Lieve schat, wees heel blij dat het maar een uur kost, dat het nog maar lukt. De dag dat je in de zeikende regen 6 uur achter twee mormels aan moet zitten en dan ook nog eens je voet bijna wordt gebroken... Als je je motivatie kwijt raakt moet je simpeler zijn, probeer haar niet eens te vangen. Gewoon in de weide met haar beginnen, vanaf 0 starten. Geen halster of iets. Als ze komt, belonen, gaat ze weg, dan gaat ze weg. Maar blijf dan in de weide. En als je denkt, nu gaat het echt niet meer, dan moet je denken aan hoe mooi het gaat zijn als je haar vertrouwen hebt. Kijk hier maar eens naar:
- Spoiler:
Ik zal je het verhaal van Tinto en Yun eens vertellen, het zal je helpen.
Ik was met mijn eigen pony gaan uitrijden met mijn Beste Vriendin, ik zag twee pony's in de weide staan, eentje met een halster dat gevaarlijk hing en ze waren allebei helemaal vuil en te dik. Ik liet een briefje achter en voor ik het wist verzorgde ik ze. De eerste dag brak Yun gewoon uit, leuk om te beginnen he? Ze kende allebei niets en lieten zich onmogelijk vangen. Terwijl Yun was uitgebroken heb ik het halster aangekregen en toen we terug kwamen had ik de kans om met haar aan de slag te gaan. Tinto daarintegen was een hel op aarde. Als je in de weide ging zitten kwam hij, maar als je hem nog maar wou aanraken rende hij al weg. Eenmaal dat je hem had was hij zo lief, maar hem te pakken krijgen,... dat heeft me 3 dagen hard werken en veel moeite gekost. Met Yun ben ik te snel gegaan, en ze sloeg op tilt. Ze veranderde in een echt monster, en het is vaker voorgekomen dat helemaal gebroken bij mijn eigen paard ging uithuilen, ik huil echt niet snel! Met Tinto ging het beter, maar dat was een hengst, dus ik werd regelmatig gebeten en zat in bad vol met blauw plekken en blauwe voeten. Die beestjes braken mij mentaal af! Ik stond op het punt om op te geven toen Yun uit zichzelf besloot om lief te worden. Ik heb daar een 3 kwart jaar om gedaan! Mijn armen opengehaald aan de prikkeldraad, met een kapotte broek naar huis gelopen en ze te pakken krijgen kostte me minstens 2 tot 3 uur. Soms lukte het gewoon niet! We dachten zelfs dat Yun een karakter stoornis had, totdat ze plots lief werd. Ze werkte mee en was heel onzeker. En kijk nu eens, dat was een monster! Echt een monster, enorm sterk en ze bokte je bijna dood als je in de buurt kwam. En toen ben ik zo begonnen, vastbinden in de stal zodat ze me niet kon plette tegen de prikkeldraad en borstelen, na een vijftal weken daar eens overhangen, nog steeds vastgebonden, en nu rijdt ik rondjes met haar op de weide en doe ik kunstjes met haar.
- Spoiler:
Het heeft me letterlijk bloed zweet en tranen gekost. Want ik stak al mijn tijd en al mijn liefde in hen, en wat kreeg ik terug?! Een heleboel pijn, mentaal en fysiek. En toen kwam het moment dat ze er zelf voor koos om mee te werken.
Tinto kon ondertussen al wat, maar wat denk je dat ik voel als hij mij bijt? En hij bijt hard! Het is een klophengst, maar weet je, ik heb wel volgehouden, en nu kan hij liggen, steigeren, knielen, compliment en hij kan op zijn rug gaan liggen. Het is een kwestie van tijd, die twee zijn nu een geschenk uit de hemel voor me.
Tinto ziet me nu als zijn moeder, hij doet me na en is heel bezitterig ten op zichte van mij. Leer hier uit dat als het zo moet zijn het uiteindelijk wel zal lukken. Je bent nog niet zo lang met haar bezig en misschien verwacht je een beetje teveel.
