Somebody? ~Rachel

Amico stond hier nu al vanaf 's morgens vroeg. Geiriteerd zwiepte hij met zijn staart de vliegen van zijn vacht. Amico brieste en schudde zijn hoofd. Ze wilde hem vast weer verkopen, de meeste mensen reden een keer op hem en verkochten hem de volgende dag weer. Elke dag een nieuw huis was best moeilijk voor Amico, hij heeft liever gewoon een vast huis en een eigen stalletje. Op zijn stal stond: 'te koop.' Amico draaide met zijn kont naar de deur en stak zijn hoofd naar buiten. Zijn ogen vielen half dicht. Maar na even stil staan werd hij gek van al die vliegen. Met zijn oren in zijn nek trapte hij met zijn been naar zijn buik. Hij bleef zwiepen met zijn zwaart. Toen er mensen naar hem kwamen kijken draaide hij zich om. Nieuwsgierig keek hij de mensen aan en brieste. Het was een lange man met een klein meisje ernaast. De man vroeg wat aan Amico's oude eigenaar maar schudde zijn hoofd op een gegeef moment. Waarom wil niemand mij? Dacht Amico. Hij plukte wat hooi sprietjes van de grond en at die op. Er kwam een ongeveer volwassen jongen bij Amico's staldeur staan. Amico stapte naar de deur en duwde met zijn neus tegen hem aan. De jongen aaide over Amico's hoofd en zei iets. Zijn stem klonk warm in de oren van Amico. Hij brieste en de jongen liep weer weg. 'Niet weg gaan, neem me mee!' Dacht Amico toen hij laag hinnikte. Hij wou zich net omdraaien maar op dat moment kwam er een meisje met bruin haar aangelopen. Ze zag er aardig uit. Met zijn oren naar voren keek Amico naar het meisje dat op hem af kwam lopen.

~flutje, maar voor Rachel

Aah heerlijk die zomer zon. Rachel werd altijd al best wel lekker vroeg wakker in de zomer. Heerlijk vond ze die tijd. Met een goede zucht stond ze op uit bed en rekte zich even uit. Vanavond zou ze wel weer douchen. Nu had ze daar echt geen zin in. Ze ging straks even naar de manege. Er zouden daar wat paarden tussen staan, die te koop waren. Misschien zat er wel een leuke voor haar tussen. Ze had natuurlijk haar lieve Troy, maar nog eentje kon natuurlijk geen kwaad. Ze trok haar kast open, en trok haar rij broek aan met daar op een gewoon topje. Ze kwamde haar haren, en deed die in een hoge staart. Snel trok ze haar paardrijsokken aan en liep naar beneden. Ze begroette de twee honden die haar vrolijk besprongen. ''Ja ja, jullie gaan mee.'' Zei ze. Ze konden wel mee, maar bij de manege moesten ze wel in de auto blijven, maar dan waren ze tenminste nog eventjes uit huis geweest. Ze zocht even naar haar piloten zonnebril en toen ze die gevonden had zette ze hem op. Snel trok ze haar jothpers aan, en pakte haar sleutels. Rachel liep naar buiten en riep Jenna en Buck die meteen kwamen, ook sprongen ze meteen de auto in. Zelf stapte ze ook in en reed naar de manege. Op het erf stonden al veel auto's. Ze stapte uit en genoot even van het zonnetje maar liep daarna meteen naar binnen. Op verschillende stallen stond een bordje met te koop er op. Ze hadden zeker geld te kort ofzo, dat ze er in eens zo veel weg deden. Haar aandacht werd getrokken door een paard, met een hele vreemde kleur, maar het stond hem leuk en goed. Ze klikte even zodat hij zou komen. Hij stak zijn hoofd door de opening. Rachel aaide hem over zijn voor hoofd en praatte zacht tegen het leuke beest. Een man kwam al snel aangelopen. ''Leuk dier he?'' Zei hij een beetje slijmerig. Rachel knikte. ''Info?'' Zei Rachel kort af. Z e had het niet zo op die mannen. Hij vertelde alle informatie over Amico. Hij klonk haar goed in de oren. Ze twijfelde maar keek toen in zijn lieve oogjes wat haar overhaalde. ''Ik neem hem.'' De man knikte en het geld en blablabla werd geregeld. Ze kreeg het halster en de papieren. Rustig deed ze het halster bij Amico om en klopte hem op de hals. Rustig liep ze met hem naar buiten waar ze hem in de trailer zette.

Nieuwsgierig keek Amico naar de blaffende honden op het erf. Maar al snel werd zijn aandacht getrokken door het meisje die hem op zijn neus aaide. Het was druk op de manege. Overal liepen mensen, honden en er kwamen ook paarden langs. In dit stallenblok stonden allemaal paarden en pony's die verkocht moesten worden. Allerlij paarden waren er te zien, van schattige Shetlanders tot stoere Friezen. Het meisje praatte wat met de man en knikte toen zelfverzekerd. Amico zag hoe het meisje zijn halster pakte. Rustig werd het halster om Amico's hoofd gedaan. Amico keek het meisje lief aan en liep toen braaf mee naar de trailer. Amico werd op zijn hals geklopt waarna Amico brieste. De klik met het meisje was er al. Amico werd de trailer in geleid, even twijfelde hij maar stapte daarna toch de trailer in. Na even rijden kwam de auto tot stilstand. De achterklep werd open gedaan en Amico werd de trailer uit geleid. Amico snoof en keek rond. Het zag er gezellig uit. Hij zwiepte met zijn staart en snuffelde wat rond. Nonchalant liep hij naar het gras en plukte wat sprietjes uit de grond. De klik was er wel, maar dat betekende niet dat hij zijn streken verleerd was. Nooit heeft iemand echt de moeite genomen hem dat af te leren, dus Amico heeft het nooit in zijn hoofd kunnen halen dat het fout was.

Rachel glunderde van oor tot oor toen ze met Amico de trialer uit liep. Maar meteen werd dat verstoord door dat Amico waarschijnlijk wel heel veel trek in gras want hij trok haar zo omver toen hij in eens naar het gras bunkerde. Rachel viel bijna maar kon nog net op haar benen blijven staan. Het halstertouw lag op de grond. Ze pakte het weer op en gaf er eens een flinke ruk aan, waar door Amico's hoofd automatisch omhoog ging. Ze wees met haar wijsvinger naar zijn neus. Elke keer dat hij was stouts deed kreeg hij het vingertje te zien en wist hij dat hij fout zat. Je mocht nooit boos blijven op eenpaard dus dat deed ze ook niet. Rustig klopte ze hem op de hals en liep met hem naar binnen. Vier stallen in totaal. Waarvan er nu twee waren. Gevuld. Vrolijk hinnikte Troy naar Amico. Dan had die rakker nou eidelijk een maatje. En hetzou geen problemen opleveren want Troy was een ruin. Rachel zette Amico in zijn stal tegen over Troy zodat ze mooi naar elkaar konden kijken. Zometeen mochten ze nog wel even de weide op zodat ze even lekker konden spelen. Ze liep het stallenblok uit en liep naar de auto waar Jenna en Buck nog in zaten. Ze vulde de trog in het weiland met vers water waar de honden toen ze uit de auto waren meteen van begonnen te drinken. Ze trok haar topje uit en liep nie mooi rond in haar sport bh. Niemand zou het zien achter haar eigen huis. En het zag er toch alleen maar uit als een kort topje.

Er werd boos een ruk aan het halstertouw gegeven. Amico gooide zijn hoofd omhoog en keek Rachel ondeugend aan. Rachel wees naar Amico's neus, hij snapte het niet echt. Maar hij had vast wat fout gedaan. Hij werd een stallenblok in geleid waar nog 2 andere paarden stonden. Een van de paarden hinnikte begroetend naar Amico. Amico hinnikte vrolijk terug. Amico stapte braaf zijn stal in, hij stond tegenover de ruin die hem net zo vrolijk begroette. Een beetje snuffelde hij rond. Dit was dus zijn nieuwe thuis. Hij keek in zijn voerbak of er wat in zat, maar nee, er zat niks in. Met zijn tong likte hij de bix restjes uit de bak. Er lag wel wat hooi op de grond, tevreden pikte hij wat strooitjes van de grond. 'Dus jij bent nieuw?' Hoorde Amico iemand zeggen. Nieuwsgierig keek hij op, het was de ruin tegen over hem. 'Ik ben Troy.' Zei hij vriendelijk. Amico stapte naar de opening van zijn stal en stak zijn hoofd naar buiten. 'Ik ben Amico.' Zei Amico vriendelijk terug. Troy zag er aardig uit, ze zouden vast vrienden kunnen worden. Troy trok zijn hoofd weer terug naar binnen en begon wat hooi te eten. Amico bleef nog even wat rond kijken en at toen weer verder. Energie bruistte door zijn lichaam, van lang stil staan hield hij zeker niet. Amico houd van lekker galopperen en bokken over een groot weiland of in het bos. Ja, ook met ruiter. Rachel was een aardig meisje en zorgt tot nu toe goed voor Amico. Ook Troy zag er gewoon tevreden uit. Achterin het stallenblok stond nog een paard, Amico wist niet of het een ruin, merrie of hengst was en een prater was hij of zij ook niet. Amico had niet eens een hinnik gekregen. Na een tijdje kwam Rachel weer aangelopen, nieuwsgierig stak Amico zijn hoofd naar buiten om te kijken waarvoor ze kwam.

Rachel had twee halsters in haar handen. Een van Troy en een van Beer. De kleine zwarte welschpony had ze nog maar twee dagen. Ze had nog geen klk met hem maar dat kwam omdat hij heel erg werd mischandeld en nu vertrouwde hij haar nog niet wat volkomen logisch was. Hij ze er niet uit zijn manen hingen lang en er waren grote stukken uit, zij vacht was een stuk lang een stuk kort. Maar ze ging hem straks helemaal onder handen nemen,en hopelijk zou hij haar dan ook meer gaan vertrouwen. Ze liep de stallen binnen en hing Beer's halster even aan zijn stal en liep verder naar Troy. Ze moest grinneken om het hoofd van Amico,aangezien die ondeugend uit het gat werd gestoken. "Ja,jij mag ook zo mee." Zei Rachel vrolijk tegen hem. Hij had het halster nog steeds om. Ze deed Troy het halster om en bracht hem naar de wei waar hij vrolijk bij het hek. Op zijn nieuwe maatje stond te wachten. Ze liep terug naar binnen en haalde Amico uit zijn stal. Ze bracht hem ook naar de wei en keek naar het tweetal wat lekker bokkend de wei in ging. Bij Troy zag het er lachwekkend uit,het bokken was voor hem moeilijk met zijn slungelige lange benen. Maar hij deed het en daar ging het om. Vrolijk liep ze weer naar binnen waar ze met het halster voorzichtig de stal van Beer binnen liep. Met zijn grote bruine ogen keek hij haar aan. Ze schoof het halster om en nam hem mee naar de poetsplaats. Gelukkig was de hoefsmid wel al geweest want de hoeven waren gewoon echt heel erg zielig. Ze poetste hem helemaal wat hij wel lekker vond. Daarna haalde ze haar tondeuse. Hij vond het scheren eng en stond een beetje e trillen van angst, maar het was zo weer voorbij en zag er ee stuk beter uit. En hij had nog een mooi hartje op zijn kont gekregen ook. Daarna pakte ze de schaar en knipte zijn manen zo kort dat het uit zijch zelf omhoog ging staan, wat er ook een stuk frisser uit zag. De voorpluk liet ze zo en de staart ging weleen klein stukje af. Ze liep snel naar de zadelkamer waar ze een grijze deken met roze stipjes vandaan haalde. Ze deed hem snel bij Beer om vordat hij het koud kreeg. Hij had nu kleine twinkelinkjes in zijn ogen enkeek haar dankbaar aan. Rachel ging tegen de mur bij hem zitten. Het verbaasde haar dat hij met zijn lip over haar gezicht kriebelde. Ze alachte en aaide ondertussen over zijn nek. Hij mocht ook wel even op de wei. Dan kon hij ook ff spelen. Hij was nu veranderd.

Rachel zei iets lachend toen Amico ondeugend naar hen keek toen ze Troy zijn halster om deed. Amico keek Troy en Rachel na terwijl ze naar de wei liepen. Toen ze even uit het zicht waren keek Amico naar de stal waar een kleine zwarte pony in stond. Hij zag er zielig uit, Amico had medelijden met hem. Maar Rachel zal vast goed voor hem zorgen. Rachel kwam weer aangelopen en leidde Amico zijn stal uit. Trappelend liep hij naast Rachel naar het weiland. Toen het halstertouw eenmaal was los geklikt schoot Amico meteen bokkend weg. Troy volgde. Na een paar rondjes galopperen ging Amico terug naar een snelle draf. Zijn hoofd en staart geheven en zijn benen opgetrokken. Amico stopte ineens en schudde zijn hoofd. Meteen begon hij wat te grazen. Ondertussen was Rachel de zwarte Welshpony aan het poetsen en helemaal aan het op tutten. Hij zag er meteen al een stuk beter uit. Nieuwsgierig liep Amico naar het hek aan de kant waar Rachel en de pony stonden. Amico hield van aandacht. Met een ondeugende blik in zijn ogen hinnikte hij lief. Geirriteerd van de vliegen zwiepte hij met zijn staart.

~ flut