Wo-how, ik heb nog eens een dagje meegemaakt! Om 6 uur op, paardjes gaan pakken, op de kamion, naar hamond, paardjes van de kamion, schoenen zeikende nat van het dauw, mee in hoog gras parcour gaan verkennen, broek half-nat, Greet springen met Ugano! MY GOD dat was erg! De eerste zijn balk was eraf, stopte Ugano bij de tweede, Greet boos, springt hij nog niet, Greet uit aan het lokken door gewoon door te pitsen, Ugano vanuit stilstand een 80 cenitmeter omhoog, Greet controle kwijt, paardje te bang om niet te springen en springt in rengalop over nog een sprong, Greet knoopjes kwijt, Het eerste wat Greet zei: ik krijg geen lucht, het tweede was: waar is mijn bril? Derde was, aan het rode kruis: er is niets, maar waar zijn mijn knoopjes! Ik werd zot. En dan moest ze onverwacht na die val met hetzelfde paardje 8tal rijden, mocht ik weer alles dragen, dan terug, wat rusten, Picasso opzadelen, sprong Picasso best goed (ik denk dat ik kilometers vandaag heb gelopen) Picasso terugbrengen, Ugano opzadelen, 8tal zwaar kijken, Ugano dressuur, ging heel goed, terug, Picasso opzadelen, Picasso dressuur, ging ook ook wel goed, Genghis opzadelen, springen bij de aspiranten, 6 balken gemist omdat dat beestje te lui is om zijn benen op te heffen, heel de tijd proberen om Greet optimistisch te houden en niets te zeggen wat ze irritant zou worden en dat is nog irritanter. Ik heb rondgelopen joh! Ik reed niet hoor, Greet reed, ik moest haar de hele tijd achterna crossen. Dan ook nog is irritante Greet kalmeren omdat ze boos is omdat ze met 182 punten 14de met Ugano is geworden en haar overtuigen om hem niet weg te doen omdat hij in zijn puberteit zit en zij daar niet tegen kan! Als Sara niet in Sardinië was geweest had ik nog drie keer meer op en af moeten crossen en mezelf ondertussen schamen omdat ik langs een paard loop van 1.70 met een roos dekje, roze beenkappen,... Drukke dag met natte voeten! Ik ben blij dat ik terug thuis ben.