Digno hinnikte vrolijk naar hem toe hij op hem afgelopen kwam. "Dag jongen!" zei Pasqual terwijl hij zijn hand naar voren stak. Digno dook op de appel af, crunchte en vermaalde het ding tot er niets meer over was, en keek Pasqual toen vragend aan. Was er soms niets meer? Pasqual liet een vrolijke lach horen en schudde zijn hoofd. Digno was een maf beest. Echt een maf beest. Even sloeg hij zijn armen om de warme hals van de hengst, om zijn gezicht in de vacht te duwen en de overheerlijke paardengeur op te snuiven. Paarden, roken goddelijk.
"Nou, jongen," begon Pasqual. "We gaan met Lucy rijden." Het was waar. Ze gingen met Lucy rijden, het strand op, lekker crossen. Het was dus toch een goede keuze geweest om bevriend te worden en te oefenen met Lucy. Het was een leuk meisje en ze had behoorlijk wat stuff meegemaakt. Ondanks alles leek ze wel positief in het leven te staan. Hij was na hun optreden naar huis gegaan en had zich omgekleed tot een simpele korte broek die dienst deed als zwembroek en een simpele polo. Zijn haar stond alle kanten op en er piekte wat stro uit. Hihi. Kaya was namelijk nog langsgekomen en had met hem een potje zitten stoeien in het stro. Alleen, op den duur leek het helemaal niet meer op stoeien, maar leek het op... flirten. Op misschien wel een botte manier had hij toen gezegd dat hij echt zich klaar moest maken om naar Lucy te gaan, en was naar Digno gegaan.
Hij pakte een rosborstel uit de poetskist en begon een draaiende beweging in zijn vacht te maken. Plukken haar kwamen eruit zetten en stof waaide op. Vervolgens toen da klaar was, pakte hij een harde borstel om het weg te halen en toen dát klaar was, pakte hij nog even de zachte borstel om hem mooi glanzend en glad te krijgen. Digno straalde weer. Pasqual ging in de weer met de hoevenkrabber en maakte Digno toen trailerklaar.
Na even rijden waren ze bij het huis van Lucy aangekomen en Digno stond al te hinniken. Pasqual haalde hem uit de trailer, bond hem eraan vast en deed het hoofdstel om. Hij stapte op en zag Lucy uit het huis komen. Enthousiast zwaaide hij naar haar en Digno brieste even. Hij gaf lichte hulpen en Digno stapte naar haar toe.
"Dag Lucy," zei hij, met zijn stralendste glimlach. "Dit is dan mijn Digno." Hij wreef even over Digno's hals en liet zich toen weer van hem afglijden. "Ik dacht van; even zonder zadel, anders gaat 't leer eraan." Hij kon niet stoppen met glimlachen. Lucy zag er heerlijk zomers uit en die look stond haar goed.
"Nou, jongen," begon Pasqual. "We gaan met Lucy rijden." Het was waar. Ze gingen met Lucy rijden, het strand op, lekker crossen. Het was dus toch een goede keuze geweest om bevriend te worden en te oefenen met Lucy. Het was een leuk meisje en ze had behoorlijk wat stuff meegemaakt. Ondanks alles leek ze wel positief in het leven te staan. Hij was na hun optreden naar huis gegaan en had zich omgekleed tot een simpele korte broek die dienst deed als zwembroek en een simpele polo. Zijn haar stond alle kanten op en er piekte wat stro uit. Hihi. Kaya was namelijk nog langsgekomen en had met hem een potje zitten stoeien in het stro. Alleen, op den duur leek het helemaal niet meer op stoeien, maar leek het op... flirten. Op misschien wel een botte manier had hij toen gezegd dat hij echt zich klaar moest maken om naar Lucy te gaan, en was naar Digno gegaan.
Hij pakte een rosborstel uit de poetskist en begon een draaiende beweging in zijn vacht te maken. Plukken haar kwamen eruit zetten en stof waaide op. Vervolgens toen da klaar was, pakte hij een harde borstel om het weg te halen en toen dát klaar was, pakte hij nog even de zachte borstel om hem mooi glanzend en glad te krijgen. Digno straalde weer. Pasqual ging in de weer met de hoevenkrabber en maakte Digno toen trailerklaar.
Na even rijden waren ze bij het huis van Lucy aangekomen en Digno stond al te hinniken. Pasqual haalde hem uit de trailer, bond hem eraan vast en deed het hoofdstel om. Hij stapte op en zag Lucy uit het huis komen. Enthousiast zwaaide hij naar haar en Digno brieste even. Hij gaf lichte hulpen en Digno stapte naar haar toe.
"Dag Lucy," zei hij, met zijn stralendste glimlach. "Dit is dan mijn Digno." Hij wreef even over Digno's hals en liet zich toen weer van hem afglijden. "Ik dacht van; even zonder zadel, anders gaat 't leer eraan." Hij kon niet stoppen met glimlachen. Lucy zag er heerlijk zomers uit en die look stond haar goed.