Just another market. ~ Liam P.

Gelukkig was er snel weer nieuwe aandacht. Vlak nadat de vorige man verdwenen was, kwam er een jongen aan. Ze kreeg een aai over haar hoofd, werd door het mens gekeurd en even later voelde ze de vertrouwde vorm van het zadel op haar rug. De hele tijd had ze keurig meegewerkt. Dit was echt haar geluksdag, twee ritjes achter elkaar! Nou ja, misschien was dat eerste niet echt een ritje te noemen. Als dit maar lang genoeg duurde om rustig van te worden, dan was ze al tevreden. Hij hoefde haar niet perse te kopen, alhoewel ze hier het liefste weg wilde. Het was er te druk naar haar mening en hoewel je dat niet aan haar kon zien, had ze daar toch problemen mee. Gaf haar maar een rustige omgeving, niet zo'n lawaaierige als deze. Een vriendelijke hand leidde haar weg, ze hoorde nog dat haar eigenaar haar naam riep, waarschijnlijk naar de jongen. Dat klopte, want vervolgens sprak die haar naam ook uit met een aangename stem, waarbij ze zich op haar gemak voelde. Zelfs de irritatie voor de drukte verdween een beetje.
Rustig bleef ze staan toen de jongen opsteeg en alles in orde maakte. Nutteloos om je hier te druk over te maken, alhoewel ze dat vroeger natuurlijk wel deed. Maar als je maar bij de goede persoon zat, was er niks aan de hand. Dit mens had een vriendelijke indruk bij haar gemaakt dus vertrouwde ze hem. Ze werd gewoon over de markt gestuurd, omdat het niet zo enorm druk meer was als een uur geleden, kon dat nog wel. Ook al had ze liever wat meer ruimte gehad maar goed. Het stappen duurde een hele tijd, daar was ze trouwens wel blij mee want ze was nog best moe geworden van dat eerste ritje. Die man had haar niet eens laten uitstappen! Nou ging je daar niet dood aan maar het was niet zo respectvol, volgens Duchesse dan. Deze jongen leek dat ook niet erg netjes te vinden, daarom liet hij haar waarschijnlijk stappen. Eindelijk dreef hij haar aan, ze ging over in een ontspannen drafje, niet snel maar ook niet langzaam. In een bak ging ze meestal wel sneller, maar dit was niet de juiste omgeving daarvoor. Haar hart sprong op toen hij haar weer aandreef, dit keer stoof ze weg in een galop. Nog steeds niet al te vlug, voor ze het wist, overreed ze nog iemand en dat was niet de bedoeling! Sommigen sprongen nu al bang voor haar weg! Op het laatst ging ze wel snel, er waren heel weinig mensen omdat ze bijna het eind van de markt hadden bereikt. Helaas werd ze weer teruggenomen, toch was er wel een heleboel energie uit. Een maar al te bekende hulp maar iets wat ze niet meer kon waarderen werd gegeven, als reactie legde ze automatisch haar oren plat en spande haar spieren aan. Het mens begreep haar hint en stopte er gelijk mee, ook zei het een paar kalmerende klanken. Dat was niet nodig geweest, ze was ook wel uit zichzelf weer gaan ontspannen maar het gebaar vond ze wel aardig en het gaf haar ook wat meer vertrouwen in de persoon op haar rug. Nu wilde ze stiekem wel dat hij haar kocht, want het leek haar een prima baasje om te hebben. De terugweg ging in stap, dus toen ze weer bij haar oude plekje was aangekomen, was uitstappen niet meer nodig. Het mens stapte af, zij werd afgezadeld en bleef ongeduldig wachten. Oh, hopelijk mocht ze met hem mee! Gelukkig wel, want na wat gepraat wat ze niet precies begreep, werd ze weer meegenomen door hem. Na even gelopen te hebben, doemden in de verte al de trailers op. Bij een ervan stonden ze stil, ze werd even vastgezet zodat hij de deur open kon doen en toen werd ze erin gezet, vastgemaakt en voelde ze even later de trailer wegrijden. Er hing een hooinetje vlak voor haar neus waar ze rustig op begon te kauwen.
Op een gegeven moment stond het ding stil en werd de klep geopend. Dezelfde jongen leidde haar eruit, opgewekt trippelde ze naast hem mee en keek haar ogen uit. Het was duidelijk geen manege want er waren twee weides en in geen van de twee stond een paard. Ook was er een enorme buitenbak en allemaal gebouwen ernaast. En het belangrijkste: het was hier heerlijk rustig. Genoeg mogelijkheden dus. Vriendelijk duwde Duchesse haar neus tegen de jongen aan. Hoe zou hij eigenlijk heten? Nieuwsgierig naar waar ze heen werd gebracht, volgde ze hem. Zouden er nog meer mensen hier zijn? Zou ze veel aandacht krijgen? Dat soort dingen schoten er door haar hoofd.