Nieuwe start... of niet

Zodra er gerammel klonk aan de trailer spande de grote merrie direct haar spieren aan en legde haar oren zo plat als het maar kon. Als ze nog genoeg energie over gehad zou hebben, kwam er ook nog wel een trap achteraan, maar haar paniekerige gedrag en het gebeuk tegen de trailer wat zo ongeveer de hele rit had geduurd, was uitputtend geweest voor haar. Het was dan ook een lange rit geweest, langer dan de rit naar haar vorige huis. Ze was blij dat ze daar weg was en onder al die haat kwam er een heel klein sprankeltje hoop op. Misschien zou dit mens haar gewoon in de wei zetten en haar verder met rust laten. Ze wilde niet langer bereden worden, nou ja, hoe je het 'rijden' op haar ook moest noemen. Er was niks meer met haar te beginnen volgens alle mensen die op de paardenmarkt langs waren gekomen. Ze was te vals, te schrikkerig, ze kon beter afgemaakt worden. Ze was kwaad geworden om die woorden. Konden die vervloekte mensen niet accepteren dat ze gewoon vrij wilde zijn? Als ze haar gewoon in een enorme wei zouden zetten, zou ze niks meer doen. Zolang ze haar met rust lieten, zou ze gewoon rustig zijn. Het was niet háár schuld, ook al had haar ex-eigenaar dat zo vaak tegen haar geschreeuwd. Het was de schuld van die sukkels die daar buiten heel blij stonden te wachten op dat prachtige paard dat zich vast en zeker wel in een stal liet zetten. No way! Niet zolang ze nog in leven was!
Ze was niet haar hele leven zo geweest. Vroeger was ze vriendelijk en kon iedereen op haar rijden. Maar de laatste jaren waren een hel geweest. Ook was ze niet vals, ze was gewoon doodsbang, bang dat het weer opnieuw zou gebeuren. En dát maakte haar vals.
Ze bokte laag toen de klep op de grond viel en maakte een hapbeweging. Veel bereikte ze er niet mee, behalve wat angstig gemompel buiten. Haar halster zat stevig vastgesnoerd, ze had er niks tegen kunnen doen. Dus kon ze nu niks anders doen dan haar hoofd een paar graden draaien, happen en dan weer voor zich kijken omdat het zo'n ongemakkelijke houding was, als je de hele tijd opzij keek. Maar haar oren deden het nog prima en ze hapte nog een keer opzij toen er iemand naar binnen liep.

& Mandi. ;D

Mandi liep naar buiten toen ze een auto aan hoorde komen, normaal reed er eigenlijk niemand dus dit zou de man van de paardenmarkt wel zijn. Ze was uit nieuwschierigheid gaan kijken en had een pracht merrie gevonden. Ze was in veel ogen vals maar Mandi zag wel dat diep van binnen de merrie gewoon bang was. De handelaar had gezegt dat hij de naam van de merrie niet meer wist, Mandi vond het een vreemd verhaal maar besloot dat ze zelf een naam zou kiezen voor de merrie ookal had die misschien wel een totaal andere naam gehad. Ze opende het hek en liet de auto de oprit op rijden. Ze zag hoe verbaasd de man naar haar keek toen hij het huis en de stallen zag. Mandi glimlachte enkel ze was het al een beetje gewend omdat ze hier al twee weken woonde. Becky had het enorm naar haar zin en leek niet meer terug naar haar ouders te willen. Uit de auto kwamen nog twee jonge jongens, die keken ook verbaasd rond. Maar mandi had geen zin om hun een rondleiding te geven de jongens hadden haar nieuwe merrie niet echt zacht behandeld op de markt. Ze wou eigenlijk ook niet dat de jongens de merrie uit de trailer haalde. Toen ze de klep open deden en vroegen of ze haar eruit moeste halen omdat ze zo "vals & wild" was schudde Mandi haar hoofd. Ze zei enkel dat ze op een afstand moesten blijven, dat deden ze snel toen ze zagen dat de merrie hun richting op trapte. Mandi liep rustig de trailer in, "hey meisje, waarom zo vijandig?" Vroeg ze zachtjes de jongens zouden haar niet kunnen horen. Toen de merrie hapte negeerde ze het, ze haalde een wortel uit haar zak en gaf die aan de merrie. Zachtjes streelde ze de hals van de bezweten merrie, die had waarschijnlijk zich de hele rit druk gemaakt. Steeds als de merrie trapte of beet negeerde ze het, de merrie beet niet eens echt raak. omdat ze een wijde trui aan had dus kreeg ze geen grip. Toen de merrie wat rustiger leek te worden gaf ze haar weer een wortel en fluisterde zachtjes hoe braaf ze was. Ze had een halster mee genomen de trailer in haar oude was te strak. Voorzichtig maakte ze de knoop van het halstertouw los die vast zat aan een stang in de trailer. Ze hoopte maar dat de merrie rustig bleef. Snel wisselde ze het halster, deze was zachter en schuurde niet zo diep in de huid van de merrie. Ze beloonde haar weer met een lekkere wortel en wat snoepjes rustig liet ze de merrie de klep aflopen. Toen ze uit de trailer waren gooide Mandi het halster naar de jongens toe "beloof me dat je dat nooit meer bij een paard omdoet!" Zei ze pissig, het halster had wonden gemaakt op het hoofd van de merrie. Het halstertouw van haar nieuwe halster was langer en steviger. Als de merrie druk zou doen zou ze haar gewoon kunnen laten gaan zonder dat ze mee gesleurd werd... Maar de merrie was rustig tot nu toe...Mandi streek zachtjes de hals van de merrie en gaf haar weer een worteltje.


{Sorry als ik dingen voor je invul }

Ze snoof en toonde haar oogwit aan de vrouw die naast haar was komen staan. In ieder geval iets positiefs: niet die jongens die haar hadden 'ingeladen', al vond ze het eerder injágen. Ze hapte nog steeds, al hield ze wel een kleine pauze om de wortel op haar hand naar binnen te schrokken. Oh, wat had ze een honger. Het was een armoedig ding, deze trailer, er was niet eens eten en het was ook donker, er waren geen ramen waar de zon doorheen kon komen. Alles was metaal, koud, meedogenloos metaal. Nadat ze de lekkernij naar binnen had gewerkt, begon ze weer te happen en gaf af en toe ook een trap. Lang hield ze het alleen niet vol, ze verlangde ernaar om gewoon te kunnen liggen, te kunnen ontspannen. Dat zou er nog niet van komen, als het aan hen lag. Even deinsde ze terug toen er een hand haar hals aanraakte maar ze had geen puf meer om te bijten. Dat mens leek zich er toch niks van aan te trekken en ze moest haar energie sparen voor later. Godzijdank was de vrouw niet van plan haar pijn te doen, nóg niet. Ze had het gevoel alsof ze uren in de warme zon had gegaloppeerd, met al dat zweet dat op haar lichaam pakte. Weer kreeg ze een wortel, waarschijnlijk omdat ze 'rustig' was. Een soort beloning. Net zo hongerig als daarnet at ze het op. Haar hart sprong op toen haar irritante halster werd afgedaan. Zou ze haar...? Haar hoop werd gelijk weer de grond in geslagen toen er een ander halster werd omgedaan. Hij zat wel comfortabeler maar het was en bleef een halster, en daar hield ze totaal niet van. En opnieuw kreeg ze weer wat lekkers wat ze opsmikkelde. Zachtjes vertelde de vrouw haar dat ze braaf was. Argwanend keek ze opzij.
Haar oortjes waren in deze korte tijd wat neutraler gaan staan maar vlogen meteen weer achteruit toen er druk op haar werd gezet. Het was de bedoeling dat ze de trailer uitliep maar dat werd altijd zo onvoorzichtig gedaan. Ze was al vaak genoeg bijna uitgegleden en een keertje zelfs echt. Toch ging dit feilloos en zonder ook maar een schrammetje stond ze weer op de vaste grond. De hoefijzers aan haar hoeven maakten een klakkend geluid op het steen dat onder haar lag. Er vloog iets langs haar waardoor ze een geschrokken beweging maakte en haar hoofd kort de lucht in gooide. Het was haar oude halster maar het duurde even voor ze weer enigszins ontspande. Ook riep de vrouw kwaad nog iets naar de twee die angstig naar haar keken. Lafaards!
Met draaiende oortjes nam ze de omgeving in zich op en luisterde naar alle geluiden. De auto's op de weg verderop waren vaag te horen, een pad met een bocht naar rechts ging er nog aan vooraf, waardoor ze de auto's enkel door de struiken heen kon zien. Voor die kant interesseerde ze zich verder niet echt. Op het terrein zelf zag ze een aantal weides, een bak, poetsplaats, dat had haar vorige eigenaar ook. Het zag er hier wel veel schoner uit, bijna alsof het nooit gebruikt werd. Dat wilde niet veel zeggen maar het was wel een pluspunt. Een enorm huis, een gebouw erachter wat er niet voor onderdeed... geen verkeerde eerste indruk. Maar ze moesten nu niet van haar gaan verwachten dat ze ook gelijk maar lief zou gaan doen, dan moesten ze haar eerst nog op stal leren kennen! Daarna zou de vrouw vast wel anders piepen!
-
Maakt niet uit & sorry, deze post is nogal langdradig. xD

De prachtige merrie bleef gelukkig rustig al had ze het nieuwe halster niet echt prettig gevonden. Mandi liep rustig met het halstertouw in een boogje naar de stallen toe, ze liep op het tempo van de merrie zodat ze haar niet vooruit trok. Maar ze liet zich ook niet kleineren door de merrie, ze liep niet pal naast haar want dan zou de merrie denken dat ze in lagere rang was maar net voor de schouders van de merrie. Ze zag hoe de merrie alles in zich op nam, haar hoeven met ijzers eronder maakte een klakkend geluid. De hoefijzers zaten te los dat zag Mandi zo, ze besloot dat ze morgen een hoefsmit liet komen zodat de merrie er geen last meer van had. Ze waren nu bij de stallen ze liepen langs de boxen van DJ en GS, die begroete haar merrie met zacht gehinnik. Ze begeleide de merrie haar stal in. Er lag een dik laag stro en er lag al hooi klaar. Het water stroomde door haar drinkbak heen, Mandi glimlachte ze kon nog steeds niet geloven dat dit allemaal van haar en Becky was. Ze had al wat biks in de voerbak van de merrie gedaan die zal wel uitgehongerd zijn. De stal was ruim er konden ongeveer 2 grootte paarden in, er was achter een muurtje bij elke stal een deur. Als Mandi die opende hadden ze toegang tot de weide ze klikte het halstertouw los van het halster van haar merrie. Die liep eerst een aantal rondjes voordat ze begon te eten. Mandi liet zich in het sterk ruikende stro vallen en bekeek de merrie. Het was een pracht beest, en had een naam nodig. Het eerste wat Mandi te binnenschoot was Duchesse het betekende hertogin. "Nu zal je Duchesse heten" zei Mandi zachtjes, ze stond op en aaide voorzichtig de merrie, die had al de helft van haar hooi op. Mandi besloot dat ze de deur zou openen zodat ze kon uitwaaien. Ze opende de deur en liep weer terug Duchesse zou kunnen gaan als ze wou. Ze zei duchesse nog even gedag en liep toen de stallen uit. En naar het hek van het weiland wachtend op Duchesse.


{sorry voor het wachten"}

Alert om zich heen kijkend stapte ze mee. Ze was wel nieuwsgierig waar ze heen werd gebracht en het was waar dat de vrouw tot nu toe best aardig was geweest. Toch vertrouwde ze het niet, niet helemaal. Haar alertheid nam nog meer toe, toen duidelijk werd dat de wei niet hun bestemming was. Nee, dat mens wilde haar naar het gebouw bij het huis brengen! Ze tilde haar hoofd op en legde haar oren weer plat. Óf ze werd naar de bak gebracht waar ze óf bereden óf gewoon losgelaten zou worden -maar dat leek haar sterk- óf ze werd in een stal gezet. De meeste kans was toch wel dat laatste. En dat beviel Duchesse het allerminst. Snapte haar nieuwe eigenaar niet dat ze die plek háátte?! Dat moest de handelaar toch wel gezegd hebben! Blijkbaar niet, bang om haar niet kwijt te raken of zo. Rotzak. De schuurdeuren stonden al open en bij het zien van de stallen hinnikte ze verontwaardigd. Bij het betreden ervan begon ze aan het halstertouw te trekken en haar tanden te ontbloten. En bij de stal die blijkbaar de hare werd, hapte ze naar de hand die haar vasthield. Twee paarden begroetten haar maar het enige wat ze deed was naar ze happen. Haar humeur was helemaal verpést.
Onrustig schraapte ze met haar hoef over de vloer. Ze had nog steeds honger en dorst. En ze kwam toch niet los van dat mens, helaas. Met platte oren stapte ze de stal in, liep kwaad haar hoofd omhoog gooiend een paar rondjes en gaf een waarschuwende trap opzij. Daarna viel ze hongerig aan op het eten maar ontspannen was ze niet meer. Het was dat ze nu aan het eten was maar anders had de vrouw een probleem gehad. Duchesse moest wel toegeven dat het een mens met lef was. Ondanks het agressieve gedrag van haar nieuwe paard toch blijven zitten. Dom maar dapper. Ze praatte tegen haar en aaide haar zelfs. Toen haar eten op was, duwde ze haar neus in de waterbak die ernaast stond en leste haar dorst. Terwijl ze daarmee bezig was, hoorde ze dat achter haar een deur werd geopend. Direct keek ze op en draaide zich om. De vrouw verdween door de staldeur voordat ze haar had kunnen bijten en de merrie keek naar wat de deur had geopend. Haar hart sprong op. De wei! Hinnikend als een jong veulen draafde ze snel de stal uit en deed haar oren weer wat uit haar nek. Haar stemming betrok wat toen ze even later 'haar' mens bij het hek zag staan. Ach, het was beter dan de stal en ze zou van het moment genieten zolang het kon. Wild begon ze plukken gras eruit te trekken en door te slikken, ze deed alsof haar baas helemaal niet in de buurt was en bleef in het perfecte midden staan. Als er op de ene plek niet meer genoeg lekker gras was, dan strekte ze haar hals en begon te eten van een andere plek.
-
Sorry, kijk ondertussen een film. xD Beetje vaag stuk.

Duchesse kwam ze al snel hinnikend de wei in gerent. Ze begon wild gras uit de grond te rukken, ze bleef perfect in het midde staan wat Mandi nogal opmerkelijk vond. Duchesse had blijkbaar veel honger wat ze kon geen genoeg van het gras krijgen. Mandi's mond werd gesierd door een glimlach ze liep weg van het hek en liep naar haar huis toe. Ze had honger gekregen en maakte een broodje gezond voor zichzelf klaar. Becky was nog op school, uit het grote raam kon Mandi Duchesse zien. Die genoot zichtbaar dat ze in de weide stond. Vanavond zou ze op stal moeten, dat zal niet zonder bijten en trappen gaan gokte Mandi. Maar ze durfte het nog niet aan om haar alleen op wei te laten staan. Goldstar en Dj stonden 's avonds ook niet meer op wei omdat ze gewend waren 's winters naar binnen te gaan 's avonds. Mandi at haar boterham op en pakte een glas melk, toen ze die op had zette ze het bord en het glas in de vaatwasser. Ze liep weer naar buiten naar het weiland toe


_____________________________________________________________________
geeft niet ook flutje van mij :')

Ook al leek het alsof ze niet aan het opletten was, niks was minder waar. Met haar ogen hield ze alles wat zich in haar buurt bevond in de gaten en vooral de bewegingen van het mens. Af en toe zwiepte ze wat met haar staart heen en weer of keek op om de omgeving te scannen. Haar oren draaiden steeds heen en weer en stonden meestal dertig seconden stil om daarna waar een andere richting op te draaien. Toen de vrouw wegliep, hinnikte ze triomfantelijk en begon van het gras dichter bij het hek te eten. Op een bepaalde afstand ervan liep ze weer de andere kant op om daar weer verder te eten, weer weg te lopen, enzovoort. Langzaam ontspande ze haar spieren, voor het eerst. Om haar heen alleen maar de geluiden van vogels en het ruisen van bladeren te horen. Die houding verdween weer toen er voetstappen klonken en in een galop vloog ze weer terug naar het midden. Haar oren die naar voren waren gaan staan, lagen nu weer plat in haar nek. Toch liep ze wel iets van het midden weg, wat dichter naar het hek toe. Een paar meter ervoor stond ze stil. Honger had ze niet echt meer, ze graasde nu rustiger, veel minder gehaast. Ze had besloten dat die vrouw alleen echt niet sneller kon zijn dan haar, dus mocht ze de wei inlopen, was Duchesse gelijk weg.

-
Ook lekker kort. >.< Naja, maakt niet uit. :'3

Duchesse stond dicht bij het hek te grazen toen Mandi aan kwam lopen toen ze haar voetstappen hoorde stoof duchesse weg. Mandi knikte ze had het wel verwacht ze ging naar het hek toe. Duchesse kwam een paar meter dichterbij Mandi liet een glimlach zien.Ze liep weer bij het hek vandaan en liep richting de stallen naar dj toe. Duchesse zou aan dj en GS moeten wennen, ze liep de stal van Dj binnen. Hij begroete haar met een zacht duwtje met zijn neus tegen haar hand. Mandi aaide hem over zijn hals en gaf hem een snoepje. Ze gaf hem het comando haar te volgen en opende de deur naar de weide. Met Dj achter haar aan liep ze de weide in, zoals ze al verwacht had stoof Duchesse weg. Op haar gemak ging Mandi met Dj aan de slag. Ze liet hem zitten, been geven en de spagaat maken. Bij elk onderdeel dat hij goed deed kreeg hij een beloning. Ze kroelde hem door zijn manen heen. Er was al een uur voorbij gevlogen. Mandi liep richting het hek en ging daar op zitten, ze was benieuwd wat Duchesse zou doen. Over een uurtje zou becky thuis komen als ze niet bij een vriendinnetje zou spelen. Dj stond op zijn gemak te grazen, en besteede niet al te veel aandacht aan Duchesse. Maar na een tijdje werd hij toch nieuwschierig en liep haar kant op. Mandi beet op haar lip als dit maar goed ging, Dj was vele male kleiner dan Duchesse. De handelaar had gezegt dat ze onhandelbaar was voor mensen maar niet dat ze bang of agressief was tegenover paarden.

Ze verwachtte dat het mens wel gewoon weer zou gaan kijken en niks ging doen. Hmm, dat zou best een lekker leventje zijn. Behalve die stal, dat was niet zo prettig maar de hele dag op de wei staan verder... het kon erger, toch? Ze haalde haar oren wat uit haar nek en verloor haar alertheid een beetje. Voetstappen, gehinnik en hoefgetrappel liet haar echter weer opschrikken en ze croste weg van het geluid en bleef met platte oren trillend achterin de wei staan. Verdomme! De vrouw was de wei ingelopen met een pony, zo'n klein opdondertje dat blindelings erachteraan hobbelde. Wat een sukkel. Was ze daar bang voor? Nee, ze was bang voor dat méns. Ze liet haar hals gespannen zakken en gooide hem gelijk weer op. Met haar kont tegen het hekwerk geperst keek ze ernaar, bedacht zich toen dat ze zo heel kwetsbaar was en zette een paar stappen naar voren, dichter naar de twee toe. Daar bleef ze staan, haar oren plat en gespannen verder grazend. Haar gespitste oren vingen de naam 'DJ' op. Er werd met hem getraind, ze had het wel eens eerder gezien. Hoe de mensen het precies noemden, wist ze even niet meer. Het enige positieve eraan waren de beloningen en stiekem was ze wel jaloers. Zij wilde ook wel iets lekkers! Na een uurtje liep de vrouw de wei weer uit en bleef ze alleen over met de pony. Ze ontspande wat, tegen haar soortgenoten was ze niet agressief, zolang ze maar niet te opdringerig waren. Samen stonden ze te grazen, een flink eind tussen ze in. De vrouw was nu op het hek gaan zitten waardoor ze hetzelfde deed als net, een paar meter voor het hek stilstaan, haar oren neutraal. Dat duurde een tijdje, toen er verandering kwam. DJ was haar kant op aan het lopen met zijn oortjes heel opgewekt naar voor. Ze liep een stukje van het hek af en bleef toen stilstaan. Hij was niet echt de reden dat ze gespannen was, want aan zijn lichaamstaal was te zien dat hij niks kwaads in de zin had. Bovendien: zij was veel groter. Het was meer dat mens wat ze óók in de gaten moest houden! Het was haast vermoeiend. Toen DJ aan haar begon te snuffelen, bleef ze gewoon op haar plek staan, gaf hem een vriendelijk duwtje en graasde toen weer verder. Als ze alleen waren geweest, wilde ze nog wel met hem spelen of zo, maar ze was nog niet helemaal op haar gemak. Een duwtje terug gaf aan dat de pony wél zin had om te spelen. Hij sprong aan in galop en omdat ze er eigenlijk toch wel zin in had, deed ze dat ook. Haar benen waren langer en ze was groter waardoor ze wel voorsprong op hem had, maar ze hield zich wel wat in. Wel ging ze sneller toen ze langs Mandi galoppeerde, en daarna weer wat langzamer. Na een paar minuten remde ze af, draafde nog wat rondjes in het midden en bleef toen stilstaan. Genoeg gespeeld voor vandaag, ze wilde wel wat energie overhouden voor vanavond, wanneer ze waarschijnlijk de stal weer in moest. Dat was altijd zo geweest sinds haar veulentijd.

Duchesse accepteerde Dj gelukkig en ging zelfs met hem ravotten. De mondhoeken van mandi krulde omhoog van het zien van de twee spelende paarden na een tijd stopte duchesse die leek energie te sparen, in tegenstelling van Duchesse kwam Dj naar haar toe en hinnikte. Mandi liet zich van het hek glijden en aaide Dj. Na een tijdje had hij genoeg van het gekroel en rende hij weer verder de weide in. Mandi liep via het weiland naar de stallen, daar pakte ze een kruiwagen en ruimde de paardenvijg van dj en goldstar op. Duchesse's stal was nog schoon. Wel vulde Mandi het hooi & biks wat bij. Toen Dj de biks in zijn bak hoorde vallen kwam hij aan geracet hij duwde haar zowat weg om te kunnen eten. Lachend ging Mandi aan de kant en borg de biks op, reed de kruiwagen naar de mesthoop die achter de stallen was. Spoot daar meteen de kruiwagen helemaal schoon met water. Ze liep naar het weiland het water moest bij worden gevuld. Ook hier stroomde het water in een bak maar deze was groter van ruim 2 meter na 2 weken moest het water weer bijgevuld worden. Ze liep naar de achterkant van de stallen en rolde de tuinslang uit, ze spoot het koude water in de bak zodat het weer harder stroomde. Ook haalde ze de blaadjes eruit die erin gewaaid waren. Op de binneplaats stond namelijk een grote boom en ook midde in het weiland. Toen ze dat allemaal gedaan had schemerde het al weer. Becky had haar tussen door gebeld dat ze bij een vriendin bleef eten en spelen. Na zevenen zou Mandi haar ophalen. De lichten van de stallen gingen automatisch aan. Mandi liep de stallen weer in en keek of duchesse daar stond.

DJ duwde nog even tegen haar aan voor aandacht maar daar had ze geen zin meer in, dus negeerde ze hem. Langzaam graasde ze door en keek even op toen de pony naar het mens toeliep en dáár om aandacht ging vragen. Zodra die van het hek afgleed bokte ze en sprintte weer naar de andere kant van de wei toe. Daar stond ze stil en keek om. Na een paar minuten wat voor haar wel uren leek liep de vrouw eindelijk weg, niet de wei uit maar de stallen in, via een open deur. DJ rende weer haar richting op en graasde daar verder. Ze ontspande en deed hetzelfde. Er klonk gekletter verderop maar na een uitgebreide controle was het alleen maar het mens dat zich voor hen aan het uitsloven was. Stallen schoonmaken en zo. Helaas een bevestiging dat ze er dus wel in moest straks. Het begon ook al donker te worden, zag ze toen ze omhoog keek naar de lucht boven haar. Die was al wat blauw en paars en roze aan het kleuren, een teken dat het laat was. DJ was hem gepeerd nadat hij het biks had gehoord maar zij vertikte dat. Hier was ook eten, het gras, en toen ze even rondkeek, zag ze ook een waterbak staan. Probleem opgelost. Ze wilde net wat gaan drinken omdat ze van dat rennen best wel dorst had gekregen toen het mens weer aan kwam lopen. Pff, die moest ook alles verpesten! Ze vloog weer weg met haar oren in haar nek en keek vanaf een afstandje toe. Gelukkig was ze al vrij snel weer verdwenen en opnieuw liep Duchesse op het water af en leste rustig haar dorst. Het licht ging aan in de stallen, die mensen hadden echt slechte ogen. Ze zag de vrouw voor haar stal staan, vast en zeker kijkend of ze al vrijwillig erin gelopen was. Spottend staarde ze ernaar en draafde van de stal weg.
-
Ik weet even niks om haar in die stal gepleurd te krijgen dus dat mag jij lekker bedenken. (':

Duchesse was er niet, Mandi zuchtte ze had niet echt veel zin om achter duchesse aan te jagen. Ze pakte het halstertouw en liep op haar dooije gemakje achter duchesse aan die een paar keer naar haar bokte en trapte. Mandi rolde met haar ogen, en bleef gewoon achter haar aan lopen, het eerste weiland waar ze nu in liepen was niet zo groot dus dat kwam mooi uit. Na een kwartier achter haar aan te hebben gelopen stopte ze opeens en ging met de rug naar Duchesse toe in het weiland zitten ze haalde een wortel wat snoepjes en een appel uit haar zak en legde die vlak voor haar voeten neer. Ze ging rustig liggen en keek omhoog de lucht was al donkerder geworden straks kwam Becky thuis voordat die thuis was wou ze Duchesse op stal hebben. Ze keek links van zich en zag dat duchesse haar aan keek. Mandi keek haar met een oog aan met het andere oog keek ze achter Duchesse langs. Ze pakte een wortel en hield die uitnodigend naar duchesse toe.


___________________________________________

sorry dat het zo kort is, maar anders ga ik dingen voor je invullen

Zoals verwacht kwam het mens haar wei in gelopen, ze spande haar spieren al aan. Meestal begonnen mensen achter haar aan te jagen, net zo lang tot ze doodop was en dan werd haar halster omgedaan, trok er een en joegen de anderen haar op en als ze dan in haar stal stond, werd de deur snel dichtgedaan. Dat was altijd erg stressvol dus ze verwachtte dat dat nu ook wel zou gebeuren. Hoe de vrouw het in haar eentje voor elkaar wilde krijgen, dát begreep ze nog niet helemaal maar misschien kwam er straks wel hulp of zo. Ze legde haar oren plat en stoof weg. De reactie daarop was niet wat ze had verwacht. Ze liep wel achter haar aan maar het was gewoon lopen, niet rennen. In een draf -dat hield ze langer vol- rende ze er steeds voor weg. Dat ging zo een kwartiertje door, toen de vrouw stilstond en ten slotte ging zitten. Verrast draaide ze zich om. Normaal zou ze een triomfantelijk gevoel hebben, dat ze had gewonnen maar dat had ze nu niet. Dit was vreemd. De vrouw ging liggen en ze keek ernaar. Haar hersenen registreerden dat deze lichaamstaal niet bedreigend was, haar hart werkte er niet echt aan mee. Maar haar angst nam wel een stukje af. Ze was alleen nog niet van plan ernaartoe te lopen. Tot er opeens allemaal lekkers tevoorschijn kwam, snoepjes, een appel, een wortel. Ze brieste zacht en staarde ernaar. De wortel werd gepakt en naar haar uitgestoken. Daar had ze eigenlijk wel heel erg zin in! Heel voorzichtig liep ze op het mens af met haar hals gestrekt. Twee meter ervandaan bleef ze staan en probeerde hem te pakken, maar ze kon er net niet bij. Een klein stapje verder en ze trok de wortel uit de hand. Vlug draaide ze om en draafde weer weg, maar minder ver dan daarnet. Ze draaide weer om en hield het mens in de gaten terwijl ze langzaam de wortel naar binnen werkte. De vrouw keek terug wat haar onrustig maakte maar verder deed ze niks. Deze keer werd de appel gepakt. Ze deed weer hetzelfde, alleen bleef ze deze keer weer iets dichterbij staan en dacht na hoe ze die snoepjes nou te pakken moest krijgen. Haar spieren waren nog wel aangespannen maar haar oren lagen niet meer heel erg in haar nek. Een paar stapjes opzij, hals strekken en snoepjes van de grond opeten. De vrouw deed nog steeds niks en ook toen er niks meer op de grond was behalve gras bleef Duchesse aarzelend staan. Misschien zat er nog meer in de zakken? Aan de ene kant wilde ze wegrennen, aan de andere kant wilde ze toch van haar angst af. En diep van binnen vond ze haar nieuwe baasje best wel aardig.

Duchesse griste snel de wortel uit haar handen met gestrekte hals, mandi kon een glimlach niet onderdrukken. Aarzelend at Duchesse ook de overige snoepjes op met gestrekte hals toen ze het op had leek ze te twijfelen of Mandi nog wat snoepjes had. De wind was opgezet en waaide nu over het land de manen van Duchesse werden in de war gebracht door de wind, met mandi's haar gebeurde hetzelfde. Ze liet haar blik over het lichaam van duchesse glijden. Ze leek niet zwáár mishandeld te zijn maar zachtzinnig was er ook niet met haar omgegaan. Ze leek vooral bang te zijn voor mensen, en niet op stal te durven of te willen daar was Mandi nog niet helemaal over uit. Mandi haalde zichtbaar nog 2 snoepjes uit haar zak, ze hield er eigenlijk niet van om snoepjes als beloning te geven omdat dan het paard hebberig en bazig zou kunnen worden . Maar duchesse was een ander geval. Ze legde de twee snoepjes 1 cm voor haar neer en wachtte af wat Duchesse zou doen. Het zou niet zo lang meer duren voordat Becky thuis kwam bedacht Mandi zich. Nog geen 5 seconden later zag Mandi koplampen de oprit oprijden snel stond ze op en klopte het gras van Duchesse af, in haar ooghoeken zag ze hoe duchesse schrok. Ze maakte een gerustellend geluidje en liep toen naar het hek. Becky kwam naar haar toe gerend, de moeder van haar vriendinnetje zei haar gedag en glimlachte naar haar. Nadat ze was weggereden klom Becky over het hek, "Mandi!" Riep ze hard terwijl ze in haar armen sprong. "Ssst lieve schat, dat paard daar is nog niet aan mensen gewend ze heet Duchesse" Zei mandi terwijl ze haar een knuffel gaf, "was het leuk bij je vriendinnetje hoe heet ze eigenlijk?" Becky schudde heftig van ja "ja het was héél leuk, ze heet puck en we gingen knutselen kijk dit is voor jou" Zei Becky vrolijk, en hield een groot hart voor Mandi's neus. "Dat is prachtig" zei Mandi gemeend. "Kom we brengen het even naar binnen ik moet Duchesse op stal zien te krijgen ga jij zo maar tv kijken" Mandi hielp Becky over het hek en samen liepen ze naar het huis toe, mandi legde het hart op de keuken tafel en zette de tv aan voor becky. Daarna liep ze weer naar buiten naar de weide toe Duchesse stond nu voor het hek, rustig liep Mandi naar haar toe en pakte een paar snoepjes uit haar zak en hield die voor haar neus met de platte hand.

________________________
{sorry voor het invullen}

Een windvlaag bracht haar manen en staart in de war. Wild schudde ze even met haar hoofd omdat haar voorpluk een van haar ogen irriteerde. Onrustig schraapte ze met haar hoef, het mens keek zoals ze op de paardenmarkt naar had hadden gekeken, iedereen die langs was komen lopen. Het gaf haar een ongemakkelijk gevoel en ze legde haar oren plat als reactie daarop. Gelukkig waren er nog meer snoepjes en ze haalde haar oren weer uit haar nek bij het zien ervan. De snoepjes werden vlakbij de vrouw neergelegd. Voorzichtig boog ze haar hals en ze wilde de snoepjes pakken, toen er een auto de oprit op kwam. Geschrokken door het lawaai gooide de merrie haar hoofd omhoog en legde haar oren weer plat. De vrouw maakte een sussend geluid en in eerste instantie bleef ze staan, haar lichaam gespannen en haar oortjes gespitst. Toen kwamen er opeens twee nieuwe mensen bij, een meisje wat helemaal hyper was en nog een andere vrouw, die gelukkig wel snel wegging. Ze sprong opzij en vloog weer naar de hoek door het harde gepraat van het nieuwe mens. De vrouw nam het kind weer mee en daar was ze haar wel dankbaar voor. Ook was ze de naam te weten gekomen: Mandi. Haar baasje heette dus Mandi. Het was nu echt donker aan het worden. Ze liep weer terug naar de plek waar Mandi had gelegen en snuffelde rond, net zolang tot ze de snoepjes had gevonden. Die at ze rustig op. Langzaam stapte ze naar het hek toe en keek naar het huis, of haar baasje nog terug zou komen. Ze hoopte van niet, dan kon ze lekker in de wei blijven. Helaas kwam ze dus wel terug, eerst liep ze een paar passen achteruit maar toen ze nog meer snoepjes zag, liep ze weer naar het hek toe en at voorzichtig het lekkers van haar hand af. Daarna tilde ze haar hoofd weer op. Opeens hield een hand haar halster weer vast. Ze snoof maar haalde niet uit, haar oren lagen ook niet meer in haar nek.

Mandi legde haar hand op het hlaster van duchesse en was verbaasd dat ze alleen snoof en niet hapte of haar oortjes in haar leg legde. Ze streelde voorzichtig de zachte neus en gaf weer een snoepje toen duchesse haar hoofd niet weg trok voorzichtig opende ze het hek nog steeds met haar hand op de neus van duchesse. Ze pakte een wortel uit haar zak die ze nog snel van de keukentafel had gepakt en hield die voor duchesse. Langzaam liep ze richting de stallen met de wortel naar duchesse gericht. Het was nu echt al donker en het zou niet lang meer duren voor de nachtdieren ontwaakde ze moest zo nog eten koken voor becky en zichzelf. Ze keek steeds achter zich of duchesse volgde tot ze bij de stallen waren. Mandi gaf de wortel aan duchesse en aaide haar voorzichtig over haar hals en ging naar haar maanen waar ze begon te kroelen. Wat dj en Goldstar altijd heerlijk vonden. Ze hoopte dat Duchesse het ook lekker vond ze pakte rustig een snoepje uit haar zak en gaf die met de platte hand aan duchesse. Ze haalde haar hand weg van de hals van duchesse en liep de verwarmde en verlichte stal in. In vergelijking met buiten was het hier aangenaam warm.Ze ging tegen de muur zitten van de stal en legde weer wat snoepjes neer, duchesse moest de stal in komen om de snoepjes te pakken te krijgen.

Zoals verwacht kreeg ze weer een snoepje wat ze snel opsmikkelde. Het systeem drong tot haar door: als ze meewerkte, kreeg ze lekkers. Als ze niet meewerkte, kreeg ze geen lekkers. Op haar vorige stal kreeg ze nooit snoepjes, omdat iedereen bang was om dan gebeten te worden of ze waren bang om haar foute gedrag dan te belonen. Het besef dat ze straks op stal zou staan, drong een beetje naar de achtergrond. Mandi aaide met haar ene hand over haar neus, de andere opende het hek. Tegen haar zin liep ze mee. De wortel die voor haar neus zweefde, wilde ze echter wel hebben! Ze strekte haar hals en probeerde hem van Mandi te ontfutselen maar dat lukte niet want die hield de wortel net buiten haar bereik. Wel voorzichtig want het was al bijna helemaal donker en nu zag zij ook niet zoveel meer. Daarom tilde ze haar hoeven extra hoog op zodat ze nergens over zou struikelen. Haar hoefijzers hingen een beetje los wat een irritant gevoel was. Bij de stallen stond ze stil en ze kreeg de wortel die ze opat. Mandi kroelde bij haar manen wat een lekker gevoel was, haar oren gingen wat naar voren toe. Toen ze ophield, was ze wel een beetje teleurgesteld maar het snoepje wat volgde, maakte het weer goed. Mandi liep de stal in maar zij bleef buiten staan, ook al vertrouwde ze de vrouw nu wel een beetje, ze wilde gewoon niet in haar stal. Ze zag dat er weer wat uit haar zak werd gehaald, die dingen leken wel een bodemloze put! De dingetjes legde Mandi voor zich neer en Duchesse snoof. Het hek was dicht dus ze kon niet meer het weiland in, erover heen springen was niet zo handig, want het was behoorlijk hoog en ze had al in geen tijden meer gesprongen. Dus kon ze niks anders dan de stal in lopen. Langzaam liep ze naar binnen, het was er heerlijk warm, dat wel. Met haar hoofd hoog liep ze naar haar stal toe waar Mandi bij zat, liet haar hoofd zakken en at vlug de snoepjes op. Daarna gooide ze haar hoofd weer omhoog en legde haar oren plat. Ze hapte ook, niet om haar echt te raken maar meer een soort dreigen.

Langzaam liep Duchesse de stal in, en liet haar hoofd zakken en at snel de snoepjes op. Ze gooide haar hoofd omhoog en legde haar oren plat in haar nek, ze hapte maar niet echt gericht. Mandi keek kalm naar Duchesse en stond voorzichtig op ze ging aan de zijkant van haar hals staan en kroelde haar weer in haar manen, ze zag dat de oortjes van Duchesse langzaam naar voren gingen en ze zich ontspande. Mandi aaide met haar andere hand over de hals van duchesse en stopte met kroelen. Ze gleed met haar hand naar de voorbenen van duchesse ze leek daar geen pijn te hebben. Mandi wou weten welke plekken duchesse niet prettig vond om aangeraakt te worden haar handen gleden over de buik van duchesse. Die leek het niet al te prettig te vinden maar toonde geen kenmerken van pijn. Haar hand gleed door over de achterhand van duchesse. Ze gleden naar beneden naar de achterbenen, de hoeven zaten daar nog losser, gevaarlijk om ook bij de achterbenen hoeven te monteren. Als duchesse eens hard uithaalde had je zo een gebroken bot, de ijzers zaten zo los dat Mandi ze los kon frikken als Duchesse beentje wou geven. Mandi had geen idee of ze dat al had geleerd. Mandi beloonde haar met een snoepje omdat ze braaf was blijven staan, ze gleed weer met haar hand over de voorbeen van duchesse en gaf een beetje druk zodat ze begreep dat ze haar hoef moest optillen. Ze had het wel geleerd zag mandi maar wist niet meer helemaal wat ze moest doen. De hoef ging van de grond en Mandi onderstunde hem. Ze hield hem vijf seconden vast en zette hem toen weer op de grond. Ze beloonde Duchesse uitvoerig en kroelde haar weer. Ze deed precies hetzelfde met haar andere voorbeen. Ze liep naar de achterbenen van duchesse en liet duchesse haar hoef optillen. Ze ondersteunde de hoef weer en frikte handig het ijzer los. Als zij het niet had gedaan was hij er wel af gegaan in het weiland. Dit keer beloonde mandi haar weer uitvoerig en wat langer. Het hoefijzer legde ze uit de stal van Duchesse, ze deed bij het andere achterbeen hetzelfde en zo stond Duchesse alleen voor nog op ijzers die zouden er morgen wel af kunnen worden gehaald door de hoefsmit. Duchesse was de heletijd blijven staan dus beloonde Mandi haar met een wortel en een appel. Toen duchesse druk bezig was met het snoep op te smikkelen sloot ze de onderste deur van de deur die naar de weide leiden. Duchesse kon nog steeds haar hoofd naar buiten doen dus dat gaf haar wat rust dacht Mandi. Ze liet zich weer tegen de stal muur zakken en wachte wat Duchesse zou doen


________________________________
moet zo eten Dx

Het was ontzettend frustrerend dat Mandi zich niks leek aan te trekken van het gebijt en het gewoon negeerde. Aan de andere kant: ze wilde hier ook niet meer weg. Mandi stond op en argwanend volgde ze haar met haar ogen. Ze voelde dat ze weer gekroeld werd bij haar manen en ontspande langzaam, het ging bijna automatisch. Mandi's handen begonnen over haar lichaam te glijden, bij de meeste plekken kon het haar geen reet schelen of ze ze aanraakte, alleen haar buik maar dat hadden bijna alle merries, had haar moeder haar verteld. Dat was heel normaal. Toen Mandi haar buik aanraakte, legde ze even haar oren in haar nek maar dat duurde niet echt lang. De hand gleed verder, over haar rug, kont en achterbenen. Even leek er niks meer te gebeuren maar toen stond er opeens druk op haar voorbeen. Bijna automatisch tilde ze haar hoef op maar niet zo hoog, omdat ze niet wist wat Mandi van plan was. Gelukkig werd hij na een paar seconden alweer neergezet en kreeg ze als beloning een snoepje. Het andere voorbeen kwam ook aan de beurt, en haar achterbenen ook. Daar werd ook wat aan gewrikt, niet hard maar wel zo dat ze het kon voelen. Er werd iets afgehaald, ze zette haar hoef weer neer en het voelde anders. Ze tilde hem op en zette hem weer neer, haar hoefijzer hing niet meer los. Mandi had het er zeker afgehaald. Hetzelfde gebeurde bij haar andere achterbeen en ze werkte maar al te graag daaraan mee. Elke keer als een hoefje klaar was, werd ze uitgebreid beloond. Toen Mandi klaar was met haar 'controle', kreeg ze nog wat lekkers wat ze rustig opat. Vanuit haar ooghoeken zag ze Mandi de stal inlopen en het onderste deurtje sluiten, waardoor ze nog wel het weiland kon zien. Misschien kon ze ook nog wat van het gras plukken dat bij de deur groeide, zo hoog was het niet. Mandi was weer gaan zitten. Niet blij maar ook wel beseffend dat ze hier moeilijk kon blijven staan, sjokte ze de stal in met platte oren, gaf een symbolische trap achteruit en liep meteen naar de deur toe waar ze met haar hoofd overheen ging hangen. Ze kon nog net aan het gras pulken, het eruit halen was wat lastiger maar dat ging ook nog. Blij dat ze tenminste wat meer vrijheid had, bleef ze met haar hoofd naar buiten hangen. Mandi negeerde ze gewoon.

-
ben even douchen. x]

Duchesse sjokte door de stal met haar oren in haar nek, ze gaf een trap naar achteren. Mandi negeerde het en keek toe hoe duchesse over de onderdeur ging hangen om nog wat gras te kunnen pakken. Mandi knikte in zichzelf ze had goed gegokt dat ze het bovenste gedeelte open moest laten. Mandi stond op klopte het stof en stro van haar kleding en liep naar Duchesse toe. Ze liet haar weten dat ze via haar achterkant naar haar toe ging door een hand op haar kont te leggen en die naar voren te laten glijden tot ze naast haar stond. Ze aaide haar terwijl duchesse druk bezig was gras uit de grond te rukken. Ze had van haar ouders geleerd hoe ze moest maseren dus keek of duchesse het fijn vond. Ze masseerde haar schouders en schoft. Ze leek het niet onprettig te vinden dus masseerde mandi door. Toen ze op haar horloge keek zag ze dat het al 7 uur geweest was. Ze maakte het masseren af en gaf toen met een holle hand een zacht klopje op de hals van Duchesse. "Morgen mag je weer het weiland in duchesse beloofd" fluisterde Mandi in het oor van duchesse. Ze liep met haar hand over de rug van Duchesse glijdend naar de uitgang van de stal. Ze liep langs de stallen van goldstar en dj die haar vrolijk begroete, ze waren bezig met hun hooi op te eten. Op de binneplaats aangekomen rende Mandi naar haar huis en opende de voordeur. "Sorry becky maar ik moest Duchesse echt op stal krijgen" verontschuldigde mandi zich tegen becky. Ze drukte een kus op haar voorhoofd en begon snel aan de maaltijd. Toen ze alles op hadden met toetje en al keken ze nog even tv om 8 uur ging. Becky naar boven tandenpoetsen. Mandi ruimde beneden nog een paar spulletjes op en liep toen ook naar boven om Becky's haar te kamen en haar weltruste te wensen en een nachtkus te geven. Het haar van Becky zat aardig in de klit maar Mandi probeerde het zo zacht mogenlijk te doen. Om half negen kwam Mandi weer beneden om wat thee te nemen en tv te kijken. Ze ging vanavond optijd naar bed, om tien uur lag ze al op 1 oor...


____________________
aan jou de eer om volgende morgen te doen
ps moet nog steeds zo eten maar ben er tussenuit geglipt

Een hand op haar kont waarschuwde haar dat er iemand naar binnen liep. Zin om te trappen had ze niet, buiten was het veel te interessant. Terwijl ze van het gras aan het eten was, voelde ze Mandi's hand op haar schouders die haar zachtjes begon te masseren, ook haar schoft. Het voelde lekker aan en voor het eerst sinds een hele lange tijd stond ze weer enigszins ontspannen op stal. Ze stopte met het grazen ter plaatse en liet haar hoofd ontspannen over de deur hangen. Mandi zei iets tegen haar en ze ving het woordje wei op. Tevredengesteld smakte ze wat en trok haar hoofd binnenboord omdat het toch wel koud begon te worden buiten. Ze voelde weer een hand op haar kont waarna Mandi de stal uitliep, nog even bij DJ en die andere pony, Goldstar hoorde ze Mandi hem noemen, langsging en toen naar huis verdween waarschijnlijk. Opeens was het stil op het gebries en gestommel naast haar na. Zich neergelegd hebbend bij haar lot at ze nog wat voer, dronk nog wat water en nam nog een beetje hooi. Toen alles naast haar stil was, trapte ze nog wel even tegen de staldeur aan en hinnikte een paar keer, maar algauw was zij ook stil.

De volgende morgen opende ze slaperig haar ogen en was meteen klaarwakker en druk omdat datgene wat Mandi haar beloofd had nog glashelder in haar geheugen stond. Naast haar was het nog wat stil maar toen ze luid had gehinnikt om Mandi te laten weten dat ze wakker was, werden Goldstar en DJ ook wakker. Opgewonden draaide ze en keek naar het weiland wat er nu fris en fruitig bijlag. Er lagen dauwdruppeltjes op het gras en het was een beetje mistig maar dat ging haar niet tegenhouden. Ze hinnikte nog een keer en trapte met haar achterhoef tegen de staldeur aan. Nu wilde ze naar buiten ook! Voetstappen lieten haar opkijken en opgewekt zag ze dat Mandi naar haar stal toe kwam gelopen. Om haar ongeduldigheid te laten zien trapte nog een paar keer tegen de staldeur aan. Schiet op!

Toen ze 's ochtends wakker werd liep ze op haar tenen naar beneden het was nog vroeg en becky mocht uitslapen als ze wou. Ze zette beneden een kop koffie toen ze die op had ging ze weer naar boven om snel een warme douche te nemen. Ze deed haar paardrijkleding aan, dat was fijner als ze bij de paarden was, want die kleding mocht vies worden. Ze was niet van plan om op duchesse te rijden. Dat zou ze pas doen als duchesse haar helemaal geaccepteerd had en haar respecteerde. Becky mocht pas in de buurt van duchesse komen als ze niet meer onverwachts trapte of beet. Na het douchen deed ze het haar in een simpele knot. En dekte de tafel, Becky moest straks naar school toe. Ze liep de trap op en deed zachtjes de kamerdeur van becky open. Ze liep naar het bed van becky toe en wekte haar langzaam. Toen twee slaperige ogen haar aankeken deed ze de gordijnen open. "Kom becky als je opschiet kan je nog bij goldstar en dj kijken. Maar laat douchesse maar met rust" Becky knikte slaperig, Mandi hielp haar de douche in. Toen becky ook fris en fruitig was liepen ze naar beneden om te ontbijten. Na het ontbijten ging becky haar tanden poetsen en ruimde mandi de tafel af. Becky was nog bezig met tandenpoetsen toen Mandi naar de stallen liep ze hoorde douchesse al hinniken. Ze nam haar tijd met het voer van goldstar en dj bij te vullen. Daarna liep ze naar duchesse die tegen de staldeur trapte. "Hé rustig"waarschuwde Mandi, ze zei het wat harder dan normaal maar maakte Duchesse niet bang. Ze liep rustig de stal in en begon Duchesse te kroelen en te masseren. Toen ze weer wat rustiger was vulde ze het biks en het hooi bij. Daarna opende ze de deur mar ze liet Duchesse wachten tot ze toestemming gaf om te gaan. Toen duchesse de wei in stoof hoorde Mandi becky haar naam roepen. Ze liep naar haar toe en zag hoe ze goldstar aaide. "Je mag hem naar buiten laten hoor" knikte ze. Ze keek toe hoe becky de deur open maakte bij de twee pony's Na dat te hebben gedaan liepen ze naar de jeep en bracht Mandi becky naar school. Waar ze werd begroet door puck. Mandi glimlachte en gaf becky een zoen voordat ze weer weg reed. Ze zag hoe duchesse met de twee pony;s aan het spelen was en stapte uit de auto.

Verontwaardigd keek ze toe hoe Mandi eerst de andere twee ging voeren en ze liet haar humeur even duidelijk merken door gewoon door te gaan met trappen. Ze had beloofd haar eerst in de wei te laten vandaag! Toen Mandi eindelijk voor haar stal stond, waarschuwde ze dat dat getrap niet mocht. Pff, dan moest ze maar sneller zijn. Ze stopte er wel mee, een heel klein beetje omdat haar baasje nogal boos had geklonken maar vooral omdat ze de stal in kwam gelopen en weer naar dat lekkere plekje bij haar manen ging met haar vingers. Ze ontspande terwijl er gekroeld en gemasseerd werd. Ze maakte een schrikbeweging toen er nog iemand naar binnen kwam gerend en herkende het als dat meisje dat gisteren zo hard had gepraat. Gelukkig viel dat nu mee en bovendien wilde ze veel te graag naar de wei om echt heel bang ervoor te zijn. Ze schraapte ongeduldig met haar hoef maar ontspande toen toch weer. Haar biks en hooi werd bijgevuld maar daar had ze geen interesse voor. Zij wilde naar buiten toe! De deur naar de weide werd nu helemaal geopend en ze wilde net naar buiten stormen, toen Mandi haar tegenhield. Niet ruw maar wel streng. Snuivend wachtte ze tot ze mocht gaan en toen ze vrijgelaten werd, vloog ze de wei in en maakte een paar bokkensprongen. Even later renden ook Goldstar en DJ de wei in die meteen met haar wilden spelen waar ze maar al te graag mee instemde. Alledrie zaten ze vol energie dus het was een heel gerace daar in het weiland. Ze bleef even stilstaan toen er een portier dichtsloeg en Mandi wegreed met Becky, ze wist niet precies waarheen, maar rende toen al met de rest mee. Toen Mandi weer terugkwam, waren ze nog steeds bezig met ravotten maar nu wel wat langzamer omdat aan een stuk door galopperen toch wel vermoeiend was. Na een paar minuten verkoos ze dus het gras boven de pony's en begon er druk van te eten. Ze keek op toen Mandi naar het hek toe kwam gelopen maar bleef staan. Ze zou niet komen als er geen lekkers was.

Duchesse bleef koppig staan toen ze naar het hek toe liep, dit keer geen snoepjes voor haar. Dan kwam ze maar niet, net zo koppig ging Mandi op het hek zitten en keek naar goldstar en dj, de twee waren nog druk aan het spelen ook zonder snoepjes kwamen ze dichterbij en duwde ze tegen haar knieën aan. Ze glimlachte en aaide ze oms te beurte, dj hapte in de richting van gs toen die zijn lichaam voor dj duwde zodat hij kon worden geaaid. Er kwam een mini gevechtje maar al snel hadden ze het goed gemaakt en kwamen ze beide vrolijk weer aangedraaft. Mandi glimlachte weer en begon ze weer te aaien. Ze stond op liep naar de stallen pakte een grootte blauwe bal die als voetbal werd aangezien door GS en Dj. Ze waren gek op dat ding, er zat een hendel boven aan zo kon Mandi hem aangeven aan Goldstar die trots met geheven staart weg draafde. Al snel zetten dj een achtervolging in en werd de bal afgepakt. Mandi richte haar aandacht weer op DUchesse, zou ze nog naar haar toe komen?

________________________________________
moet zo gaan

Omdat er vandaag geen lekkers tevoorschijn kwam, graasde ze gewoon weer verder. Vrij ontspannen maar nog steeds niet erg aanhankelijk tegenover Mandi. Het gehinnik van Goldstar en DJ liet haar opkijken en ze zag ze gewoon vechten om aandacht, eerder speels dan serieus. Mandi keek haar aan, alsof ze aan het wachten was tot zij naar haar toe zou komen. Niks voor Duchesse. Na een paar minuten liep Mandi weg en toch wel nieuwsgierig wat ze ging doen, keek ze haar na. Haar baasje kwam terug met een blauwe bal met een handvat. Ze vond het maar een raar ding maar de twee pony's leken het geweldig te vinden, ze drongen zich helemaal tegen het hek aan en duwden elkaar steeds speels opzij om hem als eerste te pakken te kunnen krijgen. De winnaar was Goldstar die er met een opgeheven staartje als onderdeel van zijn trotse houding mee weg draafde. DJ liet dat niet op zich zitten en croste erachteraan. Ze keek er even naar maar vond het toen niet boeiend genoeg meer. Mandi was weer op het hek gaan zitten en keek haar weer aan, met diezelfde blik, alhoewel, nu leek ze eerder nieuwsgierig. Ze nam nog een paar hapjes en probeerde zich op het grazen te concentreren maar steeds weer werd ze afgeleid door het gestaar van Mandi naar haar. Briesend schudde ze zich uit zonder echte reden en draafde wat opzij, dichter naar het hek toe. Misschien had ze wel snoepjes maar wilde ze gewoon dat zij deze keer het initiatief nam. Best. Aan die hoop klampte ze zich vast terwijl ze er met draaiende oortjes op af stapte.
-
Bye! <3