IK BEN ALLEEN VERANTWOORDELIJK VOOR NIODIN, OKEE
Niodin hoorde haar amper. Hij hoestte en op de gorn vielen een paar bloedruppels, die direct door de regen werden uitgeveegd. Hij ging met zijn rug tegen iets hards zitten en slikte. Zijn ogen waren krampachtig gesloten. Hij voelde een stekende pijn in zijn borst en probeerde regelmatig te blijven ademen. “Shit..” bracht hij uit. En nog iets onbeleefds..
Sterre
‘Nou nou nou…’ mompelde ze na deze uitspraak.
‘Jee, kan iemand ff helpen? Hij is volgensmij aan het doodgaan! HALLO! MENSEN!’ riep ze opeens keihard door de straat
En alsof dat al niet fokking droog was gebeurde er dit en no one knew where the fuck this came from:
Joch
Oh wat aardig vandaag! Najaa ,ik ben Hulp-man. Hij wees ondertussen naar een button met een kruisje erop. Als je dat niet weet. Weet ik ook niet uit welke wereld je dan wel komt. Oké. Iedereen een paar stappen achteruit. Ondertussen richtte hij zijn hand op Niodin. Het leek alsof hij amper moeite besteed. Maar het koste hem erg veel kracht .Na een tijdje kwam er een rookwolk rond Niodin. Normaal zou hij nu wel opgeknapt zijn. , zei hij rustig. Ik zeg één ding! , zegt hij terwijl hij weer op zjin skate-board stapt. Blijf uit de buurt bij die verdomde plant! En weg was hij… verdwenen in de wolken.
I CAN'T. I SWEAR TO GOD. Op een dag schrijf ik het saga van Hulp-man