Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Wow he is gorgeous -Painted black-

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Wow he is gorgeous -Painted black- Empty Wow he is gorgeous -Painted black- ma jun 25, 2012 2:34 pm

Daniël

Daniël

Een zachte zucht rolde over zijn lippen toen er licht door zijn gordijnen scheen, en op zijn gezicht viel. Hij knipperde loom tot dat hij wakker genoeg was om zijn ogen, echt open te kunnen houden. Hij kwam wat overeind om slaperig de kamer rond te kijken, welke dag was het ook al weer? Oh ja maandag, bedacht hij zich met een zucht. Volgende week zou hij aan de slag moeten, rond dit tijdstip. Of eerder gezegd, al aan de slag zijn. Want het was al acht uur geweest merkte hij op. Hij zou als stal hulp, knecht of hoe je het ook noemen wou, gaan werken bij een ranch. Gelukkig had hij nog een weekje vrij, en kon hij doen en laten wat hij wilde. Vandaag zou hij op de paardenmarkt gaan kijken, althans dat was zijn plan. Het was gisteren iets later dan verwacht geworden, waardoor hij nu eigenlijk té laat wakker was geworden.
Hij liet zich met een zucht weer op het bed ploffen, maar kwam toch maar overeind toen hij ook nog een vogel hoorde tjilpen bij zijn raam. Fijn zo’n boom vlak bij je raam als je wilt uitslapen, bedacht hij zich lichtjes geïrriteerd. Hij kwam zetten zijn voeten op de laminaten vloer om overeind te komen en zich eens uit te rekken. Hij keek met een glimlach rond zijn lippen de tuin in, niet wonderbaarlijk “groot”. Maar hij had een tuin en daar was hij blij mee, achter zijn omheining waren uitgestrekte weilanden te zien. Hij bleef er even naar kijken, om zich vervolgens te herinneren dat hij al te laat was. Oeps… Hij haastte zich naar de badkamer waar hij niet wachtte tot het water warm was. Maar onder de ijskoude douche sprong. En zich ruw en snel waste, zijn huid tintelde toen hij zichzelf net zo ruw afdroogde. Hij rende zowat de badkamer uit, in zijn nakie. Leuk voor de buren bedacht hij zich toen hij in een schoon boxershort schoot. Ach die keken toch nooit naar zijn slaapkamerraam dacht hij onverschillig. Hij deed een spijkerbroek aan, die belachelijk duur was geweest. Alleen om het feit dat er expres versleten plekken op waren aangebracht. Hij deed een simpel zwart shirt aan en keek toen naar zijn haren. O gosh dat moest ook nog. Hij tuitte even twijfelend zijn lippen maar rende toen toch naar de badkamer om snel zijn haar te drogen met een handdoek. Toen deed hij er wat gel in, niet te veel want dan zag het er ranzig uit vond hij. Zodat zijn haar in model zat. Toen hij goed zat, glimlachte hij naar zijn spiegelbeeld en haastte zich toen de trap af. Onderaan de trap vloekte hij zachtjes en rende toen weer naar boven, sokken vergeten…Slim, not. Na 5 min stond hij buiten, met zijn zwarte nikes aan zijn voeten.
Een halfuurtje later parkeerde hij zijn zwarte Range Rover op de parkeerplaats vlak bij de plek waar de paardenmarkt gehouden werd en stapte uit. Een paar shetlanders staarde hem aan met hun bruine ogen, hij aaide ze maar toonde verder geen interesse. Hij liep snel door voordat de eigenaar een verhaal tegen hem zou houden, dat hem niet interesseerde. Na een half uur had hij nog niet een leuk paard gevonden, dat hem écht aansprak. Niet dat hij er bewust naar op zoek was, maar het was wel leuk meegenomen. Want hij zou het paard kunnen stallen op de manege, waar hij zou gaan werken volgende week. Hij liet een zucht over zijn lippen rollen, damn. Toen viel zijn oog op een zwart paard, regelrecht uit het sprookjesboek gestapt. Hij was prachtig, zelfs op deze afstand kon hij dat zien. Hij klapte snel zijn mond dicht toen hij zag dat mensen hem raar aankeken. Een glimlach verscheen en hij begon met zijn handen in zijn zakken naar het prachtige dier te lopen. Hoe dichterbij hij kwam, hoe verbaasder hij werd. Droomde hij niet? Hij kneep zichzelf in zijn vel, nee dit was echt. Hij had in zijn leven nog nooit een paard gezien wat hem zo intrigeerde.
De eigenaar stapte trots over zijn aanwinst naar Daniël toe, die geen oog voor de man had. Maar naar de prachtige hengst stond te staren. De glimlach was niet van zijn lippen verdwenen, vanaf het moment dat hij hém had gezien. Hij hoorde de woorden van de eigenaar, maar was er niet met zijn aandacht bij. Hij knikte een beetje. ‘Wat is de naam van deze hengst?’ vroeg hij dwars door het verhaal door de man heen. Die keek hem vervreemd aan maar liet toen een bulderende lach horen. Hij had blijkbaar door hoe het dier een verpleterende indruk op Daniël had nagelaten. Daniël glimlachte matig maar was meer bezig met zijn antwoord. “Painted Black” zo heette de geweldige hengst. Één woord: Wauw.



-Paited Black-

2Wow he is gorgeous -Painted black- Empty Re: Wow he is gorgeous -Painted black- do jun 28, 2012 6:01 pm

Gast


Gast

Zachte stemmen wekte hem. Na enkele stappen werden de stemmen luider, de grote schuifdeur werd open gedaan. De brommende stem van de man kwam steeds dichterbij, terwijl hij naar verschillende paarden wees en ‘die’ vermelde. De zwarte hengst opende slaperig zijn open, drukte direct zijn voorbenen voor zijn lichaam waardoor hij gemakkelijk kon opstaan. Direct torende zijn grote lichaam boven de grond uit, hij duwde zijn hoofd langzaam door het gat in de deur. Naast de stevige man, die hij herkende als de vader van Lex, stond Lex zelf. Hij ving zijn naam op, wat half smekend door het meisje gezegd werd. ’Alsjeblieft papa’ klonk haar jammerende stem terwijl er tranen over haar wangen biggelde. ’Niemand die een zwarte fries als sportpaard wil, als ze paarden zoals Juice kunnen krijgen’ Het meisje richtte haar vinger op het paard enkele meters van zijn stal af, dat hij herkende als een van de beste paarden. Het paard zelf had net zo’n grote eigendunk als zijn reputatie, helaas. Painted Black daarin tegen, was een van de weinige sportpaarden die zich normaal gedroeg. Hij wist dat hij bijzonder was; hij was immers een fries tussen alle bruinkleurige warmbloeden. Hij moest toegeven dat dressuur niet echt iets voor hem was, maar hij het toch redelijk kon. Het was niet zo dat hij elke wedstrijd prijzen binnen sleepte; maar hij had toch genoeg prijzen om de volgende wedstrijd in de M2 te starten. Lex opende zijn deur, duwde haar lichaam tegen hem aan. Hij wilde haar troosten, zeggen dat het goed kwam, maar hij kon niks. Hij drukte zijn neus lichtjes tegen haar aan. Het meisje liet zijn lichaam los, greep met haar hand naar zijn halster. Ze deed hem voorzichtig om, moest op haar tenen staan om bij zijn oren te komen. ’Onze laatste minuutjes. Zullen wie die maar goed besteden?’ mompelde ze naar hem. De hengst liet een speels hinnikje horen, stapte voorzichtig achter het meisje aan. Ze liepen samen naar de poetsplaats, waar ze hem tussen de twee schotten vast zette. Het meisje pakte de harde borstel, Painted sloot zijn ogen, minuten gingen voorbij.

Hij snoof, drukte zijn hoef op de klep. Hij herkende het hok als een trailer, iets dat hem meestal naar wedstrijd of bos bracht. Maar de spanning in de houding van Lex vertelde hem dat het niet goed was, dat hij moest tegen stribbelen. Het meisje zuchtte, bood hem nogmaals een wortel voor. Hij weigerde de wortel te eten of te volgen, bleef aan de grond genageld. ’Alsjeblieft Painted, anders moet papa het doen’ haar smekende toon haalde hem over, voordat hij het wist stond hij vast in de rijdende stal. Hij liet zich naar de nieuwe plek brengen, alsof het hem allemaal weinig interesseerde. En eigenlijk was dat ook zo; hij wou alleen weten waarom Lex zich zo raar had gedragen. De trailer stopte, Lex klom naar binnen via het deurtje aan zijn rechterkant. De klep achter hem ging open en plots overlaadde een geur van nog meer spanning hem. Verschillende paardengeuren, angst. Hij stribbelde tegen, maar kon geen kant op; enkel naar achter. Hij drukte zijn lichaam paniekerig naar achter, gooide zijn hoofd omhoog toen hij eindelijk de vaste grond onder zijn voeten voelde. Wat was dit? Snuivend liet hij zijn ogen door het gebied glijden; verschillende paarden stonden vast aan paaltjes, omringd door mensen. Lex bracht hem naar een soort paddock, waarin ze hem los liet. Nog steeds snoof hij hard, dribbelde hij door de paddock. Wat was er aan de hand? Een keuring? Alweer? Maar dit leek helemaal niet op een keuring; meer op een soort paarden verzamel plaats. ’Hoeveel kost ie?’ vroeg een oudere man, rond Lex’s vaders leeftijd. Kost? Werd hij verkocht? De paniek sloeg toe, een luide hinnik verliet zijn keel. Lex. Hij moest Lex vinden, zij zou hem helpen. Maar Lex was nergens te bekennen, enkel haar vader. Hij drukte zijn neus tegen de man aan, die voor de paddock stond. ’Ga weg’ mompelde die terwijl hij met zijn hand zijn neus weg diewde en met de andere man begon te praten. Nogmaals liet hij een hinnik horen, maar hij gaf het op; Lex was hier niet meer, er viel niks te doen.

Enkele mensen waren langs hem gelopen, hadden met Lex’s vader gepraat en waren vervolgens weer weg gegaan. Het leek hem logisch; hij was omringt door bruine sportpaarden. De meeste herkende hij van wedstrijden, maar verder waren het toch echt allemaal jonge paarden. Een trillende zucht verliet zijn keel, hij moest zich er dus aan toegeven dat hij een nieuwe eigenaar zou krijgen. Geweldig. Zijn zwarte lichaam was moe, hij had genoeg rondjes gerend. Plotseling kwam er een jongen aangelopen, die Painted toch erg leek aan te staren. De hengst schudde geïrriteerd met zijn manen, die na enkele jaren rond zijn schouders hingen. Misschien, als niemand hem wou hebben, mocht hij terug naar Lex. ‘Wat is de naam van deze hengst?’ klonk de stem van het mens. Painted hield zijn hoofd schuin, dit mens was de eerste die naar zijn naam vroeg, niet naar de prijs. Zijn houding veranderde snel, geïnteresseerd duwde hij zijn hoofd over het hek. Na al die rondjes had hij honger gekregen, misschien had de jongen eten? Een zachte ‘huhu’ verliet zijn keel, het geluid dat ieder paard maakte als het om aandacht vroeg, om eten vroeg. Hij duwde zijn neus richting het mens, een teken van ‘Ja, jij’. Nogmaals weerklonk het geluid, hij draaide onrustig een rondje in de paddock en richtte toen zijn aandacht weer op het mens. Eten?

3Wow he is gorgeous -Painted black- Empty Re: Wow he is gorgeous -Painted black- za jun 30, 2012 11:52 am

Daniël

Daniël

Daniel grinnikte toen hij zag hoe de hengst zijn hoof over het hek liet hangen. Hij deed een stap naar voren en negeerde de man, die het niet erg leek te waarderen maar hem zijn gang liet gaan. Hij streelde de gespierde hals van de hengst en ging kort met zijn hand over de manen van het dier. Die als een gordijn om zijn hals hingen, ze waren prachtig, híj was prachtig. Hij wou met alle liefde dit dier hebben, hoe duur hij ook was. Painted Black liet een geluid horen, wat een grinnik bij Daniël opleverde. Gek beestje was het, hij waardeerde het dier wel. ‘Heb je honger beauty?’ vroeg hij grinnikend. Hij trok zich niks van de man aan die hem met een opgetrokken wenkbrauw aankeek. En haalde een paar kruidensnoepjes uit zijn zak, de paarden vonden die meestal verrukkelijk. Hij bood het eten aan en streelde ondertussen de hals van het dier. Hij vroeg zich af hoe de gangen van dit dier waren, maar zo te zien had hij al lang genoeg in de paddock rond gelopen. Dus vroeg hij het maar niet, hij had er vertrouwen in dat het dier soepel en goed liep. Hij draaide zich een kwartslag zodat hij naar de eigenaar kon kijken, ‘is hij al beleerd?’ Het paard was nog niet heel oud, 3 jaar ongeveer. Althans dat gokte hij. Hijzelf vond vier jaar een mooie leeftijd om een paard te beleren, omdat ze dan al helemaal uitgegroeid waren. En je geen schade aanbracht, maar de medemens dacht daar soms anders over. Hij had een paar keer tweejarige al met kinderen op de rug zien lopen, met een doorgezakte rug. Een vreselijk gezicht vond hij het, sommige mensen waren onwetend, wat jammer was. Want je kon een boel ellende besparen als je jezelf inlas. Maar goed ieder zijn ding. Hij knikte bij het antwoord van de man en stopte het dier nog een snoepje toe. De eigenaar leek er iets van te willen zeggen maar hield zich in, moest hij zeker doen vond Daniël. Binnen een paar minuten was het zíjn paardje dan had hij er niks meer over te zeggen. ‘Hoe duur?’ vroeg hij geïnteresseerd. De prijs maakte hem niet uit, hij zou hem betalen hoe dan ook. Hij floot zacht tussen zijn tanden toen hij de prijs hoorde, €2.800,00 dat was niet niks. Daniël besloot dat er wel wat vanaf kon, ‘€2.000,00’ sprak hij zeker. De eigenaar leek te twijfelen maar accepteerde toen toch het bod, ‘Geaccepteerd’ sprak de eigenaar wanneer hij hem de hand schudde. Daniëls dag kon niet meer stuk, dat was ook wel aan zijn glimlach te zien. Die van oor tot oor rees, eindelijk had hij het perfecte paard gevonden. Dit was al de 10e paardenmarkt die hij bezocht, en nu had hij zíjn perfecte paard gevonden: Painted Black. Hij aaide blij en trots tegelijkertijd het dier op zijn hals en klopte hem ook nog eens op zijn hals. ‘Ga je mee?’ vroeg hij fluisterend, zodat de eigenaar hem niet kon horen.

4Wow he is gorgeous -Painted black- Empty Re: Wow he is gorgeous -Painted black- zo jul 01, 2012 11:35 am

Gast


Gast

Het mens stapte naar hem toe, streel zijn hals. Hij voelde zijn hand door zijn manen glijden, iets wat langzaam begon te kriebelen. Zijn geluid had iets goeds opgeleverd; ‘Heb je honger beauty?’. Vervolgens toverde het mens een paar snoepjes tevoorschijn. Hij was hongerig, maar deed toch voorzichtig. Langzaam duwde hij zijn neus richting de hand van de jongen. Hij snoof; de snoepjes roken heerlijk. Even richtte hij zijn blik op de jongen, toen weer op de snoepjes. Voorzichtig trok hij de snoepjes met zijn lip van de jongen zijn hand af. Een hand streelde zijn hals, iets wat overheerlijk was in combinatie met de snoepjes. De jongen draaide zich naar Lex’s vader; ‘is hij al beleerd?’ Het ging duidelijk over het rijden, want toen de vorige mannen het hem gevraagd hadden, had Lex’s vader hem laten rennen. Daar was hij nu veel te moe voor, hij vertikte het om nog een rondje te rennen. Langzaam draaide hij een rondje in de paddock. Painted hoorde wat gemompel, gevolgd door nog een snoepje. Hij mocht die jongen en zijn snoepjes wel. De jongen floot, gevolgd door een aantal woorden die hij niet herkende. De mannen schudde elkaar de hand en op de jongens gezicht was een glimlach te zien. Een hinnik verliet zijn keel, Wat was er aan de hand? Hij moest weten wat er ging gebeuren; zou de jongen hem terug brengen bij Lex? Eerlijk gezegd zou hij het niet erg vinden om met de jongen mee te gaan. Het mens aaide hem nogmaals, klopte hem op zijn hals en fluisterde; ‘Ga je mee?’ Painted richtte zijn oren naar voren, had de jongen nou echt gevraagd of hij mee wou? Was hij verkocht? Langzaam hield hij zijn hoofd schuin, liet zijn blik nog een keer twijfelend over de jongen glijden. Het was een aardige jongen; iemand die zijn gevoelens beter leek te begrijpen dan Lex’s vader. Een vrolijke hinnik verliet zijn keel; geaccepteerd. Hij wou héél graag met deze jongen mee, de jongen met de lekkere snoepjes.

5Wow he is gorgeous -Painted black- Empty Re: Wow he is gorgeous -Painted black- wo jul 04, 2012 12:27 pm

Daniël

Daniël

Hij keek met een glimlachje hoe het dier zijn hoofd scheef draaide, verwachtingsvol keek hij hem aan. Het dier moest natuurlijk wel instemmen, hé. Anders werd het 3x niks. Een luide hinnik, was het antwoord. Jep, hij wou dus mee. Een grote glimlach sierde zijn gezicht. Hij draaide zich om naar de eigenaar, ‘heeft u misschien een halster? Zodat ik hem mee kan nemen’ de man knikte en kwam terug met een eenvoudig maar mooi halster –althans dat vond Daniël. Hij nam het halster aan en deed hem voorzichtig om bij Painted Black. Ja hij was voorzichtig en geduldig als het op paarden en dieren in het algemeen aankwam. Hij keek naar de eigenaar, en vroeg zich af of hij ook een zadel en hoofdstel had. De eigenaar leek zijn gedachte te kunnen lezen want hij zei dat hij even het tuig ging halen. Ondertussen aaide Daniël vol trots zijn nieuwe aanwinst. Hij mocht Painted Black zíjn paard noemen, en dat vervulde hem met trots en blijdschap. De vogels floten en vlogen rond, alsof ze wilde vieren dat Daniël zojuist eigenaar was geworden van een schitterend paard. Hij kon er niet over ophouden, bedacht hij zich grinnikend.

-niet af, is nog een begin :') -

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum