It's good to see you again ~open ~

Opgetogen werd Eline wakker, ze keek op haar klok en zag dat ze zelfs voor de wekker was wakker geworden. Wauw dat was ook voor het eerst, maar dat kwam ook omdat ze vandaag naar haar beauty toe ging. Die ze al een week niet meer had gezien, en dat terwijl ze normaal elke dag naar haar toe ging.
Ze kwam snel uit bed en liep zachtjes om haar broer niet te weken. Naar de badkamer, ze nam een lekkere warme douche want het was koud buiten aan de witte laag te zien. Ze bleef weer eens veel te lang onder de douche staan, en kwam er na een kwartier haastig uit. Nu moest ze wel vaart gaan maken.
Ze schoot in haar paardrijbroek en pakte een simpele trui uit haar kleding kast. Daarover een paar dikke sokken en dan vlug haar chaps aan. Ze bond haar haren samen in een lage staart, zodat ze straks makkelijk haar cap op kon zetten.
Ze deed een laagje mascara op, meer had ze nu ok niet nodig ze ging enkel naar de manege om daar haar paardje te verwennen. Met een brede glimlach op haar gezicht rende ze de trap af, haar broer vergetend. Pas toen ze beneden stond bedacht ze zich dat haar broer waarschijnlijk nog sliep, oepsie…
wat rustiger liep ze naar de keuken om daar snel een paar boterhammen met kas te smeren, ze nam er een hap van. En pakte een pak melk uit de koelkast, om die vervolgens in te schenken in een glas. Ze slikte haar boterhammen met wat behulp van de melk weg en veegde met haar mouw haar mond af. Ze pakte haar fleecejas van de kapstok en bedacht zich dat ze ook haar sleutels nodig had. Dus liep ze snel terug en griste de sleutels van tafel. Zachtjes deed ze de voordeur dicht, en deed haar fiets van het slot. Het ijzere ding rammelde aan alle kanten maar ze kon er nog mee fietsen, en dat was het belangrijkste. Op een rustig tempo fietste ze de stad uit, de stal was gevestigd iets buiten de stad.
Greg haar Akhal-Teke had ze nu al 5 jaar, ze had hem gekocht als 3 jarige net van de opfok vandaan. Hij was iets ingevallen maar verder wel in goede conditie, dus had ze haar ouders zo ver kunnen krijgen om hem te kopen. En daar hadden ze geen spijt van gehad, vanaf dat moment kreeg ze al meteen een goede band met het paard. Hij werd haar grote liefde, alleen gingen haar cijfers op school er wel van achteruit. En dreigde haar ouders hem te verkopen, maar Eline wist dat ze dat toch nooit over hun hart zouden krijgen. Aangezien ze zelf ook helemaal gek van het paard waren, maar toch om zich voor haar ouders te bewijzen ging ze beter haar best doen op school. En haalde ze weer zevens in plaats van vijfjes, of vijf en een halfjes.
Haar adem werden witte wolkjes, vrolijk floot ze toen ze het erf van de pensionstalling op kwam rijden. Wat deels ook manege was, maar gelukkig stond Greg bij de pensionpaarden want Eline had niks met die gillende kinderen die hier rond liepen.
Natuurlijk die kinderen konden er ook niks aan doen, en ze had het vroeger ook gedaan. Maar toch beter bleven ze uit de buurt van haar paard met hun handjes.

Ze zette haar fiets op slot en liep met grote passen naar de stal van Greg, waar ze hem al met z’n hoofd naar haar toe gedraaid aan trof. Een luide hinnik weerklonk in de lege stalgangen, een glimlach kwam op het gezicht van Eline te staan en ze knuffelde het hoofd van het machtige dier. ‘Heeey jochie, heb je me gemist?’ zei ze liefkozend. Ze haalde het dier aan over zijn hals, die glad onder haar vingers aan voelde. Ze hoorde voetstappen achter zich en draaide zich nieuwsgierig om.

-heel origineel ik weet het-

Greg

Austin sloeg hard de deur achter zich dicht. Ja haar vader mocht dan nu ook weten dat ze weg was. Ze was geen hond die binnen moest blijven, en alleen naar buiten mocht wanneer hun het zeiden. Ze was nu oud genoeg, en een knop in haar hoofd was omgeslagen. Ze liet zich niet meer commanderen door die Melissa, die eigenlijk niet eens officiële familie was. Van af school naar huis, nee die regel hoorde niet meer bij haar. Nu ging ze gewoon weg wanneer ze wou, en naar wie ze wou. "Je gaat nooit meer naar je moeder!" Was wat haar vader had gezegd. Eerst was ze daar best wel bang voor, maar nu? Nee hoor, dan sloeg hij haar maar, ze ging zich niet verlagen naar zijn niveau. Hoe vaker hij haar zou slaan, hoevaker zij weg zou lopen. Het was zijn eigen beslissing. Ze had nu geen leven, niks. Geen vrienden, geen lol, alleen maar een agressieve vader en een heks als stiefmoeder.
Een zucht verliet haar keel toen ze de deur achter zich hoorde open gaan. De snauwende stem van Melissa drong haar oren binnen. "Waar ga jij naartoe, en wat zit er in die tas?" Austin draaide zich even om. "Ergens en gaat je niks aan." Sprak ze nors terug. "Kom terug naar binnen." Melissa wees naar binnen. "Jullie kunnen me niet meer binnen houden, je kan de deur op slot doen maar ik weet nog wel andere uitgangen!" Sprak ze en liep terug het pad af, naar haar fiets. Ze mochten best de deur op slot doen, maar dan klom ze wel uit het raam. Simpel zat.
Austin sloot zich volledig af van het geschreeuw wat achter zich werd geroepen. Liet haar maar roepen, moest ze zelf weten. Ze sprong op haar fiets, die ze van haar moeder had gekregen. Haar moeder daar in tegen, was een schat! En daar ging ze nu ook geregeld naar toe! Ze had een super lieve nieuwe man en die had ook een dochter, van haar leeftijd. Ze konden het goed met elkaar vinden! Ashley-stiefdochter van haar moeder- had een paard staan bij de pension stalling, en ze had een baantje voor Austin geregeld om kleine kinderen les te geven. Echt super lief, zodat ze geld kon verdienen voor een eigen huisje, zodat ze uit die gevangenis weg kon. Ze hield tenslotte veel van paarden, en dit was super leuk. Af en toe mocht ze zelf ook eens rijden.
De tas om haar schouder was zwaar, maar daar zaten dan ook al haar spullen in voor de stal. Ze kon ze niet thuis aan doen, want dan wisten Melissa en haar vader haar wel te vinden. Ze had de spullen van haar moeder gekregen, en ze was er echt blij mee. Hard trapte ze door. Ze wou niet door hen worden gevolgd, en ze wou snel naar de stal. Niet heel ver was de pension stalling al, maar er stonden opvallend weinig auto's en fietsen. Normaal voor de lessen, stond het hier helemaal vol. Vreemd. Rustig liep ze naar binnen en vond al snel een hoge stalhulp. "De les is afgelast, maar ik kreeg door dat je wel een van de paarden mocht pakken,en mocht rijden."
Austin zuchtte. Fijn, maarja ze mocht wel even lekker rijden. "Ohja en Austin, aan de pension kant was ook nog iemand die je wou spreken, of je haar paard wou rijden." Rustig liep ze naar de pension kant, daar was ze nog niet zo vaak geweest. Er stonden allemaal paarden, die er zeker veel beter uitzagen als de paarden aan de manege kant. Al snel zag ze een vrouw staan in de zadelkamer die haar aan sprak. Of ze een keer haar paard wou rijden, ja dat wou ze wel. De vrouw wees de stal aan waar het paard stond, dat ze al vast kennis kon maken. Vrolijk liep ze in de richting van de stal en kwam ondertussen een meisje tegen. Ze glimlachte vrolijk en keek haar aan. "Mooi paard heb je!" Complimenteerde ze haar, terwijl ze het paard van de vrouw over het hoofd aaide. Zijn naam was Quickly. Het was een grote vossen ruin, met vier witte sokken en een leuke bles.