Volle vaart ging hij over het strand. Zijn hoeven stonden net onder het water. Bij iedere sprong die hij zette spetterde er wat water tegen zijn borst en buik. Hij stak zijn neus in de lucht en snoof een keer diep in. De geur van de zee drong zijn neusgaten binnen. Heerlijk vond hij het, die frisse geur van de buitenlucht. Hij ging langzaam over naar draf en viel terug naar de stap. Hij ging wat dieper het water in en sprong aan de kant voor iedere golf die zijn richting in kwam. Hij was nu al een half jaar bij zijn baasje. Samen konden ze alles aan. Hij vertrouwde hem en gehoorzaamde als een hond. Hij ging stilstaan en keek om. Het enige wat hij zag was het been van zijn ruiter. Maar dat was al genoeg om te weten dat hij er nog op zat. Op een rustig tempo stapte hij de zee uit. Hij sloot zijn ogen en dacht aan zijn verleden. Die mooie tijd met zijn moeder in de wei. Hij vond het verschrikkelijk toen hij van zijn moeder af gehaald werd, maar als dat niet gebeurt was dan was hij nooit hier terecht gekomen. Hij keek richting de duinen en kapte wat met zijn voet in het zand. Hij wilde er op galopperen of zijn baas het nou leuk vond of niet. Met een sprongetje ging hij vooruit en galoppeerde richting de duin. Net voordat hij zijn eerste stap erop wilde zetten stopte hij. Wat deed hij nou, hij moest ook nog dat stuk terug naar huis en als hij dan zo moe was had hij daar geen zin in. Hij keek om zich heen en zag verderop een trap. Hij draafde erheen en zette zijn voetje op de eerste treden. Hij zette nog een paar passen. Het was helemaal niet zo moeilijk. Na enkele seconden was hij boven. Hij keek om zich heen. Wat een prachtig uitzicht...
-Flynn
-Flynn
