen te veel macht en kon hij niet grappen, want daar was hij zeker goed in grappen maken. Daarom ging hij ook sneller draven toen hij na een tijdje in draf werd gezet maar niet alleen daarom hij was nog vol energie. Hij werd dieper aan de teugel gedaan even vertraagte hij om zijn evenwicht te vinden, okal was hij z'n top hengst hij was nog jong. Na een rustig hand galopje brieste hij even en liet zich toen uit stappen en terug naar stal brengen om zich af te zadelen.

Ze bracht hem terug naar de stal en vond dat hij goed reed. Enkel moest ze hem meer aansporen als ze hem een beetje aan de teugel liet gaan zodat hij niet te snel ging gaan. Hij mocht pit hebben maar die moest hij eruit laten voor de hindernis. Ze stapte soepel van Tick Tock af en deed haar stijgbeugels omhoog.ze liep met hem de stal binnen en hij wou direct gaan eten maar ze gaf hem een kleine tik, niet hard maar hij zou dan wel weten dat hij moest wachten met beginnen eten. Ze deed de keelriem eerst los en daarna de neusriem met het sperriempje. Ze wist wel dat hij wat zenuwachtig was om terug te gaan eten , ze nam het hoofdstel van zijn hoofd af en gaf hem een paar klopjes op zijn nek. Waarom? Omdat hij goed had gewacht. Ze deed de singel los en nam het zadel van zijn bezwete rug af. Ze voelde of hij erg nat was. Het viel mee maar ze ging toch eventjes uit z'n kastje ,waar hij nu stond, het zweet deken halen. Ze legde eerst het zadel zorgvuldig neer buiten de stal en het hoofdstel legde ze op het zadel. Ze ging de singel eventjes 'ontharen', de haren die van zijn vacht waren gekomen er tussen uit nemen, en het bit ging ze nog afspoelen. Ze ging naar het kastje en nam het zweetdeken eruit. Ze legde het op de bezwete rug van Tick Tock en maakte de singelriemen vast. Gekruisd over elkaar en dan van voor vastgemaakt. Ze gaf hem een koekje en ging naar de drinkenbak die in de stal stond. Ze deed het bit erin en spoelde het vuil eraf met haar handen. Haar zadel legde ze ook in haar kastje toen ze het bit grondig had afgespoeld. Ze liet hem een uurtje gewoon in de stal staan terwijl ze eventjes iets ging drinken. Toen ze terug kwam voelde ze of hij al een beetje droger was en deed het zweetdeken er dan af. Ze moest vandaag afspreken met Mido om te vragen of ze Tick Tock mocht stallen bij hem op zijn ranch. Het noemde de Goldcreek Ranch.
[flut ! ]

Tick Tock werd terug naar stal gebracht door het meisje met zwart haar, haar tevreden houding en energie deed hem goed. Hij vond het leuk als hij mensen tevreden kon stellen, maar hij zou zich niet helemaal kapot ervoor werken, hij had ook een beetje eigenwaarde. Toen hij de stalgang opliep drong de geur van eten in zijn neus door. “Hmm food” mompelde hij zachtjes. Hij kon niet wachten om bij zijn stal te komen dus begon wat te dribbelen. Bij zijn stal aangekomen stak hij meteen zijn hoofd in zijn voerbak. Tick Tock schrok op toen hij een tik tegen zich aan voelde,zijn hoofd schoot om hoog en zijn oren stonden opzei naar haar gericht. “Wat doe je nou”zei hij met een schille hinnik. Dat was hij niet gewend, hij werd hier vaak als koning behandeld. Ongeduldig wachtte hij tot ze hem had afgezadeld zodat hij weer kon eten. Meteen toen het zadel en alles af was begon hij te eten, lekkere haver met muesli. Hij had zijn eten al weer op toen het meisje weer terug was bij zijn stal met een zweet deken. Even dacht hij waarom, zo erg was hij nou ook niet bezweet maar ach, hij kreeg tenminste aandacht. Dufjes stond Tick Tock voor zich uit te staren, hij zou vandaag niet meer op land gaan en moest zich dus vervelen in de stal, gelukkig hing er een hooi net waar hij af en toe eens een pluk hooi uit trok en er op kauwde. Zijn rode zweet deken stond prachtig bij zijn witte huid, omdat hij toch niks te doen had liet Tick Tock zich op de grond zakken en bleef lekker liggen. Hij was niet moe maar gewoon lui,soms leek hij net een kat.